ڈاکٹر ماہ رنگ بلوچ ءَ شنگ کتگیں درشان ءِ تہ ءَ گْوشتگ کہ من اد ءَ یک گچینیں گپے درسانی دیم ءَ تچک کنگ لوٹ آں کہ ھما مردم گوشگ ءَ اَنت کہ بلوچ راجی مچی ءَ شھید بیتگیں بلوچ پُسگانی ھونانی نھاد ءَ بگر اِت،ما آیاں گوں تچکیں لبزاں گوشگ لوٹ ایں کہ مئے شھیدانی ھون اینچو ارزان نہ اَنت کہ ما وتی شھیدانی ھونانی نھاد ءَ بہ زور ایں ءُ نانکہ ما نھاد زوریں بلوچ راجی شھیدانی کمشرپی ءَ کن ایں- مئے راجی شھیدانی نھاد اے گھگیری ءِ جُھد ءُ مئے راجی منزل اِنت – ما ناں بلوچ راجی مچی ءَ شھید بیتگیں وتی پُسگانی نھاد ءَ زوریں نانکہ دگہ کسے ءَ زورگ ءَ کلّ ایں- مئے راجی شھیدانی ھونانی بیر پنچ دہ لکّ کلدار اناں بلکیں جُھد یکشل ءَ، گھگیری جُھد، راجی یکجاھی ءُ راجی مِنزل اِنت-
آئی ءَ گْوشتگ کہ وھدے کہ اشی ءَ اَبید بلوچ راجی مچی ءِ کاروان ءَ ٹپی بیتگیں سنگتانی الاج ھاتر ءَ ھم ما اے ریاست ءَ نھاد لوٹ نہ کن ایں بلکیں پہ اشی ءَ ما وت وتی کُمک ءَ چہ دْراھیں ٹپی ئیں سنگتانی الاج ءَ کن ایں – اگاں اشی ءِ واستا مارا لوگ لوگ ءَ چندہ کنگ بہ کپ اِیت ما کن ایں بلے اے ریاست ءَ چہ ھچ وڑ ھم نھاد نہ زور ایں ءُ پدر کن ایں کہ بلوچ یک زندگیں ءُ یک دلیریں راجے-
ماہ رنگ بلوچ ءَ گْوشتگ کہ بلوچاں اے جُھد یک اوپار ءُ دْراجکشیں جُھدے، چریشی ءِ ھاتر ءَ جُھد یکشل ءَ اژدری اِنت ءُ اشی ءِ تہ سوبمندی مھکمیں جزبگ ءُ دیمونی ءَ چہ سریچیں جزبگانی بیت- مارا ستک اِنت کہ ھرچ گام ءَ اے ریاست ءَ گوں دیم پہ دیم بہ ایں ءُ اے جُھد ءَ دیم ءَ بر ایں ءُ سوب مئے بیت-