بلوچ یکجھتی کمیٹی ءِ بُنجاھی رھشون ڈاکٹر سبیہ بلوچ ءَ یک تامر بیانے ءِ تہ ءَ گُشتگ کہ چہ ریاست پاکستان ءِ نیمگ ءَ زوراسری بلوچ راج ءِ ھلاپ ءَ برجائیں زوراکی، لَٹ ءُ کُٹ ءُ زورانسری بیگواھانی یکشل ءَ ھما ھَد ءَ سر بوتگ کہ ایشی ءَ گیش اوپار کنگ چہ وتی جند ءِ پجّار ءِ بے بے زمہ واری ءِ برابر انت۔
ڈاکٹر سبیہ بلوچ ءَ گْوشتگ کہ اے زالم ءُ زُلمیں ریاست ءِ سپاکیت ءُ درندگی ھم درستیں مردمانی دیم ءَ درا اِنت۔ چہ ما وتی چمّاں گندگ ءَ اِیں کہ چوں بے میار ءُ دروگاں مئے سیاسی رھشون دزگُٹ کُتگ اَنت۔ اے نوآبادیاتی زوراور وتی تاگت ءِ نشہ ءَ انچوش کور بوتگ کہ ناں آئی ءَ اُمر ءِ پروا اِنت، ءُ نیکہ جنس یا پیشہ ءِ۔ اگاں آ انچیں چیزے ءِ ھیال ءَ دار اِیت گڑا آ بس بلوچ پَجّار اِنت — ءُ ھمے پَجّار ءِ پُشدر ءَ بلوچاں جَنَگ ءُ بیگواہ کنگ ءَ انت۔”
آئی ءَ گیش گُشت کہ اگرچہ ما سالاں چَہ ریاستی زوراکیانی دیمپانی ءَ کنان ءَ پیداکیں، بلے انوگیں جاور ءَ ما ریاست ءِ چہ درستاں رستریں شکل گندگ بوگ ءَ انت، وھدے بزگیں مردمانی سر ءَ تیرگوار کنگ، ارسی گیس ءِ کارمرز کنگ بوت، ءُ واٹر کینن ءِنوسیلہ ءَ آیانی توار ءِ پہ زور بند کنگ ءِ جُھد ءُ کوشست کنگ بوت۔ وھدے مئے رھشون زندانی انت، ریاست ءَ پورائیں بلوچستان ءَ ھما تمردی ءِ گون ءَ ھون ءِ ھار ءِ لیب بندات کُتگ کہ نوں آئی ءِ زُلم ءِ ھلاپ ءَ گپ جنوک کس نہ رکّ اِتگ۔
ڈاکٹر سبیہ بلوچ ءَ بلوچ راج ءِ ھاموشی ءِ سر ءَ ھم وتی دلپھکی ءَ درشان کُت ءُ گُشت کہ مرچی ما مدان مدان ءَ ریاست ءِ زُلم ءِ دیم ءَ ھاموشی ءَ رواج جوڑ کنگ بوگ ءَ انت، وھدے مئے واستا چہ مرگ ءَ کمتر نہ انت۔ گوست ءِ نزیکی ءَ وھدے کہ کسے ءَ را چست کنگ بیت یا آمیدگس ءِ بگیری ءَ آ کُشگ بہ بیت، گڑا آیانی کھول زھرشانی ءَ کن انت، بلے ما مرچی ھاموش ایں۔ ھر روچ کجام نا کجام جاھے ءَ زورانسری ءَ بیگواہ بوگ ءَ انت، آیانی جون ءَ را دور دیگ بنت، بلے جُست ایش انت کہ ما ھاموشیں پرچا؟”
آئی ءَ یات دیان ءَ گُشت کہ زاناں ما شھید بالاچ مولابخش ءَ بے ھیالیں؟ ھما بالاچ کہ آئی ءِ شھادت ءَ یک جُنزے ءَ ودی بوت، ءُ آئی ءِ کھول ءَ ھاموشی ءَ را ھلاس کُت ءُ مارا یک توارے جوڑ کُت۔ مرچی اوں بالاچ مِرگ ءَ انت، بلے ما ھاموش اِیں۔ زاناں ما چہ وتی ھاموشی ءَ شھیدانی ھون ءِ گداری ءِ نیمگ ءَ نہ روگ ءَ اِیں؟”
بیان ءِ گُڈی ءَ آئی ءَ تچک ءَ گُشت کہ ما مُجّتی گُشتگ کہ بی وائی سی بس یک گل یا راھدربری ءِ نام نہ انت، بلکے اے پورائیں راج ءِ نمائندگی کنت— ھما راج کہ ریاستی زوراوری ءِ دیمپان اِنت، کہ وتی لوگ ءِ سُچگ ءَ گندگ ءَ اِنت۔ مرچی ھر بلوچ، کہ اے زُلم ءَ را گندگ ءَ اِنت، ھمنچو اوں ذمہ وار اَنت انچوش کہ رھشون۔ وھدے زندگی ءُ مرگ ءِ میان ءَ بس گھگیری ءِ راہ پشتکپ اِیت گڑا ھاموشی وتکُشی ءِ برابری ءَ بیت۔ مارا اے ھاموشی پروشگی انت۔ زالم کدی اوں گلامی ءَ مسکرا نہ کنت، گڑا ما پرچا اے واہ ھیالی ءَ بہ بَہ اِیں کہ ھاموشی مارا رکّین اِیت؟”