TBP Balochi

کلوھے پہ شاہ بلوچ شاہ ءَ

نبشتہ کار : چاکر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

سلام ءُ دروت منی شاہ جان من اُمیت کن آں کہ تو وش ءُ سلامت ئے۔ پُل بَرے بَرے تئی نِبشتہ کُرتکیں شیئر ءُ لَچہ تئی گپ ءُ ھَبر من ءَ باز گیر کاینت گْوش ئے برے من ءَ مردمے ءِ ترانگاں گیج اَنت ھمے بابَت ءَ منی چیزے یات ءُ زھیر روچ پہ روچ گیشتِر بوان اَنت ۔

شاہ بلوچ شاہ تو زان ئے دل مرچاں منی چِڈکہ چی ءَ نہ کنت اے دنیا ءِ مردم باز رَنگ ءَ گِندگ ءَ آیگ ءَ اَنت۔ منی دل ھم لوٹ ایت من کَسے ءِ گِلہ ءَ بِہ کن آں کَسے ءِ زنگ ءَ بِہ جن آں بِلے تو زان ئے اے دل ءَ را ھچ شات نہ بیت پمیشکا من گْنگ ءُ کَر آں۔

وھد گوْزان بوت تئی یات باز آتک انت گُڑا ھمے وڑ ءَ منی سر کپت یک میتگے ءَ تو زان ئے کہ ما گَردوکیں مردم بوتگ اَنت البت آ وھد ءَ لوگ ءُ جاگھاں چہ دُور بُوتگاں، گُڑا ما میتگے ءَ شُت ءُ داشت پد ءَ یک گْونڈوے اَتک مارا وش اَتک ئِے کُرت۔ گْوشت ئِے بیا اِت لوگ ءَ رو این ءُ نِند ایں مارا ھمراھی ءَ لوگ ءَ بُرت ئِے۔ ما دیوان کُرت، نان ءُ ماھیگ مارا وارینت ئِے شپ کپت گُڑا ما شپ ءَ ھمُد ءَ جَلّ اِت ایں، پرچا کہ وھد ھم سَک نگیگ اَت انت۔
رند ءَ گْونڈو ءَ را منی ھمراھے ءَ جُست کُت “پُل اے میتگ ءَ بودیں مردم نیست، یکے بس تَو ئے”
گُڑا گونڈل یکدم ھاموش بوت من چّم چِست کُرتاں پہ گْونڈَل ءَ چار آں گْونڈو ءِ چَمانی اَرس گُلگُل اَنت۔ من پاد اَتک آں گْونڈل ءَ را امباز کُرت ءُ جُست کُرت “تو چی ءَ گِریو ئے کولیگ آں”
گونڈو ءَ وتی چَمانی اَرس پَھک کُرت انت ءُ درائیبت ئِے “منی لالا ءُ منی پِس آوار جَنگ بوتگ انت گونڈو ءَ منی ھَستی ھلاس کُرت، گُڑا دومی سَنگت ءَ دَست سر ءَ ایر موشت دِل ئِے وش کرت گُڑا ما وپت ایں سَجّھیں شَپ شُت گْونڈل ءِ آرساں گوں منی چمانی واب نا سرجم کُت انت۔ سُھب بُوت من چار آں کُوش کشگ ءَ اِنت آزمان ءِ دیم ءَ نوداں مان بستگ اِت ھَلک ءِ سَجگیں زالبول ءُ گْونڈ ءُ ٹانکی ءِ سر ءَ آپ ءِ کَشگ ءُ بَرگ ءَ اَت اَنت۔۔
ما دوئیں ڈَن ءَ چو لاش وڑ ءَ ایر اَت ایں ما لوگ ءِ تہ ءَ شُت ایں ۔ گڑا سنگت ءَ من ءَ پاد کُرت ما جان شُشت۔ پد ءَ گْوانڈل ءَ مارا چاہ دات ءُ گُشت ئِے “کمیں مردم جنگل ءِ نیمگ ءَ رو اَنت ءُ پادے پَچ کنت من ءُ گْونڈل شُت ایں گپ ءُ مزاک کُت۔ من سِگریٹے ھم بُن دات ءُ چار آں وشیں بُوے ءَ ماندات منی دل ءَ زمین روک بُوت من چَم چِست کُت انت ءُ من چار آں منی دیم ءَ ھُورے اوشتوک اِنت دل ھمے ساھت ءَ دراَتک ءُ شُت، من چار آں بانک ھانی اِنت۔ من گْوشت منی دل ءِ مول ءُ مُراد چو اے وڑ ءَ نہ اِنت منی باید ھم نہ اِنت من چوشیں کِرد بِہ کن آں بَلے چے کن آں مھر کنگ بیت، مھر وت یک سِھرے “بکولے ءِ ھتیگ ءَ شاہ” گُڑا من سار ءُ بے سار بُوت آں من گْوانڈل ءَ را جُست کُرت “اے بانُک ءِ نام کَے اِنت؟”
گوانڈل ءَ من ءَ گْوشت اے مئے میتگ ءِ ھانی اِنت من دل ءَ گْوشت اِے واکی ھانی اِنت گُڑا من چاکر آں ” گْوشت ئِے “ھَو۔ شرّ انت”
گُڑامنی چمانی دیم ءَ پُور ءَ ھمے وڑ اَت ۔ اَدرناہ سنگت ءَ ھمے ساھت ءَ من ءَ زنگے جَت کہ بیا رَو ایں گُڑا من اَتکگ آں البت من گْوشت “یار من نیایاں ءُ منی سرین درد ءَ اِنت”
سنگت ءَ گْوشت ” تو انوں شرّ اَت ئے زاناں ترا چے بُوت دورگ مہ بند بیا رَو ایں”
من گْوشت “تو نِند من پیداک آں” گُڑا من ءُ گْونڈو اَتک ایں سَنگت ءَ را دروگے بست ءُ راہ دات سَنگت ءَ گُشت شرّ انت تو ھَمد ءَ بہ ئے من باندا کایاں تئی رند ءَ ۔ من گُشت شریں گڑ ءَ سَنگت شُت۔۔ من چاراں گْوانڈل اَتک سک گَل ءَ بال اَت ۔ من جُست کُرت ھاں ۔ تو گَلے گُشت ئِے منی پِت ئے زئی یل بوتگ اَنت من گُشت شُکرے گڑ ءَ من گُوانڈل ءَ را زورت پد ءَ ھما آپ ءِ سر ءَ شُت ایں من چار آں ھانی پَد ءَ ھَمد ءَ نِشتگ۔ من چارگ ءَ اِت آں گُڑا ھانی ءَ من ءَ تَوارے کُت کمو کہ وتی چَماں جھل کن! من چم جھل کُرت اَنت ءُ پد ءَ یکدیمی چارگ ءَ اَت۔ بانُک کندگ ءَ اَت اُپ منی دِل ءَ پور ءَ گَرکے جَت گڑا ھمے وڑ ءَ پد ءَ شپ بُوت من ءَ آرام ھِچ رنگ ءَ نیایگ ءَ اَت۔ من اے زِمیستانی سَجھیں شپ ءَ آگاہ اَت آں ۔ گُڑا سُھب بُوت سنگت ھم اَتک۔ بَلے آ وھد ءَ من بے وس اَت آں کہ سنگت اَتک منی رند ءَ گُڑا الم رَوگی اِنت ۔ گْوانڈل ءَ را من وتی لمبر دات من گْوشت ھانی ءَ را بہ دے ئِے من درکپت آن ءُ چار آں بانک ھانی چہ دریگ ءَ در اَتک ءُ من ءَ چارگ ءَ اِنت گُڑا چہ اِد ءَ درکپت آں من پیلوئی ءَ گنوک بُوت آں۔

ما شُت ایں گُڑا نیم راہ ءَ سَنگت ءَ را من گْوشت پُشت ءَ سوار بہ ئے۔ گڑا من موٹر سائیکل زورت من نہ زانت کہ من چون شُت آں سَنگت ءَ پُشت ءَ ھرچی گپ کُت منی گوشاں نہ کپت انت۔ دو نیم ادارءُ ساھَت ءَ وتی سپر ءَ ما سر بوت ایں گُڑا سنگت ءَ گْوشت “تو شرّ شرّ نہ ئے” من ھِچ نہ گْوشت بلے چہ ھانی ءِ مھراں منی دماگ سک سنگت ءِ سر ءَ باز ھراب اَت ءُ آ وھد ءَ گْوانکو ءِ آسراتی نیست اَت بس لُوپ اَت اَنت مارا گون ات انت من چار آں سِدٹم ئِےکار ءَ نہ اِنت گڑا من گُشت سنگت مرچی من ءَ وتی لوگ ءَ روگی اِنت تو چہ گُش ئے درائینت ئِے “برو بَلے دو سے روچ ءَ گیش مَہ نِند”
گڑ اموٹر سائیکل نیست اَت بلے دگہ گاڈی یے ھمد ءَ اوشتوک اَت منی سَنگتے ءَ گْوشت “ھمیشی ءَ رابگْوش ترا بَر گوں”
گڑا زوت سوار بُوت آں ھمے گاڈی ءَ را دوکان ءَ تیل ءِ مان کرت ایشی ءَ را یل دیاں کُرت من (آشال ڈنڈار) ءَ آتک آں منی ھانی ءَ پون کُرت۔ یک بَرے لَج ئِے کُرت لھم لھم ءَ ٹیٹ بُوت گڑا ماھے ءَ پَد من بانُک ءِ لوگ شُت آن ءُ گُڑا 3 سے روچ ءَ ھمود ءَ بُوت آں شپ ءِ 12 ءِ ساھت ءَ اَت ءُ من ءُ بانُک ءَ باز نِند ءُ نیاد کُرت، منی دل چہ گَل ءَ بال اَت ۔ بے کِساس من ءُ آئی ءَ زند ءِ وشی ءُ سکیانی ھواری ءَ لیب ءَ اَت ایں۔

گُڑا 2016 بوت جاور ھراب بوت اَنت آ ھم کیچ ءَ شُت ءُ من پد ءَ درمُلک ءَ آتک آں بَلے من ھر روچ پون ءُ رھوت کرت گریت ئِے کہ چاکر جان بیا بَلے چے کناں کہ بانُک منی بھت ءَ نہ انت۔ من وتی مردم روان دات اَنت ءُ آئی ءِ مردماں گْوشت سبِر کن اِت ما زوران ئِے۔ من گُشت باریں چے واست ءَ سبِر کن آں من ھِچ رنگ ءَ نہ کن آں ھمے وڑ ءَ وھد گْوزان بوت باز مُدتے ءَ پد 12 بھاران ءِ 3 ساھت ءِ وھد ءَ پونے اَتک ءُ گْوشت ئِے کہ ھانی سُور کُرت ءَ باور کن ئے پہ ھُدا چار روچ ءَ من مرگے رنگ ءَ بوت آں۔ منی نام چاکر گُل نہ اَت بلے گُل ءِ نام من ءَ ھانی ءَ پِر کُتگ پہ مھر منی وڑیں چاکرے ءَ را نہ رس ایت شر تریں ھانی یے من ءَ بلے من انگت آں نِشتگ آں ھانی تو سانگ ءُ سور کُت بلے ترا دوا نہ دے آں مُرادان بات ئے ھما وڑ ءَ پہ مِھربان بات ئے کہ پمن بیتگ ئے پیسر ” نوں پد ءَ بھت ءَ من دوبَر نیا آں ءُ ھنکین ءَ وتی سر بَہ آں۔ من بِہ شوھاز آں پہ وتی زند ءِ ھمراھے زندگی وتی وش بگوازین آں ۔

شاہ بلوچ تئی سبک زند ءِ ءُ وشی ھر رنگ ءَ من ءَ گون اَنت ءُ ھچ من ءَ تھتالاں نہ درو انت تو سلامت وش ءُ شادان بہ ئے کیچ ءِ ھانی ءَ را بگْوش تَو دو بَر واتر نوں بیا کولواہ ءَ، من ھما اَں تئی چاکو منی ارواہ!!!

منی دوزواھیں سنگت شاہ بلوچ شاہ، اگاں منی نبشتانک ءِ تہ ءَ ردی یے بوت من زان آں تو الم من ءَ پِھل کن ئے ۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

ساجد هسین یک پِگرے

تحریر: سیپ بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

مَرچی پد ءَ هال اِنت کہ بیگواهیں سَاجد هسین ءِ لاش ما سوڈان ءَ دست کپتگ باز بژن بوت کہ ساجد هسین ءِ وڑیں هستی یے روگ پہ مئے راج ءَ یک لاچاری یے ساجد هسین یک انسانے انا بلکیں یک راجے نام انت یک پکر ءُ یک زانتے کہ مرچی آئی توار بند کنگ بوت.

مرچی اگہ یک ادُارکے بچار ئے زندگی یَک جنگے ءِ نام انت بلے بنی آدم ءِ هونانی تُینگیں اِنسان انگت وتی رستری ءَ پیش کنگ ءَ اَنت ساجد هسین وڑیں یک زندگ رواجیں هستی یے چہ بندر ءَ هلاس کت کنت بلے آئی ءِ سوچ ،آئی ءِ کرد ءَ ءُ آئی ءِ هما داتگیں رهشونی ءَ هلاس کت نہ کنت،پرچا کہ مرچی بژن بیت همے گپ ءِ سر ءَ کہ مئے راجے همے کندیل مران انت یک یک ءَ بلے گپ مرگ ءِ نہ انت اد ءَ کسہ دگہ دُرشمے ءِ تہ ءَ اِنت۔

ساجد هسین یک جوانیں انسان ءُ ادبی رهشونے بوتگ مدام آئی ءِ پِکر گوں وتی راج ءِ بے المی ءُ نازانتی ءِ سر ءَ بوتگ، وهدے آئی ءِ گوشتیں گشتن کسے ءِ گوش ءَ کپتگ انت گڑا آئی ءِ کرد پهم اتگ۔

مرچی چاگردی رسانکدار ءَ درست گریوگ ءَ انت کہ چیزوکے روچ پیسر ءَ یک انچیں راج ءِ هستی یے گوں سنگتانی همراهی ءَ شت کہ مئے بے وسیں راج آئی درانی پرسگیں آه ءُ اُپران انگت ھست اَت اَنت کہ پد ءَ هالے اتک کہ ساجد هسین ءِ وڑیں هستی یے بیگواهی ءَ پد آئی لاش دست کپتگ ، اے هبر ءِ بژن سک باز بیت مردم ءَ بلے مستریں گپ اش ات کہ هاموشی ءَ وتی کرد انچوش مزبوت کتگ کہ چاگردانی تہ ءَ یک ترسے بیهارے مان پوش انت،اگاں زندگی تمردی اے وڑیں رنگاں گوں درچار بوت مئے راجے بازیں هستی یے چو پیرو ءُ ساجد هسین ءِ وڑ ءَ روان بنت.

اے جُھد ورناہ ءُ وانندھانی کوپگ ءَ اِنت!

گنی ھیات

دی بلوچستان پوسٹ

لھتے انسان ترا انچوش لاچار کنت کہ تو پہ آئی چیزے ناں چیزے نبشتہ بہ کن ئے ۔یاں تو پہ آئی ءَ نبشتہ کُت نہ کن ئے بلے آئی کُتگیں کارِست ترا انچوش لاچار کن اَنت تو آئی ءِ اکسے شِنگ بہ کن ئے ۔ اگاں تو اکسے شِنگ کُت نہ کن ئے گڑا آئی ءِ کارِست ترا ایمنی ءَ نندگ ءَ نیل اَنت۔

ھمے ھاتر ءَ کہ آ انسان وت کارِست جوڑ بنت چوں آدینک ءَ تئی دیم ءَ وت ءَ پیش دار اَنت ۔

چوناھا من ءَ سک باز تُرس ایت بیم کیت کہ اے پیمیں انسانانی کارستاں چوں نبشتہ بہ کن آں ۔منی دست انچوش لَرز اَنت کہ ھمے نَد کہ منی دست ءَ اَنت ھمے ھم گریت ءُ ھسکار ایت کہ تو من ءَ انچیں جاگھے ءَ کارمرز کنگ ءَ ئے کہ روچے ناں روچے منی سیاھی ھم ترا دروہ اَنت پرچا کہ اے کارستاں تو نبشتہ کنگ ءَ ئے اے وزن داریں کارستاں منی کوپگاں انچوک زُر ماں نیست تو انچوکیں بلاھیں کار من ءَ بگیر ئے۔

بلے من چی بہ کن آں اے مارشتاں من ءَ انچوش لاچار کُتگ نوں منی اندر ءَ جاگہ کُت نہ کن اَنت۔ من لاچاراں کہ دَرشان اِش بہ کن آں ءُ شانگ ءُ ھوکارگ پرما ینت کہ دَر اِش بہ کن آں۔

من اول سَر ءَ گشت کہ لھتے انسان وت کارست جوڑ بنت ترا نبشتہ کنگ ءِ سکین ءَ دیان کنت کہ تو پہ آئی ءَ نبشتہ بہ کن ئے آ پہ تو کارِست ءِ جوڑ بہ بیت۔

ھر روچ پہ ما بلوچ راج ءَ یک ناں یک بدیں ھالے کیت کہ آ تئی کارِست جوڑ بہ بیت۔

من زانتکار ءُ وانندھے نہ آں بس یک بلوچے آں وتی راج ءِ درد ءَ ماراں وتی زمین ءَ دوست داراں ھما کہ زمین ءِ کارِست جوڑ بوتگاں ڈیھ ءُ راج ءِ ھاتر ءَ ندر بوتگیں سرانی سر ءَ پھر بنداں مدام آھاں یات کن آں-

بلوچ ورنایاں اے اھد کتگ کہ جنگ بلوچ ءِ گڈی منزل اِنت جنگ ءَ ابید ھچ راہ پش نہ کپتگ۔
شہید شھداد ءُ شھید اھسان بلوچ ءِ شھیدی پہ ھما مردماں یک کلوھے کہ جنگ ءَ چَہ تتکگ ءُ لگور بیتگ اَنت۔
من ءَ یات اِنت چیزے سال ءَ پیش من ءَ نہ بلکیں سرجمیں بلوچ سرپد ءُ پوہ اَنت۔

اے ورناہ مزن شھدربرجاہ ءَ ماسٹر ڈگری ھولڈرز بوتگ اَنت ھمے شھدربرجاہ ءَ بلوچ نودربرانی سر ءَ اُرش بوتگ اَت ءُ اے اُرش ءَ شھید شھداد ءِ ھم ٹپی اَت ءُ آئی ءِ سر ھونین اَت اِشاں ھما وھد ءَ مار اِتگ اَت ناں مئے ماتاں اِد ءَ ازت ھست نانکہ مئے مھنوئیں گھاراں۔ زانت اِش کہ مئے مھنوئیں گھارانی گُشان لجوزیں دژمناں لگتمال کتگ!

چہ ھما روچ ءَ دوئیں ورنایاں سما بوت کہ بلوچ ءِ مانشت تھنا گوں وانگ ءَ بندوک نہ اِنت بلکیں تپاکی ءُ یک جاگھی ءَ بندوک اِنت،دژمن ءِ دیم ءِ دارگ تیوکیں راج ءَ گوں ھمگرنچ بُوَگی اِنت ۔اے دژمن مارا وانگ ءُ زانگ ءَ نیل اِیت مدام بلوچ آیانی چمّانی نشانگ ءِ توک ءَ ایں ھر وھد ءَ مارا گوں ھرابیں نگاھی ءَ چار اَنت –

مروچی ھمے دوئیں ورناھاں کہ دگنیا ءِ ءُ جھان ءِ کارِست جوڑ بوتگ اَنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

ساجد ھُسین شھید کنگ بوت

 نبشتہ : آجو کینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اگاں مردم دگنیا ءَ بچاریت گڑا آئی ءَ بازیں ندارگ ءُ ھیال ءُ وڑ وڑیں کردگاریں مردم دست کپ اَنت بازیں وھداں مردم ءِ ھچ گُمان ءَ نہ بیت کہ من گوں دگنیا ءِ مزن نامیں ءُ بھادریں مردمانی ھم دیوان ءُ گوں آیاں منی ھال ءُ اھوال بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

من نزاناں من وشبھتے آں یا بد بھتے ،برے برے من جیڑاں من وشبھتے آں کہ من بازیں وش زبان ءُ وش گُپتاریں بزاں زانت ءِ ھساب ءَ آیانی سرے آزمان ءَ ءُ سرے زمین ءَ من گوں ھمے وڑیں مردماں دچار کپتگاں گڑا من ھمے سرپد باں من وشبھتے آں بازیں مردم من دیستگ منی گُمان ءَ نبوتگ من گوں اے مردماں ھمنیاد باں گڑا من وت ءَر ا وشبھتے سرپد بیتگ آں پرچکے من وتی کد ءُ بالاد ءُ نزوری دیستگ اَنت اے ھما زانتکار ءُ وشتبیں مردمانی جوانی بوتگ کہ منی وڑیں نودربرے وتی دیوان ءَ جاہ داتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
چہ ھمے مزن نامیں مردماں چَہ یک ءِ ساجد ھُسین اِنت من ساجد ھُسین ءِ نام باز اِشکُتگ بلے من ندستگ من وھدے نام اِشکتگ گڑا منی کوشش ھمے بوتگ من بگند آن ئِے کہ چونیں مردمے بلے من ندست ساجد ھُسین۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من ءَ یاد اِنت من ءَ سنگتے ءَ پیگامے دات ءُ گُشت ئِے تو اے مردم ءَ ھال بکن ءُ منی اے پیگاماں بدے من ءَ اے ھم گُشت ئِے نام ساجد ھُسین اِنت من زانت گڑا ھمے ساجد ھُسین بیت کہ من اشی نام باز اِشکُتگ من گل ءَ بال بیتاں کہ من ءَ بھانہ رس اِت کہ گوں ساجد ھسین ءِ ھال کنگ ءَ پرچکے من ساری ءَ ھمے جیڑ اِت اگاں من ساجد ھُسین ءَ ھال بکناں گڑا آرا چے بُگشاں ءُ کجام جیڑھانی سر ءَ گمائی ھبر بکناں من وھدے ساجد ھُسین ھال کُت ءُ سلام ءُ دروت بوتاں من پیگام دات گڑا باز جوانیں رنگے ءَ گومن ھال ئِے کُت آھر ءَ من گُشت واجہ من اُمید کناں ترا دیم پہ دیم ءَ بگنداں گُڑا گُشت ئِے اگاں زند ءَ موہ دات الم یکے دومی ءَ گند ایں۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی گُمان ءَ نبوتگ من گوں ساجد ھُسین ءَ گپ ءُ تران کناں بس پرک ھمے بوتگ من ساجد ھُسین زانتگ آئی ءَ من ءَ نزانتگ پرچکے ساجد ھُسین ھما کردار ءِ ھُدا بُند بوتگ آئی ءَ ھر بلوچ ءِ لبز زانت ءُ کتاب واناں زانتگ پرچاکہ ساجد ھُسین ھما نام بوتگ آئی ءِ سیادی گوں کتاب ءُ لبزاں بوتگ اے دگہ دگنیا ءِ مردماں ساجد ھُسین پجّا آؤرتگ پرچاکہ ساجد ھُسین ھما کردار ءِ مالک بوتگ آئی ءَ ھر زُلم ءُ زوراکی ماں جھان ءَ پدر کتگ آ بلوچ ءِ زمین ءِ سر ءِ زلم ءُ زوراکی بہ بیت یاکہ دگہ دری راج ءُ زمینانی بس آ یک راست گُش ءُ پھک دل ءُ چم پچیں مردمے بوتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

دگنیا ءِ زانتکار گُش اَنت اگاں کومے ءَ گار ءُ گُم کنگ لوٹ ئے گُڑا اول آئی وانندہ ءُ زانتکاریں مردماں وتی گُلام بکن اگاں گُلام نہ بوت اَنت گُڑا آئی ءَ گُٹگیر بکن ھچ مگش ایت ھاموش بہ بیت تکّ ءُ نُکّ! اگاں ھچ وڑ ءَ تئی گلامی ءُ تئی راہ ءَ نیتک گڑا آئی گار ءُ بیگواہ بکن ءُ آئی ءِ لاش ءَ ھنچو بکن کہ باندا دگہ ھنچیں مردم ءِ شاہ مکش ایت ھمشی نام ءَ اِشبِکنت ءُ وتی گوشاں بِگپت کہ منی ھال ھمے بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

وھدے کہ ساجد ھُسین ءِ بیگواھی ھال ماں دگنیا ءِ کُلیں روتاکاں شِنگ بوت پرچکے کس ءَ باور نہ بوت کہ ساجد ھُسین اے ملک ءَ چوں بیگواہ کنگ بیت بلے ما وتی دژمن بے ھیال کتگ کہ چُشیں ھبیسیں دژمنے ھست ، پاکستان ءَ چُشیں زور مان نیست کہ اد ءَ بلوچ ءَ بجنت ءُ گار ءُ بیگواہ بکنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ پاکستان ھما مکّاریں ملک انت کہ کدی بلوچ ءَ سر کشگ ءَ نیل ایت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بلے! بازیں ناسرپدیں بلوچاں ھمے گُشت کہ اے وڑ بوت نکنت ساجد ھُسین ڈرامہ کنگ اِنت بازین ءَ بی این ایم ءُ آئی ءِ سنگتاناں بُھتام جت کہ بی این ایم ءِ سنگت دری دگنیا ءَ نوکیں ڈرامہ کنگ ءَ اَنت پرچکے بازیں چم پچیں کوراں وتی اسل دژمن بے ھیال کتگ وتی دژمن ءَ وتی برات لیکیتگ اِش
پرچکے دژمن ءَ ھمنکس مکّاری کتگ بلوچے سپانی توک ءَ بلوچ بلوچ ءِ پُچُکان اِنت وتی اسل دژمن یلہ کُتگ بس بلوچ ءِ گُٹے ھوناں تُنگ اِنت وتی زِدّ ءُ کینگے گوں بلوچ ءَ کُتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ بس بلوچ ءِ مستریں بدبھتی ھمش اِنت مدام تُپنگے نل ءَ وتی برات ءِ کوپگ ءِ سر ءَ ایر کنت.

بازینے ءَ ھمے گُشت ساجد ھُسین ملک ءَ شتگ آئی ءَ وتی کار گیشینتگ اَنت اد ءَ چے کنت پاکستان ءَ آئی واست ءَ شر تر اِنت بلے لھتیں بدبھت ءَ نزانت کہ مارا مکّاریں دژمنے ھست بلوچ ھر جاہ ءَ بُروت دژمن آئی ءِ دمب ءَ اِنت پرچکے پاکستان ءُ آئی اداراہ بلوچے دژمن اَنت، پاکستان ءَ گوں بلوچ ءِ زمین ءَ دوستی اھست بلے! گوں بلوچ کوم ءُ بلوچ ءِ نام ءَ آئی ءَ چے نپرت اِنت، بلوچ وتی زمین ءَ بہ بیت یا آزمان ءَ بلوچ ءَ پاکستان کدی نیل اِیت کہ بلوچ ءِ نام ءُ نشان دگنیا ءَ بروت ءُ سر بہ بیت کہ بلوچ کومے ھست پاکستان ءِ کوشش ھمش اِنت کہ بلوچ ءِ نام ءُ نشان گار ءُ بیگواہ بہ بیت چُش مہ بیت باندا بلوچ وتی زمین ءِ مالک وت بہ بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔

پاکستان کدی نہ لوٹ ایت کہ ساجد ھُسین ءِ وڑیں جھانزانتے بُروت ءُ دری دگنیا ءَ بلوچ ءِ بزگی ءُ آئی ءِ لاچاری ءَ دگنیا ءَ ھال بد اَنت کہ چُشیں بزگیں راج ءِ ھست کہ نام بلوچ اِنت بلوچستان ءَ نندوک اِنت پاکستان ءِ کبزہ اِنت پاکستان ءِ زلم ءُ زوراکی گوں بلوچ ءَ روچ پہ روچ ءَ گیش بُوان اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔پاکستان ءَ نہ کہ پہ بلوچ ءَ مات ءِ ایشتگ ءُ نہ گھار نہ چک ءُ چوریگ۔۔۔۔۔۔۔۔
پاکستان بلوچ ءِ گوانزگی تپل ءِ دژمن اِنت ھمائی ءَ نہ بکشیت آ کدی نگش ایت بلوچ ءَ بلوچے پِر بہ بیت آئی واھگ ھمش انت بلوچ چہ دگنیا ءَ گار ءُ گُم کنگ بہ بیت

پاکستان ءَ بلوچ دوست نہ بیت بلکیں آئی سرزمین دوست بیت پرچاکہ بلوچ ءِ زمین دگنیا ءِ سیریں زمیناں چَہ یک زمینے مرچی اگاں دگنیا ءِ تاکتوریں ملک کاینت گوں پاکستان ءَ ھمکاری کن انت گڑا آ بلوچ ءِ زمین ءِ بدولت اِنت.
پاکستان ءَ چشیں زمین ءِ نیست کہ دگنیا وتی چماں بچاریت ئِے پاکستان ءِ زند گوں بلوچ ءِ زمین ءَ بندوک اِنت کہ زمین ءِ نام بلوچستان اِنت۔

ھمے زمین ءِ بچاں یکے ساجد ھُسین اَت کہ آئی ءَ پاکستان ءَ نہ اِشت کہ وتی زمین ءَ بہ نندیت ءُ وتی مات ءُ گھارانی دیم ءَ وتی کلم ءَ زوراک ءِ دیم ءَ کارمرز بکنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
وھدے ساجد ھُسین پاکستان ءِ زوراکیاں گند ایت آ زانت من ءَ نیل اِیت شھید سبادشیاری ءِ وڑیں مردماں نہ بکش اِیت گڑا من ءَ الم ءَ نیل اِیت سال 2012 چہ وتی زمین بلوچستان ءَ درکپ ایت دیم پہ دری دگنیاءِ دگہ ملک ءُ ولائیتاں آھر ءَ کیت وتر ءَ یورپی ملک سویڈن ءَ سرکنت بلکیں منی ھما واب کہ من دیستگ ھمد ءَ پوراہ بہ بیت
بلے چُش کہ پاکستان ءَ وش نبوت کہ ساجد ھُسین ءِ دیستگیں واب مانا بہ بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پاکستان ءِ چیریں ادارہ ءُ آئی ءِ وہاداراں ساجد ھُسین بلوچ ءَ 2مارچ 2020 ءَ چست کت چہ سویڈن ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ساجد ھُسین ءِ سنگت ءُ ھمراہ رواں سویڈن ءِ پولیس ءَ رپورٹ کن اَنت کہ مئے سنگتے گار ءُ بیگواہ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

آئی ءِ سنگت زان اَنت کہ پاکستان ءِ چیریں ادارھاں بُرتگ ساجد ھُسین چُشیں مردمے نہ انت چو گار ءُ بیگواہ بہ بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سویڈن ءِ پولیس وتی پٹ ءُ پول ءَ بندات کنت گّا آئی ءَ ھچ دست نہ کپ ایت تاں دو ماہ ءَ مرچی ئِیں روچ کہ یکم مئی گُشگ بیت پوریاگرانی روچ اِنت گڑا ساجد ھُسین ءِ لاش سویڈن ءِ یک کورے ءِ تہ ءَ دست کپیت بس ھمے یکیں ھبر دگنیا ءَ تالان کنگ بوت ساجد ھُسین شھید کنگ بوت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

لاک ڈاؤن

نبشتہ کار: راشد حیدر

دی بلوچستان پوسٹ

من ءَ یاد انت کہ من وھدے اولی روچ ءَ دیم پہ دربرجاہ ءَ سرگپتاں ءُ دربرجاہ ءَ داکل بوتاں گڑا اے روچ ءَ من ءَ پت ءَ نہ برتگ ات ءُ نا کہ ناکو ءُ ناکو زتک اَنت ،نا کہ مات ءَ من ءَ دربرجاہ ءَ داکل کتگ ات ۔۔۔ اسل ءَ من یک روچے میتگ ءِ لھتیں گونڈواں گوں سر گپتگ ءُ وتی تب ءَ دیم پہ دربرجاہ ءَ رھادگ بوتاں ءُ کلاسے ءَ نشتاں ۔۔۔ من ءَ آ وھدی وھد ءُ سند یات نہ ات بلے چد ءُ رند کہ مردمانی دپ ءَ اش کتگ ات کہ پسنی جیٹی 1989 ءَ پہ کار و بار ءَ چہ بے نزیر بھٹو ءُ نواب اکبر بگٹی ءِ دستاں بندات کنگ بوتگ ۔۔۔اسل ءَ من کہ ھمے روچ ءَ گوں سنگتاں پہ دربرجاہ ءِ روگ ءَ گون کپتاں، من ءَ یات ات کہ راہ ءُ رند رش ءُ کش ات اَنت ۔۔۔مردمانی ءُ مئے کلاس ءِ ماسٹر ھم گشگ ءَ ات کہ مرچی بے نزیر اتکگ کہ آ جیٹی ءَ بندات کنت۔۔ تاں ھمے وڑ ءَ پد ءَ من زانت کہ من 1989 ءَ دربرجاہ ءَ داکل بوتگاں۔۔۔ من لوگ ء اتکاں گڑا وتی مات ءَ را گشت کہ اماں من دربرجاہ ءَ مرچی شتگ آں ۔۔۔ منی مات ءَ پسہ دات کہ شر کتگ ۔۔۔اسل ءَ منی مات ءِ کار ءُ کسب چہ بنیاد ءَ درزی گری انت بزاں آ سجیں روچ مشین دوچ ایت و پہ من ءَ لھتیں کلدار پیدا کنت ۔۔۔ تاں من وتی مات ءَ را گشت کہ من ءَ یک تکتی یے ءُ یک کاپی یے درکاد انت کہ ھر دُکان نھاد آ وھدی ھاجی رستم ءِ دکان ءَ پانزدہ کلدار ات ۔۔۔ پد ءَ منی مات ءَ درائینت کہ کمے ودار کن من ھمساھگ ءِ گدانی ھڈاں توام کناں بریں لوگ ءَ سر اش کن ءُ پنجاہ کلدار کرایہ بگریں ۔۔۔

من ھمے وڑ ءَ کُت ءُ داں ھما وھد ءَ ھمساھگیں جنین آدم ءِ سر ءَ اوشتاتگ میلانک بوتاں دانکہ من ءَ کرایہ پنجاہ کلدار ئِے دات ءُ من چہ ھما نیم ءَ دیم پہ ھاجی رستم ءِ دکان ءَ شتاں کہ پہ وت یک کاپی یے زرت ءُ یک تکتی یے ۔۔۔۔۔ پد ءَ ھمے وڑ ءَ ھم سُھب دیم پہ دربرجاہ ءَ شتاں ۔۔۔من وتی ھمے دربرجاہ ءِ وانگ ءِ وھد ءَ اولی مکتب ءَ بگر داں پنچمی مکتب ءَ من ھمے و ءَ پنچ کلدار والا کاپی ءِ سر ءَ وتی وھد دِکہ دات کہ منی مات ءِ مشین ءِ کرایانی زراں چہ منی مات ءِ گنجائش ء ات ۔۔۔بلے ھمے کہ من ششمی مکتب ء اتکاں گڑا کتاب ءُ کاپی ھم باز ات انت ءُ پد ءَ پنچ والا کاپی زورگ ءِ اجازت نیست ات کہ زنڈیں کاپی زورگی ات ، آ ھم ھپت دانگ پد ءَ ھر یکے ءِ نیاد ھم چِل پنجاہ کلدار ات ۔۔۔ من ءَ کاپی زورگ ءِ گنجائش نیست ات بلے من ماسٹرانی رد دیگ ءِ واستا ھپت ءِ جاگہ ء سے کاپی پہ وتی گنجائش ءَ زرت آ اے واستا کہ گنجائش نیست ات ءُ منی مات ءِ پندول لاک ڈاؤن ات ۔۔۔منی وَ کیسگ دائمی لاک ڈاؤن ات ۔۔۔۔ تاں وھد گوزان بوت ، ھپتیں سبجکٹانی استاداں پہ کاپی مکمل کنگ ءِ نام ءَ وتی اسائنمنٹ لوٹتگ ات اَبت گڑا اے وھد ءَ من تھنا سے استاد ءِ کار سرجم کتگ اتاں ءُ دگہ چاریں استاد کہ اتک اَنت گڑا من مدام ھمے گُشت کہ منی کاپی سرجم نہ انت ۔۔ من ایدگہ چاریں پیریڈاں لٹ وارت ۔۔۔۔ ھمے وڑ ءَ لٹ وارگ ءِ پیریڈ برجاہ ات اَنت ءُ ھمے چاریں استادانی چماں من سکیں نالائک ءُ گھٹیائیں نودربرے اتاں ۔۔۔۔ من اسل ءَ نالائک نہ اتاں ءُ اے وڑ ھم نہ ات کہ منا کاپیانی سرجم کنگ تور اتگ اَت ۔۔۔ اسل گپ اش ات کہ کاپی ءِ جند نیست اَت چہ کجا سرجم اش بہ کناں ۔۔۔۔مرچی باند ءَ لاک ڈاؤن ءَ گوں منی ریش اسپیت اَنت کہ من داشتگاں ۔۔۔داں لاک ڈاؤن بندات بوتگ مرچی باریں چنتُمی روچ انت کہ ھر دو ءَ چَہ سیمی کس من ءَ جُست کنت کہ تو وت ءَ را چو کتگ پرچا؟ ریشاں پرچا ساپ نہ کن ئے؟ اشانی گپانی اش کنگ ءَ پد من دمانے پچ کنداں ءُ بے ترک ءُ توار رادگ باں ۔۔۔۔پرچاکہ اشانی جُست ءِ پسہ منی گور ءَ نیست اَنت۔۔۔۔۔ بلے اے گپ ءِ اش کنگ ءَ پد نزاناں پرچا یکبرے پد ءَ من ءَ وتی ھما روچ یات کایاں ۔۔۔من ءَ وتی ھما چاریں ماسٹر یات کایاں ۔۔۔۔ماسٹرانی لٹ ءُ ھما ناسرجمیں کاپیانی ترانگ ءَ کپاں کہ آ ھم روچے مروچی سرپد نایاں کہ من وتی کاپی پرچا سرجم نہ کتگاں ۔۔۔؟

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔