TBP Balochi

کمبر وتی دَور ءِ رُژنا پگر

گوھرام اسلم بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

کمبر وتی دَور ءِ مستریں راج دوستیں نودربراں ھوار ات، پہ آئی ءِ نیاداں چاگرد ءِ ھر نوجوان بے تاھیر ات چیا کہ کمبر گوں وتی پگر ءُ لیکہ ءَ سکیں دلیریں ءُ بلوچ ءِ رُژنائیں بانداتے ءَ آئی ءِ ارادہ باز مھکم ات اَنت۔ اے ھما زمانگ ات کہ ما نوک وانگجاہ(اسکول) ءَ چہ شھدربرجاہ (کالج) ءَ اتکگتیں کہ کمبر ھرچ نوک آؤوکیں نودربراں انچُش وش اتک کنگ ءَ ات کہ گُش ئے انچس سما بوت کہ ما دُرست آئی ءِ مھمان اتیں بلے کے بزانت آئی ءِ وتن دوستی ءُ زبان دوستی ءِ مارشتاں کہ چنچو جنجال پہ وتی راج ءِ بانداتاں۔ کمبر اے دَور ءَ یک وتن دیوانگیں سیاسی رھشونے ات کہ آئی ءِ مارشتاں چہ ھر کس ءَ آئی ءِ راج دوستی ءِ سر ءُ پھر بست۔

کمبر ءِ پہ نودربرانی ھاتر ءَ بلوچستان ءِ وانگجاھاں آئی جھد ءِ کسہ بہ بنت یا کہ کْوزہ گیر ءِ ھلاپ ءَ آئی ءِ پگر بہ بیت۔ مئے گوں آئی ءَ گَلی( تنظیمی) سنگتی نبوتگ بلے آئی ءِ کمٹمنٹ پہ بلوچ ءَ سک باز بوگ ءِ سبب ءَ آئی یک۔ (متاثر کُن ) ایں انسانے بوتگ ، آئی ءِ راج دوستی چہ آئی ءِ دائم کل نوجواناں یک تلّویے ءِ سر ءَ مُچ کنگ ءِ جھد ءَ زانگ بوتگ۔ کمبر چنچو کمٹڈ ءُ وتن شیدائیں سیاسی کارکنے ات آئی ءِ درور منی کرّ ءَ دگہ نیست ، آئی مستریں چیزاں چہ یکے ایش ات کہ آئی ءِ کرّ ءَ اختلاف رائے دارگے سک باز گنجائش ھست ات، آئی ءَ دُرست پہ تسلی گوشداشت انت ءُ وتی گپ پہ شائستگی دیم ءَ ایر ئِے کُت انت۔ آ سَتَر ھر رنگیں جنجالانی آماچ ات بلے آئی ءَ دومی ءَ ھچبر اے پیش نہ داشت کہ من اے وڑ آں، بلے وت پہ دومی ءِ ھرچ گماں ھوار ءُ پریشان ات۔اے کمبر ات کہ ھرکسی جیڑہ ءُ مُسیبت ئِے وتی سر ءَ زُرتگ ات اَنت۔

دگہ ھم چُشیں وتن ءُ زبان دیوانگ باز بوت کنت بلے من بس وتی دَور ءِ چم دیستگیں کسہ ءَ کناں کہ مئے راہ جُدا اَلم بوتگ انت بلے من باز نزیک ءَ دیستگ ۔۔ آئی ھزار شرییانی تہ ءَ یک جونیں لیکھے ایش ات کہ آئی ءَ گوں کس ءَ کست ءُ کینگ نہ داشت۔ ۔۔ بھشت ءَ بات

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(سِیمّی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

ایلین لاگو نیل ءَ وتی جون سر ءَ بار اِنت بَلے انگت ءَ کسان ءُ تِپلیں آئی ءِ پوست ءِ نرمی ھمے وڑ ءَ اِنت کہ لھتے پُلانی پئیم ءَ نرم ءُ نازرُک اِنت کہ آئی ءِ گِرگ باز مُشکلیں رنگے ءَ اِنت آ لھتے جیڑگانی تہ ءَ گار اِنت بازیں گیشین اَنت

ایلین لاگو نیل ھَنچیں واھِشت پیداک کَنت کہ آ کُشگ بہ بیت آ یک ھَنچیں واب ھیالی پیداک کنت کہ آئی ءَ وتی دستانی گون ءَ بہ کُش آں آئی ءِ دراتکگیں مَستی ءِ اسپیتیں آپ ھَنچُش اَنت کہ گوشگ ءَ آئی ءَ پہ زانت چِست کُرتگ اَنت چے بیت

آ اے چیزاں ھَنچُش پیش داریت کہ دستانی گون ءَ آئی ءَ لیس داتگ اَنت کہ بہ وران ئِے آ اشاں داشت کُت نہ کَنت آئی ءَ اے چیزانی بارو ءَ ھِچ سرپدی نیست

آئی ءَ اے تاکت ءِ زورمندی ءِ بارو ءَ ھِچ سرپدی نیست من لوٹ آں کہ ایلین لاگونیل ءِ گوراں “جِجُکاں “ھَنچُش دپ ءَ بہ کن آں کہ ھَنچُش آ مرد ءَ چین ءِ شھر ءَ یک کوٹی ءِ تہ ءَ منی گور “جِجُک ” دپ ءَ کتگ ءُ چُسیتگ اَنت

اود ءَ بیگاھے وھد ءَ ھدا ءِ نیمگ ءَ وتی اِلم ءُ زانت ءِ گیش کنگ ءَ رواں من لوٹ آں کہ آئی ءِ اسپیت رنگیں آپ ءُ آئی ءِ جِجُکاں دپ ءَ بہ کن آں بہ چُساں چُساں داں لِزتے ءِ تہ ءَ بہ کپ آں

من ایلین لاگونیل ءِ سر ءَ گنوک ءُ پُرشتگاں
من واھِشتانی تہ ءَ گار بیتگ اَنت
من ایلین لاگونیل ءَ وتی ھمراھی ءَ ھما جاہ ءَ برگ لوٹ آں کہ ھمک بیگاہ ءَ من چم بند کُتگ اَنت من وت ءَ ھَنچیں لِزتے ءِ تہ ءَ پِرینگ لوٹ آں کہ منی توار بازیں اِشک ءِ گرمے ءَ من ءَ کُکارانی کَشگ ءَ پرمائیت

من ایلین لاگونیل ءَ ھما مردم ءِ دست ءَ دیگ لوٹ آں کہ آئی ءَ منی گون ءَ ھرچی کُرتگ دانکہ آئی ءِ گون ءَ ھم ھماھی ءَ بہ کنت منی جاڑیگ بوّگ ءَ ایلین لاگونیل ءَ ھما وڑ ءَ بہ کَنت منی واھِشت ءِ تاھیری ءِ اِنت

آ وتی ھما جاہ ءَ ائی ءَ بہ دنت کہ من وتی داتگ ایلین لاگونیل ءِ بدن ءِ زور ءَ آئی ءِ بدن ءَ درکیت آ مرد ءَ چَہ دراتکگیں لِزت من ءَ رس اِیت ءُ اے گُڈی بیت مرگ ءَ داں بروکیں لِزت اِنت،

منی چَماں ایلین لاگونیک ھما گوشت ءَ چَہ جوڑ بیتگ کہ چُشکہ چولون ءِ نندوکیں مرد بلے ایلین لاگونیل یک رژن ءِ، روچ ءِ پئیم ءَ تِرپیت، بزگی ءِ زمانگ، وتی وت گوازی کنوک، ھمک گام، ھمک لوٹ، ھمک ھَرس ءِ تْرمپ، ھمک ءِ منّوک، ھمک بے اِلمی ءُ نا بزانتی، ایلین لاگونیل ھما بن پدیں مرد ءِ ھمدپی ءَ بروبری بیت کہ من ءَ اے کساس ءَ لِزت بکش اِیت اے گرانیں کساس ءِ اوپار نہ بیتگیں لِزت چولون ءِ اے سرشاریں مرد، چین ءِ مرد، ایلین لاگونیل ءِ سیادی ھم چین ءَ اِنت،

من ایلین لاگونیل ءَ چَہ ھِچ وڑ ءَ شمشگار نہ باں من ھما گنوک ءُ شرشاریں مرد ءَ ھِچ بر بیھال نہ باں وھدیکہ من اود ءَ چَہ درکپت آں وھدیکہ من آ یلہ دات من دو سال ءَ داں ھِچ دوھمی مردمے نیمگ ءَ نہ شُتگ اَنت بلے اے گران بھائیں مھروانی من وتی گون ءَ بیتگ من وتی گون ءَ داشتگ

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

دیوانے گوں ناکو مراد بکش ءَ۔۔۔۔
سرھال: بی ایس او

نبشتہ: سفرخان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ناکو تئی ھیال ءُ لیکہ بی ایس او ءِ بابت ءَ چی اِنت ؟ اے جست من چہ ناکو ءَ ھما وھد ءَ کُت کہ ناکو وتی لوگ ءِ دیم ءَ چیر گپتگیں تگرد ءِ سر ءَ پیتاپ ءَ نشتگ اَت ءُ سر ءِ جھل ات چیزے جیڑگ ءَ اَت،گوں منی اے جُست ءَ ھوار ناکو ءَ وتی سر چست کُت ءُ منی نیمگ ءَ چارگے بندات کُت ساھتے ءِ ھاموشی ءَ پد ناکو ءَ بس اے پسّو دات ،بی ایس او بلوچ راجکاری ءِ بنزہ ءُ روتگ اِنت۔ بلوچ راجکاری چہ ھما اُود ءَ آپ وارت ،بلے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟؟
ناکو بلے.۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔.!چی بلے۔۔۔۔۔۔؟؟؟ من گْوشت۔
بس آ گپ ءَ بِل ناکو ءَ۔پسّو دات۔۔۔۔
ناکو چوں چوش بیت ، تو من ءَ الم اے بلے ءِ بابت ءَ سرپد بِہ کن۔۔۔۔۔۔۔من زُور دات ءُ ناکو ءَ گْوشت ۔
بِہ چار تچکیں گپ اِش اِنت راستی ءَ کس برداش کُت نہ کنت، تو ورنایے ءِ تئی سْیادی بلکیں اے وھد ءَ گوں بی ایس او ءَ بِہ بیت تو پد ءَ چہ راستی ءَ بَد بِہ بَرئے ءُ مئے جند ءَ بِہ جن ئے۔۔۔۔۔۔دپ ءُ دنتان بِہ کن ئے شر نہ اِنت ، گوں کندگی دپ ءَ ناکو ءَ پسّو دات۔۔۔۔۔
نا ناکو تو من ءَ پہ جَنّگ ءَ دل نہ بَہ ئے، تو وتی گپّاں بِہ کن اگاں من گوں تئی گپّاں تپاک مہ کن آں۔۔۔۔من ءَ اِکتلاپ دارگے ھکّ ھست من داشت کن آں ، من ناکو ءَ را پسّو دات۔۔۔۔

جی ھو! اے ھکّ ترا ھست اِنت ، اے ھک ءَ چہ ترا کس پچ گِپت نہ کنت، بلے۔۔۔۔۔۔۔! بِہ چار تو اگاں بی ایس او ءِ بابت ءَ راستی ءَ گوشدارگ لوٹ ئے راستی اِش اِنت کہ بی ایس او ءِ کِرد گْوست ءَ راجکاری ءِ تہ ءَ چی بوتگ۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟ باز گپ ءُ رپ بوتگ ءُ آئی ءِ بابت کُل سرپد اَنت آیانی بابت ءَ گپ کنگ ءَ پائدگ نیست ۔
اے وھد ءَ من گْوش آں بی ایس او نہ زانت من ءَ چی کنگی اِنت۔۔۔۔۔من چے کنگ ءَ اُوں۔۔۔۔۔ناکو ءَ پسّو دات۔۔۔۔۔۔
من گوں ھیرانیں نگاھاں ناکو ءِ نیمگ ءَ چارگ بندات کت ءُ پُرس اِت ، ناکو اے چونیں گپ اَنت تو کنگ ءَ ئے مروچی۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟
من وَ زانت!! شُما ورنا ءُ نوک بروت سک زُوت برانز گِر اِت ، گپّانی سر ءَ جیڑگ ءِ بدل ءَ گوں وتی سُھریں چمّاں پسّو دئے ۔ بیا من ترا نوں تچک ءَ تچک گْوش آن چوں گپ اِش اِنت ، اے وھد ءَ ” بی ایس او BSO ” چار بھر ءَ اِنت ، یکے ءَ نیشنل پارٹی ءِ دُمبل گِپتگ ، یکّے ءَ بی این پی مینگل ئِے ، دگہ یکّے تنی وھدی اے گپ ءَ نہ زانت کہ بلوچ جیڑہ چی اِنت۔۔۔۔۔۔۔چارمی ءَ و پیسر ءَ زانتگ کہ بلوچ ءِ جیڑہ چی اِنت ءُ آئی ءِ گیش ءُ گیوار چی پیم بیت، بلے! مروچی باندا آ اُوں بیھال بُوھان اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔ناکو ءَ پسّو ءَ دات۔۔۔۔۔۔

ناکو۔۔۔۔۔۔؟؟ ھما دوھیں” بی ایس او BSO ” آیانی نام کہ تو گُڈّی ءَ گِپت آیانی بابت ءَ تو چے گْوشگ لوٹ ئے۔۔۔۔۔۔۔
من سرپد نہ بوت آں۔۔۔۔!! اگاں من ءَ تو کمو گیش سرپد کُت بہ کن ئے من تئی لکّ مِنّت وار بَہ آں۔۔۔۔۔ من ناکو ءَ را گْوشت۔۔۔۔

بِہ چار بلوچ ءِ جیڑہ تھنا گُلامی اِنت ، ءُ آئی ءِ درمان آجوئی اِنت ۔ تچک ءُ ساپیں گپ ھمیش اِنت بلوچ ءِ جُھد نا وانگجاھانی ھاتر ءَ اِنت۔ ھاں! وانگ شریں چیزے بلے اے وانگ ءَ نہ کہ مارا پاکستان دَیَگ ءَ اِنت۔ ھما وانگ کہ شرّیں چیزے آ آجوئی ءَ پیسر مارا نہ رس اِیت ، اگاں تو وانگ لوٹ ئے ءُ دیمروئی لوٹ ئے گُڑا ترا پیسر ءَ پہ آجوئی ءَ جُھد کنگی اِنت ۔ تو آجو بوت ئے تئی سرجمیں جیڑہ ھلاس بَہ اَنت ، نوں یک “بی ایس او BSO “ئِے گْوش اِیت مارا شھدربرجاہ لوٹ اِیت ، وانگجاہ لوٹ اِیت ءُ بدلی اُوگام ، ڈُھل ءُ چاپ ءِ سر ءَ کاراں چوش نہ بیت۔۔۔۔۔۔دومی زانت کہ مئے جیڑہ گُلامی اِنت مارا پہ آجوئی ءِ ھاتر ءَ جُھد ءُ کُوشست کنگی اِنت ، بلے آ اُوں مروچاں چو دِگہ دِگہ وڑ اَنت۔ آئی ءِ گْوستگیں لیڈر شپ یا شھید بوتگ یا بیگواہ اِنت بلے انگت ءَ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ناکو ءَ گپ دپ ءَ اَت من دپ ءِ گپ گُڈ اِت ءُ گْوشت ناکو تئی اشارہ ” بی ایس او آزاد ” ءِ نیمگ ءَ اِنت منی ھیال ءَ ؟؟؟؟

جی ھاں! منی اِشارہ ھمے نیمگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔ ناکو ءَ پسّو دات۔۔۔۔۔

ناکو تو چوں اے گْوشت کن ئے “بی ایس او آزاد” بیھال بُوَگ ءَ اِنت کہ من ءَ چی کنگی اِنت۔۔۔۔۔۔؟؟

آ تیوگیں گپّاں بِل! من ءَ چہ “بی ایس او آزاد” ءِ چیئرمین ءُ وائس چیئرپرسن ءُ سیکریٹری جنرل ءِ نام ءَ گوں اِکتلاپ ھست۔۔۔۔۔۔۔
کے اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟ سُھراب ، مُروارِد ، شھمیر (شاہ میر) ۔
تو زان ئے اِش۔۔۔۔۔؟؟؟ ناکو ءَ جُستی دابے ءَ من ءَ جُست کُت۔۔۔۔؟

نا من نہ زانان اِش۔۔۔۔ من پسّو دات۔۔۔۔

تو ورنایے ءِ تئی اُمر بی ایس او ءِ باسکی ءِ اُمر اِنت کہ تو وھدے وتی لیڈر ءَ نہ زان ئے کہ کَے اِنت ءُ چونینے ، ترا کَے پروگرام دنت۔۔۔۔۔ تو چوں آئی ءِ بھر جوڑ بوت کن ئے۔۔۔۔ ناکو ءَ گْوشت۔

ناکو بِہ چار آیانی سیکورٹی رِسک ھست اَنت ، آیاں وت ءَ را چیر داتگ پمیشکا۔۔۔۔۔۔۔ من گْوشت۔۔۔۔۔

تو من ءَ گنوکے سرپد بَہ ئے یا تو وت گنوک بوتگے ، بلاھیں مُلکے آ وتی چیریں ادارھانی سر ءَ لکّاں زر ھرچ کنت آ سے نام درگپت نہ کنت۔ یکے گپّے ھست کہ بی ایس او ءِ تہ ءَ بس تھنا ھمے سئین اَنت ، گُڑا برابر اِنت۔۔۔۔۔۔۔
اگاں نا دِگہ ھست ، ءُ دومی گپ اگاں پہ کوڈ نام بہ رکّ اِیت اِنت زاھد پہ بلوچ ھان ءَ رکّ اِت ، رزا جھانگیر چہ شے مرید ءَ رکّ اِت۔ آکُجا اَنت۔۔۔۔۔۔چون بوت اَنت آیانی نام اِوں کوڈ اِت اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔ مردُم گْوش اَنت کہ مردم چہ وتی ردی ءَ ھیل کنت بلے ما ھمُک ردی ءَ سے سے رند ءَ کناں انگت ءَ ما ھما۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مروچی تو گراؤنڈ ءَ بی ایس او آزاد ءِ نام ءَ گندگ ءَ ئے۔۔۔۔۔۔۔؟؟ بلکیں ایشانی کار ھم چو ھمیشانی نام ءِ پیم ءَ کوڈ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گْوشت نہ کن آں بلے گندگ ءَ ھچ نئیت۔ اے گپ ءَ بائدیں اے زُوت سرپد بِہ بَہ اَنت کہ بی ایس او یک مادر آرگنائزیشن ئِے ءُ آئی ءِ کار سرفیس ءِ سیاست بزاں راجکاری اِنت ، آئرا سرجم ءَ راجے یے دیم ءَ بُوَگی اِنت نیکہ انڈر گراؤنڈ ءُ چیر بُوَگی۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ءُ آجوئی ءِ جنگ ھون ءُ کُربانی لوٹ اِیت ، سکّی برداش کنگ لوٹ اِیت ، چی ءَ کہ آجوئی ھلوھے نہ اِنت کہ تئی دیم ءَ کسے کار اِیت ءُ اِیرے کنت تو پہ گُشاد آستونکّاں بِہ لانچ۔۔۔۔۔۔۔۔ پمیشکا من گْوش آں نوں ھرکسی کرد Knif ءِ تھ ءِ k مہ بیت کہ نویسگ اُوں بیت مانا ءِ ھم دار اِیت۔۔۔۔۔بلے! ھاموش ، گُنگ ءُ بے توار اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اے گپّاں پد ناکو ھاموش بوت ، ھاموشی ءَ پد چہ کیسگ ءَ سگریٹے کش اِت ءُ یک ٹالے روکے کت۔ چہ زنڈیں دمے ءِ گرگ ءَ پد گْوش اِیت اے جیڑہ انگت نہ اَنت ، مستریں جیڑہ اِش انت کہ ” بی ایس او آزاد ” اے وھد ءَ ھم انگت نہ زانت کہ پاکستان کُجام نپسیات ءِ ھُدابُند اِنت ، ءُ آئی ءَ چِہ آجوئی چِہ پیم گِرگ بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔
ناکو من سرپد نہ بوت آں تو چے گْوشگ لوٹ ئے۔۔۔۔؟من گْوشت۔۔۔۔۔

بِہ چار پاکستان ھما بے مھذبیں مُلک اِنت کہ اِد ءَ انسان ءُ انسانیت ءِ ھچ کدر ءُ شرپ نیست۔ اِد ءَ کسی جان ءُ مال پھریز نہ اِنت اے مُلک ءِ مستر ءُ کستر پوج اِنت ، پوج بس تُپنگ ءِ زُبان ءَ سرپد بیت۔ بلے بیا کہ اے گْوش اَنت ما چہ پاکستان ءَ پُراِیمنیں دابے ءَ آجوئی گِر اِیں ، من اے گپ ءَ چہ وت ءَ جَنّگ ءَ نہ آں، اِیشانی راھبند ھمے گپ ءَ جنت ۔راھبند چوش گْوش اِیت „بلوچ وانندہ گل ءِ ھچ باسکے ھچ جاوراں پرتشدد نہ بیت”
اے ھبر ءَ راھبند گْوشگ ءَ انت ، اِیشانی مانا ءُ بزانت ءَ تو سرپد ئِے کہ چی اِنت۔۔۔؟ اگاں نہ زان ئے گُڑا بِہ منّ من ترا گْوش آں کہ اِیشی ءِ مانا ءُ بزانت اِش اِنت ، بزان ھچ ورنا پاکستان ءِ ھِلاپ ءُ بگیر ءَ تُپنگ چِست نہ کنت ۔ اِیشی ءِ تچک ءُ ساپیں مانا ھمیش اِنت گل ءُ پارٹیانی راھبندانی مانا۔۔۔۔۔کُران ءِ مانا یکّ ، اے دوھینانی گپّاں کس پْروشت نہ کنت۔ راھبند ءِ کار اِنت راہ ءِ پیشدارگ ،راھبند من ءَ اے راہ ءَ پیش دارگءَ اِنت گُڑا من کُجا رواں نودربر سیاست ءِ وھد چار ءُ پنچ سال اَنت۔ تو چار پنچ سال ءَ من ءَ سکین دئے پراِیمن۔۔۔۔۔ پراِیمن ، چار ءُ پنچ سال ءَ پد پراِیمن ءِ بیماری ءَ من ءَ گِپت پد ءَ اِیشی ءَ چہ منی جان ءَ کہ کشّ اِیت۔ گُڑا اِیشی ءَ پد ھمے بیت وانگ ءَ پد من یا نوکری یے گِرانءُ ننداں یا منی پِگّر گیش ءَ گیش یورپ ءُ امریکہ ءِ روگ ءِ بیت ءُ من ءَ یک پوسٹر ءِ دست ءَ بیت روچے یکے دپترے ءِ دیم ءَ اُوگام جن آں ، بلے! آجوئی پہ اُوگام ءِ جَنّگ ءَ نہ رس اِیت کُرباناں۔۔۔۔۔۔۔۔ راجدپتر اے گپ ءِ گواہ اِنت کُجام راج ءُ مُلکاں آجوئی کہ گپتگ آیاں تیر ءِ آواز ءُ باردو ءِ بوہ ءِ سر ءَ گِپتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
گوں ناکو ءِ اے دانکانی درشان ءَ پد منی جُستانی کچکول ھالیگ بوت ءُ من بے توار بوت آں۔۔۔۔
گُڑا ناکو ءَ پہ بچکند شاھاکارگے جت ءُ وتی چہ گْوانکو ءَ ناکو سبزل سامگی ءِ سَوت ” مسکت ءِ مھرُک تئی مُھبتاں گاراں ” چالو کُت ءُ پاتے گْوپگ ءَ بُنگیج بوت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من پُشت ماندات ءُ دیم پہ وتی گِس ءَ۔۔۔۔۔۔۔

پَھل کن من تئی نماز جنازه ءَ وت ءَ سر کُت نہ کت

نبشتہ کار: بالاچ بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

برے برے مردم انچیں سنگتاں گوں دچار کپ ایت کہ آیانی مھر هچ بر بیهال کنگ نہ بہ اَنت، شهید گنی جان منی سکّیں نزیکیں سنگتے بیتگ ءُ سکّیں مھروانیں سنگتے بیتگ بازیں وهد ءَ ما یکجاه بیتگیں، منی دیم ءَ وتی گپ ھچبر چیر نداتگ انت ئِے ،من آئی هم رازدار بوتگاں۔
آ روچ من ءَ انگت شر یات اِنت شھید گنی جان، شھید هلیم جان دگہ سے سنگت واجہ شکاری ءِ همراهی ءَ مئے هند ءُ دمگ ءَ اتکگ اِت اَنت،شهید ءِ سر ھر وهدے کہ مئے هند ءُ دمگاں کپتگ گڑا من ءَ الم هال کُتگ ئِے، اے روچ ءَ ھم من ءَ هال ئِے کت کہ” هال کن کجا ئے” ؟
من گشت” لوگ ءَ آں”.
گڑا من ءَ گشت ئِے” پِلاں جاه ءَ بیا لهتے دوگ ءُ کیک بیار گوں ، پد ءَ شھید ءَ را دوگ سک وش بیتگ، بیا موسم هم سک وش اِنت اگاں پکنک ءِ سامان کار ئے گوں چد ءُ وشتر اِنت”۔
گڑا من دوگ ءُ پیکنک ءِ سامان زُرت ءُ شتاں، شھید گوں دگہ سے سنگت ءَ نشتگ ات۔ سلام ءُ دروت بیت گڑا شھید ءَ گشت” منی دوگاں اول سر ءَ بِدئے کہ بازیں مدتی بیت کہ من دوگ نہ وارتگ”.
بزیر تئی دوگ اَنت، من دوگ ٹال کت اَنت ءُ پد ءَ شھید ءَ جواب ترینت” تو وَ کمو آرتگ گوں 8دانگ بلے ھیر.
گڑا گپ تران بیت من گْوشت “هال کن اِت شما اینگو مرچی مئے نیمگ ءَ ھیر اِنت”؟
ھو مارا روگی اِنت مشن ءَ باندا در کپیں” سھید ءَ پسہ دات”.
من گشت” گڑا شما کدی کا اِت”؟
زانگ نہ بیت باز گپ ءُ رپ بوت ، پد ءَ ھَور ء هم بندات کُت داں دیر ءَ هور ءَ گورت دُرستیں کور هار بوت اَنت، موسم سک وش اَت،ما اکس کش اِت، گپ گپ ءَ من گشت تو کدی سیر کن ئے؟
من سیر کناں نی منی گُد ، چیز لوگ ءُ دُرست تیار اَنت بلے آ کہ من ءَ سک دوست اَت، آ منی دست ءَ چہ شت بلے دگرے من پہ وت در گیپتگ، من بس واپس باں تو بِزاں منی سیر اِنت، وتی بجّاری ءَ تیار کن بس۔

سک باز دیراں ما نشتیں پکنیک کُت شپ بیت واجہ ءَ پون کُت شما کجا اِت،بیا اِت کہ بے وهد اِنت، گڑا ما واجہ ءِ لوگ ءَ شُت ایں،بازیں سنگتے واجہ ءَ گون اَت من کمو نِشتاں ءُ پد ءَ سنگتاں اجازت کُت ءُ در کپت اَنت، سے روچ ءَ پد شهید ءَ پون کُت هال اهوال کُت، مزاک ءُ مسکرا باز کُت، شما کدی کا اِت، سے روچ ءَ پد ما در کپیں۔ بازیں گپ ءُ رپ ءَ پد پون بند کت، لھتے سنگت هم منی نیمگ ءَ اتکگ اَت، ھمے سنگتاں چہ شهید ءِ گوهارزتک هم گون اَت گوں۔
ما پتائی لیب ءَ اَتیں پون ءِ شهید ءِ گوهارزتک سر ءَ اتک ڈنّ ءَ شُت ءُ پد ءَ اتک لوگ ءَ گریوگ ءَ لگّ اِت۔ ما چار سنگت نشتگ اَتیں۔ ما هیران بوتیں یاالله ھیر چی بوتگ؟
پسہ ئِے دات”گنی، هلیم ءُ دگہ یک سنگتے بالگتر گوران کنڈگ ءَ شهید کنگ بیتگ اَنت”. ما اے هال اِش کُت پورا یک کوھے مئے سر ءَ کپت۔ انچیں هاموشی یے بیت کس کسی نہ بیت ،پد ءَ شهید ءِ گوهارزتک ءَ گشت کہ من ءَ گوشتگ اِش کہ شما کیچ ءَ بہ رو اِت کہ ما شهید هلیم ءَ لوگ ءَ کار ایں .

شپ سک بہ وهد اَت
گڑا ما سنگتے پون کت مارا تئی گاڑی لازم اِنت ءُ تئی جند هم ،سنگت تیار بیت سنگت ءَ گوں گاڑی ءَ وت ءَ سر کُت، هیران کتگ دکان هم بند اَنت گاڑی ءَ پٹرول هم مان کنگ لوٹیت ،من ءَ یک سنگتے ھست اَت، من پون کُت مارا انی پٹرول در کار اِنت.
سنگت اتک مارا پٹرول دات گڑا ما شپ ءَ دیم پہ کیچ ءِ نیمگ ءَ در کپت ایں،شپ هم بہ وهد اَت ،پوج ءِ ترس هم ھست اَت ھر چیک پوسٹے ءَ مارا جُست ءُ پرس اِش کت ءُ گڑا شپ ءَ ما سنگتے ءِ لوگ ءَ شُتیں، سھب بیت ما شُتیں شهید هلیم ءِ کماش ءِ لوگ ءَ مهلوک سک باز اتکگ ات، ما نشتیں ودار کُت کہ شهیداں کار اَنت کہ ما شهید ءَ دست گِر ایں ، هما مردم کہ شهید ءَ گون ات اَنت ھمایاں چہ یکے مئے سنگت ءَ گوں هال اهوال تہ ءَ اَت کہ ما پیداگ ایں ودار کن اِت۔

شپ بوت هما مردم ءَ هال کُت کہ ڈی بلوچ روڈ ءَ چہ آیاں کن اِت شُما پِلاں رنگیں گاڑی یے گند اِت بزاں گاڑی ھمیش اِنت بلے شهید ءَ را زالبول آرگ ءَ اَنت، پرچاکہ پوج پیداگ بوتگ ما گاڑی یل کُتگ، مئے سنگتاں چہ دو سنگت شُت، چیزے شهید هلیم مردم شُتاں یک ساھتے ءَ چہ پد اتک اَنت، شهید اِش گون اَت، اے مردم دُرست گون اَنت مئے سنگت گون نیاں ما مردم جُست کُت اَنت، مئے سنگت کُج اَنت؟
شُمے سنگت پوج بُرتگ اَنت، ما پد ءَ هُشک ءُ هیران بوتیں یا ھدا اے چونیں مسلھے بوت!

شمے مردم پوج ءَ سک جتگ اَنت گاڑی ءَ سوار کُتگ اَنت،شهیدانی هم سک بہ ھُرمتی کُتگ بلے پوج ءَ گوشتگ باندا یل کنان اِش، گڑا ما شهید گنی جان دست گِپت دگہ لوگے ءَ شُتیں شهید چادر من چِست کُت چمانی ارس رِتک اَنت شیهد پیشانی چُک اِت مارا ایمبولیس هم گیرگ لوٹ اِیت اینچو زّر هم گون نیست اَت۔ سنگتاں نی چون کن اِت، دگہ لھتے مردم ھست اَت همیشاں دراھینت کہ شهید ءَ اگاں شُما بَر اِت بیت کنت پوج ءَ راه بستگ شمارا بہ بارت شهید ءَ ما بَریں۔
شهید کیسگ چاراتاں بیست هزار ءَ بُرز شهید ءَ گون اَت بلے زرّ کمو ٹُنگ ات اَنت کشی کیسگ ءَ بیتگ اَنت، تیرے لگّ اتگ من ءَ انچو سما بوت شهید ءَ وتی تیاری چہ پیسر ءَ کُتگ۔
ایمبولنس گِپت هما مردم یکے مئے سنگتاں چہ شُت گوں من دگہ یک سنگتے ءِ ودار کُت کہ مردم ءَ گُشتگ باندا شُمے سنگتاں یل کنگ بنت،ما باندا در کپیں شپ ءَ ما شُت ایں دگہ سنگتے ءِ لوگ ءَ سھب بوت سنگتانی هال هچ نیست گڑا من سنگت گُشت بہ رویں من تو هم رواں شهید جنازہ ءَ گون کپیں گوں ، ما در کپتیں بازار ءِ نزیک ءَ چاراں مردم پیداک اَنت جنازه بیتگ۔

پَھِل کن من تئی نماز جنازه ءَ وت ءَ سر کُت نہ کُت .

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک

(بیست ءُ نُھمی بھر)

اکیل مراد

ھردوک یک ءِ دوھمیگ ءِ بگیری ءَ بیتگ اَنت کہ ھردوک یک اَنت، درد ءُ مرگ، زندمانی ءُ کُمک کہ ھما زور ءِ پد ءَ وت ما وتی اِنت اے وڑی ءَ کہ ما اشاں وت پَرستی بہ گْوش ایں کہ جند ءِ جیڑوانی گِش ءُ گیواری راہ سیاسی اِنت آ ھم پیرناندیز کہ جرمنی ءِ زورگِری ءِ زمانگ ءَ ھُشک ءُ ھالیگیں دمکاں چاران بیتگ
آئی ءَ پیرس چاراِتگ اود ءَ درچکانی سبزیتگیں تاک کہ ھمک سھب ءَ نوکیں رنگے ءَ پُلڑیتگ اَنت دوھمی زالانی پئیم ءَ ماری کلود کارپینٹر ءِ پئیم ءَ چُش وَ بیتگ کہ آئی ءِ چَمانی سرینگ ءَ لس مھلوک جاڑیگ بیتگ،

آ ایشی ءَ سیاہ رنگیں لیموزین گاڑی ءِ ھمراھی ءَ آئی ءَ واتر بورڈنگ اسکول ءَ سر کنت، آ دروازگ ءِ دپ ءَ کمے دور اوشتیت دانکہ کَس مہ گِندیت داں شپ وتی زیملاں سر بیتیں آ گاڑی ءَ چَہ ایر کپ اِیت تچان تچان ءَ تہ ءَ پُتریت آ ایشی ءَ پُشت ءُ کائی نہ چاریت چَک نہ جنت

مزنیں دروازگ ءَ پتریت داں گوازی ءِ جاہ ءِ لَیٹ انگت ءَ روک اَنت رژناہ اِنت جُنھی گلامیں رنگے ءَ درکیت آ ایشی ءَ گِندگ ءَ پیداک اِنت کہ آ جنک ایشی ءِ ودار ءَ کنگ ءَ اِنت چُشکہ آئی ءِ اوشتانکاں گِندیت کہ پیسر ءَ چَہ گمیگ اِنت بیدے بچکندے ءَ آ ایشی ءَ جُست کنت کہ تو کجا بیتگے؟ آ گْوش اِیت کہ من وپسگ ءِ واستا اِد ءَ واتر نیاتکگاں آ اے جُست ءَ نہ کنت کہ پرچا ءُ ایلین لاگونیل ایشی ءَ جُست ھم نہ کَنت

آ وتی کُلاہ ءَ سر ءَ چَہ لگوش اِیت شپ ءِ واستا وتی بیکاں شنگین اِیت تو لیسے ءَ ھم نَہ شُتگ ئِے ایلین گْوش اِیت کہ آیاں روھوت کُتگ ھمے سوْب بیتگ کہ آئی ءَ سرپدی بیتگ کہ آئی ءَ پرنسپل ءِ کارگِس ءَ روگی اِنت ڈن ءَ پَٹ ءَ درچکانی چیر ءَ بازیں کِساسے ءَ جِنک اوشتاتگ اَنت دراھیں جِنکاں اِسپیتیں گُد گوار ءَ ایں

مزن مزنیں درچکاں چراگ ٹنگیتگ لھتے کوٹیانی تہ ءَ رژنائی اِنت لھتے نودربر وانگ ءَ ایں لھتے کوٹیانی تہ ءَ نیشتگ ءُ گپی دیوان ءَ اَنت یا پَتائی ءِ لیب ءَ اَنت یا سوت جنگ ءَ اَنت

اشانی وپسگ ءَ ھِچ وڑیں وھد ءُ پاس نیست روچ ءَ ھَنچُش گرم بیت کہ اشاں بیگاہ ءِ وھد ءَ دگہ دگہ جاھاں تَرگ ءِ آزاتی اِنت اگاں ورنائیں “استانیاں آیاں آزات بہ کن آں گڑا سرکاری بورڈنگ اسکول ءَ بس ما دو اسپیت ءُ شِیر رنگیں جِنک ایں

اِد ءَ باز جتائیں رنگانی جنک ھستاں چریشانی تہ ءَ بازین اَنچیناں کہ پِتاں یل داتگ اَنت، پوجی یا دگہ کسانیں کارکنوک، یا دگہ کسان کسانیں آپسر چُشکہ کلاتانی دپ ءَ نگھپانی، یا ڈاک ھانہ دپ ءَ یا دگہ بند ءُ ساچی شِرکتی ءَ نگھپانی ءَ اَنت گیشتریں جنکانی چار ءُ گزار ءَ نیم سرکاری ادارہ کن اَنت

اِد ءَ لھتے چار نسلی جِنک ھَستاں کہ ایلین لاگونیل ءَ بیسہ اِنت کہ اشاں پرانسی سرکار رودینگ ءَ ایں دانکہ آ نادراہ جاھاں نرس بہ بنت یا چوروانی چار ءُ گزاری ءَ بہ کن آں، لنگڑانی نادراھانی میتگ ءَ گنوکانی جاہ ءَ ایلین لاگونیل ءِ گوشگ اِنت کہ آ شانگی ءُ ریک جنی ءُ کِچُکی ءِ جتائیں نادرھانی نادراہ جاھاں دیم دیگ بیتگ اَنت چُشکہ اے ایلین لاگونیلین ءِ یاتگیری اِنت

آ گریوْیت کہ اے وڑیں نوکری کنگی نہ اِنت آ ھروھد ءَ بورڈنگ اسکول ءَ چَہ تچگ ءِ گپ ءَ کَنت

من ڈیوٹی ءَ جاڑیگیں “استانی ءَ دوچار کپ آں آ ھم یک جتائیں نسلے ءِ ورنائیں زالے کہ منی ءُ ایلین لاگونیل ءِ نیمگ ءَ باز چاریت آ گْوش ایت تو لیسے ءَ نہ شُتگے ءُ دوشیگیں شپ ءَ اِد ءَ نہ وپتگے ھم مارا تی مات ھال دیگ لوٹ ایت کہ تئی جِنک مستیں

من گْوش آں کہ منی گور ءَ دِگہ ھِچ راہ ءُ دَر نہ بیتگ بلے نِی جھد کن آں کہ دگہ بَر چُش نہ کن آں ءُ بورڈنگ اسکول ءَ کایاں وپساں اے وَ منی مات ءِ ھال دیگی گپ ءِ نہ اِنت ورنائیں “استانی ” بزاں جنکیں ماسٹر ” منی نیمگ ءَ چاریت ءُ بچکندگ ءَ لَگ اِیت

من دوبر ھما کار ءَ کن آں منی مات ءَ ھال دے اَنت آ بورڈنگ اسکول ءِ سروک ءِ دوچاری ءَ کیت آ اشاں گْوش اِیت کہ بیگاہ ءِ وھد ءَ اشی ءَ چُٹی بہ دے اِیت ءُ منی چارگ ءِ راہ ءَ ھم چاریگ مہ بئیت من ءَ وَ بورڈنگ اسکول ءِ دوھمی جنکانی لَنجو پنجویں کردارنی گون ءَ ھمگرنچ مہ کن اِیت آ اشاں گوش اِیت کہ اے ھنچیں جنک ءِ کہ ھروھد ءَ آزات بیتگ اگاں ایشی ءَ اِد ءَ آزاتی مہ رس اِیت گڑا اِد ءَ چَہ تَچ اِیت چَشکہ من ایشی ءِ مات اَنت من اشی ءِ بگیری ءَ ھِچ کُت نہ کن آں اگاں من ءَ آ وتی گور ءَ دارگی اِنت گڑا ایشی ءِ آزاتی ھم دیگی اِنت سروک اے گپ ءَ منّ اَنت

پرچاکہ من انگریزے ءَ ءُ بورڈنگ اسکول ءَ رژنائی ءِ واستا باز اژدری اِنت کہ یک اسپیت رنگیں انگریز ءِ وَ بہ بیت کہ اسکول ءِ دمک ءُ در رژناہ بنت

منی مات ءَ اے ھم گْوشت کہ آزات بہ بو ءُ لیسے ءَ بازیں کساسے ءَ وتی وَس ءَ تو ونتگ ءُ کہ ھرچی کہ آئی ءِ بچکاں آئی ءِ گون ءَ کُتگ سک نہ وش بیتگ اَنت نِی کسترین ءِ وانگ بیتگ کہ آئی ءِ یکیں اُمیت بیتگ

سروک ءَ من ءَ بورڈنگ اسکول ءَ ھمے وڑی ءَ نندگ ءَ آزات کتگ کہ ھَنچش یک ھوٹلے ءِ تہ ءَ تو وتی مستر وت بہ بئیت ھمے زوتاں منی لَنکک ءَ ھبر سندی ءِ مندریک ءِ بیت پد ءَ بورڈنگ اسکول ءِ استانی گپ کنگ ءَ بند کن اَنت آیاں شک بیت کہ منی ھبر سندی بیتگ بلے لنکک ءِ مندریک کہ ھیرائِے ءُ چاندی ءِ تہ ءَ اِنت سک گران نھادیں کَسے ءَ اے شک نہ بیت کہ اے شرین ئِے نہ اِنت ءُ پد ءَ کس گپ نہ کنت پرچاکہ کسانیں جِنکے ءِ دست ءَ اے ھیرائے نھاد سک گران اِنت

من ایلین لاگونیل ءِ نیمگ ءَ واتر کایاں آ یک” بینچ ” بزاں ھما ٹیبل کہ وانگ جاھاں کتاباں چُک سر ءَ کن اَنت ئِے بینچ ءِ سر ءَ وپتگ ءُ تچک اِنت گریوْگ ءَ اِنت پرچاکہ آ سرپد بیت کہ من بورڈنگ اسکول ءَ یلہ دیگی اَنت من بینچ ءِ سر ءَ ننداں من وتی کَش ءَ تچکیں ایلین لاگونیل ءِ بدن ءِ شررنگی ءِ تہ ءَ پُرشتگ ءُ ٹکراں کہ آئی ءِ بدن تِرپگ ءَ اِنت گدانی چیر ءَ برھنگ ءُ دست سبکی ءَ آئی ءِ نرمیں بدن ءَ رس اِیت کَنت آئی ءِ دلبند ءُ گور ھنُچُش اَنت مروچیگ ءَ پیسر من ھِچ بر چشیں نہ دیستگ من ھِچ دست نہ جتگ ایلین لاگونیل بے ھیاھے آئی ءِ ھِچ وڑیں انداز نیست آ گاریں وابانی تہ ءَ راستی ءَ ھمے وڑ ءَ برھنگی ءَ نیشتگ

اے ھدا وند ءِ وتی ابرم اِنت کہ دراھیں چیزانی تہ ءَ لھتے ھنچیں شوک ءُ ڈولڈاریں چیز ودی کنت گڑا ھمیشانی تہ ءَ یکے ایلین لاگونیل اِنت کہ ھدا وند ءَ ودی کتگ، بے کساس، وتی درور وت اِنت ھما وڑ کہ آئی ءِ دلبند ءِ چِستی ھَنچُش کہ جتائیں یک وش رنگیں چیزے ھَنچُش کہ ھِچ چیز مردم ءَ چُش اجکہ نہ کنت کہ من اشانی دیم ءَ بس اجکھی ءَ چارگ ءَ آں

ھَنچُش کہ ایشی ءِ دلبند ءِ سر ءَ گِرد ءُ ڈولڈاریں گور کہ گِرد گِرد اَنت ھَنچُش کہ ڈن ءَ پورو دراتکگاں ندارگانی انداز ءَ مٹ کنگ ءَ اَنت ایشی ءِ گورانی دیم ءَ منی کستریں برات چُو جِنکولے ءِ پئیم ءَ گار بیت

چُش کہ مردمانی بدن بد بنت بلے آئی ءِ بدن چُو ایلین لاگونیل ءِ بدن ءِ پئیم ءَ زوت ھراب نہ بیت برے برے باز گیش ءَ نہ اوشت اِیت کہ روانی ءِ گرماگی مولمانی تہ ءَ بس بیت ایلین لاگونیل کوچگی دمگ ءَ چَہ اتکگ آئی ءِ پِت ڈاک ھانہ ءَ نوکری کنگ ءَ ایں

ایلین لاگو نیل ءَ کمے وھد بیت کہ اسکول ءِ وانگی وھدانی میان ءَ اسکول ءَ اتکگ آ تُرس آماچ اِنت گیشتر کہ اگاں کَسے ءِ گور ءَ نندیت گڑا بے تواری ءَ نندیت ءُ گیشتر گریوْیت آئی ءِ پوست ءِ رنگ چو کوھاں اتکگیں مردمانی رنگ ءَ گلابی ءُ بادامی اِنت آ اِد ءَ سبکی ءَ زانگ بیت پرچاکہ اِد ءَ دراھیں چُکانی رنگ ھون کمی ءُ روچ ءِ سوْب ءَ نیزور جانی بنت ایلین لاگو نیل پرانسیسی لیسے ءَ نہ روت آ اسکول ءِ روگ ءِ کَچ ءَ سر نہ بیتگ

آ نہ وان اِیت آئی ءَ ھِچ یات نہ بیت آ بورڈنگ اسکول ءِ بنداتی تبکی ءَ وانگ ءَ ایں بلے آئی ءَ ھِچ وڑیں نپ نیست آ منی بدن ءَ لِچیت گوں گریوْیت ءُ من آئی ءِ مِداں ءُ سر ءَ دست ءَ ایرمرزاں من آئی ءِ دستاں گِراں من آئی ءَ گْوش آں کہ من بورڈنگ اسکول ءَ تی ھمراھی ءَ ننداں آ نزانت کہ من شررنگے آں

ایلین “ل “آئی ءِ پِت ءُ مات نہ زانت کہ ما بہ کن ایں چے آ زوت آئی ءِ آروس کنگ ءَ دلمانگ آں آیاں ایلین لاگو نیل ءِ واستا آئی ءِ ھمدپیں بچکے دست کپ ایت بلے آ کَس ءَ نہ لوٹ اِیت آروس کنگ نہ لوٹ اِیت آ وتی مات ءِ گور ءَ واتر روگ لوٹ اِیت ھما “ایلین “ل ” ایلین لاگونیل گڈی ءَ ھما کنت کہ آئی ءِ مات ءِ لوٹ بنت آ من ءَ چَہ باز ڈولڈار ءُ گچین تِریں “سرکس ” جوکرانی پئیمے کلاھے سر ءَ اِنت جھلیں چَمپل آ ایشی ءَ چَہ گیش آروس کنگ ءِ درور اِنت ایلین لاگو نیل ءِ آروس ءَ اگاں کنگی اَنت آئی ءِ لوگ ءَ داشت کنت آئی ءَ تُرسینت کَنت، آئی ءَ سرپد کُت کنت، آ چی ءِ آئی ءَ ترس آماچ کُت کنت ءُ ھمے وڑ ءَ آ سرپد نہ بیت آئی ءَ را ھُکم دیگ بیت ھمود ءَ بہ نند ءُ ودار بہ کن

ایلین لاگونیل انگت ءَ ھِچ نہ زانت کہ آ انگت ءَ ھبدہ سال ءِ اُمر ءِ کَچ ءَ اِنت اے وَ ھمے وڑ اِنت کہ من ءَ زانت بیتگ کہ آ ھِچ بر ھِچ نہ زانت کہ من ءَ آئی ءِ سرپدی بیتگ

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

آزمانک
مارِشت

آزمانکار: زِیمر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

گیشیں هور ءَ آ درستاناں تر کتگ اَت راه ءُ رند آپاں گوں وت بُرتگ اِت اَنت. جمّر انگت بُرّگ ءِ داب ءَ نہ اَت یک پیم ءَ گوات ورگ ءُ ریچگ ءَ اَت ءُ سارتی ءُ شُد وتی ءَ کنگ ءَ اِت اَنت،ژندی ءَ پهک شینشاپل کتگ ات ءُ شنّال اَت اَنت.
مَگونّانی بازیں سودگی ءَ بازین ءِ بز گوشت سیکل ءِ سواری ءَ جاڑی نہ اَت. سپر ءِ نیمگے شتگ اَت ءُ نیمگے انگت ایر اَت.

کمال تو بیا ایشی ءِ ٹوب ءَ بند، گوں من نہ بیت, راْپل ایشی ءَ بجنت, آئی ءَ ٹِلیور زمین ءَ جت ءُ کمال گوْنک کت.

پیچ ئےِ نہ گپیت زاناں؟ کمال پہ وارے پاد اتک درائینت.
نہ ایشی ءَ پیچ نہ گپیت اے چو همچین ءَ پچ اِنت.
همچین ءَ! همچین چی یے؟ کمال ءَ سیکل ءِ دیم ءَ روان ءَ پول اِت.

همچین نہ اِنت مچین…آآآآآ بس بلائیں دِرے دیگہ!
شوم تو شر نہ بئے کمال ءَ کندیت ءُ گشت.

ارررررر اے واکی چو همچین ءَ اِنت ترانگ ءَ کمال ءَ چہ ساری چار اِت ءُ گُڈ اِت.
لبّڑے بچار بند ئِے راویں دیم ءَ بلکیں میتگے بہ بیت. کمال ءَ ترانگ پرمان دات.
مئے بنجل انگت دور اِنت زاناں؟ ترانگ ءَ کمال پول اِت.
انگت کُج اِنت.!

ما اڑے کسم اِنت مُرت ایں، گوں من نو نندگ نہ بیت من چٹ سودگ آں، الی ءَ سر چست کت ءُ درائینت.
آآآآآآآ آآآآآآآ آآآآآآآآآ ٹک دیوکائی بوت.

بیا سوار بو راویں، ترانگ ءَ سیکل ءِ جیک جَھل کت ءُ الی ءَ توار کت.
سپر پد ءَ بنا بوت هور ءَ هم ریچگ بندات کت،روچ جمّرانی تہ ءَ چہ لم لم ءَ ایریان اَت کہ تھاری گیش بوان اَت، ترانگ ءِ سیکل ءِ چراگ ءِ روک بوگ ءَ گوں آیانی هم چراگ روک بوت اَنت.

لچ ءُ میناں لگت دیان شِتران ءَ جنزان, کساس دو کلاک ءِ سپر ءَ پد میتگے ءِ ٹارچُک ءُ مارچُکاں چہ دور ءَ درائی کت.

کمال، دیم ءَ لهتیں چراگ درا اِنت، بدار مارا شُد ءَ کشت الی ءَ کمال گوانک دات گشت.
کمال ءَ هو کت ءُ سیکل میتگ ءِ پنّاد ءَ داشت ءُ یک یک ءَ ایدگہ سیکل اتک اَنت سر بوت اَنت.

ترانگ تو برو کسّے توار کن باریں، کمال ءَ سیکل جیک کت ءُ ترانگ روان دات.
ترانگ شت ءُ گوانک کت.
میان اُمری زالبولے اتک، ترانگ گوْرائی ءَ دست ءُ درْو بوت.

امّاں مردیں آدم کس نیست؟ ترانگ ءَ پول اِت.
نہ شما لوگ ءَ بیا اِت ، هور ءَ شمارا میچل کتگ،زال ءَ پہ بزگی درائینت.

سیکلاں ایر کن اِت بیا اِت گشیت. ترانگ ءَ سنگت توار کت اَنت آیگ ءِ گشت اَنت.
آ زال ءَ ترانگ ءَ را کُڈکے پیش داشت ءُ نندگ ءِ گشت. زال وت دیم ءِ ٹیپک ءَ شت کہ چُلے اَت.
کمال ءَ سنگت زُرت اَنت کُڈک ءَ اتک ، هرکس پہ دیمے کپت تنسار بوت.

دمانے ءَ رند زال ءَ جگے آپ ءَ گوں اتک. دُرست پاد اتک ءُ نشت اَنت ءُ آ گوں جگ ءِ آپاں یک دیم ءَ نشت ءُ یک یک ءَ جوڑی کنان بوت. آ همے کہ کمال ءَ سر بوت داں گُڈ اِت، منی چُک تو..!

آئی ءَ کمالی اسلی نام گپت ءُ گشت.
سنگت کُل هیران بوت اَنت کمالی پجارگ ءَ…
پد ءَ یک ءُ دو زال گوں جنین چکے ءَ پہ وش اتکی اتک اَنت.

آ سور نہ کتگیں پهک بانبر بوت ءُ درائینت تو گوں اے جاور ءَ اِد ءَ.. چوں؟
شاری تو؟ کمال ءَ چمانی سر ءَ بیسہ نہ بوت.
جی هو من… بلے تو… شاری ءَ کسانیں بچکندے ءَ گوں هو کت.
کمال همے کہ گپے بجنت داں گونڈیں جنکوے گوں چاهاں پُترت.
شما چاه بور اِت من ورگے ٹهین آں شاری ءَ کمالی نیمگ چار اِت ءُ در اتک.
کمال اِد ءَ اے چتور تئی درستی اَنت؟ ترانگ ءَ چاه ءِ گُٹے گپت ءُ کمال پول اِت.

کمال ءَ گپ ءَ چہ دور تچگ ءِ جهد کت بلے ترانگ ءَ تچگ نیشت ءُ کمال لاچار بوت ءُ کسه آورت.

ترانگ شش سال ساری ءِ گپ اِنت .
کراچی ءَ شفاء میڈیکل ءَ ڈاکٹر ءَ گُھار ءَ را یک ءُ دو مزنیں ٹیسٹ Daw لیباٹری ءَ کنگ ءِ هاتر ءَ داتگ اَت. ٹیسٹانی دیر ءَ درایگ ءَ ءُ زرانی کمی ءِ سبب ءَ مات ءِ زی واتر میتگ ءَ شت اَنت.

پد ءَ ٹیسٹانی دست گرگ ءُ ڈاکٹر ءَ پیشدارگ ءِ ڈُبه منی سر ءَ کپت کہ من کمیشن ءِ تھاری ءَ گوں لهتیں سنگتاں گلشن اکبال ءَ داشتگ اَت ءُ یک پارگی زنڈ زنڈیں کتابانی رٹہ اَت. روچ لیاکت کتابجاہ ءِ هاموشی ءَ گوست ءُ شپ what is what who is who ءُ همے رنگیں کتابانی سر ءُ چیری ءَ آسر بوت.

روچ تیزی ءَ بُرز ءَ سر کپت اَنت تاں من ءَ دوبر لیباٹری ءَ بورت ءُ سر اِش کت،ٹیسٹ من دست گپت اَنت، پد ءَ دیم ءِ شاه دگ ءَ ملیر پندران ءَ نشت آں ، هیڈ فون جت اَنت…
مرچی کتابجاه ءَ روگ نہ بوت. چکاس نزیک اَت آ مرچی شر وان آں. چوش مہ بیت تو بے سوب بہ بئے ءُ آ سوبین، بیزاں بنّام ئے.

کرایا کرایا…کرایا… کلینڈر ءَ منی هیال پروشت.

اناں اڑے یکیں روچ ءَ هچ نہ بیت. اے روچ گرگ بیت الم, بس ٹیسٹ شر بہ بنت ءُ ڈاکٹر دگہ هچ نادراھی مہ گوش اِیت…. کرایانی دیّگ ءَ پد من وت ءَ تسلہ دات ءُ مزنیں رش ءُ کشّانی ماندیگ ءَ پد بس ءِ اوشتانک سر بوت.
اشتاپ اشتاپ ءَ من ایر کپت آں دیم ءِ کیبین ءَ ٹالے سگریٹ زرت کشان ءَ پہ شفاء ءَ رپت آں، اشتاپی اے هاتر ءَ کہ کمو وهد پہ وانگ ءَ سر کیت.

لالا شفاء هسپتال کجا اِنت ؟
همے شاری ءِ مات ءَ من ءَ گٹ کت ءُ جست گپت.
آئی ءَ شاری ءُ دیگہ کسانُکیں بچکے همراه اَت.
اماں شفاء ءَ من وت روگ ءَ آں بیا اِت، من سگریٹ دور دات ءُ جواب گردینت.

اماں شمارا زاناں مستریں کس گون نیست ایوک اِت؟ من پدا پول اِت.

نه لالا مارا کہ هست مئے کَے پشت کپتگ. آئی ءِ مات زاناں بے سما اَت کہ شاری ءَ پسہ دات.
من نیستی ءُ پشت نہ کپگ ءَ سرپد نہ بوت آں پمیشکا هچ نہ گشت تھنا ھان کت بس…
من ایشانی دیم ءَ ءُ اے منی پشت، پد ءَ داں نادراھجاہ ءَ من هچ نہ پول ات.

دامانے ءَ رند ما سر بوت ایں.
اماں نادراھجاہ همیش اِنت، من کمو اوشتات آں دیم ترینت ءُ هال دات.

منی چُک تو زاناں راوئے آئی ءَ جلیں تور ءَ جست کت.
جی نا من هم همد ءَ رواں، من پسہ کت.

لالا گڑا ما نزانیں کجا چوں بکن ایں تئی مهربانی بیت اگاں تو مئے کمک ءَ بکن ئے، من کہ سر گپت آں گڑا شاری ءَ برزیں توار ءَ گشت.

شر بیا اِت، من پہ کمک ءَ هو کت ءُ نادراھجاہ چوشیں مزنینے نہ ات بس پسیل ءِ کسانی ءَ رش اَت.

نندگ ءَ باز جاگہ نیست اَت شاری ءُ آئی مات من جاهے ءَ نندارینت اَنت، چٹّی گپت وتی ءُ آیانی باریگ ءِ ودار ءَ گیٹ ءِ دپ ءَ اوشتات آں، ساهتکے ءَ پد شاری ءِ کسانیں برات اتک منی جان ءَ ندارگ ءِ واستااوشتات.

اے بیا، تئی نام کے انت؟ من آ وتی کرّ ءَ توار کت.
سالار… آئی ءَ پسہ گردینت.
هاں سالار… وانگجای ءَ وانگ ءَ ئے؟ من دست آئی کوپگ ءَ ایر کت ءُ جست کت.
اناں، آئی ءَ پسہ لُک کت کہ گیش ڈن ءِ ندارگاں دلگوش اَت.

من ءَ آئی ءِ بے وانگی تور اِت بلے…
پد ءَ من سالار دکان ءِ روگ ءِ گشت بلے آئی ءَ مکن کت،من کہ دست ءَ گپت گڑا اتک گوں.

جوسے ءُ کیکے من وتی هاتر ءَ زرت ءُ سے جوس ءُ لهتیں کیک پہ آیاں پد ءَ واتر اَت ایں.
نادراھجاہ ءِ دپ ءَ من سامان سالار را ءَ دات اَنت ءُ گشت برو مات ءِ زیاناں بدئے اِش. آ شت من دوبر هما جاگہ اوشتات ءُ نمبر ءِ ودار کت.

اوشتگ ءَ گوں من ءَ هیالاں مانترینت.
اے مردم من زانی تئی گور ءَ توکے بنت، تو کمیشن ءِ تیاری ءَ ئے، مسکرایے نہ اِنت ءُ تو نو شر گٹ اِت ئے..!
گشیت بیا بہ نند نوں جاگہ هست ، گونڈو ءَ منی دست گپت ءُ گشت.

من چہ هیالاں در کپتاں، توک ءَ لگت کنان ءَ شتاں نشت آں چہ شاری ءَ یک کرسی یے ءَ گستا.

دیم ءَ ریسفشن ءَ دو جنک منی چمانی دیم ءَ اوشتاتگ اَت چٹّی دیان اَت اَنت همیشانی ٹیبل ءِ برز ءَ مزنیں ایل سی ڈی یے جنوک اَت ءُ جیو چلگ ءَ اَت.

نادراھجاہ ءَ بلوچانی هم رُمب اَت روگ ءُ آیگ اَت، یک برے دل ءَ گشت ایشاں یکے ءِ دست ءَ دئے ءُ جان ءَ کش بلے پد ءَ من ءَ چو کنگ شات نہ بوت..

لالا تو وتی پیش دارگ ءَ اتکگ ئے؟ شاری ءَ من ءَ انچو جست کت من ءَ سما کپت کہ وتی کمک ءَ من ءَ بے وار مارگ ءَ اِنت کہ منی وهد روگ ءَ اَت.

نا گھار من ٹسٹانی پیشدارگ ءَ اتکگ آں، من چہ ندارگ ءَ وت ءَ کش اِت پسہ دات.
گڑا تو تھنا ئے، آئی ءِ مات ءَ تہ ءَ دور کت گپ گپت گوں.
جی من تھنا آں، آ میتگ ءَ شتگ اَنت.

مروچی سُهبی مهلہ پوج ءَ گوں جنگ دیان دو دهشتگرد جنگ بوتگ، اناگتہ وت گند ءَ نادراھجاہ ءِ کُل مردم هال دات اَنت.
دُرستانی چم همود ءَ سک بوت اَنت، مئے هم چم وت گند ءَ شت اَنت سک بوت اَنت.
وت گند کہ جنوکانی نام ءُ جاگھاں سر بوت تاں شاری ءِ مات تست کرسی ءِ جل ءَ کپت،شاری ءَ میدان کت ءُ مات ءَ را گپت ءُ من پهک هشک ءُ هیران بوت آں.

سر هچ بر نہ بوت کہ چون بکن آں نہ مهرمی ءَ من دست جت نہ کت آں، شاری دلترک اَت ءُ هلاس بوتگ اَت.
دُر بی بی… دُر بی بی… ڈاکٹر ءِ دروزگ ءِ دپ ءِ جنک ءَ توار کت کہ شاری ءِ نمبر اَت.

من چٹّی ءِ سر ءَ شاری ءِ جاگہ ءَ آئی ءِ مات ءِ نام نبشتگ کنائینتگ اَت.
شاری گوں مات ءَ انچو سر ءُ لینڈ اَت کہ توار ئےِ نہ اِشکت.

من چار اِت دگہ راه نیست من شتاں ریسفشن ءِ جنک هال کت، گڑا دو زالبول اتک آئی ءَ را چست اِش کت ایمرجنسی ءَ بُرت اِش.

ادّا تو بیا وت ءَ ڈاکٹر ءَ پیش دار مات شر بیت، من شاری تسلہ دات ءُ رال دات.
آئی ءَ وتی چمانی ارس ساپ کت انت شت…
سالار انچو گریوگ ءَ اَت کہ تانسریں نادراھجاہ ڈانگریتگ اَت.

آ چہ وتگند ءِ هچ ءَ سرپد نہ اَت بس مات ءِ بے هوشی ءُ شاری ءِ گریوگ ءَ گریوگ ءَ اَت.

بس بس سالار بس، مات انو وش بیت، من دست آئی ءِ سر ءَ مرزیت ءُ نندارینت.

تانسریں مردمانی دلگوش شاری ءِ مات ءِ بے هوشِی ءِ وهد ءَ مئے نیمگ ءَ بوت،بلے کس ءَ نہ زانت کہ پرچا چو اناگہ.
همے کہ سالار وشّان بوت من جیڑیت کہ مرچی من شریں جاگھے ءَ گٹ اِت آں، نو چوں وت ءَ.

مات کُج اِنت مات کُج
شاری چہ ڈاکٹر ءِ کوٹی ءَ در اتک ءُ گنوکی ءَ مئے نیمگ ءَ اتک.

تو نند مات بس انو هوش ءَ کیت، دل ءَ مزن کن تو یک بامردے ءِ زهگے ئے
بس وت سر ءَ وت منی دپ در اتک کہ یک بامردے ءِ زهگے ئے،من چو هم نزانت کہ وتگند ءَ آس چے بوتگ بس من همنچو زانت کہ سبب همے هال اَت.

آئی ءَ پد ءَ گشان ءِ سر ءَ ارس پهک کت اَنت سالار کُٹ ءَ کت ءُ نشت.

من ءَ تور اِت ءُ لهتیں ٹیشو کش اِت دات.
کساس کلاکے ءَ رند دُر بی بی، شاری ءِ مات هوش ءَ اتک.
تو مات ءَ بگش اِد ءَ وت ءَ چو مکن کہ چو شما بوت کنت زانگ بہ اِت، زاهر ءَ من همایانی شری ءَ چو گشت بلے اسل ءَ وتی ترس ءَ.

تو جنجال بئے نرو ئے ورگ نزور ئے نیار ئے مات شُدیک بیت، آئی ءَ منی گپ گڈیت ءُ درائینت.

آئی ءَ زر شهار دات منی نیمگ ءَ، بلے منّ ءَ کت ءُ در کپت آں. آئی ءَ زر ءِ دیگ ءَ همنچو زور کت کہ ڈن ءَ اتک گوں.
نہ ادّا من ءَ هرام اِنت، من آئی ءِ دیم ءَ اوشتات آں، پپ زاری ءُ مهر درائینت.

آ واتر بوت ءُ من در کپت آں.
مرچی تو اسل انساناں گوں ڈک وارتگ ءُ اسل انسان ءُ راج کاراں گوں دوچار وارتگ، بجیڑ… اندر ءَ چہ گوش ئے من ءَ کسے سرپد کنگ ءَ اَت.

واتری ءَ آئی ءِ مات ءَ نان نہ وارت ءُ راوگ ءَ اشتاپ کت، ڈاکٹر ءِ رزا ءَ پد من رکشھے گپت اشاناں هب چوکی ءِ لوکل اسٹاپ ءَ سر کت.

لالا ما هونی برات ءَ چہ ساری ءَ زھبر بوتگ ایں بلے ناشراں مرچی مئے پت هم پُل اِت…
بلے… بلے هچ بژنیگ نیاں کہ تئی وڑیں بلوچ دوستیں برات ءُ پت باز اِنت.

زوت وتی وانگ ءَ سرجم کن ءُ هوار بو
شاری ءَ گوں گُل گُلیں ارساں من ءَ رکُست کت، همے ساهت ءَ منی چم نمب کت اَنت، پد ءَ من واتر کت
ایدگہ روچ ءَ کہ من کتاب جاه ءَ شتاں تاں وس کت من ءَ اندر ءِ انسان ءَ پہ ذات ءَ وانگ نیشت.

کتاباں گش ئے من ءَ شهمات جت ءُ گشت بس کن تئی وانگ سرجم اِنت نو پہ کَے ءَ وان ئے؟

شپ ءَ من کتاب چادرے ءَ بست اَنت کمره ءِ چهت ءَ دور دات اَنت ءُ سهب ءَ میتگ ءَ رپت آں.
پدا پاٹی ءَ
اچها…
ترانگ ءَ دراجیں اچها یے کش اِت.
آ دگہ انگت گوں کمال ءَ اِت اَنت بلکیں پشت کپتگیں گپے بہ کنت.
بلے دیگہ هچ
هور ءَ داشت جمّر گرْندان ءَ زربار ءَ لیٹ اِت. شاری ءَ نان آرت اَنت ءُ ورگ ءُ چرگ بوت ءُ پد ءَ چاھے اتک ءُ دیوان بوت

کمال نہ جنزئے؟ ترانگ ءَ دیوان ءَ دور کت ءُ روگ ءِ گشت.
جی بس جنزیں.
اماں گڑا ما درکپ ایں کہ مئے راه دور اِنت.
نہ منی چُک شما بہ جل اِت کہ راه ءُ رند هراب اَنت سهب ءَ در کپ اِت.

نا اماں هیر اِنت ما رو اِیں کہ مئے راه دور اِنت ءُ نہ وش اِنت.
آ رزا بوت ءُ سنگت در کپت اَنت شت اَنت دیم پہ سیکلاں کمال ءَ گڈّی ءَ در بی بی ءُ شاری رکُست کت .

اماں راست گشیت سالار، سالار گندگ نہ بوت؟ کمال لهتیں کدم ءَ شُت ءُ گردیت، جست کت.

شاری ءُ آئی ءِ مات کرگین ءِ چپیں چارک ءَ اوشتاتگ ءُ سیکلاں چارگ ءَ ات اَنت.
سالار پوجیاں بورت، مرچی هشت ماه ءُ نُھ روچ اِنت ئےِ، مات ءَ پہ گریوگی درائینت
کمال پد تر اِت اتک، اماں ما هست ایں سالار ءَ هچ نہ بیت، اے جنگے چوش بیت، بس شمے پگر ءَ سلام اِنت.

شاری مات ءَ سمبال
ما انو در کپیں
لالا هر وهد ءَ واتر بئے الم سرے بجن مارا لگت مادئے، شاری ءَ پہ شنک گوانک جت ءُ گشت.
جی شارُل الم… کمال ءَ پہ مھر هو کت.

دُر بی بی دُوا کنان ءَ شت کرگین ءَ اندیم بوت
شاری اوشتات ءُ چار اِت داں سیکل چمّاں اندیم بوت اَنت.

منی مھرانی چنال

نبشتہ کار لاشاری بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من مُدام وتی چنال ءِ ساھِگ ءَ نشتگ ءُ جیڑگ ءَ اِت آں کہ باریں منی چنال کدی سبز ءُ میزراں بیت …!!
بلے منی ھیال انچُش شنگ ءُ شانگ اَت گشیگہ منی زندگی ھمے چنال اِنت ءُ من سُھب ءُ بیگاہ رواں بُن ئِے ننداں ندارہ کن آں ھمے پیم ءَ وھد گْوزاں اَت ھمک سھب ءَ من واباں پاد اتک آں گُڑا الم ھمے چنال ءِ ندارہ ءَ کُت یک برے انچُش ڈُکال بوت کہ آپ ءِ ترمپے ءَ ھم گوائی نہ دات ءُ چنال ءِ تاک گیموراں بیت اَنت ءُ من ءَ ھمے سما بوگ ءَ اَت کہ منی ھمسپر ءَ من ءَ یلو کنگ ءَ اَت..
بلے من ھچبر بے وپائی نہ کُت ءُ من وتی چنال یل نہ دات وھد گْوزان ءَ یک برے ھم ھور ءَ نہ گْوارت ءُ چنال ھُشک ترّان اَت ءُ گُڈّی ساہ ءَ سر بیتگ اَت من انگت بیگاہ ءَ شُت ءُ ھمے چنال وتی بنجل کُت ءُ نشت آں…
ھمے وڑ ءَ من روچے ءَ یک دوریں سپری ءَ درکپت آں ءُ من نہ زانت کہ منی سر باریں کُجا کپ اِیت ءُ دیریں مُدّتے ءَ پَد من ءَ ھال ءَ گپت کہ لاشاری یار تئی چنال مُرتگ ءُ اَبیتکی ءَ دمگ مانپوش اِتگ من ھمے ھبرے اشکنگ ءَ گوں ھبّکہ بیت آں ءُ منی دل ءَ یک دردے چست بوت ءُ منی ھیال ءَ منی سرجمیں زند تبا بوت ءُ منی چماں دیستگیں واب یل دات ءُ ارس چوں دریا چول وران اِت اَنت ءُ من شپ ءُ روچ جیڑ گ ءَ اِت اَنت ءُ درد ھچ پیم ءَ کمتِر بوگ ءَ نہ اَت بس منی ھیال گوں چنال ءَ بندوک اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

آزمانک

  پد ءَ ھَور بوت

سسّا راھگْوز

روکپتی بلوچستان : زاھدان

دی بلوچستان پوسٹ

ھَور میزان میزان ءَ رِچگ ءَ اَت چہ گْوھر ءَ آئی ءِ دنتان توار ءَ اِت اَنت ءُ جان لرزگ ءَ اَت ۔ آ اِے دیوالانی نیام ءَ زندگ بُوَگ ءَ انچو مارگ ءَ اَت،چوکہ پریمے ءِ تہ ءَ اَکس  ۔
گْوھر ءَ گیش آئرا شَیر ءُ زیمرانی توار ءَ نگیگ کُتگ اَت کہ  ھپتگے ءَ گیش آئی ءِ گُوشان اِت اَنت ۔ اِے روچاں آئی شپ ءَ واب ءَ ھم  دیستگ اَت کہ راجواجے پہ لچّہ کار ءِ گُشگ ءَ پہ آئی میتگ ءَ اُرش کنت۔
آ لچّہ کار جورجواب ءُ وشتواریں مردے ،چہ لچّہ کار ءِ لیکہ ءَ  ھُلکہ ءِ مردم سان اِت اَنت کہ اِے پہ  راجواجہ ءَ بدّیں پالے  ءُ پہ راج ءَ گورچیں آشوبے ۔

راجواجہ گوں اینِدگہ میر ءُ مُتبراں سؤل کنت داں لچہ کار ءِ میتگ ءَ بیڑ بارت ءُ میتگ ءَ تاراج کن اَنت ، مزنیں کچّے ءَ مردم  کُشگ ءُ دزگِیر کنگ بنت۔۔۔۔۔۔۔چہ دزگِیر بوتگیناں ھما لچّہ کار ھم گون  بیت کہ آ بندی کنگ بیت ۔آ بندیجاہ ءِ دیوار ءُ گوات گشاں چہ گال ءُ زیملاں چَکار کنت  ۔ دیوال ءُ موسم چہ لچّہ کار ءِ ھیال ءُ لیکّھاں گوناپ بنت کہ اِے پہ راجواجہ ءَ گیشترّ تاوان اِنت ۔ ءُ راجواجہ  لچّہ کار ءِ لِلّک ءَ بُر اِیت کہ آ اِے آشوبی شرتگ ءَ چد ءُ گیش ودّینت کُت مہ کنت ۔

ارمؔان  اِے گِدار ءِ وانگ ءَ گوں انچو مارگ ءَ اَت کہ آ سسّائی نادراہ بُوَگ ءَ اِنت  گِدار نوں آئی مارشتاں گوں پیوند اَت ، ھرچ ویلے کہ گوں آئی ءَ بُوَگ ءَ اَت ،ھمے سرپد بوت کہ راجواجہ ءِ زوراکی آئی ھیالان اِنت ۔ انوں کہ ھَور مِت اِت اَتگ آئی وتی پُچ مٹ کُت اَنت ءُ کمبلے وت ءَ پیڑات چہ لوگ ءَ شش گام ڈنّ ءَ در اَتک ءُ شھر ئِے چار اِت۔ آئی دل ءَ لوٹ اِت کہ بِہ رَو آں دمکاں سیل بِہ کن آں بلے نہ شُت ، آ ھَور ءَ چہ پد ءِ موسماں آژناہ اَت۔

آئی زانت ھَور ءَ پد زمین وتی پیسریگیں رنگ ءَ مَٹ اِیت، آئی ءَ کہ لوگ زُرتگ اَت آ بُرز ءِ تبکّ ءَ اَت ۔ شھر جْوان سھرا بوت، بلے شھر ءِ اِے دِگہ کس ءَ سما نہ اَت کہ ھَور  بوتگ،آئی انچو مار اِت گْوش ئے آ اِے شھر ءِ سرجمیں آباتی اِنت۔ ھَور ءُ شرتگانی دیمپان اِنت۔۔ آ وتی دیستگیں واب ءِ بارو ءَ جیڑگ ءَ اَت کہ آئی چم ماں شھر ءِ دیوالاں  کپت اَنت ، اِے سنگ ءُ سمٹ ءِ دیوالانی نِوانیں شھر چہ آئی ڈیھ ءِ  اِے دِگہ شھراں  پھک یک تا اَت ءُ روچ شیشگ ءِ دریگاں چہ لوگ ءَ سر بوت۔

دمکانی شم ءَ آزمان گوں کوکراں چو وابے ءَ اَت ،ناگت ءَ کہ آئی چم ماں شھر ءِ شھدگ ءُ چارراھاں کپت اَنت آ گیشترّ ابکّہ بوت نا آئی ءَ وتی راجی بامردے ءِ اکس دیست نا بُتے ءُ نا اِد ءِ راجمان،  آئی ءِ راج ءِ راجمان ءِ پیم ءَ اَت  ۔
آ وتی روکپتی راجمان ءَ  سنگتراشانی ءِ دزگُواپے مارگ ءَ اَت، آ ھمے ھیالانی بے پدانکیں چات ءَ چہ در آیگ ءِ جُھد ءَ اَت کہ پد ءَ ھَور ایر دات ءُ آ لوگ ءَ پُترت، نا دروازگ ئِے بست ءُ نا دیگ ءِ دپ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔وانگی یے چِست کُت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

تو نابودے ئے

نبشتہ کار: عارف ھمبل

دی بلوچستان پوسٹ

من اولی روچ ءَ یکیں انگلش زبان دربرجاھے ( انگلش لینگویج سنٹرے) ءَ وانگ ءَ بندات کت گڑا ھما وانگجاہ ءَ یک جنکے ءَ من ءَ جُست کت” تو انگریزی پرچا وانگ لوٹ ئے” ؟

من کمو بچکند اِت ءُ هچ نہ گْوشت آئی ءَ هم پد ءَ دگہ هچ نہ گْوشت پرچاکہ ما یکے دومی ءِ پجاروکی نہ ات اِیں ، مئے هردوکانی اولی روچ اَت کہ ما ھمے انگلش دربرگ ءِ واستا ھمے انگلش وانگجاہ ءَ دوچار کَپتگ اِت اِیں۔

آ سکیں وش رنگیں جنکے اَت ءُ من ءَ سک دوست بوت ۔ من چوناها مردم ءَ الکاپ ءَ نہ چار آں بَلے آئی ءِ ادا ءَ ما وتی نیمگ ءَ چِکّ اِت، آ منی کَش ءِ کُرسی ءِ سر ءَ بے تواری ءَ نشتگ اَت ءُ یک جیڑگے ءَ کپتگ اَت، من چار اِت آئی ءِ چمانی تہ ءَ یک بلاھیں کسھے گندگ بوگ ءَ اِنت من اوں جیڑگ ءَ لگت اِت آں کہ باریں من گوں ھمے جنک ءَ چوں گپ کنگ بندات بہ کن آں ،من پرچا آئی ءِ جُست ءِ پسہ نہ دات،من ءَ یک دگہ رنگ ءُ دابیں ھیالے ءَ اَمباز اِت.
آ چُشیں لّجوئیں جنکے هم نہ اَت ،من لوٹ اِت کہ من ءَ دگہ جُستے اوں بہ کنت ،وھدے کہ من ھیال گوں آئی ءَ کت داں کتاب ءِ تاک لیٹینتگ اَت ئِے ءُ چیزے وانگ ءَ اَت ۔ من وتی چم نز کُت اَنت ءُ هورت هورت چارگ ءَ لگ اِت آں باریں آ چے وانگ ءَ اِنت ،بَلے من ھچ نہ دیست، من دل ءِ ارمان ءَ آئی ءَ را جُست کت” تو چے وانگ ءَ ئے” ؟
آئی وتی دیم ترینت ءُ وتی چم ئِے لهم لهم چِست کُت اَنت ءُ وتی نُگرھیں لنٹانی سر ءَ کسانُکیں بچکندے تالان ئِے کُت ، منی جُست ءِ سر ءَ وتی جُست ئِے ایر کُت” تو بلوچ ئے “؟

آ وهد ءَ منی چم بُرز ءَ اِت اَنت کہ دیوال ءِ دیم ءَ پنجاپی دود ءُ ربیدگ ءِ سر ءَ چیزے نبشتہ اَت من وانگ ءَ لگ اِت آں،، پنجابی مھمان دار اَنت،، من آئی جُست ءِ پسو نہ دات ءُ وتی جُست کُت ”
شما مھمان دار اِت”؟

آئی سک ءَ ٹهکے جَت ءُ وتی چم ئِے هما نبشتہ ءَ سک دات اَنت ءُ پد ءَ من ءَ گْوشت ئِے” من پجاپی یے نہ آں بلکیں سندهی یے آں، من زان آں تو اے جُست پرچا کُتگ ،منی اوں چم اول سر ءَ همے نبشتہ ءَ کپتگ اَنت، من باز جیڑ اِتگ بلے من تئی وڑ ءَ بے برداشت نہ بوتگ آں ءُ یکبرے آئی ءَ پد ءَ من ءَ جُست کت” تو بلوچے ئے اِنّا”؟

نوں من گْوشت” جی هو من بلوچے آں گُڑا من گوں جنک ءَ گیش نزیک بوت آں ءُ من آئی ءَ را ھمائی ءِ کتگیں جست کت” تو انگریزی زبان پرچا وانگ لوٹ ئے”؟

آئی ءَ اولسر ءَ منی سر ءَ زهر گپت ءُ گْوشت ” تو پرچا جُست دُزّی کن ئے ءُ پرچا وتی تہ ءَ جُست ودی نہ کن ئے ءُ منی جُستاں دُزی کن ئے”؟

من ھچ نہ گْوشت ءُ بے توار بوت آں کہ جنک من ءَ بے ازت کت وَ، کمو ابیتکی ءَ پد آئی ءَ گْوشت “من انگزیزی اے واستا وان آں کہ منی زبان انگریزاں لگتمال کُتگ، منی زبان گار کنگ بِیّتگ ءُ بیگ ءَ اِنت،انگریزی اد ءَ آرگ بوتگ،.دگنیائی زبانے ہمیشکا لاچاراں بلے من وتی زبان رکینگ لوٹ آں، همے واستا انگریزی وان آں اگاں دری نودربرے دوچار بہ کپ اِیت ھم سوج ئِے دے آں دانکہ آ منی زبان ءَ سرپد بہ بیت، اگاں تو بلوچے ئے گُڑا الّم سرپد بہ ئے کہ زبان پہ یک راجے ءَ چنکس بستار دار اِیت”؟
ھمے وھد ءَ آئی ءِ دیم ءَ یک ملوری یے ءَ مانشانت ءُ من آئی ءِ درستیں گپانی گوشدارگ ءَ اِت آں، منی توک ءَ یک دردے ودی بوت آ گپ کنگی نہ اَنت۔

آ انگت هر روچ تَبک( کلاس) ءَ نندگ ءَ ساری من ءَ گند اِیت یک سندی گالے الم ھیل دَنت، هر وھد تَبک ءَ کیت یک برے الم سندی ءَ هبر کنت ءُ هر روچ اُستاد آئی ءَ را ڈنڈ (جرمانہ) کنت(انگریزی سنٹراں انگریزی ءَ ابید دگہ زبان ءِ گپ کنگ مکن انت ءُ ڈنڈ بیت) من سک باز سندی گال چہ آئی ءَ دربرتگ ءُ دربرگ ءَ آں.

یک روچے ما وانگجاہ ءِ ڈن ءَ اوشتاتگ اِیں گڑا آئی ءَ من ءَ سک ءَ بلاهیں تژنے جت “آرپ تو سکیں نابودے ئے من تئی کر ءَ انگت یک بلوچی گالے هم در نہ برتگ”.
من ءَ آئی ءِ اے گپ ءَ سک تْور اِت بلے من هچ نہ گْوشت ءُ بے توار بوت آں من هچ نہ جیڑ اِتگ اَت کہ من ءَ اے وڑیں تژنے لگ اِیت ءُ منی نام نابود بیت۔

من آئی ءِ گاماں چارگ ءَ اِت آں ،آ وش وش ءَ بے ترس ءُ بیم ءَ وتی گاماں ایر کنان اَت ءُ برز ءَ تبک ءَ روگ ءَ اَت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔