زِر ءِ پھازُکاں پہ زِر ءَ وت ءَ پِدائی کُت
نبشتہ کار: مزار کریم
دی بلوچستان پوسٹ
آجوئی ءَ تاں جَنگ ھمے وڑ رواں کنت،
تامور ءُ لنج ءُ سیاھیں شپاں ماھکان کنت،
مسکیں زمین ءَ سُھرچَکیں بَامے بَلان کنت،
نیلیں زرّ ءَ تئی ھون گوں چُولاں رواں کنت،
(شائِر سنگت نور )
دْروستاں چہ پیش من جنرل اسلم بلوچ ءَ گون پِدائی سنگتاں سُھر چکیں دْروت گُش آں کہ آئی ءَ بلوچستان ءِ بلوچ مڈیانی پھازگ ءَ پہ سرمچنڈیں سنگت ءُ جْوان جوڑ کُتگ پہ نوکیں پَدریچ ءَ نوکیں راھے گچین کُتگ، اے جنرل اسلم بلوچ ءِ جھدانی برکت اِنت کہ سنگت پہ مَرگ ءَ چَک ءُ پَد نہ بنت!
مَرگ کَس ءَ کُشت نہ کنت، گار ءُ گُمنام کُت نہ کنت! آ انسان کہ مَرگ ءَ چہ ترس اِیت، آ بزان کہ پیسر ءَ مُرتگ ءُ گُمنام اِنت! چونایا ھَر سَاھدار وتی ساہ ءَ سک دوست داریت کہ من زندگ بہ باں، داں جھان ھست اِنت ،من ھست ءُ ھیات بہ باں، دنیا ءُ جھان ءِ تہ ءَ نام دار ءُ زَر دارے جوڑ بہ باں، بَلے زَر ءُ ماڑی کَس ءَ نام دار نہ کن اَنت ،زَر والا انسان من سک باز دیستگ، آ زندگ بوتگ اَنت، آیانی گِسانی دپ ءَ دیوان بوتگ، نوکر ءُ چاکر بوتگ، بَلے آ کہ مُرتگ اَنت، گڑا آیانی نام ءُ توار گار بوتگ، پرچاکہ آیاں بس وتی جند ءِ زات ءِ واست ءَ ءُ وتی زھگانی واست ءَ کُتگ، وتی گِس ءِ مردمانی واست ءَ کُتگ، مرچی آیانی نام ءُ نشان نیست! بلے بنی آدمانی لَٹ سک ءَ بلائیں لَٹّے، انچش مزن ءُ دراج اِنت کہ هسابی نہ اِنت ،بلے همے مهلوک ءِ تَھ ءَ لھتیں انچیں انسان دَرکیت کہ آیاں وتی مهلوک ءُ راج ءَ ابید سرجمیں بنی آدم هچبر پراموش بوت نہ کن اَنت، اے هما مردم بنت کہ وتی زات، وتی مهلوک ءَ چہ درکاینت، تیوگیں راج ءُ کوم ءِ بابت ءَ جیڑ اَنت ءُ راج ءِ درداں وتی کوپگاں زیر اَنت ءُ اشانی روگ ءَ درد نہ ایوک ءَ وتی جند ءِ کھول ءُ راج ءَ بیت، بَلکیں اشانی روگ ءَ سرجمیں انسان دوستیں مردمانی جیگ چہ ارساں میچل بنت.
من مرچی ھما راج دوستانی بابت ھَبر کنگایاں کہ آیاں وتی ساہ ءَ چہ وتی راج ءَ دوستر نہ داشتگ اَنت، آیاں وتی جان پہ بلوچ راج ءِ آجوئی ءِ ھاتر ءَ کربان کُتگ.
اے کاروان مجید برگیڈ ءِ کاروان اِنت کہ مرچی دیم ءَ جُنزان اِنت. آشوب وت یک نوکیں دْروشمے ءَ وت ءَ مھلوک ءُ دنیاءِ دیم ءَ زاھر کنگ اِنت کہ بلوچ آجوئی لوٹ اِیت ،بلوچ بلوچستان ءِ ھَکی وارث اَنت، بلوچ گوں پاکستان ءَ ھَوار بُوَگ نہ لوٹ اَنت، بلوچ ءَ ھپتاد سال ءَ ساری اے جنگ بندات کُتگ، داں روچ ء مرچی انگت جُنزان اِنت، بلوچ پہ وتی ھَک ءِ واست ءَ چہ مَرگ ءَ چَک ءُ پَد نہ بیت.
مرچی گوادر ءِ پیمیں جاھے کہ ھَر چاریں نیمگ ءَ بند اِنت، ھَر گام ءِ سَر لشکر ءِ کارند ءَ اوشتاتگ اَنت، ایشاں چہ ابید بلوچ پِدائی سنگت گوادر ءَ پاکستان ءِ بستگیں پی سی ہوٹل ءِ تھ ءَ پُتر اَنت، بازیں کلاکاں گوں دژمن ءِ داشتگیں مڈی پُلوکانی سَر ءَ اُرش کن اَنت ءُ پی سی ھوٹل ءَ سرجم ءَ تباہ کن اَنت، تاں گڈی تیر ءَ گوں وتی دستاں وت ءَت جَن اَنت ءُ شھید بہ اَنت، بَلے وت ءَ دژمن ءِ دست ءَ ندے اَنت، گڑا پاکستان ءَ اے ھبر پھمگ لوٹ اِیت کہ بلوچ اے جنگ ءَ ھچبر دستکش نہ بیت داں یک بلوچے ھست ءُ ھیات اِنت اے جنگ دیم ءَ جُنزان کنت ، پِدائی سنگتانی جُھد ءَ را سَد سلام اِنت کہ سرجمیں دنیا ءِ دیم اِش گوں وت ءَ کُتگ، سرجمیں دَری رسانکدراں ھمے ھبر سَر ءَ زُرتگ کہ بی ایل اے مجید بریگیڈ سنگتاں پی سی ھوٹل ءِ سَر اُرش کُتگ! دنیا ءَ وَ پیسر ءَ باور بوتگ کہ بلوچ یک زوراواریں راجے ،بَلے نی اے بیمناکیں اُرش ءَ چد ءُ گیش ھمے پدر کرتگ کہ بلوچ سرمچار مزنیں ءُ مھکمیں پِگرے ءِ واھند اَنت،مروچی ایشانی سر ءَ ھرکس پھر بند اِیت، ھما مردم کہ ایشانی ھلاپ بوتگ اَنت ،ھما مردم ایشان ءَ سُھرچکیں دْروت ندر کنگ ءَ اَنت. ھریکّے ءِ دپ ءَ ھمے گپ اِنت کہ چار پدائی سنگتاں گوادر ءِ پی سی ھوٹل ءِ سر ءَ اُرش کتگ ءُ ھوٹل تباہ کتگ، چینی ءُ لشکر ءِ کارندگ کُشتگ اَنت، دْرست گَل اَنت، دْرست پاداں چست اَنت کہ سنگتاں دشمن پروشت داتگ ءُ وتی مکسد ءَ سوبمند بوتگ اَنت، پرچاکہ اے چیز ھرکس لوٹ ایت مارا وت ءَ یک ملکے بہ بیت ،ما وت واجہ بہ بہ اِیں.
مروچی بلوچ راجی شھیداں راج ءِ تہ ءَ یک نوکیں اُمیتے زندگ کتگ ءُ اے وڑیں بچ مئے راج ءِ تھ ءَ ھست اَنت، آ زان اَنت کہ مارا کس پروش دات کُت نہ کنت ءُ دشمن پژنیگ اِنت کہ اے چہ کُجا آتک اَنت ءُ من ءَ جت اِش .مروچی ھما دلار کہ وتی رکینگ ءِ ھاتر ءَ گوادر ءَ نشتگ اَنت کہ اِد ءَ مارا کس ھچ کُت نہ کنت، مروچی آیانی پاد ھم لرزگ ءَ اَنت کہ آ ھم زانگ ءَ اَنت ،مارا ھچ جاہ جاگہ نیست. اے سرمچنڈ ھر کُجا مارا جت کُت کن اَنت. ھما کہ لگور بوتگ اَنت، آ نی وتی سر ءَ وت لانت کنگ اَنت .وھدیکہ اے سرمچنڈانی ھال اِش سر بوتگ.
وھدیکہ سنگتاں وت ءَ وت جتگ ءُ شھید بوتگ اَنت، دشمن ءِ ھما ھون وار شھیدانی لاشانی گور ءَ شُتگ اَنت، آیانی پاد لرز اِتگ اَنت ،ھالیگیں جون ھم دشمن ءِ تھ ءَ تُرس ودی کنت ، اے گپ ءَ ھما انسان مار اِت کنت کہ آئی اندر ءِ انسان زندگ ءُ پُرجوش ءُ جزبہ بہ بیت ءُ آ ننگ ءُ وتن ءِ ازشت ءَ بزانت!
من سلام پیش کن آں ھمے شیرزالیں ماساں کہ آ وتی جگر ءِ ٹکُراں چہ وت سِند اَنت ءُ پہ سرجمیں راج ءَ ندر کن اَنت !
گڈ سَر ءَ من بی ایل اے مجید برگیڈ ءِ پِدائیں سنگت شھید ھمل پَتھ بلوچ، شھید اسد جان بلوچ، شھید کچکول بلوچ اور شھید منسب بلوچ ءَ سُھرچکیں دْروت گُش آں کہ آ پہ وتن ءِ پھازگ ءَ پہ راج ءَ نمیران بوتگ اَنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
