TBP Balochi

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(بیست ءُ چارُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

بندیں کوٹی ءِ دیوال ءِ پُشت ءَ منی برات، برات مات ءَ پسو دنت ءُ گْوش اِیت کہ آ جِنک ءَ جنگ ءُ شَر کنگ ءَ اِنت آئی ءِ توار کھریں توارے ءِ رنگ ءَ اِنت گپانی چیر دیوکے ءَ گیش ءَ چَہ گیش جست کنوکے آ آئی ءَ گْوش اِیت کہ من ءَ سرپدی درکار اِنت کجام رنگ ءَ کجام نھاد ءَ راست ھژدری اِنت تانکہ اے کسانیں جنک ءَ رکینت کُت بہ کن آں تانکہ مات ءِ نااُمیتیاں داشت بہ کن آں مات وتی سرجمیں زور ءَ جَنت کستریں برات مات ءَ کُوکار کنگ ءَ گِند اِیت ءُ گْوش اِیت کہ جنک ءِ جنگ ءَ بند بہ کن آ لوگ ءِ دپ ءِ باگیچہ ءَ روت بے توار بیت

آئی ءَ تُرس اِنت کہ مہ مر آں آئی ءَ اے درامد ءَ چَہ ترس اِنت مئے مستریں برات ءِ ترس ءَ کستریں برات ءُ مئے مات ھلاس کن اَنت آ وتی زندگی ءِ نہ وشیں روچانی تہ ءَ گریوْگ ءَ اِنت

مات زوال بیتگیں جنک ءِ سر ءَ گریوْگ ءَ اِنت جنک ھم گریوگ ءَ اِنت جنک گْوش اِیت من دروگ نہ بند آں من وتی زندگی ءِ سوگند ءَ ور آں کہ منی گوما ھِچ نہ بیتگ یک گُبے چُکگّ ِ ھم نہ بیتگ جنک گْوش اِیت تو اے ھیال ءَ چتور داشت کن ئے من آئی ءَ گْوش آں یک چینی ئیں مردے گون ءَ تو چون اے ھیال ءَ داشت کن ئے کہ من آئی ءِ گوما سِلکاری کن آں آ کہ اے وڑیں بدرنگ ءُ اے کساس ءَ کمزور من زانگ ءَ آں کہ مستریں برات دروازگ ءِ پُشت ءَ اوشتاتگ آ اِش کُنگ ءَ اِنت.

آ زانگ ءَ اِنت کہ مات منی گون ءَ چے کنگ ءَ اِنت آ زانگ ءَ اِنت کہ من برھنگ آں آ زانگ ءَ اِنت کہ من ءَ جنگ ءَ اِنت آئی ءِ واھِشت کہ جنگ اے وڑ ءَ نہ اِنت انگت گیشتر بہ بیت تانکہ دمتوسی ءَ منی مات مستریں برات ءِ اے بے تواری ءُ اے واھِشت ءَ چَہ ناسرپد نہ اِنت

کِسہ روان سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

بندیں کوٹی ءِ جِنک

(بیست ءُ سَیمی بھر)

اکیل مراد

مئے کُٹم ءِ تہ ءَ کَس ھِچ وڑیں وشیانی روچ ءَ نہ دار ایت، نانکہ کرسمس ءِ درچک، نانکہ مِک کُتگیں بیرک، نانکہ پُل ءُ گلاب، ناں مرگ، نانکہ جنازہ، نانکہ یات ایوک ءَ بس ھما اِنت کہ مستریں برات ءِ کُشندہ اِنت کستریں برات مستریں برات ءِ سوب ءَ مِر اِیت من اود ءَ چَہ در کپ آں ” من وت ءَ چَہ اود ءَ جتا کُتگ مرگ ءَ چَہ داں مات بس مستریں برات ئیگ اَت ……………

ھما وھد ءَ کہ چولون ءِ وھد اَت، اکس ءِ زمانگ اَت، آشِک ءِ زمانگ اَت کہ منی مات ءَ گنوکی گِر اَنت، آئی ءَ چولون ءَ بیتگیں ویل ءِ بارو ءَ ھِچ سرپدی نیست اَت بَلے پد ءَ ھم چار اِتگ اِت ئِے ءُ منی سر ءَ شَک ئِے بوتگ اَت ،

آئی ءَ کجام ناں کجام گپ ءِ سر ءَ شَک اِنت آ وتی جِنک ءَ زانت، آ جِنوکو ءَ زانت، لھتے وھد بیت ھمے سما بیت کہ اے جِنکو ءِ گور ءَ درامدیں دست بیتگ اَنت یک بے ترانگی یے کہ گوست ءِ بارو ءَ جیڑگ ءَ ایں

ھرچی کہ نگاہ ئِے بوّگ ءَ اِنت کہ آدت ءَ چَہ گیش کم کم ءَ گپ جَنت ءُ پیسر ءَ ھمک چیز ءِ مزنی ءَ پیش دار ایت پد ءَ مجگے ءِ تہ ءَ گار بنت “آ چَم نِی مَٹ بیتگ اَنت کہ مات ءِ ندارگانی چارگ بیتگ اَنت “

وتی مات ءِ ناسرپدی ھنچُش سما بیت کہ مات ءِ گڈی گپ ءَ اِشکُنگ لوٹ اِیت منی مات زندگی ءَ گیش وشتریں رنگے ءَ چارگ لوٹ اِیت بلے بے سما، بے اوست، اشی ءَ نہ زانت کہ اشی ءِ جنک ءِ زندگی ترسناکیں رنگے ءِ جاوراں کپان اِنت آئی ءِ آروس ھِچ بر نہ بیت ھِچ بر اے چاگرد ءِ تہ ءَ آئی ءِ واستا جاہ نیست چریشی ءَ چَہ بے سُد بوّگ، گار ءُ بیگواہ کنگ ایوک کنگ اے دُرست ھیالانی تہ ءَ گون اَنت کجام ناں کجام رنگ ءَ اے ھم گار کنگ بہ بیت،

وھدیکہ آئی ءَ گوست یاتگیری ءَ کیت گڑا آ منی سر ءَ اُرشکار بیت من ءَ جَنت، آ من ءَ کوٹی ءِ تہ ءَ بند کنت من ءَ ھما کِساس ءَ جَنت، ھوش چوپ کنت من ءَ مُشت ءُ لگت ھرچی کہ آئی ءِ وس ءَ ھست من ءَ جنت منی گُداں کَش اِیت آ منی نزیک ءَ کیت منی جِسم ءَ بو چِنت منی گوردان ءَ بو چِنت ءُ گوش اِیت کہ ایشی ءَ چینی مردے ءِ اَترانی وشبو پیداک اِنت ایشی ءَ چَہ جھل روت منی شوکانی شم ءَ دست جَنت ءُ گْوش اِیت بیت کنت اے جاہ ءَ دگہ ٹپ ءُ ٹورے ھست ترا چینی مرد ءَ اِد ءَ ٹپ کُتگ بیت کنت اے جاہ ءَ چَہ تو زانگ بہ بئے آ کُکار کَنت سرجمیں شھر ءِ نزیکیں مردم تاں سرپد بہ بنت کہ منی جِنک رنڈی یے ھرکس آئی ءِ شوکانی شَم ءَ نشتگ ھرکس ءَ اے شِرکنیں تام چَشتگ،

آ جنک ءَ چَہ لوگ ءَ در بہ کنت آئی ءِ واھِشت اِنت کہ بہ مِر ایت پرچاکہ دگہ کَسے ھم آئی ءِ شوکانی شَما نشت مَہ کَنت دگہ کسے ھم آئی ءِ جھل ءِ دامن ءَ دیست مہ کَنت آ یک مِنڈے ءَ چَہ ھم بدتِر اِنت آ گِریوْ ایت گِریوْ ایت کہ ایشی ءِ گوما چے بہ کن آں چریشی ءَ ابید دگہ ھِچ نیست کہ ایشی ءَ لوگ ءَ چَہ در بہ کن آں ءُ اشی ءِ بدیں بو ھلاس بہ بیت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

پہ زمین شیدائیں سمیر

نبشتہ کار: نور بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اے گیدی ءَ دْرستاں چہ مھروان تریں انسان مات گْوشگ بیت۔اے مات ءِ مھر اِنت کہ وت شُدلاپ وپس ایت بلے وتی زھگ ءَ والین اِیت،.اے مات اِنت وت کُنٹگاں وپس اِیت بلے وتی چُکّ ءَ گُلاب ءُ گواڑگانی سر ءَ واپین اِیت۔۔۔۔

مروچی من یک انچیں مھروانیں انسانے ءِ بارو ءَ نبشتہ کنگ ءَ آں کہ آئی ءِ مھر چہ ماتے ءِ مھّراں ھِچّ کمتِر نہ اِت اِنت،آ مھروان گلزمین ءِ شیدا سمیر جان اَت کہ ھژدہ تاکشان( دسمبر )دو ھزار نوزدہ ءَ کولواہ بِدْرنگ ءَ کْوزہ گیریں پاکستانی لشکر ءِ دست ءَ گوں سنگت دیدار ءِ ھمراھی ءَ شھید کنگ بوت۔

شھید سمیر جان انچیں کردے ءِ واھُند اَت بِہ گندئے منی وڑیں نا زانتیں، بے پوھیں مردمے ءِ دست ءِ ند آئی ءِ کرد ءِ گون ءَ انساپ کُت مہ کنت،بلے وتی لھڑیں دل ءِ پاھاراں تاکانی سر ءَ درشان کنگ لوٹ آں۔

سمیر مھروانے اَت،دردوارے اَت ءُ آئی ءِ بُر اِتگیں پند ءُ آئی ءِ رِتکگیں ھید ءُ ھون اے گواھی ءَ وت دے اَنت کہ آ پہ گلزمین ءَ چونیں دیوانگ ءُ شیدائیں سرمچارے اَت۔۔

من ءَ شر یات اِنت کہ من گون ھمبلاں آھُو ءِ شکار ءَ شھید سمیر جان ءِ ھند ءَ شُت آں ، وھدے من ھند نزیک کُت ءُ سمیر جان پون کُت ءُ گْوشت من تئی ھند ءَ اَتکگ آں پہ آھُو ءِ شکار ءَ گُڑا ملّیں سرمچار ءَ درّائینت اے ھند، اے کوہ ءُ دمگ بلوچستان ئیگ اَنت ءُ بلوچستان تھنا منی نہ اِنت ، مئے ءُ شمئے دْرستانی اِنت،بلے آھُو بلوچستان ءِ زیبائی اَنت،من ءَ آھُو پہ جَنّگ ءَ دل نہ بَہ اَنت پرچا کہ من ءَ بلوچستان بد رنگ بُوَگ ءَ دل نہ بیت،چو کہ شُما سنگت اِت گُڑا بِہ رو اِیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔

سنگتاں آھُو ءِ شکار مھتل کُت پہ سیل ءُ سواد ءَ اے کوہ ءُ گراں سرگپت اِیں ءُ ما چار ءُ پنچ ساھت ءِ سپر ءَ ما سید ءِ ڈکّ ءَ سربیت اِیں،سمیرجان راہ گیپت پہ ٹھکانہ ءَ ، ما ھمے کوہ ءُ درچک، سیل کُت اَنت۔وھدے رولہ ءَ وتی زردیں رنگ شینکانی سر ءَ ریتک انت گُڑا ما پہ سمیر ءِ نیمگ ءَ رھادگ بیت اِیں۔۔

پدا شپ اَت۔۔۔سمیر اَت۔۔۔دیوان اَت۔۔ سمیر جان ءَ پُرانیگ چہ جَلاں کش اِتگ اَت ءُ مارا پُرانیگ ئِے ورانینت ءُ سمیر جان کندان ءَ بلوچستان ءِ زیبائی ءِ کِسّھاں کنان اَت۔۔

پد ءَ وپسگ ءِ ساھت ءَ من ءَ سما کپت کہ من وتی چادر گار کُتگ گُڑا من موباھل ءِ چراگ روک کُت ءُ چادر ءِ شوھاز بِنا کُت ءُ سمیر ءَ من ءَ گْوانک جت سنگت چے چارگ ءَ ئے؟

من گْوشت” چادر گار کُتگ شپ سارت اِنت، نی من وپسگ ءِ موڑ ءَ آں ءُ من ءَ چادر دست نہ کپت من سارتیں سِک ءَ وپتاں واب ءُ آگھی ءِ میان ءَ من ءَ سما کپت چیزے من ءَ پِر بوت، من وھدے بُست کُت چاراں چادرے من ءَ پر انت ءُ سمیر جان سارتیں سِک ءَ وپتگ ءُ لرزگ ءَ اِنت۔۔۔من ھمد ءَ چِہ زانت سمیر جان مھراں چہ سرچکاریں سنگتے ءُ آئی ءِ مھر چہ ماتے ءِ مھراں ھچ وڑ ءَ کم نہ اَنت۔۔۔

ھمے وڑ ءَ وھد گْوزان بوت ءُ زی من ءَ ھمے ھال ءَ گیپت کہ مھرانی ھونکّیں ساھگ ، ھِمت ءُ توکل ءِ ھُدابُند ، بلوچستان ءِ شیدا دُژمن ءِ تیرانی زد ءَ اتکگ ءُ شھید بیتگ۔ اے وھد ءَ من وتی ویرانیں کُوٹی ءَ نشتگ اِت آں کہ بس ابیتکیں بچکندے لُنٹاں تالان بوت ءُ ھمے گپ چہ زُوان ءَ دراتک۔۔۔۔زمین ءِ شیدا ترا ابدمانیں زِند مُراد بات۔۔۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(بیست ءُ دوھمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

وشنودی انسان ءِ تب ءَ مَٹ کَنت انسان ءَ دگہ یک رنگے ءَ ساچ ایت انچُش دلتپرکھی ھم انسان ءَ مٹ کَنت ءُ دگہ یک رنگے ءَ ساچ ایت بَلے انسان ءِ وشنودی ءَ انسان شوکیں رنگے ءِ واھند بیت کہ وشنودی ءِ تہ ءَ گَل، وشی، بچکند درست ھوار اَنت

آ نِی انچیں گمے ءِ تہ ءَ کَپتگ ناں کہ وشیں سُھب گوش اِیت، ناں کہ گْوش اِیت شمے شپ وش بات ناں کہ نوکیں سال ءِ مراد بادی، منّت ءِ گِرگ وَ سک دیرگیں گَپے ھِچ بر گپ ءُ ٹال نہ کَنت، ھِچ بر آئی ءَ گپ ءُ ٹال ءِ اژدری ھم نہ اِنت دُرست بے توار اَنت انچُش سما بیت کہ زالمیں زمانگ ءَ وتی ارجان جتگ اَنت اے کُٹم انچُش گِندگ ءَ کیت ھُشکیں سِنگ اَنت ایر اَنت انچُش جُمب اَنت کہ اشانی تہ ءَ روگ سک جنجال اِنت نہ گْوش ئے انسانی چُک اَنت

ھمک روچ ما یکے دومی ءِ کُشگ ءِ دُمب ءَ ایں کُشت ءُ کوشی ءِ سوْب اے نہ اِنت کہ ما یکے دومی ءِ گون ءَ گپ نہ جَن ایں بلکیں ما یکے دومی ءِ نیمگ ءَ نہ چار ایں ھَم وھدیکہ یکے تئی نیمگ ءَ چارگ ءَ اِنت گڑا تو آئی ءَ چار اِت ھم نہ کن ئے چارگ ءِ مول ءُ مراد ایش اِنت کہ آ تئی نیمگ ءَ چارگ ءَ اِنت تو آئی ءَ چارانکی ءَ چماں چِست کن ئے چار ئے گڑا اندر ءَ مزن مَری ودی بیت بزاں کہ وت ءَ چَہ دومی ءَ مزن لیکگ ایشی ءِ مَٹ ایش اِنت کہ آ ترا چارگ ءَ اِنت تو آئی ءَ چَہ وت ءَ جھل تِر بہ لیک ءُ آئی ءِ نیمگ ءَ چماں چِست مہ کن چارگ ھمے وڑ اِنت کہ تو آئی سرجمیں بدن ءَ ایر گپت آئی ءَ چَم چِست کُرت ءُ چار اِت اَنت بزاں کہ آ ترا چہ باز کمتریں انسانے بیت آئی ءِ جِند ھلاس بیت نِی چرے سوْب ءَ ما کَسے ءَ چار اِت ھم نہ کن ایں مئے اندر ءَ انچیں مزنی ودی بیتگ کہ وتی پجار ءَ ھم نہ زان ایں

دیم پہ دیمی ءِ وشنودی ءِ گَپ دل ءُ مجگ ءَ چَہ کَشگ بیتگ اَنت اے دوئیں جاھاں وشنودی ءِ ٹال مان نیست اِنت منی دل ءَ اے ھما لبز اِنت کہ گْریت ءُ مزنی ءَ شریں وڑے ءَ پریچ اِیت کجام ھم چاگردی کارکنوک آ تُری کُٹم بہ بیت یا دگہ کَسے دُرست مئے واستا زھر درشان اَنت گیش دلتپرکھی یے مارا یکجاہ کَنت اے ھما زندگی اِنت کہ بُنکی ءَ گوازنینگ ءَ چَہ ما شرمی اِنت ھرکجا ما وتی زندگی ءِ جھلانکیں نہ وشیں جاورانی تہ ءَ کپتگ ایں،

ما ھَر سئیں یک وش دلیں انسانے ءِ چُک ایں مئے مات کہ چاگرد ءَ کُشتگ ما ھما چاگرد ءِ تہ ءَ بندوک ایں کہ چریشی ءَ چَہ مئے مات نااُمیتیانی تہ ءَ دور داتگ چریشی ءِ سوْب ءَ کہ ھر چے مئے مات ءِ گون ءَ کنگ بیتگ مات کہ انچُش دل ءَ نزیک اِنت اینچُک مزن مزنیں اوستے داروک بیتگ

ما وتی زندمانی ءِ سر ءَ دلریش ایں ما وت وت ءَ چَہ دلسیاہ ایں مئے مات ءَ اے جاور ءِ پیشوائی نہ کُتگ کہ چریشی ءَ آئی ءَ نااُمیتی دیستگ کہ مئے گون ءَ چے بوّگی اِنت
گیشتر من بچکیں چُکانی بارو ءَ گپ ءَ آں اگاں آئی ءَ اے چیز ءِ پیشوائی ءَ کتگ اَت گڑا اے چیز ءِ بارو ءَ چون بے تواری ءَ نہ اِشت بیتگ اَت چُش کہ وتی زندگی ءَ سر گوزگ بیتگ اَت؟ آئی ءَ چون کت کتگ اَت آئی ءِ چھرگ آئی ءِ چَم آئی ءِ توار، آئی ءِ مھر ءَ دروگ بہ گْوش ایں؟ آ مُرتگ اَت آ وت ءَ وت ھلاس بیتگ اَت آئی ءَ وت بے اوپاریں چاگرد ءَ پروشت کُت کتگ اَت اے وڑ بیتگ اَت کہ مستریں چُک چَہ دوئیں کستریناں جتا کنگ بہ بیتیں بلے آئی ءَ اے نہ کُرتگ آ ماسک بند ءُ دیم ءِ زانوگِرے نہ بیتگ آ بے سدے بیتگ، گیر زمہ وارے بیتگ آ دُرست بیتگ ما ھرسئیناں آئی ءَ مھر ءَ چَہ گیش مھر کرتگ چرے سوْب ءَ آئی ءَ ھِچ کُت نہ کتگ آ بے تواری ءَ نشت نہ بیتگ آئی ءَ دروگ بست کُت نہ کُتگ ما ھرسئیں یکے چَہ دومیگ ءَ جتا بیگ ءَ ابید آئی ءِ گون ءَ یکیں وڑ ءَ مھر کُتگ

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

شھید شھباز جان اُرپ دینار

نبشتہ کار: شیردل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ملکموت مستیں لیڑھے بوتیں
بُرتیں ماں کورءَ جور بے چارتیں

گریب ءُ تنگدستی من ءَ چہ راج دوستی ءَ گستا کُت نہ کنت، بلکیں اَچ من باج ءَ نہ بارت اِنت ـ
اگاں یک انسانے ءِ تہ ءَ جزبگ، ھمت ءُ گیرت بہ بیت گڑا آئی ءَ دنیا ءِ ھچ وڑیں زواکی پروش دات کت نہ کنت ، زند ءِ دُرھیں تکاں سوبمند بیت، راستی ءِ واھند زند ءِ گرانیں ساھتاں چو آھنی دیوال ءَ مِک بیت اِنت ـ

بلوچانی کوھنیں دانکے ھست اے وڑیں
سکی ءَ برات مرکب بنت اوشت اَنت
وشیاں ھاتونیں جَنیں نوش اَنت ….
اے ھبر راستے کہ گرانیں ساھت مرد ءِ سر ءَ کاینت، نا مرد ءِ سر ءَ وھد نئیت اِنت، انچو گوش اَنت کہ گوات درچک ءِ ھما ٹول ءَ زور دنت ءُ پروش ایت چہ ایدگہ ٹولاں رُستگ ءُ برز اِنت ـ

نون من کایاں وتی مھروانیں سنگت ءِ نام لھتیں گالرد یکجاہ کن آں، ھما سنگت کہ مرچی مئے میانجی ءَ ساڑی نہ اِنت، بَلے آئی زھیر، ترانگ یات ءُ گیر مُدام دل ءِ بھر اَنت ءُ گون اَنت ءُ گیدی ءِ دلبند ءَ آئی رتکگیں ھون مئے پگر ءِ ھمراھداری ءَ کنگ ءَ اَنت ، من اے ھبر شَری ءَ پوہ اَنت بہ گندئے مرچی آ منی ھمے کماتگیں گالردانی ھم مھتاج نہ اِنت، آئی ءَ وت ءَ را دنیا ءِ دیمءَ منائینتگ ءُ پیش داشتگ ، آ مھروانیں شھید شھبازجان اُرپ دینار بلوچ اِنت کہ جاہ آھو کوھڑو ءَ واجہ ھیرمھمد ءِ گس ءَ ودی بیت اِنت، وتی بنداتی وانگ ءَ کوھڑو ءِ وانگجاہ ءَ بندات کنت، تاں دھمی تبک ءَ کوھڑو ءِ مزن وانگجاہ ءَ ( ھائی اسکول) دربات دیمترءَ وانت کت نہ کنت ءُ واری بزگی مانگیشگ ءَ نیل اَنت پرائیوٹ چکاس دنت ایپ اے سرجم بیت، دومی نیمگ ءَ گوں ھمے وانگجاہ ءَ چپراسی نورمھمد ءِ جاہ ءَ کار کنت وتی زند ءِ روچاں تیلانک دیان بیت ءُ روچ ءَ وانگجاہ ءَ ءُ شپ ءَ پیریں مات ءُ پت ءِ ھزمت ءَ ھروھد گس ءَ ساڑی بیت .
وانگجاہ ءِ کار ءِ مول ھمیش بیت دانکہ من وتی دستاں دومی ءِ دیم ءَ شھار مہ دے اَنت.

وھدیکہ آجوئی کاروان ءِ جنز جاہ آھو ءَ درم زورگ بیت گڑا شھباز جان دراھیں کاراں چہ نزدیک ءَ چار اِیت ءُ مُدام راجدوستیں سنگتانی کرّ ءَ رو ءُ آ کنت ءُ ھم نیاد بیت ءُ دیواناں بھر زوریت، مھر وداں بنت بزاں گوں ھمراہ ءُ سنگتی ءَ بدل بوتگ اَنت، وھدیکہ گل ءِ باسکے بیت گڑا مُدام بہ دیست ءِ گوں گل ءِ کاراں دزگٹ ءُ ساپ دلیں سنگتی یے اَت.

آ وتی واری ءُ بزدگی ءُ گس ءِ مردمانی لاچاری ءَ چہ ھما روچ ءَ یک کش ءَ کنت، روچ ءُ شپ کومی مکسد ءِ دیمروئی ءِ ھاتر ءَ راجکاری ءِ کاراں مدام گون بیت ، کدی وانگی یے گون اِت ئِے میتگ پہ میتگ گردگ ءُ سرکنگ ءَ اَت، واھگ ئِے ھمیش اَت کہ راجی آجوئی ءِ کلوہ ھر گس ءَ سر بہ بیت ھر وھد کہ بہ دیست ئِے گوں گل ءِ کاراں دست گُلائـش اَت.
آ ھاموش ءُ مھروانیں سنگتے اَت مھروانی ءُ زانت ءِ چیدگ اَت، ھمے تیوگیں شَری ئِے تہ ءَ گندگ بوتگ اَنت ءُ
مات ءُ پت ءَ ھم زانتگ اَت کہ مئے چُک گمنامیں جھد ءِ سپاھیگے ءُ 2014 ءَ کھول ءِ مردم ئِے آئی ءَ سور دے اَنت بلے بد بھتی ءَ چہ یک چُکے بیت بَلے!! چُک ئِے زندگ نہ بیت ـ

لھتیں مھمان پہ گل ءِ کاراں جاہ آھو کاینت لشکر ءَ ھمے ھال رس اتگ دیم پہ ھماوانی نیمگ لشکر جنزاں بیت سنگت سھی بنت لشکر مئے نیمگ آیگ اِنت لشکر سنگتانی انگیر کنگے جھد ءَ کنگ بیت ءُ ھمے ساھت ءَ سنگت ءُ لشکر ڈیک ور اَنت، جنگ بنا بیت، دو سے جاھاں لشکر اِش لٹ داتگ بازیں پوجی مردار کن اَنت چہ انگیر دَراتکگ اَنت یکجاہ سنگت یکجاہ روگ بنت بزان شومیں لشکر روگ ءَ دیستگ اَنت ءُ پد ءَ راہ بستگ ھمے گڈی جنگجاہ ءَ شھبازجان اُرپ دینار 21/08/2016 ء شھید بیت ءُ مروچی وتی گڈی وابجاہ ءَ بزاں ٹوبوکڈ ءَ سیرواب ءُ نمیران اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

جنداللہ،جیش العدل، بلوچ جھدکار

نبشتہ کار : ملا اسلام

دی بلوچستان پوسٹ

وھدے چہ ایران ءَ لھتین تریاک ءِ کاروباری مردم تاوان دیگ ءُ تاچینگ بیت, اے پاکستان ءِ ایر دستیں بلوچستان ءَ روانت ءُ پاکستان ءِ ایجنسی اشان دست گر انت شھریت دیانت اشان مھکم کن انت ءُ پد ءَ پاکستان ءِ اڈ کُتگیں رائونڈ ءِ سروک کہ ریٹائر جرنیلانی چیردستی ءَ گوں دراج مدتی سوب ءِ ھاتر ءَ کار ءَ انت اشان پاکستان ءِ ایجنسیانی گُشگ ءَ ھیل کاری کُتگیں مردم, جاگہ دیگ بیت ءُ پد ءَ پوج ءِ نیمگ ءَ چہ اشان سِلاہ ءُ مڈی دیگ بیت.
اے جنداللہ ءِ نام ءَ وتی کاران بندات کن انت بلے بلوچ جھد کاران امے گُش انت کے مارا شمے کار ءَ کار نیست شما مے کار ءَ کار مدار ات،بلے پشت ءَ بلوچ جھدکاراں چست کن انت, جن انت ءُ مکبری ءَ کن انت.
گڑا بلوچ ھم اشانی ھنراں سرپد بنت،لھتین بلوچ اشان چہ گستا بیت ءُ پد ءُ پوج نوکیں پندلے ساز اِیت گوں ابدالمالک ریکی ءَ کنت شما کل سرپد ات.
ریکی ءِ موت ءَ پد جنداللہ ءِ نامbaloch resistance movement بوت سروک ابدالمالک ریکی ءِ برات ابدالروپ بوت, ابدالروپ کوئٹہ ءَ جنگ بوت داں روچ ء مروچی کس نہ زانت کے ءَ جت بیگواہ کت,اشی ءَ پد ھاپز سعید زامرانی, ملا ابدالگپار ءُ ملا اُمر ءَ سروکی زرت ءُ نام جیش العدل کنگ بیت نام ءِ بدل کنگ ءِ مول ءُ اش بیت کہ مزھبی مھلوک پیسر ءَ چہ پوج ءِ نزیکیں مھلوک انت ءُ بلوچ ءِ تہ ءَ راج دوستی ءِ اسر چہ مزھب ءَ گیشتر انت راج دوستی ءِ نام ءَ اشاں وتی ھمراہ کن ایں ءُ اے یک ھسابے ءَ وتی لوٹ ءَ یک ھدے ءَ سوبین بیتگ انت.
بلوچ ءِ راج دوستاں چہ باز ھمدردی رس اِت اش ءُ پد ءَ پوج ءَ وتی مردم بلوچستان ءَ گیش ءَ چہ گیش کرت اَنت تانکہ اے اڈ کُتگیں دُکّان پد ءَ ماندارگ مہ بیت.
بلوچ جنز بھر ءُ بانک بیت انت, بلوچ ءِ تاکت کم پوج گون وتی ھواریان تاکت ءَ کمے گیش کپت،لھتیں جھدکاران اشانی پندل پھم ات انت ءُ اشان ءَ وتی دژمن اش لیک ات ،بلے لھتیں انگت اشان گوں ھمدردی ءِ گپ ءَ جنت.
نی بلوچ جھدکار امے اکتلاپات ءُ امے ھکمت اَملیانی بنیاد ءَ گوں دگہ باز اکتلاپاں گوں ھوار باز وھد ءَ یکے دومی ءِ کیمپ ءُ سنگتانی سر ءَ اُرش ھم کُتگ ءُ چاگردی رسانکدار(سوشل میڈیا) ءَ ھمیں راز شینگ کتگ انت, زاہ ءُ بد مردمانی چست کنگ کُشگ,امے کارانی سبب ءَ باز جھدکار دلپروش بوت ءُ جھد ءَ چہ یک گور بوت.
بلوچ داں پاکستان ءِ پراکسیاں چہ جتا ءُ گستا مہ بیت, تپاک ءُ یکراہ نہ بیت, داں تپاک ءُ یکراہ نہ بیت سوب مندی ءَ چے دیر بیت.
امریکہ اگاں پاکستان ءِ پراکسیاں گوں ھمدردی داریت اشی ءِ مول ءُ مراد اے نہ انت کہ پاکستان ءِ پراکسی شر کنگ ءَ انت, بلکیں ایران ءِ دژمن ءَ امریکہ دوست داریت کمک کنت, اے کاران پاکستان امے واستا کنت کہ امریکہ ءَ دوست بہ باں بلے بلوچ جھدکار وتی پروگرام ءَ پرچا پہ امریکہ ءِ وشنودی ءَ کمزور ءُ رونگراہ ءَ بہ جن انت.
امے جیش العدل پوج ءِ کیمپ ءَ تربیت ءُ پلان زیرگ ءَ تئی,, بلوچ,,دوست چون بیت کنت؟
جیش العدل ءِ کمک پوج انت ءُ تئی چیتور سنگت ءُ ھمراہ بیت کنت؟
جیش العدل ءِ سپاھی چہ پوجی رائونڈ ءِ پکٹری ءَ چہ پیداک انت تئی دوست چون بیت؟
وتی سیادی ءُ کاراں بلوچ راج بہ چاریت اول سر ءَ بندات بہ کنت ءُ وتی بدواہ ءُ دوزواہ ءَ بہ زانت،انگت دیر نہ بیتگ سوب مندی گوانک کنگ انت منزل نزیک ءُ آسان انت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک

(بیست ءُ یکمی بھر )

 نبشتہ : اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

چَم جھلی ءَ انسان پُرش ایت ءُ زندگی ءِ روچاں نگیگیں رنگے ءَ کَپ اِیت ھَنچُش کہ پونڈ ءَ آپ ءِ تہ ءَ چگل دَے انسان ھم چَہ ھمے پیم ءَ کہ نہ وشیں کارے ءِ کنگ ءَ آئی ءِ سر مدام جھلی ءِ نیمگ ءَ بیت کَسے ءَ وتی دیم ءَ پیش داشت نہ کنت اگاں آئی ءِ اندر ءَ یک گپے ھَست گڑا آ سما کنت اگاں اے نہ وشیں گَپ در بئیت منی سر جھان ءِ دیم ءَ جھل بیت اِنت چرے سوْب ءَ رُزوائی ءَ چَہ پیسر گڑا آئی ءِ چیر دیگ المی اِنت کَس آ اندر ءِ گپ ءَ ایش مہ کَنت

من وتی برات ءِ بے تواریں شَورانی دیمپانی کُت نہ کن آں اگاں گَپ منی کستریں برات ءِ بہ بیت گڑا مردمے ءِ گور ءَ راہ ءُ در بیت کہ چون ءُ چتور بہ کن آں بَلے گپ منی آشک ءِ گَپ انت من وتی بگیری ءَ ھرچی ءِ کنگ ءَ بے وساں وھدیکہ من اے بارو ءَ جیڑاں گڑا منی چھرگ ءَ مُج دابیں ریک گِر اَنت کَسے ءِ بے جوتیں ھیال ءُ چم دومی ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ اَنت کہ آئی ءِ مجگ ءَ دگہ گپ ءُ ھیال ءُ جیڑگ دگر اَنت

بَلے اشاں چَہ ابید آئی ءِ مُرکیں جیڑگاں چَہ سرپدی بیت کہ آ پُرشتگ ءُ آئی ءَ اے اوپار بوگ ءَ نہ اِنت ءُ اشاں درد سما کنگ ءَ اِنت اے زلیلی ءِ کنگ ءَ بس یکیں راہ ءُ در اِنت کہ شر ءُ شوکیں ھوٹلانی ورگ کہ ھمے وڑیں بہ بنت مزن مزنیں مردمانی دپار بہ بنت اے یاتگیری ءِ ھمراھی ءَ شکاری ءِ تھار ءُ تُرسناکیں شپ کہ چِپ چِپانی توار رژنائی ءِ اے تُرسناکیں توار کہ چُکانی گریوْگی بنت شپ وتی اندر ءِ رژنا تُرسین اِیت

لاسور ءَ من ھم ایشی ءِ گونا گَپ نہ کن آں دُراھیں مردم “مارتل پیرے ” لوٹارین اَنت منی دوئیں برات زُوت اشاں ور اَنت ءُ پد ءَ اے دوئیں یکے لوٹارین اَنت منی مات ءُ من وتیگاں دے ایں منی براتاں زُوت نِشہ سر ءَ چَڑ اِیت آ انگت ءَ ایشی ءَ گَپ نہ جَنت گوں بَلے آ دروگیں گَپ ءِ جَنگ ءَ بندات کَنت گیشتر کستریں برات آ زَنگ جَنت کہ اے جاہ وش نہ اِنت گم جتگیں جاھے ءُ اد ءَ مھمانی گِر ءُ داری ءِ کنگ ءَ جنین نیست شمبے ءِ روچ ءَ لاسورس ءَ باز کم مردم کیت من وتی کستریں برات ءِ ھمراھی ءَ ناچ کَن آں ءُ من وتی آشِک ءِ ھمراھی ءَ ھم ناچ کن آں ءُ من وتی مستریں برات ءِ گونا ھِچ ناچ نہ کُتگ ءُ ناچ ھم نہ کن آں یک بیمناکیں تُرسے ءِ تہ ءَ پروشگ اِنت ھرکس کہ من ءَ اے وڑ کنگ ءَ دار ایت یک ترندناک ءُ دردناکیں سمایے ءِ کہ مردمے ءِ اندر ءَ بُران اِنت ءُ دراھیں مردماں یک شَھے ءِ تہ ءَ مُھکم کنت ءُ سرپدی ءِ ھیالاں مَٹینان کَنت کہ مئے رگ رگانی تہ ءَ نیزگاری ءِ ھون پنژار بندان اِنت ما یکے دومیگ ءِ نیمگ ءَ اجگہ ءُ بے وسیں دیمے ءَ چاران کن ایں مئے دُرستانی چَھرگ مِر مِرانکی ءَ ایر بُک اِتگ

چولون ءِ نندوکیں چینی من ءَ گَپ کنت گوں آئی ءِ اَرس رِچگی اَنت ءُ آ گْوش اِیت من اے مردمانی چے کار ھراب کُتگ؟ من آئی ءَ گْوش آں ھِچ وڑیں گپانی سر ءَ دلتپرکھی بوّگی نہ اِنت اے ھر وھد ءَ ھمے وڑ اِنت مئے وتی میان ءَ ھم زندگی ءِ دراھیں جاورانی تہ ءَ ھَنچُش اِنت

وھدیکہ ما واتر “پِلیٹ ” ءَ رو ایں من آئی ءَ سرپد کن آں ءُ گْوش آں کہ منی مستریں برات ءِ مُجتگیں دیم سرد ءُ زلیلی ” آئی ءِ مزنیں رویش ھر وھد ءَ ھما چیز ءِ ھمراہ بیت کہ ھرچی کہ آئی ءِ دیم ءَ بیت مارا گِندگ ءَ کیت ھرچی کہ مئے نیمگ ءَ کیت آئی ءِ بنداتی گام کوشی اِنت زندگی ءَ ھلاس کنگ اِنت، زندگی ءِ دارگ، پروش دیگ، دلرنج کنگ درد دیگ اِنت من آئی ءَ گْوش آں کہ آئی ءَ چَہ تُرسگی نہ اِنت آئی ءَ چَہ ھِچ وڑیں تُرس نیست پرچاکہ آ کجام چیز اِنت کہ آئی ءَ چَہ منی مستریں برات تُرس اِیت، آئی ءِ دیم ءَ اجکھی بیت آئی ءِ سر ءَ بَھ ءُ بکڑ بیت آ من اَنت کہ اَچ منی دیم ءَ آ پُونڈے بیت ءُ آپ ءِ روانی ءَ ایر بُکیت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

ھانی وتی برات ءِ گَماں بے گم بوت 

نبشتہ کار: اسد واھگ

دی بلوچستان پوسٹ

ھست اَت یک مردے کہ آئی ءِ نام دلدار اَت- دلدارءَ داں بازیں وھداں مردین زھگ نہ بوت- یک رندے کہ آئی ءِ زال نیپگاں بوت گڑا آئی وتی زال زرت ءُ ڈاکٹر ءِ گور ءَ شُت ءُ ڈاکٹر ءَ را گشت ئِے کہ منی زال ءَ بچار اشی ءَ بچکیں زھگ نہ بوگ ءَ اِنت ،جیڑہ چی اِنت؟
ڈاکٹر ءَ گُشت ٹسٹے کن اِیں، گڑا زانگ بیت- چہ ٹسٹ کنگ ءَ پد ڈاکٹر ءَ گشت کہ من ترا لھتیں درمانانی ناماں نبشتہ کنان ءُ دیاں، تو ھمے درماناں بگر ءُ اشی ءَ بہ وارین شر بیت-

گڑا بزگیں دلدار روت درمان ءُ دواھاں زور اِیت ءُ وتی زال ءَ دنت اش ءُ گشیت کہ ڈاکٹر ءَ گشتگ اے دواھاں بور ، تو شر بئے- آ داں چیزے وھد ءَ ھمے دواھاں وارت بلے آئی ءَ مردیں زھگ نہ بیت گڑا دلدار ءِ زال چہ ڈاکٹر ءَ یکیم بیت ءُ دلدار ءَ گُش اِیت کہ تو برو ملایے ءِ گور ءَ آئی ءَ بگوش کہ من ءَ مردین زھگ نہ بیت تو منی زال ءِ واستا تائید ءُ بندے وڑ بکن ، بگندئے من ءَ مردین زھگے بہ بیت-
دلدار وھدے کہ ملایے ءِ گور ءَ روت گڑا ملا آئی ءَ گشیت کہ تائید بندگ ءِ واستا ھون ریچگ لوٹ اِیت-
دلدار گش ایت کہ واجہ من گریبیں مردمے آں ، من ءَ پس ءُ دلوتے نیست اِنت کہ من ھون بہ ریچاں، اے واری ءَ چہ کجا من پس ءُ گوکے بیار آں؟
بلے ملا ءَ گُشت کہ ابید ء ھون ءِ ریچگ ءَ من کلام پاک ءِ دپ ءَ ھچ پچ کت نہ کن آں۔
بزگیں دلدار لاچاری ءَ گوں وتی لوگ ءَ واتر کنت ءُ زال چہ آئی ءَ جست کنت کہ ملا ءَ چے گشتگ باریں؟ دلدار پسّو دنت ءُ گش اِیت کہ ملاءَ گُشتگ کربانی بدئے پس ءُ دلوتےءِ ھونءَ الم بہ ریچ۔
زالءَ گشت تو برو جاھے پسے وام بکن پدا زر بیت واماں دَئیں۔
بزگیں دلدار لاچار بوت ءُ مالدارے ءِ گور ءَ پسے ءِ وام کنگءَ شُت.وھدے کہ مالدار ءِ گور ءَ سر بوت مالدار ءَ آئی ءَ وتی پس پیشداشت انت ءُ نھاد گشت انت ، بلے دہ ھزار ءَ چہ کم نھادیں پس مالدار ءِ گور ءَ نیست ات۔ دلدار یک پسے گچین کت پہ وام ماں دہ ھزارءَ ، کہ دو ماہ ءَ پد مالدار ءِ زراں دیاں۔

دلدار ءَ وتی پس زرت ءُ اتک لوگ ءَ سر بوت- آپ ئِے وارتے ءُ دیم پہ ملا ءِ نیمگءَ شت- ملا ءَ گشتے کہ من پسے آؤرتگ پہ ھون ریچیءَ – ملا ءَ آئی ءَ گشت کہ تو پس ءَ کُشگ ءَ بو من کلام پاک ءِ دپ ءَ پچ کناں ءُ تائیدے نبشتہ کناں-
دلدار گوں پسءِ ھلار کنگ ءَ گلائیش بوت ءُ ملا تائیدانی نبشتہ کنگ ءَ- دلدار وتی پس ءِ ھون ریتک ءُ ملا ءَ تائید نبشتہ کت انت۔
ملا ءَ دلدار ءَ بازیں تائیدے دات کہ اشاں وتی زالبءَ بدئے ، بگوش اشی ءَ آپ ءَ کن ءُ آپاں بہ ور ءُ دگہ لھتیں تائید اَنت کہ اشاں مگرب ءِ وھد ءَ چیر بہ سوچ۔

دلدار تائید زرت اَنت ءُ لوگ ءَ واتر بوت۔ لوگءِ سر بوئگ ءَ گوں زال ءَ گشت ئِے کہ ملا ءَ گشتگ یک تائیدے گلاس ءِ آپانی تہ ءَ کن ءُ آپاں بور ءُ دگہ لھتیں داتگے کہ آھاں مگرب ءِ وھد ءَ چیر بہ سوچ۔
دلدار ءِ زال ءَ گپ زرت ءُ یک تائیدے گوں آپاں وارت ءُ چندے چیر سوتک۔ چیزے وھداں پد گوں ملا ءِ بند ءُ تائیداں دلدار ءَ مردین زھگے بوت- دلدار آئی ءِ زال ءُ آھانی جنکیں زھگ چہ گل ءَ بال بوت انت- گس ءِ مردماں پہ ھمے وشی ءَ ھاتر ءَ دگہ پسے کشت ءُ ھیرات کت- دلدار ءُ آئیءِ زال ءَ وتی بچکیں زھگ ءِ نام دیدار ایر کت- مات ءُ گوھاراں دیدار سک دوست اَت-

ھمے رواجاں گوں ھمے وھد گوزان بوت ، دیدار مزن بوت دہ سال ءِ امبر ءَ سر بوت، آئی ءِ مات ءُ پِتاں آئی ءَ پہ وانگ ءَ وانگجاھاں داھل کت- دیدار مدام وانگ ءَ شت ءُ اتک- وھدے کہ دیدار کمو رست ءُ مزن بوت گڑا مات ءُ پت ءَ را گشت ئِے کہ من ءَ یک سیکلے بگر اِت ءُ بدے اِت۔ دیدار ءِ مات ءَ آئی ءَ سرپد کت کہ تئی پت نوں کار کت نہ کنت- من تئی گوھاراں گش آں، آ گُد دوچ انت ، گداں بھا کن انت گڑا پہ تو سیکلے گر ایں۔
گوھاراں وتی برات سک دوست ات، آھاں گد دوتک ، زر یکجاہ کت انت ءُ پہ وتی برات ءَ یک سیکلے گِپت ءُ آئی ءَ دات-

وھد ھمے داب ءَ گوزان بوت ، یک روچے میتگ ءَ دری لشکر مان رِتک انت ءُ میتگ ءِ وانگجاہ ءَ اش وتی بنجل جوڑ کت- وانگجاہ ءِ ایدگہ نودربرانی ڈول ءَ دیدار ھم چہ وانگ ءَ زبھر بوت۔ دیدار وھدے کہ کمو مستر بوت گڑا آئی ءِ پت ءَ آئی ءِ زاماتی ءِ گواجار پہ آئی ءِ ناکو ءِ جنک ءَ برت۔ ناکو رازی بوت- دیدار ءِ مات ءَ چہ وتی بانکیں جنکاں زر زرت ءُ دیدار ءِ سور ءِ سامانانی گرگ ءِ ھاتر ءَ تربت ءَ شت- ماتءَ شت گد زرت اَنت ءُ واتر دیم پہ وتی ھنکین ءِ نیمگءَ پیداک ات کہ راہ ءِ نیم ءَ آھانی گاڑی چپّ بوت ءُ ھمے وئیلءَ دلدار ءِ مات بیران بوت- اے گپ لوگ ءَ وھدے کہ سر بوت گڑا لوگ مردم بے کساس گریوگ ءُ زاری ءُ پریشانی ءِ آماچ بوت انت-

دیدار ءِ سور ءِ واھگ گوں ھاکاں ھوار بوت ، وھد انچو گوزان بوت،گوھاراں گد دوتک ءُ لوگ ءِ ھرچ کش ات- چیزے وھد ءَ پد دیدار ھم دیم پہ کار ءُ روزگار ءِ نیمگ ءَ شت-
ھمک روچی ئیں داب ءَ یک روچے دیدار پہ کار ءِ نیمگءَ روگ ءَ ات کہ زورگریں دری لشکراں آئی ءَ چہ گاڑی ءَ ایر کت ءُ گوں وت ءَ برت … لشکرانی گوشگ ھمے بوتگ کہ اشی ءَ گوں سرمچاراں ھال اھوال ھست بوتگ- اے ھال وھدے کہ دیدار ءِ لوگ ءَ سر بوت کہ دیدار دری لشکراں دزگیر کتگ گڑا پہ آھاں کیامت بوت ، آئی ءِ پت ءُ گوھاراں گُشت کہ رو اِیں میر ءُ واجھانی گورا بگندئے مئے برات ءَ آجو بہ کنائین انت- گڑا دیدار ءِ پت ءُ آئی ءِ مستریں گوھار ھانی واجہ ءِ لوگ ءَ شت انت- واجہ ءِ لوگ ءَ سر بیت انت ، دروت ءُ دراھباتے ءَ پد واجہ ءَ جست کت دلدار ھیر انت تو مروچی گوں زھگ ءَ منی گور ءَ اتکگ ئے؟
دلدارءَ پسو دات کہ واجہ ھانی ءِ برات لشکراں دزگیر کتگ ءُ گوں وت برتگ…
واجہ ءَ گشت کہ ھو من سرپد آں بلے انچو گش اَنت کہ تئی زھگ گوں سرمچاراں ھال اھوال کتگ ءُ پہ آھاں ورگی مڈّی برتگ- اے گپ ءَ چہ دلدار ءِ شیتان ھراب بوت ءُ گشت ئِے کہ منی زھگ وتی لاپ ءِ شوھاز ءَ کت نہ کنت تو گش ئے کہ پہ سرمچاراں راشن برتگ… من وتی لوگ ءَ نان پہ ورگ ءَ نہ گند آں- ھمے ساھت ءَ ھانی ءِ چم ارسیگ بوت انت ءُ گشت ئِے ابا بِریں لوگ ءَ اللہ مالکے- دلدار گوں وتی زھگ ءَ لوگ ءَ واتر کت-

ایدگہ گوھاراں جست کت کہ باریں واجہ ءَ چے گشتگ؟
ھانی ءِ چم پد ءَ ارسیگ بوت انت ءُ گشت ئِے اے واجکار مئے نہ اَنت… واجہ پہ لب ءُ لالچ ءَ وتی مات ءُ گھاراں ھم بھا کن انت… اے مئے برات ءَ ھچ پیم ءَ در نہ کنائین انت… بلے ھدا بادشاھے۔۔۔۔۔ ھدا ءِ نام ءَ ھیراتے کن ایں بگندئے ھدا مئے ارز ءَ گوش بہ دار اِیت ءُ مئے برات آجو بہ بیت…آھاں ھیراتے ھم کت۔

بازیں وھدے گوست بلے دیدار ءِ ھچ پیمیں ھال ءُ اھوالے نہ یتک، گڑا ھانی سک پریشان بوت- ھمے پریشانیانی سوب ءَ آ نادراہ بوت ، ایدگہ گوھاراں آئی ءَ میتگ ءِ ڈاکٹر ءِ گورا برت- بلے ھانی ءِ تب گنتر ھراب بوت۔ گڑا آئی ءِ پت ءَ آئی ءِ گوھاراناں گشت کہ آئی ءَ گاڑی ءِ گوما تربت ءَ دیم دئیں- ھمے وھد ءَ اے ھال ھم کیت کہ تربت ءِ بندی جاہ ءَ چہ مردمے آجو بوتگ- ھانی ءِ پت ءَ گشیت کہ بازیں مردم ھمے آجو بوتگیں مردم ءِ گندک ءَ روگ ءَ انت ما ھم رو اِیں۔ ھانی گھار ھانی ءَ گاڑی گوما تربت ءَ دیم دے اَنت – ھانی ءِ پت گاڑی والا ءَ چہ گوانکو ءَ ھال کنت گشیت کہ ھانی ءَ بندی جاہ ءَ چہ آجو بوتگیں مردم ءِ گور ءَ مہ بر کہ ھانی گنتر بیت بلے ھانی جاھلی کنت. گاڑی والا ءَ گشیت کہ من ءَ الم ھمے مردم ءِ لوگ ءَ بہ بر من وتی برات ءِ جست ءَ کناں-
گاڑی والا ھانی ءَ ھمے آجو بوتگیں مردم ءِ لوگ ءَ بارت، ھانی آئی ءَ گند ایت ءُ چہ آئی ءَ جست کنت کہ باریں منی برات تو دیستگ یا کہ اناں ؟
آ گش اِیت کہ من تئی برات نہ دیستگ-ھانی ءِ تب بدتر نہ وش بیت ءُ گاڑی والا ءَ گشیت من ءَ منی ناکو ءِ لوگ ءَ بہ بر، گاڑی والا آھاں آھانی ناکو ءِ لوگ ءَ بارت- ناکو ءِ لوگ ءَ کہ سر بیت- آئی ءِ ناکو ڈاکٹرے لوٹائین اِیت- ڈاکٹر ھانی ءَ چار ایت ءُ انجیکشنے جنت ئِے بلے آ انگت گھتر نہ بیت ءُ گنتر بیت-
ڈاکٹر آئی ءِ نادراھی ءَ سرپد بیت ءُ گش ایت کہ تئی دل ءِ مسلہ انت زوتاں چہ زوت کراچی ءَ برو اِت، اگاں پہ وھد شما سر نہ بوت ئے گڑا ھانی ءِ تب گنتر بیت۔
پت ءُ گوھار ھانی ءَ زور انت دیم پہ کراچی ءِ نیمگ ءَ رھادگ بنت بلے راہ ءِ نیم ءَ ھانی اے کوڑھیں دنیا ءَ یل ءَ کنت ءُ وتی برات ءِ گماں چہ بے گم بیت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔