اے ارس – سلمان ھمل|بیبگر بلوچ

الم بوانیت

اے ارس

نبشتہ کار: سلمان ھمل

رجانکار : بیبگر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

چوناھا بلوچستان ءَ ھزارانی کچ ءَ اھوال رسانکدر ءِ زیبائی جوڑ بنت بلئے برے برے انچیں ھال وانگ ءَ رس ایت کہ آ انسان ءِ دل ءَ را ملامت کن اَنت-

بگندئے شما جیڑگ ءَ بہ بہ ئے کہ اے نبشتانک چہ پلسپھی ءِ گشتنے ءَ ، شھزانتے ءِ گالاں یا کتابے ءَ چہ زورگ بوتگ بلے من ساری ءَ اچ شما پھلی لوٹ آں کہ چوش شما جیڑ اِتگ اے پٸیم نہ اِنت بلکیں اے منی ھما مارشت اَنت کہ من ماتانی رچوکیں ارس دیستگ اَنت ءُ نبشتہ کُتگ اَنت اے نبشتانک ءِ تہ ءَ ناں گال گچین کتگ اَنت ءُ نیکہ ھوالہ داتگ بلکیں تچک ءَ تچک وتی مارشت شمارا سر کنگ ءِ جُھد کُتگ انت-

اوست ءُ اُمیت ءِ سر ءَ وھدے انسان ءِ بیسہ بال بہ کنت گُڑا الم ترا ھما مرمانی سر ءَ بزگ کنت کہ آ زندگ اَنت بلے زند ءَ پوہ نہ اَنت مروچی زاکر جان ءِ مات دگانی سر ءَ گریوگ ءَ انت کس اے مہ ماریت کہ آ وتی بچ ءِ جتائی ءَ گریوگ ءَ اِنت پرچا کہ اے ھما مات اِنت کہ زاکر جان ءِ وڑیں بے تُرسیں رھشونے ودی یے کتگ ءُ آ راج ءِ واستا کربان اِش کُتگ جی ھو ھما زاکر ءِ گپ بوگ ءَ اِنت کہ آئی ءَ بلوچ ماتانی ارس گپتگ اَنت ، آیانی توار ءَ توارے پِر اِش کُتگ گوں ھمایاں ھمگام بوتگ مروچی زاکر ءِ مات نزور نہ بوتگ بلکیں آئی ءِ اوست چہ مارا پُرشتگ مروچی آ مئے بے سُدی ءُ لاپرواھی ءِ سر ءَ گریوگ ءَ اِنت آ گریوگ ءَ اِنت زاکر جان مُدام اے راج ءِ واستا دگانی سر ءَ زھرشانی کنگ اَت ءُ مروچی ھما زاکر ءِ واستا زھرشانی کنگ ءَ کس ساڑی نہ اِنت-

آ چہ مارا پُرسگ ءَ اِنت کہ مروچی پرچا زاکر دابیں ھزاراں نوجوان بیگواہ انت ءُ دژمن ءِ زوراکی ءَ سگگ ءَ اَنت پمیشکا کہ آ چاگرد ءِ ھمراہ بوتگ اَنت ءُ چاگرد ءَ بیوکیں زوراکیانی ءِ ھلاپ ءَ گپ اِش جتگ ءُ سلوات اش کتگ ءُ ماتی وتی جستانی پسواں وت مارا دیگ ءَ اِنت کہ بژن بیت مروچی اے چاگرد ءِ مھلوک ءِ زبان گُنگ اِنت ءُ راستیں گپ ءِ جنگ ءَ ترس انت کہ ما ھم بیگواہ کنگ مہ بہ ایں اے ارس کہ ماتی ءِ چماں چہ دراتکگ انت اے تژن ءُ شگان انت کہ چہ ماتی چماں دراتکگ ءُ مارا نیم تاس آپ ءِ تہ ءَ بُکگ ءُ مرگ ءَ گشگ ءَ اَنت.مروچی اگاں ما زندگ اِنت یا زندگ بوگ لوٹ ایں گُڑا ھمے چاگرد ءَ گوں سیادی دار ایں ما اے چاگرد ءِ ھچ وڑیں درد ءُ ازیتاں ءَ چہ گستا بوت نہ کن ایں-

مات ءِ چماں چہ درکپتگیں ارس مروچی پمیشکا شیپ گپتگ اَنت کہ گوں آئی ءَ بائد اِنت ھمینچو مردم زھرشانی ءَ ھوار بوت اِنت کہ لٹ ءِ جنگ ءَ لٹ زمین ءَ سر مہ بوت اِنت بلے گوں آئی ءَ زھرشانی ءَ بس لھتے مردم ھوار اَنت کہ آ اے درد ءَ وتی درد کنگ ءَ ات انت-

آ ھمدرداں ابید دگہ کس نیست اَت کہ آ انسانی یا راجی دروشم ءَ اے زھرشانی ءَ ھوار بوت اِنت ءُ وتی راجی زمہ واری پیلو اش کت اِنت گڑا پمیشکا ماتی گوں ترندیں توار ءَ گریوگ ءَ انت ءُ جست کنگ ءَ اِنت کہ مروچی کُجا اِت اَنت ھما ادیب ، شاٸر ، استاد ، نودربر ، سیاستدان ، بیروکریٹ ، لبرل ءُ دیمروئی دوستیں انسان کہ آ بلوچستان ءِ جیڑہ ءَ بیدئے جنگ ءَ توجیل کنوک کہ وھدے یک ماتے چارراہ ءِ سر ءَ گریوگ ءَ ات گُڑا آئی ءَ سکین دیگ ءِ ھاترا بس یک ماتے ءُ جنین زھگ ساڑی ات کہ آ ھم چہ ھمے درد ءَ گوزگ ءَ انت-

اے ارساں ھما کس پھم اِت کنت کہ آ چہ اے ارساں گوستگ کرگوشگ ءِ واب ءَ وابیں مردم اے ارسانی توپان ءَ چہ تچنت ءُ کُج ءَ رو انت؟

بیدئے جنگ ءَ توجیل کنوک ءُ سوشلسٹ کجام مار ءَ ڈنگ جتگ اِت اَنت کہ وھدے یک مات، گوھارے براتے ءُ زھگے ءَ را گورنر ھاٶس ءَ سر بوگ ءَ ساری پولیس ءَ داشتگ ات اَنت-

بژن انت کہ مروچی اے ارسانی گرگ ءَ پہ یک زاکرے بوت انت ءُ مئے دل اش زندگ بہ کتین انت ءُ مارا زھرشانیاں ھوار بوگ ءِ واستا بہ گشتین ئے بلٸے آ زاندانی اِنت-

مروچی ماتی ءِ ارساں مارا اے سرپدی دات کہ ما مُچی ءِ دروشم ءَ چینکدر چہ وتی راجی زمہ واریاں گستائیں مارا بس گالانی دگنیا ءَ زندگ بوگ دوست بیت مارا اے ماتانی اے گوھارانی درداں گوں ھچ وڑیں سیادی نیست کہ آیانی دیدگانی رژن چست کنگ ، کُشگ ءُ بیگواہ کنگ بوتگ اَنت-

مئے تہ ءَ آ راجی پگر ءُ بلوچیت پشت نہ کپتگ کہ اے ماتانی درداں وت ءَ ھوار بہ کن ایں ءُ گون بہ بہ ایں بلے ماتی گوں تو من دزبندی کن آں کہ وتی اے ارساں پھریز وھدے تئی آتراپ ءَ کسے بہ پھم ایت ءُ اے نا دزرسی ءِ ھتم ءِ کنگ ءِ واستا توکل بہ کنت گڑا تو اے ارساں ھمائی ءِ رکینگ ءِ واستا کارمرز بہ کن پرچا کہ تو زاکر جان ءِ ماتے-


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں