TBP Balochi

ماتءِ گم نوک اَنت پدا ” 25مئی پِتءَ سال سرجم انت”

سکندردوست بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

دلءِ گُش ایت تمبورگءِ بزیرءُ ساز بہ جن پدا دل بجیت ءُ ھیال دیر روت پدا دل گُش ایِت تپنگءِ بزیرءُ جنگ بہ کن پدا من جیڈاں کہ نا من تبمورگ ءِ جنگ زانا ناکہ منی تمبورگءَ ساز مان ءُ نا من اجبر تپنگ دیستگ نا تپنگءِجنگ زانا منی پِتءَ یک سالءِ پُرین بیت کے چہ دنیاءَ شُتگ سہبءِ روچ درایگءَ گوں مے لوگ دپءِ شرش سرا میتگءِ سرجمین مُرگ کاینت ءُ وشیں توارءَ گوں روچءِ درایگءِ ودارءَ کن اَنت۔

مات لوگءِ پیژگاہءَ نندیت مُرگانی توار ءَ گون وتی دلءَ جیڈیت لوگءِ رپتگیں مردمان یاد کنتءُ گریت چونیءَ منی ماتءِ ورناۓ زھگءِ پہ پِت روگءَ سے ماہ پیسر منی ماتءَ کوہین گمءِ کوپگاں دنت ءُ روت ماتءِ دو ورناۓ زھگ پہ لاپءِ شوھازگءَ درانڈیھ شُتگءُ در پہ در اَنت منءَ لَٹءِ گون میتگءِ رمگ زُرتگ جنگل پہ جنگل آں گُرکءِ ہمے جنگلءَ دُز اِنت منی دست ہمے گُرکءِ تاچینگءَ نرَس اِیت نا منی دپءَ نَل توار کنت نا من پہ گُرکءِ جنگءَ تُپنگ ءِ جنگ زانا ۔ مات مدام گریتءُ گُشیت کہ جنگل بَز انِت وڈ وڈین رستراں جاگا کُتگ منی چُک یل کن بازارءِ رمگءَ لوگءَ وپس بلے دل گُشیت چہ لوگءِ وپسگءَ من بازارءِ رمگءَ پانیگ باں کہ چو مہ بیت منی ماتءِ لوگ دپءَ بازارءِ مردم جم بہ بنت کہ تئی زھگ مے بازارءِ دردءَ نوارت جنگلءِ رسترانی بیمءُ تُرسءَ رمگی یل کُتگ ۔ منءَ مات دل نہ بیت بلے دستءَ ھچ نہ بیت۔

سال گوزان بنت ماتءِ پریات گوشان نوک بنت مرچان شریشءِ سَرءِ مُرگانی توار زھیپ زھیپءَ تالان بَنت مے لوگءِ پیژگاہءَ
مات بلے زانت کہ مُرگاں مرچان بازار دوست نہ بیت ۔ ہما انت کہ پِتءَ سال پورا بیتگ گم پدا نوک بیتگ اَنت شریش سَرے مُرگانی توارے ہمراہیءَ منیءُ منی ماتءِ گم ہم نوک بیتگ اَنت مے میتگءَ چا دیر دگہ یک شریش ءِ سرے مُرگان وتی نالگ مَٹ کُتگ اَنت ہما دیریں شریش سَرے مُرگاں کہ منی مات ہما جاہءَ ہم پہ گریوگءَ دیست گُڈا مُرگان بازار جند یل کُتگ ۔

پدا دوشی من پِت وابءَ دیست منارا گوانکی جنت کہ مُرگان بازار یل کُتگ تو تمبورگءَ توار بہ پَرما سروز بہ جَن من گُشت ابا منی پِت من تمبورگ ءِ جنگ نزاناں پدا منارا پِتءَ گُشت تُپنگ بہ جن تئی لوگءِ دَپ ءَ شاھینءِ دُز اِنت شاھینءَ بہ جن کہ مُرگان نیلیت پہ آسودگءِ توارءَ من گُشت ابا منی دستءَ تپنگ ہم جنگ نہ بیت بلے نی من ھما اِنت کہ وابءِ گِندگءَ پد جنگلءَ پانِگاں منءَ تمبورگ ہم گون اِنت ءُ تُپنگ ہم نی من کول کُتگ کہ یا تمبورگءِ جنگ سِکاں یا تپنگءِ نی گِسءَ واتر کناں ۔ بلے منی جنگلءِ روگءَ باد منی ماتءَ ورناۓ زھگ پہ چم نہ دیستگ پِتءَ سال سرجم اِنت مارا یل داتگءِ ۔

بلوچ راجی دوزواھ “شھید چیرمین دوست مھمد”

نبشتہ کار :- مقتوم بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

اَنچوش کہ شما سرپدءِ 25مئی 2017 ءِ روچ پہ مارا یک نہ وشیں روچءِ زانگ بیت ہمے روچءَ مے بازارءِ سر کماش بلوچ کومءِ درد وار بزان شھید چیرمین واجہ دوست مھمدءِ شھیدی روچ زانگ بیت
25مئیءِ مگربءِ وھدءَ مارا مے کومءُ بازاراں اے نہ وشیں ھال کہ سر بوت مے بازارءَ گُشءِ تہاریءَ مانشات کسانیں زھگءُ زالبول کماشءُ ورنا کُل ھیران ءُ ابکا بوت اَنت کہ اے چون بوت زالمیں وھدا سکیءِ وھدءُ پاساں چا مارا مے درد واریں کماشءِ پُلیت
چیرمین واجہ دوست مھمد ہما استی ءُ درد واریں مردماں گوں شمار بیت کہ آیاں سکیءِ وھدءَ وتی راج ءُ کوم وتی کوپگاں زُرتگ ءُ درد یک کساس ماریتگ اَنت ۔

وھد کہ گوزان بوت بلوچ راج گوں یک بلائیں رستریں پوجیءَ دیم پہ دیم بوت بلوچ راجءِ اے جنگ بلوچستانءِ ہرچ ھندو دمگءَ تالان بوت گومازی ھم بلوچسانءِ ھندو دمگاں چہ یک انچیں ھندو دمگءِ زانگ بیت کہ ھودا پاکستانی پوجءِ زوراکیاں ارچ لوگ متاسِر کُتگ ۔ چہ آء لوگاں یک ءِ شھید چیرمین واجہ دوست مھمدءِ لوگ اِنت
شھید دوست مھمد ءُ آئی ءِ پیملیءِ ھُدا مُرزی میرحمل بیت شر ھُدا مرزی میر چاکر بیت یا واجہ حسن ءُ اشرپ ایدگہ کماش اشان وتی بازارءُ ھندو دمگانی گریبءُ بزگانی مدت ءُ کمک ارچ سکیءِ وھدا کُتگ ۔
یکءِ چہ گوادرءَ اتکگ پہ گومازیءِ جہمنندیءَ یا دشتءُ کیچءَ اے واجہ آں گریب زمینءُ جاگا داتگ اَنت پرچا کہ آء وھدا کار روزگار نہ بوتگ تمپءِ دمگ گومازی چا کشتءُ کشاریءَ مشور بیتگ ۔

گُڈا انچوش کہ من بُرزا گپءَ تاں کہ پاکستانی پوجءِ زُلمءُ زوراکی بلوچستانءَ ھوار گومازی ھم زُلمءِ آماچ اَت ۔ وھدے کہ گومازیءَ پوج اَتکءُ کیمپ جنت گُڈا ہمے کیمپ ہروچ بلوچ سرمچارانی دستءَ وڈ وڈیں شکست وارت ۔ پوج وڈ وڈیں زُلم کنت بلے جنگ ھوشتگءِ نامءَ نہ زانت گُڈا پوج مجبور بیت زوراکی کنت ءُ میتگءِ کماش شہید چیرمینءَ لوٹیت کہ بیا ما تئی کان ءُ کاریزاں سرجما بار دین مَچ ءُ شاہراں آس دین ۔ اگاں تو سرمچار نہ داشت اَنت گُڈا شہید چیرمین گو رستریں پوجءَ پہ مردی جواب دنت کہ اے جنگ نی دارگءِ وڈا نہ اِنت ناکے منی دستءَ نی اے جنگ دارگ بیت اے جنگ پورائیں راجیءِ جنگ اِنت ۔ ترا ھرچی کنگی اِنت تو بہ کن بلے پہ جنگءِ ھتم بوگءَ اے وڈیں حرکت ترا نُکسءُ بلوچ راجءِ تحریکءَ گیش پاھیدگ دی اَنت ۔

پاکستان بار بار شہید چیرمینءَ را دھمکی دنت بلے شھید ءِ گپ ہما بَنت کہ اول سرا بیتگ اَنت ۔ شھیدءِ زھگانی شھید کنگءِ گرگءُ برگءِ دھمکیءَ دنت بلے شھید چو کوھا مِک بیت ۔ وتی ءُ وتی میتگءِ مردماں ھمے درس مدامی داتگءِ کہ اگاں منی میتگءَ نندے اگاں کار شری شمے دستءَ نہ بیت کار ھرابی ہم من اِش مکن آں ۔ من وت یک روچءِ شہید چیرمین دیوانءَ نندوک باں شہید گپءَ لگیتءُ گُشیت کہ بلوچ کومءِ بد نسیبی اِنت کہ شھید چیرمین گلام مھمدءُ شہید نادل گچکی ءُ دگہ بازیں سروکءُ زانتکار یک پہ یکءَ روان اَنت ۔

سرکارءَ شہید چیرمین واجہ دوست مھمدءِ ھرکت دوست نہ بیت اَنت شھیدءِ دارگءِ ھاترءَ شھیدءِ ورنا ایں زھگ مے بازارءُ وتی لوگءِ بانداتءِ چراگ شہید تاھر جانءَ سرے آم گومازیءِ اسپتال ءَ تیرانی آماچ کن اَنت ءُ شہید کن اَنت ۔

بلے شھید واجہ چیرمین ھوشتگءِ نامءَ نزانت بازار مردم گُشاں کہ شہید تاھر جان دلاراں شہید کُتگ بلے واجہ چیرمین اے گپءَ رَد کنت ءُ گُشیت کہ تاھر جان سرکارءَ شہید کُتگ سرکار بلوچءِ پوشاک تہا کیت ءُ مارا جنت کہ ما بلوچ پدا وت مہ وت جنگءُ چوپ بہ کن اِنت بلے مارا گوں آم مردمءُ بازاری آں دشمنی نیست سرکار ھرچی کنت بہ کنت ما رَد ورگءِ وڈا نا اِنت ۔

من شہید چیرمین شَر دیستگ اَت کہ چونیں مردمی اَت بلے سکی ۓ وھدا ھم من شر زانت کہ چیرمین مے بازارءِ سرکماشیءِ لاہک اِنت ہم ۔ پرچا کہ پہ بلوچءَ نیکیں نیتءِ داریت ءُ وت ہم جگر بُریں انسانی اَت ۔ گُڈا وھد گوازان بوت سرکارءَ انگت مے میتگ ءُ بازار وتی کُت نہ کُت اَنت پہ آسانی پدا مجبور بوت کہ داں شہید چیرمین واجہ دوست مھمدءَ شھید مہ کن آں چو بازار دارگ نہ بیت نا چیرمین ءِ جند پہ منارا وتی کومءُ بازارءَ کار بندیت ۔

گُڈا شہید وتی بیماریءِ سلسلہءَ تربت تا کراچی بس سپر تہا بیت گُڈا دشت کنچتیءِ کراسءَ سرکارءُ سرکارءِ داشتگیں کُچک مے بازارءِ واجہیں کماش واجہ چیرمین دوست مہمدءَ گو وت بر اَنت پدا 25مئی 2017 شھیدءِ لاش مارا دستءَ دیگ بیت ۔

ایدگہ روچءَ شہید واجہ چیرمین زمینءِ میار کنگ بیت ۔ من کہ شھید ءِ گُڈی واب جاھے کشا ھوش توک اتاں من دیست بُرزین ءُ کماشین مردے شہید چیرمین واجہ دوست مھمدءِ شہیدءَ اپسوز ورگءِ اِنت ھو مھلوکءَ سرپدی دیگءَ اِنت مردم باز اتکگ اَت گپ اِش کنگ نہ بوت اَنت من بس ہمے شر اِش کُت کہ گومازیءُ تمپ مردماں کمے وھدءِ تہا چیرمین دوست مہمدءِ کمیءِ ترانگ کپ ایت ۔ مندءِ مردماں شہید چیرمین واجہ گلام مھمدءِ کدر نہ زانت مرچی شَر واجہ چیرمین گلام مھمد ءَ یاد کن اَنت ۔ ءُ تمپ ءُ گومازیءِ مردماں چیرمین دوست مھمدءِ کدر نزانت بلے وھد کیت شما چیرمین دوست مھمدءِ کمیءَ محسوس کن اِت ۔
من کہ مردم جُست کُت اَنت کہ اے واجہ کہ اِنت چو گپءَ اِنت گُشی مندءِ نامی ایں مرد کار میجر بارام اِنت بلے دگہ یکیءَ ہم ہمے وڈ گُشگءَ اَت من نہ پہمیت بلے زانت کہ مارا چونیں مردمیءَ مرچی یل کُتگ۔

گلامی ءِ سوگات

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

ناکو وشدل ءَ وتی زند درملک ءَ گوازینتگ اَت ناکو وشدلءَ ھپت چک ھست اَت ھپتیں چکانی تہ ءَ یک بچکے ءَ ناکو وشدل ءِ زال ءَ چار جنک ءِ پیداک بوھگ ءَ پد ناکو وشدل ءِ زال ءِ پنچمی چُک بچکے اَت۔

ھمے روچ ءَ ناکو وشدل ءِ بچکیں چک ءَ وتی چم پچ کتگ اِت اَنت میتگ ءِ سرجمیں مردم ناکو وشدل ءِ لوگ ءِ دپ ءَ مُچ اِت اَنت ناکو وشدل امیتان اَت کہ ناکو وشدل ءَ ھدا ءَ بچکیں چکے داتگ اَت ۔

میتگے مردمانی دپ ءَ ات کہ ناکو وشدل ءَ گوشتگ ھردیں ھدا من ءَ بچکیں چکے بدات من میتگے مردمانی دپ ءَ” شیرین ” بزاں ھلواہ بھر ءُ بانگ کن آں۔

ناکو وشدل ءَ وتی زند پہ درملکی ءَ گوازینتگ اَت ناکو وشدل ءِ لوگی زلیکہ ءَ آ پہ بچکیں چک ءَ ھم تُنیگ اَت آئی ءَ ھمے یکیں بچک ءَ را ھنچش مھر داتگ اَت بچک ھچ سماہ کنگ ءَ نہ ایت کہ من چہ پت ءَ گستہ انت ۔

یعنی تِری زلیکہ ءَ وتی چک ءَ پتی ءُ ماتی مھر داتگ اَت چک ءِ پیداگ بوھگ ءَ پد ناکو وشدل دو سال ءَ پد واتر وتی چکے چارگ ءَ اتکگ اَت نوں ناکو وشدل ءِ چک جوڑک اَت ناکو وشدل ءِ دل ھم وش اَت کہ ھدا منی پشت گار نہ کرتگ گل ءَ چہ ناکو وشدل ءِ پاد زمین ءَ نہ کپگ ءَ ات اَنت ھنچش سماہ بوھگ ءَ ات کہ ناکو وشدل دوبر ورناہ بیتگ ۔

اے وھد ءَ ناکو وشدل ءِ اُمر چِل سال اَت ناکو وشدل ءِ دیم ءِ ریشانی نیم اسپیت اَت نیم سیاہ ات

ناکو وشدل ءِ دوھمی واھگ ھم ھمیش اَت کہ من وتی بچ ءَ وانین آں ءُ یک جوانیں انسان ءِ جوڑ کن آں من اگاں پیر مرد باں بلے منی زھگ وانگ ءَ تاں سرجم نہ کنت من انگت ءَ پراھی ءِ ھرچ ءُ درچ ءَ وتی دست ءُ پاداں سریناں چوناھیگ ءَ ناکو وشدل ءِ میتگ ءَ پرائمری اسکول ءَ دیم نیست اَت تاں پنچ ءَ وانگ ھست ات بلے آ وانگ ھم ماہ ءِ تہ ءَ پانزدہ ءَ روچ ءَ اسکول ءِ ماسٹر جاڑیگ ات ءُ پانزدہ روچ ءَ ماسٹر نیست ۔

بلے چی کن ئے ناکو وشدل ءِ چک ھم اے وھد ءَ کسان اَت ڈن ءَ دیر ءُ دراج ناکو وشدل ءَ دل ھم نہ بیتگ اَت کہ یکیں بچک اَت ناکو وشدل ءَ ھمے پیسلہ کُت من وتی چک ءَ داں پنچ کلاس ءَ میتگ ءَ وانین آں تاں آ مزن ءُ ڈلگ تر بیتیں گڑا آئی ءِ دیم ءَ گیشیں وانگ ءِ ھاتر ءَ دیم ءَ روان دیاں ۔

ناکو وشدل ءِ چک ءَ تاں پنچ سال ءَ ھمے میتگ ءَ ونت ءُ آئی ءَ وتی پنچیں تبکہ ھمے میتگ ءَ جوانیں وڑے ءَ در برت اَنت ناکو وشدل ءِ چک سک ءَ ھوشمندیں چکے ءَ آئی ءَ ھمک چکاس ءَ وتی چکاسی جوانیں رنگے ءَ دات اَنت ۔

ناکو وشدل گل ءَ بال ات ناکو وشدل ءَ وتی چک دیم پہ کیچ ءَ روان دات وانگ ءِ ھاتر ءَ اود ءَ ناکو وشدل ءِ چک ءَ سھب ءَ سرکاری وانگ جاہ ءَ وت ءَ جاہ دات ءُ بیگاہ ءَ سینٹر ءَ انگلیش ءِ دربرگ ءَ وت ءَ جاہ دات ناکو وشدل ءِ چک اے وھد ءَ نوک ڈلگ بیان اَت ءُ ناکو وشدل ءَ بازیں اُمیت وتی دل ءَ داشتگ ات اَنت بلے وھدے زوراک ءَ ناکو وشدل اے سرجمیں اُمیتاں چہ بے اُمیت کت ءُ ناکو وشدل ءِ چک ھمے زوتاں آوار جنگ ءُ بیگواہ کنگ بیت ءُ تاں روچ ءِ مروچی ءَ ناکو وشدل ءِ چک بیگواہ انت ءُ ناکو وشدل ھما اِنت کہ چک ءِ گماں گنوک انت ءُ ناکو وشدل ءِ لوگی تری زلیکہ ھپت روچ ءَ پیسر بیران بیت ءُ ناکو وشدل ایوک ءَ لوگ دپ ءَ تھت ءِ باھوٹ انت ءُ وتی چک ءِ ودار ءَ ایں۔

بے وسی و لاچاری!

نبشتہ : عبدالواجد بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

منی میتگ ءِ ہمک کرّ و گورا ہر روچ جاتوگ و رسترانی کوکار و جگّا ات بازارءِ گونڈل و زھگ چہ اشانی بیم ءَ پہک رنجگءَ اِتاں۔شپانی واب و آرام ءَ چہ میتگءِ مھلوک چٹ زبہراتاں۔یک روچے بازارے کلیں مھلوک یک جاہ بیتاں و سوڑگءَ رند گہرام ءِ کستریں زھگ جیہندبلوچ(کہ مزنیں شہرے شہدربرجاہ ءَ وانگءَ ات پرے زیتاں اتکگ ات وتی بازارءَ)ءَ درّاہینت کہ مئے واستہ المی انت کہ ما کل بروئیں بازارءِ کماش میر چاکر خان کرا اے بابتءَ گپ و رپ بکنیں کہ اے جاتوگ و رسترانی شیطانی و کارزوالیاں چہ مئے چمّانی واب و آرام شتگ انت وما چہ مال و دلوتاں زبہر انت کہ اے رستر ہمک روچ یک مردمی یے پس و شنکء ِ دست جن انت۔گڑا جیہند ءِ سوج و پنتاں چہ رند بازارے کماشیں مردم کل یک جاہ بیت انت دیم پہ بازارے معتبر چاکر خان ہلکءَ میتگ ءِ مردم وھدے واجہ چاکرءِ کرّا سربیتاں و وتی عرض اش ایر کت گڑا میر چاکرءَ بازارءِ مردم دلجم کت انت کہ شما بے پکر مکن ات من اے رستراں سرے پر کناں۔
وھدگوزان ات میتگ ءِ مھلوکانی پریشانی و جنجال گیشتر بوھان ات انت میر چاکرءِ داتگیں بھیسہ و کرار اں وتی گڈی پاس جتگ ات مھلوک پہک تکانسر اتاں کہ اے رسترانی سلکاریاں چہ ما چوں برکھ ایں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔جیہند وتی ہلک ءِ یک و تہناہیں واندہ ات آئی ءَ وتی بازیں وس و واکے تاچینت مزنیں شہرے کلیں وزیر و گزیر کہ چہ اشانی میتگ ءَ ووٹ گپتگ اش کل گوشت انت و وتی جیڑہاں چہ سرپدی دات انت کہ مئے میتگءَ بلاھیں وبال ءِ کپتگ اے رستر مارا برباد و تباہ کن انت اشاں چیزے بکن ات بلے انچو سما بوھگءَ ات کہ ادا ہر یکے کور و کرّ انت کسّ ءَ گریب و بزگرانی لاچاری و بے وسیءِ گم پر نیست۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔جیہند سک پریشان ات یک روچے اچانک وتی شہدربرجاہ ءَ چہ دراتک و دیم پہ بس اڈہ ءَ شت پہ اشتاپی گاڑی گپت و رہادگ بیت دیم پہ وتی ہلکءَ۔۔۔۔۔بازارءِ رسگءَ پد آئی ءَ کلیں نوک بروتیں نوجوان یک جاہ کت انت و پیریں کماشانی دیم ءَ درّاہینت کہ ما و شما بازارے کماش ہم گپتگ بلے ہچ پہ ہچ و من مزنیں شہرءَ شمے دستے و ووٹاں چہ سوبمند بوھوکیں وزیر و گزیر کل گپتگ انت ہشکیں بٹاک و پیتاری ءَ من دگہ ہچ ندیستگ۔۔۔۔

نی من اے پکر کتگ و وتی گڈی گشتانک ءَ شمے دیما ایر کنگ لوٹاں کہ مناں اجازت بدی ات من لہتے نوجوانانی ہمراہیءَ درکپاں اے رستراں پہ سرے براں تاں وھدے اشانی نسل گار مبیت من واتر نکناں وتی ہلکءَ اے منی وقول انت کہ من مرچیگءَ رند یک رسترے و جاتوگے وتی میتگءِ نیمگءَ آیگءَ نئیلاں۔

کماش و ماتانی نیک دعائیاں رند جیہند گوں وتی ہمبلاں درکپت ماں جنگل ءِ نیمگءَ۔۔۔۔۔ہما روچءَ کہ جیہند گوں سنگتاں چہ میتگءَ درکپتگ ات اے رسترانی ہلاس کنگءَ پہ ہما روچ ءَ چے بازار آسودگ ات پرچہ کہ رسترانی دیم گوں تمردیءَ جیہند و آئی سنگتاں داشتگ ات۔۔۔۔۔۔۔۔۔کساس ہفتگءِ گوستگ ات بازارءِ مردم چہ رستراں رکھتگ اتاں بلے جیہند گوں وتی سنگتاں بیگواہ ات۔۔۔۔۔۔۔بازارءِ لہتے کماش دیم پہ جنگلءَ رؤگ ءَ اتاں کہ جیہند و سنگتانی ھالءَ گریں کہ بیبلاہی دگے وئیلءِ نبیتگ نوجوان گار انت۔گڑا کماش کمے راہ کپتگ اتاں تہ دیستءِ کہ جیہندءِ سنگت پیداک انت بلے آہاں انچولگت کہ جیہند زاہر نہ ات گڑا نزیکءَ رستاں سنگتاں دراہینت کہ جیہند ءَ مارا چہ رستراں رکھینت بلے وت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔اے ہون واریں رسترانی گوما تمردیں جیہندءَ یک و تہنا جنگ داتگ کلیں رستر و جاتوگ کشت و گار کتگ انت ءِ بلے وت ہم نمیران بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ہماہیں کہ جیہندءَ ماں وتی میتگءِ آسودگی واستہ وتی جان ندر کت چہ ہما وھدا میتگ بازار آرام انت چہ اے رستراں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔بے وسی و لاچاری کسّی نصیب ءَ مبات۔۔۔۔۔بلے ہمت تئی نصیب ءَ بدل کنت۔

آہ! شیرین، زھرہ گھارُک

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

بلوچ چاگرد ھنچش انت کہ اود ءَ جنینانی مزنیں شرپ ءُ ازتے ھست اِنت شھید ڈاکٹر ھالد ءِ مات جاھے ءَ گوش ات کہ مئے جنین چُک انگت ءَ ماہ ءَ نہ دیستگ اَنت ۔

زوراکیں پاکستان ءِ پوج کیت انت ءُ مئے لوگانی تہ ءَ مانریچ ایت ءُ مئے جنین چکاں بے پردگ کَنت اے گپ باز پدردیں گپ انت باز دردناکیں کسہ اَنت اے ھنچش مردم ءَ تورین اَنت کہ زھرگ دلیں مردم اے گپاں اش کرت نہ کنت درآمدیں دشمن ءِ بئیت ءُ جنین چکاں بے پردگ بہ کنت ۔

شیرین، بزاں کہ آئی ءِ راستگیں نام زھرہ اَت آئی ءَ وتی چم دوھزار ءَ بلوچستان ءِ دمگ مند ءَ پچ کُرتگ اَنت ءُ مند ءِ تہ ءَ پہ آجوئی ءَ نمیران بیتگیں مردمانی کَچ ھم کم نہ انت اود ءَ زانتانی ھدابند ھست اَنت ،مند بلوچی ءِ مزن نامیں شاہ گشتنیں شائر ءُ گْوستانک زانت ملا پازُل ءُ شھید گلام مھمد ، شھید شیر مھمد ءَ ھوار بازیں زانشتی کردانی میتگ انت. ھمود ءَ زھرہ ءَ وتی بندری سیاسی سنچ بندات کرتگ ۔

زھرہ ھمے میتگ ءِ نندوک بیتگ ءُ زھرہ ءَ وتی سیاسی زانشتی سنچ چہ بی ایس او آزاد ءَ بندات کرتگ اَت دشمن ءِ واھگ ھمے بیتگ کہ من بی ایس او آزاد ءِ وڑیں گلاں پروشاں تاں بلوچ چاگرد پھک ءَ بے سما بہ بیت ءُ آئی ءِ ھمک رُستگیں گواچناں پہ ساچین آں۔

نوک رُستگیں زھرہ کہ آئی ءَ فرسٹ ایئر ءِ چکاس ھم داتگ اَت ءُ بلوچ راجی جنز ءَ گوں ھمگرنچ اَت ءُ راستگی ءَ کار کنگ ءَ اَت آ ایوک ءَ جنینانی رھشونی ءَ کنگ ءَ نہ اَت بلکیں وتی چاگرد ءِ تہ ءَ مردینانی رھشونی ءَ ھم کنگ ءَ اَت ۔

باز رند ءَ آئی ءِ کھول ءِ سر ءَ چہ لشکریانی نیمگ ءَ بیھار اتکگ انت کہ شمے جنک بلوچستان ءَ بوھوکیں جنگ ءِ بھر اِنت۔ (اے گپ پدا ادا پھری ءِ نیمگ ءَ بارت کہ بلوچ راجی جنز ءَ کسان ءَ بہ گر تاں مزن، جنین ءَ بہ گر تاں کسانکیں جنکو ھم جنز ءِ بھر اَنت )وتی جنک ءَ سرپد بہ کن اتاں۔ اگاں ناں ما آئی ءَ آوار جنیں آئی ءَ بیگواہ کن ایں شما گیش دردیگ بہ اِت وتی جنک ءَ سرپد بہ کن ات ۔

تاں زھرہ ھمے گپاں گوں ماسومیتی ءِ وڑ ءَ اش کنت گڑا زھرہ گوں زھرگے ءَ پسو دنت کہ من تھنا بیگواہ نہ باں من تھنا بیگواھی ءَ روگ ءَ نہ آں منی تیوگیں زندمان ءِ چاگرد بیگواہ انت ۔گڑا من بے تواری ءَ بہ ننداں، کس ءَ وتی مردمانی بیگواھی ءِ سر ءَ مہ پرساں، کس ءَ چہ اے جست ءَ مہ کن آں کہ منی مات ءُ گھار ءُ رُستگیں برات کج اَنت؟

اگاں من ءَ اے جستانی کنگ ءِ ھک نیست منی زبان بندیگ انت گڑا مئے پد وت بیگواھی انت. اے زندان مارا بیگواہ کرت نہ کن اَنت ما ھما وھد ءَ بیگواہ بہ ایں کہ ما بے توار بہ ایں آئی ءِ زوراکیانی دیم ءَ وتی سر ءَ جھلگ ءَ دور دے ایں.

گڑا ما وت تہ ءَ چہ گار بیان بہ ایں ما ھچ بر اے زندانانی تہ ءَ بیگواہ ءُ گار بیت نہ کن ایں پرچا کہ الم روچے نہ روچے اے بیگواھیانی سر ءَ پاکستان ءَ را جست گرگ بیت کہ تئی زنداناں چنت مردمانی ھَڈ سڑینتگ انت اے ھڈانی پسواں بہ دے.

شیرین زھرہ ءِ جوانیں زانشت ءُ زانتکاری ءِ سبب ءَ بی ایس او آزاد ءَ زوت ءَ مند ھنکین ءِ کمک کارمستر کرتگ ءُ آئی ءِ سر ءَ جوانیں زمہ واری داتگ اَنت آئی ءَ وتی زندمانی ءِ تہ ءَ تاں گڈی روچ ءَ وتی زمہ واری یک راستگ ءُ تچکیں رھشونے ءِ وڑ ءَ پیلو کرتگ اَنت ۔

مروچی زھرہ ءِ کرد ءُ زانشت ءَ بی ایس او آزاد ءَ ھوار سرجمیں راجدوستیں مردم پھر بند اَنت ءُ آئی ءِ سکینانی سر ءَ سوگندی کن اَنت ءُ ھمے شور بندی ءَ کن اَنت زھرہ بلوچ ءِ کردانی واھشت ءَ سرجمی ءَ زوران کن ایں ءُ تاں منزل ءَ رسین ایں ۔

زھرہ گوں وتی برات اتا اللہ جان ءِ ھمراھی ءَ روکپتی بلوچستان ءَ دگ ءِ ویلے ءَ شھید بیتگ انت گڈی ءَ بس ھمے گوش آں زھرہ ترا ءُ تئءُ کرد ءَ سلام انت تو ھمے بے وپائی کرت ءُ زوت اشتاپی بوت ئے ۔

راج تپاک بات

راجی شھیدانی مشن سرجم بات انت

کوراسیں زندمان

تحریر: اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ کالم

بیست ءُ یکمی کرن ءَ بلوچ انگت ءَ یک ھنچیں زندمانے ءَ گوزگ ءَ ایں کہ آئی ءِ ھرچاریں نیمگاں یک تھاری ءَ مانپوشیتگ۔

اے بتل بلوچاں جتگ کہ تھاری ءِ پُشت ءَ الم رژنائی اِنت وتی رُژناں تالان کنت تاں ھما وھدے بلوچ سماہ بہ کنت کہ بلوچ ءِ زندمان کئے ءَ تھار کرتگ؟ چی ءَ تھار کنگ بیتگ اشی ءَ وَ ھرکس زانت کہ بلوچ ءِ ازلی دشمن کئے انت بلوچ ھاکم ءُ سردار نہ منّ اَنت ۔

بلے نیزگاریں بلوچ وَ الم پھم اَنت کہ مئے ازلی دشمن کئے انت ءُ مارا کئے ءَ اے کوراسیں زندگی ءِ تہ ءَ مان ھَڑینتگ بیست ءُ یکمی کرن اتکگ ءُ سر انت جھان ءَ دیمروی کرتگ، جھان ءِ مردم پہ ایمنی ءِ نیمگ ءَ روان اَنت ءُ جھان ءَ ھمک رنگیں ٹیکنیکل رنگ ءُ دروشماں وتی پانزول ایر کرتگ اَنت ۔

بلوچ انگت ءَ بیست ءُ یکمی کرن ءَ ھم گلامی ءِ زندمان ءَ گوں بندوک اِنت بلے اے گپ پما پھری بیت کہ بلوچ رھشون ءُ سراں ھمے گلامی ءِ زندمان ءِ ھلاس کنگ ءَ وتی سر بباہ داتگ اَنت ھما نیمگ ءَ کہ تاب وارت ھما نیمگ ءَ وتی تاباں ترند کنان انت ءُ پیچ وران انت مروچی اگاں دنیا ءِ راجاں دیمروی کرتگ گڑا آ راجانی وتی سیمسر بیتگ انت آیانی گلامی ءِ زندمان نہ بیتگ ۔

ھنچش پاکستان ءِ وتگڑیں وزیر ءُ گزیر برے چائنہ اکنامک کوریڈور ءِ نام ءَ بلوچاں ریپین اَنت برے یک پندلے ءَ گوں پھکدلیں بلوچاں بے سماہ کن اَنت اے وڑیں ریپک ءُ ھنرانی تہ ءَ وت ءَ چہ گستاھی بہ دار اِت تاں شمے ازلی دشمن بہ پھم ات کہ بلوچ مئے لوٹانی منّوک نہ انت۔

اے وڑیں ریپک ءُ ھنرانی تہ ءَ وت ءَ چہ گستاھی بہ دار اِت تاں شمے ازلی دشمن دنیا ءِ دیم ءَ دروگ بند ءُ دپ ماں ھاکاں بہ بیت
پرچاکہ دنیا ءِ ھمک روچیگیں جارانی رِد ءَ ازلی دشمن ءَ جھان ءَ ھمے دروگ ءَ دپ ءَ داتگ کہ بلوچستان ءِ مھلوک مئے منوک انت ءُ سرجم ءَ پاکستان ءِ ھمراہ انت ۔

بلے بدبھتی ءَ چہ بلوچ ءِ سرڈگار ءَ جھانی ھالتاکانی پاد انگت ءَ جوانیں وڑے ءَ نہ کپتگ اَنت بلکیں اود ءَ جھانی ءُ راستیگ ءُ انسان دوستیں ھالتاکانی ھالکاراں نہ دیستگ کہ اود ءِ سرجمیں راستیاں سرپد بہ بنت ءُ جھان ءَ سھیگ بہ کن اَنت کہ بلوچ مھلوک ءِ لوٹ ءُ زندمان چی اِنت؟

اد ءَ بس چندیں وت داشتگیں ھالتاکاں کہ آ ھمک گپ ءَ ھماھیگ ءَ کن اَنت نوں پرے ھاتر ءَ بلوچ ءِ دشمن مدام چوں دُزیں روباھیگ ءَ بلوچانی لوگ ءِ دپ ءَ مِک اِنت ءُ بلوچاں پہ لٹ گوں وت ءَ ھمگرنچ کنت۔پندل سازوک ءُ بلوچ پدریچ ءِ کوشوک ھم ھمے پاکستان ءِ ھمراھی ءَ کنگ ءَ اَنت ءُ مدامی ءِ وڑ ءَ آیاں لٹ وتی دست ءَ کرتگ پہ بلوچ ءِ بَڈ ءِ سر ءَ تچک کنگ ءَ ۔

بلے اے بیست ءُ یکمی کرن ءَ کوراسیں زندمان ءَ باھند کرتگیں ورناہاں پہ بلوچ ءِ باندات ءَ یک ھنچیں مادنیں کِشکے ءِ بُن داشتگ ءُ روانی اَنت کہ آسری ءَ کوراسی ءِ ھلاسی ءَ رژن وتی بام ءَ دنت ۔ بام ءَ چون دنت؟ ترا منا ءُ درستیں راج ءَ ھمے کوراسیں زندمان ءِ ھلاس کنگ ءُ نوکین بام ءِ درارھگ ءَ ھما سنگتانی ھمراھداری کنگی اِنت کہ آیاں ریتکگیں ھونانی سماہ بیتگ ءُ یک مادنیں کِشک ءِ پہ وت ءَ گچین کرتگ اِش۔

عاصم کُجام کوٹی ءَ بندیگ اِنت

“ پچّیں کاگدے پہ عاصم جان ءَ ”

یاسمین بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

عاصم دنیگ ءَ نزانت زندمان ءِ معنا چے اِنت؟ عاصم جان من زان آں کہ تو سرپد بوہگ ءَ ئے کہ زند ءِ مکسَد,بس تئی دستانی بستگیں کڑی ءُ پادانی بستگیں زمَزیل اَنت چیاکہ تو اَنگت زندگی ءِ اَسلیں مکسد ءَ چہ پوّہ نہ بوتگ ئے ءُ پیسرا ترا بدواہیں درآمداں بندیگ کُرتگ پہ کُجام ہاترا ءُ چیا ھُدا بزانت۔

عاصم جان اے وھد ءَ من نزاناں تو کُجام تھاریں کوٹی ءِ تہ ءَ بندیگے، باریں چُنت روچ بیت ترا ورگ ءُ وردن ئے نہ داتگ باریں چُنت روچ اِیں تئی گیشیں اِسکارّگاں چہ تئی گْٹ ءِ توار شْتگ۔

عاصم جان خدیجہ پہ تئی درگیجگ ءَ کراچی ءَ ھَوں شْتگ تاں آئی ءَ را تو دست نہ کپتگ ئے چہ دشمن ءِ دست ءَ آجوئی بوتگیں دْراھیں مردم جُست کُتگ آں آہاں بس تئی ھمے ھال داتگ کہ ما ترا دیستگ بلے تو ھبر نہ کُتگ بلے تو گُشتگ منی چمّ درد ءَ اَنت منی پاد درد ءَ اَنت اے ھبراں اگاں تئی مات اِش بِکنت آئی ءِ دل ءَ چے گوزہیت آ چوں زندگ بیت؟

عاصم جان گوں من تئی یک لالاے کِسّہ کنت کہ من ترا جُست کُتگ ”عاصم” تئی پِت کجائیں گُڈا تو کمک ھاموشی ءَ پد گُشتگ من ءَ پِت نیست گُڈا ھمے لالا تئی گُشیت من دست تئی سرا سمّاریتگ گُڈا من تئی پِت ءِ برات آں عاصم جان ترا بِگندے یات اِنت؟

عاصم جان من گوں تو ھمے واستہ کِسّہ کنگ ءَآں تو وت ھم شَرّ زان ئے تو زند ءَ وڑ وڑیں سکّی ءُ سوری دیستگ بلے دْرستاں گیشیں سکّی ھمیشیں کہ اے وھد ءَ نزاناں تو کُجام تھاریں کوٹی ءَ بندیگ ئے ءُ چے جیڑگ ءَ ئے؟

عاصم جان رمضان اَتکگ مدام کہ تو پہ دبوج ءَ لوگ ءِ دپ ءِ پراہگ ءَ نشتگ ءِ ءُ کسّہ کْتگ بلے اے رمضان اَبیتکیں سک اَبیتکیں ھمائیں کہ تو اچ مات ءَ پُلگ بوتگ ءِ مات ھمائیں چہ کُڈک ءَ در نئیت گْھار جاہ پہ جاہ اِنت پہ تئی شوھازّگ ءَ زندمان اَنچوش تنک اَتکگ کس نزانت تو اے انسانانی جنگل ءَ کُجا شُت ئے۔

عاصم جان اگاں گِندے تو گوں من زندگی ئے اے گرانیں سپر ءَ پدا ڈُوک بِہ ورے من ءَ پہ تئی واستہ باز گپ ھَست چہ ترا گیش کسَ ءَ بلوچ ءِ زندمان ندیستگ تئ دستانی جول ءُ پادانی بستگیں زمزیل دیمے بستگیں سیائیں پٹی کْلیں بلوچ ءِ زندمان ءِ دروشم ءَ اِنت۔

عاصم جان دل لوٹیت من وتئی دُراھیں مارشت آں نبشتہ بِکن آں بلے من کُت ءِ نہ کناں اگاں زند ءَ موہ دات من آدگے گپ آں گوں تو دیم پہ دیم ءَ کن آں تو سلامت بات ئے آجو بات ءِ عاصم جان من مدام دل تَسلا داتگ گوں اَبّا کازی ءِ شئر ءَ ءُ انوں ھَم تَسلا دئیگ ءَ آں دل ءَ تو دل ءَ مزن کن عاصم جان۔

دل ءَ مہ ور اے ودارانی کہریں روچ گوزنت

نہ بئے تو دائم ءَ کازی ھزاب ءِ زنداناں

حمیدہ ءِ چمانی اَرس

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

برات ھما مھروانیں پہ گھاراں کہ آئی ءِ گھار ءِ سریگ اگاں کپگ ءَ بہ بیت برات وتی سر ءَ دنت بلے گھار ءِ سریگ ءَ کپگ ءَ نہ ھِیل اِت

مروچی اے چنت وھد گوستگ بلے حمیدہ ءِ چم وتی برات صغیر احمد ءِ راہ ءَ راھیگ اَنت صغیر احمد چون برگ بیتگ؟ کئے ءَ برتگ؟ چی ءَ برتگ اِش؟

اے دراھیں گپ حمیدہ ءَ دگ ءُ پریس کلبانی دیم ءَ کرتگ اَنت ھما روچ ءَ کہ صغیر احمد برگ بیتگ بیست نومبر دوھزار ھبدہ ءَ بہ گر روچ ءِ مروچی ءَ حمیدہ ءِ زند گوں دگ ءُ پریس کلبانی دیم ءَ گوزگ ءَ ایں

(حمیدہ وت یک کسانوکیں تامرے ءَ گْوش اِت ھما روچ ءَ کہ صغیر جان برگ بیتگ من ھما روچ ءَ چہ وتی کتاب ھم کُبل کرتگ اَنت)

حمیدہ ءِ اے دردناکیں گپ ءَ من سک دیریں کہ ایش کرتگ بلے وھدے زوراک ءِ کجام گلگ ءَ مردم بہ کنت کہ آئی ءِ ھمک زوراکی مردمانی دیم ءَ پدر اَنت ءُ انگت ءَ جھان ءِ چمانی دیم ءَ ھنچشیں دیوال ءِ مِک انت کہ آئی ءِ سرجمیں زوراکیاں دیست کنگ ءَ نہ اِنت

گوستگیں روچاں ماں کراچی ءَ پشتون تحفظ مومنٹ ءِ نام ءَ جوڑ بیتگیں گل کہ آئی ءِ سروکی ءَ منظور نامیں ورنائے کنگ ءَ ایں آئی ءِ لوٹ چہ سرکاری دستاں ھمیش انت کہ پشتونانی تہ ءَ بیگواہ بیتگیں سرجمیں مردماں دیم ءَ بہ بیار اِت

ھمے گل ءِ نیمگ ءَ بیگواھیں مردمانی درگیجگ ءَ کراچی ءَ یک مُچیءِ اڈ دیگ بیتگ اَت ھمے مُچی ءَ بلوچستان چہ بیگواھیں بیتگیں ورنایانی گھار ءُ ماتاں ھمے مُچی ءَ وت ءَ ھم رسینتگ اَت

مُچی ءَ چہ جتائیں جاھاں آھوکیں مردماں بھر زرتگ اَت پشتونانی ھکانی پد جنی ءِ واست ءَ اے مزنیں مُچی اَت کہ آئی ءِ تہ ءَ گشتانک دیوکانی دپ ءَ ھمے لبز دراھان اَت(پاکستان کی دہشتگردی نہیں چلے گا ) گوشتانک دیوکانی گشتانک ھنچش پاکستان ءِ چیریں دستاں تورینگ ءَ اِت اَنت کہ ھنچش سماہ بوھگ ءَ اَت کہ پاکستان ءِ پروشی ءِ نوبتاں وتی سیمسر نزیک کرتگ اَنت

پرچاکہ اشی ءِ تہ ءَ بیگواھیں بلوچانی بازیں کَہول ءِ ھم ھوار اَت پشتونانی گپاں چہ گیش پاکستان ءِ دستاں ھمے اکس تورینگ ءَ اِت اَنت بلوچ مات ءُ گھارانی دست ءَ اِت اَنت

اشانی تہ یکے حمیدہ ءَ اَت کہ وتی بیگواھیں برات صغیر ءِ دیم ءَ آرگ ءِ لوٹ ءَ کنگ ءَ اَت حمیدہ بلوچ ءَ صغیر احمد ءِ بیگواھی ءَ پد بازین دگانی لَمب گواز کرتگ اَنت آئی ءَ پریس کلب ءُ ایندگہ جاہ ھم پش نہ گپتگ اَنت

بلے ملک ءَ ناکہ انسانی گل ھست ناکہ انسان ھست کسے ءَ اگاں انسانی گپ کت آ ھما روچ ءَ گار کنگ بیت یا آئی ءِ دلبند ءَ تیر سمبان کن اَنت اے وا پاکستان ءِ راجدپتر ءِ اولی لبز انت کہ کسے ءَ پاکستان ءَ زیردستیں مھلوک ءِ حقانی ھاترہ اگاں توار برز کرت گڑا آئی ءِ نام ءُ نشان چہ پاکستان ءَ ءُ دنیا ءَ ولگوج کنگ بیت اے وئیل گوستگیں وھداں درپیش بیتگ انت

گوستگیں روچ ءَ حمیدہ بلوچ ءَ پشتون تحفظ ءِ مچی ءِ روگ ءَ پد ءُ ادو ءَ پشتون تحفظ ءِ باسکاں حمیدہ بلوچ ءَ را وتی ھیالانی درشان کنگ ءِ موہ داتگ اَت

حمیدہ جھان ءَ توار پِر جنان اَت ءُ حمیدہ ءِ چمانی ارس چہ ھنارکاں ایر کپان بیتاں منی دست ھنچشیں لرزوکے ءَ گپت اَنت کہ من حمیدہ ءِ ھنارکاں ایر کپتگیں ارساں چون پھک بہ کن آں؟ کجام بنیاد ءَ آئی ءَ بہ سھڑیناں؟
کہ تئی نودربر ءُ رُستگیں برات ءِ بیگواھی ءِ پشدر ءَ یک نوکیں زندمان ءِ پیداک انت،

‎کاگدے پہ بیگوائیں صغیر جان ءَ،

‎بے ڈسیں کوٹی ءَ تہنائی ءِ ساعت ءَ چہ پد

‎ساچان بلوچ

‎دْروت ءُ دراهباتے۔۔ ہر کُجائے سلامت باتے من اے نمدی ءَ ترا ابیتکیں کوٹی ءَ نشتگ ءُ شپ ءِ ملوریں ساعتے ءَ نبشتہ کنگ ءَ یاں من نہ زاناں چے نبشتہ بہ کناں۔ چیزکے درد انت،چیزکے مارشت انت،چیزکے پشت کپتگیں  یاتاں ، من وتی مُلور ءُ بے چاڑیں یات ءُ مارشتاں ترا سر کنگ لوٹاں ،اے نمدی ءَ نبشتہ کنگ ءَ یاں دریگتیں اے کریابیں چماں ترمپے ارس مان بوتیں۔ بَلے اپسوز کہ اے بے واب ءُ کریابیں چمانی چمگاں دیر اِنت کہ پہ گریوگ ھشک بوتگ اَنت۔ تو شت ئے۔ تئی بیگواہی پد کراچی یونیورسٹی  پہ من ءَ نہ وش بوت،ہر ساهت ءَ تو گیر اتک ئے،تئی جتاهی ءِ درد ءِ چادرءَ منا  مانپوشت، صغیر جان 17 تاریخ ءَ رمضان اِنت…….اڈے صغیر جان ….

‎گوستگیں رمضان ءُ اے رمضان ءَ چنچو تپاوت بیت

‎تو ات ئِے ناں؟؟ کہ گشتگ ات۔

‎بیا چورنگی ءَدیوان کنے،

‎بیا ڈسکیشن کنے،

‎اڈے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ نوں ناں دیوان ءِ وہد ءَ تئی میسج کیت ناں کہ ڈسکیشن ءُ وانگ ءُ زانگے ۔۔۔۔۔۔۔

‎گندئے وہد ءَ گومن ڈیک بہ وارتیں گڑا یک جُستے من الم کتگ ات۔۔۔۔۔۔ یار وہد تو مردماں پرچا گسر ءُ جُدا کن ئے؟

‎گپے زان ئے ۔ ہما کتاب کہ آ زندگی ءِ ہمراہ اتنت۔ نوں آیانی نیمگا دست ءِ شہارگ ہم واک نہ کنت۔ هما کتاب دوئیں تو منا داتنت آوانی تہ ءَیک ءِ ”زیرو پوائنٹ پر کهڑی عورت” دوهمی کتاب ہٹلر ءِ آبیتی اَت،کتاب منی کمره ءِ کُنڈ ءَ ایر اَنت، من کتاباں گِنداں تئی یات کایاں ، پدا بے سما باں وهدیکہ سما کناں کتاب ایر اَنت

‎ہما دریگ کہ یک وہدے اودا کتاب  ایر بوتگ انت۔ نوں اودا بس حدا مُرزی ئیں یاتانی میت اَنت کہ بے کفن ءَ کپتگ اَنت۔ تو بہ گوش۔۔۔۔ اِے یاتانی بے کفنیں میتاں من چوں بہ چاراں؟

‎تئی کوہنیں عکسے منی موبائل ءِ تہ ءَ  ایر اَت۔۔۔۔۔۔ نون من آ  موبائل  بدل کُت۔۔۔۔۔۔ پرچا کہ نوں پہ گریوگ ءَ چماں ارس مان نیست ءُ تئی عکس ءَ مدام ارس لوٹگ ات

‎صغیر جان من زانان ءَ زندان ءَ ترا یک چیزے توریت آ کتابانی دوری اِنت،اودا هالتاک نیست،  دگہ گپے زانے دنیا ءِ جاور گوں تیزی ءَ بدل بوهان اَنت همے جاورال ءَ گوں هوار سعودی عرب هم روان اِنت هما سعودی  کہ مذهبی شدت پسنداں کمک کتگ مروچی بدل بوهان انت مروچی زالبولانی حقّاں دئیگ ءَ اِنت،مروچی اودا سینما پچ بوهگ ءَ انت ،مروچی دنیا پدا یکرندے جنگ ءُجدل  نیمگ ءَ روگ ءَ انت،امریکہ چہ ایران ءِ ڈیل ءَ در کپیتگ ، امریکہ ءَ ایران ءِ3کمپنی ءِ سرا پابندی جتگ،ایران ءِ صدر حسن روحانی گُشتگ امریکہ ءِ مزن ایں ردی ئے چہ ایران ءِ ڈیل ءَ در کپتگ ،اسرائیل ءُ ایران وت ما وت ءَ گر ءُ چیل انت،بیھار دَیوکائی ءَ اَنت،رودراتکی کوریا ءُ روبرکتی کوریا وت ما وت گند ءُ نند کنگ ءَ اَنت،جوهری تٌراکہ هلاس کنگ ءَ انت۔ امریکہ، رودراتکی ءُ روبرکتی کوریا نیام ءَ جوانیں قدم  چست بیئگ ءَ اِنت ،ایمنی ءُ وشدلیں زند گوازینگ ءِ جُهد ءَ کنگ ءَ اَنت،ملیشیا ءِ گچینکاری بوت
‎ڈاکٹر مہاتیر مھمد یک رندے پدا ملیشیا ءِ وزیر اعظم گچین کنگ بوتگ۔

‎مہاتیر محمد ساری ءَ ھم 30 سالاں ملیشیا ءِ وزیر اعظم بوتگ۔ 1968 ءَ ملیشیا دگنیا ءِ ناکام تریں مُلکانی لڑ ءَ ھوار بوتگ۔ ملیشیا ءَ چہ ناکامیں ملکانی لڑ ءَ کشّگ ءُ دگنیا ءِ دیمروی کُرتگیں 10 ملکانی لڑ ءَ آرگ ڈاکٹر مہاتیر ءِ سرکاری پالیسی آنی سوب گُشگ بیت۔ پیشہ ءِ ھساب ءَ ڈاکٹر مہاتیر یک معاشیات دانے ءُ ھستیں وھد ءَ ملیشیا ءِ معیشت دگنیا ءِ مھکم تریں معیشت آں گوں شمار بیت۔

‎ڈاکٹر مہاتیر محمد یک رندے دوبَر ملیشیا ءِ وزیر اعظم گچین کنگ بوتگ۔ اگدہ ءِ دز گرگ ءَ گوں آئی ءَ جار جتگ کہ اے رندے آئی ءِ کیبنٹ ءِ ایوک 10 وزیر بنت۔ آئی ءَ گوشتگ آئی ءِ گورا چُشیں پالیسی ھست انت کہ آ 10 وزیراں گوں سرکار ءَ سوب مندیں وڑے ءَ دیم ءَ بُرت بہ کنت۔ ،دنیا ءِ سیاست بدل بوهگ ءَ انت ایشی اثر بلوچستان ءِ سرا  الم ءَ کپاں،همک روچانی پیم ءَ گس آس دئیگ بوهگ ءَ انت،شهید بوهگ ءَ اَنت،صغیرجان ،مبارک شهید بوتگ گوں شعیب ءِ همراهی ءَ،پدا ایشانی جون رَستراں نہ داتگ انت وتی وڑ ءَ کَل کتگ اَنت،صغیر جان دگہ ترا نہ وشیں هال ءِ دیاں  شهید غلام مھمدءِ برازتک آتف یوسپ هم شهید کنگ بیتگ ،کماش یوسپ ءَ همے گُشت کہ من پہر بنداں آتف جان گلزمین بلوچستان ءَپہ وتی نُگرہیں جان  ندر کُتگ،بارگ ءُضیاءالرحمن  شهید کنگ بوتگاں،شهید سمیر ءِ آریپیں پِت ناکو شیرا عیسی هم شهید کنگ بوتگ،صغیرجان۔۔۔۔ اے نمدی ات۔۔۔۔ اے حال اتنت۔۔۔ کہ من ترا دات اَت

١٣ مئی ٢٠١٨

‎شپ ءِ وہد۔۔۔۔ ایوکی ءِ کوٹی

‎زوت آجو باتے ،

گلامی ءِ زندمان

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم

راجانی توار برز بیتگ راجانی زندمان برز بیتگ نوزدہ سد ءُ چِل ءُ ھشت ءَ پاکستان ءِ زوراک مندیں دستاں بلوچ ڈیھہ ءِ سر ءَ اُرش کُرت ءُ مدامی ءِ داب ءَ بلوچ یک گلامیں زندمانی ءِ تہ ءَ مان ھَڑینگ بیت ۔

زورگِریں لشکر ءِ داشتگیں لینگاٹاں ھما وھد ءَ ھمے پنت بناہ کرت کہ بلوچ ڈیھہ ءِ ھواری ءَ بلوچ ءِ زبان ءِ سر ءَ ھم اُرش کن ایں ءُ تاں بلوچ ءِ بُنکی زبان چہ بلوچ ءَ پَچ گرگ ءُ بلوچ چہ وتی ماتی زبان ءَ زبھر کنگ بہ بیت ۔

سرکار ءِ دستاں بلوچ ءِ سرجمیں در بند کنان کرت اَنت ءُ بلوچ ءِ زھگاناں وتی مان ھَڑینتگیں زبان ءَ گوں ھمگرنچی ءِ سکین دیگ بندات کرت پاکستان ءِ مِک کرتگیں ھِشتی اسکولاں بلوچ زبان ءَ را ھِچ وڑیں ارزشت مندی نہ بیت ۔

وھدے کہ شھید نواب اکبر خان سر وزیر نامینگ بیتگ گڑا نواب بگٹی ءِ اولی لوٹ ھمے بیتگ کہ بلوچستان ءِ اسکولاں بلوچی زبان وانینگ بہ بیت تاں بلوچانی ماتی زبان گار ءُ بیگواہ مہ بیت۔بلے اشی ءِ تہ ءَ ھِچ وڑیں گامگیجءِ زورگ نہ بیت ءُ اے گپ تاں ھما اسمبلیانی تہ ءَ ھلاس بیت ءُ گپ ءَ وتی وھد ءُ باریگ جت اَنت ۔

بلے بلوچی ءِ نامی ئیں زانشتکارانی جھد ءُ جپاہ ءَ چہ بلوچی تیلانک دیان کرتگ ءُ تنی وھدی ھما تیلانکی ءِ رِد ءَ روان انت اشاں چہ ابید نوک بندات بیتگیں وھدے سر ءَ وتی چمانی دیم ءَ تَرینیں ۔

ھَنچش گْوش اَنت کہ ترا وھدیکہ یک ملکے ءَ روگی بیتیں گڑا تر ءَ ھما ملک ءِ زبان سکگی انت تاں تئی واست ءَ دگہ اڑ ءُ جنجال مہ بیت ھستیں دور ءَ بہ گر تاں گوستانک ءَ بلوچ ءِ بازیں کَچے ءَ بھرے مزن ھور خلیجی ملکان اِنت ءُ آیاں ھمودی پاسپورٹ”Nationality..” ءِ گرگ ءَ پد آیاں ھم بلوچی چہ وت ءَ گستہ کرتگ پرچاکہ آ ھمودی جمھمنندی اَنت چرے سبب ءَ آیاں چہ وت ءَ بلوچی ءَ گستاھی داشتگ ۔

نوکتریں وھد ءَ پاکستان ءِ زور ءِ پد ءَ چائنہ ءَ ھم بلوچ ءِ زمین سر ءَ زورگری ءُ بلوچ ءِ زبان ءِ سر ءَ وتی زبان ءَ مُشگ ءَ ایں “گوستگیں روچاں پاکستان ءِ جھمنندیں مردے وتی تامری ءِ تہ ءَ گُشگ ءَ ات کہ چائنہ پاکستان ءَ آیگ ءَ ایں چائنہ ءَ لوٹ ات کہ آ پاکستان ءِ زبان ءَ در بہ بارت “۔

نوزدہ سد ءُ پنجاہ ءَ بنگالیانی ءِ ورناہاں زبان ءِ نامینگ ءَ بنگلادیش ءِ شھدربرجاہاں توار چِست کرت گڑا پاکستان ءِ زورامندیں دستاں بنگالیانی ورناھانی سر ءَ اُرش کرت ءُ آ ایر موشی ءِ واست ءَ کوشت ءُ کوشی کرت اَنت گڑا بنگالیانی ورناھاں وتی سر بباہ دات اَنت بلے وتی زبان ءِ نامینگ ءِ گپ یلہ نہ کرت مروچی بنگلا دیش ءَ ھما ورناھانی ھونانی سھری انت ۔ بنگلادیش ءَ ھوار بنگالی یک زبانے ءِ بستار ءَ زانگ بنت ءُ ایانی زبان ھم چہ جھان ءِ زباناں کمتر نہ انت۔

بیلاں راج ھما وھداں نامدار بنت کہ آیانی زمین، زبان، دودمان ءُ سرجمیں گواچن ھست بنت گڑا ھما راج نامدار ءُ زندگ مان اَنت
دنیا ءِ آدگہ راجانی وڑ ءَ وتی زندگ مانگ ءِ ھاتر ءَ تی بنپدی ءِ گار کنگ ءَ چست بیتگیں دستاں پروشان بہ کن ات تاں تی ھمے گیمرتگیں درچک ءَ پد ءَ بہ سبزین اِت ءُ وتی زبان ءَ جھان ءِ دیم ءَ یک زبان ءِ بہ نامین اِت۔