TBP Balochi

“شھید گلاب ءِ چَندے ترانگ”

ساول کندیل

دی بلوچستان پوسٹ

استاد تو ، باجا ءُ اے لاگریں سیکل ساول کندیلؔ

دو ھزار ھژدہ ءِ نومبر ءِ سارتیں بیگاھے ات۔۔۔۔شھید اسد شیھوؔ من ءَ پون کت کجا ئے؟ بیا اد ءَ گلاب ءِ اوتاک ءَ سنگت نشتگ اَنت۔۔۔ تبلہ انت باجا اِنت بینجو اِنت۔۔۔۔۔ تو چہ لوگ ءَ در نیائے۔۔۔۔۔

من چادر پتات ءُ سیکل ءِ ودار کت۔۔۔شتاں بازیں سنگتے ساڑی ات۔۔۔ من نوک پجاروک بوتاں۔۔۔۔ گوں شھید گلاب ءَ ۔۔۔ گوں بازیں سنگتے ءَ۔۔۔۔

ھمے داب ءَ من ءُ شھید گلاب نزیکیں سنگت بوت ایں ءُ ھمک رند ءَ کہ منی سر ھمے میتگ ءَ کپت ، گیشتر گوں ساز ءُ زیملءَ روچ ءُ شپ گوست اَنت۔۔۔۔ سالے ءَ پد من وھدے شتاں ھما ھنکین ءَ کہ شھید جاھمنند ات۔۔۔سرپد بوتگ ات کہ من اتکگاں۔۔۔۔۔ گڑا پون ئِے کت۔

استاد جان تو بیا یار۔۔۔۔ تو مرچاں سک مگرور ئے۔۔ تو بیا ۔۔۔۔بشام پیداکیں۔۔۔ باجا ءَ بیار گوں ۔۔۔ من دُھنے جوڑ کتگ بینجو ءِ سر ءَ ۔۔۔بیا بچار باریں چون انت؟

بشام اتک۔۔۔۔ من ،باجا، بشام ءُ سیکل۔۔۔۔روان اتیں کہ تْرکّگ ءَ چَینے سِست۔۔۔۔
ھلو ۔۔۔ھاں استاد؟؟؟
یار گلاب جان چَین سست۔۔۔۔۔
ھھھھھھھ۔۔۔۔۔ استاد تو ءُ باجا۔۔۔۔۔ ءُ پد ءَ اے لاگریں سیکل۔۔۔۔
چون کناں یار شما گاڑی یے دیم نہ دے اِت۔۔۔۔
(اے ھما کوھنیں ڈیلکس ات کہ منی دوستیں سنگتے ءَ دائم گون اِنت ءُ گیر ئِے نہ کپت انت۔۔۔)
ھیر دگہ سیکلے اتک ءُ ما ٹرپّل بوت ایں ءُ شت ایں۔۔۔۔۔۔۔
من اتاں ،۔۔۔۔شھید گلاب ءُ ماسٹر۔۔۔۔۔۔ من تبلہ زرت ءُ گوں شھید ءَ گشت کجام انت تئی نوکیں دھن؟
شھید گلاب باجا وَ زرت ۔۔۔۔بلے ھرچی کنت دھن ءَ گشت نہ کنت۔۔۔۔
ماسٹر ءَ گشت ! ھاں گلاب۔۔۔؟ بجن نوں ۔
شھید گلاب ءَ گشت۔۔۔استاد جان من ھر وڑ ءَ دھن جوڑ کناں یا ھر وڑ بہ گشاں تو کائے من ھمے وڑ بُج باں۔۔۔
ایش اد ءَ بچار من ھید آں ۔۔۔۔۔ ءُ واکی ھید ات۔
پد ءَ منی ءُ ماسٹر ءِ ٹھک۔۔۔۔۔۔۔۔
ھیر تبلہ بوت باجا بوت۔۔۔۔ کدی بھوپالی ۔۔۔کدی کماچ۔۔۔۔۔ءُ من شتاں۔

دو سے ماہ ءَ پد وھدے من شرتِرُکّیں لینے ءَ اتاں، من ءَ وٹسپ ءَ ھال ئِے کت۔۔۔
استاد جان یار دھنے ۔۔۔۔من کماچ ءِ تہ ءَ جوڑ کتگ۔۔۔۔ بچار کسی رنگ ءَ نہ جنت؟
بلے گوشدار ءُ کس ءَ مہ گش گوں۔۔۔
شر اِنت ھراب اِنت لازم بہ گش۔۔۔۔۔ استاد جان ۔۔۔گپے زان ئے ۔۔۔من ءَ لج کنت۔۔۔۔من پمیشکا تئی دیم ءَ آ وڑ گشت نہ کناں۔۔۔۔۔ راستی ءَ گلاب سَکیں لجّوے ات۔۔ ھاس باجا ءِ سر ءَ۔۔۔۔۔۔
ءُ پد ءَ ھمے تامر(ویڈیو) کلپے دیم دات کہ باجا ئِے دیم ء َاِنت ءُ ھمے دُھن ءَ گش ایت۔۔۔۔۔۔
من چو وتی ابرمی تَب ءَ ساڑ ات ءُ گشت ،،،
واہ یار اے دھن ءَ من ءَ دے۔۔۔۔۔ پد ءَ ۔۔۔۔۔۔ کندگ ءُ آ دگہ گپ ءُ رپ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرچی کہ من ءَ گلاب جان ءِ پہ گلزمین شھید بوگ ءِ ھال سر بوت ،
من داں دو سے ساھت ءَ تھنا ھمے جیڑ ِاِت۔۔۔” استاد ! تو ءُ باجا ءُ اے لاگریں سیکل ؟”

بے دَروریں پیرو

جورک بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

منی کَد ءُ کِساس اینکَس نہ اِنت کہ من یک میجریں زِندے ءِ سر ءَ چیزے نبشتگ کُت بہ کناں بلے پَد ءَ ھم دل ءِ پاھار دل ءَ دارگی نہ اَنت، اوپار نہ روت اَسل ءَ دل دارگ نہ بیت پمیشکا من وتی پُروشتگیں کَلم ءِ سَر ءِ تِراشَگ ءِ یک نا کامیں جُھدے کنگ ءَ آں ھرچ نا اِنساپی منی کَلم کنت منا پَھل کن پیرو۔۔۔۔۔۔۔۔۔

من نزاناں مئے زِند ءِ سَپر کُجا بِندات بوت بلے بوت، من پیرو ءِ نام ءُ توار مُدام اِشکُتگ سنگتاں کِسہ آرتگ پیرو سکیں مھروانیں سنگتے اے ھم گُشگ بوتگ سکیں نہ تُرسیں مردے، اے گپ ءُ کِسھانی اِشکنگ ءَ پَد منی زِند ءِ یک بلائیں واھگے بوتگ کہ من گوں پیرو ءَ دُچار بہ کپاں بلے منی دل ءِ واھگ نہ سرجم بُوت اَسل ءَ گپے زان ئے پیرو!
زِند ءِ جِند یک ناسرجمیں کِسھے من ءُ تو ھم اے کِسہ ءِ بھرے ایں اَگاں اے ھبر ءَ تو سرپَد بوتین ئے من ءَ را الَم ءَ ھال داتگ اَت کہ بیا منی سَپر سَک مَزن اِنت پد ءَ من ءَ سَک دور ءُ دراجیں پَندے بُرگی اِنت گُڑا تو اَلم من ءَ را گوانک جتگ اَت ءُ وتی دیم ءَ نادینتَگ اَت تو کِسہ ءِ چَک ءَ کِسہ کُتگ اَت من ھاموشی ءَ ترا گُوش داشتگ اَت.
بلے بژن اے نوبت نیتک تو من ءَ را ھال ھم ندات کہ تو چینکَس مھتَل ئے پہ وتی ماتیں گُلزمین ءِ سینگ ءَ پہ وش واب بوگ ءَ ءُ یکّے من چنکس تُنگ اَتاں پہ تئی دید ءَ۔۔۔۔۔۔۔
پیرو جان۔۔۔۔۔ھبر بازاں گِلھانی مزنیں بُکچھے من بستگ من وتی دل ءِ دُراھیں پاھار گوں ترا داشتگیں گِلہ ءُ دگہ بازیں ھبرے ھمے بُکچہ ءَ بندوک اِنت بلے یار پیرو منی سر پِر بوگ ءَ نہ اِنت نزان آں اے گِلھاں گوں کے ءَ بہ کناں تو وَ اَنچو شُت ئے ھرام بات پُشت ءَ چَکے ھم نہ جَت،

پیرو۔۔اَسل ءَ من گنوکاں کہ تئی گِلہ ءَ کناں گِند ئے ترا زمین ءِ اِشک ءَ انچش وتی کُرتگ ات تو زمین ءِ امباز کنگ ءَ انچو بے چاڑ اِت ئے کہ تو پہ سمُل ءَ ھم مھتل نہ بوت ئے ءُ پہ من ءَ چوں کہ من ھَپت زِر ءَ آ دیم آں,
پیرو ؟
بیا ترا دِگہ ھبرے گُشاں ھما اِنت کہ من دل ءَ داشتگ ترا یاد بیت تو سرجمیں 9 ماہ ءَ بیگواہ کنگ بوت ئے ءُ پد ءَ وھدے کہ تو آجو بوت ئے ھما شَپ ءِ شَپ تو من ءَ ھال کُت سنگتانی سلامتی ءِ جُست کُت من وَ چٹ ھیران ءُ اجکہ بوتاں کہ باید اِنت من گوں تئی سلامتی ءِ ھال پُرسی ءَ بہ کناں بلے تو کَس اے موہ ھم نداتَگ اَت تو مُدام پیش سلام اَت ئے، پد ءَ من چد ءُ گیش جیڑ ات کہ منی چُشیں بستارے نہ اِنت تو وتی کیمتی ئیں وھد پہ من ء کَشِ ات ءُ منی ھیال ءَ کپت ئے،اے دُرا تئی داتگیں مھر انت پیرو جان کہ اِچ وڑ ءَ شموشگ نہ بنت۔۔

پَد ءَ گُڈسر ءَ من اَنگت گُشاں من چہ ترا گِلہ آں ترا دیر بوتگ تو دامگ(نیٹورک) ءَ نبوتَگ ئے ءُ من ءَ پہ ترا سَک زھیر بوتگ مُدام تئی جُست من بابُل ءَ کُتگ تئی سلامی ءِ ھالے من ءَ داتگ اَنت،
بَلے بیا کہ یک روچے من ءَ تئی نوکیں اکسے بابُل پہ من روان داتگ اَت من زانتَگ تو دامگ(نیٹورک) ءَ اَتکگ ئے بَلے من ھال نہ کُتگ اے ساھت من سک گوں تو دلگران بوتاں باریں چی گُشت ءُ چی مانا کُت، بَلے آ ساھت من بابُل ءِ دیم ءَ اِچ زاھری نہ دات کہ من گِلھاں بس یکے گالے کہ من شَنک ءُ کُربان.
من ھمے ودار ءَ اَتاں تو من ءَ ھال کن ئے اے نیام ءَ منی موبائل ءَ دو ءُ سے نوکیں نمبر ءِ کال اَتک من ءَ بَس تئی گُمان بوت بلے تو نہ اَت ئے، تو پہ من مھَتل نہ بوت ئے بَلے من اے گلِہ ءَ گوں سمُل ءَ الم کناں کہ تئی اَبا ءَ گون من چُش کُتگ،ھیر من زاناں سمُل چد ءُ گیش گلِہ کنت.
(کسہ نا سرجم اِنت)

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

پیرو من وتی کپّی ئِیں کسہ گوں کے ءَ بہ کناں

نبشتہ : آجو کینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من دوشی دراھیں شپ ءَ نشتگ ءُ سھور ءِ ودار ءَ کہ چش مہ بیت واب بہ کپاں۔۔۔۔۔۔۔۔ من سھور کت ءُ نماز وانت ءُ کران مجید ونت ءُ وپتاں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من وھدے بُست کت ءُ چم پچ کت اَنت منی پون رنگ ورگ اِنت من ھیران بوتاں کہ اے سنگت من ءَ اے وھد ءَ کال کنگ اِنت ھیر اِنت من چم لتارت اَنت پادتکاں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ سنگت ھال کت کہ جی ھال کن گشت ئِے پروم ءِ الاکہ بدیں ھالے تو ھالے بِگر من پون کٹ کت ءُ الاکہ رنگ پہ رنگ ھچ کس منی نمبر ءَ چست نہ کنت ءُ بازیں نمبرے بند اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من زانت بدیں ھالے ھست گوں ھمے جیڑگ ءَ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ سنگتے ءَ ساھتے پد وت رنگ کت سلام ءُ دروت بوت ایں من گُشت ھال کن ھیر اِنت تئی توار جھل اِنت گُشت ئِے ھو ھیر ءُ ناھیر اِنت ءُ گشت ئِے دل ءَ ڈڈ کن ءُ زمین ءِ سر ءَ نند ترا نہ وشیں ھالے دیاں من گشت مزاک مکن تو من ءَ مدام مزاک کن ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔بُگش چے ھالے

گشت ئِے پیر ءُ گل شھید بوتگ اَنت گوں دگہ دو سنگت ءَ من گشت نہ کن ئے گشت ئِے ھو راستے دوشی شپ ءِ سے بج ءَ جنگ بندات بوتگ مرچی روچ ءِ دو بج ءَ تاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

منی پاداں لرزگ بندات کت منی دراھیں بدن چہ ھید ءَ میچل بوت منی چماں سیاھی ءَ مان پوشت بس منی دومی ھبر آ دگہ دوئیں سنگت کے اَنت ؟ گُشت ئِے گُل ءُ برات ابدالمالک ءُ مومن نامیں سنگتے اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔من ھشک ءُ ھیران بوتاں سنگت ءَ گُشت ھاں تو تُکّ ءُ نُک بوت ئے اے بلاھیں پندے اشی تھ ءَ جنَگ ءُ گار ءُ بیگواہ کنگ بیت اے بلاھیں پندے ھمے وڑیں سرانی کربانی ءَ زمین آجو بنت بس منی چمانی ارس یلہ بوت اَنت من یک ءُ تنھا نشت ءُ گریت منی کر ءَ ھچ کسے نیست اَت کہ من ءَ تسلا بہ دَنت بس من گریت ءُ وت ءَ را وت تسلا دیاں بوتاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

پیرو من نزانت چو جلدی رو ئے تئی ٹھک ءُ کندگانی توار ھنگت منی گوشاں پیداک اَنت من ءَ باور نہ بوگ ءَ اِنت کہ تو اشتاپ ءَ برو ئے من بزانتیں تو چو اشتاپ کن ئے من وتی دراھیں کسہ گوں تو کت اَنت منی ھما کسہ آ شپ ءَ کپی بوت تو گشت منی پون ءِ چارج ھلاس بوت اَنت باندا من تو ھال کن اِیں، من وتی ھما کسہ ءَ گوں کے ءَ بہ کناں من نزانت تو چو اشتاپ کن ئے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔تو من ءَ گُشت پُریں سالے بیت کہ من نہ کند اِتگ شپی من کندگ ءَ آں تو من ءَ زاھے دات کہ تو پرچا مارا یلدات ءُ شُت ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تو کدی کائے؟ من گُشت دیر نہ کناں کاھاں تو گشت منی سر ءِ کسم ءَ بُور من گشت پیرو تئی سر زمین نہ اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔تو من ءَ گُشت زمین اگاں نہ اِنت زمین ءِ راج پھازیں بچے ءِ سر اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔ پیرو من گشت بس وھدہ اِنت کایاں تئی سنگتانی گندُک ءَ من ءَ اد ءَ ھچ وش نہ بیت بس من وتی دل داشتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔تو گُشت من ءَ باور نہ بیت کہ منی زند ءَ تو بیا ئےے من گُشت چش مہ گش من جلدی کایاں ترا گنداں بلے تو گشت من ءَ گُمان بوگ ءَ اِنت کہ من جلدی جنگ باں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ کہ من ءَ پہ سنگتاں زھیر کنت من رواں سنگتانی نیمگ ءَ بھتر اِنت من گُشت کجام سنگتاں پہ شھیداں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من گُشت پیرو پہ سنگتاں کلاں زھیر کنت بلے پہ شھیدیں سنگتانی زھیرانی واستا تئی وڑیں سرانی زندگ بوگ پہ دژمن ءَ بیھارے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

تو من ءَ گشت اگاں من شھید بہ باں تو گریو ئے منی مرگ ءَ من گشت من ءَ گریوگ نئیت من سک دیریں نہ گریتگ بس یک رندے گوں کماش ءَ من گریتگ پد ھما اِنت من گُشتگ نہ گریواں۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بلے پیرو من ءَ گُشت گڑا ترا مھر نیست پمن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔پیرو من ءَ تئی ھال ءَ گپت من ھما اِنت گریوگ آں من کرسی ءِ سر ءَ نشتگ ءُ کلمے ءُ تاکے منی دست ءَ تئی اکس منی پون ءِ اسکرین ءِ سر ءَ اِیر اِنت ءُ من تئی اکس ءَ چارگ ءُ لکگ ءَ آں ءُ منی ارس تاک ءِ سر ءَ کپگ ءَ اَنت ، سے سال ءَ پد مرچی گریوگ ءَ آں پیرو من نزانت تو من ءَ چو جلدی گریوائین ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔پیرو من وتی کپی ئیں کسہ گوں کے ءَ بہ کناں تو گُلو گوں وت بُرت گوں ترا زاناں بگیر گُلو ءَ وش نہ بوت من ءَ باور نہ بیت پیرو بلے مرگ پہ زندگیں سراں ھک اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پیرو تو راست گُشت کہ تو من ءَ زند ءَ نگند ئے

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

پراز بلوچ ءِ نمدی ءِ پسہ

ھکیم واڈیلہ

دی بلوچستان پوسٹ

دردانگیں پراز بلوچ

امیت کناں تو اے گرانیں ءُ نگیگیں جاوارانی تہ ءَ ھم گوں وشی ءَ زند ءَ گوازینگ ءَ ئے ءُ مدام راجی درد تئی دل ءَ زندگ اِنت۔

من گوستگیں روچاں تئی نمدی ونتگ اَت، پد ءَ شور کُتگ اَت کہ ترا الم پسو دیاں۔ پسہ دیگ ءَ پیش من تئی منتواراں کہ تو من ءَ بلوچ نبشتہ کارانی لڑ ءَ ھوار کُتگ ءُ شرپ بکشاتگ۔

چوناھا من جوانیں نبشتہ کارے نہ آں ءُ پد ءَ بلوچی ءَ سک نزوراں، بلوچی ءَ نزوری ءِ لھتیں سوب ھست ءُ لھتیں نیمون۔ ھیر منی نزوری وَ ھمے نبشتانک ءِ تہ ءَ ھم گندگ بنت،بلے مستریں گپ تئی جُستانی پسہ اِنت۔

جھان ءَ ھمینچو کہ رسانکدر ھست اَنت آیانی راھبند الم بنت ءُ ھاسیں وڑے ءَ ،وھدے گپ نبشتانک ءِ سر ءَ کیت گُڑا سک باز چارگ ٹپاسگ بیت۔ من گوستگیں روچاں گارڈین انگلش ءِ تندجاہ ءَ چارگ ءَ اِت آں گُڑا آ اود ءَ نبشتانکانی چاپ کنگ ءِ وڑ ءُ پیم(پالیسی) ھمینچو ترند ات اَنت کہ ھمک مردم رس ات مہ کنت، بزاں یکیں جیڑہ ءِ سرا سک باز نبشتانک چوناھا شنگ نہ کن اَنت ءُ اگاں تو گند ئے کہ یکیں جیڑھے ءِ سر ءَ دومی بر ءَ نبشتانک اتکگ گُڑا اے اولی نبشانک ءِ پسو بیت یا چہ آ نبشتانک ءَ گھتر نبشتہ کنگ بیتگ۔

گارڈین ءِ رد ءَ “وتی نبشتانک ءَ مئے سر ءَ روان دیگ ءَ پیش وتی نبشتانک ءِ ھیال ءُ گونڈیں سرپدی یے نبشتانک ءِ بارو ءَ دیم بہ دے ات۔ نبشتانک اگاں مئے گل ءِ پالیسی ءَ در مہ بیت ءُ ما چار ایں کہ نبشتانک شنگ کنگ ءِ وڑ ءَ اِنت گُڑا ما پد ءَ ترا اھوال کنیں کہ نبشتانک ءَ سرجم ءَ دیم بہ دے”۔ ھیر ما تنیگا آ جاہ ءَ سر نہ ایں ءُ نا کہ بلوچ رسانکدر ھما کچ ءَ دیمروی کُتگ کہ چُشیں راھبند گچین کنگ بہ بیت،بلے پد ءَ ھم المی اِنت کہ مردم یک راھبندے جوڑ بہ کنت۔ منی ھیال ءَ مروچی اگاں دی بلوچستان پوسٹ، بلوچستان ٹائمز، بلوچستان افیرز، ءُ دگہ رسانکدر کہ ایشانی چاروک ءُ وانوکانی یک جوانیں کساسے ءَ ھست اگاں ھمک چیز انچش پہ دیم شنگ بہ کن اَنت الم گل ءِ کارانی سر ءَ تاوان کپ ایت۔ منی ھیال ءَ اے وھد ءَ دی بلوچستان پوسٹ ءَ ھمک روچ ھپت اگاں ھشت نبشتانک ءَ گیشتر شنگ بیت بلوچی، براھوئی، اردو ءُ انگریزی زبانانی تہ ءَ ءُ اے نبشتہ کار گیشتر انچیں مردم اَنت کہ جتا جتائیں جیڑھانی سر ءَ نبشتہ کن اَنت اے چُشیں مردم ھم نہ اَنت کہ ایشانی گوں رسانکدرانی گوما مزنیں سنگتی یے یا ھال ءُ اھوالے ھست بلے پد ءَ ھم اشانی نبشتانک، اشانی ھیال شنگ کنگ بنت۔ مئے کرا مزنین جیڑھے ھست آ ایش اِنت کہ باز مردم گُش ایت منی نبشتگیں ھمک شری ھرابی ابید چہ ادارہ ءِ پالیسیانی چارگ شنگ کنگ بہ بیت۔اگاں ادارہ وت ءَ سنگتی ءُ دوستی بنیاد ءَ مجبور بہ کنت گُڑا مروچی رسانکدرانی تہ ءَ ھمک ھما چیز شنگ بنت کہ پیسبوکی سامان اَنت۔

دیدگیں پراز!

من یک جیڑھے مدام دیستگ ءُ مار اتگ منی ھیال ءَ آ جیڑہ ایش اِنت کہ ما لس مھلوک ءَ وھدے گپ کن ایں گُڑا ما لھتیں بُنکی شیھاں بے ھیال بئیں چُش کہ لس مھلوک ءَ گپ کنگ ءِ ھاتر ءَ کجام زبان کارمرز کنگی اِنت، بزاں یک نبشتہ کارے ءُ آزمانکارے اگاں وتی نبشتانک ءُ آزمانکاں پہ لس مھلوک نبشتہ کنگ اِنت گُڑا آ بائد اِنت کہ بزانت کجام نبشتہ کُتگیں گپ ءَ مھلوک زوت سرپد بیت کنت۔ منی ھیال ءَ گرانیں ءُ ترندیں لبزانی گچین جوانیں نبشتانکاں پہ وانوکانی ھاتر ءَ گیشتر جیڑہ ودی کن انت ءُ پمیشکا باز مردم ھما نبشتانک ءُ آزمانکاں چہ دیر تچ اَنت کہ آ تھنا یک کسانیں کساسے ءَ مردمانی ھاتر ءَ نبشتہ بیتگ اَنت۔ پہ درور من لھتیں ماہ ساری یک نبشتانکے اردو ءَ نبشتگ اَت (ایک دن بلوچوں کی طرح گزاریے) اے نبشتانک ءِ زبان ءُ نبشتہ کنگ ءِ وڑ انچو ارزان اَت کہ ھمک مردم ءَ ونت ءُ وت ءَ گوں اے نبشتانک ءَ ھمگرنچ کُت کنگ ءَ اَت۔ بلے چد ءُ پیش من لھتیں نبشتانک نبشتہ کُتگ اَت کہ جوانتریں زبان ءَ نبشتہ کُتگ اِت اَنت بلے آ لس مردمانی زبان نہ اَت پمیشکا من مار اِت کہ وانوک اے نبشتانکانی کارست بیت کنگ ءَ نہ اِت اَنت۔

منی جند ءِ ھیال ءَ مئے چاگرد کہ اد ءَ بازیں زبان گپ ءَ بیت ھاس پد ءَ مئے وتی زبان بلوچی، براھوئی، جدگالی، کھیترانی ءُ دگہ پد ءَ ھمے دراھیں زبانانی مردم وھدے اردو اگاں انگلش وانگ ءَ ھب بنت گُڑا آیانی کِر ءَ تئی گپ بائد اِنت پہ ارزانی سر بہ بنت من باز جاہ ءَ دیستگ کہ مئے نبشتہ کارانی جھد لس مھلوکانی سرپدی دیگ ءَ گیش رسانکدرانی تہ ءَ لھتیں مردمانی وش کنگ اِنت ھما مردم کہ یکیں پگر ءُ سوچ داروکیں مردم اَنت بزاں وت ءُ وتی سنگت۔ پہ درور منی نبشانکاں اگاں منی چاریں مدامی ئیں سنگت بہ گُش اَنت جوان نبشتگ واہ جوان اِنت من ءَ دومی مردمانی گپانی پد ءَ ھچ زلورت پشت نہ کپ ایت ءُ ھمے پگر ءِ سوب ءَ مئے گور ءَ نبشتہ کارانی کساس چہ وانوکاں گیشتر اِنت۔ مئے یک دگہ مستریں جیڑھے کہ من نبشتانکانی تہ ءَ دیستگ آ ایش اِنت کہ ما وھدے نبشتہ کنگ ءَ بئیں گُڑا ما جھد کنیں وتی دوستیں نبشتہ کارانی وڑ ءَ نبشتہ بہ کنیں ءُ برے برے ما ھمے کد ءَ دومی نبشتہ کارانی گیگاناں کنیں کہ ھمایانی نبشتگیں گپاں یک پہ یک نبشتہ کنیں ءُ وتی نام ءَ دے ایں۔
چوناھا وَ ھیر جھان ءَ ھمک ھبر نی گیگان اِنت پرچا کہ ھمک گپ نبشتہ کنگ بیتگ، وانگ بیتگ ءُ گُشگ ھم بیتگ بلے وھدے کہ تو مردم ءِ وڑ ءَ نبشتہ کنگ ءِ جھد کن ئے گُڑا کم چہ کم وتی جند ءِ راستی ءَ بے ھیال مہ بہ ئے کہ ترا چوں نبشتہ کنگ وش بیت تئی وانوکانی لوٹ چی اَنت؟

منی گیشتریں وھد ءَ جھد ھمیش بیت کہ سیاسی جیڑھانی سر ءَ نبشتہ بہ کنان کہ بوت کنت دگہ جیڑھاں چہ شرتر من سیاسی جیڑھانی سر ءَ وتی ھیالانی درشانی ءَ کُت بہ کناں بلے پد ءَ ھم گوں سیاست ءَ ھوار من برے برے چاگردی جیڑبانی سر ءَ ھم وتی ند ءَ کار بند آں۔

دردانگیں ھمبل

من گُڈسر ءَ ترا ھمینچو گُشاں کہ ھمک جیڑہ ءِ سر ءَ ھمک مردم نبشتہ کُت نہ کنت پرچا کہ آئی ءِ پِڑ نہ اِنت بلے منی ھیال ءَ بلوچ رسانکدرانی تہ ءُ ھمک جیڑھانی سر ءَ نبشتہ بیت ءُ باوست ھم بیت منی جیڑگ ایش اِنت کہ اگاں ھمک مردم وتی ھیالاں ھمے وڑ ءَ جوانیں رنگ ءُ دروشمے ءَ دیم ءَ بیار ایت الم آ رسانکدراں شنگ ھم بنت ءُ آیانی پسو ھم دیگ بیت۔ بوت کنت من تئی پسو ھما وڑ ءَ دات کُت نہ کُتگ کہ تئی لوٹ بیتگ بلے من وتی زانشت ءِ ھساب ءَ ترا تئی پسوانی دیگ ءِ ایمانداریں جھد کُتگ ۔

مدام تئی وشیانی لوٹوک

ھکیم واڈیلہ

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔