TBP Balochi

مہاتما گاندھی

نبشتہ کار ۔۔ ڈیل کارنیگی

رجانکار ۔۔ نمیرانیں نور خان بزنجو

پولکار ۔۔ظہور فضل

دی بلوچستان پوسٹ

(برطانیہ ءَ را سزا دیگ ءِ ھاترا گاندھی ءَ وتی راج ءِ بزگ ءُ مزلوم ءُ ناسرپد ءُ نابزانتیں مہلوک ءَ را سر ءُ سوج ءُ سرپد کرت کہ شما کس ٹیکس مدیئت توری شمارا کیزھانہانی تہا کیزءُ بند کنگ بہ بیت )

پانزدہ بیست سال پیشتر ھندوستان ءِ تہا یک کسان کدیں مردے ھست ات ، آئی ءَ را مدام چرّکے پادا ات ، اے مردم سیاست زانت، روشن ھیال بزاں مہاتما گاندھی ات کہ آئی ءِ اسلی نام موھن کرم چند گاندھی بوتگ ۔ آ وتی وھد ءُ زمانگ ءِ یک شریں زانتکاریں ءُ سرپدیں سیاست زانتے ات ۔
مہاتما گاندھی ءَ چُشیں ھاسیں مال ءُ مڑی یے ءُ زرّ ءُ دولتے نیست ات ، پرچاکہ گاندھی باز گریب ات ، گاندھی ءَ اگاں وتی درائیں لوگ ءُ جاگہ ، مال ءُ مڑی بہا بہ کرتین انت بلے انگت ءَ سے پونڈ دست نہ کپتگ ات ، بزاں سے پونڈ ءَ چے گیش یک ٹکّہ یے ھم نہ رستگ ات ۔ بلے انگت ءَ آئی ءِ پاور ءُ تاکت ءِ اثر چہ دگنیا ءِ سیر لاپیں مردماں گیش ءُ زیات ات ۔گاندھی ءَ را چُشیں زنڈ ءُ پزوریں جانے نیست ات پمیشکا آ باز لاگر گندگ ءَ اتکگ ات ، گاندھی ءَ را جنگ ءُ پساد ءَ گون ھچ ھُب ءُ واھگ ءُ دوستی نیست ات بلے آئی ءِ زانت ءُ زانتکاری انچش باز ات کہ آ جنگی گراباں چے ھم زورآورتر ات ۔
باز وھد ءُ کرن گوستگ ات کہ ہندوستان ءِ بزگیں مہلوک ءُ لگتمالیں راج بےسُد ءُ بے سما ات پمیشکا گاندھی ءَ وتی لگتمالیں راج ءِ بزگی ءَ را مار ات ءُ وتی ھم وتناناں ایانی بےھسابیں ءُ بےکساسیں تاکت ءِ بابت ءَ سر ءُ سوج کرت ، گاندھی ءَ انچیں استلا(اصلاحات ) شنگ کرت انت کہ آیاں گیدی ءِ راجدپتر ءِ زر ءِ جہلانکی ءَ را ھم اثر کت ۔
گاندھی بالکل دگہ گونگیں مردمے ات پرچا ۔۔۔ ؟ کہ آئی ءِ درائیں دنتان نکلی ات انت سبارگ ءُ شام ءُ نہاری ءِ وھد ءَ گاندھی ءَ وتی دنتان دپ ءَ کرتگ ات انت ورگ ءِ ورگا چہ پد دوبر ساپ ءُ پلگار کتگ ات انت ءُ وتی کہن ءُ جنڈیں پیتی ءِ تہا ایر کرتگ ات انت ، گاندھی آئرش انداز ءَ انگریزی گپ جتگ ات پرچا کہ آئی ءِ یک استادے آئرلینڈ ءِ نندوک ات ۔
گاندھی ءَ فقط چرّک بستگ ات ، بلے وھدے کہ آ اگان لندن ءَ شتگ ات گُڈاں آئی ءَ سوٹ ھم گوارا کرتگ ات ریشمی کُلاھے سر ءِ کرتگ ات ءُ یک لٹے ھم دست ئے کتگ ات ۔ گاندھی ءَ وتی وانگ ءُ زانگ چہ لندن یونیورسٹی ءَ دربرتگ ءُ یک وکیلے جوڑ بوتگ بلے گاندھی اول رندا وھدے کہ یک مقدمہ یے ءِ سلسلہ ءَ وتی موکل ءِ حق ءَ گچ جنگ ءَ لگ اِت گڈا آئی ءِ پاد لزرگ ءَ لگّ ات انت آئی انچش گھبرائینت کہ ۔۔۔۔؟ ھبر نہ بنت یک انچیں احساس شکستے ءَ گاندھی ءَ پروش دات بلے ۔۔۔۔۔
یک وکیلے ءِ حیثیت ءَ لندن ءِ تہا گاندھی باز باز ناکامیات بوت ۔ باز سال پیشتر وھدے کہ گاندھی انگلینڈ ءَ شت گڈا گاندھی ءِ آئرش استاد ءَ گاندھی ءَ را بائبل ءِ لھتے ” کوہ ءِ دعا ،، یکوئی نبشتہ کنگ ءَ پرمائینت دانکہ آ انگریزی ءَ شّری ءَ و الکاپی ءَ نویسگ ءَ در بہ بارت گڈا چار چار پنچ پنچ کلاک ءَ گاندھی ءَ نشتگ ات ءُ ھمے حبر نبشتہ کتگ ات انت ۔
مبارک انت ہما مردم کہ مسکین انت پرچا ۔۔۔۔؟ کہ آ گل زمین ءِ وارث بنت ، مبارک انت ھماکہ من دوست ءُ ایمنی پسند انت پرچا ۔۔۔۔۔ ؟ کہ آ واجہ ھُدا ءِ زھگ گُشگ بنت ،،
اے لوزاں گاندھی ءِ زند ءِ سرا مزنیں ءُ جوانیں اثرے دور دات ۔ چیزکے وھد ءَ پد گاندھی ءَ را چیزے وام یکجاہ کنگ ءِ ہاترا زرباری افریقہ ءَ راہی دیگ بوت گڈا گاندھی ءَ آود ءَ کوہ ءِ سرا دعا ءِ فلسفہ ءَ را چکاسگ ءِ جہد کرت کہ آ سک باز کامیاب بوت دیر نہ گوست کہ گاندھی ءِ سالی آمدنی سے ھزار پونڈ بوت ءُ اے وڈا اے مسکین گل زمین ءِ وارث بوت ۔۔۔ بلے چے ؟ آ وش اَت ؟ اناں ۔۔۔۔ ھچ وڈا اناں پرچا ؟ کہ گاندھی ءَ زانتگ ات کہ آئی ءِ ڈیھہ ءِ بازیں مہلوکے چو گوسپندانی گونگ ءَ وتی زند ءِ روچاں ۔۔۔۔۔ گوازینگ ءَ انت.
گاندھی ءَ چم وت باز بزگیں مردم تلوسگ ءُ مرگ ءَ دیستگ انت ۔ گاندھی ءَ نیکراھی کامیاتی یے بزانت گندگ ءَ اتک ، پمیشکا آئی وتی درائیں مال ءُ مڑی زرّ ءُ دولتانی گوازینت ءُ گون دل ءِ صدق سوگند کت ئے کہ وتی ڈیھہ ءُ وتی ڈیھہ ءِ گریب بزگر لگتمال ، گژن لاپ ءُ درتہ پُچیں مہلوک ءِ جاور ءَ گھتر کنگ ءِ ھاترا وتی زند ءَ ندر کت ۔
گاندھی ءَ اے زانگ ءِ ھاترا کہ آ کم تاں کم چنچو وردن ءِ سرا وتی زند ءَ گوازینت کت کنت ، باز تجربہ کت ئے گڈ سرا گاندھی بُز ءِ شیر ، میوہ ءُ زیتون ءِ تیل ءِ سرا وتی زند ءَ گوازنیگ ءَ لگ ات ، گاندھی یک امریکی مردے کہ آئی نام ڈیوڈ تھوریو ات ءِ زانت ءُ زانگ ءَ چے باز متاثر ات ، تھوریو ءَ تقریباً یک صد سال ءَ پیشتر ہارورڈ یونیورسٹی ءَ وانگ ءُ زانگ دربُرتگ ۔ تھوریو ءَ شش پونڈ حرچ کرت ءُ ریاست میسا چو سٹس ءِ تہا ۔۔۔۔ والڈن پانڈ (walden pand) ءِ کنارہ ءَ ایوک ءُ تنہائی ءَ یک کسانے گسے جوڑ کنائینت ءُ آود ءَ چو طارق الدنیا ءِ گونگ ءَ وتی زند ءِ روچاں گوازینگ ءَ لگ ات ، وھدے کہ آود ءِ ھاکم ءَ چہ تھوریو ءَ وڈ وڈیں ٹیکس ءِ لوٹ کرت گڈا تھوریو ءَ ھاکم ءَ اناں کرت ءُ پہ نہ دیگ ءَ مہتل بوت ۔ ھاکم اش را بزاں اے نہ دیگ ءَ را تھوریو ءِ یک ردی یے زانت ءُ تھوریو ءَ را کیز خانہ ءِ تہا کیز ءُ بند کرت ، گڈا تھوریو ءَ سول نافرمانی ءِ سرا یک کتابےنویس ات ،،،، گشت ئے ،،،،،، کہ کس ھاکم ءَ ٹیکس مہ دنت وھدے کہ تھوریو ءِ نبشتگ کتگیں کتاب مہلوک ءَ تہا شنگ بوت گڈس بندات ءَ مہلوک ءَ تھوریو ءِ کتاب ءِ سرا ھچ وڈیں توجگ ندات ۔ بلے نود سال ءَ رند گاندھی ءَ ہندوستان ءِ تہا اے کتاب ءَ را ونت گڈا گاندھی ءَ چرے کتاب ءَ چیزکے فارمولاہانی چکاسگ ءِ فیصلہ کرت ۔ برطانیہ ءِ ھاکم ءَ وتی کول ءُ کرار ءِ متابک ءَ انگت ءَ ہندوستان ءَ را آجو نہ کرتگ ۔ پمیشکا برطانیہ ءِ ھاکم ءِ سزا دیگ ءِ ھاترا گاندھی ءَ وتی راج ءِ بزگیں ءُ مزلومیں مہلوک ءَ را سرپد کت ءُ گشت کہ شما کس ءَ ٹکس مہ دیت ۔ چاھے شمارا زندان ءُ کوراسیں کیزھانہانی تہا کیز ءُ بند کنگ بیبیت ۔ گاندھی ءَ وتی مہلوک ءَ را اے ھبر ھم سرپد کرت کہ انگریز ءِ ھر وڈین مال ءُ مڑی ءَ چہ بائیکاٹ بکن ات ، وھدے کہ انگریزاں واد ءِ سرا ٹکس جت گڈا گاندھی گون وتی ھمراہاں تیاب ءِ دپ ءَ واد ءِ جوڈ کنگ ءَ شت ۔
اے وڈا ۔۔۔۔۔۔ گاندھی ءَ دست وت پہ وت ءَ پچ ءُ پوشاک ھم جوڑ کرتگ ، بازیں ہندوے ءَ مہاتما گاندھی ءَ را یک زنڈیں ءُ مزنیں ” ولی ،، یے زانتگ ءُ زانت اے متلبی ائیں گیدی ءِ تہا گاندھی ءَ دومی ءَ را زندگ بیگ ءُ شریں زندے ءِ گوازینگ ءِ ھاترا وتی زند ءُ جان ندر کرت انت ۔۔

ماھتاک بلوچی ۔۔۔جولائی 1989

تاک ۔۔35

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

راجی آجوئی ءِ جنز ءُ اھوالکاری

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

راجی جنزانی تہ ءَ ھما نَد کہ راستی ءِ سر ءَ چِست بیتگ ءُ وتی سیاھیکانی شانگ ءَ اَنت آ نَد ءَ الم وتی منزل ءِ دیم ءَ ھمک اڑ ءُ جیڑگانی پَرک ءُ پیری زانتگ ھمک تک ءَ اگاں چماں چِست بہ کن ئِے ءُ بہ چارے گڑا نَدکار ءِ کاراں الم یک زانشتی کرد ءِ مردمانی تہ ءَ ودینتگ۔

ھَنچش ھمے نَد ءِ بنھِشت ءَ چست بیتگیں اھولکاری کہ راجے تہ ءَ بازیں کرداں پیلو کُرت کن اَنت اگاں ھمے اھوالکار بہ لوٹ اِت راج ءَ یکجاہ ءَ مُچ کُرت کنت اگاں ھمے اھوالکار بہ لوٹ اِت راج ءَ پروشت ءُ پروش ءِ نیمگ ءَ بُرت کنت ۔

پرچاکہ اھوالکار ھما آدینک اِنت آ چاگرد ءِ ھمک چھر ءُ شُبیناں وتی اندر ءِ دنیا ءَ ابید جھان ءَ سر کرت کنت۔ اگاں ھمے اھوالکار وتی شِری شیتانی ریپکاں بزیرت ءُ گیر ایمانداری ءِ زھرشانی ءَ بہ کنان بہ کنت گڑا آ ھمے دروگ ءُ زھرشانیاں ھم سر کُرت کَنت۔

بلے اھوالکار راجانی ھما ساپ ءُ پلگاریں چُک اِنت آ ھمک جیڑگانی تہ ءَ وتی تپاوتی ءَ ودینان کَنت ۔

“ھنچش گُش اَنت کہ نا تپنگ ءَ تیر بہ کن نا زُھم ءُ اسپراں کش وھدیکہ ٹوپانی دَپ پلگوشیت گڑا ھالتاکاں کَش” ءُ ھالتاکانی تہ ءَ وتی توار ءَ بُرز کنان کن ۔

ھندوستاں ءِ آجوئی ءِ جنز ءِ واست ءَ اھوالکاری ءَ مزنیں کردے پیلو کرتگ آ وھد ءَ مردم چہ سرکار ءَ جتاھی ءِ نیمگ ءَ روان بیتگ اَنت گڑ ءَ سرکار ءِ زوراکی روچ پہ روچ گیش بیان بیتگ اَنت گڑا مھتر ءِ زانتکار، عالمی دین، شائر، نبشتہ کار ءُ جتائیں پکراں بندوکیں مردماں ھمے سوڑیتگ اوپار ءِ بار ھلاس بیتگ اَنت ۔

اے جنگ نی ھمگرنچی ءَ کنگی اِنت مارا درستاں ھمدست بیگ ءُ جنگی کنگی اِنت وتی پکری مردم زیرگ ءُ یک پارٹی ءِ جوڑیشت کنگی اِنت اشی ءِ گیشتریں زور ھم اھوالکاری بیتگ کہ وتی چاگرد ءِ تہ ءَ کپتگیں نگیگیں آسرانی ھمک راستی راج ءِ دیم ءَ پدر اِش کرتگ ءُ بھمیانگیں راج چہ واب ءَ گڑینتگ ۔

آ وھد ءَ ھندوستان ءَ اردو ءِ ھالتاک شنگ ءُ شانگ نہ بیتگ اَنت اگاں ھپتگی، سَے روچی یا ماہ ءِ سر ءَ ھبر ءُ ھال شنگ بیتگ اَنت آ ایوک ءَ ھم انگریزی ھالتاکاں زیرگ ءُ رجینگ ءُ شنگ کنگ بیتگ اَنت آ ھم ھمے لبزانی ھسابی بیتگ اَنت ۔

ھندوستان ءَ اردو ءِ بنداتی ھالتاک کہ شنگ بیتگ کہ آئی ءِ نام جام جھاں نما ” بیتگ کہ چہ کلکتہ ءِ سرڈگار ءَ ھژدہ سد ءُ بیست ءُ سَے ءَ دیم ءَ اَتکگ ۔

جام جھاں نما ھپتگی ھالتاک ءِ بیتگ کہ ایسٹ انڈیا کمپنی ءَ وتی لوٹانی رد ءَ جوڑ کرتگ کہ بَرے ارود ءُ برے پارسی زبان ءَ ھم اشی ءِ تہ ءَ نبشتگ کنگ بیتگ ۔

جام جھاں نما ءِ سروک ھری ھردت بیتگ ءُ آئی ءِ ایڈیٹر لالہ سدا سکھ بیتگ کہ اشی ءِ پِرنٹگ یک انگریز ولیم ہوپ کنگ ءَ کرتگ ۔

نبشتہ کاراں ھمے وڑ گشتگ کہ ارود ءِ اھوالکاری ءِ آجوئی ءَ پد چشکہ ھژدہ سد ءُ بیست ءُ سَے ءَ داں ھژدہ سد ءُ پنچاہ ءُ ھپت ءَ گدرتک اردو ءِ یک سد ءُ بیست ءُ دو ھالتاکانی شنگ بئیگ ءِ سرکاری منگ ھم جاڑیگ اَنت ۔

ھژدہ ءُ سد ءُ پنجاہ ءُ ھپت ءَ گدر ءِ پروشوری ءَ پد ھژدہ سد ءُ پنجاہ ءُ ھشت ءَ بہ گر داں نوزدھمی کرن ءَ چار سد ھالتاکاں گیش اردو ءِ ھالتاک دیم ءَ اتکگ اَنت۔

واھے بدیں بھت کہ زوراکیں ریاست بلوچ ءِ ھمک روستگیں اھوالکار ءِ بیت یا نبشتہ کار ءُ شائرے بیتگ شر اگاں تشے ھم جنز ءِ سر ءَ گپ بہ کنت گڑا دوھمی روچ ءَ ھم آئی ءِ چم بندگ ءُ گار کنگ بنت یا ھروھدی ءَ چہ ملک ءَ کَشگ ءُ در پہ در کنگ بیت ۔

بلے اود ءَ تاں منی زانشت ءِ مھار اَنت اگاں یک اھولکاری راستی ءِ سر ءَ کُشگ ءُ گار کنگ بہ بیت گڑ ءَ ھمک آھوکیں اھوالکار ءُ آھوکیں پدریچ آئی ءِ سر ءَ یک پھر بندی ءِ وڑ ءَ وتی ازم ءِ بور ءَ تاچین اِت اگاں ھمے اھوالکار ھمک راستی ءَ چیر بہ دنت ءُ ناانساپی ءِ پلامرزی ءَ بہ کنت گڑا اَلم آئی ءِ سر ءَ کُچلیں دانکاں نبشتان کن اَنت۔

مروچی بلوچ ءِ ھمک جیڑگ ءَ دوھمی مردم پوہ بیان نہ اِنت ھمک دیر ءُ درانی جاوراں شری ءُ راستی ءَ سرپد بیان نہ اِنت وتی جند ءِ زبان ءَ آئی ءِ گپ ءُ ھبر ءُ جاور ھال نا ھالتاک ءُ ناں ریڈیوانی تہ ءَ گوشگ بوھگ ءَ اَنت ۔

چرے ھاتر ءَ راج ءِ ھمگرنچ کنگ ءُ آئی ءِ پکرانی مھکم کنگ ءَ اھولکاری الم ءَ درکاری اِنت پرچاکہ اھوالکار راج ءِ ھما ساپ ءُ پلگاریں پسگ اِنت کہ آ ھمک جیڑگ ءَ دوھمی ءِ گیش ءُ گیوار ءَ کرت کنت۔

مروچی پاکستان ءِ میڈیا ءُ ھالتاکانی دروشم درسیں مردمانی دیم ءَ پدر اِنت کہ آ انسانیت ءُ راستی ءِ پاشینگ ءَ جوڑ نہ بیتگ بلکیں آ وتی ھما ھاسیں وھد ءِ ھلاس کنگ ءُ وت جن ءُ وت گلائین ءِ سر ءَ جوڑینگ بیتگ اَنت۔

آ بلوچ جیڑگانی راستی ءِ شبین ءَ ابید آئی ءِ بدگمانی ءَ کنگ ءَ ایں مروچی اگاں بلوچ اھوالکار بہ جیڑ اَنت ءُ وتی راج ءِ یکجاہ کنگ ءَ وتی نَد ءَ کار بہ بنداں گڑا الم بلوچ ءِ باندات پہ بلوچ ءَ دیر نہ کنت کہ نوکیں رژن ءِ بام بلان کنت بلوچ الم یک وتواکیں زندمانی ءِ واھند بیتیں۔

آزمانک

من وتئی کبرستان ءَ یل نہ کناں

نبشته کار: بشام بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

کماش هیبتان باز وشدلیں کماش ئے اَت کہ مدام آئی لوگ ئے دْپ چہ مھمانءَ هالی نہ اَت .بازار ءِ مردم هر وهد ءَ کماش هیبتان ءِ لوگ ءَ شُت اَنت، کماش هیبتان هم مدام وتئی همساهگانی هال گیپت ءُ آهانی سکّی ءُ سوری آں هَوار اَت . میتگ ءِ کسان ءُ مزن چہ کماش هیبتانءَ سک وش اِتاں . پرچہ کہ آ یک مھروان ءُرھمدلیں کماش ئے اَت.

کماش هیبتان ءِ لوگ بانک ماسی شاری لھتیں سالءَ ساری رستراں کُشتگ ءُ وارتگ اَت . کماش هیبتان ءِ دو ورناھیں بچّ اَست اَت کہ یکّے ءِ آروس بوتگ اَت ءُ دومی تنیگہ وداریگ اَت. کماش هیبتان ءِ یک نماسگے اَت آئی نام کمبر اَت،من ءُ کمبرمدام یکجاہ لیبءُ گوازی کُرت، برے برے مِڑت اِیں. بلئے هر وهد ءَ کماش هیبتان ءَ مارا پنت ءُ نسیّت کُرت کہ وت ما وتئی جنگ شر نہ اِنت .وت ما وتئی جنگ کوم ءُ ٹکّاں تباہ ءُ برباد کنت. همے وڑا ما رُدان ءُ ٹیبرو بوت اِیں کماش هیبتان ءِ دومی بچّ ءِ آروس بوت ،بلئے آروسءِ سیمی روچ ءَ شت پہ وتئی ڈگار ءِ آپ بندگ ءَ واتر نبوت .سرجمیں میتگ پہ آئی شوهازگ ءَ درکپت بلئے هچ پہ هچ . نے کہ آئی جند گِندگ بوت نے آئی رند پدیے .دومی روچءَ دگہ هلک ءِ شوانگے آهت ءُ گُشت ئے “کماش هیبتان ءِ چُک رستران برت ” میتگ ءِ مردماں پہ شوهازگ وس کرت بلئے کماش هیبتان ءِچک ءِ هچ وڑیں هال نہ رست، چِدءُ پَد مئے میتگ ءَ رستراں وتئی کش ماندات. روچے یک مردمے ،روچے یکّے ءِ مال ءُ دلوت بَراں کُرت. همے وڑا مئے میتگ نہ وش بوت بازیں مردمے لڈت ءُ دگہ هلک آں شُت آں… بازینے رستراں برت ءُ وارت. بازینے ءِ ژانگولیں کنٹ دست کپت ءُ بازیں انگت گار ءُ بیگْواہ اَت. هدا بزاں چون بوتاں ……

یک روچے میتگ ءِ سر کماش ءَ میتگ ءِ سرجمیں مردم مُچ کُت اَنت ءُگُشت بیا اِت کہ چرے دْمگ ءَ لڈیں مارا اے رستراں تباه ءُ گار کُرت.گُڈ ءَ کماش هیبتان ءَ گُشت من نہ لڈیں گوں “من وتئی کبرستان ءَ یل نہ کن آں” ادا منی مکّھیں ماتءُ سرجمیں کہول کنڈیں ، من وتئی هنکین ءُ میتگ ءَ چو یل نہ کن آں. من گوں وتئی یکّیں بچّ ءِ همرائی ءَ اے رستراں راہ یے روان گوں . یا منا وراَنت یا منی میتگ ءَ یل کن اَنت . گوں کماش هیبتان ءِ اے گپّ ءَ ھوار میتگ ءِ سرجمیں ورناهاں لانک بَست کہ ما اُوں کماش هیبتان ءِ پگرے منّوکیں اَلّم گوں رستراں راه یے رواں . همے وڑا میتگ ءِ ورناهاں رسترانی جنگ ءُ کشگ بِنا کُرت . بازیں رستر جنگ بوت بازینے جِست ءُ شت . بلئے بازینے انگت میتگ ءِ مردماں بَرگ ءَ اَت . میتگ ءِ بازیں مردم لڈ اِت ، بلئے کماش هیبتانءَ انگت وتئی کبرستان یلہ نہ کُت ءُ گوں رستراں گِرءُچیل اَت. ….

میتگ ءِ سرکماشءَ دیست تاں کماش هیبتان هچ وڑا میتگءَ یل کنگ ءَ نہ اِنت ءُ منی نام ھم هراب بوت کہ من وتئی میتگ یَلہ دات ءُ جِست اُوں. ایشر ءَ رسترانی هِچّ تْرس نیست گڈ ءَ سرکماش ءَ کماش هیبتان ءِ سرا بُھتام مُشت کہ کماش هیبتان گوں وتئی بچّ ءَ هوار اے میتگءِ مردم، مال ءُ دلوتاں کُشگ ءُ بَھا کنگ ءَ اَنت… بلئے میتگ ءِ کُلّیں مردم سرپد اِتاں کہ اے کئے ءُ کئی کُچک اَنت کہ میتگ ءِ مردماں ءُ مردمانی مالءُ دلوتاں ورگءُ ءُ گارءُ بیگْواه کنگ ءَ اَنت…………

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بس روان کن

مھناز بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ما کہ است انت نشتگاں چم پچیں کورانی شھر ءَ مئے درد نبشتہ کنگ نہ بنت ءُ پدا اے ھلک ءُ دمگاں چم پچین مردم پہ نام ھم نیست کہ ایشانی چمان پچ بہ کنت ءُ رژن مان بکنت ئے۔ ـ مستریں گپ ایش انت کہ ما چہ ھر چیز ءَ گوستگاں مئے درداں مارا ھمت داتگ مے ارسان پہ ما کشکے ودی کتگـ ھما کشک کہ آرا اوشتگ ءِ گنجائش نیست ءُ ما ھم روانان اوشت آماچ نہ بان دان توپان ءُ ھارے مئیت ءُ مارا مہ بارت ما نہ جلاں نہ اوشت آماچ باں۔

چونائی ءَ گشنت کہ بنی آدم ءَ ھچ چیزے سگ نیست بلے ماما ءُ آئی ھمراھاں اے ھبر دروگ کرتگ ءُ دنیا را پیش داشتگ کہ اے گپ ءَ گون راستی ھچ سیادی نیست ـ مئے درد انچین انت کہ چہ سگ ءُ اوپار ءَ ھم ھما دیم انت۔ گون لبزاں درانگازگ نہ بنت ـمرچی بلوچ راج ءِ گار ءُ بیگواہ کتگیں مردمانی کہول پٹ ئے سرا گوں تمن مردی ءَ نشتگاں کہ پہ دنیا مردماں شرم ءِ ھبرے ـ گیشتر ھمے گشگ بوئگ انت کہ اے مردم بزگ انت کہ ڈنے سرا انت ایشاں سردی پروشیت۔

بلے اے جیڈگی ءُ زانگی ھبرے کہ ھما مردم زلم ئے دیما اوشتاتگ انت آ نہ پروشنت آھانی جزبگ چو بولان ءَ مھکم بنت ـ بلے بزگ انت ھما مردم کہ زلم ءَ گندیت ءُ چاریت بلے ھچ کرت نہ کنت بزان کہ گندان ھو چماں مچ کناں۔ـ بلے اے پیسلہ ءَ وھد کنت کہ بزگ کئے انت ھما کہ زلم ءُ زور نہ منیت گون مزن دلی ءَ دیم ءَ اوشتیت اگاں کہ کسے چم پچین کورانی چم پچ کنگ ءِ جھد ءَ ھم بکنت اے نہ گندنت۔ ـ پرچا کہ وپتگیں مردم چہ واب ءَ پاد کنگ بیت آگاہ کنگ بیت ـ بلے آگاھیں مردم ئے آگاہ کنگ نہ بوتگیں گپے ـ مئے چاگرد ءَ ھم اے وڈیں چم پچیں کور ءُ تعلیم یافتہ ایں جاھل باز انت کہ گند انت ھم وتی چماں مُچ کن انت چو کپوت ءَ ـءُ سرپد بنت مارا کس گندگءَ نہ اِنت دانکہ وت ھمے ظلم ءِ آماچ نہ بنت دانکہ وتی کس سیاد ءُ وارث ایں ھمے زوراکانی دستءَ گار ءُ بیگواہ مہ بیت۔

اے مئے درستانی راجی ءُ انسانی زمہ واری اِنت کہ ما وتی گارءُ بیگوائی ءِ ودارءَ پیش وتی راجے توار بہ باں ھما برات ءُ کماش کہ گار بیتگ اَنت آیانی توار بہ باں، ھما مات ءُ گہار کہ سارتیں موسمءَ ھم شال ئے دمگءَ نشتگ اَنت ءُ زھرشانی کنگ ءَ اَنت، پہ وتی برات ، لوگ واجہ ، کماش ءُ زھگانی ودرایگ اَنت ما بائد اِنت ھمے مات ءُ گہار ءُ گونڈوانی ھمکوپگ بہ باں۔

پرچہ کہ اگاں تئو توار چست کنے شر اگاں نہ کنے شر اے گیر مہذب ءُ انسانی ھقاں چہ زبہریں استان ترا ھم تہنا پہ بلوچ بوھگءِ سزا ءَ گار ءُ بیگواہ کنت چیا کہ آئی تُرس بلوچ اِنت تئی پجار اِنت۔ گُڑا بائد اِنت ما ھم بلوچ بہ باں پہ وتی ھقانی پد جنگ ءِ ھاترہ جہد بہ کناں وتی مات ءُ ماتیں سرڈگارءِ قرض ءَ ادا بہ کناں ءُ پہ وتی منزلءَ روان بہ کناں۔

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

ھسام ءِ ھمرائی ءَ لھتیں یات

نبشتہ کار : شئے بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

کسانی باریں کُجام میتگ ءَ پہ بے سمائی گوازینت ھچ سما ھم نہ بوتگ کہ چون گوست، گُش ئے یکّے ءَ ھبر دات پہ گریوگی چمے شُت پَد ءَ واتر نہ بوت۔۔۔۔۔۔!

اے ھما زمانگ اَت کہ من کیچ ءَ وانگ ءَ اَتکگ اِت آں ۔ منی واستا ھر چیز نوک اِت اَنت ،سنگت،وانگجاہ، بازار ،ءُ پَد ءَ آ زمانگ ءَ من ءَ کیچ ھچ وش نہ بوت نہ زان آں پرچا ،ھردئیں من وتی بازاری مردمے دیستگ منی چمانی ارس رتک اَنت کہ من مرچی پرچاں پہ کیچ ءَ در پہ در آں ؟ اے سنگتانی ھمرائی گُش ئے پہ منی واستا یک نہ جُنزُوکیں سپرے اَت ۔

اے سپر ھمے رنگ ءَ جُنزان بوت دانکہ بازیں وھدے ءَ چہ پَد منی واستا درھیں چیز کوھن بوھاں بوتاں ،پَد ءَ من ،منی وانگ ،سنگتانی ھمرائی نوک نوکیں جیڑاھانی سر ءَ گپ کنگ اَت ،مزاک کنگ اَت ءُ پَد ءَزندگی۔

ھاسٹل ءِ زندگی منی وشتریں زندگی ءِ روچ اِت اَنت ۔ من ھاسٹل ءَ ھما مھروانیں سنگت دیستگاں مرچی چہ ھمایاں چہ لھتیں شھید کنگ بوتگ ءُ لھتیں تھاریں کوٹیانی تہ ءَ بندیگ اَنت چہ ھمایاں چہ یکّے “ھسام ” اِنت کہ ھاسٹل ءِ زمانگ ءَ کہ من دیستگ گُڑا ھرچ ورناہ ءَ چہ جتائیں مردمے اَت نہ کہ یکّے ءِ کار ءَ کارے اَستگ اَت ءُ نیکہ یکّے ءِ گون ءَ نیشت دیوانے کُتگ،آ بوت کنت وتی گَل ءِ کار ءُ کرد ءَ ھوار بوتگ بَلے اَنچوں پہ دیم کسی گون ءَ گپ ءِ نہ کُتگ۔

بَلے من اے ھم نہ زانتگ اَت کہ ھسام “مند” ءِ دمگ نیشتگ ھما مند کہ شہید گلام محمد ءِ میتگ اِنت ءُ دگہ ھزاراں ورناہانی میتگ اِنت کہ آھاں وتی زند پہ گُلزمین ءَ ندر کُتگ۔۔۔۔۔۔،
من نہ زانتگ کہ من کُجام وھد ءَ گوں ھسام ءَ گون نزیکی کُتگ بَلے من ءَ اِنچوں ھم یات اِنت کہ اتّا شاد کالج ءَ یک دیوانے بوھگی اَت گُڑا من ھم ھمے دیوان ءَ بھر زرت گوں. اے دیوان “آزاد” ءِ دیوان اَت منی اولی رند اَت کہ من دیوان ءَ شُتاں گُڑا من نہ زانتگ کہ ھسام کجام اِنت پرچاکہ مزنیں کلاسے اَت سنگت ھم باز اِتاں وھدیکہ ھسام شُت اسٹیج ءِ دیم ءَ ، شھیدانی یات ءَ دو ساھت ءَ بے تواری بوت پد ءَ دیوان دیم ءَ جُنزان بوت سنگتاں گپ جت۔ دانکہ دیوان وتی گُڈّی سیمسر ءَ رست گُڑا ھسام ءَ دیوان ءِ ھلاسی ءِ جار جت۔

وھدے کہ دیوان ءِ ھلاسی ءِ جار جنگ بوت گُڑا بازیں سنگتے چہ کلاس ءَ دراتک ءُ شُت اَنت بَلے من انگت نندوک اِت آں پرچاکہ من ءَ گوں ھسام ءَکمو گپ کنگی اَت. من ءَ ھسام ءَ ھمے وھد ءَ بے کساس متاثر کُت پرچاکہ دیوان ءِ تہ ءَ انچوش گپ کنگ ءَ اَت من ءَ اَنچوں سما بوت گُش ئے زان ءَ یک لیکچرارے یاکہ PHD holder مردمے گپ ءَ اَت،ھیر ھسام ءَ نیکہ PHD کُتگ ءُ نیکہ دگہ سرکاری نوکری یے ءِ سر ءَ اَت ۔

وھدے کہ من گوں ھسام ءَ گند ءُ نند کُت گُڑا من ءَ جُستے کُت ءِ کہ تو کجام کلاس ءَ وانگءَ ئے ءُ چے کنگ ءَ ئے؟
من گُڑا یک یک ءَ پَسّہ دیان کُت ءُ ما دگہ یک ءُ دو سنگتانی ھمراھی ءَ روان بوت اِیں دیم پہ پیارے ءِ کنٹین ءَ ما کہ پیارے ءِ کنٹین ءَ سر بوت اِیں.سک باز بچک ھم پیسر ءَ کینٹین ءَ نیشتگ اِت اَنت. بازینیں چاہ وارگ ءَ اَت ءُ بازینیں سیگریٹ کَشگ ءَ اِت.گُڑا ما کمو گِستہ نشت اِیں ،پیارے ءَ کنٹین سر ءَ زرتگ اَت بچکانی کُکار ءُ جگگ ءَ اَت ۔۔۔۔۔پیارے ءَ پَد ءَ ھمے رنگیں دیوان لوٹ اِیت ،بچک ،مسکرائی ،کندگ مزاک ،ما ھم چاہ وارت چائے ورگءَ پَد منی دل ءَ سیگرٹے لوٹ اِت بَلے ۔۔۔۔۔۔ھسام ءِ دیم ءَ ھچ گُشت نہ کُت۔

ماہ ءُ روچ جُنزان بوت اَنت سنگت چست کنگ ءُ شھید کناں بوت اَنت .کیچ ءِ موسم بَدل بوھان بوت مھروانانی مہر ھلاس بوھان بوت اَنت ، ھمے ڈول ءَ آزاد ءِ بیستمی کونسل سیشن بوت گُڑا ھسام سی سی باسک گیچین کنگ بوت کیچ ھنکین ءِ تہ ءَ ھسام سک active اَت گُڈا سنگتاں سیشن ءَ سی سی گیچین کُت پَد ءَ ھسام اَت کہ برے یک ھنکینی ءَ دیوان کنگ ءَ اَت تمپ ،کیچ ، مشکے ،آواران ،کراچی، شال ءُ ملیر۔۔۔۔!

کیچ ءِ جاور روچ پہ روچ ھراب بوھان بوت اَنت ھاسٹل بند کنگ بوت. دیوان برجم دارگ نہ بوت اَنت. سنگت باریں کُجام دیم ءَ شُت اَنت ،پرچاکہ روچ پہ روچ state ءَ وتی policy مھکم کُت اَنت ۔

ھسام داں گُڈّی وھد ءَ کراچی ءَ اَت ھمود ءَ وتی گَل ءِ کاراں گوں گلاھیشں اَت. ھمے ڈولءَ من ھم کیچ یل دات ءُ دیم پہ کراچی ءَ شُتاں۔ کراچی ءَ کہ اتکاں من پَد ءَ ھسام ءُ دگہ بازیں سنگتانی گوماں نیشت ءُ دیوان کُت،ھر وھد ءَ کہ من ھسام دیست گُڑا المّ جُست ءِ کُت مرچاں تو کُجام کتاب ءِوانگ ءَ ئے ؟

کراچی ھما مزنیں شھر اَت کہ آ ود ءَ سنگتانی واستا گردگ اِنچوں مُشکل نہ اَت بَلے 15 نومبر 2017 ءَ پاکستان ءَ منی ھسام جان ءَ گوں بی ایس او مرکزی سکیٹری جنرل عزت، سی سی ممبر چراگ ءُ بی این ایم ءِ سنگت رفیق ءِ ھمرائی ءَ آوار جنّگ بوت. بَلے اَچانک یک اَنچیں نگیگیں جاورے ودی بوت کہ اے شھر ءِ موسم ءِ ابیتک کُت ءُ شُت۔

مرچی پَد ءَ دسمبر اِنت،تاکریچ اِنت ،ابیتکی اِنت ،بس تو گون نہ ئے ءُ پَد ءَ من ءَ ھم کس اے جُست ءَ نہ کنت مرچاں تو کُجام کتاب ءَ وانگ ءَ ئے بَلے یک گپے من ترا گُشگ لوٹ آں کہ تئی کار پشت نہ کپتگ اَنت تئی کاروان وتی منزل ءَ جُنزان اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

گُلامی کبول نَہ اِنت

زِرگْوات بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

بلوچ راجی گَل بلوچ نیشنل موؤمنٹ ءِ سرکماش واجہ کلیل بلوچ دَھ تاکشان (10دسمبر) اِنسانی ھَکّانی روچ ءِ دَرگت ءَ بلوچ راج ءِ نام ءَ وتئی کُلوہ تامُر ءِ تَہ ءَ گْوش اِیت کہ بلوچ راج ءُ بلوچ نیشنل موؤمنٹ ءَ را پَہ وتئی آؤکیں پَدریچّ ءَ آزات بلوچستان کبرستان ءِ دْروشم ءَ کبول اِنت بَلئے ایردستی کبول نہ اِنت.

اے منّاک بلوچ راج ءُ بلوچ شیرزالیں مات ءُ گھارانی اِنت کہ شال ءِ بَرپ گْواریں موسم ءَ چہ درد ءُ اَندوھاں سرّیچّیں زِندمان ءِ سکّی آں ھَوار پہ اُوستانی چِنالیں ساھگ ءَ جُنزان اَنت.

دومی اے ھم گْوش اِیت اگاں پہ راستی دھ تاکشان (10دسمبر) مْیاں اُستمانی روچ ءُ گیدی ءِ شرپداریں کِشورانی ٹھینتگ اِیں کانون یے، گُڈ ءَ من ھما کانون ءُ رھبند ءِ رِد ءَ اے گپّ ءَ گْوش آں کہ مْیاں اُستمانی اے رھبند ھر ھما اِستاناں پاد بَند کنت کہ آ چہ انسان تاوانیں ناشرکاری آں وتا دور بِہ دار اَنت داں گیدی ءِ ھَمُک ڈیھ ءُ دْمگ، ھَند ءُ میتگاں ھر اِنسان وتئی اِنسانی اُگبالانی کالب ءَ شاتمانیں زِندیے بِہ گْوازین اِیت.
گُڈ ءَ پاکستان اے ھبر ءَ بِہ منّ اِیت کہ من بلوچستان ءِ سرا چہ ھَپتاد ءُ دو سال ءَ پیش کْوزہ کُتگ کہ مروچی بلوچ سرڈگار سرجم ءَ یک war Zone یے جوڑ بوتگ ءُ Human Crisis اِنسانی زَوال یے ءَ رُدوم زُرتگ ءُ ودی بیتگ.

چہ واجہ کلیل بلوچ ءِ اے گوھریں دانکاں پَد من ءَ یک اِنسان چَھرگّیں جِناورے ءِ دْروشم ءَ سک بَژن بیت کہ اَکوام متھدہ کہ گیدی ءِ سرجمیں راجانی ٹھینتگ اِیں بُنجل اِنت، بَلئے پَدا ھم چہ وتئی رَھبند ءِ سررندانی پیلّہ کنگ ءَ دْمتوس اِنت.

اگاں راستی ءَ کسّے گوں منی ھبر ءَ تِپاک کنت گُڈ ءَ من ءَ مدر ٹریسا Mother Teresa ءُ امریکہ ءِ دَرویشیں شاھر والٹ وٹمین Walt Whitman ءِ کِرد چہ اَکوام متھدہ ءُ رَستریں پاکستان ءِ بے پَدیانکیں راہ رھبنداں دیم ءَ تِر گِندگ کئیت.

مدر ٹریسا Mother Teresa ماں کلکتے ءَ ھر ھما بے دَر کہ آ کلکتے ءِ دْمک ءُ بازراں مرگ ءِ وداریگ بوتگ اَنت، آ ھمیشاں زُور اِیت ءُ وتئی گِس ءَ کار اِیت چار ءُ دِلگوش اِش کنت. چیاکہ اے آئی ءِ سِتک ءُ ایمان بوتگ کہ اِنسان ءَ تھنا مِرگی نَہ اِنت. کسّے جُست کنت تو اے وڑ پرچہ کن ئے؟ گُڈ ءَ آ ھمے پسّو دَنت ءُ گْوش اِیت کہ من ءَ اے بے دَرانی گوناپ ءَ ھیسا گِندگ کئیت. بگندے چہ اے کارکِرد ءَ مدر ٹریسا Mother Teresa ءِ مزن شانیں بالاد چہ مسیحائی (جان دْراھیRestor to life)ءَ گپّ ءُ گچّیں بَلئے اِنسانیت ءِ گْواچنیں رنگ ءُ بْرمش وتئی آشنائی ءَ کنت کہ من کئے آں.

اس نے جلتی ہوئی پیشانی پہ جب ہاتھ رکھا
روح تک آ گئی تاثیر مسیحائی کی “پروین شاکر”

ھمے وڑا والٹ وٹمین Walt Whitman امریکہ ءِ یک دَرویشیں شاھریے کہ آ جنگ ءِ دوران ءَ ماں واشنگٹن ءِ بیمار جاہ (Hospitalساٹگ جاہ)ءَ رؤت ءُ بیماریں سپاھیگانی چار ءُ دِلگوش ءَ کنت. والٹ وٹمین Walt Whitman ءِ اے ھمدردی ءُ مسیحائی تھنا گوں وتئی راج ءِ مَردماں بَندوک نہ بوتگ، بلکیں تانسریں انسانیت ءِ ھاترا یک ھونکّیں ساھگے بیتگ. آئی ءِ یک نزمّے کہ چو اے وڑ اِنت

میرے سامنے میرے دشمن کی لاش پڑی ہے
وہ بھی انسان ہے، میری طرح مقدس انسان
میں اس پر جھکتا ہوں اور
اس کی پیشانی کو بوسہ دیتا ہوں
بلوچی :منی دیم ءَ منی دُژمن ءِ جون اِیر اِنت
آ ھم انسان یے، منی داب ءَ شرپمندیں انسان
من آئی دیم ءَ جُکّ آں ءُ
پیشانیگ ءَ بوسگ دَیاں

اے دَرویشانی اِنسان دوستی اِنت کہ آھاناں وتئی دُژمنانی مْیان ءَ ھم اِنسان ءُ انسانیت نگاھاں اَتکگ. پمشکہ من اے ھبرے گْوشگ ءَ راست باں، اگاں اَکوام متھدہ ءُ بے مُزّیں پاکستان ءِ گْورا مدر ٹریسا Mother Teresa ءُ والٹ وٹمین Walt Whitman ءِ کسانیں اِنسان دوستی یے ساڑی بوت اِیں مرچی بگندے بلوچ راج ءَ ھَوار بے دَریں راج چہ اِنسانی اُگبالاں زبھر نہ بوت آں.

بَلئے بَژن ھزار بَژن کہ مرچی اے راستی ھر چار راہ ءُ رھسراں گِندگ بیت کہ بے سیّت ءُ نَپّ ءَ انسانیت ءِ اَرواہ ءَ بال کُتگ ءُ جنازہ چِست بیتگ. چیاکہ مرچی ھر تاکت ءُ اِستان چہ اِنسانیت ءَ پیسَر وتئی ڈیھ ءُ راجی نپّانی بابت ءَ جیڑ اِیت ءُ سَلاھ کنت.

پمشکہ مرچی بلوچ راج ءُ مادنیں راہ ءِ تنگوھیں سارباناں پھم اِتگ کہ اے گْرانیں ساھتانی دیمپانی ءِ ھاترا وتئی گِدان ءِ ساھگ چارگی اِنت. وھدے تو وت مھکم بَہ ئے گُڈ ءَ دُگنیاے دور گِندیں نگاہ مجبور بَہ اَنت کہ تئی نیمگ ءَ بِچار اِیت.

اے دَرگت ءَ مروچی روچ پہ روچ بلوچ راجدپتر رنگ ،رنگیں راستیانی چیدگ ءُ ھکساں پَلگارگ ءَ اِنت کہ پہ ھَزاری اِیں ڈیھ ءَ دُردانگ ءُ مزاریں پُسّگ گونڈلیں تیراں وتئی تَلاریں سینگ ءَ جاہ دَیَگ ءَ اَنت ءُ کاروان پہ مڑاھ وتئی مھرانی وژبوھیں ھَنکین ءَ رھادگ اِنت کہ دُژمن ءَ را آس ماں چِرک ءَ کَپتگ. بَلئے بلوچ راج جزم اِنت کہ رِتکگّیں ھونانی بشامی جُڑ ھار کنت ءُ مھرانی گُلزمین ءَ بھارگاہ بیت

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

باھڑیں باسک شہید ناسر سنجر

فضل شیر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

نزاناں اچ کجا بندات بکناں ءُ کجا آسر…!

زندگی ھما انت کہ داں جہان ھستیں انسان زندگ بہ مانیت ءُ ابدمان بہ بیت، وھدے جیڑگانی بے گوازیں زر ءَ دؤر کناں تہ وتی ھوش ءُ سار ءَ باھیناں، وتا شموشان باں، وتا کروجان باں، چہ وتا انچو دور سدان ءُ کپان باں کہ ٹکرانی دزموش کنگ یک دروگے کسہ یے بیت ءُ روان کنت، ایوکاں، تہنایاں کہ دائم ملوریں چئولانی تھ زدیں چیہالاں وتی باتن ءَ جاہ دیگ ءِ جہد ءَ گلائیش باں بلے اے نہ سگّیں کسہ ءِ پچ ریچگ ءُ معنا کنگ منی وس ءَ چے ڈنّ انت، اے کجام تھ پروشیں کسہ انت کہ انسان ءَ اچ سما ءَ بے سما کنت، انسان اچ وتا درآمد بیت، چہ وتا ھزیت، وتی سرا بارے بیت، بوجے بیت، وتی بوج ءَ زرت نہ کنت، کِڈان بیت، رچان بیت داں وتی ھستی ءَ باھینیت، وتا انچو ایوک گندیت گشے یک ندیستگیں وابے کہ تنی وھدی اے کوڑہ ءَ جنزگ ءِ ارادگے نہ کتگ.

جیڑاں، مگزاں چونڈان، ماراں آخر! اے کجام کوھڑگیں ریش انت کہ کترہ کترہ ماں باتن ءَ چونڈان ءُ جہل روان انت، بلے بے دارو ءُ درمان انت، من بے سمایاں، سما اچ دل ءُ دماگاں سک دور رپتگ کہ اندرا دمتوساں، اے کجام بے درمانیں ٹپ انت کہ مدام ھون ءُ ھون ریچ انت، بے درمان انت، درمانے داں کرن ودی نہ بیت مدام تازگ انت.

مرچی من یک انچیں ھستی ءِ یک ھنچیں کدآوریں راجی بامرد ءِ کرد ءِ سرا دولبز ءِ نبشتہ کنگ ءِ زنڈیں ردی یے کنگایاں کہ آ مزن کردیں انسان ءِ شان ءَ پہ ھچ نہ انت. گشنت کرد وتا وت زندگ کنت، وتی پجار ءَ النگیں چیدگے کنت ءُ ازلی کشکے رندیت پہ پُشتپداں، اے راستیں ھبرے کہ کردار داں کرن مان انت، کرد ھما انت کہ انسان ءَ ابدی زندگ کنت.

لبزاں چہ کجا در بے چنان ءُ نز بیاراں داں یک مزن زھرگیں، مڑاھداریں، میارجلیں، یک باھڑیں باسکے، ءُ گلزمین ءِ اشک ءِ جلہاراں برتکگیں ھمبلے ءِ سرا چار لبز ءِ نبیسگ ءِ ناکامیں بنداتے بکناں، لبز دروہ انت، لبزانی درپ ھورک بیت، لبزانی بنزہ آس ھاریں ھوٹگے کہ ازل آس شنزیت، ند ءَ بریجیت، ند ءَ آسیگ کنت تہ ند ھمراہ نہ بیت.

ناسر جان…! اے ھما مزنیں کرد انت کہ منی ءُ تئی توسیپ ءِ وازمند نہ انت، توسیپ وت ھمے کرد ءِ توسیپ ءِ وازمند انت.
یک ملنگے، دیوانگے، درویشے، پہ وتن، پہ مسکیں ھاک شے مریدے ءَ آدیم، پہ ھمراھاں یک مہکمیں سنگرے اَت، یک پولاتیں سرے، یک نہ پروشیں کلاتے اَت، یک سرجمیں جنگولے اَت، کوہ گولے اَت، رھشونے اَت، راہ زانتے اَت، جنگی رپک ءُ راھانی سرچمگ اَت کہ دائم جنگ ءِ سوبے پادا اَت، یک برانز گروکیں آسے اَت ءُ پُلے اَت ھم، مہرانی درگاہ اَت، ھاموش تبیں، بے ترپ ءُ تواریں انسانے اَت، جنگانی ملک میران اَت، ملّانی مڑوکیں شان اَت، یک سرجمیں آشوبی اَت.

بس ھمے گشاں یار ناسر جان! تو اشتاپ کت، گلزمین ءِ آبلیں ٹپ انگت تازگ انت، آریپیں پت، مہنوئیں مات ءُ ملوکیں گہار ءُ بوھیریں براتانی پیاپیں واھگ انگت اشکند انت، مہلبیں ھاک، مسکیں زمین انگت لجوزیں دژمناں لگتمال کتگ، آجوئی ءِ سپر بندات ات، مارا چہ تو باز دربرگی اَت، سک باز ھیل گرگی اَت، ھور ءُ ھواری ءَ پند جنگی ات، دیم ءَ روگی ات، دژمن ڈلگی ات، گلزمین پدجنگی ات، درتہ پچ ءُ پادشپاداں ءَ یک رژنائیں بانداتے دیگی ات، بلے تو بے وپائی کت، مارا دروہ اِت ءُ تہنا شتئے، اچ تو پد ما تہنا بوتیں، ما چورہ بوتیں، ما سرجم ءَ ناسرجمیں، اچ تو پد وشکوشیں پروم ءِ مہلبیں کئوش ءَ اوں وتی رنگ ءُ داب مٹاتگ انت، دُرشک انت، تبد انت، سوچوکیں لیوار انت، کہ دائم داگاں ماں دلبند ءَ دنت، جووی ءُ ھسار تئی ترانگانی کورہ ءَ انچو روک بوتاں کہ کش ءُ کِرّاں ساھدار پہ گوزگ نئیلنت، نازینگان پرسیگ بوت، جبدر ءَ ارس گورا لوپ انت، زامران تپتگ ھونواریں لولکانی آماچگاہ انت، بلے ترا یک ھبرے گشاں اے ھونواریں لولکانی اُمر کم انت، روچ اش پہ ھساب انت.

ناسر جان…! تئی جنگجاہ ءِ رتکگیں ھونانی سوگند انت کہ داں زندگ ءُ ھستاں پہ جوریں بداں بالاچے باں، کمبرے باں، داں زمین پد نہ جتگ، داں ھاک نہ موک اِتگ، داں سرومگیں گلزمین آجو نہ بوتگ پدکنز نہ باں، گڈسری تیراں داں مڑاں پہ شانے ملّاں باں پہ شما کایاں.

تئی رژناھیں پگر ءِ دیرشہمیں کندیل مارا ھمراہ انت، ما پند جنیں، سپر کنیں، گژن، بزگی، لنگڑی، سردی، گرمی کلاں اوپار کنیں پہ وتن، ما دژمنانی کوش ءَ پہ لانک بستگ بلے تئی جاہ ازل ھورک ءُ ھالیگ انت، تو گوں نئے سپر ھوادگ انت، جنگاں لزت نیست، دیواناں براہ نیست، تئی ترانگانی سیکارچ مدام ماں دلبند ءِ سرا انت، تئی یاتانی سوچن دائم دیدوکاں جکّ جن انت، تو کہ رپت ئے زندمان ءِ کلیں ندارگانی زیبائی گوں وت برت انت پرچا؟

بلوچستان آجو بات

شہیداں سہرچکیں دروت

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔