منی راھشون اسلم
نبشتہ کار: کوھسار کندیل
دی بلوچستان پوسٹ
لھتیں کارست وجودیت ءُ لیکہ جوڑ بنت ھمے لیکہ جزماں باں چیدگ بند اَنت ءُ مانا بنت ۔
گلامی ءِ گوازینگ ءَ کہ وھدے چماں پچ کنیں گڑا سرجمیں جھان، تئی ھیال،پگر،جیڑگ ءُ ھر شے چارگ ءِ وڑ ءُ ڈول ءَ ھر شے کہ گوں ترا بندوک بیت کُل گلامی ءَ چہ سان زوران کن اَنت۔ تئی گلامی ءِ سانکل ترا گیش جیڑگ ءُ پگر کنگ ءَ نیل اَنت ءُ گلامی ءِ مستریں نالت ھمیش اِنت کہ ترا جیڑگ ءُ ردوم زورگ ءَ نیل اِیت ۔
یک گلامیں راجے ءَ را وتی باندات جیڑگی انت پھازگی اِنت گڑا اے کل چیزانی پھازگ ءُ اُپار کنگ ءَ یک مھکمیں رھبندے ٹھینگی المی ارزشتے دار اِیت ءُ سمائی جنگ کنگ الم ارزشت دار اِیت، انچوش کہ گلامی ءَ چہ رکگ ءَ مھکمیں پگر ءُ زانشتیں ھیال (radical Political structure)رکین کُت کنت من ھر وھدے کہ جیڑاں گڑا الّم پیسر گلامی ءِ سلّیں، بدیں بو گین پروش بیت کہ گلام پیداک بُوتگ آں بلے من ھمے ساھت وت ءَ یک وش بھتے سرپد باں کہ من جنگی اھدے ءَ زندگی کنگ ءَ آں۔
وھدے کہ جُنز بندات بیت جنگ بنا بنت گڑا ھزار رنگی ئیں دُروشم ترا گندگ ءَ کیت ھر رنگیں مردم ھم گند ئے ،کسّے پہ وتی نام ءَ جنگ کنت ءُ کّسے موہ پرست جوڑ بیت ءُ کسے ریڈیکل بیت بلے جنگ وت ءَ گیشُینت کناں کنت ءُ چو مستیں دریا ءَ جُنز سِلّ ءُ گندگیاں کشّان کنت وت ءَ پلگار اِیت پہ مھکم رتکگیں کارستانی ھوناں۔ جھان ءِ توک ءَ نمیریں کردانی واھُند ،راجانی کسمت مٹ کنوک باں ،نوکیں رنگ ءُ آشوب آروک باز اِنت کہ آیاں اے جھان ءِ سانکل سیستگ ءُ نوکیں جھانے اڈ داتگ۔
مئے واست ءَ ھزاراں چُشیں درور ھست اَنت ۔ چی گویرا بگر داں بھگت سنگ ءَ در ءَ حضرت ابرھیم ءَ بگِر داں پاکیں مھمد ءَ بیا کُل اگاں مرچی یات کنگ بنت کُل آھانی ھما کربانی جھان ءِ کوھنیں رسم ءُ دودانی پُروشگ ءُ وتی اھد ءِ مردمانی جوانیں راھشونی بُوتگ اَنت کہ مرچی ھم لس مھلوک ءِ دلانی توک ءَ زندگ اَنت ءُ داں جھان ھست اِنت ھست بنت ما کہ وتی جنگ وتی مھلوک ءَ چارئے ھم مارا بازیں کرد بازیں انچیں راھشون گندگ ءَ کیت کہ آھانی ھم بے گرز بے لالچ تھنا پہ وتی راج ءَ پہ بنی آدم ءِ بُنکی ھکانی رکینگ ءَ وتی کُل وجود ،وت ءَ گوں بندوک ءِ ھر شے ندر کُتگ ۔ھمے کرد ترا سیکین دے اَنت تئی راھشونی ءَ کن اَنت ۔زند ءِ ھر جھل ءُ بُرزی ءَ ترا دست گران ءُ تچکین راہ ءَ بران کن اَنت من استاد اسلم ءِ زندگی آئی ءِ جُھد آئی ءِ کربانی ءَ چہ بے کساس سانمند آں من گوں ھُورتی ءَ چاراں جُست کناں منزل داں سراں کہ اسلم ھمت ءِ نام اِنت اسلم ترا کِشک ءِ نشان ءَ دنت اسلم جنگ ءِ پیگمبر اِنت ۔اسلم ءَ بگر داں استاد جنرل اسلم ءَ من سر باں گڑا من مجبور باں کہ استاد ءَ بہ جیڑاں بہ مار آں آئی ءِ پگر ءَ ایر بران بہ کناں داں کہ ساہ مان اِنت استاد ءِ شنگ اِتگیں وشبو ءَ چہ ساہ زوران بہ کن آں جنگانی توک ءَ کہ تو تھنا یک کشکے یک رھبندے گران کن ئے گڑا وھد ءَ گوں ھواری ءَ نزور بُوان کن ئے ۔ترا مدام گوں جھان ءِ نوکین رنگاں ھم رنگ بوگی اِنت۔جنگ کہ وتی رنگاں مٹ نہ کنت گڑا بے سان بیت ۔مرچی ھمے بلوچ ءِ جنگ کہ چیزے سال پیسر کُجام دُور ءِ توک ءَ اَت۔ کُل ھما وھدی ءُ روایتی راھبندانی بندوک اَت پُروشت ءُ پُروش ءِ آماچ ات ۔
وھدے استاد ءَ کہ دُرست روایتی راھبند پُروشت اَنت کربانی ءِ کد مزن کُت وتی کُل ھستی پہ زمین ءَ ندر کُت اَنت۔ گڑا جنگ ھم یک نوکیں رنگے ءَ دیم ءَ آتک۔ مرچی ما جیڑ اِت کن اِیں کہ زمین ءَ پہ کربانی دیگ ءِ ھد کجُا داں بیت کنت ،پرچا کہ مرچی ھما استاد ءِ داتگیں کربانیانی پنت کُل جھدکارانی راھشون اَنت آھاں دیم ءَ جُنزگ ءِ ھمت دے اَنت۔یک کِشکے کہ استاد ءَ رُژناں کُت مرچی ھزاراں بلوچ پرزند ھما کِشک ءِ مساپر اَنت۔
بلوچ ءَ را ھر جنگ ءَ ھر دور ءَ اسلم اے پکار بیت کہ اے راھشونی ءَ کُت بہ کنت آئی ءَ را چہ گلامی ءِ سانکلاں چی آزاد بہ کنت ۔
مرچی کہ من استاد ءِ بابت ءَ لھتے لبز جوڑ دیگ ءَ آں گڑا من ءَ اندر ءَ چہ درد ھم بیت من استاد ءِ کرد ءَ گوں نِزوریں ھیال ءَ در شان کنگ ءَ آں من ھچ پیم ھما وڑیں درشان کُت کنگ ءَ نہ آں کہ ھما وڑ ءَ کے کنگ لُوٹ ایت ۔من وھدے کہ استاد ءَ جیڑاں گڑا منی ھیال دیم ءَ جُنز اِت کُت نہ کنت بس گڈّی ءَ من وت ءَ جھان ءِ وشبھتیں انسانانی رم ءَ لیکاں کہ من اسلم ءِ اھد ءَ زند گوازینگ ءَ آں۔
استاد ءِ جنگی ھُنر انچوش بُرز ءُ مزن انت کہ مرچی اے جنگ ءَ را جنگی ساہ دیان انت برجم ءُ مھکم دارگ ءَ انت۔ انچش کہ جنگی لیکاھانی سر ءَ زانتکار واجہ گش اِیت کہ:
In war, practice dissimulation, and you will succeed” Sun Tzu.
ھمے رنگ ءَ استادے زانتکاری ءُ ماھری کہ بلوچ راجی جُنز ءِ تہ ءَ کلاسیکل ءُ جدیدیت ھردوئیں شریں رنگ ءَ کارمرز بوگ ءَ انت۔ آئی ءِ جھد ءِ برورد گیشتر بوان انت۔ شالا بلوچ راج ءُ بلوچستان میزران بات اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی اِنت–