من ھاک ءِ وشبو ءَ ھوار آں
نبشتہ کار: مھروان کمبر
دی بلوچستان پوسٹ
(یک گواچنی کسھے نبشتھی دروشم ءَ نبشتہ کنگ بیتگ)
منی ساہ! ھما من اِتاں، ھما تھنائی اَت، ھما زندان اَت ءُ ھما بندیگیں ھمبل اِت انت، ھِچ چیز مٹ نہ بوتگ اَت، ناں درد، ناں دردانی تورشت، ناں لٹ ءُ کُٹ، ناں تھنائی ءُ ناں تئی گیر ءُ ترانگ نیکہ چمّانی سیاھیں پٹی۔۔۔اگاں چیزے مٹ بوتگ اَت گُڑا آ رُوچ، ماہ ءُ سال اِت انت ءُ زندان ءِ تھاریں کوٹیانی بندیگیں ھمبلانی نام ءُ ڈس ءُ نشان اِت انت کہ لَھتیں آجو بیتگ اَت ءُ لَھتیں دروگیں میڑانی نام ءَ تیر باران کنگ ءُ آیانی جون وڑ وڑیں جاھاں چگل دیگ بیتگ اَت ءُ آیانی جاہ ءَ نوکیں ھمبل گرگ ءُ آرگ ءُ زندانی کنگ بیتگ اِت انت۔
منی دیدگ! لَھتیں وھد اَت کہ زنداں بیتگیں ھمبلانی کَچ گیش بوتگ اَت ءُ کساس ھپتگے ءَ بُرز اَت کہ منی دیم پہ دیم ءِ کوٹی ءَ ورناھیں بچکے آورتگ اَت اش کہ آ مئے دیر سیادے اَت، وھدے آئی ءَ دروزگ ءِ کسانوکیں شَم ءَ من ءَ چار اِت گُڑا آئی ءَ من ءَ اولی نگاہ ءَ ھِچ پجاہ نیارت پرچا کہ منی ریش، بروت ءُ مُود سک مزن بوتگ اِت انت، منی جند باز رنج اِتگ اَت، بس بدن ءَ ھُشکیں ھڈ اِت انت کہ پشت کپتگ اِت انت، ھردیں تو من ءَ اے دروشم ءَ بہ دیستیں ھم پجّاہ نیارت نیکہ من ءَ مات ءُ ایندگہ کس ءُ اَزیزاں اولی نگاہ ءَ پجّا آورتگ اَت۔
ساہ ءِ بدل! دراجیں مُدتے گوستگ اَت کہ ترا نہ دیستگ اَت، ناں آزمان ءُ زمین دیستگ اِت انت، نیکہ رُوچ، ماہ ءُ استال، ناں مات ءُ نیکہ ماتیں گُلزمین اے منی بلاھیں واھگے اَت کہ یک رندے پد ءَ گوں تو دُچار بہ کپاں اَنچو کہ مھمود درویش جاھے گُش ایت ” اگاں من گوں تو دُچار مہ کپاں مرگ ساری ءَ من ءَ امباز بہ کنت گُڑا اے گپ ءَ کدی بے ھیال مہ کن کہ من ءَ گوں تو دُچار کپگ ءِ چِنچو واھگ بوتگ۔۔۔۔” منی جاور ھم ھمے وڑ اِت انت من ھم گوں تو دُچار نہ کپتاں ساری ءَ ابدمانی ءِ سیمسراں سر بیت آں، تو شر سرپد ئے کہ منی زندگی ءِ چِنچو واھشت ءُ واب اِت انت بلے بہ کول نمیرانیں واجہ سباہ دشتیاری ئیگ ءَ۔”واب باریں کُجا بر اَنت زند ءَ
گواہ کہ بیگواہ کن انت منی جند ءَ”
منی ارواہ! برے برے انچیں جاور کاینت وھدے انسان زندگی ءِ ھاتر ءَ ھمینچو تُرندیں جُھد کنت کہ آئی ءَ زندگ بوھگ ءَ ھم وھد نہ رس ایت، وھدے دو سال ءُ پنچ ماہ ءُ سیزدہ رُوچ ءِ دراجکشیں ودار ءَ پد شپ ءِ وھدے ءَ لشکری کارمنداں من ءَ واب ءَ چے پاد کُرت کہ جاڑیگ بو نیم ساھت ءَ پد ترا دگہ جاھے ءَ براں من کند اِت ءُ گُشت “اے زندان ءِ تنک ءُ تُرپش ءُ تھاریں کُوٹی ءَ ابید گور ءِ گُداں پہ من ءَ چے ھست کہ من جاڑیگ بہ باں” من مُدام جاڑیگ آں۔
منی بیلی! پد ءَ من ءَ چو دلوت ءَ گاڑی ءِ پُشت ءَ چگل دات اش ءُ گاڑی بے نامیں منزلے ءَ جُنزان اَت. دست پُشت ءَ بستگ اِت انت ءُ چمّاں سیاھیں پٹّی یے ھم بندوک اَت ءُ بلے من ءَ انچو گُمان بوت کہ من تھنا نہ آں منی ھمرائی ءَ دگہ بندیگیں ھمبل ھم گوں نیم ساھت ءَ پد گاڑیاں جاھے داشت. دو منٹ نہ گوست لَھتیں تیراں توار کُرت پد ءَ جنینانی گریوگانی توار اَتک ما زانت کہ مارا یک بازارے ءَ آورتگ اش ءُ ھیر نہ اِنت دیر نہ بوت گاڑی پد ءَ جُنزان بیت اَنت۔ کساس دہ منٹ ءَ پد گاڑی یکرندے پد ءَ اُوشتات اَنت ءُ مارا گاڑی ءَ چے بُن ءَ دو دست کنگ بوت پد ءَ مئے دست ءُ چمّ پچ کنگ بیت اَت انت ءُ مارا لینے ءَ اُوشتارینگ بوت گنداں ما چار بندیگیں ھمبلیں. ھمیشیں نوک بام ءَ داتگ ءُ دور ءَ چہ کروسانی بانگ ءِ توار پیداک اِنت، اے جاہ جنگلے اَت نوک گرماگ اَت ءُ سُھب ءِ کوش شیکان اَت ءُ گز پہ دابے لُڈگ ءَ اِت انت، اناگہ ءَ من چک جت گنداں مئے پُشتی نیمگ ءَ ھُون میچلیں جونے کپتگ ھمے ساھت ءَ لشکری کارمندے اَتک ءُ گُشت ئِے شُمے گُڈی واھشت چی اِنت؟ کس ءَ ھِچ نہ گُشت ءُ بس من دراھینت “مرگ ءِ سیمسراں اُوشتاتگیں مردمے ءَ دگہ ھچ واھشت نہ بیت بس ھمے دو سال ءُ پنچ ماہ ءُ سیزدہ رُوچانی داتگیں نانے چُنڈ ءَ پھل کن.” پد ءَ مارا ھکل کنگ بوت کہ بہ تچ ات ما تچگ بِندات کُرت کہ تیرانی رگاماں گورت انچو گُمان بوت کہ سیچنی ترکّ انت کہ جبین ءَ سُمبان اَنت من ءَ وابے گران اَت نہ زاناں وابے اَت یا مرگ اَت؟ بلے ما پنچیں ھمبل ھاک ءِ وشبو ءَ ھوار بوت ءُ گُلزمین ءِ امبازاں پہ داھمی واب کپت ایں-
منی گواڑگ رنگ! کسہ ھمیش اِنت کہ من پد ءَ زندگ ءَ واتر نہ کت بلے بہ کول شھید گُلام مھمد ءِ “تو پہ منی واھے پد ءَ مُرواردیں ارساں مہ گوار” بلکیں تو ھما کاروان ءِ بھر بہ بو کہ آ کاروان بلوچ ءِ وشیں بانداتے ءِ ھاتر ءَ ھر وڑیں سکی ءُ سوری، جیڑہ ءُ جنجالانی دیمپانی ءَ ابید کُنٹگ چکاریں کِشک ءُ دگّاں راھی اِنت، تو ھم اَھد ءِ زوراک ءِ دیم ءَ سر ءَ جھل مہ کن بلکیں زُلم ءُ زوراکی ءِ دیم ءَ چو تمرد ءَ بہ اُوشت ءُ مُدام گھگیری ءِ کندیلاں بالین۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی انت-