TBP Balochi

اِیسکارگانی پاھار

زِرگْوات بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

سَکّیں ساھتانی دیمپان ءُ پْرشتگیں بچکندانی شیرزال ءِ توار ءَ شال ءِ بَرپیں بالاد راڑ، راڑ کُتگ بَلئے وھد ءِ زُوراکیں ھاکم اَنگت پہ وتئی باج بَری ءِ ھاترا کرّ ءُ کور اِنت کہ اِیسکارگانی لھڑیں پاھار ءَ سرپد نہ بیت ءُ اَرسیگیں ڈیلّ ءَ بِہ گِند اِیت.

وائے پہ ریزاں بَستگ اِیں بلوچ راج ءَ کہ ایردستی ءِ پَنجگاں بے وس اِنت .گُڈ ءَ کئے مار اِیت کہ سیماء گوں زرینہ ءَ کُجام دردانی دِیگ ءَ گْردگ ءَ اِنت…………… سیماء پَرچہ گنوک اِنت زِمستان ءِ سارتیں موسم ءَ شال ءِ دَگ ءُ دْمکاں چَکرّیت…….. کئے اے گپّ ءَ پْرسیت…؟

ھما کہ پہ نام بلوچ ءِ رھدربر ءُ پاکستان ءِ پارلیمنٹ ءَ ھَوار اَنت بلوچ پُسگّانی کُشت ءُ کوش، بیگْوائی ءَ دست اِش مان اِنت کُج اَنت؟. ھر یکّے وتئی بادگیر ءُ ماڑی ءَ نِشتگ ءُ بلوچ ءِ ھونانی پُژدد ءَ ھیش ءُ نوش اَنت بلوچ زانت بلوچ ءِ بَزّگی….

مرچی پَدا! اے ھما رھسر ءُ چارراہ اِنت کہ سیما ءُ زرینہ اُوشتاتگ اَنت ،ذی سمّی ءُ مھلبو پہ وتئی کماش ڈاکٹر دین جان ءِ آجوئی ءَ سارت ءُ جَلّیں گرم ءَ گِندگ بوتگ اَنت ،کئے ءَ دِلگوش دات..؟ اے ھما دَگ اِنت کہ پَرزانہ پہ وتئی لاڑوکیں بْرات ذاکر جان ءِ آجوئی ءِ ھاترا رَوانک کش اِتگ ءُ زھرشانی کُتگ ،بَلئے کئے ءَ پسّو دات کہ ذاکر جاں کُجا اِنت.؟ کُل گُنگ ءُ بے توار اِت اَنت کہ واجہ دلگْران بیت ءُ مئے کَچکول ھالیگ….. کئے سرپد نہ اِنت کہ اے بیگْواھیں بلوچ پُسگّ کُجا اَنت؟ چیاکہ وت ھَوار اَنت اگاں کسّے وت ھَوار بِہ بیت چہ آئی ءَ اُوست ءُ اُمیت ءِ بَندگ تِلکاریں لُنٹاں پُرمھرّیں بچکندے شَکسات نَہ کنت.

بَہ کئول ءِ سیما بلوچ ! اے درد ءَ ھما زانت ءُ مار اِیت کہ منی داب ءَ پہ وتئی بیگْواھیں بَچّ ءُ بْرات، کماشانی آجوئی ءَ چو سربتگ ءَ برے شال ءُ برے کراچی ءِ شھدگ ءُ چارراھانی زیبائی اِنت.

ریاستی چانوگر اے جُست ءِ پسّو ءَ من دلجماں نہ دئے اَنت بَلئے! مھلب ءُ سمّی اے درد ءَ شر سرپد اَنت…. گْونڈلیں ھیدر جان شر زانت کہ چہ شال ءَ بگر داں اسلام آباد ءَ پںد بُرّگ ءُ زیمّیں دل ءِ چیھال چی اِنت….. پَرزانہ اَلّم اے جُست ءِ پَسّو ءَ دَنت کہ نازاکیں بْرات ءِ جُتاھی، پہ زُور ءُ تاکت گِستا کنگ چِتور گْران اِنت….؟
دگہ ھَزاراں بلوچ پُسّگ اَنگت اَست کہ پہ وتئی بیگْواھیں گوھرانی گم ءَ چانٹ ءِ دْپ ءَ نِشتگ چو مُھرگ ءَ روچاں ھِساب کن اَنت. باز ءَ پہ ودار زِندمان باھینتگ کہ آھانی تہ ءَ شبیرجان ءِ ناکوزتک ءُ بیگْواھیں سپرجان ءِ لوگبانُک گنجل بلوچ کہ اِنتزار، اِنتزار ءَ زِندگی مَرگ ءِ اَمبازاں بَبا دات…..

مروچی سیما ءُ زرینہ ءِ ھمبرائی ءَ پہ سرجمّیں بلوچ راجءَ اِمروز آس شَلّیت ءُ وشّی چہ دل ءِ دْمکاں بیگْواہ اَنت. مُلوریں بیگاہ اَنچو پِرگْوز اَنت کہ سماء نہ کپ اِیت، شپ چو کہرّیں کورُم ءَ ماندار اِیت. بَلئے! یاتانی کئوش مُدام زِرد ءِ دَریگ ءَ دَمال کنت کہ سُھب بگندئے مِستاگ بِہ گیپت ءُ ودارانی ھَتم کشّیں چِلّگ ھَلاس بِہ بیت مھرّانی پُلّ بِچکندیں گْواڑگ بِہ سْرپ اِیت…. کُج اِنت؟. کئے اِنت کہ بِہ ڈس اِیت راستی یے شُبین کُجا دست کپ اِیت ءُ دْراھیانی سپر آسر، تھاریں کِشکاں رُژناھی یے بَلّیت ءُ ھوشامیں دل سیراپ بیت.

پمشکہ من گْوش آں اُوستانی سِستگیں اُوتاگ ءِ گِرھن دَیَگ آجوئی اِنت کہ سُھر دْپیں باندات ئے مانزمان مَستریں لیک اِنت. چیاکہ مارا آجوئی ءِ ھر جُنزانی تہ ءَ اے ھبر گِندگ ءَ کئیت کہ زُوراکاں پہ وتئی ھاکمی ءِ بَرجم دارگ ءِ ھاترا اے دابیں ھَمل کُتک. مرچی پاکستان ھم پہ بلوچ ءِ ایردستی ءَ ھمے کارپدانی دیم ءَ بَرگ ءَ روچ پہ روچ گُلائیش اِنت.

من اے گپّ ءَ کدی دلجم نہ باں کہ پاکستان وتئی اے ناشریں کارپداں یلہ کنت ءُ بلوچ راج ءِ بیگْواھیں پُسّگاں چہ زِندان ءَ آجو کنت، بلکیں آ لوٹ اِیت کہ تئی نام ءُ نِشان پَشت مہ کپ اِیت. بَلئے اے ھبر مئے توکل ءُ ھاٹیگ ءِ کوپگان اِنت کہ ما پاکستان ءِ اے بَدّیں واھشت ءُ اَرمان ءَ چِتور ھاک ءُ جَس کُت کن اِیں. وھدے ما پاکستان ءِ زُلمانی دیم ءَ میلانک بَہ اِیں گُڈ ءَ پاکستان نہ گیدی یے ھِچّ تاکت مئے دیم ءَ ڈنگر دات نہ کنت.

اگاں کسّے وتا بلوچ گْوش اِیت! مرچی سیما ءُ زرینہ ءَ ھَوار بیگْواھیں ھر بلوچ پُسّگ ءِ کہولانی چہ درداں سرّیچ اِیں دانک آئی دل جَکسین اِیت. ،بَلئے اے کُلیں درد ءُ دورانی دَرمان آجوئی اِنت. اگاں ما پہ آجوئی ءَ یکمُشت مہ بَہ اِیں پاکستان ءِ اے رنگیں کارِست مئے سرا کدی نہ چُٹّ اَنت، بلکیں داں گُمساری ءَ مُدام یک شَلّ ءَ آھن ءِ جمبر گْوار اِیت. سبزتگیں اُمیتامی دَر ءُ دَروازگ بَند کنگ بَہ اَنت. گُڈ ءَ مارا کسّے چو ریڈانڈین ءِ داب پہ اَبد چہ دُگنیاے مُلبت گار ءُ گُمساری سرجمیں داشت نہ کنت. گھ ھمیش اِنت کہ مارا وتئی سر ءُ چِٹ مرچی گِرگی اِنت تہ باندا مھلب ءُ سمّی، سیما ءُ زرینہ ءِ ھمبرائی ءَ دِگہ ھزارانی کِساس ءَ بلوچ پُسّگ دَگ ءُ چارراھانی پانگ بَہ اَنت ما گوں ھَوادگیں دانکاں سر جَھل بِہ بَہ اِیں.

مرچی وھد ءِ لوٹ اِنت کہ سرجمّیں بلوچ راج یکمُشت ءَ پاد بئیت سیما ءَ ھَوار کُل بیگْواھیں پُسّگانی توار ءَ وتئی بکنت ءُ گوں آجوئی ءِ جُنز ءَ ھمگام بِہ بیت. چیاکہ بیدے آجوئی ءَ اے ایردستی ءِ شَرتگ ءُ توپان مارا کُلّاں مانپتائیت ءُ بارت کہ کس مئے سوج ءَ نہ دَنت.
اے دَرگت مَستریں ڈُبّہ ءُ ذمہ واری ھما رھشون آجوئی لوٹوکیں گَلانی بیت کہ اے نہ گیگیں جاوراں مارا پہ بلوچ راج ءَ چے کنگی اِنت. یکمُشت ءُ تِپاکی ءِ سنگر ءَ نِندگی اِنت یا وتئی واجھی یے پاگ مُھر دارگی اِنت. اے سلاھ ھماھانی دست اِنت کہ تْرند رَواجیں وھد ءِ گاماں چون ءُ چے پئیم ھَمگام بَہ اَنت. وتا گوں مْیان اُستمانی سیاست ءِ رنگاں چِتور رَج اَنت ءُ راجی باندات ءَ واناک کن اَنت داں دُگنیاے کرّیں گوشاں بلوچ راج ءِ توار بِہ کپ اِیت ءُ ک ریں چم پہ گِندگ ءَ ساجو بِہ بَہ اَنت.

اَے بلوچاں اِتھاد
پہ وشیں روچاں اِتھاد

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

شبیر ءِ بیگواھی ءِ سر ءَ سیما ءُ زرینہ ءِ ارس ءِ ھار

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

یک انسانے ءِ سرجمیں لوٹ وتی چاگرد ءِ سر ءَ گھتری اِنت آئی ءِ بودشتی ھمے بیتیں کہ من وتی چاگرد ءِ تہ ءَ کجام وڑ ءَ یک ھنچیں رنگے بہ دیاں تاں جھان ءِ مردمانی چَم ھمے رنگ ءِ چارگ ءَ بہ زَر اَنت ۔

بلے وائے بدواھیں دست کہ ھمے دست مئے وتیگانیگ اَنت مئے رژنائیں چراگاں کُشان اَنت رژنائیں باندات ءِ درکپتگیں لوٹاں گار کنان اَنت ۔

ھنچش بدواہ زوراک اِنت ھنچش بدواہ ءِ کاسگ چَٹ چاپولس وروک ءُ ریچوک کہ مروچی بلوچ گھارانی ارساں ھمک دمک ءُ دراں ریچان اَنت ۔

گیرت ننگ ءُ ناموس گشان ءُ پَردگ زندمانی ءِ تہ ءَ گون اَنت پراہ ءُ دَہ میٹر شلوار ءِ پاد ءَ کنگ ءُ بروتانی چَنگ کنگ ءُ مھور ءُ ڈولڈاریں گاڑی ءِ سوار بوھگ ءُ دگانی سر ءَ نندوکیں سیما ءُ زرینہ ءَ ھوار ایندگہ مردمانی چمانی ارسانی گرگ ءَ اَبید آیانی چمانی تہ ءَ ھاک ءُ آیانی سر ءَ شاتکامی ءِ زیبداری نہ اِنت۔

مروچی اگاں تو ھمے ارساں چہ تُشے ھم اِبرت بی گپتیں یاں ھمے ارسانی سر ءَ کَمے بژنیگ ءُ وتی کرتگیں سیلکاریاں ژند بہ بیتین ئِے گڑ ءَ الم چِد ءُ دیم بہ گندے ءَ سیما ءُ زرینہ ءِ وڑیں رُستَگ ءُ جوانیں دوتکاں وتی ارسانی ھار دگانی سر ءَ نہ تاچینتگ اَت اَنت ۔

ھمے ارسانی بے تاھیری آواران ءَ بہ گِر مروچی ھشتمی روچی ءِ (علامتی) شد کشیں ھرتال ءِ بنجل ءِ تہ ءَ نندگ ءِ گرمیں لیوار ءَ سوچگ ءَ ایں۔

بیگواھی ءِ درد کہ سیما ءُ زرینہ ءِ انارکاں ایریچان اَنت منی دل ءَ ایوک ءَ ناں بلکیں سرجمیں انسانیت ءِ جُلگمیں بدن ءَ پروش اَنت ءُ تُش تُشی ءِ نیمگ ءَ بر اَنت ۔

اسمبلی ءِ نِندوکیں مردمانی شَرم ءُ ھیاہ ھما روچی شتگ کہ آ بنزھیں مات ءَ پیداک کرتگ اَنت ءُ شاگیں گوانزگ ءَ چیل داتگ اَنت بلے آیاں ھما روچی ھم ھمے گوانزگ ءِ چیل کمشرپ کرتگ ءُ وتی مات وابی ءِ تھت ءِ سر ءَ پَچ گڑینتگ اَنت۔

مروچی کجا چہ سیما ءُ زرینہ ءِ وڑیں جنینانی ارساں اے وڑیں اسمبلی نِندوکیں مردم پَھک کُرت کن اَنت بلے بژن ھمے بیتیں تنی وھدی ءِ سر ءَ مئے مردم تپاکی ءِ گاماں سُست اَنت کہ اسمبلی ءِ تہ ءَ نِندوکیں مردم مروچی مئے گھارانی ارساں ریچان اَنت۔

چار اکتوبر ءِ سھب پہ زرینہ ءُ سیما ءَ یک گرانیں سھباں چہ یکے اَت کہ مئے مروچی ھم سھب سیما ءُ زرینہ ءِ دل ءَ دردیگیں گماں بران اِنت ءُ روان اِنت سیما ءُ زرینہ وتی ودار ءِ آسری ءَ نیشتگ اَنت تاں کدیناں رژنائیں چراگ ءِ مئے چمانی تہ بَلیت ءُ ما ھمے رژنائیں چراگ ءِ کِشگ ءَ پَٹان اِنت ءُ روان اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

گہار سیما بلوچ 

نبشتہ کار : مھر بلوچ 

دی بلوچستان پوسٹ 

گہار سیما بلوچ وتی برات شبیر بلوچ ءَ چہ زندان ءَ آجو کنگ ءِ واستا شُد ھرتالی بنجل ءَ نندک ءَ اِنت پرچاکہ  شبیر بلوچ ءَ را پاکستانی لشکر  4 اکتوبر 2016 ءَ ماں کیچ ءِ دمگ گورکوپ ءَ آوار جَنّت ءُ ھما روچ ءَ  بگر  داں روچ ءِ  مرچی شبیر بلوچ ءِ لوگ ءِ مردم پہ شبیر بلوچ ءِ آجوئی ءِ واستا درپدر اَنت بَلے کس شبیر بلوچ ءِ لوگ ءِ مردمانی گپ ءِ گوشدارگ ءَ ساڑی نہ اَنت ءُ شبیر بلوچ انگت بیگواہ اِنت.  یکّیں شبیر بلوچ اِناں دگہ ھزاراں بلوچ پرزند پاکستانی لشکر ءِ دست ءَ گار ءُ بیگواہ اِنت ءُ دگہ ھزاراں پرزند شہید کنگ بوتگ اَنت ءُ انگت ھمے پاکستان ءِ زلم بلوچ ڈیھ ءِ تہءَ برجاہ اِنت.

 شبیر بلوچ ءِ بیگوئی پد آئی ءِ گس ءِ مردمانی سر ءَ  چے گوازگ ءَ اِنت آ شبیر بلوچ ءِ لوگ ءِ مردم زان اَنت ءُ دنیا تہ ءَ چُشیں انسانی ھکانی ادارگے نیست کہ گہار سیما ءِ کپ ءَ گوش بداریت.

 گہار سیما گوں پاکستانی ادارگاں ھمے دزبندی کنگ ءَ اِنت کہ اگاں منی برات شبیرجان ءَ جُرمے چیزے کُرتگ گُڑا ءَ آئی ءَ ڈیھی ءُ اُستمانی کانودانی وڑ ءَ سزا بہ دے اِت چو ھم نہ اِنت کہ آھر ءَ سالانی سال بیگواہ بکن ءُ آئی ءِ لوگ ءِ مردمانی سر ءَ زلم کنگ اِنت.

شبیر بلوچ ءِ  گناہ ھمے بوتگ کہ آئی ءَ وتی راج ءِ سر ءَ بوکیں زُلم ءِ ھلاپ ءَ توار چِست کُرتگ ءُ ھک ءِ گپ جتگ. پمیشکا مرچی دو سال اِنت شبیر بلوچ بیگواہ اِنت.

من گوں انسان دوستیں ادارگاں ءُ گوں ادگہ راجاں دزبندی کن آں کہ  آ شبیر بلوچ ءُ ادگہ گار ءُ بیگواھیں مردمانی آجوئی ءِ واستا وتی توار ءَ چِست بکن اَنت.

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

دگنیا زان ءَ گُنگ ءُ کَر ءُ کور اِنت؟

نبشتہ کار: فقیر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

برے برے من نِند آں بس ھمے جیڑاں کہ دگنیا پرچا چُش اِنت، اِنسان اِنسان ءِ سر ءَ پرچا زُلم کنت، زان ءَ یک اِنسان ءِ دومی اِنسان ءِ درد ءَ ماریت نہ کنت، زان ءَ دگنیا ءِ تہ ءَ مھر مُرتگ، زان ءَ دگنیا دوزہ ءِ دومی جاہ اِنت؟

بس مدام من ھمے بابت ءَ جیڑ آں کہ پرچا چُش بے مھری اِنت، پرچا یکّے چہ دومی تچ اِیت ءُ دور بوھگ لوٹ اِیت، پرچا یکّے دومی ءَ وتی پادانی چیر ءَ کنگ لوٹ اِیت، پرچا یک اِنسانے دومی اِنسان ءَ وتی گلام کنگ لوٹ اِیت، زان ءَ دگنیا یکّے دومی ءِ گلام جوڑ کنگ ءِ واستا جوڑ کنگ بوتگ، یا یکّے دومی ءِ سر ءَ زُلم ءُ زوراکی ءِ واستا جوڑ کنگ بوتگ؟

اگاں مردم دگنیا ءُ دگنیا ءِ مھلوک ءِ سر ءَ بہ جیڑ اِیت گُڑا گنوک بیت. مردم آھر ءَ گنوک ءِ نام ءَ توار کن اَنت کہ پِلانی گنوک اِنت. دگنیا ءِ شر کُرت نہ کُرت بَلے وت گنوک بوت، بس آ پد ءَ چاگرد ءِ تہ ءَ گنوک ءِ نام ءَ زانگ بیت.اگاں یکّے دگنیا ءُ چاگرد ءِ یا وتی راج ءِ سر ءَ بوکیں زُلم ءُ زوراکی ءِ ھلاپ ءَ توار چِست بکنت گُڑا آ مردم زُوت گار ءُ بیگواہ کنگ بیت یا آ کُشگ ءُ دور دَیَگ بیت. پرچاکہ اے دگنیا ءِ تہ ءَ ھک ءُ اِنساپ ءِ گپ کنگ یک گُنایے جوڑ بوتگ.

مرچی ھمے توار ءِ سبب ءَ شبیر بلوچ ءَ ھوار دگہ ھزاراں بلوچ پُسگ گار ءُ بیگواہ اِنت پرچاکہ شبیر بلوچ ءُ آھی ءِ ھمراھاں وتی چاگرد ءُ وتی راج ءِ سر ءَ بوکیں زُلم ءُ زوراکی ھلاپ ءَ توار چِست کُرتگ ءُ وتی راج ءِ سر ءَ بوکیں زُلم اِش برداشت کُت نہ کُرتگ . پمیشکا مرچی زندانی جوڑ کنگ بوتگ اَنت ءُ ھمے توار پہ پاکستان ءِ واستا یک توپانے چہ کم نہ بوتگ.

شبیر بلوچ پاکستان ءِ دیم کُنٹگے جوڑ بوتگ پرچاکہ شبیر بلوچ ءَ پہ وتی ڈیھ ءُ راج ءِ واستہ مھر بوتگ مدام وتی ڈیھ ءُ راج ءِ رکینگ ءِ واستہ توار چِست کُرتگ ءُ وتی توار دگنیا ءَ سر کُرتگ کہ پاکستان بلوچ راج ءِ سر ءَ شست ءُ ھشت(68) سال اِنت کہ زُلم کنگ ءَ اِنت.

شبیر بلوچ ءِ اے توار پہ پاکستان ءَ مَرگے جوڑ بوتگ اَت ءُ ھمے توار مدام پہ پاکستان ءِ ساہ ءِ کبزہ کنگ ءَ ساڑی بوتگ ءُ پاکستان ءَ چاریت کہ اگاں من اے توار بند نہ کُرت گُڑا اے توار من ءَ بیگواہ کنت ءُ وتی بادشاھی ھتم بیت.

پاکستان شبیر بلوچ ءِ توار ءَ چہ تُرس ءِ آماچ اَت . پمیشکا پاکستان شبیر بلوچ ءَ 5 اکتوبر 2016 ءَ ماں کیچ گورکوپ ءَ گوں دگہ سی ءُ شش( 36 ) مردم ءَ ھوار بیگواہ کن اَنت ءُ آدگہ مردماں یل کنت بَلے شبیر بلوچ انگت بیگواہ اِنت.

بَلے پاکستان اے ھم نہ زانتگ کہ شبیر بلوچ ءَ وتی ھمے توار مرچی ھر یک لوگے ءَ سر کُرتگ ءُ مرچی ھمے توار ھر یک بلوچ پرزندے ئِے دپ ءَ اِنت.

شبیر بلوچ ءِ بیگواہ کنگ ءِ روچ ءَ بگّر تاں روچ ئِے مرچی شبیر بلوچ ءِ گھار سیما بلوچ ءُ شبیر بلوچ ءِ لوگ بانوک زرینہ بلوچ ماں پاکستان ءِ ھر یک ادارگانی دَر ٹُکیتگ بَلے کس پہ سیما بلوچ ءُ زرینہ بلوچ ءِ توار ءِ گوشدارگ ءَ ساڑی نہ اِنت. یکّیں شبیر بلوچ ءِ گُھار ءُ لوگ بانوک زرینہ پہ شبیر بلوچ ءِ چہ زندان ءَ آجوئی ءِ واستا ءَ جھد کنگ ءَ نہ اَنت، بلکین ءَ دگہ ھزاراں بیگواھیں پرزندانی بابت ءَ جُد ءُ جھد بوگ ءَ اِنت ھمے مردمانی تہ ءَ یکّے ازگر بنگلزی ءِ زھگ اِنت کہ وتی پِت ءِ آجوئی ءِ واستہ ھبدہ(17) سال اِنت ھمے پاکستان ءِ نا اُمیتیں انساپ جاھاں وتی پِت ءِ شوھاز ءَ اِنت بَلے ھچ ھال ءِ نیست باریں کجا اِنت.

دومی بی ایس او آزاد ءِ گوستگیں سرکماش زاکر مجید بلوچ ءِ گھار پرزانہ اِنت کہ وتی برات زاکر مجید بلوچ ءِ چہ زندان ءَ آجوئی ءِ واستا نھ(9) سال اِنت جُھد کنگ ءَ اِنت بَلے زاکر مجید ءِ ھم ھچ ھال نیست ءُ بی این ایم ءِ گوستگیں بنجائی باسک داکتر دین مھمد بلوچ ءِ زھگ سمی بلوچ ءُ مھلب بلوچ ھم وتی پِت ءِ چہ زندان ءَ آجوئی ءِ واستا نھ(9)سال اِنت جد ءُ جُھد کنگ ءَ اَنت بَلے انگت یکّے ھم دیم ءَ آرگ نہ بوتگ .

مرچی شبیر بلوچ ءِ گھار سیما بلوچ ءُ شبیر بلوچ ءِ لوگ بانُک زرینہ بلوچ گار ءُ بیگواھیں مردمانی واستا توار چِست کنوکیں گَل ءِ بُنجل ءَ شُد ھڑتالی ءَ نشتگ اَنت ءُ شبیر بلوچ ءِ لوگ ءِ مردماں ابید ماما کدیر بلوچ ھم بیگواھیں مردمانی شوھاز ءَ نشتگ ماما کدیر ھما وھد ءَ اے بُنجل ءَ نِندگ ءِ پیسلہ کنت ماما ئِے بچ جلیل ریکی بیگواہ کنگ بیت ءُ ماما کدیر بلوچ گوں آدگہ بیگواھیں مردمانی کہول ءِ مردمانی ھواری ءَ ءُ بیگواھیں بلوچ پرزندانی چہ زندان ءَ آجوئی ءِ ھاتر ءَ یک گَلے جوڑ کن اَنت آ گَل ءِ نام “” وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز “” اِنت گوستگیں نھ (9) سال اِنت کہ پہ بیگواھیں بلوچ پرزندانی شوھاز ءَ جھد کنگ ءَ اِنت. بَلے انگت بیگواھیں مردم دیم ءَ آرگ بوگ ءَ نہ اَنت ءُ دومی گپ ھمے زُلم ھم انگت بند بوگ ءِ نام ءَ نہ زانت.

ماما کدیر بلوچ شُد ھڑتالی بُنجل ءَ نِندگ ءَ ابید ھم ماما کدیر ءِ بچ جلیل ریکی ءِ تیر سُپتگیں کُنٹ ماں جنگل ءَ ماما کدیر ءَ دست کپیت ءُ انگت ھمے آدگہ بیگواھیں مردمانی کُنٹ دست کپگ ءَ اَنت.

مرچی سیما بلوچ پہ اُمیتی ھمے بُنجل ءَ نشتگ پہ وتی برات شبیر بلوچ ءِ چہ زندان ءَ آجوئی ءِ واستا بَلے مرچی دگنیا ءِ ھما ادارگ کہ پہ انسانانی ھکانی واستہ جوڑ کنگ بوتگ اَنت. بَلے آ ادارگ مرچی بلوچستان ءِ تہ ءَ ھچ گِندگ بوگ ءَ نہ اَنت ءُ ما ھمے سرپد بہ اِیں کہ دگنیا بلوچ راج ءَ یک راجے سرپد نہ بیت.

زان ءَ بلوچ راج دگنیا ءِ تہ ءَ یک راجے نہ اِنت یا بلوچ راج ءَ را دگنیا ءِ تہ ءَ زندگ بوگ ءِ ھک نیست؟

پمیشکا ءَ مرچی دگنیا گُنگ ءُ کر ءُ کور بوتگ. بَلے ما اے ھم جزم اِیں کہ یک نا یک روچے اَلم شبیر بلوچ ءُ آدگہ پرزندانی توار اَلّم اے وابیں راج ءَ گوں دگنیا ءَ پاد کنت ءُ شبیر بلوچ ءِ لوٹ وتی منزل ءَ سر بیت ءُ شبیر بلوچ گوں آدگہ پرزنداں ھوار چہ اے تھاریں زندان ءَ آجو بنت.

من گوں اِنسانی ھکانی گَلاں ءُ آدگہ راجاں گوں دست بندی کن آں کہ آ پہ شبیر بلوچ ءُ آدگہ بیگواھیں بلوچ پرزاندانی ھوار بلوچ راج ءِ سر ءَ بوکیں زُلم ءُ زوراکی ءِ ھلاپ ءَ توار چِست بکن اَنت.

بلوچ راج گوں وتی ڈیھ ءَ زندگ بات
گار ءُ بیگواھیں بلوچ پرزند آجو ببات اَنت

درست یک ھساباں 

13 گوپشان شھدائے بلوچستان

ماھل بلوچ 

دی بلوچستان پوسٹ

بائد ایں شھید بھر بانگ کنگ مہ باں بلوچستان ءِ تھا شھید بیتگیں سر ھماھاں کہ گلزمین ءِ پھازگ ءَ او ننگ ناموس ءِ رکینگ ھاتر ءَ وتی تنگوئیں جان ندر کتگ انت. وتی وشیاں سر گوستگ آں گرم ءُ سارت ئے نچارتگ آ کمبر کازی ئے دروشم بہ بیت یا شھید شئے ھک ئے یا آدگہ شھیدانی کہ وتن رکینگ ءِ ھاتر ءَ ھر وڈیں گم ءُ سکیانی دیمپان بوتگ انت. چو ابدالیں گنوک پیم ءَ مدام پہ وتن ءَ آشک بوتگ انت ھنچوش کہ شئے پہ وتی ھانی ءَ …..

منی نوشتانک ءِ مول مراد ھمیش انت کہ شھید ھچ دروشم بھر بانگ کنگ مہ بنت …

آ تئی شھید…
منی شھید ….
شھیداں پرچہ بھر بانگ کنیں؟
شھید منی برات بہ بیت یا منی سیاد ءُ وارس یا منی ھچ مبیت ..
بلے ……..
آ یک بلوچ ءِ آئی ھون ءِ توک ءَ بلوچیت است انت آ چہ وتی ماتیں گلزمین ءَ رستگ ءُ پاد اتکگ یک بلوچ مات ءِ گس ءَ ودی بوتگ گڈاں بزاں آء شھید منی شھید انت آء تئی شھید انت ماتیں گلزمین بلوچستان شھید انت. شھید ءَ وتی نگرھیں جان پہ وتی ھاک ندر کتگ شھید رند ءِ بہ بیت یا لاشاری. گوادری بہ بیت یا تربتی دراھ یک ھساب ءَ چارگی انت. پرچا کہ درستانی کشک یک بوتگ دراھ یکیں راھ مساپر بوتگ انت دراھانی منزل یک بوتگ آجوئی …..
آشوب ءِ جنگ ءَ زات ءُ زریات چارگ نہ بیت ھرکس گوں وتی جھد پدر بیت ..

وھدے کہ ما سپر ءَ رھادگ بہ ایں گڈا مئے ھمراھ ھرکس بوت کنت آ شر زات بوت کنت یا کول لس مھلوک ءِ کم زات ھم بوت کن انت. آ بلوچ ھم بوت کن انت یا دگے دری ئے منا اے ھک ءَ کس نہ دنت کہ من بگوشاں تو منی ھمراھ بوت نہ کنے پرچہ کہ تو چہ من زات ءَ کمتر ات.

ھمے دروشم ءَ بلوچستان ءِ تھا شھید بیتگیں شھیدانی تھا ما پرک آورت نہ کنیں … شھید دراھ یک انت آھانی لوٹ ءُ واھگ یک بوتگ انت. ما بائدانت شھیدانی ھونانی سرا سودا مہ جنیں. آھانی تھا پرک پیداک مہ کن ایں. پرچا کہ شھیدانی رتکگیں ھون مارا ھچ دروشم ءَ ماپ نہ بنت ……

سھر چکیں دروت پہ ھما شھیداں کہ آھاں وتی سرجمیں زند پہ بلوچستان ءُ آشوب ءِ ھاترا ندر کتگ ءُ گوں وتی رتکگیں ھوناں گلزمین وشبوھ کتگ او اے گلزمین مدام پہ وتی نرمزاریں بچاں پھر بندیت گشیت شما نمیران اِت، زندگ اِت، داں جھان است انت ابدمان ات…

ھون ھرکسی سھر انت،
ھون ھرکسی وش بوھ،
درست یک ھساباھاں….

بلوچستان آجو بات

انکلاب

نبشتہ کار: شھید رحمان عارف
پولکار: ظہور فضل

دی بلوچستان پوسٹ

تو ھژارءُ زانت کاریں تالبءُ سرپدیں ورنائے ترا باید اِنت کہ چہ ایندگے ورناہاں گیشتر وتی راجءِ گم ءُ ملک. ءِ آزاتیءِ پکر بہ بیت بلے تو گیشتر وتی وانگءَ گوں دلگوش اِت ترا اسکولءِ کاراں ابید دگے کار نیست اِنت تو نزانے مزن نامیں لینن ءَ پہ بزگیں مھلوکءَ کجام مشکل و جنجالاں گوں دیم پہ دیمی کتگ اَت چی گویراءِ کسو ءَ بوان سرپد ببو تو ھم یک ورنائے ءِ تی راجءَ چہ تو بازیں اُمیت بازیں واھگءِ داشتگ۔ یات بکن سنگت وھد باز تیزیءَ گوزان اِنت انکلابی بدلیاں دیر نہ لگیت ملکی ءُ درملکی جاوراں دیمءَ ایر کنگ ءُ معروضی ءُ موضوعی جاورانی پدا جدلیاتی و سائنسی کار وڑاں گوں وتی تھریکءُ زرمبشتءِ دیمءَ برگءِ اگدہ مئےءُ شمے بزاں تالبءُ ورنایانی کوپگءَ اِنت چش مہ بیت کہ آؤکیں روچاں دپترءِ تاکانی تہا مئے ءُ شمے نام گدارانی سرپءَ ھوار بہ بیت اِنت اشیءَ چہ پیش کہ ما بسترءُ گندلانی سرا مرگءِ امبازاں بہ بیں بیا گوں ھمے کاروانءَ ھوار بیں کہ اے کاروان ءِ سروک نوروز ءُ حمید ءِ وڑیں ورنایاں کہ آیاں پاہو چُک اِت بلے راج سودا نہ جتءُ اے رزمبشت ءِ درستان چہ مستریں ءُ دیمءَ تریں کوت بی ایس او  اِنت ما زانیں کہ تالب انکلاب نیار اَنت بلے مئے گورا اشیءَ کس داشت نہ کنت.

اے گشتانک ءِ اشکنگا چہ رند رشید ءَ وتی سرچست کتءُ جست کت کہ واجہ تی درستیں گپ راست اَنت ءُ تو منءَ اے احساس داتگ کہ پہ وتی راجءَ جہد ءِ زمہ مئے کوپگا اِنت بلے تو منی لوگءِ ھالءَ سرپد نہ اِت منی پت وتی کماشی ءَ گوں باریں چہ وڑ ءَ منءَ وانینگا اِنت او منی مات منی گونڈیں براتءُ دوہیں گھاراں لاپ دیگا اِنت  گشتانک دیؤکیں ورنا ءَ پہ بچکندگ پسو دات منی سنگت تو انگت سرپد نہ بوتگے کہ مئے جہد ھمے شدءُ گژنءِ ھلاس کنگءِ ھاترا اِنت  تو گریبئےءِ پمشکہ ترا چہ گیشتراُمیت دارگ بیت اِنت کہ تو جہدءِ دیمءَ درکائے پرچی کہ واجہءُ میرءُ نوابءُ سرداراں زندءِ کلیں وشی است اَنت آ پدا پہ ماءُ شما جہد نہ کن اَنت. تو اے کتابءَ بزورءُ بوان اے لیننءِ کتاب اِنت گڑا تو زانءِ کہ لیننءَ پہ انکلابءَ چےکدر کربانی داتگ۔ رشیدءَ ھمے گشتانک دیوکءِ نیمگا چارتءُ گشت من اے کتابءَ انی نہ واناں منی گشتانک دیوک ءَ پد رشید ءِ نیمگا چارتءُ دراہینت سنگت اے کتاب منءَ دگہ یک سنگتےءَ دہیگی اِنت تو اشیءَ بوان امتحانءَ ما تی کمکءَ کنیں بورڈ والا مئے تنظیمءَ شریءَ زان اَنت ءُ پدا نقل ءِ کنگءَ ھچ مترس کس تی نامءَ گپت نہ کنت انچو ھم. اے کورس ءِ کتاباں چی ماں اِنت ابید چہ قائداعظم و علامہ اقبالءَ اے سامراجی تعلمی رھبنداں جوڑ بوتگیں کتاباں وانگا دگہ ھچ نہ رسیت اسلی زانت لینن ءُ مارکسءِ کتاباں ترا رست کنت تو اے کتابءَ وان پدا بچار کہ تو چے کدر زانتءِ واجہ بئے.  اے راست اِنت ھپتگی ءَ رند دراہیں تالبانی میانءَ رشید اوشتاتگ او گشتانک دیگا اَت ھژارءُ پہمداریں تالب رشید کلاسءَ چہ مدام در تالبانی میانءَ آزاتی ءُ انکلابءَ گوں گلاہیش اَت ھپتگ ماہ ءُ سال بیت رشید وانگءَ چہ دور بیان ءُ انکلابی سیاست ءَ دیمءَ رواں اَت کہ اناگت جاور بدلت اَنت تالبانی انکلابی سیاست ءُ گل پروشتءُ دو بہراں بیت ھمے جاورانی تہا رشید ءَ ھال رست کہ تی پیریں پتءَ وتی بچءِ رھچاری ءَ دمبرت ءُ آ مردگانی کبرستانءَ ھوار بیت رشید وتی سنگتانی کرءَ شت پہ ھال دہیگءَ کہ من لوگءَ روگایاں منی پت بیران بیتگ اے دمانءَ رشید بے ھیال اَت کہ آ انکلابیے ءُ اے اولی رند اَت کہ آئیءَ وتی لوگءِ ھیال اتکگ اَت پیریں پتءِ عکس ماتءِ ھیال براتءُ گہارانی عکس یک یکءَ رشیدءِ دیمءَ اَت اَنت رشیدءَ وھدے گوں ارسیگیں چماں سنگتاں اے ھال دات کہ آئی ءِ پت بیران بیتگ پہ ھمے اُمیتءَ کہ سنگت آئیءِ گماں شریک بنت ءُ اے دلپدردیں ھالءَ پہ اپسوزی بنت بلے اے ھیال ھما وھدی پرشت کہ  رشید تو انگت انکلابی ے جوڑ نہ بیتگ ے مارا بچار نہ لوگءِ ھیال ناں دگہ ھیال انکلابی تی وڑ ءَ پہ پیریں پتءِ مرگءَ نہ تچ اَنتءُ لوگءَ نہ رو اَنت اے جہان ءَ  انچو ھم پیرینانی زرورت نہ اِنت اے پیریں مردم چاگردءِ سرا بوجھ اَنت تو وت کمو ھیال کن زاناں تی لوگءِ روگءَ گوں تی  پت زندگ بیت کنت ترا باید اِنت مہ گشیں کہ مرچیگیں اے پروشتءُ پروشی روچاں تی وڑیں سنگتءِ چنچو زرورت اِنت بلے تو وتی دل دور داتگ ۔

اے گپانی اشکنگءَ گوں رشیدءَ پورا آس لگ اِت آئیءَ گشت کہ من رد وارتگ  کہ شمے وڑیں مردماں راج دوست زانتگ شما منءَ انکلابءِ راہ پیش داشتگ  مارکسءُ لیننی زانتءِ شون داتگ بلے شما وت مارکسءُ لیننءِ پکرءِ بنام کنوکانی رمءَ اِت اگاں ھمیشی نام اِنت سیاست گڑا اے سیاستءَ ھدا وت اِنت ھمے گپاں گوں رشیدءَ دروازگءَ لگے جتءُ دیم پہ بسءِ اڈہءَ شت لوگءَ سربیگءَ گوں رشیدءَ ھال رست کہ زیکیں نیمروچءَ آئی پیرزالیں مات ھم ھدا ءَ وتی مال کرتگ اَت رشید ھیران اَت لوگ ءَ پرسءِ آؤکیں مردمان پر اَت ھر یکے ءِ چم رشید سرا سک ات اَنت ءُ گوں نپرتءُ زھرءَ رشیدءَ چارگءَ ات اَنت ھپتگءِ گوست رشید ءَ ھوش کت کہ نی منءَ کارءُبارءِ کنگ لوٹیت براتءُ گھار  کسان اَنت  لاپ لوٹ اَنت دپترانی گولگءَ رند رشید ھیران اَت کہ کجا بروت درستیں زند ھمساہیگانی سرآروکاں گوں گوازینگ نہ بیت اِنت۔ رشید ھمے ھیالانی تہا اَت کہ آئی ءِ کسانیءِ سنگت مجید ءَ آئیءِ کوپگ ءَ دست جت ءُ رشید ءَ گوں گشتءِ رشید من ترا سوجءِ دیاں من بنکءَ کارایاں تو چش بکن وتی لوگءِ کاگداں بنکءَ جمعءَ کن او چہ بنکءَ وام بزیر پہ وت دوکانءِ پچ بکن بلے دلءَ گوں کارءُبارءَ بدے ءُ سیاستءِ ھال دیست رشیدءِ گشے ساہ پربیت آئیءَ پہ وت رژنءِ یک شہمءِ مجیدءِ دروشمءَ دیست دومی روچءَ رشید ءَ وتی بنکءِ کار گیشءُ گیوار کت اَنت ءُ نوں رشید دوکانے واھند اَت بلے لوگ یے رہن اَت تالبانی انکلابی گلءِ باسکاں رشید ءَ انکلابی دژمن دمبرتگءُ مایوسءِ نام بکشاتگ اَت رشید پہ وتی لاپءِ شوھازءَ مھنت ءَ اَت دوکانءَ تنے وھدے ماہے نگوستگ اَت کہ یک روچے بیگاہءِ وھدءَ رشید دوکانءَ نندوک اَت کہ زمین جمب ءَ گوں مہلوک ءِ کوکار شرو بیت اَنت کس کسے نہ اَت ہریکے وتی ساہءِ رکھینگءَ تچگءَ اَت شریں ساہتےءَ رند ایمنی بیت ہریکے ءِ وتی دوکاناں چارگءَ اَت سئے دوکانانی چھت گوں زمینءَ یک اِت اَنت ھرسئیں دوکان ستکگ اَت اَنت پٹءُ پول شرو بیت رشید زاہر نہ اَت گِلءُ ھشت ءِ ستکگیں دارانی گستا کنگءَ رند مردماں چہ رشید ءِ دوکانءَ رشید ءِ ستکگیں لاش گوں اَت ءُ  ھریکےءِ چماں ارس گوارگءَ اَت رشید ءِ گھارءُ کستریں برات تنے وھدی لوگءَ نشتگءُ رشیدءِ ودارءَ کنگءَ اَت اَنت تانکے روچءِ بنک والایاں لوگءَ چہ کش اِیت ءُ رشیدءِ لوگءَ لیلام بکنت پرچی کہ انگت رشیدءَ بنکءَ یک کلدارءِ جمع نہ کتگ اَت رشید چہ جہانءَ شت آئیءَ چمءِ وت انکلابءَ دیست نوں آئی کستریں براتءُ گھار پہ انکلابءَ وداریگ اَنت ۔

رژن تالاں بوان اِنت
(رژن سینٹر)

نبشتہ کار: سخی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من چہ وتی کارجاہ پاریگ بوتاں دیم پہ وتی ٹکان ءَ منی ٹکان ءَ کوھی گوٹھ( کوھی گوٹھ کراچی ملیر ءَ اِنت بلوچانی میتگ اِنت) ءَ اَت مگرب ءِ وھد اَت من گوں وتی دمبُرتیں بالاد ءَ کوھی گوٹھ ءِ لیب جاہ (گراونڈا) ءِ تَہ ءَ نشتاں کہ کمو اللہ ءِ بادے ور آں پد ءَ لوگ ءَ رو آں. من وتی گوانکو چہ کیسگ ءَ کش اِت کہ کمو چیزے چار آں ھمے وھد ءَ من ءَ چہ ءَ کمو دور دو کسانیں گونڈو دم پہ ساھت ھمے گوشگ ءَ اِت اَنت کہ مرچی سیاھو ءَ را کلام بجنات کہ انگت گار اِنت نہ گُش اِیت زوت بیا آں کہ مارا پلج ءَ کُشت ءُ مھلہ آھگ ءَ گُش ءِ زان ءَ تپ اِنت ئِے.

سیاھو مرچاں انچوش دیر ءَ کیت بگو زان ءَ مارا پہ پںنڈگ نشہ دنت ھمِد ءَ دات ءِ سیاھو ءَ را ماتی زاھے .

سیاھو ھمے میتگ ءَ نشہ بہاہ کنوک اِنت.مدام بیگاھانی وھد ءَ ھمے لیب جاہ ءِ دیم ءَ کیت ءُ اوشت اِیت ءُ نشائی وتی نشاھانی زُورگ ءَ پد ھمے لیب جاہ ءَ نِند اَنت نشہ کن اَنت۔ سیاھو ھم سک وش اَت کہ ھمے لیب جاہ ءَ منی نشہ بہاہ بنت ءُ دومی گپ گونڈو ھم ھمے لیب جاہ پہ لیب ءَ کاینت ھمے نشاھیّاں گِند اَنت نشہ ءِ آماچ بنت منی کار ءُ دند ءَ ھم کمو دیم ءَ روت.

ترا ڈے مرچی زر گوں کہ سیاھو ءِ ھما پیسریگیں وام دیگی اَنت ءُ دگہ ھم یک ءُ دو پُڑی زورگی اِنت چماں گونڈواں چہ یکّے ءَ گوشت.
ھو مرچی من ٹینٹ آں تئی دواہ بہ بیت مرچی من ءَ اُستاد ءَ زر داتگ( ھمے گونڈو سائیکل ءُ گاڑیانی گیریجاں پہ سد دو سد کلدار ءَ کار کن اَنت) ءُ دومی گپ مرچی منی مات( کراچی ءَ گیشتِر بلوچ زالبول درامدانی لوگ ءَ پہ ماہ ءِ سئے ءُ چار ھزار ءَ نان ءُ ورگ پچ اَنت یا کمپنیاں کار کن اَنت) ءِ ھم پگار بوتگ من مات ءِ کِرّ ءَ ھم زر گِپتگ کہ من ءَ پازوار (چمپل) گِرگی اِنت .گُڑا من پازوار نہ گِر آں ھمے زراں چہ ما وتی کار ءَ کش اِیں ۔ تو وت ءَ ھچ تکانسُر مکن مرچیگیں کار بیت باند ءَ اللہ مالک ایں.
ھاھاھاھا من یار کدی تکانسُر نہ باں تئی وڑیں سنگتے منی ھمراہ بہ بیت.
ھاھاھاھا من مدام تئی ھمراہ آں .

من ھمے گونڈوانا اے وڑ ءَ دیست دل ءِ تہ ءَ یک لھڑے چِست بیت ءُ من جیڑگ ءَ لگّت آں .کہ پرچا ما بلوچ ھرجاہ ءَ چو بزگ ءُ وار اِیں ، پرچا ما چو ناسرپد اِیں، پرچا ما وتی زند ءِ ارزشت ءَ نہ زان اِیں ءُ پرچا ما اے ھم سرپد نہ بہ اِیں کہ مئے زندگ بوگ ءِ مول ءُ مراد چے اِنت ءُ ما پرچا زندگیں ، ما کدی وت ءَ سرپد بہ اِیں؟

بس منی مجِّگ ءَ یکّے اِناں بازیں جُستے چَست بوھگ ءَ اَت ءُ پد ءَ منی مجّگ ءَ ھمے جُستانی پَسّہ اتک اے کُل نہ وانِندگی اِنت .اگاں مرچی بلوچ راج وانِندگ بُہ بوتین اَت گُڑا مرچی کس نشاھی ءُ چو اے وڑ ءَ بزگ ءُ وار نہ بوتگ اَت.
ھمے وڑ ءَ وھد روان اَت یک روچے سر اھتر وتی دوستگیں ھمبلاناں ھمے گُش اِیت کہ ما ءُ شُما مرچی گِندگ ءَ اِیں کہ بلوچانی ھر یک میتگے ھمے سِلیں نشاھانی آماچ بوتگ ءُ بوھگ ءَ اِنت. مرچی مئے کسان کسانیں گونڈو ھم ھمے آس ءِ تہ ءَ سُچان اَنت. ما اگاں دگہ ھچ کُرت نہ کن اِیں . گُڑا ما ھمے تہاریں زند ءِ تہ ءَ یک کسانیں رژنے وَ روک کُرت کن اِیں ءُ مرچی ما ھمے چاگرد ءِ تہ ءَ نشتگ اِیں ءُ ھمے چاگرد ءِ بھر اَنت. اگاں مرچی ما ھچ نہ کُرت گُڑا ھمے آس یکّیں لوگ ءِ تہ ءَ نہ بیت بلکیں مئے ھم لوگانی تہ ءَ مانرچیت.

ھمے وڑ ءَ سر اھتر وتی سنگت سئید ءُ ملا امیر ءُ آدگہ ھمراھانی کمک ءَ 3 اگست 2015 ءَ رژن بلوچ ءِ نام ءَ یک سنڑے پچ کن انت.

بازیں مردمے سر اھتر ءِ سر ءَ کندیت بازین ءِ دیم ءَ اوشت اِیت ءُ دومی سیاھو ھم ھچ وش نہ بیت کہ اِد ءَ وانگے چیزے بہ بیت. پرچاکہ وھدے اِد ءَ وانگ بہ بیت مردم سرپد بہ بنت گُڑا سیاھو ءِ دند ءَ ھتم بیت گُڑا سیاھو چوں وش بیت کہ من برباد بہ باں .

ھیر سر اھتر ءُ آئی ءِ سنگتاں وتی آدگہ کار ءُ روزگار یک کِر کُرت اَنت ءُ بس شپ ءُ روچ ھمے رژن سنٹر ءِ سر اِش گپت ءُ کول اِش کُرت کہ مارا اَلّم ھمے وتی جُھد دیم ءَ برگی اِیں ءُ کوھی گوٹھ ءِ چاگرد چہ اے تھاری ءَ کشگی اِنت ءُ دگہ یک نوکیں زندے دیگی اِنت.

سر اھتر ءُ آدگہ سنگتانی مخلس ءُ ایمانداریں جُھد ءَ رند سنڑ ءَ دیمروئی کنان کُرت ءُ روچ پہ روچ نودربر گیش بوان بوت اَنت۔ یک دگہ وش بھتی یے پہ ھما جنکیں زھگان اَت کہ آ پہ وانگ ءِ ھاتر ءَ قائدآباد ءُ آدگہ جاھاں شُت اِش نہ کُرتگ اَت ۔ گُڑا آھاں پہ رژن سنٹر یک آژمانی دادے ءَ چہ کم نہ اِنت ۔ پرچاکہ رژن سنٹر ءَ انگلیش زبان ءَ ھوار ٹیوشن ھم وانینگ بندات اِش کُرتگ ءُ رژن سنٹر ءَ مرچی بازیں جنّک ءُ بچکیں زھگ پہ وانگ ءَ پِیداک اَنت ۔ مرچی رژن سنٹر ءِ نودربر کساس پنچ سد(500) ءَ چہ گیش بنت ءُ ھمے نودربرانی تہ ءَ کساس دو سد ءَ چہ گیش نودربر بے فیس ءَ وانینگ بوھگ ءَ اِنت.

رژن سنٹر ءَ ھم سال رژن ءِ سال روچ برجم دارگ بیت. ھمے روچ ءَ زھگ وتی ٹیلنٹاں مردمانی دیم ءَ کار اَنت. آ گُشتانک بہ بیت ، کسمانک بہ بیت یا بلوچی دوچاپی بہ بیت ءُ مدام ھمے اتکگیں مھمان ءُ اُستاد زھگاناں دلبڈی دے اَنت ءُ ھما روچ ءَ ساز ءُ زیملی ھم دیوان برجم دارگ بیت گُڑا اُستاد سلیم بلوچ وتی گوں وش تواری ءَ دیوان ءَ براھدار کنت . یکّیں رژن ءِ سال روچ ءَ گُشتانک ءُ کسمانک نہ بیت بلکین ءَ ھر سئے ءُ چار ماہ ءِ سر ءَ ھمے وڑیں دیوان برجم دارگ بیت دانکہ نودربراناں چاگرد ءُ وانگ ءِ ارزشت ءِ بابت ءَ سرپدی برسیت.

بژن ءِ گپ اِیش اِنت ھمے چاگرد ءِ تہ ءَ لھتیں ناسرپدیں مردم ھست کہ سر اھتر ءُ آئی ءِ ھمراھانی سر ءَ باز رند ءَ پہ جنّگ ءَ اتکگ اَنت ءُ یک رندے سر اھتر ءُ آئی ءِ سنگتانی گوما دست جنگی اِش ھم کُرتگ اَت. کہ ما اے سنٹر ءَ بند کن اِیں ءُ دگہ ھم بازیں بُھتامے جَتگ ۔ بَلے سر اھتر ءُ آئی سنگت پہ برداشت ءُ تامبول ھمے جیڑاھانی گیش ءُ گیواری کرتگ . لھتیں وھد ءَ پد جولائی 2018 ءَ یکبرے پد ءَ ھمے ناسرپد شپ ءِ نیم ءَ رژن سنٹر ءِ بُرز ءَ جَتگیں بورڈ ءَ پروش اَنت.

مرچی رژن سنٹر ءِ رژن یکّیں کوھی گوٹھ ءَ را رژن ءَ کنگ ءَ نہ اِنت ۔ بَلکین ءَ دومی میتگاں ھم رژن تالاں بوان اِنت ۔ ھمے رژن مرچی ھب چوکی ءُ آدگہ جاھاں سر بوتگ ءُ انگت دیم جُنزان اِنت.

مرچی یکّیں کوھی گوٹھ ءِ زھگ اِناں بلکین ءَ دومی میتگانی زھگ ھم پہ وانگ ءَ رژن سنٹر ءَ پِیداک اَنت ۔ آ چاہ ءِ مرچی گریشگ ءِ گچک ءِ مشکے ءِ نودربر بہ بنت یا آدگہ دمگانی زھگ ھمے رژن سنٹر پہ وانگ پِیداک اَنت ۔ پرچاکہ اے سر اھتر ءُ آئی ءِ آدگہ سنگتانی جُھد ءِ برورد اِنت کہ مرچی رژن تالان بوان اِنت ءُ ھمے سنٹر ءِ تہ ءَ دگہ ھم یک ھستی یے ھست کہ آ مدام زھگانی ءُ ادگہ اُستادنی دلبڈی دیوک اِنت. آ ھستی واجہ دلمراد اِنت کہ اے رژن ءِ بُنکی مردماں چہ یکّے کہ مدام ھمے جیڑھانی گیش ءُ گیوار کنوک اِنت ءُ نوبدربرانی ھمت دیوک اِنت.

مرچی سیاھو ءَ را دست ماں سر ءَ اَنت کہ چے بکن آں مرچی کوھی گوٹھ ءَ بس زھگانی دپ ءَ رژن ءُ وانگ اِنت کس دگہ نشاھانی نام ءَ نہ گیت بس مدام پہ وانگ ءَ ساڑی اَنت.

من آکر ءَ سر اھتر ءُ واجہ دلمراد ءُ آھیانی ھمراھاں سلام کن آں کہ آھاں وتی اے نِزوریں کوپگاں یک بلائیں بارے زُرتگ دیم پہ منزل ءَ جُنزان اَنت ءُ دومی گپ مرچی زھگانی تہ ءَ یک بدلی یے آورتگ اِش یکدیم ءَ وانگ ءُ دومی دیم ءَ نِندگ ءُ پاد آھگ ءُ مھر اِش ودی کُرتگ .

رژن بلوچ سنٹر جُنزان اِنت

بیا ما ھم کوپگ بہ اِیں

کہ رژن بلوچ جُنزان اِنت

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بلوچ جنین آدم ءُ پاکستان ءِ دَرندگیں پوج

زِرگْوات بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

وھدے اے ھبر کہ گوشاں کپ اِیت ھزاراں درد ءُ دور چہ لھڑیں جبین ءَ پاھار کشّ اِیت ءُ باھند کنت، بلئے مَلامت بُوَگی نَہ اِنت کہ پاکستان ءِ دَرندگیں پوج مئے زھگ ءُ جنین آدماں ماں تھاریں زندان ءَ بارت ءُ وتئی بے نپّیں واھشتانی کیدی کنت ءُ انگت پہ پھر ءُ شان وتا مسلمان ءُ اسلام ءِ پھازکار گْوش اِیت .چوش کہ مارا اے ھبر ھم پِراموش کنگی نہ اِنت کہ ھمے اسلامی پوج مرچی گوں بلوچ راج ءَ درندگیں کارستاں گُلائیش اِنت زی گوں بنگالی راج ءَ ھم، ھمے کُتگ اَنت ئے.

بَلئے! پہ گْراں بھائیں آجوئی ءِ ھاترا اے دابیں زُوراکیانی دیم ءَ مارا مِک بُوَگی اِنت ءُ دُژمن ءِ ھر بے سوبیں گامگیج بے سوب کنگی اِنت. چیاکہ سھگر کُش اِیت کرد اَبد مان اِیت، بَلئے ایردستی ترا زندگ ءَ دَرگور کنت کہ پہ ترا چاردھی ماہ ھم تامور بیت.

پمشکہ مارا گوں الکاپی ءَ اے جُنز دیم ءَ بَرگی اِنت داں باندا جھانی راجدْپتر ءَ میاریگ مَہ بَہ اِیں. اگاں ما گوں جِند ءَ گیروش ءُ پہ کُربانی ءِ دَیَگ ءَ ساڑی ءُ جاڑیگ نہ بوتیں گُڈ ءَ مئے آکبت کدی رُژناہ نہ بیت کہ ما آ واب دیستگ. وھدے ما ھمے وابانی بالینگ ءَ جُھد ءُ کوشست کن اِیں، سکّی ءُ جپاہ کشّ اِیں، ھون ءُ ھید ریچی کن اِیں اَلّم مئے مُرادانی منزل نُگرّھیں سُھب ءِ دروشم ءَ سَھرا بیت کہ زِند پَہ اَبدمان بیت. پہ پاکستان ءُ چین ءَ سی پیک ءُ ایسٹ بے ایکسپریس وے ءَ ھوار کُل انگرّیں واھگانی بَرورد آلور ءُ کولنج بیت .

چوش کہ ڈاکٹر خالد سہیل وتئی وانگی انسانی شعور کا ارتقاء Evolution of Human Consciousness(نفسیاتی اور فلسفیانہ مضمون کا مجموعہ)ءِ تاکدیم 103ءُسرگال سیکولر ہیومن ازم Secular Humanismءِتہ ءَ نِبشتہ کنت کہ

اپنی پرواز کا اندازہ لگانے کے لئے
اپنے ماحول سے آزاد فضائیں مانگیں

“من چہ وتئی کسانی ءَ یک کِسّہ ئے ایش کُتگ کہ ہندوستان ءِ یک نَود سالی کماش یے اَمب ءِ درچک کِشگ ءَ بیت کہ چرائی ءَ کسّے جُست کنت بابا! تو شرّئی ءَ سرپد ءُ زان ئے کہ اَمب ءِ درچک ھپت سال ءَ پَد بَر کاریت، وھدے اے درچک بَر بِہ دنت تو زندگ نَہ بَہ ئے، گُڈ ءَ تو پرچہ درچک کِشگ ءَ ئے؟ گوں ھمے گپّ ءَ! کماش ءِ دروشم ءَ پُرمھرّیں بچکندے تالان بیت ءُ گْوش اِیت اے درچک منی چُک ءُ نُماسگ، کُڑاسگ ءُ آؤکیں پَدریچ ئیگ اَنت .”

چہ کماش ءِ اے گوھریں دانکاں مارا سَبک دَر بَرگی اِنت کہ مرچی مئے راج پہ آؤکیں پَدریچ ءَ چونیں کُربانیاں دَیَگ ءَاِنت زَوال نَہ بنت.دُژمن ستّر بلوچ زھگ ءُ زالبولاں زندانی ءُ سیاہ کاری بکنت، برات ءُ کماشاں شھید بکنت بَلئے پَد کِنزگی نَہ اِنت. چیاکہ آجوئی ٹیکی یے نَہ اِنت کہ مارا پہ داد بکشگ بیت، بلکیں آجوئی ءِ ھاترا مارا نْدر ءُ کْربان بُوَگی اِنت. اے راستے کہ “وش نہ اِنت جنگانی بَدّیں بولی “بَلئے دیمترا شاھر گْوش اِیت” سِیّت گوں شَکلّیں جنگان اِنت “.مرچی گیدی ءِ کُجام کُنڈ ءَ کہ آجوئیں راج گِندگ بیت آ چہ اے رَندپَداں گْوستگ اَنت کہ مروچی بلوچ راج راھی اِنت. پمشکہ اے ھبر پھمگی اِنت کہ راج گوں کُربانیاں آجو بنت. دُژمن اگاں چونیں زُوراکی بکنت مارا وتئی سینگ چو البُرز ءَ مِک کنگ ءُ پَسّو دَیَگی اِنت کہ مرگ و مرگ یے بَلئے زندمان مرگ مہ بیت. گُڈ ءَ پہ سِتک بزان کہ تئی باندات چہ تھارونکی ءِ بَدل ءَ رُژناہ بیت ءُ دُژمن پہ اَبد رُزواہ.

ھمے پئیم پہ بلوچ راج ءَ روچ پہ روچ چکاس تْرند بوھان اَنت بَلئے سوب گوں کُربانیاں بیت. اے دَرگت ءَ ڈاکٹر چے وتئی گُڈی نِمدی “الودع فیڈل “ءِ تہ ءَ گْوش اِیت! آ دگہ اھدے اَت ھر یکّے ءَ ھمے جُست کُت کہ مرگ ءِآھگ ءَ چہ کئے ءَ مالوم بکن اِیں، چیاکہ اے وھد ءَ مرگ ھر نیمگ ءَ ساھگ اَت. پَدا مارا ھمے مارشت بوت کہ آشوب ءِ آروک سوبمند ءُکامیات بیت یا مرگ ءَ امبازیت. (اگاں آشوب گْواچنیں آشوبے بِہ بیت )پمشکہ مئے بازیں ھَمبلاں مرگ اَمبازتگ.”

اے دَرورانی دَیَگ ءِ مَستریں منّ ءُ مول ھمیش اِنت کہ جُھد ءِ آجوئی اَبید ءِ کُربانیاں کدی آسر نَہ بیت. پمشکہ پہ بلوچ راج ءَ اے گْرانیں چکاسانی دیمپانی اَژدری اِنت. اگاں ما گوں ھَمپتی ءَ اے سَکّیں جاورانی دیمپانی کُت گُڈ ءَ پاکستان گوں چین ءِ ھمبرائی ءَ سَتّر دست ءُ پاد بجنت سی پیک ءُ ایسٹ بے ایکسپریس وے ءُ دگہ کُلّیں کارمان کدی سوبمند نہ بنت.

اُوگار اِتگ اِمروز ءَ ھزار وژدلیں باریگ
گوں گردشاں نِشتگ اَنگت ھینّار ءُ اَناوار

ھر نوبت ءُ ھر دَرگت ءَ اَست باجو ءُ چَنّو
دوستاں گُلیں دوستی ءَ دِلگوش کن ءُ ھُشمار

سید ھاشمی

مھلبو ءِ اکس کسہ کن اَنت

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

مھلبو کسان اَت ھمے ودار ءِ آسر ءَ چارگ ءَ اَت مروچی پُریں نُہ سال گوزگ ءَ پد ھم مھلبو ءِ چمانی تہ ءَ ھمے ودار جاڑیگ اِنت مھلبو روچ ءِ رولہ ءَ چاریت ءُ برانزانی تہ ءَ ھما لبزاں کمایان اِنت ءُ ھنچش آئی ءِ اکس ھم ھمے لبزانی کماھگ ءَ دیر کنگ ءَ نہ اِنت ۔

منی چمانی تہ ءَ مھلبو مدام ھمے ودار ءِ سر ءَ بچکندگ ءَ بیتگ انگت ءَ منی چمانی تہ ءَ مھلبو بچکندگ ءَ ایں چشیں بچکند کسے ءَ پِت ءِ دیم ءَ دیستگ چشیں بچکند کَسے ءَ مات ءِ دیم ءَ دیستگ یا برات ءُ گھار ءِ دیم ءَ دیستگ بلے مھلبو ایوک ءَ روچ ءِ رولہ چارگ ءُ بچکندگ ءَ ایں منی دل ءَ مھلبو ءِ بچکندگ آ دگہ بچکنداں چہ جتا اَنت ۔

پمیشکا من ءَ مھلبو ءِ بچکندانی ھواری ءَ آئی ءِ کَشیتگیں اکس ھم دوست بنت۔

ھَنچش گْوش اَنت کہ یک زالبولے ءَ وتی درستیں تماہ یلہ کرتگ اَنت ءُ دنیا ءِ جاڑیگیں ندارگانی شوھازگ ءَ درکپتگ ءُ جھان ءِ کُنڈ کنڈ ءَ تریتگ ءُ وشرنگیں جنکانی اکس ءِ کشیتگ اَنت ۔

رومانیہ ءَ چہ سیادی داروکیں اکس کَش ماھیلا نوروک ءَ ھم وتی نوکری ءَ را لگت جتگ ءُ جھان ءِ کُنڈ کُنڈ ءَ ترگ ءَ درکپتگ اے وھد ءَ آ انٹارکٹیکا ءَ ابید جھان شَست مزنیں مھتراں تریتگ ءُ سدانی کَچ ءَ جنینانی اکس ءِ کشیتگ اَنت۔

ماھیلا نوروک ءَ وتی اے پراجیکٹ ءِ نام اٹلس آف بیوٹی نام داتگ ۔

آئی ءِ ھیال ءِ تہ ءَ مئے جھان ءَ وشرنگی یے درکار اِنت دانکہ زانگ بہ بیت کہ جھان کجام کَچ ءَ وشنود اِنت دوھزار ھبدہ ءَ اشی ءِ فوٹوگرافری ءِ کتاب ھم شنگیتگ کہ دنیا ءَ مچ کرتگیں اکساں دیگ ءَ اَنت ۔

چین ءِ یک ریاستے ءَ چہ سیادی داروکیں زالبولے ءِ اکس فوٹوگرافرے ءَ دوھزار پانزدہ ءَ کشیتگ اَنت اولگا ءُ انایا نامی ئیں دو جنکاں کہ ھردوک جاڑیں گھار اَنت کہ یوکرائن ءِ شھر اوڈیسا ءَ سیادی دار اَنت “کہ ھردوک مجسمانی پئیم ءَ کار کن اَنت اشانی ندارگ ءَ اکسانی تہ ءَ گندے یوکرائن ءِ ھمے شھر ءَ سیادی داروکیں یک جنکے کہ یازدہ سال ءِ اُمر ءَ لاچار بیت ءُ کار کنگ ءَ درکپ اِت کہ آئی سبب کھول ءِ نیزگاری ءُ وانگ ءِ واھگداری بیت ھمے وڑ ءَ بازیں ھسابے ءَ نہ وشیں جاورانی تہ ءَ کپگ ءُ بازیں اڑ ءُ جنجالانی سر ءَ وتی کشینگ ءَ در کپ اِت ۔

ھمے وڑ ءَ یورپی مھتر مقدونیہ ءَ چہ سیادی داروکیں کسانی ءَ چہ یک کزا ئے ءِ آماچ بیت ءُ لنگر جوڑ بیت بلے پانزدہ سال ءَ پد ھم آ مھکم بیت ءُ ترسناکیں وئیلانی دارگ ءِ ھاتر ءَ کار کنگ ءَ ایں۔

ھنچش مئے چارگرد اِنت اے وھد ءَ نہ وشیں وڑے ءَ گوزگ ءَ ایں ھزارانی ھساب ءَ زھگ ءُ کسانوکیں جنکانی زندمان نہ وڑے ءَ گوزگ ءَ اَنت بلے ھمے نہ وشیں زندمان ءِ ھمراھی ءَ یکے مھلبو اِنت کہ ھمے واھگ ءَ دارگ ءَ ایں من ھم ھمے جھان ءِ ترندیں گاماں وتی نیزوریں گاماں گوں روان بہ کن آں ۔

تاکہ جھان مئے ناوشیں جاوراں ھم بہ پہمیت ءُ مئے سر ءَ یک پکر مندیں گامے چِست بہ کنت مھلبو یک مزنیں ودارے ءَ پد ھم ھمے چاگرد ءِ سر ءَ وتی گاماں گوں روان اِنت آئی ءِ اے کسانوکیں وھد کہ وتی چاگرد ءِ بزگی ءُ لاچاری ءَ گندگ ءَ ایں آئی ءَ گیش وتی لوگ ءِ ودار ءُ روچ ءِ رولہ دیدمانی سکین پرماھگ ءَ ایں۔

مھلبو ءَ ھم وتی کسانوکیں زندمان ءَ مزنیں پندانی پند ھلاسینتگ اَنت بلے آئی ءِ اکسکاری ءَ من چیزے وھدیں کہ گندگ ءَ اوں کہ منی تہ ءَ ھنچشیں ھیال ودان اَنت کہ آئی ءِ اکسکاری ایوک ءَ زندمان ءِ بھر اَنت کہ ھما گِس مروچی ودارانی آسر ءَ نیشتگ اَنت ھمے اکسانی تہ ءَ وداری ءِ آسر ھم مان اَنت۔

زند ءِ تبے روچ ءِ سپر گران اَنت مدام گرانازی نازینک جنوک
کَوش ءَ مدام شِکگ کتگ،
نرمیں رواجاں مھلبو دوبر سودا جتگ ڈیھے گوھریں بانک ءَ وداری کتگ چماں گتراگی رولہ دیستگ اَت ۔

مھلبو مدام گوں اکسکاری ءَ جنزان بات ئے۔

مرچگیں رویہ ءُ گچلیں راستی

شہید زبیر زاہد نمیران انت

نبشتہ کار :عبدالواجد بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ھئو اے ھما وھد ات کہ یک سنگت ءِ چہ کوہ ءَ اتکگ ات مناں رابطہ کت ءِ کہ گوں تو گند ءُ نند کنگ لوٹاں ماہ رمضان ات من گرم ءِ وھدا سنگت ءِ ملاقات ءَ شتاں ما نشت ءُ وت ما وت ءَ باز گپ ءُ رپ کُت بازیں سیاسی ءُ مزاحمتی تک ءُ پہناتاں گپ ءُ رپ بیت انت ھمے گپ ءُ ھالاں رند سنگت ءَ مناں شہید زبیر جان ءِ بابت ءَ پرس ات کہ چونین مردمے؟ دراصل شہید زبیر پمن منی سکیں سنگت ءُ کستریں برات ءِ بن بستار ءَ ات گڑا من یکسرا گُشت کہ جوانیں سنگتے مناں پھر انت کہ چشیں سنگت ءِ است مناں پرچا کہ من آ اے کساں سالی ءَ پگری ءُ جنونی ھداں گوں سرزمین ءَ مہر داروکیں نوجوانی بستار ءَ دیستگ ات آ ہر وھدا جنونی ھداں وتی جہدا دیما برگ ءَ ات…(مئے معاشرہ چاگرد مُردگ پرست جوڑ بیتگ باز) وھدے کہ کوہ ءِ آہوکیں سنگت ءَ مناں درّاہینت کہ اے بچک مخبرے افضل دلبر ءَ گوں باز نزیک بیتگ پمشکہ۔۔۔۔۔۔۔! ( من وا ھیر شہید بابت ءَ ہر تک ءُ پہناتاں سرپد اتاں) پمشکہ مناں سنگت ءِ گپانی سرا کندگ اتک ءُ من گشت کہ ہر یکی سرا بہتام ءُ الزام آ ہم چشیں سنگین ایں ما باھید انت تحقیق بکنیں چمانی گوما گندگ ءُ تحقیق ءَ پد چشیں گپ بکنیں چو مہ بیت کہ اے گپ مئے سرا وبال بباں ءُ پشومانی اسباب…..! ھیر من سنگت ءِ اجازت کنگ ءَ پد یک پہ یک بوتیں……….!

گڑا اے دگہ روچ ءَ من بیگاہے وھد ءَ شہید زبیر جان ءَ گوں رابطہ کُت اے کلیں گپانی بابت ءَ آئی ءَ آگاہی دات گڑا شہید ءِ گپ ہمیش ات کہ وھد راجدپتر مردم ءِ کردار ءِ گوما وت انصاف کنت .!

او من وتی بے گناہی ثابت کنگ ءَ تیاراں…!

اے درگت ءَ شہید ءَ باز تچ ءُ تاچ کُت بازیں جاگہاں گوں مسلح تنظیماں کلوہ ءُ ھال کُت ( پرچہ کہ یک ذمہ داریں مسلح تنظیم ءِ باسک بوھگ ءَ ابید دومی مسلح تنظیم ءِ آئی سرا بہتام ترازی کنگ ءُ آئی کشگ ءِ دمب ءَ ات) آخری وھداں وتی تنطیم ءِ سنگتانی بے رخی ءُ نیم راہی ءِ یل کنگ یقیناً پہ شہید زبیر ءَ گرانیں امتحانی ات………!!!! چشیں باز مثال است انت اے رویہ انگت برجاہ انت….. ھیر شہید ءِ گوما انصاف نبوت بلے شہید ءِ ضمیر آئی کردار ءِ پدّرائی راجدپتر ءُ وھدا کُت کہ ہمے میان ءَ شہید زبیر زاھد جان 8 اکتوبر 2011 ءَ ماں پسنی ءَ دژمن ءِ چیریں ادارھاں آوار جت ءُ بیست ءُ ہفتمی روچ ءَ 2 نومبر ءَ آئی لاش ماں پسنی ءَ دست کپت……….پدا ہمے بہتام جنوکاں آئی جسد سلامی دات….مرچی شہید ءِ کردار روچیں استال ءِ پئیما رژناہ انت…بلے ہما پیشگیں رویہ بہتام ترازی انگت برجاہ انت…….!

بس کسی سرا کمو زھر کنّت بہ بیت الزام بہتام مخبر دلاری رم برجاہ بیت……! بلے پدا ہم من شہید ءِ گپاں دھراہیناں کہ وھد ءُ راجدپتر ہر یکی ءِ فیصلہ ءَ کنت……..!