نبشتانک: مئے راج ءِ تُرس ءُ جُھد
نبشتہ کار: ارواہ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بلوچی ءَ یک جوانیں بتل ءِ گُش اَنت کہ:
آس وھدے کپیت اِنت
گُڑا ترّ ءُ ھُشک نہ زانت
اِیشی ءِ مُول ءُ مُراد ھمیش اِنت کہ آس مرچی منی لُوگ ءَ روک اِنت گُڑا بائِد ھمیش اِنت کہ کش ءُ گور ءِ مردُم وتی دستاں سرا مکن اَنت ءُ مہ نِنداں ، گُنگ مہ بنت بلکہ ھمے جُھد بِکن اَنت کہ ما اے آس ءَ بکُش ءِ پرچاکہ المی ءَ باندا اگاں دومی مردُم ءِ لوگ ءَ کپیت اِنت گُڑا من ھم آئی ءِ ھم کُوپگ جُوڑ باں ءُ آئی ءِ کُمک ءَ ساڑی باں-
بلے گپ ھست اِنت اِد ءَ یک راجے ءِ گپ اِنت ، اے سرزمین ءِ سر ءَ تھنا بالاچ ءِ لاش نہ بُوتگ کہ کپتگ اِد ءَ ھر روچ ترا یک نوکیں دُروشُمے ءَ بالاچ ءِ لاش دست کپ ایت اِنت ، تھنا یک مھرنگے نہ اِنت کہ دگّانی سر ءَ پہ گار ءُ بیگواھیں مردُمانی ھاتِرا وئیل اِنت ، تھنا یک سمّی ءِ نہ اِنت کہ ھر روچ پریس کلبانی دیم ءَ جاک ءُ کُوکار کنت اِنت بلکیں ھزاراں مھرنگ ءِ پِت شھید کنگ بُوتگ اَنت ءُ ھزاراں سمّی ءِ پِت تنی وھدی زِندان ءِ اندر ءَ بند اَنت ءُ گار ءُ بیگواہ اَنت-
مارا مستریں شے ھمے جیڑگی اِنت کہ اے جنگ تھنا مھرنگ ءِ جنگ نہ اِنت ، اے جنگ تھنا سمّی ءِ جنگ نہ اِنت ، اے جنگ تھنا یک بالاچے ءِ جنگ نہ اِنت ، اے جنگ تھنا گار ءُ بیگواھیں مردُمانی جنگ نہ اِنت ، اے جنگ تھنا تئی مڈیانی جنگ نہ اِنت ، اے جنگ تھنا یک بلوچے ءِ جنگ نہ اِنت بلکیں اے جنگ پہ یک آجوئیں سرزمین ءِ ھاتِرا کنگ بُوگ ءَ اِنت ءُ اے جنگ بلوچ ءِ آجوئی ءِ جنگ اِنت ۔
اگاں یک مردُمے کئیت اِنت گُش اِیت کہ مرچی من بلوچ ءِ نسل کُشی ءَ کناں ، بلوچ ءَ آوار جنان ءُ زِندانانی اندر ءَ بندیگ جُوڑ کنان ءُ بلوچ ءِ نام ءُ ڈسّ ءَ گار ءُ بیگواہ کناں گُڑا اے ریاست ءِ یک بلاھیں ردّی یے کہ ریاست ءِ کنگ ءَ اِنت پرچاکہ پہ کُشگ ھِچبر بلوچ گار ءُ بیگواہ نہ بیت اِنت بلکیں روچ پہ روچ آ مُھکم تِر بیت اِنت ءُ جوانیں رنگے ءَ گھگیری ءِ راہ ءَ زُرت کنت اِنت ۔
بلے ریاست ءِ کُوشست ھمیش اِنت کہ آ زِھنی ھوالہ ءَ بلوچ ءَ را چُون نِزُور کنت اِنت ءُ آوانی ھُوسلہ ءَ پُروش دنت اِنت پرچاکہ مستریں جنگ مردُم پِگر ءُ سوچ ءِ جنگ اِنت وھدے پِگر تئی مُھکم بُوتّ گُڑا زُلم ءُ زُوراکی تئی ھاٹیگاں پُروشت نہ کنت اِنت-
ریاست ءِ کار ھمیش اِنت کہ ترا زِھنی ھوالہ ءَ ٹارچر کنگ بِندات کنت اِنت ، آ تئی لُوگاں بیڑ بارت اِنت تئی مردُماں آوار جنت اِنت ، تئی لُوگاں آس آماچ کنت اِنت ، تئی کاروبار ءِ ھلاس کنگ ءِ جُھد ءَ کنت اِنت ، ترا اِلم ءُ زانت ءِ ھِساب ءَ نِزُرو کنت اِنت ، تئی زالبولانی سر ءَ بیڑ بارت اِنت ءُ آوانی ننگ ءُ نامُوس ءَ پامال کنت اِنت ، ھر روچ تئی ورناھانی لاشاں دُور دنت اِنت ، ترا گوں دِگہ چاگِردی جیڑھاں دوچار کنت اِنت پرچاکہ آ ھمیش لُوٹ اِیت اِنت کہ وھدے تو گوں دُگنیا ءِ آ دِگہ جیڑھاں دست گٹ بے گُڑا تئی کِرّاں اِنچو وھد پش مہ کپ اِیت کہ تو ریاست ءِ ھوالہ ءَ توار چِست بِکن ئے ءُ ترا تُرس آماچ جُوڑ کنت اِنت کہ وھدے تُو ریاست ءِ رد ءَ توار چِست کن ئے گُڑا آتئی ھاندان ءِ مردُماں کُش اِیت اِنت ، آ تئی لُوگاں ماندار اِیت ءُ آ تئی زِند ءَ پہ تُو یک ازابے جُوڑ کنت اِنت ءُ آ ھمے جیڑ اِیت کہ پہ اے شے آنی کنگ ءَ راج تُرس آماچ بیت اِنت ۔
بلے ھمے گُشاں کہ وھدے تُو ھمے جیڑ اِت کہ مرچی منی چُکّ ءَ کُش اِیت بلے بُوتّ کنت اِنت کہ منی چُکّ ءِ پد ءَ منی ھمساھِگ ءِ چُکّ پاد کئیت اِنت ءُ وتی واستا جنگ ءِ راہ ءَ گِچین کنت اِنت گُڑا اے جاہ ءَ تئی چُکّ ءِ مرگ زوال نہ اِنت بلکیں آؤکیں وھد ءِ واستہ یک راھے ، چہ اے مرگ ءَ شرتِر اِنت کہ یکے ءِ چُکّ گندلانی تھا مرگ ءَ وتی امبازاں کنت اِنت ءُ آئی ءِ نام بس ھمے لُوگ ءِ تھا گِرگ بیت اِنت بلے راج ءِ اندر ءَ ھِچبر گِرگ نہ بیت اِنت ، اگاں تُو لُوٹے من ءَ گُلامی ءِ سانکل پُروشگی اَنت ، من ءَ جنگ کنگی اِنت ، من ءَ توار چِست کنگی ءُ من ءَ ریاست ءِ زُلم ءُ زوراکی ءَ چہ آجو بوگی اِنت گُڑا اِشی واستا بِندات ءَ تئی جیڑگ ھمے بِہ بنت کہ ترا یک راجے ءِ واستا اے جُھد کنگی اِنت ، ترا تُرس آماچ بوگی نہ اِنت ، ترا وتی ھاندان ءَ چہ سر گوزگی اِنت ، ترا چہ وتی زات ءَ سر گوزگی اِنت ءُ ترا یک اِنکلابی مردُمے جُوڑ بوگ لُوٹ اِیت ۔
چے گویرا جاھے ءَ گُش اِیت اِنت کہ:
”من مانِش جاہ ءَ ھما مردُمانی مانِش دیستگ اَنت کہ آیاں وتی ھکّ ءِ واستہ ھمے ھاتِرا جنگ نہ کُرتگ کہ ما جَنَگ مہ بے “-
مرگ روچے نہ روچ ءِ کُل مردُمانی سر ءَ کئیت اِنت بلے راج دپتر تُرس آماچیں مردُماں وتی اندر ءَ جاہ نہ دنت کہ آیاناں مرگ ءِ تُرس بُوتگ ءُ آواں جنگ نہ کُرتگ-
تُو تُرس آماچ بے مرگ پر تو ھست اِنت ، تو دلیر جُوڑ بے ھم مرگ تئی واستہ ھست اِنت ، تو گُنگ بے یا توار چِست کن ئے ، تو کُور بِے یا زُلم ءُ زُوراک ءَ گِندے ، تو جنگ کن ئے یا لُوگ ءَ گندل ءِ سر ءَ بے مرگ پر تو ھست اِنت گُڑا چہ بے تواریں مرگے ءَ چہ ھمے شر تِر نہ اِنت کہ تو جنگ بِہ کن ءُ پہ آجوئی ءِ ھاتِرا وتی ساہ ءُ سر ءَ کُربان بِکن ئے ءُ راج دپتر ءِ اندر ءَ وترا زِندگ بِدار ئے-
بائِد ھمیش اِنت کہ ما اے شے ءَ بِزان ئے کہ گُلام ءِ واستا تھنا گھگیری ءِ راہ ھست اِنت ءُ ھرچ یک مردُمے ءَ را راج ءِ گُلامی وتی کُوپگاں کنگی اِنت ءُ داں آزاتی ءَ جنگ کنگی اِنت ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔