نبشتانک: سمُل ءِ کسّہ
نبشتہ کار: ایس این مھروان
دومی بھر
دی بلوچستان پوسٹ
زندگی ءِ سپر باز دراجیں کجام وڑ ءَ کسّہ نبشتہ بہ کن اَں بلے انگت دل ءَ اُوماں سرجم نہ بنت ۔ گپ ایش اِنت انچو تو باز مھر کن ئے انچُش باز جُست دلے توک ءَ جوڑ بیت انچو داستان جوڑ بیت دنیا باریں چی جیڑ ایت بلے من وتی کسّہ ءَ نبشتہ کن اَں پہ سُمل ءَ چیاکہ من ءَ گوں سُمل ءَ مھر اِنت۔
سمُل من زاناں تو گریشگ ءِ توک ءَ گوں دزگُھار آں گوں وش ءُ شادان ئے منی دوا اِنت ھر وھد ءَ وش ءُ سلامت بات ئے۔
وھدے نیمروچ ءَ تو چہ وانگ جاہ ءَ واتر بہ ئے پد ءَ گوں دزگُھاراں گوں دیوان بہ ئے۔ وھدئے بلوچی گانا گوشدارے تو گوں وتی دزگُھاراں من زاناں تو منی یات ءَ گپ ئے۔
من زاناں گریشگ ءِ وشیں موسم منی یاتاں دنت، وھدئے کم کمیں سرد بیت موسم تو گوں ھمراھاں وانگ جاہ ءَ واتر بہ ئے پد ءَ وتی کاراں گوں بندیگ بہ ئے ۔ من زاناں بیگاھے وھد بیت تو گوں دوستیں دزگُھاراں درکائے پہ سیل ءَ وھدئے روچ زرد بیت وشیں ندارگے دنت روچ برکت بوھگ ءِ وھد ءَ زرد بیت مُرگانی توار بیت پد ءَ ھر شپانگ گوں بُزگل ءَ ، بزگر گوں وتی ساماناں پہ لوگ ءِ نیمگ ءَ واتر بنت ۔ بلے تو گوں دزگُھار اں گریشگ ءِ وشیں موسم ءَ ندارگ بیت۔ مھروان من ھر وھد ءَ وش اُں ھنچو تی یات کیت زاناں تو وشے مدام وش بات ئے۔
سمُل بوت کن تو ھنچو سرپدے من وتی زندگی ءِ سپر بندات کتگ بلے ھمئے سپر ءِ آسر توئے (منزل) تو ئے منی باندات تو ئے سمُل تئی مھرانی ھستی اِنت۔ من وت زندگی ءِ درد جنجال ءُ پریشانی بے ھال کُتگ اَں تو من ءَ ھنچو شادان کتگ ھچ پکر ءُ ھیال نیست منی دلجمی بہ زان تو منی ءِ ئے سمُل نہ زانی کسمت ءَ چئے بیت بلےمن ترا وتی کُتگ ۔
وھدے کہ اولی رَند ءَ من ترا دیست منی دل ءِ ھشکیں ڈگار پد ءَ اُمیدے سبز بواں اِنت، پرچاکہ منی ھر یک گم ءُ جیڑھے ءِ وشی گوں تئی مھراں بندوک اَت، من مدام ھمے جیڑ اِتگ کہ بے تو من ءَ دگہ راہ ءُ دَر نیست ، نہ دگہ چوشیں مردمے ھست کہ من ءَ تی وڑ ءَ مھر بہ دنت ءُ نہ کسے امیت ھست ھر چی ھست اِنت توئے بے شک اللہ مزن اِنت بلے شر انت تو ئے منی ساہ-
منی وابانی بانور سمُل، اللہ شاھد اِنت کہ منی دل ءِ تہ ءَ پہ تو دگہ ھرابے نیست ، نہ من اے جیڑاں تو من ءَ چہ جتا بہ بہ ئے من دل ءَ بس ھمئے جیڑاں تو منی ئے من بس ترا وتی بانور کنگ لوٹ آں منی یکیں لوٹ ءُ واھگ تو ئے ۔۔منی واھگانی دشتار من ترا کلوہ داتگ ھنچیں گپ گشتگ تو باز تو جزبات بوتگ ئے منی ناز ءُ نکرہ منی چماں کُتگ آں ، سمُل من دنیا ءِ ھر وڑیں ازت دوست اِنت بلے تئی جتائی ءَ چہ باز ترس کیت ھست یک شانتلے چوں وش وش ءَ توار کنت تئی ودار ءَ نشتگ اَں این جان دیوانگ اَں پہ سمُل ءَ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی ءِ اِنت-