بلوچ ءُ اُستاءِ تعصب
دومی بہر
منظور بسمل
آ زمانگءَ کہ “بلوچ” وت واک ءُ وت مستر ات، کس مستر ءُ کستر نہ ات، ہرکس شرپدار ات۔
جولاہگ ءُ کتریاں گُد گْواپی کت، رَتک ءُ رَجءِ کار کت، مشک ءُ اینزک رتک، زِکّ رتک، گُد رَتک۔
زرگرءَ تلاہ سازی کت، چہ چمّگ ءُ جوہاں تلاہ، چاندی، بْرنج ءُ اے دگہ مادن کشّ ات ءُ سہت ءُ زیور جوڑ کت۔
شْوانگءَ مال چارینی کت، مالداری کت، شیر ءُ پنیر شر کت، روگن ءُ شیلانچ کت، پُٹ ءُ پژم نزّارت۔
آسن کارءَ داس ءُ تپر جت، زہم، کارچ، کاٹار، ہرّگ ءُ استرگ ساز ات، دہکانءَ ڈگار کِشت، بْرنج، گندیم، کاہ ءُ دان ودی کت، ہامینءَ مَچ پہرست ءُ ناہ جم کت، شیرگ گپت، پاچک ءُ پُرّو مِت۔
کنّات ءَ کہن جت، آپ درا کت، آبادی کت۔
موچیءَ کَوش دوتک، چبّو شر کت، چکنکاری کت۔
جتّ ءَ ساربانی کت، اشتر بانی کت، چالک ءُ پْروش کت، دَزگْواپی کُت، داز کار گپت، ساد، تگرد، لچ، پات، گورپات، کپات، تور ءُ دگہ سداں ازباب ساچ ات۔
دارکار ءُ واڑہاں دار تْراشت، دارءِ ازباب ٹاہینت، تہت، بوجیگ، لانچ، ننگار، ہَرِن، کاسگ، تہتگ، ڈُہل، رہت، دستگ ءُ دگہ ہزاراں ازباب جوڑ کت۔
مید ءُ ملّاراں دریاوردی کت، ماہیگ ءُ مدگ گپت، مالُمی کت، استار زانتی کت، گْوات زانتی کت۔
ساز گر ءُ پہلواناں شعر جت، ساز کت، دمال کت، کسہ ءُ داستان کت، دل وشنود کت انت، نادراہ علاج کت انت۔
دوچگر ءُ زِیکناں گُد دوچی کت، دستکاری کت۔
کُندری ءُ نکّاشاں نکش سازی کت۔
ساربانءَ ساربانی کت، بلوچ مڈی نہادیگءَ سر کت انت۔۔
ہمے رنگءَ “بلوچ” ایمن ءُ آسْراتیں زندے گْوازینگا ات۔ یک اشتراکی نظامے ات، ہرچ کارے بوتیں دْرستاں ہوریءَ کت۔ سُورے، مرگے، پُرسے، شادہے، گمے، وشی یے، لیب ءُ گْوازی یے یا جنگ ءُ جیڑہےکُل ہمدست ءُ ہمکار اتنت۔ ناں کسے رِند ات ءُ ناں ہوت، کُل بلوچ اتنت، گوں یکے دومیگءَ شیر ءُ شکر اتنت۔
آ زمانگءَ زرّ نیست ات، بلے مہرءُ دوستیءِ فراوانی ات، دل پْراہ ءُ کُشادہ اتنت، تپاکی ءُ ہوری ات، چاردیواری نیست ات، بلے حیاداری ات، کُلانی لجّ یک ات، زمین دْرستانی ہواریں میراس ات، ہرکس ہرجاہ کہ دلءَ گشت جہمنند بوت، موسمی لڈ ءُ بار برجاہ اتنت، ہما دمگاں کہ ہرکسءَ وتی گیگ دیست لڈ ءُ بوج کت۔ بلوچ گلزمین شگرب تاں مگرب یکے ات، ہچ ٹک ءُ بولکءِ جدّی میراس نہ ات۔
اتک یک گندگیں دورے، “بلوچ”ءِ پتّ ءُ تپاک اش پْروشت، چمء زاہرا وتیگ اتنت، بلے چیراندری دشمنءِ دست ہوار ات۔ پْرشت ءُ پْروش، تعصب، کست ءُ کینگ پہ زور رواج دیگ بوت انت، میزان میزانءَ دیما جُنزان بوت انت، ہچ رنگیں گر و دارے نیست ات، سیاستداناں سیاست کت، نادانءِ دستءِ ناہ پچ گپت ءُ سکن ئِے دستءَ دات، “بلوچ” اش پْروش دات، زمین اش پُل ات، بہر و بانگ کت، ہر رنگیں ناروائی یے کہ دلءِ اتک دستان اش درد نہ کت، بُودناکیں سر اش جت انت، لُٹ ءُ پل اش کت، مالء مپت دلء بے رحم۔۔
مکاراں مکاری کت، پلینڈاں پلینڈی کت، غداراں غداری کت، “بلوچ” کہ سرجم ءُ برجمیں تَوانے ات، وتی گلزمینءِ بے سلاہیں سلاہ بندیں پاسپانے ات پروشت ءُ گار اش کت۔
زوراکیں وہد اوشتوکیں آپے نہ انت، زندگیءِ تہا روچ پہ روچ بدلی سدلی آیان انت، ہمے کہ “بلوچ” بود کنت، سرءَ چست کنت، زوراک گوں نوکیں رپک ءُ ہیلہاں اُرش کننت۔
21می کرنءَ زات ءُ زُریاتءِ ناولّگ یک انچیں شعوری یا لاشعوری پندلے کہ “بلوچ”ءَ چد و گیشتر مان شِردینیت، “بلوچ”ءَ یک دگہ جنگےءِ دیمپان کنت آ جنگ نسلی تعصبءِ خلافءَ بے ترس ءُ تکانءَ بِنا کنگی انت۔
بلوچ راجکار، سیاستدان، وانندہ، زانندہ، لانک بندءُ سرمچار بائد اے پیمیں نسلی تعصباں ایر بہ جننت، تِج پْروش بہ کننت، وتی ہنرمند ءُ کسب سازیں ہستیاں ہمینچو شرپ بہ دینت کہ آ شاہی شاہان بہ بنت، وتی کسب ءُ ہُنراں پہ شانے دیما بہ برنت، لجیّگ مہ بنت، عیب مہ کننت، بلے حیف! سد حیف کہ اے درگتا تنیگا دل سرداریں مزن مرّاں گوشے نہ سُرینتگ۔
بلوچ راج تپاک بات
نسلی تعصب گار ءُ بیگواہ بات
