TBP Balochi

شہـید چـیسل جان

مـیران بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

بیگائے وھد اَت من ءُ منی کسترکیں گُھار لوگ ءِ پیتاپ ءَ نِشتگ تاں مات ءَ چاھ ءِ اَڈ کُتگ اَت ما چاھ ءِ ورگاں تاں گُوشاں پرپٹ ئے ءِ توار بوت ءُ پرپٹ اتک ءُ لوگ ءِ دیم ءَ اوشتات ءُ بند بوت منی دیم ءَ اندیم اَت ءُ گھار دیست ءُ گُشتے لالا وپا انت من توار پِر کُت گُشت پُل بیا من ءُ گھار ءَ پیتاپ کُتگ ءُ چاھ ءِ ورگ ءَ آں سلام دروھت ءَ پد گُھار پاد اتک ءُ پئیال ءِ آورت ءِ چاھ ایر اِت پہ وپا جان ءَ وپا گُشت کہ من انّی چاھ وارتگ بلے مات دست ءِ چاھانی وتی تام ءِ من اوں مسکرا کُت گُشت پُل گُڑاں اے گھار ءَ اڈ کُتگاں کندّتے۔

گُشتے پرواہ نیست گُھار ءَ منی مات ءِ کِرا جوڑ کنگ ھیل کُتگ گپ منی ھمبل ءِ دپہ اَت کہ گُھار ءَ گُشت نہ من جوڑ نکُتگاں لالا تئی مات ءِ دست ءِ چاھ انت گُمے گپ ءَ سنگت ءَ گُشت کہ تئی گوانکو بند انت سنگتے ھال ءَ اِنت کہ من پئیام کُتگ ءُ پسُو کنگ ءَ نہ اِنت من گُشت بوت کنت بند بہ بیت چارج ءَ لگُوک انت من پاد اتکاں دیم پہ لوگ ءَ شُتاں چاراں گوانکو بند انت ءُ چارج ءَ لگُوکیں من گوانکو پچ کُت سنگتے پئیام سر بوت گوں سنگت ھال ءُ اھوال ءَ پد من سنگت وپا ءِ کِرا اتکاں گُشت پُل تو پرپٹ ءَ تیل ءُ آپ ءِ بکن منا در کپگی انت (پلاں) سنگت ءِ دیم ءَ روّگی انت کہ سنگت ءَ دیری پئیام کُتگ ءُ منی گوانکو بند بوتگ سنگت وپا گُشت شر من انوں تیل آپ کناں کایاں سنگت شُت دیم پہ دکان ءِ دیم ءَ دمانے ءَ پد اتک ءُ من درکپتاں وتی سپر ءَ نیم راہ ءَ پد سنگت (م) ءِ ھند ءَ سر بیتاں دل ءَ گُشت سنگت رائے سرا انت مردم مان ترّے بکنت سنگت دیریں نہ دیستگ ءُ اتکاں۔ سنگت لوگ ءَ نشتگ ءُ دِگہ مہمان ءِ کِرا اِنت سلام دروت ءَ پد بلوچی چہِھبر بوت وش اتک ءَ پد سنگت پاد اتک ءُ پہ آپ ءُ چاھے ءَ پدا منی دیوان گوں سنگت ءِ مہمان ءَ بوت گپ ءُ تران ءَ پد من واجہ ءِ نام جُست کُت واجہ ءَ گُشت منی نام ھُسین انت پدا ھمے گُشت ءِ کہ من شما را گنداں باز وش باں من ھر وھد ءَ پر شما ھازراں ءُ گُشت ءِ من ءَ دیر انت سنگتاں گوں نزیک آں بائید انت پاٹی منا بزُوریت من گشت الم ما کہ وھدئے وتی رزا ءَ وتی زمہ واری ءَ سرپد بیں پاٹی ءُ پاٹی کارانی پابند بیں گڈاں پاٹی بلوچ ئے انت جنگ بلوچ ئے انت الم پاٹی مار ءَ زوریت کندِّت ءِ ءُ گشتے کہ ما چشیں جنگی شیر نیاں ءُ نہ چشیں بہادریں ءَ بلے اے گپ راستے جنگ مئے وتی انت قربانی مار ءَ دئیگی انت ھمے گپ ءَ گوں سنگت چاھ ءَ گوں رسّت گشت ءِ ھُسین دیوان داشتگ گُشت ءِ ھئو ما گپاھیں بلے منی گپ ھمیش انت کہ نوں من واتر علاقہ ءَ نہ رواں دانکہ من ءَ پاٹی مہ زیرایت لوگ واجہ سنگت ءَ دراھینت کہ تو وت پیسلہ بکن تیار ببو ما اوں وش بیں کہ تو مئے کوپگ ءِ برات ءِ ھمراہ ببے گڑاں شہید شہسوار جان ھمے گشت من کہ پیسلہ مکتیں تیار مبوتین ءَ شمار ءَ نہ گُشتگ ات گپ ءُ دیوان گون چیسل جان ات ھرکس ءَ دیستگ آ زانت کہ دیوان گوں کندگ ءُ پرُ مہریں ٹہکاں آسر بیت من ءَ چیسل ءِ دیوان ءُ گپ سک وش بوھگ ءَ تاں بلے منی سپر دیم ترا ات من ھمے سرپد بوھگ ءَ تاں کہ پورا چیسل جان ءَ من پیسر ءَ دیستگ بلے منی اولی روچ ات کہ من ڈیک وارتگ ات گڑاں چاھ ءَ چے پد من موکل لوٹِیت کہ من رواں کہ منی سپر دیم ءَ انت سنگت ءَ ھمے دراھینت کہ تو ایوک ءِ من کایاں گوں من گشت کہ نہ منی سپر ھنچو دور نہ انت علاقہ ءِ تہا اوں مئے ھمے گپ بوھگ ءَ ات چیسل گشت کہ نہ تو ایوک ءِ ھمراھے بزور من گشت کہ نہ علاقہ وتی انت گشت ءِ شر تو کہ روئے ترا ماں باز نداراں من ھم موکل کنگ ءَ پد در اتکاں ھمے وڑا وھد ءُ پاس گوزان تاں یک روچ ءِ من دیست کہ اے ھما سنگت انت کہ تپنگ ءِ بڈا انت وھدئے ما یک جاھ بوتاں ھمے گشت ءِ من بازیں کوششت ءَ پد شمے ھمراھاں پاٹی ءِ آھگ ءَ پد منی گوں شہید چیسل جان بازیں برا ڈیک وارتگ ءُ بازیں وھداں ھمسپر بوتگیں شہید چیسل ھما سنگت بوتگ کہ ھر وھد ءَ ھر کار ءَ اوشتوک ءُ جاڑی بوتگ اوتاک بوتگ یا سپرسواری ئے ھراب ءُ پنچر بوتگ گڑاں شہید ءَ نہ گوشتگ کہ مئے سواری نہ انت ھا وت پنچر ءُ کاران ءِ بکن انت شہید چیسو جان گوں رسّگ ءَ دست کمکی بندات کتگ اگاں ورگ ئے جوڑ کنگ ءِ وھد بیتگ یا چائے ءِ گڑاں شہید درساں چے پیسر بوتگ کستریں چہ کستریں سنگت ءَ وتا کستر لیکتگ ئے چیسل جان سکیں ساپ دلیں ءُ مہروان ءِ سنگت ات ھر وھد ءَ دپ ءِ کندگ ءَ پُر بیتگ ءُ گوں وتی مزاک ءُ شُگلان دومی سنگت کندینتگ ءُ مردم ءَ را بوری ءَ نیشتگ ئے اے رنگیں ھنر ءُ صلاحیت اللہ یک یک مردم ئے ءَ دنت انت بلے شہید چیسل جان چہ وتی اللہ ءِ کِرا اے داد ءَ چہ بے داد نہ ات شہید چیسل من درمیان ءَ دیراں داں ندیستگ ات بلے آئی گپ ءُ ھبر اِش کُتگاں ھاس دشمن ءَ گوں مِڑاھی ءِ ھال الم ءَ اِش کتگ شہید چیسل جان وتی ھند یا دِگہ بازیں دیم ءِ ءَ سنگتان گوں ھوار دشمن ءِ ھلاپ ءَ سنگر پہ سنگر بیتگ جنگی ھُنر صلاحیت شہید چیسل جان ءَ وتی بہادری ءُ جفاکشّی ءَ ھیل کُتگ من اے اشکُتگ کہ شہید چیسل جان ھر دیوان ءَ نشتگ ھمے گپ ءُ ھبر ءَ بیتگ کہ ما وتی دشمن ءَ چوں پریشان ءُ کمزور کنیں دانکہ بے واب ءُ بے آرام بہِ بیت بازیں سنگتاں شہید ءِ جنگ ءُ کارانی ءُ سپر ءُ تچ ءُ تاگ ءِ قصہ ھر وھد ءَ کتگ شہید پیسرا گوں دشمن ءَ جنگ کنان ءَ ٹپی بوتگ شہید ءَ داں وتی گڈی گام پہ بلوچ ءِ ھاترءَ گوں وتی ھون ءِ ترمپ ءَ گوں ھمراھ داری کتگ ءُ دشمن ءَ را پیش داشتگ ئے کہ تو مردم ءَ کُشت کنے گار بیگواہ کنے بلے پگر ءَ نہ تو زندانی کُت کنے نہ کہ کُشت۔

کمبرو!

زروان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

کمبر من اوّلی رند ءَ شال ءَ دیستگ اَت چِدو ساری نہ من کمبر دیستگ اَت نہ من کمبر ءِ نام اِش کُتگ اَت. من اَتاں کمبر ءَ ءُ دیوان ءِ مردُم اَتاں. کساس ما چاردہ سنگت اِتاں چمے سنگتانی توک ءَ کست کستریں من اَتاں منا چہ رند کمبر ءُ دیوان ءِ توک ءَ چُشین سنگت ھم است اَت کہ چہ مئے پِت ءِ ھمر ءَ مستر اَتاں دُرست تُک ءُ نُک اَتاں بس کمبر گَپ کنگا اَت. گَپ آشوب چہ بِندات بوتاں ءُ آسر ھم چہ آشوب ءَ بوتاں.

وہدیں مئے دیوان پُرشت باز سنگت دیم پہ بی ایم سی ءَ شُتاں لستیں دیم پہ بلوچستان یونیورسٹی ءَ چُش کہ من شال ءَ سنگت ءِ مہمان اَتاں من ھما سنگت ءِ ھمراھی ءَ سنگت ءِ لوگ ءَ شُتاں. بلے منی ھیال ءَ بس ھمے یکیں گپ گردگا اَت کہ ہمے لاگر بنّدیں ورنہ کئے اَت؟
وہدیں ما لوگ ءَ سر بوتاں من وتی سنگت جُست کُت ھما دیوان ءِ لاگریں ورنہ کئے اَت؟ کئ چُک اِنت؟ کُجا نِشتگ؟
سنگت ءَ چُش پسو دات۔۔
کمبر ءَ چاکر ءِ چُک اِنت لوگ مرچی ءُ باند ءَ تُربت ءَ آں.
وہد دیم ءَ جُنزان بوت من واتر بوتاں وتی ھند ءَ۔

یک روچ ءِ منا پدا ھما شال ءِ سنگت ءَ فون کُت ھمائی ءِ کہ من لوگ ءَ مہمانی شُتگ تاں. کساس وہد ءُ پاس سہب ءِ ھَشت بج ءَ سلام ءُ علیک ءَ رند گُشتے ترا یاد بیت کہ ھما دیوان ءَ کہ من تو شُتاں ھمودا لاگریں سنگت ءَ تران کُت؟
ھما سنگت مروچی پاکستانی چیریں ادارہانی کارندہاں چِست کُتگ گوں وت بُرتگ.
من ھُشک ءُ ھیران بوتاں چون؟ چہ کُجا؟ کدی؟۔۔
سنگت: مروچی شپ ءِ سئے بج ءَ لوگ ءَ ارشاد ناصر ءِ ھمرائی ءَ.
پدا فون بند بوت۔
من اَتاں ءُ منی ابیتکی گُشے آزمان منی سرا کَپتگ اَت ھمُک نیمگ ءَ تہارونکی اَت. بس منی گوشاں کمبرو ءِ ھما دیوان ءِ توار کپگاتاں بلّے منا کمبرو ءِ ھُمک گَپ گیِر آیگ ءَ اَتاں.
کمبرو:ھما انسان کہ درد مارِت کُت مہ کنت ھا انسان ءِ نہ اِنت۔۔۔
کمبرو: ھما کہ پہ وت زندگاں ھا زندگی ءِ نہ اِنت۔۔۔
کمبرو پنچ نومبر ۲۰۱۰ ءَ آوار جنگ بوت.
پدا پنچ جنوری ۲۰۱۱ ءَ گوں شہید الیاس نزر ءِھمرائی ءَ بندیگ جاھاں شہید کُت انت ءُ تیر سُپتگیں کُنٹ ماں مُرگاپ ءِ ویرانگاں چگل دیّگ بوت.
کمبرو شون دیّگ ءِ نام اَت کمبر ءَ مُدامی وتی راج ءِ رہشونی کُت ءُ مُدام ھرچ پیمیں آشوبی کار بوت شر یا کہ چاگِردی کُجام ھم کار ءِ بوت اوّلی صرپ ءَ گِندگ بوت.

کمبرو ءَ نہ گرمی سماہ کُت نہ سارتی نہ شَپ چارِت نہ روچ بس جہد کنگا اَت ھرکس ءَ کہ کمبر دیستگ اَت گُڈا مُدامی آئی ءِ دست ءَ کِتاب اتاں ھا یک کِتابی گنوک اَت باز رند ءَ سنگتاں گنوک ءِ نام ءَ توار پِر جَت پرچہ کہ سکیں وانوکیں ءُ علم زانتیں مردُم اَت ءُ سکیں مزنین ٹوھیں بار ءِ بڈّا زُرتگ اَت ریاست پاکستان ءُ آئی ءِ زر بہا زُرتگین کاسگ چَٹ بے کرار اَتاں آیاں زانت کہ کسان ءُ لاگریں مرد ءَ چُش مان بستگ مئے سِرین ءَ پُروش دنت۔

کمبرو ءَ ھم زانتگ اَت کہ اِش دشمن کس ءَ ماپ نہ کنت نہ آئی ءَ زاکر جان گوں دِگہ دسنگتاں ھِشتگ نہ دین محمد نہ چُشیں بلوچ دوستیں ءِ نہ کہ اِدا انسان دوست ءِ پشت کپتگ ریاست ءُ آئی ءِ زر بہا بوتگین پوج منا ہم ماپ نہ کنت بلّے آ انگت پاکستان ءِ دیم ءَ چوں بولان ءِ کوہ ءَ مِک بوت ءُ سابت کُت ءِ کہ گلامی زندمان ءَ چہ اِزت ءِ مرگ گِہتر اِنت.

کمبرو ءِ واھگ سرجم بوتاں کمبرو پہ وتَن سالونک بوت.

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

جنرل اسلم بلوچ

زاہد بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

جنرل اسلم ءَ من نہ زانگ بیتگاں بلوچ آنی تاریکءَ من باز ءِ مڑدم دیثتگاں او بازءِ مڑدمء نی باروا وانتگ او اَش کتگ…آغا عبدالکریم ءَ گر داں شہید بالاچ تکا , شہید حمیدءَ گر داں شہید قمبر چاکر تکا, سناسنگت بلوچ,سباہ دشتیاری,لیکھو نیستاں ھمکر سنگتاں وتی ماتءِ ڈگارے آجو سرا وتی زیند داتگنت ھوناں گوں وتنءِ آخءَ وشبوں ماکھنتگ… تنیگہ بازءِ دوژمنءِ ٹارچر سیلا ویلا گندگءَ مات وتی بچاں نی وداراں نفسیاتی مریض بیتگاں,گہار وتی بنگویں براتاں گندگاں گوشاں بیتگاں….

من لکھوخیں تے نیاں بلے مرچی راج ءِ ڈکھ او دڑد مناں لکھخ سرا بستہ ھمانہاں کہ ماں لکھت نہ کھناں…مناں گیرء چہار سال ساریءَ مئے گہار او ماما شالءَ شے درکھپتگ گوں وتی دڑدءَ گونگینانی شہرءَ شتگ بلے زالمء ھچ پھرق نہ کھپت نوں مئے گہار گوں گونڈؤںءَ شالءَ وتی براساں, پتاں او سیادءَ نی واستہ زمستانی شپاں نشتییہ درھا دنیا واستہ او دنیاءِ واژہ واسطہ یک نہ گار بیگ والی سوالءِ…ھمے دڑد او ڈکھاں دانی مار سیر نہ داتہ کہ گلزمینءِ یک فرزند کہ ھمایہ وتی ھر چیں راج سرا قربان کرتہ جسمانی تورءَ مار شے زالم انج کتہ من جنرل گپ جنگءَ دنیاءِ تاریک من باز نہ وانتہ بلے من تاریک لافہ ایرگیں مڑ نہ دیثتہ کہ ھمانہی وتی جندءِ بچ قربان کتہ جنرلءِ قربانی بلوچ راج چھکہ ھمنگیں پورءِ کہ آنہی یے ھچ بدل نیستے,,,من جنرلءَ سارییءَ الجزیرہ چینلء اش کرتہ بلے من ایرگاں نہ زان بیتگاں کہ جنرل مار وتی مہرانی وامدار کت….من مرچی جنرل اسلمء آخری گال اش کتگنت منی دلء گشت کہ اے مڑدم تہ تھراتئ روح شے دے نزیکءِ دلءَ گوشت چوں اے توار من باز باروا اش کتگے چوں منی روح گپتیی کہ بچار بگند جنرل چیں ءَ پا قربانیءَ دیگ چیں ءَ پا مار وامدار کھنگیں…..

باز سوچگ رندا مناں سماں کپت کہ جنرل قربانی دیگ نئے,جنرل مار وامدار کنگ نئے,جنرل گلزمینءِ مزاریں چھکءِ او بلوچ گلزمینءِ سجے پھرزندءَ گوشگیں گوڑ مکھنے,سوچا وتی ھندءَ دارئے,تؤ یکے,یازداہءِ,بیست,چھل,کار کھن دوژمنءَ تکءَ جن,بلوچ قومءِ نامءُ ازتءَ کھفگ مئیل,دلءَ دوژمن تڑس کھش,دوژمن مئے تڑسءَ ختم نہ بی,مئے تڑسءَ مرگ مار کھلی نہ,توپک تیرءَ گو نیائےتہ نادرہہیءَ گوں کھئے,چھل سالءَ نیآتکہ سئے گیستءَ کھئے,سئے گیست ءَ نیآتکہ چہار گیستءَ کھئے,چے آ پہ وتی ایمانءَ زیندءَ پہ دؤں,

زیند خدایی دستءَ دیمءَ بروئے,گؤڑ کھنوخئے مڑدمانی اثر وتی چھکا مبیارے,مار گندا بلا گؤڑ کھنوخ پھد دیوخ لجی باں,وتی ایمانءَ وتی سوچءَ وتی ھندا دارئے,دوژمنءَ وتی نگاہ ءَ دارئے,وتی کارءَ دیمءَ برئے وتی سوچ اندرا کمزوری مبیارئے,اے بارءَ شاں آسانی زڑت کھنے,وتی گامءَ مدارئے,گڑدئے نواں دیمءَ بروئے,دیمءَ روغی,تحریکءَ دیمءَ برے,ھمئے آسءَ روخیگءَ دارئے….

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بل منا ایوکءَ جیڈاگ لوٹاں۔۔۔۔الیاس نزرءِ یاتءَ 

فراز بلوچ۔

دی بلوچستان پوسٹ

ایش بَچک کِے انت؟ پجّا کارے؟ من وتی ہمراہ جُست گِپت۔کجام بچکے ھبرےءِ؟

ہما دوئیں بچک کہ آھاناں سیائیں پُوشاک گُورا اَنت دیم پہ ہاسٹلءَ روگ آں۔ مسیِتءِ دیم پہ دیمے درچکءِ کشءَ گوازگ آں۔ راستیِں نیمگے بَچک بالادءَ کُمکے کستریں۔ ایشارا من یک رندےِ واجہ صباءدشتیاری صاحبءِ ہمراہیءَ آرٹس پیکلٹیءِ دیمءَ دیستگ اتءُ سلام ءُ درھبات ہم بیتگ ات۔ ءُ نی ایش منءَ ہرجاہءَ گِندیت وش اَھت ءُ برآمد ہم کنت، چاہ ءُ چِلیمءِ سلاہءَ ہم جنت۔جوانیں ءُ مہروانیں بچکے گندگءَ کیت۔

بلے آ دُومی بارگ ءُ برز بالادیں بچک من مُدم ہاسٹلءَ روگ ءُ آھگءَ دِیستگ بلے دوچار کدی نہ کپتگ آں۔

اسلءَ زانِے من چیا جُست ءَ آں۔سنگت پّسو دات، چیا جُستءِ؟

ایش ہُمک وھدءَ بے تواریں،گپءَ نکنت، تَزبیءِ دستءَ انت۔ ءُ اگاں ایشارا کدی ہمبل ءِ ہمراہ انت گڈا بزاں ایش وتی پیمءَ انت ءُ اگاں ایوک اِنت گُڈا ایش وتی کِر ءُ کَشےِ سّماءَ نہ انت وتی دگنیا انت ءُ وتی دابءَ جُنزاں اِنت۔بلکینہ بگندے کہ گوں وتی اِیوکیءَ گپّ ءَ انت پمیشکہ ھچ نیمگہ سر چِست نہ کنت ءُ نہ چاریت ءُ اِیش ہم بیت کنت کہ بگندے عِشقءَ گُور جتگ، ہیڈ فونءِ ہم ہمک وھدءَ لُونجان انت۔ من گُشاں اِیش وانگءُ زانگے یک انچیں چاگردے کہ ادا گشتریں نودربر وتی وانگءَ چہ گیش عشقءُ مہرے آسءَ سُتکگ انت۔ اِیش جنکانی ھاترا اگاں دگہ وانگی جاھے بیتِں گہتر ات۔ ءُ منی ِنزّءَ اِیش سنگتےءِ بے تواریءِ کسہ ہم ہمیش بیت۔ نا اِیش اے عمرءَ شائر گِندگءَ کیت ءُ نا نَدکارے۔۔۔

ھاھاھاھا۔ تی سوج ءُ سَلاہ سر بباتاں۔بلے ھبرے زانے۔۔۔

من ہم تی پیمءَ چہ اے سنگتءَ آشنا نہ آں۔ ہرکسی وتی تب ءُ ابرامے۔ ہرکَسی وتی زندے بگندے آ وتی سّماءَ ایوکءَ زندگ بوھگ لوٹیت ءُ چاگردے آرا ھاجت نیست۔ ہمک بے تواِریں مردم عشقءِ لیبوک نہ انت ءُ نیکہ بیت۔

سنگتءَ پّسو دات۔

نزاناں منءَ چیا توکءَ ایش ھبر ورگ ایں کہ من ایشارا المءَ بزاناں۔ ماسلام ءُ دُرستی بباں۔

وھد میزان میزانءَ روان بیت۔ھمک وھدءَ من کہ اِیش سنگت دیست گڈا من ایش پیسلہءَ کُت نہ کُت کہ چوں ایشی گُورا بُروآں۔ بلے کجام وھدءَ کہ بیگاہ ءِ کُوشءَ گوں ڈنءَ درھتگاں مارا الم ءَ ایش سنگت دوچار کپتگ۔

یک شلءَ یک پیم ءَ ھمک وھدءَ بے توار گندگءَ اھتگ ءُ مدامی سیائیں پُچے پوش اِتگ ءُ کدی کدی بلوچ سیاہ چکیں شالءِ مانپُوِشتگ یے۔ من مدام منّت گپتگ شالءِ بیگاہءِ سارتیں کُوشےءِ کہ مارا ھُوریءَ ڈنءَ دراھگےءِ سکینءِ داتگ ءُ من اِیش سنگت دِیستگ ءُ منی دلءَ سارتیں آہءِ کش اِتگ کہ روچ ءِ المءَ کیت من چہ ایشی بے تواریءَ آشنا باں۔

ہمے میانءَ من باز وھدءَ ایش سنگت دیستگ گڈا یک دلےءَ ہمے جیڈیتگ، اِیش مہرے نادرائیں مردمے ءُ دومی دلءَ گشتگ ایش کّواسءِ بگندے راجءِ گَماں چہ بے سمّا انت ءُ جیڈگ ءَ اِنت کہ منی دستءَ پرچیا ھچ بیت نہ کنت۔

یک شپءِ مزنیں سارتیءَ برفءَ پد کہ شال سرجم شِنگیتگ ات، من ہاسٹلءِ وتی کُوٹیءَ چہ ڈنءَ دراھتاں۔ برف ہم یک شلءَ رِچگ ات، ہاسٹل ءِ دیمءَ یک بچکے منی چماں کپت کہ یک پادءَ اُوشاتگ ءُ سوتءِ ہم ِپر کتگے ءُ آسمانءِ نیمگہ ابیتک ابیتکءَ چاراگ اِنت۔ کمُکے نزدیکءَ سر بیت انت تا ہمے بارگ بندیں سنگت ایں۔۔۔۔

من لہم لہمءَ وتی پاد دُور دات انت ءُ واتر بیت اِنت۔ وتی کُوٹیءَ سر بیت انت ءُ نبشتہ کُت۔ Alone in a milieu of calmness ۔ بد بختی ایش انت اے آزمانک آ شپءَ سرجم نہ بیت۔

دَرونت میگزین ءِنوکیں تاک تی کِرا بیت کنت۔۔۔ منءَ سنگتےءَ میسج کتگ اتگ ءُ جُست ءَ اَت۔

من پّسو دات۔۔۔درونت؟؟؟؟

آھی گُشت۔۔ ھئو درونت۔۔۔ ایش میگزین ءِ نامءَ من مروچی اچ ترا اِشکُتگ۔۔۔

ہاسٹلءَ جُست بِگر۔۔۔ سنگتانی گُورا المءَ بیت۔۔۔من پسّو دات۔۔۔شریں۔۔۔ چیزے روچ من اِیش تاکے شوہازءَ کپتاں۔۔۔ بلے دست نہ کپت۔ گڈا من روچءِ واجہ اے آر داد جُست گِپتگ ات۔۔آھیءَ گُشتگ اَت کہ صادقءَ چہ سوج بکن ترا المءَ رسیت۔۔۔ یا بالیءَ دوچار کپتے آھی چہ ہم جُست بکن۔

سنگتے داتگیں ڈسءِ ردءَ من صادقءِ شوہازءَ راہی بیت انت۔سر یک کؤٹیءَ کپت، کُوٹیءِ دروازگءِ سرا نبشتہ اَت،” تُوکءَ بیا،ڈّنءَ ھچ نیست”۔۔۔ کوٹیءِ دروازگءِ ٹُکگءَ پد توکءَ “بیا واجہ” ءِ توار گُشاں کپت۔ من توکءَ شُتاں۔۔۔ یک دمانءَ ہبّکہ بِیتاں۔۔

ایش ہما سنگت ایں کہ ٹیبلءِ دیمءَ نشتگ ءُ لیپ ٹاپ ءَ سر ماں سر انت۔۔ چیزے لیکِتگ ایں تاک ہم کپتگ ءُ یک کشءَ کتاب اوں اِیر اَنت۔۔سلام ءُ درھبات کنگءَ رند۔۔ من وتی نام ءُ کار گُشت۔۔۔آھیءَ گوں وتی وشتامیں توارءَ گُشت۔۔من الیاس نزر اں۔۔۔ ہئو۔۔ تی تاک ترا باندا رسیت۔۔۔ من منتواریءَ پد اجازت گِپت ءُ دراھتاں۔۔۔۔

وھد باز نا گوازتگ ات۔۔۔ اِیش ھبرءَ سرجمءَ منا ابیتک کُت۔ وھدے کمبر چاکر ءُ ہمیش نودربر کہ من گُشتگ ات مہرے آسءَ سُتکگ، دوئینانی جُون ھُوریءَ ماں گیاباں دراتکاں۔۔۔

ہئو۔۔اِلیو۔۔۔۔کمبر چاکر ءِ ھُوریءَ سنگت الیاس نزر ءِ ہم جُون دست کپتگ ات۔

الیاس نزر گلزمینءِ مہرءَ سُتکگ ات۔ آھی تواریءَ مروچی انچوک سالءَ پد منی آزمانکےءِ کارست ہم سرجم کُت۔۔۔

‏Alone in a milieu of calmness

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

شهید سگار بلوچ ءِ نام ءَ

شھید کمبر چاکر

دی بلوچستان پوسٹ

شهید سگار بلوچ ءِ نام ءَ – کئے تئی اوبالاں پد بہ جنت گاریں

نبشتہ کار: شهید کمبر چاکر بلوچ

انچوش کہ گْوش انت شهید نمیران انت و پہ مدامی زندگ انت
کیوبن ادیب جوزعارتی گْوش ایت کہ
” مرنا کچھ بھی نہیں ہے ،مرنا زندہ رہناہے ،مرنا بیج بوناہے ،وہ جو مرتا ہے ،اگر وہ وہیں مرتاہے جہاں اسے مرنا چاہیئے تو وہ زندہ رہتاہے ”
شهید سگار بلوچ ءِ زند عظیم بوتگ و آ چہ مرگ ءَ پد هم عظیم انت آئی ءِ زند ءِ مکسد بلوچ راجی آجوئی بوتگ و مرگ ئِے هم همے مزنیں شاہ درے سر ءَ بوتگ،

تجھ کو کسی پھول کا کفن پهنائیں
تم جدا جو ایسے موسموں میں ہوئے
جب درختوں کے ہاتھ خالی تھے

همے رنگ ءَ راستی ءِ دعویدار سقراط ءَ گْوشگ بیت کہ تو همے بہ گْوش من دروگ بستگ ءُ ردے وارتگ اگاں ناں گڑا زهر ءِ پیالہ ءَ بہ ور ، بلے سقراط ءَ راست ءَ راست گْوشت ءُ زهر ءِ پیالہ نوش کت ،
شهید سگار بلوچ ءِ بے وهدیں پاکمری پہ بلوچ راج ءَ بالاچ ،سفرخان و خالد گونگیں تاوانے ، آئی ءِ زند بے مٹ بوتگ ءُ مرگ ءَ پد هم بے مٹ بوت۔
زار ءِ روس ءِ خلاف ءَ یک جهدکارے ءَ پاهو دیگ ءَ چہ ساری همے گْوشگ بیت کہ لهتیں ساهت ءَ پد تئی ساہ گرگ بیت اگاں تو زار ءِ خلاف ءَ جهد کنوکیں مردمانی سنگتی ءَ یلہ کن ئے گڑا تو پھِل کنگ بئے بلے اے جهدکار ءِ پسو چوش بیت کہ ” منی مرگ منی سنگتاں گیش تر جزبگ دنت ”
آجوئی ءِ بام چہ شهیدانی هونانی سهری ءَ در کپ ایت
انچوش کہ شهید گلام مهمد گْوش ایت کہ مئے سنگتی گون مرگ ءَ انت،
15جنوری ءِ روتاکانی تہ ءَ اتکگیں نہ وشیں هال کہ بلوچ راجی جهدکار ءُ بلوچ لبریشن آرمی ءِ مزنیں سنگت امیر بخش بلوچ یک روڈے ءَ Accident بوتگ ءُ شهید بوتگ ، شهید ءَ مزنیں راجی کردارے سر ءَ اعزازی نام سگار بلوچ دیگ بیت
وهدیکہ نواب مری ءِ جوڑ کرتگیں سرکل حق توار ءِ سنگت سگار بلوچ نوکیں عهدے بالاچ ات پہ دودا ءِ دژمناں

داں کہ پہ سمیاں پیداک نہ بیت دودایے
پہ تئی دودایاں کدی بیرگیریں بالاچ نہ بیت

سگار بلوچ پہ دژمناں بالاچ بیرگیر ءِ رنگ ءَ دیم ءَ کیت ءُ نوکیں اهد ءَ بالاچ ءِ کرد ءَ دوبر نوک کنت

آ مرگ کہ شپاں نیم بال انت
بالاچ ءِ کمان ءِ تیر انت

شهید امیر بخش بلوچ هما بلوکیں استار ات کہ آئی ءِ وتی دراهیں زند بلوچ راجی آجوئی ءِ واستہ ندر کتگ ، شهید ءِ جهد ءِ بنیادی مکسد بلوچ راج ءَ چہ گلامی ءَ رکینگ ءُ بلوچ ءَ دراهیں انسانی آسراتی ءِ دیگ ، شهید ءِ جهد چہ کس ءَ کمتر نہ بوتگ انچیں جهدکارے بوتگ کہ فلسطین ءِ خالد مشعل ، تامل جهدکار پھرباکرن ،هندوستان ءِ جهدکار بھگت سنگھ و افریقہ ءِ ساموراماشیل۔

زند گام پہ گام دیم ءَ روگ ءِ نام انت جهد کنگ ءِ نام انت ءُ یک مکسدے واستہ زندگ بوگی انت ءُ پہ آئی ءِ هاتر ءَ جهد کنگ زند ءِ نام انت ”
زندگی یک سمبئینتگیں ءُ ڈولداریں وابے کہ یک روچے شنگ ءُ شانگ بیت،
همک انسان ءِ زند قیمتی انت بلے هما مردم ءِ زند باز قیمتی انت کہ آ پہ یک مکسدے ءِ هاتر ءَ جهد کن انت ،راجی مقصدانی هاتر ءَ جهدکنوکیں مردم زندگی ءِ میار انت ،
راجی مقصدانی واستہ جهدکنوکیں مردم اے گپ ءَ شر زان انت کہ زلم ءِ دیم ءَ آواز چست کنگ بغاوت کنگ ءِ آسر مرگ انت بلے پہ راجی آجوئی واستہ یک جهدکارے اے گپ ءَ هچ مان نیار ایت ءُ مرگ ءَ پہ وشیں دل ءِ امباز کنت،
همے جهدکارانی رد ءَ شهید سگار بلوچ پہ بلوچ راجی آجوئی ءَ سلاہ بندیں جهد ءَ دیم ءَ برگ ءِ تہ ءَ وت ءَ پہ سرڈگار ءَ ندر کرتگ ات ءُ شهید بوت . ماتیں وتن ءِ دلبند ءِ سر ءَ پہ مدامی واب کپت و گلزمین ءِ هاکانی باهوٹ بوت.

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

گوادر ءِ بندر ءُ مئے باندات

نبشتہ کار: شھید غلام مھمد بلوچ

پولکار: ظہور فضل

دی بلوچستان پوسٹ

چاکر ءِ داتگیں میراث دگرانی دست ءَ انت بلے انگت پہ بلوچ ءَ چیدگ انت ۔ حمل ءِ دزگیری پہ پرتگیزیاں مستریں سوب ءُ شادہ اَت۔ بلے بلوچ ءِ بندن پہ پرتگیزیاں سوب مندی ءِ نشانے ماں راج دپتراں نکش نہ بیت ۔ ءُ ناں گنجیں زر ءِ کہریں چول پہ حمل ءِ دعوی ءَ ایرموش بیت انت بلکیں پہ راجی ننگ ڈیھ ءُ ڈگار ءُ نیلیں زر ءِ پہریزگ ءَ شاتکامی ءِ چاپ ءُ ھالوانی مست ءُ جہان جسکیں بہارانی نمیرانی چیہال ءِ دروشم ءَ جکس ات ۔ دومی تک ءَ اے کنگریں راج ءَ عرب ، فارس ءُ اوغان ءِ اُرشانی گورگندانی دیمپانی ھم کتگ ۔

مروچی پدا راج ءِ پُسگاں بلوچ راج ءِ زر ءُ سرڈگار ءِ پہریزگ پانک جتگ ءِ جنجال ءَ گپتگ ۔ عہدیگیں میان استمانی جہانگیریں کشاّں چیل بنجاہ ماں اے دمگ ءَ ھم زر ءُ سرڈگار ات کہ آ چست ءُ ایرانی تہا برطانیہ ، جرمنی ءُ روس ءِ ” گریٹ گیم ،، ءَ نام کشگ ات آ روچانی گچین پہ قوتان ھم بلوچ سرڈگار اَت ، پمیشا کہ چاگرد ءِ بنیاد پرستی ءِ اثراں دارگ ءِ واستہ بلوچ آزاد حیالیں تب عرب ، فارس ءُ اوغان ءِ سیمسراں داشت کنت
بلے ھمے واکانی نیام ءَ 1921 ءَ تپاکی معاہدے ماں ایران ءَ کنگ بوت کہ واکانی نپ ءُ پائیدگ ھچ تاوان دئیگ نہ بیت ۔ پدا ھمے سوب ات کہ 1928 ءَ مغربی بلوچستان ءِ سر ءَ بہر کنگ بیت انت ۔
وھدی صورت ءَ سارت کپتگیں جیڑہ مرچی پدا ھم ،، گریٹ گیم آپ انرجی ،، ءِ نام ءَ برانز گپتگ۔

یک رندے پدا جہان ءِ واکانی دیم ءَ بلوچ زر ءُ سرڈگار ءِ حاجت مستریں سوال جوڑ بوتگ ۔ یازدہ دسمبر ءِ واقعہ ءَ پد ماں افغانستان ءُ طالبان ءُ القائدہ بنیادپرستی ءِ کلات ءِ پروشگ ءَ جہانی قوتانی ارش برگ ءُ وسطی ایشیا ءِ تیل ءُ گیس ءِ ذخائرانی کارمرز کنگ ءُ دمگ ءَ بنیاد پرستی ءِ ولگوج کنگ ءَ پہ بلوچ ءِ زر ءُ سرڈگار مستریں کردارے جوڑ بوتگ ۔ ھمے رد ءَ گوادر پورٹ ءِ کوھنیں ءُ کرنیگیں حیال ماں راستیں دروشمے ءَ مئیگ ءُ شمئے دیم ءَ اتکگ۔

گوادر پورٹ ترقی ءِ مستریں ڈاھے کہ ہر دمگ ءَ جکس اتگ ، بلوچ ءِ سیاسی سماجی ، راجی ھست ءُ چرئے ترقی ءِ بنگاہ چے پائدگ رسیت ءُ چے تاوان ہر بلوچ ماں ھمے پگر ءَ تکانسر انت ۔

بلوچ ءِ مرچیگیں پجار دزگیر ءُ ایردستیں راجی رنگ ءَ ھست انت ، اے ترقی زبہر ءُ لگتمالیں راج ءَ چہ ملک ءِ ھاکمانی کست ءُ کینگاں آماچی ءَ چون رکین ایت ، روزگار ، تجارت زمین ءُ بلوچ ءِ آبادی ءَ چون وتی دست ءَ آرگ بہ بیت ۔
روزگار پہ بلوچاں ، تجارت پہ بلوچ ءَ ، زمین ءِ ملکیت بلوچ ءِ بہ بیت دری مردمانی جہمنندی ءِ راھاں بند کنگ بہ بیت ، چیزے بلوچ ءِ اُگدہ انت ءُ چیزے سرکار ءِ زمہ واری انت ، آوکیں بدلیانی سر ءَ چم سک کنگ بہ بیت ءُ زانگ بہ بیت کہ باندات چے بیت ۔ میان استمانی واکانی تماہ بے انت ، پہ بلوچ ءَ آہانی ایجنڈہ ءِ تہا نپ ءُ پائیدگ است یا تاوان ، وھد ءِ لوٹانی پہمگ ءَ بلوچ راج ءِ زندگ دارگ سما اگں بلوچاں بہ بیت تہ بلوچ ءَ ھم واک ءُ آوکین بدلی تاوان دان نہ کن انت ۔۔۔۔

ماہتاک سچکان گوادر جون 2006 ءِ منت ءَ

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

اُستاد ءَ انچوش کہ من زاناں

زروان بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

وهدے کہ لبز اُستاد دیما کیت گُڈا منی وس ءِگپ نہ انت کہ من یک اُستاد ءِ معناں درشان بِکناں پرچہ کہ منی زانت ایِنچو نہ اِنت کہ من یک درس دِیوک ءِبستارءَ گوں انصاف َکُت بِکناں. بلّےمنی دل گُشی المی اِنت کہ من وتی رہشون ءِ بابت ءَ چیز نہ چیزے نِبشتہ بِکناں.

انچوش کہ ماں کُل سرپداں کہ ۱۹۴۸ بِگر تاں روچ مروچی ریاستِ پاکستان ءَ مئے سرا وڈ نہ وڈے وتی زُلم ءُ زوراکی بَرجاہ داشتگاں ءُ مئے بازین رہشون ءِ چہ مارا جُتا کُتگ چہ بِندات ءَ بابو نوروز چُک ءُ آئی ءِ سنگتاں قُرآن ءِ سوگِند وارت چہ کوھاں ھیرِاش کُتاں دستگیر کُتاں دستگیر کنّگ ءَ رند شہید کُتگ. ھمے پیم ءَ نواب اکبر بگٹی گوں آئی همراهانی سرا اُرشے کتگ ءُ شہید کُتگ. کمے وہد ءَ پَد ۲۰۰۷ ءَ بالاچ مری ھم شہید اِش کُت ھمے سِلسلہ جاری ءُ ساری ات ءُ پدا ۲۰۰۹ کہ غلامحمد، شیرمحمد، لالامنیر شہید کُت آں چُشیں بازیں بلوچ رہشون چہ مارا جُتا کُتگ پاکستان ءَ پدا نوکیں رنگ ءِ زُرت پہ جَنّگ ءُ کُشّگ ءَ بلئے بلوچ تحریک نہ اوشتیت گُڑا لس مہلوک ءِ آوار جت چِست اِش کُتاں بلکیں بلوچ مومنٹ اوشتیت بلکیں کمزور بیت بلّے چُش ھم نہ بُوت آجوئی ءِ واہگ بلوچ راج ءِ دِلانی توکا گِیش ودیت اِدا ھم پاکستان بے سوب بُوت ءُ پہ وت نوکیں پالیسی جُوڑ کُت دست ءِ پہ بلوچ زالبولاں شُت بلوچ زالبولانی برّگ بِندات کُت بلکیں بلوچ دستبردار بنت ءُ اوشت ءِ آماچ بہ بنت ھمے رنگ ءَ پدا بے سوب بوت.

پاکستان ءِ زُلم ءُ زوراکی گیش ءَ چہ گیش بوتاں گُڑا وہد ءِ لوٹ ھمیش اَت بلوچ سرمچارانی ھم وتی پِلان بدّل بوتاں وتی نوکیں حکمت عملی آں گوں نوکیں پالیسی جُوڑ کُتءُ ھمے پالیسیانی بِندات اُستاد ءَ کُت ۱۱ ساچان ءَ بلوچستان ءِ آجوئی روچ اَت وتی تاسُکیں بَچ ریھان جان ءِ پہ وتّن کربان کُت آپرین بات ھما پِت ءَ کہ وتی بَچ ءِ گُلائش کُت بچکندے پہ وتّن ندر کُت آپرین بات (امّا یاسمین) ءَ دست ءِ بَڈ ءَ جت ءُ ھمے دانک “ گُشتے برو پہ وتّن کُربان ءِ” اُستاد پہ پاکستان ءَ یک دردِ سر یے اَت اُستاد یک پگر یے اَت اُستاد بہادری ءِ نام اَت پاکستان ءَ بلکیں گَل کُت کہ من اُستاد ھتم کُتگ تحریک ھتم بیت بلّے چُش نہ اِنت اِش پاکستان ءِ بے وقوفی بوتگ اے ھبر راست اِنت مروچی اُستاد مئے نیام ءَ ساڑی نہ اِنت راست اِنت کہ جِسمانی ھوالہ ءَ مئے دیم ءَ اندیم اِنت بلّے اُستاد ءِ پِگر اُستاد ءِ مُخلصی مئے رہبری ءُ رہشونی ءَ کناں. پَردانی ھتم بوھگ ءَ پِگر ھتم نہ بیت پَردانی شہید بوھگ ءَ بلوچ کاز ھتم نہ بیت اُستاد ھمُک دلانی توکا اِنت اُستاد ھمائی ءِ رہشونی ءَ کنت کہ پہ وتّن جنّگا اِنت بزگر ءِ مظلوم ءِ دِکان ءِ کُلانی رہشون اِنت داں زِندمان اَست اِنت اُستاد
ابدمان اِنت اُستاد.

تو پہ سرانی گُڈّگاںَ زندے حیالاناںَ کُشے

پہ سِندگءَ داشت کنئے پُلّءَ چہ بو تالانیءَ (عطا شاد)