نبشتانک: هَواریں لُمّہ
نبشتہ کار: ماهل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کریمہ پہ مارا ماتےءَ چہ کمتِر نہ بوتگ ، ما هما اِنت کہ وتی راجی آجوئیءِ تحریکءِ باروءَ سرپد بوتگ ایں ، وتی گُلامی مار اِتگ، پوه بوتگ آں کہ ما گُلام اِیں ، ایردستیں راجےءَ چہ بندوکیں ما کریمہ پہ جد ءُ جُھد ءَ دیستگ، ما کریمہ پہ راستیءِ گْوشگءَ دیستگ، ما کریمہ بلوچستانءِ چار راہ ءُ دگانی سر ءَ دیستگ-
کریمہ کسان اُمبرےءَ چہ راجی آجوئیءِ جھدءَ پہ جد جھد بنا کُتگ اَت، میتگ پہ میتگ شھر ءُ بازار، گِدان ءُ گدان ءُ ھلک پہ ھلک، سرجمیں بلوچستانءِ کنڈ کُنڈاں پہ راجی آگھیءِ ھاترا کریمہ جد جھدءَ اَت-
تمپءَ بِگر داں مند ، دشت، شالکوٹ ، کُلانچی ، کیچ ءُ سرجمیں بلوچستانءَ را چہ گلامیءِ وابءَ پاد کنگءِ هاتِر ءَ کریمہ نا شپ چار اِتگ اَت ءُ نئیکہ روچ۔ اے سپرءِ میانءَ باریں آ چے پیمیں جیڑھانی دیمپان بوتگ ات، بلئے ھرچ پیمیں کسان تا مزنیں جیڑھانی دیم ءَ چو اَلبُرز ءِ کوهءَ مِکّ اَت- بے سریں تژن ، بے بنیاتیں بھتام، زاه ءُ بد ادا آئی راجءِ مکاریں مردمانی دپءَ چہ چے نہ اشکتگ ات، بلئے درستانی دیمے داشتگ ات ءُ تُشے هَم چہ وتی راجی لیکہءَ ، وتی کرتگیں پیسلہ ءُ گْوشتگیں دانکاں پُشت نہ کِنز اِت، چیءَ کہ آئیءِ اے پیسلہ یک ریشنل پیسلہ یے ات، آ سرپد بوتگ ات کہ پہ بلوچءَ اگاں کشکے است گڑا ھمیش انت۔ اَگاں مروچی ما اے راہ نہ گپت گڑا آؤکیں وھدءَ پما هِچّ نہ مان ایت- ما پَشت کپ اِیں – ما گیشتِر ایردست ءُ گُلام بِہ اِیں – مئے دُژمن گیش توانا ءُ زوراور تر بیت- کریمہ وتی منزل ءُ آئیءِ کِشک مارا پیش داشتگ، وتی چمّے مارا داتگ اَنت ءُ وت پہ مُدامی اَبدمان بوتگ-
نوں کریمہ ءِ گچتگیں پگر مئے ءُ شُمئے کوپگان اِنت ، کریمہ بکش اِتگیں چمّ ، کریمہءِ ساپ ءُ پلگاریں کِشک، کریمہءِ راستیں ءُ تَچکیں هبر ءُ آئیءِ لیکہ۔۔۔ مارا نوں وتی جِند، وتی گام وتی جُھد ھمے چیزانی پشتءَ جنزگی انت، هما زورگر ءِ کبزہ گیریءِ ھلاپءَ کہ کریمہءَ یک جد جھدے بِندات کُتگ اَت مارا ءُ شُمارا دیم ءَ ھما لیکہ گوں مُهکمیءَ ، گوں توکل ءُ جزبگاں دیما برگی اِنت-
کریمہ مُدام مارا وانگ ءُ زانگ ءِ سکین داتگ کہ دُرستاں چِہ پیسر شُمارا وانگی اِنت ، وانگ ءَ وهد بِہ دے اِت پرچا کہ وهدے شُما وان اِت، شُمئے کار مُھکم بُوان بنت، شُمئے کار پہ گیگ ءُ گْوَم بُوان بنت، شُما وت ءَ یکشلہ گوں وانگءَ نزیک بِہ کن اِت-
کریمہ وتی سرجمیں زِند پہ جُھد گْوازینت نوں مئے باریگ اِنت هما کدم کہ کریمہ ایر کنان کُتگ اَنت، هما کدمانی سر ءَ جُنزان بِہ بِہ اِیں .کریمہ روَگ پہ مارا ، پہ بلوچستانءَ یک مزنیں تاوانے اِے هبر راست اِنت بَلے اَگاں ما وتی جُهد برجم داشت گُڑا باندا روچ ءَ بلوچستان همُک کُنڈ ءَ کریمہ ودی بُوان بنت-
کریمہ بلوچستانءِ دِلبند ءَ چو ھما سرپتگیں پُل ءَ اِنت کہ آئیءِ وشیں بوہ ھر کجا آتار اِنت ، جلواناک ءُ زیبا نا بگندئے باز زیبا اِنت آئیءِ ریتکگیں هون دگہ ھزاراں پُل ءُ گُل رودین انت،
آئیءِ پِگر پما هزاراں باهڈیں سر زِندگ کنت کریمہ هما شیرزالیں سَر اَت کہ آ وتی جِند ءِ پادانی سر ءَ اُوشتات ءُ گوں جوزگ ءُ دلیری ءَ سرجمیں راجءِ تہا یک آشوبے آؤرت یے، پہ بلوچ زالبولانی ھاترا یک راھے گیشینت ، آهاناں اِے باوری کنائینت کہ شُما چہ کسّے ءَ کمتِر نہ ئے شُما را ھم زندگ بوگءِ ھکّ ءُ اُکبال هست ، شُما هم ساهدار اِت ، شُما را زِندگ بوّگ ءِ ھکّ هست— لُمّہ وتن بلوچ سیاستءِ تہءِ اَولی زالبول اَت کہ آ پولیٹیکل بنیاتءَ دیمءَ اتکگ ات، وتی زمین ءِ گُلامیءِ مار اِت وتی راج ءِ ایردستی ءِ پَهم اِت ءُ راج ءُ زمین ءِ آجوئی ءَ پہ داں گُڈی ساه ءَ جَنگ ئِے کُت-
کریمہءِ اَرواه داں هما وھد ءَ آسودگ نہ بیت دانکہ من ءُ تو آئی پِگر ءُ جُنز ءَ دیم ءَ نہ بر ایں آ گوں ما هما کتره ءَ دِلگران اِنت داں ما وتی زانگ ءِ جُھدءَ نہ کن ایں ، وتی پھمگءِ کوشستءَ نہ کن ایں ، نہ وان ایں، وتی اندر ءَ شعور جوزگ ءُ بلوچیءَ زِندگ نہ دار ایں …. ءُ یک هبرے پہ مُژدھی سرپد بِہ بِہ اِت کہ کریمہ نہ سِستگ چہ مارا ، کریمہ جُھد ءَ اِنت ،کریمہ گوں مارا هوار اِنت ، بلوچستان ءِ دلبند ءَ چو پُلےءَ سرپان اِنت، تا کہ آجوئیءِ روچ نہ ٹِکّ اِیت-
” دِگہ راجےءِ زمینءَ پہ زور گِرَگ لالِچے هَوَسے، ءُ وتی سرزمین ءِ آجوئی ءِ جُهد اِشکے مُهبتے اِشک ستَر نزور بِہ بیت بَلے چہ لالِچ ءَ هزار وار سر ئِے بُلندتِر اِنت۔” (بانُک کریمہ بلوچ)
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔