نبشتانک: منی بُن گپتگیں چاگرد ءِ تہ ءَ مھر ءِ ارزشت
نبشتہ کار: سکی ساوڑ
دی بلوچستان پوسٹ
برے برے من وت جیڑاں ءُ وت ءَ جُست کن آں” مھر چی یے، مھر چوں بیت، مھر ءِ لوٹ چے اَنت، مھر پرچا بیت، مھر گوں چی ءَ بیت ءُ مھر کدی ودی بوتگ”؟
اے کُل جُست مدام منی دیم ءَ چوں مِستاگریں گْوات ءِ وڑ ءَ چکروکی ورگ ءَ اَنت،من مدام جیڑگ ءَ آں من ھمے جُستانی پسّھاں کجا شوھاز بہ کناں ءُ کئی کِرّ ءَ شوھاز اِش بہ کناں ، چونیں پسہ بدے آں دانکہ دلجم بہ باں مھر چی یے؟
بس مدام وتی ھیال ءِ تہ ءَ ھمے جُستاں ایر کن آن ءُ کمو دزھورک بوگ ءَ پد الّم اے بارو ءَ جُست ءُ پد یا پَٹ ءُ پول ءَ بنا کن آں، بلکیں من ءَ منی پسہ دست بہ کپ اَنت،بلے یک پَسّھے مدام منی دیم کیت ءُ من ھمے سرپد بہ آں کہ مھر گوں دیداں بندوک اِنت کہ ترا درستیں شری ءُ ھرابیاں پیشدار اِیت، ترا بزگی ءُ پدمنگتیانی شوھازگ ءَ پرما اِیت، مھر گوں ھر کس ءَ بیت، مھر گوں یک چیزے ءَ ھچ بندوک نہ اِنت کہ آئی ءَ را مکن کنگ بہ بیت کہ تو گوں ایشی ءَ مھر بہ کن ءُ ترا گوں آئی ھچ کار نیست، اِنّاں مھر اے وڑ نہ اِنت،مھر مدام تر ءُ تاب کنگ ءَ اِنت.
مھر یک ھنچیں چیزے کہ آ اناگت ءَ بیت ، بازینے گْوش اِیت مھر گوں یک چیزے ءَ بیت، گُڑا من گْوش آں کہ آ مردم چہ مھر ءِ جِند ءَ سرپد نہ اِنت کہ مھر چی یے؟ پرچاکہ مھر گوں یک چیزے ءَ نہ بیت یا یک مردمے ءَ گوں نہ بیت بلکیں گوں ھر یک چیزے ءَ بوت کنت کہ آئی ءِ ھما سھر(کشش) مھر ءَ را وتی نیمگ ءَ ژپ اِیت ءُ وت ءَ آئی ءِ باھوٹ کنت مھر گوں پِس ءَ، ماس ءَ، براس ءَ، گھار ءَ، زمین ءَ ،چاگرد ءَ دگہ دگہ.
بازیں مردمے ھمے گْوش اِیت کہ من ءَ گوں پِلاں جنک یا بچک ءَ گوں مھر اِنت بلے وتی مھر درشان کرت نہ کن آں یا من ءَ گوں پلاں چیز ءَ مھر اِنت،ھَو اے گپ ھست کہ بازیں مردمے مھر ءِ درشان کنگ ءَ تُرس اِیت ءُ درشان کرت ھم نہ کنت پرچاکہ مرچاں مھر ءِ نام ءِ سر ءَ سک باز کار ھرابی بوگ ءَ اِنت ءُ مھر چاگرد ءِ تہ ءَ بنّام بوگ ءَ اِنت، مرچاں مھر یک دروگے جوڑ بوتگ ءُ چاگرد ءِ تہ ءَ دروگیں دروشمے ءَ پیشدارگ بوگ ءَ اِنت، سک باز مردم نند اِیت گڑا ھمے گْوش اِیت” مھر چہ شے مرید ءُ ھانی پد بیگواہ کنگ بوتگ، نوں مھر ءِ جند نیست، نوں مھر یک دروگے، مھر یک لب ءُ لالچے، مھر نوں یک بنّام کنگ ءُ تُنّ پروشگ ءِ لوٹے جوڑ کنگ بوتگ، مھر یک کسانیں واھشتے”.
بلے من گْوش آں “مھر چہ ھوا ءُ آدم بندات بوتگ ءُ داں ابد ھلاس کنگ نہ بیت، ھاں مھر ءِ نام ءِ سر ءَ باز ردیں چیز بیت بلے راستی ئیں مھر مدام زندگ اِنت ءُ جنزان اِنت، راستی ئیں مھر کدی لب ءُ لالچ ءِ مھتاج نہ اِنت ،راستی ئیں مھر کدی تُنّ پروشگ ءِ منوگر نہ اِنت بلکیں راستی ئیں مھر ساہ ءَ چہ سرگْوزگ پرمائیت، آ مھرے نہ اِنت کہ ھلاس بہ بیت، آ مھرے نہ اِنت کہ تُنّ پروشگ ءِ نام دیگ بہ بیت، آ مھرے نہ اِنت کہ درد ئِے ھمراہ مہ بیت، آ مھرے نہ اِنت کہ چاگرد ءِ تہ ءَ بنّامی یے ودی بہ کنت، آ مھرے نہ اِنت کہ کسے ءِ لج ءُ نَنگ ءِ سر ءَ اُرش بہ کنت بلکیں مھر یک بے دروریں ھستی یے کہ مدام ھست اِنت، مھر راستی ءُ یکجاھی ءِ نام اِنت، مھر یک دنیایے کہ ترا سیل ءُ سواد پرما ایت، مھر یک دَرسگاھے کہ ترا زندگ بوگ درس ءَ دنت ، مھر یک راستی یے کہ ترا راستی ءِ سکین ءَ دنت، مھر یک ابابتے کہ ترا پاک ءُ پلگاری ءِ درس ءَ دنت، مھر یک ابابت جاھے کہ ترا وتی تہ ءَ گوں پاک ءُ پلگاری ءِ دروشم ءَ گندگ لوٹ اِیت، مھر یک دریایے کہ گْواز کنگ نہ بیت،مھر چے چے نہ پرما ایت؟مھر ھست کہ جھان ھست”.
بژن ءِ گپے کہ ما انگت مھر ءِ جند ءَ سرپد نہ ایں کہ مھر چی یے، بلکیں ما ھمے پوہ بہ ایں کہ مھر مئے چاگرد ءِ تہ ءَ یک آسے جوڑ بوتگ ءُ کہ چاگرد ءَ را بن دیان اِنت، نا اے وڑ نہ اِنت،اے بُن گپتگیں چاگرد چے زانت کہ مھر چی یے ءُ مھر ءِ ارزشت چی یے ؟ اے آس ءِ تہ ءَ مھر ءَ را چوں جاگہ بیت؟
مھر ھما چیز اِنت کہ آس ءَ مھروان کنت ءُ گڈسر ءَ آس ءَ کُش اِیت ءُ چاگرد ءَ را سبز ءُ آباد کنت، مھر تپاکی ءُ یکجاھی ءِ اولی نام اِنت ، مھر یک پاکیں چیزے، مھر یک تپاکی یے، مھر یک مِنزلے، مھر یک وشھالی یے، مھر بھشت ءِ دروازگ اِنت ،مھر گناہ ءِ چَپ اِنت ، مھر بھشت میدان اِنت ءُ مھر دو دلانی پریات ءُ لوٹ اِنت بلے امئے چاگرد ءِ تہ ءَ مھر یک کُشت ءُ ھونے جوڑ کنگ بوتگ یا لَج ءُ ننگ ءِ پادمالی ءِ نام دیگ بوتگ.
نزاناں ما کدی مھر ءَ سرپد بہ ایں، آ روچ باریں کدی کیت کہ ما اے بے مھری ءِ بُن گپتگیں چاگرد ءَ آجو بہ بہ ایں ءُ وتی اے نِزوریں گاماں دو گام پر کرت بہ کن ایں ءُ مھر ءِ بادشاھی ءَ وتی بنگپتگیں چاگرد ءِ تہ ءَ بہ گند ایں ؟
مارا مھر زانگ لوٹ اِیت، مارا مھر وانگ لوٹ اِیت، مارا مھر پوہ بوگ لوٹ اِیت، مھر سِلکاری ءُ بدکاری ءِ نام نہ اِنت بلکیں زندگ بوگ ءِ نام اِنت، اگاں کسے زندگ بوگ لوٹ اِیت گڑا وتی تہ ءَ مھر ودی بہ کنت ءُ مھر ءَ را جاہ بہ دنت گڑا آ مدام گوں مھر ءَ ھوار زندگ ءُ نمیران بیت.
مھر ابدمان اِنت ءُ ابدمان بات.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت