گِچینیں کِردانی نمیرانیں کارِست
نبشتہ کار: کیگد کندیل
دی بلوچستان پوسٹ
زِند ءِ هر سکّیاں مادر ءِ پاسبانی کُتگ ءُ ڈیهه ءِ هر سِنگ منی باندات ءِ گواهی دنت۔ وهدے زمین ءُ راجے هستمانک ءِ زِندگ دارگ ءِ گّپ بیت داں اِے کَس مہ چار اِیت منی پیسریگیں دیمهونی داتگ مئے همینچو بوتگ ما کُتگ نوں آگاں کّسے کُربانی دنت داں آ دیگ ءَ بے بنت، اِے زمین ءِ هاتر ءَ کُربانی دیگّ مئے درُستانی زمہ واری اِنت ،اِے جنگ مئے کُلانی جنگ اِنت وهدے یکّ سرمچار ءِ وتی جنگ ءَ کُربان کنت گُڑا آ اِے نہ گُش اِیت کہ من تھنا وتی مات ءِ وتی گْوھار، وتی چُکانی، آسودگی ءَ وت ءَ کرُبان کنگ ءَ آیاں بلّکیں آ وت ءَ پہ سرجمیں راجے وشیں باندات ءِ هاتر ءَ کُربان کنت.
اِے هما تمردیں بالاد ءِ گُڈی دانکّ اِت اَنت کہ گوستگیں ده روچ ساری هاک ءُ زمین ءِ رکینگ ءَ وت ءَ کُربان کنت (موند عُرف میرک)
پہ گوادر ءِ نیل بومیں زِر ءَ پِد ءَ بوتگیں بُلندیں سراں سلام، پہ بولان ءِ مات کوهاں پِد ءَ بوتگیں مُریدیں سراں سلام، پہ کیچ ءِ هپت رنگیں چنالاں پِد ءَ بوتگیں سّمو ءِ شیرزالاں سلام، پہ بیلہ ءِ مسکّیں هاک ءَ پِد ءَ بوتگیں اُرش ءِ سر ءَ سلام، پہ بلوچستان ءِ هاک ءَ پِد ءَ بوتگیں کُل شھیداں سلام، ءُ سد سلام هما کانچیں سرانی شیرزالیں ماتاں کہ آیاں وتی ننگ ، پهازگ ءَ اِے وڑیں بچ ءُ جنک پیداک کُتگ کہ مُدام دژمن ءَ آس مانداشتگ۔
پہ اِے زمین ءَ ندر بوهوکیں سرانی دراجیں لڑے هست اِنت کہ آیاں وت ءَ کُربان کُت ءَ راجدپتر ءَ نمیران بوتگ اَنت .همے لڑ ءَ هواریں هما سربُلند دابیں ورناه سّمو دابیں هما شیرزالیں جنکّ کہ گوں اسلم ءِ مُھکمیں پگّرے جوزگاں سّریچ وت ءَ پہ مڑاهے زمین ءَ ندر کناں-
”من ءَ ایمان اِنت من ءَ چہ پد بلوچ زالبول اِے جنگ ءَ بهر بنت “ همے گُشتانک ءَ پد ءَ سّمو ءُ ماهلیں کِرد دیم ءَ کاینت کہ شورهانی لھڑیں پرداچاں پِر کن اَنت زهرگ ءَ کاربند اَنت۔
راستی همیش اِنت کے مرگ ءَ پد مردم مردم ءَ چہ یکّ مُدتے ءَ پد بے ھیال بیت بلے پہ آبدمانی گیر آرگ هما مردم بنت کے وتی گوستانک ءَ راج دپتر ءِ تاکاں گوں هوناں نبشتہ کن اَنت ءُ وتی زمین ءِ دل ءَ وت ءَ اَبدمان کن اَنت۔
ءُ وتی آوکیں پدریچاں اِے راه ءَ پیش دار اَنت کے گُلامی ءَ سیاه ءُ تھاریں شپانی آس دیگ ءَ گُلامی ءِ مُھریں سانکلانی پرُوش دیگ ءَ جنگ المی اِنت چیا کہ جنگ ترا چہ گاری ءَ رکین اِیت ۔
گُڑا مرچی آگاں اِے جنگ گوں وهد ءِ گاماں گیش ءُ نوکیں رنگے ءَ دیم ءَ پیداک اِنت همے پیمیں کارستانی کُربانی ءِ برورد اَنت چہ همبلانی گران بهائیں دیمهونی بلوچ ءِ جُھد جنگ مُھکّم بیت ءُ بلوچ راجّ ءِ آجوئی ءِ روچ نزیک تِر بوھان بیت۔
همے هاتر ءَ مرچی هزارانی کّساس ءَ چہ گیش بلوچ ورنا، مات ، گْوھار پہ وتی زمین ءَ چہ ناشرانی دست ءَ رکینگ ءَ گوں جُھد ءَ هوار بوتگ اَنت ۔
وتی گهگیریں سر اِش ندر کُتگ اِے هلاس نہ بوهوکیں کاروان روچ پہ روچ مُھکم بوان اِنت اِے کاروان داں بلوچ سرڑگار ءِ آجوئی ءَ همے داب ءَ جُنزان کنت۔
اِے جنگ بلوچ ءِ گُڈی جنگ اِنت اِے جنگ ءَ داں سرڈگار ءِ موکگ ءَ دیمهونیانی درچ همے پیم ءَ برجاه بیت. اِے ریتکگیں هون چہ اِے مُرزبومیں هاک ءَ چہ دیگ ءَ هزار اَنچیں سرمتُرسیں او سرمچنڈ سر ودی بیت کے زورگیر ءِ زوراکیانی دیم ءَ درکاینت پہ وتی راج ءُ زمین ءِ پهریز ءَ مُدامی همے رنگ ءَ وتی سرانی دیمهونی ءَ دے اَنت ءُ وت ءَ راج ءُ زمین ءِ دل ءَ پہ ابدمانی نمیران کن اَنت۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-