نبشتانک: مناپِکیں اَدیب
نبشتہ کار: میار دشتی
دی بلوچستان پوسٹ
اول منی جِند ءِ زات میاربار اِنت چی ءَ کہ ما ایراد گرگ زان ایں ءُ رسانکدر ءَ کلوھے دور دیں کہ باید اِے وڑ کنگ بہ بیت بلے کار ءِ دْروشم ءَ ما ھِچ وڑیں گامگیج نہ زیر ایں۔
چوناھا ما وت ءَ وتچاریں مردم جوڑ کُتگ مردم گِریں مردُم مئے توک ءَ نیست اگاں ھست گڑا باز کم نی پمشکہ ما چو سربتگیں شپانک ءَ گار ایں۔
ما وتی الّمی ءَ را اے سرپد بہ ایں بس کا ایں چاگردی رسانکدر ءَ کلوھے چگل دے ایں کہ باید گھرام ءِ کوش ءِ بگیری ءَ راج بے توار مہ بیت، من ءَ چے پد دومی کَیت ھمے کلوہ ءَ چگل دنت ، سیمی کیت ھمے وڑ ھمے یکّیں لبز، نی شرّیں من سرپد بہ باں کہ راج کَے اِنت ؟ راج من ءُ تویں من ءُ تو کہ چاگردی رسانکدر ءِ چگل داتگیں دوئیں لبزاں وتی ھکّ ءِ اَدا کنگ پھمیں گڑا پہ راج ءَ کے توار چِست کنت؟-
اِے پراہ ءُ شاھگانیں بلوچستان ءِ تہ ءَ ادیب ، شائر، زبانزانت ھزارانی ھساب ءَ گِند ئے بلے دراہ بے تْرکّ ءُ بے توار بس ندارھی جوڑ بیتگ اَنت ھمے تو گِند ئے کہ سے چار ھست کہ ناانساپیاں ءُ زلم ءَ ایر جن اَنت نی ھمے زاھر بیگ اِنت کہ ھزارانی کچّ ءَ ادیب ءُ زانتکارانی تہ ءَ بس سے چار دیم ءَ کَیت نی اِے وڑیں مناپکیں اَدیب راج ءَ ءُ پہ زبان ءَ تاوان اَنت۔
مں برے برے جیڑاں کہ اِے وتواھی ءِ جُنز کدی آسر بیت؟ پد ءَ اِد ءَ مں جیڑگ ءَ کپاں کہ شما زانتکار اَدیب چو گُنگ اِت بس ندارھی جوڑ بیتگ اِت بلوچستان ءِ تہ ءَ دگہ ھزارانی کچّ ءَ بے وانندگ ھم ھست گڑا آ چی مار اَنت چی سما کن اَنت؟-
بہ چار مرچگیں کِسّہ جنگجو ءِ آشوب دوست ءِ نہ اِنت بلکیں مرچیگیں کِسّہ بس بلوچ ئیگ اِنت تئی میار بس بلوچ اِنت، اگاں ما بلوچ ءُ بلوچیت ءِ سر ءَ جھد نہ کُت ءُ یکمُشت نہ بیتیں گڑا مارا شھیدانی ھون ھِچ وڑ ءَ ماپ نہ کن اَنت ءُ باندات ءِ پدریچ مارا ھم پِٹّ کنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔