مانش – برز کوھی|بیبگر بلوچ

مانش

نبشتہ کار: برزکوھی

رجانک: بیبگر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

جوزف ایڈیسن نبشتہ کنت کہ وھدے من شھزانتیں مردمانی مانشاں گند آں گڑا منی تہ ءِ کینگ ءِ آس مر ایت.وھدے کہ من شررنگیں مردمانی مانشانی شک ءِ سر ءَ نبشتگیں گالاں وان آں گڑا منی درستیں ناروئیں واھشت ساہ دے اَنت.وھدے کہ من مانشانی سر ءَ مات ءُ پتاں گریوگ ءَ گند آں داں منی مارشت ءِ جند آپ بیت ءُ وھدے کہ مات ءُ پتانی جندانی مانشاں منی چم کپ انت گڑا من ھما مردمانی گم ءُ کینگ ءِ باروا جیڑاں کہ ھمایانی پشت ءَ مارا ھم روگی اِنت من وھدے بادشاھاں آیانی مکاری ءَ ھوار مانش ءَ واب ءَ گند آں ءُ وھدے کہ من مذھبی مردمانی مانشاں گند آں کہ آیاں وتی جنگ ءُ چوپانی پُشت ءَ دگنیا ءِ جوڑشت شنگینتگ گڑا من ھبکہ باں ءُ کسانیں جنگانی ءُ انسانیت ءِ باروا جیڑ آں.وھدے کہ من مانشانی سر ءِ رمساں وان آں کہ لھتے زوتاں بیران بیتگ ءُ لھتے سداں سال پیسر گُڑا من ھما روچ ءِ باروا جیڑ آں کہ ما درست ھواری ءَ زندگ کنگ بہ ایں .

ایش ات انت ایڈیسن ءِ نبشتگیں گال چوناھا مردم مدام وٸیلے بیت گڑا گوں مانشاں دوچار کپ اَنت بلے اٸید ءِ روچ ءَ مردم وتی سیاد ءُ دوستگیں مردمانی مانشاں پہ نیکیں دواھاں رونتکسے پہ ھک پھلی ءَ روت ءُ کسے آھانی یات ءَ گریویت ءُ پریات کنت ءُ کسے پہ آھانی وشھالی ءَ دوا ءُ زاری کنت.کسے مانشاں گند ایت ءُ مرگ ءِ ترس ءَ توبہ کنت ءُ کسے گمیگ بیت.من ھم انچوش اناگت ءَ یک مانشے ءَ دوچارکپت آں کہ آ رنگی ئیں بیرکے ءِ ساھگ ءَ اَت اے پیر ءُ بزرگے ءِ ناں بلکیں یک گنوک ءُ ملنگے ءِ مانش اَت اے یک مُریدے ءِ مانش اَت کہ چہ چاکر ءِ زوراکی ءَ مکہ ءَ نہ شُتگ اَت بلکیں پہ ھانل ءِ مھراں آٸی ءِ دلبند ءَ واب اَت-

من آئی ءِ مانش ءِ سرون ءَ پرچا شت آں؟آیا پھلی لوٹگ ءَ یاکہ آئی ءَ ائید ءِ وشیں روچ ءِ وش اتک گشگ ءَ؟یاکہ چہ ھدا ءَ آئی ءِ واستا دوا لوٹگ ءَ؟ناں من پہ آئی ءَ دوا ءُ زاری کت نہ کت چیا کہ اے یک ملنگیں شھیدے ءِ مانشے اَت ءُ شھید مجتی زندگ انت-منی لھتے گلہ ءُ دلگرانی است ات انت ءُ من اھساس ءِ کمتری آماچ اِت آں – من لگور ءُ بس گوں وت ءَ بندوک اِت آں ءُ من دروگ بندے اِت آں.من وتی کینگ ءُ واھشانی سانکلاں بندوک اِت آں ءُ مایوسی ءُ گڑومنجی ءِ آماچ اِت آں-

وھدے کہ من گوں وتی دلگرانیاں مانش ءِ سر ءَ سر بیت آں گڑا جست کت کہ یار تو چہ کجام ھاک ءَ جوڑ بیتگ ئے؟کجا چہ اتکگ ئے؟ پرچا اتکگ ئے ءُ دوبر واتر چیا شت ئے؟من ءَ تئی سر ءَ سک زھرکئیت وھدے کہ وت ءَ گنداں گڑا تئی سر ءَ گیشتر زھر کئیت.من ءَ زھر کئیت تئی پگر ءُ تئی کرد ءِ سر ءَ آیا تو یک انسانے بیتگ ئے یا ناں؟تئی پراہ ءُ شاھگانیں پگر تئی زانت ءُ زانشت ءُ تئی دلیری ءِ پشت ءَ کجام سَوَب بیتگ اَنت، کہ تو گوں وتی کرد ءَ اے جاہ ءَ سر بیتگ ئے؟آیا اے وئیل ءُ مارشتاں چہ ما نہ گوستگ ایں کہ انگت مٸے گوش ءَ مورے نہ وارت ءُ تو وتی تیوگیں زند کربان کُت- تپاوت چے انت ءُ مسلہ چی اِنت؟-

تو وَ گونگے ات ئے ھچ نگشت بلے ھچ نگوشگ ءِ تہ ءَ ھم سک باز گشت تو گوں وتی پریات کنوکیں ھاموشی ءَ گوں گوست ءُ ھست ءِ درائیں ھال مارا سر کت انت ما گوں وتی ٹھک ءُ وتگڑیں ھبر ءُ ھالاں وت ءَ شھزانت دلیر ءُ درست سرپد بوت ایں گڑا ما پرچا تئی پگر ءُ کرد ءِ واھند نہ بیت ایں ءُ تئی جاہ ءَ سر نہ بیت ایں؟اے مئے اھساس ءِ کمتری انت یا زانت ءِ کمی یاکہ چیزانی ٹپاسگ ءِ تپاوت یاکہ مٸے اے ھبر ءُ ھال اے شھزانتی بس وت ءَ پیشدارگ ءَ ابید دگہ ھچ نہ ات؟

انسان کجام ھم وھد ءَ کجام ھم وٸیلے ءِ آماچ ءَ بٸیگ ءَ مٹ بیت کنت یاکہ اے درستاں ابید ھم مٹ مہ بیت
بلے اگاں انسان وت مٹ بئیگ بہ لوٹ ایت گڑا آ وتی جیڑگ ءُ پھمگ ءِ وڑ ءُ پٸیم ءَ مٹ کُت کنت.اے پیسلہ مردم ءِ جند ءِ دست ءَ انت ایشی ءِ سر ءَ مارا وت جیڑگی انت-

وھدے کہ ما مانشے ءِ سرون ءَ اوشتوک بٸیں گڑا الم بہ جیڑ ایں کہ ما مانش ءِ تہ ءَ وپسوکیں مردم ءِ زند ءُ کرد ءِ سرا چے جیڑگ ءَ انت.گڑا ما اے الم جیڑ ایں کہ باندا روچ من وھدے کہ مانش ءَ وپسوک باں گڑا منی سرون ءَ اوشتوکیں مردم چے جیڑ انت پہ من-

مانش ءِ تہ ءِ مردم ءِ جاہ ءَ وت ءَ ایر کن ءُ بہ جیڑ کہ چہ من پد پہ من مردمانی کہ ھرچی پگر ءُ ھیال بنت ھما راستیں دپتر بیت مروچی انسان ءِ گْورا درستیں آسراتی ھست انت کہ انسان پہ وت کردے گچین بکنت.اے پیسلہ مٸے وتی دست ءَ انت کہ ما وتارا کجا سر کن ایں مارا چہ ابید اے دگہ کسی دست ءَ نہ انت کہ مٸے مرچی ءُ باندات ءِ پیسلہ ءَ کُت بکنت اے درونت اے پگر ءُ وتی جیڑگانی مٹ کنگ ءِ مارشت من ءَ چہ تٸی مانش ءِ گندگ ءَ رس اتگ-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔