سالونکیں امران جان مارا پهل کن
نبشتہ کار : آئشہ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کُجام درد ءُ تورِشت ءَ نبشتہ بِکناں کُجام کِسّہ ءَ ؟ بلے هو اِیردستی اِنت کہ مارا گُٹگیر ئِے کُتگ مارا چہ زِند ءِ همُک وشّی زبھر ئِے کُتگ مئے سالونکاں چہ مات ءِ پنجگ ءَ بارت شھید کنت ءُ تیر سُپتگيں جوناں مارا سوگات کنت۔
سالونکیں امران جان اِے کِسّہ ءَ پہ مارا نوک نہ اِنت ما تا ھوش کُتگ مئے اِے درد ءُ رنجانی نیام ءَ ساہ زورگ ءَ اِنت بلے اِے بَری مئے ھاٹیگ هلاس اِنت کوپگ پُرشت اَنت کہ تئی آروس ءِ جاہ ءَ چاپ ءُ نازینک ءِ جاہ ءَ گریوگ ءُ کوکار اِنت امران جان تئی پرداچ اِیر اَنت تئی آروس ءِ گُد ءُ چَوٹ اِیر اَنت مئے دل ءَ هزار واهگ ءُ مُراد داشتگ اَت ما نَزانت کہ اِے روچ ءَ اِے هُون واریں رستر مئے دل ءُ جَگراں چو راڈ راڈ کن اَنت وھدے کہ تئی بَڈ ءِ اَکس ٹپی ءُ ٹوری اَت دیم اِش دات کماش ءَ کہ اَکس ديست کماش ھما جاہ ءَ کَپت گوں زمین ءَ دز مُوش بیت بلے ما دُرست بے وس اِت ایں دُو کروڈ لوٹ اِت اِش رستر ءَ سالونکیں امران جان دو کروڈ مئے دل ءُ چماں تئی مُود ءِ ٹالے ءِ مَٹ نہ اَت بلے نِیزگاری ءَ ما پر تو دُو لک ھم شوھاز اِت کُت نہ کُت نُو زمین ءُ آزمان مئے سر ءَ لُمب اِتگ اَنت پیشگاہ مارا وران اِنت مارا اِے درد ءُ رنج ءَ سِنگ کُتگ اَت نُو بلے اِے بَری نہ سگوکيں درد اَنت کہ جَبين اِش بُن داتگ سرجَميں شَپ ما ودار کُت کہ هُدا بلکيں وشیں هالے کار اِیت بلے ما نَزانت کہ سھب پہ مارا مھشر بیت، سُھب کہ بیت گُٹے چاہ ما اِیر نہ بُرت تاں تئی شھیدی ءِ هال سَر بیت گوانکو کہ پَچ کُت رسانکدر ءَ تئی اَکس شِنگ اَت کہ تو زَمین ءِ دِلبند ءَ وپتگ اِت ئے منی چّم تئی چّم ءَ کپت اَنت کہ تئی چّم ءَ تیر اِش جَتگ اَت۔اِے ساهت ءَ من پہ لبز گُشت نہ کن آں بلے ما کہ سر چِست کُت ءُ پَد ءَ گوانکو پَچ کُت تاں چاراں تئی دست اِش پُروشتگ گُڑا زمین ھم پَچ لرز اِت گوں من، من نہ زاناں منی مکھيں مات ءَ چون تئی دیدار کُت تئی یکین ءُ لاڈُکيں گُهار ءَ چون تئی دیدار کُت اِے درد ءُ اِے ساهت ءَ من گوں لبزاں گُشت نہ کن آں۔ تئی کماش ءَ ما چون بچار این ءُ دروگیں تَسلہ بِدے ایں؟کہ سالونکیں بَچ گوں هزار واهگ ءُ ارمان ءَ زمین ءِ باهوٹ بیت بانور کِلہ ءَ گوں هزار واهگ ءَ درد ءُ رنجاں مان رُپت۔ زَمین وتی بَچ ءَ وت گِچین کنت ،بلے مارا پَهل کن کہ ما پر تو هِچ کُت نہ کُت اِے بے وسّی ءُ اِیردستی ءَ ،سالونک جان کيپٹن ءُ کماش ءَ اَمبازاں کن ءُ سَری ءِ بازار ءِ کِسّہ ءَ اَلّم بہ کن ءُ کُليں شھیداں سلام کن
بس هواريں ندراں
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-