شہید بارگ جان ءِ گْرنچ داتگیں یات – ھلیل بلوچ

الم بوانیت

شہید بارگ جان ءِ گْرنچ داتگیں یات

ھلیل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

نزاناں بنی آدم ءِ بُن تب اِنت یا من انچو سرپد باں کہ گیشر انسان تھنائی ءَ دوست نہ داریت… من ھم انچُش آں منا تھنائی ھِچبر دوست نہ بیت بلے برے برے دل گُشیت چہ چاگرد ءَ گِستا بئے، انچیں جائے بِرو کہ اودا کس مہ بیت، تھنا تو بہ بئے ءُ یک یاتانی دریگ یے پَچ بہ بیت، بس جیڑاں بکن ءُ یاتاں گوں ھم دپ بوھاں بکن. مرچی 19 فروری ءِ مُلور ءُ بیچاڑیں روچ اِنت ءُ مرچی ھم یاتانی یک دریگے پچ اِنت، ءُ من نشتگاں وتی زمین زادگیں سنگت مہروانیں بارگ جان ءِ یاتاں نبشتہ کنگ ءَ آں۔

نزاناں اے چونیں یات اَنت کہ ھِچبر منی آزمانکانی توکا نیاتکگ اَنت، اگاں اتکگ انت گُڑا منی چمّانی تیاب اِش پُر کُتگ ءُ من نبشتہ کنگ بند کُتگ، پدا تاں دیر نشتگ ءُ یاتانی جُہلانکیں زِر ءَ بُڈّ اِتگ آں۔

شہید بارگ ءَ ھاران ءَ واجہ زاھر ھسین ءِ لوگ ءَ وتی چمّ پچ کُتگ انت۔ ءُ بنداتی وانگ ھم چہ ھاران ءَ در بُرتگ ءُ گیشتر وانگ ءِ ھاترا سندھ جامشورو شہدربرجاہ ءَ داخلہ زُرتگ ءُ ایگریکلچر انجینئرنگ دربُرتگ۔

من مُدام جیڑاتگ کہ راج ءِ باندات چے بیت۔ پرچا کہ من وتی ڈیھہ ءِ کُجام نیمگ ءَ چم شانک داتگ تَہ من ھمُک نیمگ ءَ بزّگی، واری ءُ بے وسی دیستگ۔
منی ڈیھہ کہ چہ چاریں تک ءُ پھنات ءَ دژمن ءَ انگیرہ کرتگ، منی راجی دود لگتمال بوھگ ءَ اِت اَنت۔ منی ڈیھہ ءِ سودا ءِ گَپ بوھگاں اَت، منی راجی زُبان بلوچی ءِ ھاترا دژمن ءَ تابوت یے تیار کُرتگ اَت ءُ منی زبان ءِ گار کنگ ءِ دُمب ءَ کپتگ اَت۔
دومی نیمگ ءَ منی ڈیھہ ءِ رکھینگ ءِ ھاترا منی راج ءِ ھیسی ایں سر نْدر بوھگ ءَ اِت انت۔
منی اندر ءَ یک آس یے چِست بوھگ ءَ اَت کہ منی چار ءُ گِند گوں بارگ جان ءَ بوت۔

بارگ ءَ گوں اولی بر ءَ چار ءُ گِند کُلّان ءَ کرکٹ ءِ لئیب جاہ یے ءَ بُوت کہ آ وھدا من مگیری مسیت ءَ وانگ ءَ اتاں ءُ ھمُک روچ چُھٹی ءِ وھداں من لئیب جاہ ءَ شُتاں گُڑا ھمودا گوں بارگ ءَ دْرستی راستی بوتاں۔
اے ھما وھد اَت کہ ھاران ءِ تہا کسّے چہ راجی جُنز ءَ سرپد ھم نہ اَت بلے ھما وھد ءَ بارگ جان ءَ ھمُک روچ دیوان کُتگ ءُ راج، زبان، گُلامی ءُ آزادی ءِ سرا گپ ءُ تْران کُتگ۔
بارگ جان منی ھاترا ھما اَستی بوتگ کہ من چہ آئی ءَ وتی پگر ءُ سسّا ءِ رُدوم زُرتگ ءُ دیم ءَ جُنزان کُتگ۔
بارگ جان ءَ گوں کتاباں مزنین مہرے بوتگ ءُ ھمُک وھد وانگ ءَ بوتگ ءُ دومی سنگتاں ءَ پہ وانگ ءِ ھاترا گْوشتگ۔
برے یک کتابے گون ئےِ بوتگ وانتگ ءُ منا داتگ ئےِ کہ بہ وان یے، چو اُستاد ءِ پیم ءَ منی رہنمائی ئےِ کُتگ۔ چو مستریں بْرات ءِ پیم ءَ مہرئےِ داتگ کہ آئی ءِ مہر ھِچبر شموشگ نہ بنت۔
شہید بارگ جان ءَ گوں گُڈّی نیاد نوشکی ءَ بوت کہ سپرے ءَ روگ ءَ اَت، من نزانت کہ مئے اے نیاد گُڈّی نیاد بیت ءُ بارگ جان پدا واتر نہ کنت ءُ ما چہ آئی ءِ کندگ ءُ گوشکنداں زِبار بئیں۔
مرچی ءَ چہ یک سالے پیسر من مُدامی وڑا وتی کاراں گوں گُلائیش اِتاں کہ سنگتے اتک ءُ ھالے دات کہ بارگ جان شہید بوتگ، آ انچیں نوبتے اَت کہ گوں من نبشتہ کنگ نہ بیت کہ وتی ھما کیفیت ءَ دیم ءَ بیاراں انچو گُشئے کہ من بے سار اِتاں، تھنا وتی اَرس تہا داشتگ اِتاں کہ شہید نہ مِر اَنت زِندگ اَنت، شہیدانی پگر زِندگ اِنت کہ مُدام مئے راہچاری ءَ کنت۔
بلے انگت ءَ ھما جِتائی ءِ آس ءِ تہا ھیالانی ردے ھمُک روچ سُچیت ءُ پُر بیت، پرچا کہ ھما چیز ءِ گُمان ءَ کسے مہ کنت ھما وڑ بہ بیت گُڑا مردم اجکّہ ءُ ھیران بیت۔

بلے شہید بارگ جان ءِ پگر مُدام مئے رہنمائی ءَ کنت۔

بلوچستان آجو بات۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں