ماھو منی مات ءَ سلام کن
نبشتہ کار: کوھسار کندیل
دی بلوچستان پوسٹ
۲۵ رَمس ءِ نیم پاس ءِ شپ ءَ ماھل ءِ آسِنیں پگر بیلہ ءِ لگُورین ھاموشی ءَ گوں شورھانی بیمناکیں ھکّل ءَ جَسکین اِیت۔ ماھل ءِ ھون ءِ رُژن شپ ءِ تھاری ءَ چاردھے ماہ ءِ سوگات کنت ءُ وتن کُنگُراں ھمت ءُ ھاٹیگ بکش اِیت۔ گلزمین ءِ ھر سنگ ءُ دار پہ وتی ماھلیں بانور ءُ جند ندّری ءِ سالونکاں ھلو ھالو ءِ بِنا کن اَنت۔
ماھل ءِ بدن ءِ ھر چُنڈ بیلہ ءِ کُوریں چم ، گُنگین زبان ءُ ھر ھما کبزہ گیر دشمن ءِ دل ءَ بیھار دنت کہ بیلہ ھاموش ءِ دل بیت یا شال ءِ گُروناک ءِ چِیھانٹ، گوادر ءِ نیلیں زِر بہ بیت یا مکران ءِ سیاھیں سِنگ ،بولان ءِ مھکمین سنگر بہ بیت یا بارکھان ءِ آجزیں ھلوت ، ماھلین زمین بانور مدام گوں ھار ءُ ھیروپ ءَ کاینت ءُ ھر بد ءُ گندگ ءَ پتَھان کناں بَر اَنت ءُ گوں وتی مھکمیں جَزبگاں پہ زمین ءِ پھازگ ءَ آسِن ءِ دیوال بنت۔
بلوچ ءِ جنگ مرچی گوں وتی زیبائی ءَ سرجمیں جھان ءَ کلوہ دنت وتی ھم کُوپگی ءِ وتی زمین دوستی ءُ راج دوستی ءِ بلوچ زالبول مرچی جنگی ھر پِڑ ءَ وتی براتانی ھم کُوپگ اَنت ءُ آیانی پِگری سنگت جوڑ اَنت۔ مات پہ مراد ءِ گوں لَڈوگ ءَ وتی رپتگیں بَچاں بیرک ءِ ھمراھی ءَ گلزمین ءِ دلبند ءَ واب گیجنت۔گْوھارانی مھر ماھل ءُ سمّل ءِ دُروشم ءَ شُورھاں ءَ وتی دلبند ءَ سِنگار کن اَنت۔
برات بابر ءِ بچکند ءُ اتاء تُوکل ءَ چو مدام جُنزان کن اَنت ۔ کِبلھیں اسلم ءِ پگر ھر کُنڈ ءَ شھم اِیت کندیل ءَ دیگ ءَ روشنائی ءِ بکشائیت۔ نیل ءِ زِر ءُ ماتیں زمین ءِ رَکینگ ءَ ھر دھر ءَ ھمل جیئند ءِ دُروشم ءَ ماھلین بانور کاینت ءُ ناشرین دشمن ءِ بدیں چمان چہ کَامپول ءَ کَش اَنت۔
چوناھا ماھو من اگاں کسّہ ءَ انچو بندات کنان بکناں شپانی شپ رَونت۔ من زاناں راوگ چی پیسر تو ءِ کُل جاور جیڈیتگ اَنت ۔تو زانتگ کئے تئ رَاوگ بلوچ ءِ جنگ ءَ نوکیں ھمت ءِ دَنت ءُ دیگ ءَ بازیں گْوھارے ءِ تُوکل ءَ کُپگ دنت۔ بلے ماھو! ءِ رندے من ءَ پہ تو لھتیں ھال ءُ کلوہ گوں۔ ماھو! تو زان ئے تئی نمیرانی ءَ پد دشمن چہ وتی بالاد ءَ پُروشتگ ءُ دیم ءِ گوں بھاک آں کپتگ۔
سِریں پُروشیں دشمن چہ تئی داتگ ءِ بیھار ءَ انگت شپاں واب نَروت۔ آ نزانت کہ چِتور وتی زرھرید ءِ سپاھیگ ءَ نوں ھمت بِہ دنت۔ بگندئے جھان ءِ دیم ءَ وتی ٹپاں چیر دنت بلے وتی دل ءِ لگوری ءُ بیم ءَ چِتو کش اِیت۔ ماھو! تو زان ئے تئی ھم کُوپگیں براتاں سرجمیں بلوچستان پہ دشمن ءَ ھار ءُ ھیروپ کُت۔
جنگ تہ ۳شپ ءُ۲روچ کَش دات ءُ لگورانی مُرتگیں دل ناں اِشکر پِر دات۔ کُنگرانی دلیری ءَ دشمن ءِ ھپت پشت ءَ پہ اِبرت ءِ نشان ایر کُت۔
ماھو! من مرچاں لبز اڑ دیگ یل داتگ۔ من چوناھا چُشین لبز بَلد ءُ زانت کار ءِ نہ آں بلے وھدی کہ اندر ءِ مارشت ءَ بے تاھیر کُتگ گڈڑا الّم ءَ لھتیں لبز اَڑ داتگ ۔
بلے چیزے وھد اِنت من ءِ کار ھم پہ دامی یل کنگ ءِ لانک بستگ ۔ نزاناں تئی روگ ءَ پد کجام مارشت ءَ من ءَ گُٹ گیر کُت کہ الم ءَ پہ تو لبز اَڑ بدیاں۔ ماھو! من زاناں تو ئے وھد ءَ مات شارُل ءِ دیوان ءَ نشتگ ءُ زمین ءِ زیبائی ءَ درشان کنگ ءَ ئے ۔تئی سر مات شارُل ءِ زان سر ءَ ایر اِنت ءُ آ تئی میداں سمارگ ءَ اِنت۔ تو شُارل ءِ درست ءِ جُستانی پُسّو ءَ گوں بچکند ءَ دیگ ءَ ئے۔
شارُل ترا میرو ماھو ءِ جُست ءَ الّم کُتگ گڈڑا تو مات ءَ بُگوش میرو انگت گوں بے سمائی ءَ وتی کسّانی ءِ رنگاں گوں لیب کنگ ءَ ئے۔ ماھو! ھم نوں تئی پگِر ءَ پھمگ ءَ اِنت ءُ تئی داتگیں مھرانی ساھگ ءَ رُدوم زُورگ ءَ اِنت۔ مات ءَ اے ھم بُگوش مرچی سرجمیں بلوچستان ءَ چی زالبولانی اَنچیں کتاراں گوں وتی برات ءَ ھمکُوپگ اِنت کہ دشمن گمان ھم کُت نہ کنت۔
ماھو جان منی لاڑیں گُوھار تو وھدے کہ منی مات شارُل ءَ گوں درکپ ءِ پہ گلزمین ءِ ایندگے شھیدانی چارگ ءَ گڑا نیم راہ ءَ الّم ماتی ءَ بیدار ءُ بُگش تئی بچ ءَ پہ تو سلام ءُ دروت گوں کُتگ ءُ منی مات ءِ دست ءَ چُک ءُ بُگش تئی مھر من ءَ زند ءِ ھر نہ وشیں جاور ءَ گوں جنگ کنگ ءِ ھاٹیگ دَے اَنت ۔
ماھو! منی مات ءَ اے ھم بُگش کہ من کمو ترا چہ دلگران ھم ھستاں مدّت ءِ بیت کہ تو منی واب ءَ ھم نیا ئے ۔من نزاناں تئی ھال ءَ چہ کہ پُرساں ۔ زھیران نو ڈنگ پر ءُ ھر شپ من ءَ دج اَنت۔ بُگوش ئِے اے رندی دیر مکن من تئی ودار ءَ انگت سر شپاں وپسگ ءَ کہ بلکیں تو بیا ئے ۔ مات ءَ اے ھم بُگوش مناں گوں ترا دنیا ءُ جھان ءِ گپ ءُ گیلگ است ۔من پمیشکہ گوں کسہ پہ تو کلوہ گوں نہ کُتگ کہ بلکیں تو وت بیا ئے۔
اماں ماھلو کہ ترا منی کلوہ ءَ دنت پیشانی ءِ الّم بوسھ بدے ماھلو ءَ دمان ءِ ھم تھنا بوگ ءَ میل ۔
اماں من ترا اے ھم گُشگ لوٹاں تئی بچ ءَ پہ تو نوں بے کساس زھیر کنت، دیر مکن من چم تئی ودار ءَ سک داتگ اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-