آزمانک : پد ءَ ھَور بوت- سسّا راھگْوز

الم بوانیت

آزمانک

  پد ءَ ھَور بوت

سسّا راھگْوز

روکپتی بلوچستان : زاھدان

دی بلوچستان پوسٹ

ھَور میزان میزان ءَ رِچگ ءَ اَت چہ گْوھر ءَ آئی ءِ دنتان توار ءَ اِت اَنت ءُ جان لرزگ ءَ اَت ۔ آ اِے دیوالانی نیام ءَ زندگ بُوَگ ءَ انچو مارگ ءَ اَت،چوکہ پریمے ءِ تہ ءَ اَکس  ۔
گْوھر ءَ گیش آئرا شَیر ءُ زیمرانی توار ءَ نگیگ کُتگ اَت کہ  ھپتگے ءَ گیش آئی ءِ گُوشان اِت اَنت ۔ اِے روچاں آئی شپ ءَ واب ءَ ھم  دیستگ اَت کہ راجواجے پہ لچّہ کار ءِ گُشگ ءَ پہ آئی میتگ ءَ اُرش کنت۔
آ لچّہ کار جورجواب ءُ وشتواریں مردے ،چہ لچّہ کار ءِ لیکہ ءَ  ھُلکہ ءِ مردم سان اِت اَنت کہ اِے پہ  راجواجہ ءَ بدّیں پالے  ءُ پہ راج ءَ گورچیں آشوبے ۔

راجواجہ گوں اینِدگہ میر ءُ مُتبراں سؤل کنت داں لچہ کار ءِ میتگ ءَ بیڑ بارت ءُ میتگ ءَ تاراج کن اَنت ، مزنیں کچّے ءَ مردم  کُشگ ءُ دزگِیر کنگ بنت۔۔۔۔۔۔۔چہ دزگِیر بوتگیناں ھما لچّہ کار ھم گون  بیت کہ آ بندی کنگ بیت ۔آ بندیجاہ ءِ دیوار ءُ گوات گشاں چہ گال ءُ زیملاں چَکار کنت  ۔ دیوال ءُ موسم چہ لچّہ کار ءِ ھیال ءُ لیکّھاں گوناپ بنت کہ اِے پہ راجواجہ ءَ گیشترّ تاوان اِنت ۔ ءُ راجواجہ  لچّہ کار ءِ لِلّک ءَ بُر اِیت کہ آ اِے آشوبی شرتگ ءَ چد ءُ گیش ودّینت کُت مہ کنت ۔

ارمؔان  اِے گِدار ءِ وانگ ءَ گوں انچو مارگ ءَ اَت کہ آ سسّائی نادراہ بُوَگ ءَ اِنت  گِدار نوں آئی مارشتاں گوں پیوند اَت ، ھرچ ویلے کہ گوں آئی ءَ بُوَگ ءَ اَت ،ھمے سرپد بوت کہ راجواجہ ءِ زوراکی آئی ھیالان اِنت ۔ انوں کہ ھَور مِت اِت اَتگ آئی وتی پُچ مٹ کُت اَنت ءُ کمبلے وت ءَ پیڑات چہ لوگ ءَ شش گام ڈنّ ءَ در اَتک ءُ شھر ئِے چار اِت۔ آئی دل ءَ لوٹ اِت کہ بِہ رَو آں دمکاں سیل بِہ کن آں بلے نہ شُت ، آ ھَور ءَ چہ پد ءِ موسماں آژناہ اَت۔

آئی زانت ھَور ءَ پد زمین وتی پیسریگیں رنگ ءَ مَٹ اِیت، آئی ءَ کہ لوگ زُرتگ اَت آ بُرز ءِ تبکّ ءَ اَت ۔ شھر جْوان سھرا بوت، بلے شھر ءِ اِے دِگہ کس ءَ سما نہ اَت کہ ھَور  بوتگ،آئی انچو مار اِت گْوش ئے آ اِے شھر ءِ سرجمیں آباتی اِنت۔ ھَور ءُ شرتگانی دیمپان اِنت۔۔ آ وتی دیستگیں واب ءِ بارو ءَ جیڑگ ءَ اَت کہ آئی چم ماں شھر ءِ دیوالاں  کپت اَنت ، اِے سنگ ءُ سمٹ ءِ دیوالانی نِوانیں شھر چہ آئی ڈیھ ءِ  اِے دِگہ شھراں  پھک یک تا اَت ءُ روچ شیشگ ءِ دریگاں چہ لوگ ءَ سر بوت۔

دمکانی شم ءَ آزمان گوں کوکراں چو وابے ءَ اَت ،ناگت ءَ کہ آئی چم ماں شھر ءِ شھدگ ءُ چارراھاں کپت اَنت آ گیشترّ ابکّہ بوت نا آئی ءَ وتی راجی بامردے ءِ اکس دیست نا بُتے ءُ نا اِد ءِ راجمان،  آئی ءِ راج ءِ راجمان ءِ پیم ءَ اَت  ۔
آ وتی روکپتی راجمان ءَ  سنگتراشانی ءِ دزگُواپے مارگ ءَ اَت، آ ھمے ھیالانی بے پدانکیں چات ءَ چہ در آیگ ءِ جُھد ءَ اَت کہ پد ءَ ھَور ایر دات ءُ آ لوگ ءَ پُترت، نا دروازگ ئِے بست ءُ نا دیگ ءِ دپ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔وانگی یے چِست کُت۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں