نمدی یے پہ شھید کمار اسحاق ءِ نام ءَ- شاھنواز بلوچ

نبشتانک: نمدی یے پہ شھید کمار اسحاق ءِ نام ءَ

نبِشتہ کار: شاھنواز بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

دْروت ءُ دراہ بات ئے نمیرانیں سنگت کمار جان جی منی پُل من جوڑ وش ءُ سلامت آں ، من ترا جوڑی نہ کناں پرچا کہ تو ابدمان ءُ نمیران ئے پہ وتن ، من پمیشکا پہ تو اے نمدی ءَ نبشتہ کنگ ءَ آں ترا وش آتک نہ کنگ ءَ آں کہ تو جسمانی اِھوال ءَ زندگ نہ ئے تئی پکر ءُ سوچ زندگ اَنت مئے رھشونی ءَ کنگ اِنت ، او کمار جان تو پہ چی ءَ یک روچے مئے واست ءَ سلامے راہ نہ دے ئے اڑے کربان آں ترا مئے واست ءَ زھیر نہ کنت تو یک روچے مئے ترانگ ءَ نہ کپ ئے ، پرچا مئے ترانگ ءَ نہ کپ ئے تئی نمیران بوّگ ءَ را (5)پنچ سال سرجم بوتگ تو مئے واست ءَ یک روچے ھم سلام دیم نہ داتگ تو مئے گوم ءَ سک بے وپائی کنگ ءَ ئے یکے تو مارا اَبیتک کُت ءُ شُت ئے تو زان ئے لُمہ ءِ وتن بانُک کریمہ ءَ ھم مارا یل کُت نمیران انت پہ وتن، آ وھداں تو ھر وھد ءَ دست بند بوتگ ئے گوں گل ءِ کاراں وتی وانگ ءَ گوں سنگتاں گوں تر ءُ تاب کُت برے اے میتگ برے آ میتگ ۔

اڑے مھروانیں پُل تو برھال مارا باز یات ءُ گیر کائے کہ مدام مئے گوم ءَ یکجاہ بیتگ ئے ترا یاد بیت من ءُ تو مدام ھواری بی ایس او آزاد ءِ کاراں ھوار اَت اِنت میتگ پہ میتگ تر ءُ تاب کُت ، ترا انگت دگہ گپے ھال دیاں نعیم ھم مئے ھمراھداری ءَ چہ تک ءُ دژمن ءِ دیم ءَ سر ئِے جھل کُت من اُشکُتگ مرچاں اَرب امارت ءَ کپتگ یک روچے ھم سنگتانی ترانگ نہ کپ اِیت نعیم ءِ گپ ءَ من یل کناں مارا ایوک ءَ تر ءُ تاب ھچ وش نہ بیت نوں تو بیا ما مدام تئی ترانگاں کپ آں من اے ھم زاناں کہ تو وتی ابدی جاہ ءَ شُتگ ئے نوں نیائے ءُ واتر نہ بہ ئے بلے چوش مہ کن الم مئے ترانگ ءَ بہ کپ کدی کدی ما وھدے کہ دیم پہ سنگتے ءِ کر ءَ دیوان ءَ رویں تو گوں نہ ئے مارا پاد نہ بر اَنت پد ءَ تئی یات کیت چمّانی آرس گُلگُل بنت ، آ ساھتاں کمار جان ما بے آٹیگ بہ ایں ءُ چہ ھستاں ھلاس بہ ایں تو مدام مئے گوم ءَ کند اِت ءُ مزاک کُتگ مئے روچ پہ وشی گْوستگ ءُ شُتگ اَنت تو آ روچاں نیتکّگ ئے مارا بے تو ھچ وش نیتکگ دمان ءَ ما اتکگیں تئی لوگ ءَ ترا توار کُتگ بیا رویں سلیم ءِ لوگ ءَ جنگو ءُ نعیم ھمود ءَ اَنت لیب کن اِیں ٹائم پاس بیت-

ھمے اڑے گپ گِند ئے ترا یات بیت تو ھر وھد ءَ آتک ئے گْوشت سلیم پُل اما جان ءَ بگش مرچی تئی چُک نان ءَ تئی مھمان اَنت بلے شیر ءُ روگن بہ دے وتی چُکاناں ، ماتی ءَ مدام مارا آ وھداں شیر ءُ روگن دات ما سک گل بوت ایں نوں مارا پہ شیر ءَ روگن ءَ سک زھیر کنت نوں ما ماتی ءَ چہ سک دِیریں تو ءُ سلیم پُل نمیران بوت ایں پہ وتن ما انگت ءَ اے کاروان راھی ئیں جھد کارے آں ۔

ترا یاد بیت تو یکروچے چہ ھلک ءَ اَتک ئے ترا پہ من چیزے گون اَت تو گوں بچکندگیں لُنٹاں گشت کامریڈ من ءَ پرتو ٹھیکی یے گون اِنت؟ من گُشت بگوش باریں ترا چے گوں اِنت تو گشت تو ھر وھد ءَ کامریڈ ءَ چہ تلب کُتگ من گشت من ھر وھد ھمے سُوپاری ءُ دگہ چی تلب کُتگ تو کند اِت ءُ گشت ھھھھھھھ تو زانگ لوٹ ئے من پہ ترا چے آؤرتگ من گُشت ھو تو گْوشت من پہ ترا نگینہ سوپاری دو ڈبہ آؤرتگ من سک گل بوتاں ، تو ھپتگے ءَ پد شُت ئے من گشت زوت بیا من ءُ تو تر ءُ تاب ءَ رو ایں تو گشت ھو کربان آں الم کایاں بلے منی آیگ نہ بوت ۔ تو وت پد ءَ اتک ئے چہ ھلک ءَ ترا پہ من سوپاڑی گون اَت اُپ من ءَ مرچی تو باز گیر پیداک ئے من اے وھد ءَ سک مُلور آں چے ءَ کہ تو چو اِشتاپی کُت چے ءَ چو مارا تھنا یل کت نوں من زاناں تو بیھال ئے آتک نہ کن ئے بلکیں ترا زھیر بہ کنت پہ جاھو ءَ نمیران اَلی جان ءِ میتگ ءَ تلار جان بھیٹک ءَ پہ وتی پکری ءُ نظریاتی سنگتاں گیشتر ترا مات ءِ گم پِر اَت مارا تو باز سوج ءُ سر کُت ما بس پہ تئی بچکندگاں مُرادی اَتیں جاھو ءِ ڈُوک ءُ ڈَل نوں پہ ترا زھیروار اَنت ما گیشتر زھیر واریں مارا باز مھر داتگ تو ، تئی مھر ءِ شیرکنیں لِزّت مئے تُن ءَ نی نہ پُروش انت تو مارا یل دات ءُ پہ ابدی جاہ ءَ شُت ئے وتی گُڈی ھنکین ءَ اللہ پاک ترا بھشت ءَ نسیت بہ کنت تو مارا چہ بیھال مہ بُو برے برے مئے وابانی تہ ءَ بیا ما ترا گند ایں تو ھست ءُ ھیات ئے نمیران ئے دائمی پُل جان تئی ھمسپریں نابود شاھنواز نشتگ مدام تئی ءُ نمیران ھمبلانی یات ءَ کپ اِت۔۔
اڑے کمار جان بس منی سلاماں اُستاد اَلی جان ءُ ناکو ھیر بکش ءُ شاھباز ءَ بہ دے گوں شمئے درستیں نمیرانیں ھمبلانی جاہ بھشت ءَ بات ءُ شمے جھد ءِ کاروان انگت ءَ پہ منزل ءَ راھی اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔