بلوچ یکجھتی کمیٹی ءِ رھشون، ڈاکٹر ماہ رنگ ءَ گْوشتگ کہ بلوچستان یک انچیں سرزمینے جوڑ بوتگ کہ اود ءَ روچ پہ روچ زُلم، کُشت ءُ ھون یکشل ءَ گندگ بیت۔ چُشیں روچے نیست کہ ماتے ءِ چُک زورانسری چست ءُ گار ءُ بیگواہ کنگ، بے وارسیں وڑ ءَ آئی ءِ جون ماں جنگل ءُ گیاباناں دور دیگ۔ یا پد ءَ ایدھی سنٹر ءِ نادراھجاہ ءَ ”بے وارس“ ءِ نام دیگ ءُ آئی ءِ جوناں بے نام ءِ پیم ءَ کبر کنگ بنت۔
بازیں وھداں سالانی سال ماں زندان ءَ آیانی انسانی پجّار چہ آیاں سدگ ءُ آیاناں انسانیت ءِ کٹّ ءَ ءُ جانورانی پیم ءَ سزا دے انت۔
آئی ءَ گْوشتگ کہ چُشیں روچی نہ گْوز اِیت کہ دردناکیں ھالے مارا نہ رس اِیت کہ پاکستانی لشکر ءُ آئی ءِ ڈیتھ اسکواڈ ءِ کارمند بلوچ کھولانی لوگاں بیڑ بر اَنت ءُ لوگ ءِ چادر ءُ چاردیول ءَ پادمال نہ کنت انت، زالبولاں ءُ چُکانی سر ءَ لٹ ءُ کُٹ کنگ ءَ پد گار ءُ بیگواہ کن انت۔
یک شوربندی ءِ بنیات ءَ ھر روچ بلوچستان ءِ تہ ءَ بلوچ لوگاں آچ روک کن انت داں کہ بلوچ راج ءَ را اے باور کنائینگ کہ آیانی زندگی ءُ مرگ ءِ پیسلہ زالم ءُ رستریں استانی ادارھانی دست ءَ اِنت۔
بلوچ رھشون ءَ گْوشتگ کہ دومی نیمگ ءَ چہ چنکیاس سالاں پاکستانی لشکر ءُ آئی ءِ ڈیتھ اسکواڈ ءِ کارمند کہ بے دردی ءَ مئے پچ ھزارانی کچّ ءَ گار ءُ بیگواہ کنگ ءَ پد جوناں ٹپ ءُ ٹور کنگ بے انسانی، بے کانونی، بے اکلاکی ءُ بے مزھبی داب ءَ بے وارس پھمگ بلوچستان ءِ جتائیں ھند ءُ دمگاں بے نامیں کبرستاناں کبر کنگ بوگ ءَ انت۔ ایشی ءِ مکسد بلوچ راج ءَ را اے کلوہ دیگ کہ ناں کہ آ وتی سرزمین ءِ بے وارس انت بلکیں آیانی زندگی ءُ مرگ ءِ سوڑگ اوں آیانی دست ءَ انت۔ اے زالمی اَمل چوناھا ھمے گواچن اِنت کہ مارا ھمے باور کنائینگ ءِ کوشست ءُ جھد اِنت کہ اے سرڈگار ءَ مئے بستار جانواراں چہ گیش دگہ ھچ نیست۔
آئی ءَ گْوشتگ کہ آ گْوستگیں چنکیاس سالاں وتی راہ ءُ رھبندی تاکت ءِ کارمرز ءَ بلوچ گلزمین ءِ گواجناں بے ھساب ءَ پہ لٹ ءُ پل ءِ ھاتر ءَ یکجاھی شوربندی جوڑ کُتگ۔ چہ ایشی پُشدر ءَ بلوچ راج ءِ چُکچینی ءَ ودینگ اِنت۔ اے شوربندی آیانی یک بھرے۔ بلے بلوچ راج، ما یک انچیں بے زوال ءُ دودمانے ءِ واجہ اِیں کہ ایشی ءِ گھگیری مدام برجا مان اِیت۔ ما یک زندگیں راجے ءِ بستار ءَ ھزاراں سالاں ھر وڑیں زالم، زوراور ءُ رستریں استان یا زورگریں تاکتانی دیم ءَ سرجھل نہ بوتگ اِیں بلکیں مدام گھگیری ءِ بیرک چست کُرتگ۔ مئے پت ءُ پیرکاں مدام گھگیری ءِ راہ شتگ ءُ دژمن ءَ را ھمے کلوہ داتگ کہ نا آ ءُ نیکہ آیانی سرزمین بے وارس انت۔ مارا ھمئے مڈی زندگ دارگی انت ءُ گھگیری ءِ وڑ ءُ پیم ءِ اَمل ءِ زریہ ءَ وتی راج ءَ را یکجاہ کنگ استان ءَ پورائیں دگنیا ءَ باور کنائینگ انت کہ ما اے سرزمین ءِ ھکّیگیں وارس ایں ءُ یک دلیریں راجے ءِ ھمراھی ءَ چہ انسانی بُنکیاں زندگ بوگ ءِ ھک ءَ ایر کنیں۔
ڈاکٹر ماہ رنگ ءَ گْوشتگ ما بے وارس نہ اِیں کہ پاکستانی لشکر ءُ آئی ءِ ڈیتھ اسکواڈ ءِ کارمند مئے دوستیگاں ٹپ ءُ ٹور کنگ ءَ پد آیانی جوناں ماں جنگلاں بے نامیں کبرستان ءَ کبر کن اَنت۔ اگاں ما اے ھونیگیں چُکچینی ءِ بگیری ءَ ھاموش بہ بَہ اِیں گڑا اے زُلم ءُ زوراکی ءَ منّگ ءُ پھمگ ءَ اِیں پد ءَ مئے آیوکیں پدریچ ھم ھمے آچ ءَ سُچّان کن انت ءُ مُچّانکی بے نامیں کبرانی آماچ بہ اِیں۔ ءُ ھزاراں سالانی وھدیگیں پجّار ماں دنز ءُ مُجاں گار بیت رؤت۔
آئی ءَ گیش تران کنان ءَ گُشتگ کہ وھدے اے ھونیگیں چُکچینی ءَ ھاموشی ءِ گون ءَ منّگ بزاں راجے ءِ بستار زانگ نہ بیت۔ ھمے واستا ما گوستگیں روچ ءَ مستونگ ءِ ھند دشت ءَ وتی بیگواہ بوتگیں دوستانی مچّانکی کبرانی دیم ءَ یک پریس کانپریسے نہ اِنت بلکیں یک سوگندے کتگ کہ نا اے کبر بے وارس انت ءُ نیکہ بلوچ سرڈگار بے وارس اِنت۔ ما سوگند کُتگ کہ ما وتی پت ءُ پیرکی مڈیاں زندگ داریں ءُ بلوچ چُکچینی ءِ ھلاپ ءَ دژمن ءِ دیم چو کوہ ءَ مِکّ بہ اِیں۔
گُڈسر ءَ آئی ءَ تران کنان ءَ گُشتگ، ما ھمے واستا اے پریس کانپریس ءَ جار پِرّینتگ کہ 25 جنوری 2025 ءَ دالبندین ءَ یک ”بلوچ راجی مُچی“یے اڑ داتگ کہ ما دنیا ءِ دیم ءَ اے باور کنائین اِیں کہ ما بلوچ راجی چُکچینی ءَ ناں کہ ما اوپار کنیں ءُ نیکہ ما چہ دژمن ءِ اے اَمل ءَ ھاموش بَہ اِیں۔ ما دگنیا ءَ اے باور کنائین اِیں کہ ناں کہ مئے راج بے وارس اِنت ءُ نیکہ مئے گُلزمین۔ انچوش کہ من سرجمیں بلوچ راج ءَ گوں دل ءِ جُھلانکی دزبندی کناں کہ آ 25 جنوری ءَ دالبندین ءِ ھند اڑ داتگیں ”بلوچ راجی مُچی“ ءَ وت ءَ ھوار بہ کن اَنت، ھمدست ءُ ھمکوپگ بہ بنت ءُ اے سابت بکن اَنت کہ اے بے وارسیں جون ءُ بے نامیں کبرستان چوناھا گواچن ایش اِنت کہ اے بلوچ ءِ شھمیران انت۔