TBP Balochi

زالبول آنی میان اُستمانی روچ ءُ مئے چاگرد

نبشتاک: ایان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

8 ساچان انچو کہ دگنیا ءِ تہا زالبول آنی میان اُستامانی روچ درگت ءَ زانگ ءُ دارگ بیت انت, اگان میان اُستامانی در بچار ءِ دگنیا ءِ تہا چوشیں روچ باز است انت دارگ بنت, انچونکہ ماتی زبان روچ, بنی آدمانی حق ءُ حقوقانی روچ ءُ ہمے ڈول ءَ زالبول آنی روچ دارگ بیت انت, زالبول وھدے امریکہ تہا زالبول ءَ وتی پگار واستہ یک بلاہیں زھرشانی کش انت ءُ زالبول گورسوار انی گوما لگت مال کنگ بنت انت ءُ  زالبول سرا فوج کشی کنگ بیت انت. 1908 ءَ امریکہ ءِ سوشلسٹ آنی نیمگ ءَ یک (سوشلسٹ نیشنل کمیشن) جوڈ کنگ بیت ءُ ایشی تہا زالبول آنی حق ءُ حقوق باروا یک منظم ءِ مہم چلاہنگ بیت ءُ ہمے رد ءَ جار پرینگ بیت انت کہ زالبول آنی میان اُستمانی روچ دارگ بے بیت, ءُ سوشلسٹ گل زھرشانی کنت ءُ 1909 ءَ فروری ماہ گڈی روچ زالبول آنی میان اُستمانی روچ دارگ بیت انت ہمے پیم ءَ ایش جنز دیم روی کنت ءُ زالبول ہرچ ہند ءُ دمگ ءَ وتی زھرشانی کن انت ءُ وتی حق ءُ حقوقانی جار پرین انت. بلے ایش روچ یک مخصوص روچ نہ بیت.

8 ساچان ءَ ماں روس(Russia) ءِ َزالبول لوگ ءُ پیکٹری چے در کپنت ءُ روڈ آنی سرا بلاہین زھرشانی کن انت, ایش روچ 8 ساچان بیت انت کہ زالبول زھرشانی گوما وتی گپان منارینگ ءُ دگنیا ءِ دیما کارانت ہمے ڈول ءَ 8 ساچان دگنیاءِ تہا زالبول انی میان استمانی روچ درگت ءَ زانگ بیت انت. اگاں دگنیاءِ راج دپتر چارگ بے بنت گڑا زالبول ہما قومے ہما بہر بوتگ کہ ازل بہ گر داں مروچی تک لگتمال کنگ بوتگ. انچونکہ کہ اگاں ما پاکستان ءَ چم شانک بدے انت گڑا پاکستان ءِ چاگرد تہا مرد ءَ چہ گیش زالبول تاوان آماچ بوتگ انت بازین زالبول تنی وھدے ہم تاریک زندان آنی تہا بند انت. پاکستان تہا بازین زالبول چاگردی سِلکاریانی اماچ انت ہمے دورشم ءَ اگاں چارگ ءُ ٹپاسگ بے بیت گرا بلوچ زالبول بازین کساس ءَ ایش ظلم ءُ زوراکیانی آماچ انت.

انچوں کہ “ڈاکٹر حنیف شریف گوشیت کہ مئے چاگرد تہا مئے مرد گوشنت ایوکاہ ما آجوہ بے باں چیاکہ زالبولانہ آجوئی ءِ حق نیست انت” بلوچ چاگرد تہا زالبول ایوکہ لوگ ءَ بندیگ کنگ بیت انت آئرا وانگ ءُ زانگ, ڈن ءُ درا روگ ءُ درآمدیں مردینیے گوماں دیوان کنگ ءِ حق نیست انت, یک نیمگ ءَ زالبول ءَ را چاگرد تہا بندگ کنگ بیتگ او دومی نیمگ ءَ پاکستان ءِ  وڈین استان ءِ بلوچ زالبول سرا وتی ظلم ءُ ظالمی روچ پہ روچ گیش کنگ ءَ انت ایش دورشم اگاں بچار ءِ گڑا بلوچ زالبولانی سرا فوج کشی, بلوچ زالبولانی چادرانی پامالی ءُ بلوچ زالبول دزگیر کنگ بنت ءُ تاریک ایں زندانانی تہا بندگ کنگ بنت انت۔ انچوکہ زرینہ مری ڈول ءِ زالبول استاد ءِ مروچی تک ہم تاریک این زنداناں بندیگ انت.

استان ءِ پاکستان ءَ وتی زوراکی ہمینچو گیش کوتگ انت کہ بلوچ زالبول شال ءِ ڈول این سارتین موسم ءَ لوگ چے در کپتگ انتَ ءُ روڈانی سرا زھرشانی کنگ ءَ انت, اگاں بلوچ زالبولانی بابت ءَ چارگ بے بیت گرا بلوچ زالبول ءَ را وتی چاگرد تہا میار ءُ میار جلی گوماں چارگ بنت انت, بلی انچوکہ یک غلام قوم سرا وھدے استان ءِ وتی زوراکی برجم داریت گڑا آ مرد ءُ زالبول نہ چاریت ءُ آودہ مھلوک ءَ گیش لگت مال کنت انت. ہمے ڈول ءَ پاکستان ڈولی استان ءِ بلوچ راج, بلوچ زھگ ءُ بلوچ زالبولانی سرا وتی ظلم ءُ زوراکی گیش کتگ انت او ہمے رد ءَ روڈ انی سرا بلوچ زالبول گیش بوہان انت. دگنیاءِ تہا اگاں یک قوم ءِ گوشیت من وترا منارینگ لوٹان گڑا آئرا وتی جہد تہا تیزے آرگی بیت انت ءُ ایش جہد ءِ یک بلاہین بار ءِ زالبول انت ما وتی جہد ءَ باہد انت وتی زالبولانی ہمراداری بے کن ایں ءُ ہمے جنز ءَ را گیش منظم بے کن ایں. زالبولانی میان استامانی روچ درگت ءَ دومی امن پرست ایں ملک, مہذب گل ءUNُ وڑیں ادارہ بلوچ چاگرد ءِ او بلوچ زالبولانی لگتمالی ءُ ایدگاں آماچ کوتگین زوراکیانی سرا وتی آھوکین گامگیج ایر بکنت انت. تامکہ پاکستان ڈول ءِ استان ءَ چہ بلوچ زالبول رکینگ بہ بنت۔

میان اُستمانی جنینانی روچ ءُ بلوچستان

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

چاگرد ءِ مَٹ کنگ ءَ یک جتائیں ساچستے ءِ درکار بیت ساچست وتی رنگ ءَ وت ساچیت جورجیا ءَ یو ایچ ڈی پی ءُ آئی ءِ باسکانی شوربندی ءِ گھتر کنگ ءُ آیانی ھیالانی تہ ءَ اڑینگ ءَ دیم ءِندارگ پیشدراھی کرتگ اَنت۔

جنینانی میان اُستمانی روچ جتائیں ڈیھاں برجم دارگ بیت یک روچے ءَ جنینانی سوبمندی ءِ بھر ءُ بانگی ءَ ابید، راجی، پدریچی، زبانی، دودی، زرداری ءُ راجداری میان اُستمانی روچ جنینانی بنداتی روچ زرباری امریکہ ءُ یورپ ءَ بیستمی کرن ءَ پوریاگرانی سُر ءُ مانسرانی ترامگامی ءَ چہ پیشدراھی بیت۔

اے بنداتی سالانی تہ ءَ میان اُستمانی جنینانی روچ ءَ دیمروی ءُ دیمروی کرتگیں ڈیھاں جنینانی واست ءَ یک نوکیں میان اُستمانی مسام بندی ءِ مسام کُرت ۔

میان اُستمان ءَ جنینانی چار گچینی ءِ دیواناں گیشی ءَ میان اُستمان ءَ جنینانی جنز ءَ راجداری ءُ زرکاری پنداں جنینانی ھکانی پد جنی ءِ ھوار بئگ ءَ کمکی ءِ بنھشتی ءَ یک روانکی ءِ بام ءَ ٹِک دات۔

نوزدہ سد ءُ چِل ءُ پنچ ءَ میان اُستمان ءِ چارٹر ءَ جنین ءُ مردین ءِ میان ءَ یک برابری ءِ دسھتی ءِ بیت اے میان اُستمان ءِ بنداتی منگ نامہ اَت۔

چریشی ءَ پد میان اُستمان ءَ سرجمیں جھان ءَ جنینانی شرپ ءِ برز کنگ ءَ میان اُستمان ءِ پتر ءَ جوانیں گامگیج، دلگوشی ءُ دیوانانی یک راجدپتری ءِ میراس ءِ ودینگ ءِ کمک کُرت۔

بازیں سالاں چہ میان اُستمان ءُ آئی ءِ تکنیکی ادارھاں جنینانی انسانی ھکانی ستمندی، ایمنی، جاندراھی ءُ سرجمیں شرپ ءِ سرجم کنگ ءَ مردینانی سربندی ءِ ھمگرنچ کرتگ،

سرجمیں دنیا ءَ چاگردی، زرکاری ءُ راجداری ءِ جیڑوانی ھلاس کنگ ءَ میان اُستمان ءِ جھد اِنت کہ جنین وت واک بہ بنت ءُ جوانیں نگاھی ءَ چارگ بہ بنت۔

میان اُستمان ءِ جنین دنیا ءِ بابت ءَ پَٹ ءُ پول بہ کن اَنت ءُ درستاں یک تاکی ءِ تہ ءَ گرنچ بہ دئے اَنت ءُ پیش اِش بہ دار اَنت ۔

نوزدہ سد ءُ نُہ ءَ اولی جنینانی روچ بیست ءُ ھشت فَروری ءَ امریکہ ءَ گِندگ بیتگ نیو یارک نوزدہ سد ءُ ھَشت ءَ “لباس ” ءِ باسکاں ھرتال ءِ سوبمندی ءِ آ وھد ءَ سوشلسٹ پارٹی آف امریکہ ءَ نامینتگ اود ءَ جنینانی کار کنوک جاورانی بگیری ءَ زھرشانیتگ ۔

نوزدہ سد ءُ دَہ ءَ سوپسٹسٹ انٹر نیشنل، کوپن ہیگن ءَ گِند ءُ نند کنگ ءَ جنینانی ھکانی جنز ءِ سوبمندی ءِ گرگ ءُ جنینانی میان اُستمان ءِ تہ ءَ روگ کمک کنگ ءِ بنزہ جوڑ کنگ ءَ جنینانی روچ ءِ کرد پیلو کرتگ۔

اے کارانی سر ءَ ھبدہ ڈیھاں چہ سد ءَ چہ گیش جنینانی کانفرنس ءِ نیمگ ءَ ھمسنتی ءِ مسامی ءِ مراد بادی داتگ چریشی ءِ ھوار بئیگ ءَ بنداتی سَے جنیناں فینینشن پارلیمنٹ ءَ ھوار بیتگ مراگشی ءِ واست ءَ ھچ وڑیں رمس مسام نہ بیتگ ۔

نوزدہ سد ءُ یازدہ ءَ کوپین ہنگن ءَ بنداتی ءَ جنینانی میان اُستمانی روچ آسٹریلی، ڈنمارک، جرمنی ءُ سوئٹزرلینڈ ءَ اولی رند ءَ نوزدہ مارچ ءَ نشانی کرتگ ءُ اود ءَ یک لَک ءَ چہ گیش جنین ءُ مردیناں روانکاں بھر زرتگ ۔

نوزدہ سد ءُ ھپتاد ءُ پنچ ءَ میان اُستمان ءَ جنینانی سالروچ ءِ درگت ءَ میان اُستمان ءَ ھشت مارچ ءَ میان اُستمان ءِ جنینانی روچ دارگ بیتگ۔

مروچی بلوچ ڈیھ ءَ ارسیگیں چماں چم کپ اَنت گڑا ھمے سماہ بیت کہ دنیا ءِ تہ ءَ جنیناں مزنیں شرپ ءُ شانے ءَ چارگ ءُ ندارگ کنگ بئیگ ءَ اَنت ۔

بَلے مروچی بلوچ ڈیھ ءَ بلوچ جنین دگانی سر ءَ وتی بچ، پِت، برات ءُ وتی سیاد ءُ وارسانی درگیجگ ءَ در پہ در اَنت، بلوچ جنین زندانانی تہ ءَ گار کنگ ءُ بیگواہ کنگ بوھگ ءَ اَنت ۔

بلوچ راجدپتر اشی ءِ نشانی ءَ کَنت کہ بلوچ ءَ وتی جنین ءُ گیرت ءُ ننگ ءِ پھازگ ءَ وتی سرانی بباھی داتگ ۔

بَلے وتی ازت ءُ شرپانی رکینگ ءَ بلوچ ھما گھیں سْرپانی تہ ءَ ھوار اِنت بلوچ ءِ مژدھی ءِ کرد ساڑگ بنت ۔

ھما سْرپانی پشدر ءَ دراھیں بلوچانی سر ءَ اے ھژدری بیت کہ وتی چک ءُ جنینانی رکینگ ءَ وتی جنیناں چہ زنداناں کَشگ ءُ یک ایمنیں زندمانی ءِ واھند کنگ ءُ جد ءُ جھد ءِ ارزشمندیں جھدکارانی جھد ءِ دیم ءَ برگ ءُ آیانی پلامرزی ءِ سر ءَ ایوک ءَ بلوچ دودمان، بلوچ گیرت ءُ ننگ ءِ پھازگی بیت اِنت۔

مروچی اگاں شال ءِ سارتیں زیمستان ءَ بلوچ مات ءُ گھارانی ارسیگیں چم کہ گِندگ ءَ کپ اَنت گڑا ھمے سماہ بیت جھان ءِ جنین مروچیگیں روچ ءَ وتی ارزش مندیں مراگشاں دزگٹ اَنت وشیانی تہ ءَ گون اَنت۔

شال ءَ ھنچش بات بلوچ ھمدستیں دست مھکم بات ءُ وتی جنینانی ھکانی گیشنگ ءَ سوبمندی ءِ تہ ءَ بات اَنت۔

زالبولانی مْیان اُستمانی روچءُ بلوچ زالبولانی کرد

نبشتہ کار: کمال بلوچ
(سابقہ وائس چیرمین بی ایس او آزاد)

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچ یک کْوھین راجدپتر ءُ دودمان ءُ رببدگے ءِ واھند اِنت ۔اگاں اے درگت ءَ کسّے گوں ھورت نگاھی ءَ راجدپتر ءَ بہ وان اِیت ،پٹ ءُ پو ل بہ کنت۔ گوں بلوچ بامرداں ھوار بلوچ زالبولانی ھم یک مزنین لڑے گندگءَ کیئت کہ آھاں پہ راجی گھبودی ءِ ھاتر ا ھم گام ءَ ھمراداری کتگ ۔

یک ھبرے یات کنگ بہ بیت کہ کجام جاہ ءَ انسان ءِ بُنکی ھکّ مہ رس اَنت گڑا اُودا اے اُوست کدی بندگ نہ بیت کہ مردے زالبول ءِ انسانی ھکّ ءُ اُکبالاں پیلو بہ کنت ،پمشکا اے ھبر گوْاچنءُ تچک اِنت کہ چر ئے ناانساپیں چاگر د ءَ بغاوت سر کش اِیت بزاں مر د ءُ جن ءِ اے انسانی ءُ بنُکی پرز بیت کہ آ ناانساپی ءِ بگیری ءَ تو ار چست بکن اَنت ءُ یک آشوبے بیار اَنت ۔

چش کہ اے ھبر مارا مدام زانگ لوٹ اِیت انسان کجام ارتکائی عمل ءَ گوزگ ءَ انت ،بزاں آمدام ھیل کنگ ءَ اِنت۔ ھمے ھاترا انسان چہ اے دگہ ساھداراں گیش زانت ءَ پہمیت ،اگل ءُ سمائے داریت ،وتی نکس ،سیت ءُ نپ ءَ زانت ءُ نیکءَ جاہ کار اِیت ۔

مرچی ما گوں یک انچیں سرگالے ءَ سر پینڈالیں کہ آئی ءِ گوْست چو اے رنگ ءَ انت۔ پہ درور سوشلسٹ پارٹی آف امریکہ نو زدھ سدءُ ھشت ءَ ماں نیو یارک ءَ یک مزنیں زھر شانی یے جارءَ جنت کہ آئی ءِ تہ ءَ چہ پانزدہ ھزار زلالبول ءَ گیش ھوار بیت ءُ بنکی ھکّانی لوٹ کنت ۔بزاں وتی رکگ Right to vote and Securityءِ تلب ءَ کنت ۔ھمے رنگ ءَ اے روچ بزاں نو زدہ سد ءُ نوءَ the Frist Nationl Woman day 28پروری ءَ بر جم دارگ بیت ۔چریشی ءَ پد بزان انٹر نیشنل سوشلسٹ وومن کانفر نس جو ڑ کنگ بوت ،کہ دگنیا ءِ ھبدہ مُلکاں اے روچ بر جاہ داشت ۔چہ آھاں ڈنمارک، جرمن، سوئیزلینڈ، یونا ئینڈ کنگڈم ءُ اے دگہ مُلکانی تہ ءَ لکّانی مردماں بھر زرت۔ مرچی ھمے روچ سرجمیں گیدی ءَ ماں زالبولانی روچ ءِ 8مارچ اڈدیگ بیت داں دُگینا ءِ ھر زالبول چہ وتی انسانی ھکءُ لوٹاں زبھر مہ بیت ۔

اے روچ ءَ اقوام متحدہ ءَ 1975ءَ زالبوالانی روچ ءِ نام ءَ ڈکلیر کرت۔ داں مر وچی دُگینا ءِ کلیں ملک اے روچ ءَ ھما رمس ءِ ردءِ ماں زالبولانی نامءَ دئیگ ءَ انت ۔بلے مارا اے ھبر گوں شرئی ءَ چارگ کپیت، واکی زالبولانی ھکّ رسگ ءَ انت یا اے دانک تہنا لبزانی تہ ءَ منتگ۔ مرچی ھمے روچ ءِ باپشت ءَ دُگنیا ءِ دْمکاں چُٹی کنگ بیت ،بلے زالبول انگت وتی اُکبالانی دیم ءَ زیر دست ءُ لگتمال اِنت ۔
ھما روچ ءَ بہ گر داں مروچی دُگنیاءِ اندر ءَ اے چیز ءِ کمی ساڑی اِنت کہ پدر شاھی ملکانی تہ ءَ انسانیت ءِ ردءَ زالبولاناں ھچ وڑیں ھکّ ءُ اِنساپ نہ رس اِیت کہ آوت ءَ انسان سر پد بہ بنتءُ گیدی ءِ ھمگامی ءَ دیم ءَ بُہ جنزاَنت ۔

ھمے وڑا ماں نگاھے پہ وتی سرگال ءَ شانک دئیں گڑا گْوست ھر داب ءَ مئے ھمراہ اِنت۔ وھدے امریکہ ءَ نوزدہ سد ءُ ھشت ءَ کہ زالبول وتی انسانی لوٹ ءُ ھَکانی ھاترا زھر شانی پمے ھاترا کن اَنت کہ مارا ہم انسانی درجگ دیگ بہ بیت ،ھما وھدءَ بلوچستان ھم انگر یز ءِ یک زور گپتیں کالونی یے بیت ،آھاناں ھم چہ انسانی ھکّاں زبہر کنگ بیت ۔چش کہ نوزدہ سد ءُ بیست ءَ نواب یو سف عزیز مگسی انگر یز حکومت ءِ خلا ف ءَ گوں وتی سنگتان یک زُرمبشے چست کنت ۔چرائیءَ رند مزنین مدتے ءَ پد 11اگست 1947 ءَ بلوچ یک وت واجھیں مُلکے بیت ،کہ آئی رھبند تہ ءَ کلیں انساناں آھانی ھکّ ءُ لوٹانی رد ءَ زندگوازینگ ءُ واک اختیار دنت۔ بلے بلوچ ءِ بھت ءَ پدا پاکستان نوزدہ سد ءُ چل ھشت ءَ بلوچستان ءِ سرا اُرش کنت ءُ وتی زوراکیءَ بندات کنت داں روچ ءِ مرچی بر جم انت ۔

بلے اے ردءِ کجام وھدءَ بلوچ ءِ راجی جنز دیم پہ دیمروئی ءِ نیمگ ءَ جنزان بوتگ ،گڑا راجدپتر ءِ تاکدیماں بلوچ زالبولانی مزنیں کرد چکاریں لڑے گندگ بیت کہ آھانی تہا پہ درور دودا ءِ مات وتی بچّ ءَ ھمے سکین ءَ دنت آپہ میارجلی ءَ وتی زندمان ءَ ببا بہ دنت بلے میار ءِ پاسپانی ءَ پد کنز مہ بیت۔ ادا مات لیڈر انت کہ وتی بچّ ءَ را راہشونی کنت ءُُ دیم پہ جنگ ءَ راہ دنت۔ پمشکا اے دانک ءُ شئر دنیگت راجدپتر ءِ تاکانانی جلوہ اِنت۔
آمرد کہ میاراں جلاں
نیمروچ ءَ نہ وپساں کُلاں

ہمے رنگ ءَ داد شاہ ءِ گوہریں گوھار ھاتوں بی بی، وتی برات ءِ ھمکوپگ ءَ دژمن ءِ دیم ءَ سلاہ بندبیت ،جنگ ءِ پڑءَ ساڑی بیت۔ ھمے وڑا ھژدہ سد ءُ سی ءُ نو ءَ مھراب خان ءِ گہار ہم وتی بْرات ءَ ھمراہ داری ءَ کنت ۔
مرچی بلوچ ءِ جنزءَ بلوچ زالبوانی مزنیں کردے گندگءَ کئیت کہ آئی ءِ تہءَ آھاں وت جھدءِ سروکی کتگ، آھانی تہ ءَ کریمہ بلوچ ،پر زانہ مجید ،سمی دین ،مہلب دین ،زرینہ ،ھوران بی بی ،بی بی گل ،طیبہ بلوچ،سیما رنگیں بلوچ جنین آدم اولی لڑ ءَ گندگ بنت ۔
اے ھمے جہد ءِ برورد انت کہ کریمہ بلوچ انٹر نیشنل ادارہ بی بی سی برنامگ ءَ دگنیا ءِ نامداریں سد زالبولانی تہ ءَ یکے کہ آ بلوچ گلزمین ءِ پرزنداِنت۔

دومی اے ھم راستی ے کہ بلوچستان ءِ تہءِ جنکیں چُک مرچی ھم چہ وتی انسانی ھکّءُ اکبالاں زبھر انت۔ بزاں آچہ بنیادی سہولت اسکول ءُ ہسپتال ءُ اے دگہ بازیں زندگزرانیں آسراتیاں دور انت ۔ چوش کہ ھمے اسپتال نہ بوھگ ءِ سوب ءَ بازیں وتی زھگ ودی کنگ ءِ ساھتاں مرگ ءِ آماچ بیت ۔ ھمے وڈا دگہ کسان کسانیں بیماریانی پشدر ءَ ھم زند مرگءِ دیناں روت۔ چیاکہ بلوچ ءِ سرڈگار پاکستان ءِ دست ءَ ایر دست انت ۔پمشکا ادا انسانی ھکانی لوٹ مزنیں ارزشتے نہ داریت ۔

ھمے پیم ماوھدے پہ دگنیا ءَ چماں شانک دئیں تہ مارا ھمے گندگ ءَ کیت کہ دُگینا بازیں ملک ءُ دیھ آں آ راجانی زالبول وتی زندمان انسانی اُکبالانی رد ءَ وشھالیں زندے گوازینگ ءَ اِنت، بلے بلوچ زالبول اے دیم ءَ شتگیں دور ءُ باری ءَ انگت ءَ تپءُ کُلگاں مرگ ءَ دیمپان اِنت ۔گڑا ایشی ے سوب چی انت ؟بزاں ایردستی!

پمیشکا بلوچ راجءِ اے ھر پسگءِ پرز بیت کہ وتی آجوئیں زندمان ءِ ھاترا زوراک ءِ ھلاپ ءَ پاد بئیت ءُ راجی جنز ءِ بھر بہ بیت ۔چیاکہ ھمے راجی جنز اگاں وتی منزل ءَ سر بہ بیت گڑا مئے کُلیں لوٹ ءُ گزر سرجم ءُ پیلو بنت۔ اے درگت ءَ کربانی دیگ ھژدری انت۔

جنگ، تپاکی

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

ریاستے نیزور تَر اِت گڑا آئی ءِ ھلاپ ءَ ھمگرنچی ءِ ستک باوری بیتیں۔

جنگ ءِ کنگ ءَ الکاپیں سِنچ ءُ زانتے درکار اِنت کہ جنگانی میان ءَ ھمک وڑیں درانی دیمپانی بیتیں بہ گندے اشی ءَ شما الکاپ ءَ سرپدے کہ جنگ ءِ تہ ءَ تی لوگے ءُ تی جند ءِ سر ءَ کپتگیں جیڑہ گیش بنت ۔

ھنچش یک جنگے ءِ دیم دارگ ءَ تو وتی لوگ ءَ چہ گِسر بئے ھمے وڑ ءَ یک ڈیھے ءِ گون ءَ جنگ کنگ ءُ آئی ءِ دراھیں لوٹانی بے سوب کنگ ءَ وتی وس ءُ واک ءَ تاچین ئے ھمے وڑ ءَ ترا ءُ تی اندر ءِ ایرموشیں باتن ءَ ھم ھمے وڑ ءَ مھکمی ءِ رنگ درانگازگ لوٹ اَنت ءُ جنگ مھکمی ءُ تپاکی ءِ ڈول ءَ برگی اِنت ۔

مروچی کہ تی دشمن پاکستان ءَ ھپتاد سالاں چہ گیش اِنت تی پدریچ ءِ سر ءَ کپتگ ءُ ترا ھمک وڑیں جاورانی آماچ کنگ اِنت ۔

تی گیرت بہ بیت، تی لوگ بہ بیت تی پدریچ بہ بیت تی مڈی ءُ گران بھائیں زِر بہ بیت دُرستانی سر ءَ ریاستیں دشمن ءِ دست مان اِنت بَرے تی مڈیانی سودایا گوں دری ڈیھاں کنت بَرے وتی جند ءِ پُل ءُ پھانچاں یکجاہ کنت ءُ تی ءُ تی آھوکیں پدریچ ءَ گار کنگ ءَ وتی لوٹاں سرجم کنان اِنت ۔

ھَنچش نمیرانیں کماش ھیر بشک مری ءَ گُشتگ اَت کہ اگاں بلوچ ءَ وت ءَ اے وھد ءَ نہ مارِت گڑا بلوچ دگہ سد سالاں گیش گلامی ءِ زنجیراں وت ءَ گیش مھکم کنت ۔

مروچی ھندوستان ءُ پاکستان ءِ دلگرانی درستیں مھلوک ءِ دیم ءَ اَنت کہ ھندوستان ءُ پاکستان کجام کساس ءَ دلرنج اَنت ءُ ھما کَچ ءَ سر بیتگ اَنت یکے دوھمیگ ءِ پَشک ءَ چاک چاک بہ کنت ءُ وتی گران بھائیں بیرک ءَ دوھمی ڈیھے سر ءَ بہ چمین اِت ۔

بَلے بلوچ ءِ اے نوکیں جنز ءَ ھژدہ سال ءَ گیش اِنت یک وڑ ءَ روان اِنت یکیں درشم ءَ روان اِنت ریاست ءَ جتائیں ھنر ءُ پندل سازی کُرتگ ھمے جنز ءِ پشت ءَ چہ بلوچ ءِ دست ءَ بلوچ ءِ ھون تلامینتگ اَت ۔

تاں اے جنز نیم بندگ بہ بیت شھیدانی داتگیں کربانی زوال ءُ توال بہ بنت ءُ پاکستان یک مھکمیں ڈیھے جوڑ بہ بیت ۔

بَلے شھیدانی ھوناں اے وڑیں ھچ وڑے ءَ دل رزاھی نہ کرتگ کہ اے جنز کسان ءُ نزوریں پندلانی پُشت ءَ آس ءُ آپانی تہ ءَ گار ءُ بیگواہ بہ بیت بلکیں آیاں اے ھنچیں پکرے ءِ تہ ءَ بندوک کرتگ ءُ یک سنچے کشکیں پہ وتی آھوکیں پدریچ ءَ بکشیتگ ۔

ھمے کِشک ءَ بازیں کساسے ءَ وتی پند جتگ ءُ انگت ءَ روان اِنت اے پند ءَ تنی وھدی چشیں ھاسیں گامگیجی ءِ نہ بیتگ کہ اے کِشک نوکتر بہ بیت یا شھیدانی لوٹ سرجم بہ بنت ۔

پرچا سرجم نہ بیتگ اَنت؟ چی ءَ سرجم نہ بیتگ اَنت؟ کجام رنگ ءَ اے لوٹ سرجم نہ بیتگ اَنت؟ کجام دروشم ءَ اشانی راستیں آدینک گِندگ ءَ بئیگ ءَ نہ اِنت؟

گوستگ ءِ دروشم اے ھژدہ سالی ئیں جھد ءَ اگاں بلوچ ءِ ڈیھ ءَ ستمندی ءِ بیتگ اَت اگاں بلوچ ءِ جنز ءَ ستمندی ءِ بیتگ اَت گڑا آ ایوک ءَ تپاکی اَت آ ایوک ءَ ھمسنگری اَت ھژدہ سال ھم کمے کساس نہ اِنت کہ ما آئی ءِ تہ ءَ بہ گُش اِنت پہ تپاکی ءَ کمے گڑا اے جند ءِ اندر ءِ ھیال ءِ بیتیں کہ اے کمے کساس اِنت ۔

بَلے دشمن ءِ پروشگ ءَ ھژدہ سال کم اِنت بہ گندے دشمن ءِ پروشی ءَ سد سال ھم کم اِنت باز درکار بیتیں بازیں پئیمے آں اے جنز روان کنت ۔

تنی وھدی ھژدہ سال ءِ گوزگ ءَ پد بلوچ ءَ وتی پتر یکیں گواتگ ءَ نہ کرتگ کہ ریکزار بہ گپت ءُ وت ءَ الکاپیں رنگے ءَ دنیا ءِ دیم ءَ پدر کُرت بہ کنت جنز ءِ تہ ءَ جتائیں جاھاں چہ زانت ءُ سرپدیں مردمانی دست مان اِنت ۔

مروچی اگاں کمے مردم وتی زانت ءَ بہ چار اِت گڑ ءَ بلوچ راجی آجوئی ءِ سنگر براس ءِ دروشم ءَ بہ چار اِت گڑا الم ءَ اے گپ ءِ پدراھی بیت کہ ھمسنتی ءَ کجام زور ءُ تاکت مان اِنت ۔

دشمن ءِ چماں پَٹی پِٹی اِنت کہ کجام نیمگ ءِ تیراں بہ داراں کجام سنگر ءَ وتی مھکم بہ کن اَنت کجام کشک ءُ دراں پہ وت ءَ مھکم ءُ گچین بہ کن آں ۔

اگاں تی دست ءَ زور ءُ زورمندی بیت گڑا ایوک ءَ تپاکی ءُ راجی لوٹانی پد ءَ تر ءَ اے جنز ءِ کاروان دیم ءَ برگی اِنت ۔

تُری بلوچ ءِ ڈنی سیاستکار بہ بنت یا تُری راج ءِ سلاہ بندیں گل بہ بنت دروستاں اے وھد ءِ گران بھائیں وھد وتی دست ءَ گوں مھکم کنگ ءُ ھمگرنچی ءِ راہ گرگی اِنت ھمے یکیں راہ ءَ تی راج ءِ شھیدانی لوٹ سرجم بیت کن اَنت ۔

بلوچ راج تپاک بات
دشمن نیست ءُ نابود بات

چپّی ئیں شلوار

نبشتہ:فرحانہ صادق

رجانک:حنیف بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

”واجہ نوں منی کار بیت نہ” ؟

آئی وتی دیم گوں دیوال ءَ کُت ءُ زوت زوت ءَ گُدانی گوْرا کنگ ءَ بندات بوت۔

”ھئو ھئو”

منی دم انگت ءَ راست نہ اَت ۔

گڑا من زرّانی گِرگ ءَ کدی بیا آں ؟” سریگ ءِ سرا وتی دیمی پہک کُت ءُ پدا زوت پتاتے۔

”زرّانی رسگ ءَ انگت ترا یک ءُ دو رندا ادا روگ ءُ آھگ لوٹیت۔ باندا من وتی سرکماشءِ گوما تئی لوگ واجہ ءِ بابت ءَ ھبر کناں “۔
من وتی پشک ءِ بٹن بند کُت اَنت، وتی مودانءَ دستے جت ءُ دپتر ءِ پُشتے ریٹائرنگ کوٹی ءِ دروازگ ءَ چہ سرے کش اِت ءُ اے دیم ءُ آ دیم چار اِتنت۔

چونائی ءَ نوک اتکگیں کاردار دم پہ ساھت چاہ ءُ آپ ءِ نیمون ءَ منی گورا شت ءُ اتک ،کمو باز لب ءِ ھاترا منی ھیر واہ اَت۔ بلے پدا ھم من دگہ جنجالے ءَ کپگ نہ لوٹ اِت۔

“پدا باندا گڑا من بیا آں”؟؟

آ منی پَکائیں پسّو ئے وداریگ اَت۔

“باندا اِنہ”

من ھمک روچ دلءَ زرت ءُ اے وڑا ادا اتک نکن آں ۔

ھمے واست ءَ بس گنسارتے کش اِتے ۔

آہ نیستگاراں چونیں چونیں اندوھانی دیمپانی کنگے اِنت۔

من آئی ئے جان ءِ پیچ ءُ تابانی کساس کنگ ءِ پگر کنگ ءَ اتاں۔

“دلگوش او ! تو شلوار چپّیءَ پادا کُتگ۔”

آ گُڑ اِت ءُ جہلءَ وتی پادانی نیمگ ءَ چار اِتے۔

“اشیءَ بہ کش ءُ پدا راستی ءَ پاد ئے بکن ۔

من رواں تو ھم دمانےءَ رند چہ پُشتی دروازگءَ درا ۔ ءُ ھیال بکن کسے ترا مہ گِند ایت۔

زیمل کان چار سال اَت کہ مئے کارجاہ ءِ شپ ءِ پانہ پان اَت۔سئے ھپتگ ءَ پیش کارجاہ ءَ گوں دُزاں داوائی کُتگ اَت ءُ پادءَ تیرے وارتگ اِتے ءُ لوگ ءَ کپتگ اَت۔

کارجاہ ءِ سرکماشءَ پہ الاج ءِ واست ءَ پنجاہ ھزار کلدار ءِ جار جتگ اَت ءُ پدا بیہال بوتگ اَت۔آئی زال مدام ماں کارجاہ ءَ شُت ءُ اتک۔

من پہ آئی ءِ کُمک ئے ٹہینگءَ موکلءَ پد بیگاہ ءَ کارجاہ ءَ آھگ ءِ گُشت۔

عمر ! عمر !

اپارٹمنٹ ءِ پِلہ آں سرکپان ءَ چہ پُشت ءَ وتی زال ءِ توار منءَ گوشاں کپت۔ منی ءُ آئی ءِ لوگ ءَ آھگ ءِ وھد کساس یکین اَت ءُ برے برے ما یکجاہ ھم لوگ ءَ گوْست ایں۔آ یک کسانیں بینکے ءَ ھِسابدار اَت۔

“یک وشیں ھالے منءَ گوں “وتی پزّوریں بالادءَ پہازان ءَ آ گوں گُشادیءَ منی نیمگ ءَ بُرز ءَ پیداک اَت۔
گَل ءَ چہ آئی ئے دم پُر بوھگ ءَ نہ اَت،

“مئے کارمستر(منیجر) چہ منی کاراں باز وش بوتگ مرچی آئی منی چینچو ستا کُتگ ”

دروازگ ءِ دیم ءَ اوشتات ءُ پرسءَ چہ کلیتے درکُت اَنت۔

۔”آئی گُشت کہ کمے وھد درکار بیت بلے تئی کار الم بیت۔

“ارے واہ مبارک بات ” “من چہ وشی ءَ مُبارک بات دات۔

“تو سرپد ئے منی ھواری ءَ دگہ پنچ مردم ھم ھست اِنت ءُ ھما آسِپہ ھم ھوار انت گوں ،آ پدا منی ھکّ ءَ ھچ نہ اِنت بلے ڈائیریکٹر چہ منی کُتگیں کاراں باز وش اِنت۔۔۔ پرچی ءَ وش مہ بیت من کہ انچو زِہمت کش آں ءُ چونائی ءَ ھم ۔۔۔

آ لوگءِ تہا گوْستگ اَت ءُ رپٹان اَت۔

۔من آئی ئے پُشت ءَ روان اِتاں آئی ئے سوبمندی ئے داستان ءَ گوشدارانءَ اناگہءَ منی چم پہ آئی ءِ چپّی ئیں شلوار ءِ ریشُمیں بندیکاں کپت اَنت ۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

زرگُل کسہ آرگ ءَ ات

بہار زہری

دی بلوچستان پوسٹ

مناں نازل کوپگ ءَ ات لوگ ءَ پوترتاں
زرگل ءَ دریگ پچ کتگ ءَ بُن ءَ نشتگ ءَ آزمان ءَ چارگ ات
من گُشت ابیتک ءِ؟
زرگل ءَ گُشت ھَو سک ابیتکاں
زرگُل ءَ نازل کُٹ ءَ کت سرئے سمارگ ءَ گوں گُشتے ھمے کہ جمبر آزمان ءَ اندیم کن انت مناں پہ عرفان ءَ سک زھیر کنت
عرفان….؟ کجام عرفان زرگُل؟ من جُست کت
زرگل ءَ گُشت اے کسہ ءُ عرفان دوھیں چہ تو پیسر انت دوھیں گوں تو بندوکاں
من ھیران اتاں
زرگل ءَ کسہ مدام آؤرت میتگ ءِ کسہ، ھور ءُ ھارانی کسہ، جنگانی کسہ، بلئے عرفان پہ من نوکیں کسہ ئے ءَ
زرگل کسہ آرگ ءَ ات
عرفان سکّیں دل پھکیں بچکے ءَ مناں کسانی ءَ چے عرفان دوست بوتگ بلئے بس دل ءَ دوست بوتگ
من کسان اتاں منی سور بوت منی مَرد ءَ مناں درملک ءَ آؤرت پدا من پہ آ مہر ءَ نجیڑ ات چیزے سال گوستگ ءَ من اولی چُک ءِ مات اتاں یک روچے مناں ھال ءَ گپت عرفان درملک ءَ اتکگ من پیسرا سرپد اتاں کہ عرفان ءِ برات منی ھمساہگ انت من زانت اگاں ادا اتکگ گڑا برات ءِ لوگ ءَ بیت
یک روچے منی چُک سک گریوگ ءَ ات پہ ساڑینگ ءِ نیمون ءَ من بڑا کت ءُ ڑنا در اتکاں چُک ءَ زھر کتگ ءَ گریوگ ءَ بس کنئگ ءَ نہ ات
پُشت ءَ یکے ءَ مناں آواز دات واجو پرچہ گریوگ ءَ انت جوڑی کنئگ ءَ گوں واجو بڑا کتے
واجو ھما شیطانیں چُک یک برے کہ زھر کنت پِت ءَ ھم نہ روت گوں
بلئے آ روچی انچو عرفان ءَ چِست کت پورا واجو ءِ گریوگ ھمدا ھلاس بوھگی ات
من گُشت عرفان تو؟
گُشتے ھَو زرگل چون ءِ تو تئی چُک ماشاللہ تئی رنگ انت بلئے ترا چے نہ کش اتگے تو کندوکے بوتگ ءِ پِتے زانا گریواسکے
من بچکند ات ءُ گُشت ھَو پِت ءَ کش اتگے
بیا لوگ ءَ ترا آپ ءُ چاھے واریناں ملک ءِ کسہ آں بکن
اناں زرگُل لوگ ءَ دگئے روچے من انو سنگتے ءِ نیمگ ءَ رؤگ ءَ اتاں ترا دیست پہ تو اتکاں مُلک ءِ مردم درو وش اتاں مُلک ابیتکیں بے مردمیں دیستگیناں انچو گُشت ھرکس جُست کنت سلام بکنے
عرفان شُت وتی سنگت ءِ نیمگ ءَ
من واجو زُرت ءُ لوگ ءَ پوترتاں من تاں دیراں وتسرا گَل اتاں من جیڑگ ءَ اتاں عرفان انگا ھما بچک انت کہ کسانی ءَ بوتگ گپ انگا وشیں جنت بلئے سادہ ئے من مار ات پورا مناں عرفان ءِ ودار بوتگ اے درملک ءَ پورا بس عرفان ءِ کمی بوتگ عرفان ءِ آیگ ءَ گوں پورا چیزے سرجم تریں بگندئے مناں… انا من ھما ہاں واجو بگلا کت بچکند ات
چیزے روچ ءَ پد منی دل ءَ گُشت عرفان ءِ گوما ھبر بکن من عرفان ءِ نمبر درگیتک من پہ مسکرا ءُ کنّت ءَ عرفان میسج کت ءُ گُشت تو مناں سک دوست بئے عرفان ءَ منی اولی میسج ءِ جواب ءَ مناں گُشت نلوٹی بیزاریں من زاناں تو بچکے ءِ منی سرا بہ کپ
من عرفان فون کت زرگل نام تئی نمبریں؟ پدا ما دوھیناں سک کند ات عرفان ءَ گُشت زرگل تو انگہ شیتانے ءِ انچو کہ کسانی ءَ بوتگ ءِ من گُشت تو انگا سادھے ءِ انچو کہ پیسرا بوتگ ءِ
پدا تاں 5 ماہ من ءُ عرفان ءَ سُھب بیگاہ بس ملک مردمی پجاروکی ھبر کت
یک شپے عرفان سنگتاں پکنک ءَ برتگ ءَ گوں عرفان ءَ شراب وارتگ ءَ من جیڑگ ءَ اتاں مرچی اے گنوک باریں کجیں ناں میسج ناں فونے
من وت میسج کت آں عرفان ھال کن
عرفان گِلہ انت مناں گشی تئی گوما زھراں من بچکند ات ءُ گشت زھر ءِ؟ چئے واستہ؟
گُشتے تو منی ھال نہ گپتگ مناں بے تو وش نبوتگ
من گشت گنوک تو وا پکنک ءَ شتگ ءِ ترا انگا بے من وش نبوتگ چیئے واستہ؟
عرفان ءَ گُشت نزاناں بس پہ تو سک زھیر بوتگ
منی دل ءَ لوٹ اتگ گوں تو ھبر بہ کناں
من گُشت تئی دل ءَ گپے است بگش عرفان چیا بے چاڑ ءِ
عرفان ءَ ھچ نجیڑ ات ءُ گُشت زرگل مناں گوں تو مہر انت من ترا دوست دارگ ءَ انت
من گشت عرفان تو نشہ کتگ شراب وارتگ گُشتے انا من نشہ نہ کناں
بلئے من زانت عرفان ھوشیں گپ جنئگ ءَ نہ ات شپ بے وھدا من گُشت عرفان بوپس سھب ءَ گپ جنیں
دومی روچ ءَ عرفان پشومان ات بے وار ات میسجے راداتگ اتے زرگل مناں پہل کن من دوشی نشہ بوتگاں مزاک کتگ دل ءَ میار
من زھر گپتاں عرفان من تئی لیبوک نیاں شپ ءَ تو گُشئے مناں گوں تو مہر انت سُھب ءَ گشئے مسکرا کتگ
نو تو مزن ءِ او مناں چُک است عرفان ءَ پدا پہلی لوٹ ات ءُ گشت زرگل راست ھمیش انت کہ تو مناں دوست بئے بلئے ترساں کہ تو ناراز مبئے من چہ تو ھچ نلوٹاں بس تو گپ ءُ کندگے بجن تاکہ درمُلک مناں گار مکنت
من بچکند ات ءُ گشت گنوک تو وا مناں کسانی ءَ چے دوست بئے عرفان ءَ پورا بس ھمے گپ اش کنئگی ات
ما کدی ءُ چون نزیک اتکیں ھچ سما نبوت اے روچاں من ءُ عرفان گوں یک ءُ دومی انچو دست گٹ اتیں کہ وتی ھیال ھم گور نہ ات
عرفان چالاک ءُ زانتکار نہ ات بلئے سک مارتے من میسج ءَ ھبر کت آئی ءَ منی ھال زانت تاں کہ دل ءِ ھبر در نہ یتک عرفان ءَ وتی زِد یلہ نہ دات
برے برے من جیڑ ات منی ءُ عرفان ءِ نزیکی یک بدنامی یے رزواھی یے من ھمے کہ جُھد کت عرفان ءَ بگشاں کہ منی ءُ تئی ھوری شر نہ انت عرفان ءِ ائیوکی چو اکسے ءَ منی دیما اتک عرفان بے مناں نہ بیت عرفان ھم زانگ ءَ ات
چیزے سال گوستگ ءَ من لاپ پُر اتاں عرفان مُلک ءَ سرگپتگ ءَ عرفان ءِ یک چمے ملک ءَ رؤگ ءِ گل ءَ ارس ات دومی ءَ منی لاپ پُری ءِ گم زھر ات
من گُشت برو پہ وش بیا پہ وش
عرفان ءَ بیگاھا مناں اجازت کت گشتے شپ ءَ فون بکن تئی گوما ھبر کناں باں سفر کناں باں
عرفان وتی لوگ ءَ سر بوتگ ءَ مناں ھال داتے پدا تاں ھپتگے عرفان ءِ فون میسج پہ من نہ یتک
یک روچے من لوگ ءَ ابیتک اتاں تہنا اتاں بے عرفان ءَ وش بوھگ ءَ نہ ات درستاں گوں زھر اتاں چونہا لاپ پُرّی مردم چو بیت من وا گنتر اتاں کہ عرفان ءَ فون نہ کتگ
من وتی دل ءِ درستیں زھر یک جاہ کتاں ءُ عرفان فون کت
عرفان ءَ فون گپت ءُ گشت آں اڑئے چون ءِ تو؟
منی جاک بندات بوت ھرچی دل ءَ است ءَ ھرچی دپ ءَ در اتک من عرفان ءِ گوشانی میار کتاں
جاک ءَ ھلاس بوت من دمبرت ءُ جست تو فون چیا نہ کتگ ہنچو روچ انت عرفان ءَ گشت جاک تو کت بد ءُ رد گُشتاں نو من فون نہ کنئگ ءِ سبب ءَ چیا بہ گشاں تو ھال کن تو جوڑ ءُ وش ئے راستی من ترا پرندوشی واب ءَ دیستہ عرفان ءَ گپ دپا ات پُشتہ یکے ءَ آواز دات عرفان جنازہ تیار انت بیائے من ھُشک ءُ ھیران بوتاں عرفان…. کئی جنازہ چے بوتگ؟
عرفان ءَ گُشت مناں کمو رندا فون بکن منی کیسگ ءَ او مباھل ءَ دوھیناں زر مان نیست ءُ فون بند کتے
من پریشان بوتاں وسواسے ءَ گپت جیڑگ ءَ لگ اتاں کہ مُلک ءَ وا جنگ ءُ شدتے رُستہ گناہ ءُ بے گناہ نیست بجن دور دئے
دیر نہ گوستگ ءَ کہ من پدا فون کت عرفان چے بوتگ کئیا وفات کتگ؟
عرفان ءَ گرانیں ساھے زُرت ءُ گشت منی تِری ءَ او آئی ءِ چُک ءَ چُک انچو پیداک بوتگ تری ءَ وفات کتگ پدا مرچی نونُک ءَ ھم….
من گُنگ ءِ تاں پشومانی ءَ نزانت چے بگشاں عرفان مناں پہل کن ترا باز ھبر دات پدا اے وھدا کہ ترا منی زرورتیں
عرفان ءَ بچکند ات ءُ گشت پروا نیست کرباناں مناں وا تئی مدام زرورتیں تو گڑا ھچبر مناں ھبر نہ دیئے عرفان ءَ ھمے ھال ءِ توکا مناں وشان کت
ماہ گوستگ ءَ کہ عرفان پدا اتک
مناں گشتے زرگل من نزانتہ تئی واستہ چے بیاراں گوں پمیشکہ ھچ نیاؤرتہ گوں من گُشت من بس ترا لوٹاں
عرفان مدام بچکندوکیں مردمے ءَ بلئے آ روچی کہ من اسپتال ءَ پہ چِلگ بوھگ ءَ داخل اتاں عرفان ھلاس ات دم پہ سھت مناں فون کتے پورا مناں چے گیشتر درد عرفان ءَ پِر ات سک پریشان ات
فجرئے بانگ ءَ رند من فون کت اولی گپے ھمیش ات چون ءِ تو من گُشت تو نہ وپتگ ءِ گشی واب نھیت
من گُشت وشاں چُک بچکے منی ءُ تئی مہر ءِ نشانی انت
من زرگل ءِ اے گپ اش کت منی پادانی چیرا زمین در اتک مناں تاں یات کنت من اولی رندا زرگل اما گُشت ءُ جست کت مہر ءِ نشانی منی مات زرگُل ءِ چم ارس بوتاں گُشتے ھَو منی چُک منی ءُ عرفان ءِ مہر ءِ نشانی تو مناں جُست کت نو من ءَ سما بوت کہ من کسہ آرگ ءَ انت پیسرا من پورا اسپتال ءَ اتاں عرفان ءِ گوشدارگ ءَ ات
من گُشت اماں اے وا بدنامی یے کئے بوتگ ھمے چُک
زرگل ءَ گُشت دریگتے ترا عرفان ھوش بوتیں تو سک کسان ات ءِ عرفان ءَ مارا درستاں یلہ دات بلئے تو عرفان ءِ جندئے ھمائی ءِ اکس ءِ آ چُک…… منی شہزاد جان توئے عرفان تئی بے نکاہ ءُ بد نسیبیں پِت بوتگ
ءُ تئی نام ھم عرفان ءَ پسند کتگ شہزاد….. زرگُل ءَ منی نام گپت ءُ بے برمش بوت
نازل عرفان ءِ نماسگ منی چُک زرگل ءِ کُٹ ءَ واب کپتگ ءَ جمبر نرم نرم ءَ شنزگ ءَ اتاں من پاد اتکاں دریگ بند کت لیٹ روک کتاں نازل چِست کت چاراں زرگُل ءِ دست سارتاں نازل من واپینت ءُ اتکاں منی مات زرگُل ءَ امروز یلہ داتگ ءَ۔۔۔۔

چیدگ

ظہورفضل

دی بلوچستان پوسٹ

ھمل ءُ کمبر چہ تروزتک ءُ ناکوزتکی ءَ ابید سکیں نزیکین ءُ دوستیں سنگت بوتگاں چہ درکسانی ءَ ھمراز ھم گنگل ھم فکر ، ھمل ءُ کمبر مدام وتی پیروک ءِ ھمراھی ءَ گندگ بوتگاں اے دوئین بزان پیروک ءَ رودینتگ ءَ .

گڈا یک روچے ھمل گومن وتی درکسانی ءِ کسہے آورت کہ ،،، منا ءُ کمبر ءَ پیروک ءَ وانگ واستہ زلیل کتہ کہ ستم شمارا وانگی انت دین و دنیائی تعلیم ، پیروک ءِ واھگ بوتگ ما ڈاکٹر یہ عالم بزان ملا ، مولوی جوڈ ببئیں، گڈا پیروک ءَ اَلم کتگا کہ شما سھب ءَ اسکول ءَ بوان ءِ او بیگاہ ءَ مدرسہ ءَ ، من ءُ کمبر پیروک سرا سک زہر اتیں کہ اے گرماگی نیم روچ ، گرم ٹاک ءَ برویں مدرسہ ءَ او پدا سھب سرے پاد آھگ پووووو چو تپ ءَ توریت ،،، مَرگے اَت بلہ چے کنے مجبوری اَت

ھمک سُھب کہ پیروک ءَ فجر نماز ونت ءُ روچ ءَ وتی ٹِک دات ۔۔البج ءِ کُت ، بزگیں ماتاں مارا پہ زور پاد کت ءُ چم ششت ءُ چاہ ءُ روگنی نان ءِ دات ءُ روان دات دیم پہ اسکول ءَ ،،،، اسکول چے مئے لوگاں سک دور نہ اَت ما راھا نرونڈان داں سر بوتیں ۔
بلے من ءُ کمبر ءُ دگہ دو سے تروزتک و ناکوزتک درس ھمراہی شُتیں برے مڑاِتیں راھا برے وش اتیں ،،،،،،

ھمک روچ اسکول ءَ کہ چہ اتکیں سیاھیں اسکولی مَلیشی گُود در کتہ چمے ششت نہ ششت جلدی سبارگے کُت مُلا ءَ ظہر بانگ دات پیروک ءَ گُشت ،،،، یااللہ دیم پہ مدرسہ ءَ

پیروک وت ساری ءَ ما پُشتہ دیم پہ مسیت ءَ ما جُز دلبند سرا داشتگ تاں کہ ھق مدیاں پیروک ءَ گشت جُزاں دستہ کنے ھق دیان مدام دلبند سرے بدارے ، ما کہ مسیت ءَ شُتین سر بوتیں نماز کت ، پیروک واپس شت پہ لوگ ءَ ،،، ما دیم پہ مدرسہ ءَ پرچا کہ مدرسہ کمو چہ مَسیت ءَ گستہ اَت ، رِھلانی سرا جُز دیما کتہ ،لُڈ اِت لُڈ اِت داں عصر بانگ بوت مارا چھٹی دات ھافظ ءَ ۔

چھٹی کہ ما کت مئے ھافظ ءَ گُشت کہ عصر نماز ءَ کراس مَیست ءَ روئین ھمودا وانیں وھدیکہ مَسیت نمازی باز بنت گڈا مَسّیت آباد بیت ،،، پرچاکہ کراس مسیت ءَ نمازی کَم اتاں ھما چار پنچ بزگیں پیرین ھستہ پمیشا درسیں طالب ھافظ ءَ بُرتہ کراس مَسیت ءَ پہ نماز ءَ ،،،

مارا انچو زھر اَتک کہ یکے مارا پیروک ءَ زلیل کُتہ او یکے اے ھافظ دگہ بلاھ بَدے بُوت مئے گردن ءَ کپتہ اے کراس مَسیت انچو دُور اَت پدا ،، بلہ چے کنے مارا تُرسیت چہ ھافظ ءَ شتین گون نماز ءَ ،، برے برے ما اجازت گپت کہ واجہ مارا کار ھست لوگ ءَ پیروک ءَ گشتہ مرچی جلدی بیائے ،، برے برے ما لئکتے چیروکائی گڈا دومی روچ ءَ لٹ وارت ،،،

کِراس ءِ مسیت ءَ راھا ماکہ شُتیں گڈا مئے راہ سرا کبرستان ءِ ھستہ من مدام ھمے کبر چارتہ داں کوھنیں کبراں ، سِنگ ءِ شَکے مِک ایں بس ، نہ نامے نہ پجارے گڈا من نزانت کہ اے کئ کبراں بارین جنین ءَ مردین ءَ ؟ ھچ زانگ نبوتہ ،

منا یاتیں من دست ٹال کُت ءُ کمبر ءَ جُست کت ،، کمبر آ دراجیں کبر کئ انت ؟ ، منا گُشت ءِ کہ دستہ ٹال مکن کبرستان نیمگا ، دست ٹال کنئگ شَر نئے دستہ موچ کن

من دست مُچ کتہ جُست کت بلہ منا نگُشتے گون کہ اے پیلانی کبریں

پدا دگہ روچے ھم انچو من جُست کت ،، بلہ بھ نگشتے گون داں من بزانان اِش ،،،،،، ھچے نگشت منا روک روک ءَ چاریت ءِ گڈا ما رھادگ بیتیں دیم پہ مسیت ءَ ۔۔

گُڈا بازیں مُدّت ءُ وھدے گوست ما لَڈاتیں چہ آ ھلک ءَ دیم پہ کیچ ءَ اتکیں

وھدے کہ ما کیچ ءَ اتکین ھما اسکول ھما مدرسہ مئے گُٹ ءَ لوپ تاں ، گنتری ھمیش ءَ کہ گرماگ چھٹی اں ما سُھب ءُ بیگاہ مدرسہ ءَ ونت ، عمر مستر بوان داں کہ ما مزن بوت ءُ روست ءُ ورنا بوتیں اسکول ءَ چہ گوست ءُ سربوتیں کالج ءَ پہ وانگ ءَ او مدرسہ ءَ قرآن شریف نازرہ ونت ءُ یل دات ،

گڈا منا یات بی یک روچے من ءُ کَمبر موٹر سائیکل ءَ سوار دیم پہ کیچ ءِ بازار ءَ روگائین بلہ من مدامی ٹوھیں روڈ ءَ شتگاں دیم پہ بازار ءَ ،

اے روچی کمبر منا گشی کہ یک روڈ ءِ بازار تہی نیمگا روت مرچی ھمائی ءَ رویں ، من گشت کہ تو منا سوج دیاں کن ءُ من روان باں ، آھی منا سوج دیاں ءُ من جُنزاں داں ھمے راہ سرا یک کبرستان ءِ مئے دیما اتک کہ روڑ کش ءَ اَت ، منی چم کپتاں بلے پدا من گون وتی سائیکل چلائینگ ءَ دلگوش تان داں کمبر منی کوپگ پریتک ءُ منی گوش کرا گُشت ءِ ۔۔۔۔۔سُلو کن سُلو کن ،،،، من ھیران بوتہ چے

بوت کمبر ءَ ،،،، من سئیکل سُلو کت ءُ گُشت ،،ھاں چے بوت ترا ؟

کمبر ۔۔۔ آ کبر ءَ گندے مزنیں گُنبُدے بَستگ ءِ
من گشت ،،، ھو

کمبر ۔۔۔ زانے اے کبر کئی انت

من گُشت ،، انا ۔۔۔ کئی اِنت ؟

کمبر ۔۔ ھمل اے کبر شھید فدا احمد ءِ کبر اِنت ، شھید فدا زانے نہ ؟

من گُشت ،، ھو یار شھید فدا ءَ کئے نازانت تو بی

کمبر ،،، من مرچی پمیشا ترا گشت کہ اے راھا رویں کہ منا ترا اے بامردے کبر پیشدارگی اَت ۔۔۔۔۔

اے وھدا من سئیکل اُوشتارینتگ اَت ءُ گپ ءَ تیں او من ھم کبر نیمگ ءَ شر چارگ تاں ءُ شھید باروا جیڑگ ءَ اتاں کہ راجی جھدکارانی کرد واقعی آھاں زندگ کنت ،، داں منی زھن ءَ ھما وتی کراس مَسیت راھے کبرستان ءِ یات اتک کہ من جُست کتگا کمبر ءَ کہ آ کبر کئ اِنت اے کبر کئ اِنت ۔۔۔ بلہ بھ منا پَسہ ندات ۔۔۔ نو من زانت کہ چیا ۔۔۔ پرچا کہ کمبر وت نزانت کہ آ کئی ءُ چونین مردمانی کبر تاں بے نام ءُ بے نشان تاں ۔۔۔۔۔

مرچی کہ ڈارک اے مِکیں چیدگے دیست زانت ءِ کہ اے کردے واھند ءُ جھدکار ءِ بوتگ پمیشا بے منی جُستہ اے چیدگ ءِ نامے گپت کہ اے پلاں جھدکار بوتگ ، بےکِرد انسان مبات ،، راست ءِ کہ کِرد انسان ءَ نمیران کنت ءُ مدام آھی چیدگ مِک بیت و ھرکسی جاہ کاریت ۔۔۔

راجی سکین

(دومی بہر )

نبشتہ کار – شھید رضا جہانگیر

نزاروک – ظہور فضل

بلے نثار احمد ءِ کتاب ءِ جار ھم یک ماھتاکے ءَ نہ جت ابید چہ تاکبند ” الکاپ ،، آواران ءَ ۔۔۔۔ منی ادا مقبول انور ءِ ایرجنگ ءِ مراد تھنا ایر جنگ نہ اِنت بلکیناں راست دوستی (حقیقت پسندی ) اِنت ۔

نثار احمد ءِ ” بےزبانیں کِشک ،، ءِ ٹوٹل ھبدہ آزمانک اَنت ۔ ھر یک آزمانکے ءِ سر ءَ کسھے نبشتہ بوت کنت ۔ نثار احمد ءِ آزمانک بلوچی انت آئی آزمانک نویسی بلوچ راجی آجوئی لوٹانی سر ءَ انت ۔
من تھنا ” بےزبانیں کِشک ،، ءِ دومی آزمانک ” منی دل چیکلے لوٹی ،، تاک دیم 31 ءِ بابت ءَ گپ جناں کہ اے آزمانک ءَ منی چمانی اَرس ریتکگ اَنت ، بگندے آزمانکار ءِ اَرس ھم چو منی وڈا نبشتہ ءِ وھد ءَ رتکگ اَنت ؟

” چہ واب ءَ پاد اتکگیں چُک ءَ مات جست کت ۔۔۔۔۔۔تو چیا گریوگ ءَ ئے،
اے مردم مئے لوگ ءَ چی لوٹ اَنت؟ مات ءَ چُک گلائش کُت ، دل ءِ پُشت ءَ داشت گوشت ئے ،
مردم منی چمانی دم کنگ ءَ اتکگ انت ،،
نثار احمد ءَ وتی آزمانک ءِ تہ ءَ خوبصورتی ءِ ھما رنگ آورتگ کہ مات چوں دل ءَ ڈڈ کنت کہ چک مہ زانت کہ آئی پِس آجوئی جنگ ءَ شھید کنگ بوتگ ۔
مات جگربُرّیں گماں چہ چُک ءَ چیر دیگ ءِ ھاتر ءَ دروگ بند ایت ۔
مات چُک ءَ رد دنت کہ تئ پت دُبی ءَ شتگ ، گڑا پمن ھلواہ کاری گون اِناّں اِناّں منی دل چیکلے لوٹی ۔ بگو پمن شلیں چیکلے بیار ،،
اد ءَ آزمانک ءِ ھما دردناکیں لہجہ کہ آزمانک نویسی تہ ءَ مردم اے نہ گُش ایت کہ من آزمانکے وانگایاں بلکین آ سد در سد ھمے سرپد بیت گونڈو منی دیم ءَ اوشتاتگ گون مات ءَ گپ کنگ ءَ اِنت ۔
چہ یک دو ماہ ءِ گوزگ ءَ رند یک روچے چُک بازار ءَ گریوان ، لمپ ئے لونجان ءُ لبجان ءَ دیم پہ مات ءَ پیداک اَت
ابا کیت !! من ھال ئے دیاں شمئے بھر ءَ دنت ! شما من ءَ جتگ ھوں ھوں ھوں ، مات ءَ چُک گون بےتاھیری دل ءِ پشت ءَ داشت ءُ پُرس اِت۔
اماں ! من گریوگ ءَ بیتگاں گڑا بلُک گراناز ءَ گُشتہ ،، گنگو ۔۔ پہ پت ءَ مگرے ۔۔ نی آ واتر نہ کنت
اماں چیا ۔۔۔۔۔ زاناں آ مارا دوست نہ داری ؟
اماں پت ءَ بگو بیا من چیکل نہ لوٹاں ۔،،
اد ءَ آزمانک چُک ءِ ھما مھر ءَ پیشداریت کہ مھر راستی ءِ نام اِنت ، کہ ھما ناسرپدیں چُک گُش ایت کہ اماں من چیکل نہ لوٹاں ، پِس ءِ لوٹگ ءَ چہ مراد پِس ءِ ھما نظریہ ، ھما سوچ ، ھما فکر ءِ زندگ دارگ اِنت کہ چریشی ءَ بلوچ زندگ بیت ءُ بلوچستان آجو بیت ۔
اد ءَ آزمانک مردمے زرد ءَ چڑکہ کنت ، چُک گُش ایت من چیکل نلوٹاں پت ءَ لوٹاں ، پِس ءِ نظریہ ءَ لوٹاں ، ھما نظریہ ءِ تہ ءَ بلوچ ءِ آجوئی بندوک انت۔
بلُک گراناز ءِ گنگو ءَ چوش گُشگ ءِ مراد ھما آستونک ءِ تہ ءِ مار کہ دم پہ ساھت آئی ءِ مال ءُ مَت آجوئی ءِ جُھدکارانی راہ ءَ ڈنگر جنگ ءُ آیاناں چہ جھد ءِ نیمگ ءَ دیر دارگ کہ تئ پِس ءِ ھما نظریہ ھلاس بوتگ ۔
بزاں نثار جان ءَ اے آزمانک ءِ تہ ءَ ھر چیز گیشینتگ کہ پت (نظریہ ) ، چُک ( بلوچ ءِ دریچ ) مات ( گل زمین ) ءُ بلُک ( مورمانٹ )۔
تاں اد ءَ نثار ءِ آزمانک سک مانا دار اِنت ءُ سک وش انت ، بلے کمو دیمتر ءَ وانوک ءَ گڑ ءُ منج کنت ، نبشتہ کنت
” مات چُک ءِ شُد ءِ ھلاھوش ءَ گنگو ءِ پت ءِ کسانی ءِ سنگت مراد ءِ لوگ ءِ دروازگ ٹک ایت توارئے جنت ۔ مراد ! تو و زان ئے مئے شپ ءُ روچ چون گوازگ ءَ اَنت ۔ مرچی گنگو شُدیگ اِنت۔
اے نادانیں چُک ءَ چون سرپد بہ کناں کہ تئ سرمچار ءُ بیرکداریں پت ۔۔۔۔۔ اگان تئ گور ءَ سِرتگے بیت گڑا من ءَ ئے بدئے وتی چُک ءَ ساڑیناں !!
مراد ءَ چہ سر ءَ بگر دانکہ پاداں ھمے بزگیں مات ءِ جنوزامیں بالاد ءَ گون ھَوسیں چمے چار اِت ءُ گُشت : سِرتگ چی یے ؟تو ءُ تئ چُک شھد ءُ سجّی کرزئے اگاں تو ۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
اول ایش انت بلوچ ربیدگانی تہ ءَ چوش نہ انت ، دومی یک سرمچار ءُ بیرکداریں سنگتے آجوئی ءِ راہ ءَ شھید کنگ بیت دومی سنگت آئی ءِ جنوزامیں لوگ بانک ءَ کم از کم چوش نہ گُش ایت ۔۔
بلے اد ءَ منی نِزّ ءَ نثار ھما وتگڑیں راج دوستاں گُشگ ءَ انت کہ چہ بُن ازل ءَ راج دوستیں سنگت نہ بوتگ اَنت ، بلے وت ءَ راج دوست لیک اَنت ءُ پیش دار اَنت ءُ چہ بُن ازل ءَ آیاں راج دوستی سنگتی نہ کرتگ ، بلے اے ھبر ءَ بیچارگیں گنگو ءِ مات نہ زانت ۔
گنگو ءِ مات مراد ءِ وت گَڑیں راجدوستی ءَ ھما وھد ءَ پھم اِت وھدے آئی ءِ چم پہ وتی پیشی ءَ کپ اَنت کہ آ مراد ءِ لوگ ءِ دپ ءَ چانو وَرگ ءَ اِنت ۔۔۔
چوناھا نثار ءِ ” بےزبانیں کِشک ،، شرتریں آزمانکی دپترانی تہ ءَ شمار بیت

ھلاس

(آدینگ ءِ روتاک ، توار ، مستونگ ، 4نومبر 2011 ءِ منت ءُ
نثار احمد ءِ کتاب ” چول ،، ءِ منت ءَ )

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نِمدی یے پہ وتی زِندمان چِراگءَ

طیبہ بلوچ (وائس چیئرپرسن بی ایچ آر او)

دی بلوچستان پوسٹ

چِراگ۔۔۔۔ ! پانزدہ نومبر2017ءِ ھما کَہریں شپ وَ ترا یات بیت۔بلے اے بگندئے تئی یاتاں مہ بیت کہ نومبرءَ ترا چہ من پُل اِت ءُ پدا مئے زند ءِ ھمک وشی آسر کُت اَنت ، منءَ گوں چُکاں در پہ در کت ، تئی بیگواھیءَ منءَ زرینہ ءُ زرجان کت۔

چِراگ۔۔۔
ترا یات بیت کہ تو مَہرنگ ئے گوْرا نشتگ ءُ آئیءَ وانینگءَ اِت ئے ءُ من ورگءِ جوڑ کنگءَ گوں دزگٹ اِتاں ھمے وھداں دَر ءَ توار کت ءُ دیر نہ گوست سرجمیں لوگءَ لشکر مان رتک اَنت۔

تئی ھواریءَ اِزّت جان ، رفیق ءُ حسّامءِ لٹ ءُ کُٹ کنگءَ گوں گلائیش بوت اَنت۔ گوْنڑوئیں زہگاں نہ زانت کہ اے کئے اَنت ءُ پرچہ شمارا کم شرپ کنگءَ اَنت؟ مہرنگ عبدین ءُ سَنجر منی دامنءَ گوں لِچ اِتگ اِتنت۔

ھمے وھداں کہ ترا گوں تئی سنگتاں برگءَ اَت ، بگندئے ترا یات بہ بیت کہ زھگاں منی دامن یلا دات ءُ تئی پاد گپت اَنت، گِریت ءُ پریات اِش کت کہ مئے ابّاءَ مہ بر اِت ،بلے اے کُودکیں زہگ آھاں لگتمال کُت اَنت ءُ ترا گوں وتی سنگتاں گوں وت برت اِش۔

سَنجر داں لوگانی جہل ءَ ابّا ابّا ءُ پریات کنانءَ شمے رندا کپتگ اَت۔ ھمے وھداں یک سِلاہ بندیں مردےءَ منی تلاشی گپت ، منی بے وسیں ارس ماں اَنارکاں جہلاد بوت اَنت کہ زندگیءَ منی گُشان کسءَ دست جت نہ کتگ اَت ، بلے مرچی منءَ دری مردے پٹ ءُ پولءَ (تلاشی)ءَ اَت۔ لوگءِ کتاب ءُ سرجمیں سامان آھاں گوں وتءَ برت اَنت گوں۔ من گوں زَھگاں سرجمیں شپ پہ پریات ءُ زاریاں گوں گوازینت۔ ھما روچءَ چہ پد تئی ءُ تئی سنگتانی ھچ پیمیں ھالے نہ یتک۔ من شُد ارتال، پریس کانفرنس، ایف آئی آر دُراہ کتگ بلے ھچ پہ ھچ۔

چراگ۔۔۔ من یک کَہریں سالے سرجم ءَ تئی پدرْدیں یات ءُ وداراں گوں گوازینت ءُ زہگ ھم مدام تئی نام ءَ گراَنت ءُ گوں ارسیگیں چمّاں واب کپ اَنت۔ نومبر ءِ ماہءَ وھدے کہ منءَ اے ھالءَ گِپت کہ شبیر ءِ لوگی ءُ آئیءِ گُہار ماں شالءَ شُد اڑتالی کیمپءِ جتگ ءُ نشتگ اَنت، من ھم چہ جاؤ ءَ تئی مہرنگ ءُ سنجر ءَرا زُرت ءُ ھمادا سر بوتاں۔ وھدے کہ من کیمپءَ شُتاں داں آؤدا لہتیں مردم نشتگ اَت۔ منی چمّ منی نزیکءَ نشتگیں یک جنکےءَ کپت اَنت کہ آ ھاموشیءَ گوں نشتگ اَت ءُ وتی ھیالانی تہا گار اَت۔ من چہ آئیءَ جُست کت کہ تو کئے ئے ءُ ادا چیا اتکگ ئے؟ آئی گُشت کہ من زرینہ ءَ آں ءُ شبیر بلوچ ئے لوگ بانُک آں، منی لوگ واجہءَ را سئے سال پیش چہ کیچءِ دمگ گوْرکوپ ءَ پاکستانی لشکرءَ وتی آپریشنے ءِ وھداں آوار جتگ۔آ سیما اِنت شبیر ءِ گُہار اِنت مارا ھپتگے بیت کہ ما چہ آوارانءَ اتکگ ءُ ادا ماما قدیر ءِ جتگیں کیمپ ءَ نشتگ اِیں۔ بلے شبیر ءِ ھچ وڑیں ھال ءُ اھوالے انگت نیست اِنت۔ چونہا من چہ وتی لوگءَ چہ در نہ یتکگ آں بلے مروچی منءَ شبیرءِ مِہراں اِنچو دور ءُ ماں کِشکانی سرا آؤرتگ۔ بلوچستان ءِ کجام دمگءَ کہ لاشے کپیت گڑا منی دل ھلاس بیت کہ باریں کُجام لوگی جنوزام بوت، کجام گہار بے برات بوت، کجام مات بے چک؟ ءُ کجام زھگاں چہ آھانی سارتیں ساھگ سندگ بوت ؟ من ھم وتءَ چو جنوزام ئیں جنینءَ جیڑاں۔

چراگ۔۔۔ اے گپّانی وھداں زرینہ ءِ ارس چہ دیدگاں جہلاد اِتنت، منی دلءَ ترسےءَ باھند کت کہ باریں تو گوں سنگتاں چون ئے ؟ بلے زرینہ ءِ دیمءَ من وتءَ ڈڈ کت ءُ زرینہءَ را تسلہ دیگءِ جُہد کت ءُ گُشت کہ ھیر بیت۔ منی زند ئے ھستی منی لوگ ءِ چراگ منی چمّانی دیما گوں وتی ھمبلاں برگ بوت ، آ وھدءَ من ھچ کت نہ کت۔ بلے پہ وتی بیگواھیں چِراگانی یل کنائینگءِ ھاترا نوں ھرچ پیمیں جُہد کنیں۔
منءَ گوں زہگاں نوں چار ماہ سرجم اِنت، شال ءِ ھور ءُ ھار، سارتی ءُ برپ باری پہ زرشانی گوازینت اَنت ءُ انگت نشتگ اِنت۔ مہرنگ ھر روچ جُست کنت ءُ گُشیت کہ جیجا ! منی ابّا نوں کدی کیت اِنت ؟ تئی ھمبل حسّام جان یلءَ کنگ بوت منی اُمیت گیش بوتاں کہ تو ھم پہ سلامتی یلءَ کنگ بئے۔

چِراگ ، من زاناں ترا ھم مئے یات کاینت ءُ تو ھم مئے دابءَ ماں امیتے ئے ودارءَ نشتگ ئے۔ من اے ھم زاناں کہ تہاریں کوٹیانی تہا تو لٹّ ءُ کُٹّانی دیمپان ئے، آ ازیتّاں کہ تو سگّگءَ ئے آھانی بابتءَ من ھچ گُشت نہ کناں۔

ما ھم ادا دماگی (زہنی) ءُ جانی ازیتانی تہا شال ءِ مزنیں سارتیءِ سرا پہ شُمے یل کنائینگءَ شُد اڑتالی بنجلےءَ نشتگ اِیں۔ تئی سِچکانیں ھیال ءُ یات اَنت کہ منءَ ماں ایمنیءَ نندگءَ نہ اِشتگ اِت۔ پہ تئی ھاترا من ھر وڑیں کانود ءُ ھکّانی ھر وڑیں ادارھانی درءَ وتی پِریات بُرتگ اَنت بلے انگتءَ ھچ نہ بوتگ۔

چراگ۔۔۔
اے بَرجاھیں جُہد انگت برجاہ اِنت ءُ من چہ وتی جہدءَ دلپروش ھم نہاں بلے پدرْد آں کہ من شالءَ را وتی کُت ءُ وتی درد ءُ پریاتانءَ زُرت ءُ ادا اتک آں، بگندئے ادا من گوشدارگ بہ باں، منی ارسانی ھواریءَ ارسانی ھار ادا بہ ملّ اِیت گوں ، بگندئے تئی ھال ءُ اھوالے کسے پمّن بیار اِیت، تئی یل کنگءِ ھال بگندئے پمّن مستاگی یے بہ بیت ءُ بئیت۔

بلے نوں منءَ گُمان بیت کہ شال ءِ سارتیءَ انسانانی اھساس ھم بادینتگ اَنت۔ نزاناں بگندئے ادا من انسانے لیکگ نہ باں یا کہ ادا انسان ئے جند نیست اِنت۔ بلے من تئی ودارءَ آں ءُ تو المءَ واتر بئے۔

آزمانک

سرمچار مراد ھان ءِ سپر

نبشتہ کار:- الیاس بلوچ

مراد ھان باز لاھک ءُ کارگشادیں ورنایے بیتگ آ گوں وتی وش تبی ماں ھرچکس ءِ دل ءِ تہ ءَ بیتگ آئی ءَ اللہ پاک ءَ انچیں کراماتے داتگ کہ چہ آئی ءِ کراماتاں ھرچکس پہ آ شیدا بیتگ اللہ ءَ آئی ءَ انچیں وشّرَنگی یے بکشاتگ کہ شھزادگانی کارے نہ بیتگ سرمچار مراد ھان وتی ملک ءِ کنڈ کنڈ ءَ بلد بیتگ اے ھما وھد ءِ گپ انت کہ جنرل ءَ جار جتگ ات کہ هرچ سرمچارے کہ سرینڈر بہ بیت ءُ مئے دلاری ءَ بہ کنت آئی ءَ مزنین زر ءُ سوگاتے دیگ بیت گڑا مراد ھان مال ءُ مڈیءِ لالچ ءَ کپ ایت ءُ جنرل ءِ کر ءَ روت پرچے کہ مراد ھان یک لالچی مردے بیت ءُ جنرل مراد هان ءَ پہ سرنڈر کنگ ءِ هاترا بازیں زرّے دَنت۔

یک روچے مراد ھان پہ کارے ءِ سپرءَ روت گڑا مراد ھان گوں یک جنکے دچار کپ ایت ‏ءُ جنک ءِ زیبداری مراد ھان ئِے ھوش ءَ بارت مراد ھان جنک ءِ رند ءَ کپ ایت وھدے کہ جِنِکّ گوں وتی دزگھاراں پہ ٹکٹ ءِ ھاتر ءَ ماں کوچ ءِ دپتر ءَ پتر اِیت مراد ھان هم ھمود ءَ روت ءُ ٹکٹے زیرایت گوں ھمے کوچ ءَ سپر کنت وھدے کہ کوچ منزل ءَ رس اِیت پہ جنکّانی سر کنگ ءِ ھاترءَ یک ٹیکسی یے اوشتوک بیت وھدے کہ جنک ٹیکسی ءَ سوار بنت مراد ھان ھم ھمد ءَ ایر کپ ایت پہ ھمے لالچ ءَ کہ بلکیں ٹیکسی والا دومی گشت ءَ ھمد ءَ کیت مراد ھان دو روچ ماں ھمے کسانیں ھوٹل ءَ ودار کنت کہ ٹیکسی والا کیت جست ئِے کناں کہ آئیءَ جنک کجا برت ءُ سر کرت انت ؟ ٹیکسی والا دو روچ ءَ رند کیت وتی اوشتانک جاہ ءَ اوشت ایت مراد ھان ءَ کہ گند اِیت آ ھیران ءُ ھبکہ بیت کہ اے مساپر تاں دو روچ اد ءَ چے کنت ؟ بیت کنت کہ اے مرد چہ وتی منزل ءَ پشت کپتگ مراد ھان ٹیکسی ءَ کہ گند ایت وشهال بیت ءُ دیم پہ ٹیکسی ءَ تچان بیت ٹیکسی والا ءَ جست کنت تو ھما مھمان کجا بُرت ءُ سر کرت انت من ءَ ھمود ءَ روگی اِنت ٹیکسی والا مراد ھان ءَ گوش ایت ھو ترا براں بلے گپ ایش انت کہ اود ءَ هرچکس ءَ توک ءَ روگ ءَ نیل انت مراد ھان جست کنت تئی کرایہ چنکس انت ؟ ٹیکسی والا دہ ھزار کلدار لوٹ ایت مراد ھان ءِ گورءَ زر باز بیت آ دہ ھزار ءِ جاگہ ءَ بیست ھزار کلدار ٹیکسی والا ءَ دنت وهدے کہ ٹیکسی والا منزل ءَ سر بیت آ مراد ھان ءَ سوگہ کنت ءُ گوَش ایت دیما نہ روئے کہ دیما کرنل ءِ لوگ انت چو مہ بیت آ ترا نکسے بہ دنت مراد ھان دل ءِ تہ ءَ سک وش بیت کہ من وتی منزل ءِ رسگ ءَ سوبیں بوتگ آں مراد ھان گوں لهتے کسانیں زھگاں دچار کپ ایت گپڑے زر کش ایت ءُ زھگانی سر ءَ بھر کنت زھگ سک وش بنت ھرچ زهگے ھمے گمان ءَ کنت کہ اے سیریں مرد مئے لوگ ءَ بہ ایت ءُ مئے مھمان بہ بیت چہ ھمے کسانیں زھگاں یکے مراد ھان ءَ وتی لوگ ءَ بارت ءُ وتی مھمان ئِے کنت ۔

مراد ھان ءَ دگہ چیزے ءِ گم نہ بیت بس ھمے کہ جنک ءِ بارو چوں سرپدی بہ گراں شپ ءَ نان ءِ ورگ ءَ رند مراد ھان چہ لوگ ءِ واهند ءَ جست کنت آدیمی لوگ کئی لوگ انت کماش پسو دنت آ کرنل ءِ لوگ انت بلے کرنل ءِ جند مدام اِدا نہ انت تھنا آئی ءِ لوگ بانک ءُ آئی ءِ جنک ادا انت ءُ آئی ءِ جنک پلاں شھدربرجاہ ءَ وانگءَانت مراد ھان وتی دل ءِ تہ ءَ سک وش بیت ءُ کماش ءَ گپڑے زر دست ءَ دنت آئی ءَ اے گمان نہ بیت کہ برے برے سپر انسان ءَ مرگ ءِ نیمگ ءَ بارت ءُ مراد ھان چہ وتی جوانی ءِ هنچو گنوک ءُ مست ات کہ آ وتی کرداں ھچ سر پد نہ بوھگءَات مراد ھان وتی گوانکو ءَ در کنت ءُ کرنل ءِ باروا سرپدی گیپت دومی شپ دیم پہ کرنل ءِ لوگ ءَ روت کرنل ءِ لوگ ءَ دو سپاهی بنپان بنت یکے موالی یے بیت شپ ءِ یک بهرے موالی پاس گرایت ءُ دومی بهرءَ آدگہ سپاهی گڑا مراد هان ھمے موالی ءَ شراب وارین ایت ءُ گپڑے زر آئیءِ دست ءَ دنت ءُ ماں کرنل ءِ لوگ ءَ پتر ایت کرنل ءِ جنک وتی پت ءَ سھیگ کنت رَندا مراد ھان ءَ گرانت ءُ بند کن انت سھب ءَ کرنل چہ سپاهیگاں شور ءُ سلاہ کنت کہ ایشی ءِ سزا چے بہ بیت بازینے وتی شور ءُ سلاہ ءَ دی انت یکے گوش ایت اے گرمیں ٹیلانی تہ ءَ لھڑ دیگ بہ بیت دومی شور دنت کہ چار تاکتوریں اپس بیار ات اپساں تاں سے روچ آپ ءُ کاہ مہ دی ات مراد ھان ءِ یک دستے ءَ گوں یک اپسے بہ بند ات ءُ آئی ءِ دومی دست ءَ گوں دومی اپس ءَ بہ بند ات آئی ءِ یک پادے گوں سیمی اپس ءَ بہ بند ات ءُ آئی ءِ یک پادے گوں چارمی اپس ءَ بہ بند ات دیرءَ چار کنڈ ءَ کاہ ءُ آپ ایر بہ کن ات هرچ اپسے کہ پہ کاه ءُ آپ ءِ ورگ ءَ زور بہ جنت آ مراد هان ءَ سزا دنت گڑا کرنل ءَ ھمے سزا دوست بیت رندا آ ءَ هگم دنت کہ چار اَپس بیاراَنت ءُ مراد هان ءَ سزا بہ دی اَنت اَپساں چہ شُد ءُ تنّ ءَ زور جتگ ءُ مراد هان ئِے دَست ءُ پاد اِش وَلگوَج کرتگ اَنت اِے بوُت مراد هان ءِ سپر کہ آئی ءِ پہ رزوائیں مرگے ءِ نیمَگ ءَ برت رندا مراد هان نہ زوراکانی دوست بیت ءُ نہ آ وتی وتن ءِ سرمچارے بیت پرچے کہ لالچ ءِ واهِشت ءَ آئی ءَ مال ءُ مَستی ءِ نیمگ ءَ بُرت ءُ گار کرت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔