بندیں کوٹی ءِ جِنک (دوازدھُمی بھر) – اکیل مراد

الم بوانیت

بندیں کوٹی ءِ جِنک
دوازدھُمی بھر

اکیل مراد

یک ھَست مندی یے ھَست کہ آئی ءَ چَہ مردم ءِ پاد چِست بنت ءُ وت ءَ جھان ءَ چَہ بُرز تِر لیک اِیت دِگہ ھَست مندی یے ھَست دگرانی ازبابانی سر ءَ اِنت چَری سوْب ءَ کہ منی ھست مندی اَچ منی گور ءَ نہ اِنت منی زیبائی ءِ تہ ءَ ھست مندی یے کہ من ءَ رَس اِتگ
نِی من ھِچ بر دمگی مردمانی کوچاں سپر نہ کن آں مروچیگ ءَ پد منی گور ءَ یک لیموزین گاڑی یے بیتیں کہ من ءَ سوار کنت ءُ بارت ءُ واتر بورڈنگ اسکول ءَ سر کنت،

من شھر ءِ جوانتریں ھوٹلاں وردنی ورگ وراں ءُ پد ءَ ھم من وتی سر ءَ جَھل کنگ ءَ آں کہ ایشی ءِ سر ءَ ھرچی کنگ ءَ آں ءُ ھرچی یل کنگ ءَ آں ءُ ھرچی من دربرگ ءَ آں شری ءِ گوما ھرابی یِے ھَرچی کہ بوّگی اِنت اَچ منی جِند ءِ مارشتاں بوگ اَنت

آ بس ءِ ڈرائیور کہ آئی ءِ گوما من گَپ کرتگ ءُ کندیتگ آ پیریں زال کہ بس ءِ پُشتی سِیٹاں نیشتگ ءُ پان ئِے دپ ءَ بیتگ

آ کسانکیں چُک کہ جنگلاں سامان اِش ایر کرتگ ءُ نشتگ اَنت، سادک ءِ ٹک، سادک ءِ ٹک ءِ بیم ءُ سادک ءِ ٹک ءِ ترندی ءِ پُشت ءَ بے تواری

مرد گپ ءَ اَت، آ گْوشگ ءَ اَت کہ آئی ءَ پیرس سک یات پیداکیں، پیرس ءِ شوک ءُ ڈولداریں جِنک، اود ءِ آشکی، اود ءِ مَست ءُ ملنڈی، او او او سک وش اَنت، آ کوپول، آ روتوند، من ءَ گیشتر روتوند دوست بیتگ اَنت، اود ءِ شپ ءِ کلب، اود ءِ جوانتریں زندمان کہ مردم ءَ ساچِستے بکش اَنت

ایشی ءَ کہ آئی ءَ دو سال گوازینتگ جِنک آئی ءِ گپاں گوشدارگ ءَ اَت، ءُ گیشتر آیاں پریچان اَت چُشکہ آئی ءِ نگاہ آئی ءِ مال ءُ مڈیان اَت،

چُشکہ آئی ءِ گور ءَ ھستیں لَکانی زَرانی بارو ءَ نگاھی کنگ ءَ اَت، آ ھروھد ءَ گپ ءَ اَت، آئی ءِ مات بیران بیتگ اَت، آ مات ءِ یکیں چُک اَت،

نِی بس آئی ءِ گور ءَ آئی ءِ پِت اِنت ءُ آئی ءِ سرجمیں مڈی اَنت، بلے تو وَ زان ئے کہ بیت چی نی آ گوستگیں دَہ سالاں چَہ کور ءِ لَمب ءَ نشتگ کہ تریاک ءِ پیپ ئِے دپ ءَ اِنت آ وتی مڈیاں یک آسنی تھتے ءِ سر ءَ نشتگ ءُ چارگ ءَ اِنت آ گوش ایت کہ من سرپد بیتاں،

پِت وتی چُک ءَ سادک ءِ جھمنندیں کسانکیں ناچی یے سھرنگیں جِنکے ءِ گوما سور ءَ اجازت نہ دنت!

ندارگ ھما وھد ءَ بندات بنت کہ وھدیکہ آ مرد جنگل ءِ لَمب ءَ نشتگ ءُ وادرے ءِ آسر ءَ کجام ناں کجام دیم ءَ شرنگیں جِنکے کیت ءُ آئی ءِ امبازاں وت ءَ تاھیری کن آں،

اے ھما وھد اَت کہ آ سیاہ رنگیں لیموزینیں گاڑی ءَ چَہ ایر کپت ءُ شرنگیں جِنک ءِ گور ءَ آتکگ اَت وھدیکہ آئی ءَ وتی گام جِنک ءِ نیمگ ءَ ایر کنان کُرت اَنت جِنک سرپد بیت کہ آئی ءَ تُرسگ ءَ اِنت

جِنک ءَ بنداتی ءَ کم ءُ گیش سرپدی بیتگ اَت آ ایشی ءِ پانچُنلانی تہ ءَ اِنت ءُ ایشی ءِ سوْب ھمیش اِنت کہ آئی ءَ چَہ ابید آ دگہ ھم ھمے وڑ ءَ ایشی ءِ پانچُنلان بنت اگاں کجام ھم وھد ءَ اے وڑیں جاور ءِ دیم ءَ آتک گڑا آ دگہ باز ھم زانت،

نی وھد ھما آتک کہ لھتے زمہ واریاں چَہ وتی کٹم ءِ بارو ءَ بزاناں کہ منی کُٹم ءَ اے وڑیں جاور کجام رنگ ءَ کن اَنت

نی ھِچ وڑ ءَ رک اِت کُت نہ کن آں نی بس مات سھیگ ءُ سرپد مہ بیت ءُ نانکہ برات سرپد بہ بنت

اے کار ءِ بارو ءَ ھما روچ ءَ سرپد بیت کہ ھما روچ ءَ وھدیکہ آ سیاہ رنگیں لیموزین ءِ گاڑی ءِ تہ ءَ نشت، آئی ءَ اے کار ءِ سما بیت،

نی اے اولی رند ءُ ھر وھدی ءَ چَہ وتی کھول ءَ جتا اِنت مروچیگ ءَ پد آ ھِچ وڑ ءَ سرپد مہ بیت آئی ءِ گوما چے بیت، اگاں کَسے آئی ءَ پَچ ئِے بہ گیپت، اگاں کَسے آئی ءَ چِست کنت ءُ بارت، آئی ءَ ٹپیگ کنت آئی ءَ زوال کنت، آئی ءَ ایشی ءِ سرپدی مہ بیت، نا مات ءَ نا براتاں، مروچیگ ءَ پد ھمے آئی ءِ بھت اِنت سیاہ رنگیں لیموزین ِی آئی ءِ گریوْگانی بنجل اِنت،

نی من ءَ آ مرد ءِ گوما نندگی اِنت بنداتی مردم کہ آئی ءَ بوجیگ ءِ تہ ءَ وتی پجار کُرتگ اَت

آ روچ، پشمبے ءِ روچ اَت اے درست ترامپولی کنان ءَ بیت اَنت آ ھمک روچ آئی ءَ بورڈنگ اسکول ءِ سر ءَ آتک ءُ پد ءَ یک روچے پشمبے ءِ روچ ءَ آتک نیمروچ ءِ وھد اَت بورڈنگ اسکول ءِ دیم ءَ آئی ءَ جنک سیاھیں گاڑی ءَ سوار کُرت ءُ چامپ اِت

اے چولون اِنت دگانی دوھمی نیمگ ءِ دمگ کہ چینی شھر سائیگون ءِ بنجاھی ءَ بندوک اَنت اے امریکہ ءِ رنگ ءَ جوڑ بیتگیں مزن مزنیں دگ اَنت کہ آئی ءِ سر ءَ کنٹینر، رکشہ ءُ بس شاگیگ اَنت اے نیمروچ ءِ بنداتی اِنت

من بورڈنگ اسکول ءِ آ دگہ جنکاں چَہ چِل گام ءَ پُشت پشگیتگ اِت اَنت اے شھر ءِ زرباری نیمگ ءَ یک جھمنند جاھے ءَ یک کوٹی یے اے جاگہ نوک اِنت ھَنچُش سما بیت کہ اے زوت جوڑ کنگ بیتگ،

کوٹی ءِ کُرسی ءُ جُل نوکیں رنگے ءَ جوڑ کنگ بیتگ اَنت آ گْوش ایت کہ کُرسی ءُ جُل منی واھِشتی نہ اِنت کوٹی تھار اِنت آ آئی ءَ دروازگ ءِ پَچ کنگ ءَ نہ گْوش ایت

آ ھم کجام یک گوشتگیں گپے ءِ تہ ءَ جیڑگ ءَ اِنت ناں زھر، ناں گپ ءُ ٹال، گڑا چے اے وتسریں واھِشتے بیت کنت،

بَلے آ نزانت کہ گوستگیں بیگاہ ءَ وھدیکہ آ مرد ءَ آئی ءَ اِدے آیگ ءِ گپ جتگ گڑا تچک ءَ آئی ءَ منّ اِتگ نی آ ھمود ءَ اِنت کہ آئی ءَ ھمود ءَ بیگ لوٹ اِتگ آ جاہ ءِ سر ءَ نی آئی ءَ کم کم ءَ تُرسگ ءَ اِنت

ھمے سما بیت کہ چیزے بوّگی اِنت آ ناں ایوک ءَ ھمیش اِنت کہ آئی ءَ ایشی ءِ شَک بیتگ بلکیں ھما بوّگی اِنت کہ آئی ءِ گوما بوّگی بیت اِنت آ بندیں دروازگ ءَ چَہ ڈن روکیں پاد برمشانی سر ءَ نگاھاں ایر کنان اِنت رژنائی، شھر ءِ واؤزاراں کہ کوٹی سرجم ءَ سر ءَ زُرتگ

آ مرد ءَ وتی گوش سرپینتگ اَنت آئی ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ اِنت، ودار کنگ ءَ اِنت جِنک گپے جنت بلے آ ھِچ نہ گْوش ایت چریشی ءَ چَہ آ وتی جاہ ءَ نہ سُر اِت

آ آئی ءِ گُداں نہ کَش اِت آ گْوش ایت آ ایشی ءَ بس سربری ءَ مھر کنت، آ ایشی ءِ دیم ءَ اے گپ جَنت پد ءَ آ بے توار بیت، آ ایشی ءَ ھِچ پسو نہ دنت آ اے پسو ءَ دات کنت کہ من ترا گوں مھر نہ کن آں بلے ھِچ نہ گْوش ایت

اچانگ ءَ ھمے وھد ءَ آئی ءَ سما بیت کہ من ءَ آ نہ زانت، من ءَ بِھ زانت کُُت نہ کنت ناکہ منی راستی ءُ چَپیاں زانت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

نوکتریں