TBP Balochi

آزمانک: جبین ءِ آدینک

نبشتہ کار: لاشاری بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

منی دردانی ھمگرنچیں کندیل منی جبین ءِ آدینک اَت کہ من مدام وتی درد ھمے آدینک ءِ باھوٹ کت اَنت، وتی ھیالانی درد ھمے آدینک ءَ دات اَنت۔

گُش ئے منی ھمک دردانی تاھید گوں ھمے آدینک ءَ بندوک اَنت، مُدام گوں منی زند ءِ واھگ ءُ واھشتانی بھر اَت بلے من ءَ کدی اے سما نہ اَت کہ منی آدینک من ءَ را یلو کنت ءُ انچیں ابیتکی یے مان شانت اِیت کہ دردانی گرنچ ءُ ارسانی ھار دریا جوڑ بنت ۔

وھدے کہ من وتی جبین ءِ بان ءَ شُت آں، گڑا من ءَ منی آدینک ءَ توار کُرت کہ تئی زندگی پرچا چوں منی وڑ ءَ مُدام درنگ اِنت، نہ زان آں منی ءُ تئی زند پرچا بےتاھِیر اِنت؟

من پسہ نہ داتگ ءُ یک جیڑگے ءَ کپت آں ءُ درست منی دیم ءَ زاھر اِت اَنت، گُش ئے منی زند ھمے آدینک ءِ اندر ءَ اِنت ءُ من آدینک ءِ شیدا آں۔

من وت ءَ اے ازابیں ماہ، سال ، روچانی ءُ پد ءَ آدینک ءِ تہ ءَ دیست کہ داں اے کُل من ءَ چَہ بیزار اِت اَنت ءُ من سک بے کرار اِت آں، گڑا ھمے وھد ءَ آدینک ءَ من ءَ جُست کت” تو پرچا وت ءَ را تھنا لیک ئے ءُ تھنائی ءِ سیاہ شپ ءَ نند ئے ءُ گروئے”؟

من آئی ءَ را گوں ملوریں نگاھاں چار اِت ءُ پسہ دات” اے دنیا سک وش اِنت بلے مردم مجبُور بیت کہ وت ءَ تھنائی ءِ باھوٹ بہ کنت ءُ بجیڑ اِیت ، جیڑگ ءَ پد ارس بہ گْوار اَنت پرچاکہ منی بے وسی ءَ کس ءَ نہ مار اِیت ، کس منی اے ازابیں زند ءِ ھال ءَ نہ پرس اِیت، کس دپی جُستے اوں نہ کنت کہ تو زندگ ئے یا مرتگ ئے،ھمے وھد ءَ منی ارس یل بوت اَنت ءُ جیگ اِش تر کنان بوت اَنت، من ءَ اوپار نہ بوت ، من دگہ منزل ءَ راھادگ بوت آں.
وھد ءُ زمانگ بدل بوت اَنت ،شپ ءُ روچ بس وتی آدینک ءِ ھیالانی تہ ءَ گریوگ ءُ پرتات کنان اِت آں ءُ من بے وسی ءَ ھچ نہ کُت۔

دیریں مُدّتے ءَ پد منی جبین ءِ آدینک پرشان بوت چَہ اندر ءَ دل سھڑینت کُت نہ کُت ،منی دردانی اوپار ءَ وت ءَ آدینک ءِ تہ ءَ داشت نہ کُت ءُ ھما روچ ءَ پد آدینک ءَ وت ءَ ملکموت ءِ دست ءَ دات ءُ من ءَ را گیشتر زیمیگ ئِے کُت۔

من انگت جیڑان آں ءُ ارس بے کراری ءَ وتی لیبجاہ ءَ تر لیب کنان اَنت ءُ جیگ اَنگت ھُشک بوگ ءِ نام ءَ نہ زانت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(بیست ءُ ھَشتُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

پیرناندیز گْوش اِیت کہ مردانی بارو ءَ یاتگیری انچُک رژناھی گِندگ ءَ نہ اِیت کہ اینچُک جنکانی گِندگ ءَ کیت، پیرناندیز درملکی ءِ بیتگ جونھی ھم درملکی ءِ بیتگ کہ آئی ءِ نام لُنٹانی سر ءَ مدام کیت آ دیم ءَ زاھِریں ھَنچُش کہ پیرس ءِ دمکانی تہ ءَ پادانی ءَ ترگ ءَ ایں آئی ءِ چمانی دورے گِند کم اِنت آئی ءَ کم کم ءَ گِندگ ءَ کیت الکاپ ءَ پجاہ آھورت ءِ نہ کنت آئی ءَ پجارگ ءَ وتی چَم پلپٹینگ لوٹ اَنت

آ کمے وتی دست ءَ دنت وشیں سھب گْوش اِیت ءُ جُست کنت چون ئِے؟ اے یات دُرست ھمے وڑ ءَ گِندگ ءَ کایاں نِی آئی ءَ بازیں وھدے بیت کہ مُرتگ بیت کنت کساس سِی سال اِنت کہ مُرتگ

من ءَ انگت ءَ آئی ءِ شررنگی یات اِنت نِی پراھی ءَ گْوشگ ءَ سک باز وھد گْوستگ انگت ءَ چُشیں رنگ ءُ دانگ نہ ایتکگ آئی ءِ بالاد ءَ گِپت بہ کنت نانکہ اتک کنت

نا آ جاور، نا آ زمانگ، نا سارتی، نا شُد لاپی، ناکہ جرمنی پروش ورگ نانکہ آئی ءِ جرم دیم ءَ آرگ آ اے دُرستیں چیزاں راجدپتر ءَ نکش بیتگ ءُ ھروھد ءَ دمکانی تہ ءَ تَرگ ءَ ایں

ھَو آ بِلے تُری آ تُرس نیست اِد ءَ ھم مردمانی چَم شیشگ رنگ اَنت کوھنیں گلابی رنگیں گُد ءُ دمکاں روچ ءِ رُژن ءَ آئی ءِ سیاھیں رنگین دوچاں دوتکگیں کلاہ، آ نازرکیں رواج، بزریں بالاد، چینی سیاھی ءَ نکش چِتکیں نکشانی تہ ءَ یک نکشے کہ مردم روان روان اَنت ءُ اوشت اَنت اجکھی ءَ اے درامدیں زال ءِ وشنودیں بالاد ءِ نیمگ ءَ نگاھاں ایر کن اَنت چُش کہ آ کَسے ءِ نیمگ ءَ نہ چاریت ءُ روان کَنت مھلوک اجکھی ءَ چاراں اے کجا چَہ اتکگ پد ءَ لھتے گْوش اِیت کہ اے ڈن ءَ چَہ اتکگ اودے مردماں چَہ درستاں ڈولڈار تِریں شررنگیں زال ءِ ھمے سوْب ءَ ڈولڈاریں کہ آئی ءَ ڈائسپوری کوھنیں گُد گورا کُتگ

نیم وابی ءِ چَم بے پیشن ءُ کوھنیں گُد، کوھنیں پردگانی چُنڈ پشکپتگیں گُدانی ٹکر، گِرمانی وارتگیں روباھی پوست ءِ ٹُکر رمیزاں گپتگیں گُد آئی ءِ وش رنگی ھمے داب ءَ اِنت کہ چُنڈ چُنڈ ءَ چِتگ ءُ پُچیتگ اَنت، درملکی نہ وشیں جاور آئی ءَ ھِچ وڑیں چِیز شوک پِر نہ بیت دُرست آئی ءِ کَد ءَ چَہ مستراں اے ھمے چیز اَنت کہ آئی ءَ ڈولڈار کَن اَنت

آئی ءِ گُد شُلگ ءَ شُلگ اَنت آ باز بارگ ءُ لاگر اِنت آئی ءَ ھِچ وڑیں چیز پِٹ ءُ کَد ءَ نہ اِیت بلے اشاں چَہ ابید ھم آ ڈولڈاریں آ ھَنچُش واجہ ھداوند ءَ جوڑ کرتگ کہ آئی ءِ چھرگ آئی ءِ بالاد ھرکس ءَکہ آ چُک اِتگ آ زوت ھماھی ءِ رنگ ءِ بھر جوڑ بیتگ

برے برے آئی ءَ مھمان داشتگ کہ پیرناندیز ءِ واستا آئی ءَ یک ھاسیں روچ ءِ داشتگ برے برے ما اود ءَ شتگیں اود ءَ یک رند ءِ دریولا روشیل ھم ھمود ءَ بیتگ

اے تچکی ءِ گپ اِنت کہ آ مان نہ یتکی ءِ آماچ بیتگ باز کم کمشرپی ءِ مردماں بکش اِتگ کہ چُش مہ بیت کہ من آئی ءِ دیم ءَ پاد بیایاں توار ھَنچُش بیتگ ئِے کہ یک سوت گُوشے ءَ پِیت بندے دوھمی پِیت بند ءَ سوار بیت گِژ گِژ کنت ءُ سوتاں نہ گِش اِیت

آئی ءِ ھَنچیں زبان ءِ بیتگ کہ زبان رجانک کنگ بوّگ ءَ ایں کہ دَر دَر کنگ ءَ بیتگ بیت کنت اود ءَ براسی لاک ھم گون بیتگ بلے بد بھتی ءَ من ءَ الکاپی ءَ یات نہ اِنت سارتر وَ ھِچ بر نیایتکگ

اود ءَ پارناس ءِ شائر ھم بیتگ اَنت بلے من ءَ کَسے ءِ نام ھم نِی یات نہ اِنت اود ءَ جرمنی ءِ نہ بیتگ ما راجداری ءِ بارو ءَ اود ءَ گپ نہ جتگ ما ادب ءِ بارو ءَ ھروھد ءَ گَپ جتگ راموں پیرناندیز بالزاک ءِ بارو ءَ گپ ءِ جَتگ ما آئی ءِ گپ سرجمیں شَپ ءَ گوشداشتگ اَنت آ اے اِلم ءُ زانت ءِ ھمگرنچی ءَ گپ ءُ ٹال ءَ ھم سریچ بیتگ ءُ آئی ءِ نِی ھِچ وڑیں بھر پَش نہ کپتگ کہ آئی ءِ منّانک ءَ بیاریت

آئی ءَ باز کم سرپدی داتگ گیشتر گپ کہ آئی ءَ کتگ اَنت بالزاک ءِ بارو ءَ بیتگ اَنت کہ ھنچیں گَپ بیتگ اَنت کہ آئی ءَ وتی بارو ءَ جتگ اَنت ھَنچ کہ یک رند ءِ آئی ءَ بالزاک ءِ وڑ ءَ بیگ جھد کرتگ،

راموں پیرناندیز ھَو یک سرشاریں الم ءُ زانت ءَ پُر بیتگ ھنچیں رنگے ءَ کہ پُشت ءُ پشومانی مہ بیت ءُ پلگاریں رنگے ءَ اِلم ءُ زانت ءَ دوھمی مردم ھِچ بر ناکہ لاچاری ءِ سما ءَ بہ کپ اِیت نانکہ اڑانکانی تہ ءَ بہ ھَڑ اِت آ یک باز ءُ گیشیں سِنچ زانتیں مردمے بیتگ

آ دمکاں سیاہ چاھی ھوٹلاں شتگ ءُ مردماں باز وشدلیں رنگے ءَ دوچار کَپتگ آئی ءِ دوچاری ءِ وھد ءَ مردم ءَ ھَنچیں وشی ءِ سما بیتگ کہ تو یک اجب ءُ ڈولڈاریں زندگ داروکیں مردمے ءَ دوچار کپتگ ئِے ءُ اے راست اِنت کہ آ ھروھد ءَ ادب ءِ گون ءَ پیسر ءَ دروتی بیتگ وشیں سھب، تو چتورے؟ اے جُست آئی ءِ پیسر بیتگ اَنت،

ءُ اے انگریزی رنگے ءَ بیدے وھد ءَ وتسری ءَ کند اِتگ کند اِتگ ءُ ھمے کندگ مسکراھی مسکراھی ءَ جنگ ءِ نیمگ ءَ شتگ اَنت ءُ اے ھمراھی ءَ آئی ءَ دردیگیں رنگ بُتکگ اَنت، گوریلا جَنگ ءُ چیرکائی کلاگ گِرگ، شدیکی ءُ سردی، باگی ءُ بدنامی،

پیرناندیز ءَ بس مردمانی بارو ءَ گپ جتگ ھرچی کہ آئی ءَ دگانی سر ءَ دیستگ دمکانی تہ ءَ دیستگ ھرچی کہ آئی ءَ زانتگ کہ آئی ءِ چے ھال بیتگ ھرچ کہ دکانی تہ ءَ نہ بیتگ شیر وردنی وراک، ماھیگ، وردنیانی آرگ ءَ جوانیں گامیج ءِ راہ ءُ در، سارتی ءِ، آھوکیں شدلاپی ءِ ءُ زندگی ءِ بارو ءَ جیڑگیانی تہ ءَ گون بیتگ

آ آئی ءَ چَہ گِستا نہ بیتگ آ ھروھد ءَ یک شریں مھروانے ءِ وڑ ءَ مھروان بیتگ آ ڈیھے دشمنی ترامگامی ءَ بھر مند بیتگ ھردوک پیرناندیز ءُ من جنگ ءِ دو سالاں پد پرانسی کمیونسٹ پاٹی ءِ باسک بیتگ اَنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

بندیں کوٹی ءِ جنک

(بیست ءُ ھَپتُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

ماری کلود کارپینٹر، “دارسازگار” آ امریکی ءِ بیتگ اود ءَ تاکہ منی یات اِنت بوسٹن ءَ نندوک بیتگ آئی ءِ چَم پِشی رنگ بیتگ اَنت کمے کمے شِنز رنگ اِیش جتگ

نوزدہ سد ءُ چِل ءُ سَے ءَ ماری کلود کارپینٹر بلونڈ بیتگ آئی ءِ شناسی برجاہ بیتگ منی ھیال ءِ تہ ءَ آ ڈولڈار بیتگ آئی ءِ بچکند باز جتا بیتگ اَنت کہ زوت ءَ پُرشتگ اَنت شھم کنوکیں گریوک ءِ پئیم ءَ گار بیتگ،

گیش من ءَ آئی ءِ توار یات کیت جھلیں سُرانی پئیم ءَ، برزی سُرانی تہ ءَ گر گریں توار مان بیتگ،

آئی ءِ اُمر چِل ءُ پنچ سال بیتگ پیسر ءَ ھم پیریں رنگ دابیں بیتگ نِی وَ نیم اُمر ءَ رَسیتگ آ پیرس ءِ شانزدھمی ڈسٹرکٹ ءَ نندوک بیتگ آلما اسٹیشن ءِ نزیک ءَ اپارتمایاں یک ماڑی ءِ گُڈی تبک ءَ بیتگ کہ جھل ءَ کور ءِ ندارگاں پیش دارگ ءَ بیتگ ما سارتیانی وھد ءَ شپ ءَ آئی ءِ گوشگ ءِ سر ءَ ورگ ءِ ورگ ءَ شتگ ایں یا نیمروچ ءِ ورگ ءِ وھد ءَ ورگ پیرس ءِ جوانتریں جاھاں جوڑ بیتگیں ورگ ءِ لوٹارینتگ اَنت ئِے ھروھد ءَ منّیتگیں چیز بیتگ اَنت

بیت ءُ گیش ما آ باز نزیک ءَ دیستگ بلے ما ھروھد ءَ آ ھمے لوگ ءِ تہ ءَ دیستگ ڈن ءَ اناں برے برے شائرانی جاہ ءَ مالارمے ءَ یک زانتکاریں مردمے بیتگ ءُ اود ءَ گیشتر یکے یا دو سَے مردم بیتگ اَنت یک ءُ دو رند ءَ اتکگ اَنت چریشی ءَ پد دوبر کس اود ءَ گندگ نہ بیتگ من ءَ ھِچ بر سرپدی نہ بیتگ کہ آ چتور اشاں کجا چَہ شوھاز کنت ءُ کاریت آئی ءِ اشاں چون پجاروکی بیتگ یا چتور اشاں وتی گور ءَ آیگے دواوت ءَ دنت

من ھِچ بر اشاں چَہ کسے ءِ بارو ءَ گپ کنگ ءَ دلگوشی نہ بیتگ اَنت ناکہ اشانی ادبی کارانی بارو ءَ سرپدی بیتگ اشانی بارو ءَ من ایش کُتگ کہ ورگاں دیر نہ کتگ، ما جنگ ءِ بارو ءَ باز گپ جتگ اے اسٹالن گراڈ ءِ زمانگ بیتگ چِل ءُ دوھمی ءِ سارتیانی گڈی روچانی گپ اَنت ماری کلود کارپینٹر ءَ باز دلگوشیں رنگے ءَ گپ دلگوش کُتگ اَنت آئی ءَ باز جوان جوانیں جست کتگ اَنت آئی ءَ گپ کم کتگ بلے آئی ءِ گپ گوھر کیمتیں گپ بیتگ اَنت گیشتر گوش اِیت کہ آ اجگھی بیتگ اینچُک بازیں وئیلانی بارو ءَ پرچا ناسرپد بیتگ

آئی ءَ کندیتگ ورگ ءِ ورگ ءَ پد زوت آئی ءَ پَھِلی لوٹ اِتگ ءُ زوت جاھے ءَ روگی بیتگ ھَنچُش سما بیتگ کہ آئی ءَ اشتاپی ءِ کارے کنگی بیتگ بلے آئی ءَ ھِچ بر وتی کارانی بارو ءَ گپ نہ جتگ

وھدیکہ اود ءَ ما باز مردم یکجاھی ءَ بیتگیں گڑا آئی ءَ روگ ءِ وھد ءَ یک کلاکے یا دو کلاک ءَ ھما جاہ ءَ اوشتوکیں بیتگ اِیں داں آ شُتگ اندیم بیتگ آئی ءَ مئے گون ءَ گْوشتگ کہ شما وتی ھیال ءِ سر ءَ اوشتات ھمینچُک کُت کن ئِے بہ کن ئِے آئی ءِ جاڑیگ نہ بوھگ ءَ کَس ءَ آئی ءِ پُشت ءَ گپ نہ جَتگ

منی ھیال ءِ درشان ءُ زانت کہ آ ھَنچیں مردمے بیتگ کہ آئی ءِ بارو ءَ کَس ءَ گَپ جت کُت نہ کُتگ پرچاکہ آ کَسے ءَ نہ زانتگ کہ چونیں مردمے

ما اود ءَ چَہ واتر وتی کوٹی ءَ کائیں گڑا مارا ھمے سما بیت کہ ما یک ترسناکیں واب ءِ دیستگ درامدانی گون ءَ یکجاھی ءَ پد لوگ ءَ واتر بیتگ اِیں

لھتے مھمانانی کمے وھد ءِ ھمراھی ءِ گوازینگ ءَ آیانی ھال ھم چو مئے پئیم ءَ بیتگ چُشکہ درامد بیدے آھوکیں باندات ءِ وھد ءِ گوازینگ ءَ ابید یک سِنچے ءَ یا انسانی یا دگہ دروشمے ءَ کہ یک سیمسری ءِ گوازینگی ءِ بروبری بیتگ ھَنچُش کہ ریل ءَ سوار بوّگ ءُ سپر کنگ،

ھَنچُش کہ ڈاکٹرانی ودار کنوکیں کوٹیانی وھد ھوٹلاں بالی پٹانی جاہ ءَ گرماگی وھداں نیمروچ ءِ ورگ ما درستاں یک تَلے ءِ تہ ءَ وارتگ کہ آئی ءَ کور ءِ ندارگانی اکس پِر بیتگ ءُ ما درچکانی چیر ءَ نیشتگ ءُ شراب نوشی کُتگ

ندارگانی چارگ ءُ جان شودگ ءَ یک تالاب ءِ بیتگ بلے کَس ءَ ایشی ءِ تہ ءَ جان نہ شُشتگ ما دُرستاں پیرس چاریتگ ھُشکیں دگ، کور، دمک، ھَشکیں دمک ءُ دراں شوک جوڑ کتگیں پُل کہ ماری کلود کار پینٹر ءَ چاریتگ اَنت من ھم چاریتگ اَنت بیت کنت ھروھد ءَ آ منی چارگ ءَ نہ وش بیتگ بلے من وتی چم داشت کُت نہ کتگ اَنت من ءَ اوپاری نہ بیتگ

من آئی ءِ نیمگ ءَ چاریتگ کہ من ءَ سرپدی بہ بیت ماری کلود کارپینٹر کَے اِنت آ اد ءَ پرچا اتکگ اشی ءَ چَہ گیش دگہ جاھے ءَ بہ شُت ایں ءُ ایشی ءَ چَہ ھم اجکھی بیت کہ اینچُک دور ءَ جھمنندیں بوسٹن ءَ پرچا آ سیر ءُ آبادیں،

آ پرچا اے وڑ بیتگ کہ آئی ءِ بارو ءَ کَس ءَ سرپدی نہ بیتگ پرچا پدریں مردمے نہ اِنت پرچا آئی ءِ پدراھی نہ بیتگ پرچا آئی ءِ چمانی تہ ءَ دوریں ھیال ءُ جھلیں مرگ ءِ یک زِروکے تُرس نیست،

ماری کلودکارپینٹر پرچا اے گد کہ آئی ءِ گور ءَ بیتگ اَنت ھِچ وڑ ءَ آئی ءِ بارو ءَ درشان کنگ نہ بیتگ اَنت ھَنچُش کہ سما بیتگ اے گُد دگرے ءِ گُد اَنت آئی ءِ گور ءَ اَنت آ دگہ یک جسمے ءَ گور ءَ بیتگ اَنت کجام جوانیں رنگے ءَ ابید سادگیں گُد، لَگوشتگ رنگ تنک ءُ اسپیت بیتگ اَنت کہ گرماگی ءِ وڑ ءَ مردم اِش گور ءَ کن اَنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جنک
(بیست ءُ شَشمُی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

دو کسانوکیں چُک اَنت یک جنک ءُ یک بچکے کہ ھردوک برات اَنت چُشکہ ھمے میان ءَ یاتگیری بیت یکے دوھمیگ ءِ کندگانی تہ ءَ پروشی بیت درچکانی تہ ءَ روت کہ ھمود ءَ روچ ءِ لمب کم کم ءَ رژن ءِ تالانی اِنت کہ روچ ایربکی ءَ اِنت شپ وتی باماں دیان اِنت

اے وھد ءَ من وھدیکہ نبشتگ کنگ ءَ آں من ءَ یات اتک کہ مئے مستریں برات ون لونگ ءَ نہ بیتگ وھدیکہ ما لوگ شُشتگ ءُ رُپتگ آ وتی سروک ءِ گور ءَ نندوک بیتگ میتگے یک پادری ءِ ملنگ دابیں مردے پرانس ءِ دمگ لوتے گاروان اِنت

برے برے آئی ءَ کندیتگ اِینچُک نانکہ ما کندیتگ اے وڑ ناں من درستاں بیھال کن آں من اے گْوشگ ءَ بیھالاں کہ ما کندوک بیتگ اِیں منی کستریں برات ءُ من سک ءَ کندوک بیتگیں ھما کَچ ءَ کندیتگ کہ تُستگ ءُ کپتگ اِیں بازیں کندگاں مئے ارواہ ڈکیتگ

جنگ گوست ءِ زمانگ ءِ یاتاں پرین اِیت گوست ءَ چی بیتگ اے دُرست جنگ ءِ میان ءَ یاتگیری بنت جنگ من ءَ ھما رنگانی داب ءَ دیم ءَ کیت کہ منی کسانی ءِ زمانگ وتی مستریں برات ءَ سرکار ءِ وھد ءَ ھمدپ کنت

اے گپ راستی ءِ کہ ایشی ءِ سوْب اِیش اِنت کہ جنگ ءِ زمانگ ءَ منی کستریں برات بیران بیتگ آ دل ءَ دروھیتگ اَت ھَنچُش کہ من برز ءَ نویستگ اَت کہ آ دل ءَ دروھیتگ

من ءَ یات اِنت کہ جنگ ءِ زمانگ ءَ من مستریں برات نہ دیستگ بازیں وھداں چَہ پیسر آئی ءِ ارزِشت منی دل ءَ چَہ در اتکگ اَت منی واستا آ مرتگ اَت یا زندگ اَت

من جنگ ءَ اے وڑ ءَ چاراں کہ ھرجاہ ءَ آ ھرجاہ ءَ تالان اِنت ھرجاہ ءَ پُترینان ایں، دُزی کنان اِنت بند ءُ زندانی بیگ، ھرجاہ ءَ تر ءُ تاب کنگ، ھرچ شَھے ءِ گون ءَ ڈِک ورگ دپ ءَ پَچ کنان اِنت، جسم ءِ بالاد ءَ مانپوشگ ھیالانی تہ ءَ گون بیگ وابانی تہ ءَ مان بیگ ھروھد ءَ چُکے ءِ جسم ءَ نوک ردوم کپتگیں جسم ءِ بند ءُ بوگانی سر ءَ کپگ نشھی ءِ جبزگ ءِ آماچ کنگ نیزور جانیں مردمانی جسم ءِ تہ ءَ پُتریگ مزن مری کنوکیں مردمانی دیم ءَ مَجینگ ءِ رنگے ءَ کپگ ءَ ایں پرچاکہ بدی ھمود ءَ جاڑیگ اِنت کہ دروازگ ءِ پُشت ءَ پوست ءَ ھوار اِنت

ما پَلیٹ ءَ واتر روئیں من ءُ منی آشِک ما یک ءِ دوھمیگ ءَ چَہ مھر کنگ ءَ گِستا بیت نہ بیتگ اِنت برے برے من بورڈنگ اسکول ءَ واتر نہ شتگ اَنت من آئی ءِ گور ءَ وپتگ آں

من آئی ءِ نزیک ءَ وپت نہ بیتگ اَنت کہ آئی ءِ ساھے گرمے ترند بیتگ بلے من ھما کوٹی ءِ تہ ءَ وپتگ آں ھما بینڈانی سر ءَ برے برے لیسے ءَ من گیر ھازر بیتگاں شپ ءَ شھر ءَ من ءَ ورگ ءِ ورگ ءَ برتگ ئِے آئی ءَ منی جان پَوّار ءِ چیر ءَ شُشتگ آئی ءَ من ءَ آپانی گون ءَ سمرتگ آئی ءَ اے وڑ کنگ دوست بیتگ،

آئی ءَ من ءَ سِنگاریتگ ءُ شوک کتگ من ءَ گُدے گوار ءَ داتگ آئی ءَ منی پرستش کُتگ من آئی ءِ زندگی ءِ اولی مردماں کہ آئی ءِ گون ءَ کپتگ آں آئی ءِ دل ترک ترک کنت کہ کجا چُش مہ بیت کہ ایشی ءِ آشنائی کجام دگہ مردمے ءِ گون ءَ بہ بیت من ءَ اے وڑیں چیزانی ھِچ وڑی ءَ شَک نہ بیتگ بلے آئی ءَ یک رند ءِ پد ءَ شک اِنت

سوْب ایش اِنت کہ من یک انگریزیں جنکے آں بلکیں اے وڑی ءَ کہ من کسانوکینے ءَ ھمینکس کسان آں کہ آ جیل ءَ شت کَنت منی ھمراھدار کنگ ءَ

آ من ءَ گْوش اِیت اگاں کَسے ءَ مئے مھر کنگ ءَ سرپدی بیت گڑا جاور سک ھراب بنت آ من ءَ گْوش اِیت وتی مات ءِ گور ءَ ھم دروگ بہ بند ءُ گیشتر مستریں برات ءِ گور ءَ دروگ بہ بند ھِچ کَس ءَ ھال سر مہ بیت من دروگ ءَ شاپان اَنت من ءَ آئی ءِ اے شک ءِ سر ءَ کندگ کیت

من آئی ءَ گْوش آں کہ من ھُنچشیں نیزگاریں مردمے آں کہ منی مات ارزی ءُ گُرزی کُت نہ کنت ایشی ءَ ابید ھرچی کہ گوست ءَ ارزی ءُ گُرزی کہ منی مات ءِ تاکانی تہ ءَ بیتگ اَنت درستاں پروشی بیتگ

ارزی زمینانی بگیری ءَ بیتگ اَنت، سرکار ءِ بگیری ءَ بیتگ اَنت، سرکاری آپسرانی بگیری ءَ بیتگ اَنت، کانود ءِ بگیری ءَ بیتگ اَنت آئی ءَ ارزی ءُ گرزیانی راہ ءُ رھبندانی تہ ءَ زانشتی نیست، آ ایمنی ءَ نیشت نہ کنت آ ودار نہ کنت ءُ اے گیش ایشی ءِ ودار ءَ نہ کنت جنگ ءُ چوپ کنت سوبمندی ءِ ودار ءَ پروشیت اے ارزی ءِ گون ءَ ھم ھما وڑی بیت ترا ایشی ءِ نیمگ ءَ ترسگی نہ اِنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

دو ازیمیں کرد

اسد واھگ

دی بلوچستان پوسٹ

مروچی من دو انچیں کردار ءِ سر ءَ نبشتہ کنگ ءِ جھد کناں بلے آ کرد توسیپ ءِ مھتاج نہ انت- آ انچیں کرد انت کہ من وتی سرجمیں زند ءَ آ کردانی سر ءَ نبشتہ بکناں بلے آ کردا‌ں انگت سرجم کت نکناں-

آ کرد شھید ایسٰی پنام سمیر ءُ شھید حسین پنام چیسل اِنت- دوئیں سکیں مھروانیں سنگت بوتگ انت- ھر وھد ھمسپر بوتگ انت- ھر دو زانت ءَ چہ چکار بوتگ انت- وتی ءُ وتی بزگیں راج ءِ گلامی اِش مار اتگ ءُ بلوچ راجی جنز ءَ جوانیں کرد اِش پیلو کتگ- مدام گوں دژمن ءَ دیم پہ دیم بوتگ انت- دژمن ءَ پہ گل ءُ شات وتی مکھیں ڈیھ ءَ نندگ ءَ نہ اشتگ اِش – اے دوئیں شیر پہ دژمن ءَ کھر بوتگ انت-

ھر کجا کہ دژمن ءِ سوج بوتگ گڑا اے دوئیں وتن دیوانگیں بچاں دشمن پہ ارزانی منزل ءَ سر بوگ ءَ نہ اشتگ اِش – بلیدہ بہ بیت یا زامران یا کہ بالگتر زورگریں لشکر ءِ واب اِش ھرام کتگ- دژمن ءَ انچیں درد ءِ وارتگ کہ آ مدام ترس ءِ آماچ بوتگ- دژمنیں لشکر ءِ ھمے جھد بوتگ کہ اگاں من پہ ارزانی منزل ءَ سر بہ باں گڑا چیسل ءُ سمیر چہ راہ ءَ دور کنگ لوٹ انت-

سال دو ھزار پانزدہ ءَ من گوں شھید بابا ءَ ھوار بلیدہ ءَ گَلی کارے ءَ شتاں – اود ءَ شھید چیسل ءُ شھید سمیر ءَ گوں ڈیک وارت-سنگتانی گوما دیوان بوت- دیوان ءِ تھ ءَ سنگتاں جنز ءِ بابت ءَ گپ ءُ تران کت- چیسل ءُ سمیر ءِ گپاں چہ ھمے زانگ بوت کہ اے پہ وتن سک شیدائی انت ءُ ایشانی تھءَ راجی گلامی ءِ مارشت سک باز انت-

وھد گوزان ات ما گوں سنگتاں بلیدہ ءِ مھاذ ءَ ھمراہ اتیں- مدام شھید سمیر ءُ چیسل گوں دژمن ءَ دیم پہ دیم ات اَنت – ھمک مکابلہ تھ ءَ دژمن ءَ سرین پروش اش کتگ- اگاں من دلیریں سنگت دیستگ گڑا آ شھید چیسل ءُ سمیر انت- اے دوئیناں چہ دلیر تریں مھلوک انگت منی دیم ءَ نہ گوستگ-

چیسل مدام دشمن ءَ چیلنج کت ءُ بیھار دات اگاں تو مردے ئے بیا دیم پہ دیم مکابلہ کنیں گڑا تئی مردی زانگ بیت- چیسل جان گوں زورگریں لشکر ءَ یک ارشے ءب تھ ءَ تیر ءِ ھم وارت بلے انگت جنگ کت ءُ دژمن ءَ شکست دات- ٹپی ئیں وھد ءَ ھم چیسل جان ھما رنگ ءَ کندان ات ءُ اے سما ھم نبوت کہ آئی ءَ ٹپ تورینگ ءَ اَنت- سنگت آئی ءِ ٹپانی واستا پریشان بوت اَنت بلے ایشی ابید چیسل جان وت سنگتاں دلبڈی دات- پیشی ئیں رنگ ءَ مدام گوں زورگریں لشکر ءَ دیم پہ دیم ات ءُ مدام لشکر ءَ بیھار دیان ات-
چیزے وھدءَ پد ما گوں سنگتاں دیم پہ وتی ھنکین نیمگ ءَ اتکیں- یک روچے لھتیں سنگت دامگ( نیٹورک) شت ءُ ھال اھوال گرگءَ – وھدے اے سنگت چہ دامگ ءَ واتر بوت اَنت ءُ سک ابیتک اِت اَنت گڑا ما جست کت کہ باریں نوکیں چہ ھال اھوال انت؟
سنگتے ءَ گشت” چیسل جان گوں دگے یک سنگت (دارو) ءَ ھوار زامران ءَ دژمن ءِ داشتگیں کاسگ چٹانی گوما یک اُرشے ءَ شھید بوتگ اَنت-

اے ھال ءَ پد کل سنگت ابیتک بوت اَنت من یک سھتے ءَ ھمے مار اِت چیسو جان ءِ وڑیں سنگت چوں شھید بوت کنت- من سنگتاں گشت سمیر نوں تھنا بوت-

سمیر جان مدام گوں سنگت ءَ ھمے گپ جت من شھید چیسل ءِ دژمناں گوں راھے رواں- سمیر جان مدام سپر ءِ تھ ءَ اَت… وتی ایل ایم جی گون اَت گوں دژمناں جنگ کنان اَت-

چیزے وھد ءَ پد من گوں سمیر جان ھوار بوتاں- شھید سمیر جان ھر وھدءَ ھمے ٹوٹل ءِ تھ ءَ اَت ھمے جیڑگ ءَ اَت کہ دژمن چون جنگی اِنت- دژمن ھاترءَ گوریلہ پندل ( گوریلہ ھکمت عملی) ءَ پد ھچ رنگءَ آرام نہ کت…. سنگت زرت انت شت لشکر سر ءَ ارش کت-

یک روچے ءَ سنگتے ءَ شھید سمیر ءَ گشت رویں کارے ھست گڑا سمیر جان دمانی پاد اتک گشت بریں- دگہ سنگتے ءَ سمیر جان ءَ جست کت ترا کجا بر اَنت؟ سمیر جان پسو دات نزاناں کجا! بلے من اینچو زاناں پارٹی ءِ کارے بیت-

وھد ھنچو گوزان اَت سمیر جان گَلی( تنظیمی) کارانی ھاتر ءَ سپرے ءَ دیم پہ بالگتر شت پد ءَ آ نیمگ ءَ چیزے سنگتاں ھوار دیم پہ کیلکور شت- چیزے روچ ءَ پد دیم پہ کولواہ نیمگ ءَ – کولواہ ءَ گوں لھتیں سنگتاں در کپیت دیم پہ الاکہ نیمگ ءَ کہ راہ ءِ نیم ءَ لگوریں دژمن سنگتانی راہ ءَ بندیت ءُ سمیر جان ءُ دیدار جان گوں لشکر ءَ جنگ دے اخنت ءُ آ دگہ کل سنگتاں چہ دژمن ءِ انگر ءِ تھ ءَ چہ کش انت- سمیر جان ءُ دیدار جان داں دیراں جنگ دیان ءَ دژمن ءَ جانی تاوان دے انت ءُ گڈی ءَ مکھیں گلزمین ءِ باھوٹ بنت-

شھید چیسل جان ءُ شھید سمیر جان ءَ ھوار ایندگہ شھیدیں سنگتاں وتی پرز گوں دلیری ءَ سرجم کت ءُ کل سنگتاں اے پیام دات کہ نوں شمے کوپگان اِنت وتن ھمبلاں-

من انگت ودارِیگ آں

نبشتہ کار: لیاقت بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

زندگی ھُشکیں درچکے گوں وتی مُرتگیں واھشت۔۔۔۔۔۔۔۔۔بُرّ ءُ گوازان اِنت ۔ ھمے درچک ءِ پن کہ سبز بوتگاں نوں ھُشک اَنت ، وھدے گْوات کشّ اِیت گوں گْوات ءِ ھمراھی ءَ زیمر جن اَنت ءُ چہ منی جبین ءَ سِد اَنت ءُ دُور ماں دِگہ جھانے ءَ رَو اَنت،گْوش ئے منی ھُشک ءُ بے چاڑیں بالاد ءَ را ھچ واھگ ءُ تماہ نیست بس یک اجب رنگیں آس ءُ انگرّے اندر ءَ ھست ءُ من ءَ بُن دیان اِنت، ھمے آس ،ھمے درچک ءِ سبزگی دْرست توئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!

اگاں تو بال کن ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
گُڑا منی بے ھاٹیگیں بالاد ءَ تئی داتگیں نِشانی گوں گْوات ءِ زیمر ءَ ساز بنت ءُ زندگی زمین ءِ مھلبیں ھاکانی باھوٹ بیت۔
کُجا کہ چم کپ اَنت گُڑا ھمے گُمان بیت کہ منی ھچ ھستمانی (وجودے) یے ھم نہ بوتگ،پمیشکا من نوں وتی بُت ءُ بالاد ءِ اندر ءَ ھِچّے نہ آں ءُ منی اندر ءَ دْرست تو بوتگ ئے اگاں تو در کپ ئے گڑا من یک آسے ءَ بُن گِران ءُ پہ دائِمی ھلاس بَہ آں ءُ چہ وتی ھلاسی ءَ رند من جیڑ آں ءُ ھیالانی بے گْوازیں زِر ءَ اُوژناگ کن آں داں ھمے گِند آں زِندگی ءِ بھاریں نوبتانی واب پہ بے مانائی پْرشتگ ءُ من چہ وت ءَ درآمد درچک ءِ ساھِگ ءَ نشتگ آں کہ اناگاہ ءَ یک مُرگے چِر چِرک کنان ءَ درچک ءِ ٹُلّ سر ءَ نِشت ءُ بے توار بوت،من دِل ءَ ھمے مار اِت کہ درچک گُنگ اَنت ءُ گَپ جت کُرت نہ کن اَنت ،پمیشکا چو بنی آدم ءَ دور یک ھُشکیں درچکے ءِ سر ءَ نِشتگ ءُ وتی دُگنیا ءَ باریں چے جیڑ اِیت ءَ زوت بال کنت ، دِگہ ھم باز مُرگ کیت ءُ روت بلے! من ھمے گرم ءِ ٹاک ءُ نیمروچاں تئی ودار ءَ ھمے درچک ءِ ساھگ ءَ اتکگ ءُ نِشتگ آں۔ باریں تو کدی کائے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟؟

ھمے درچک وتی زردیں تاکاں ریچ اِیت ءُ نوک سبزکیں تاک جنت ءُ گوں ابَرم ءِ رنگاں لیب کنت بلے! تئی داتگیں یات ھما اَنت ءُ ھچبر نہ مٹّ اَنت باریں چینچو سال پِر گْوستگ ءُ چنچو موسم مٹّ بوتگ بلے من انگت ودارِیگ آں کہ تو کد ھمے بے تاکیں درچک ءِ ساھِگ ءَ کا ئے؟

چی ءَ کہ اے بے تاکیں درچک منی ءُ تئی ھما ھیالانی دُگنیا ءِ یک بھرے کہ من ءُ تو ھوری ءَ گْوازینت پمیشکا من ھرچی بِہ لوٹ آں بلے آ زپت ءُ شھدیں زھیر ءُ تْرانگ کدی شموشگ نہ بَہ اَنت۔

مرچاں تو باریں گوں کئی ھیالاں ھمگْرنچ ءُ دگنیا ءِ کُجام کورچاتیں کُنڈ ءَ کپتگ ءُ گوں ھیالاں سر ءُ چیر ئے ؟
من زان آں تو بے ھیال ئے کہ ھما بے تاکیں درچک ءِ بُن ءَ تئی ودار ءَ یکّے نِشتگ ءُ وتی دِل ءَ سھڑینگ ءَ اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کہ تو کائے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

بلے! یک کرنے گْوستگ کہ گوں تئی یاتاں زِند گْوازینگ ءَ آں ، بِہ گِندئے روچے نہ روچے منی ھیال ءَ بِہ کپ ئے ءُ سر جنان ءَ ھمے ھُشکیں درچک ءِ ساھگ ءَ وت ءَ سر بِہ کن ئے کہ من ءُ تو ھمُک بیگاہ نشِتگ ءُ دیوان کُتگ۔

من انگت تئی ودارِیگ آں ءُ بیا ھما ھلک ءُ میتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، درچک ءُ دار۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کُل تئی زھیراں گوں مونجا اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، دْرستانی چم ارسیگ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، ھمے میزریں درچک اُوں اچ تو پد ھُشک اَنت،چہ ترا پد تو بِہ گِندئے سرپد مہ بَہ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔چنچو زِمستان ءُ تیر ماہ گْوستگ،بلے من روچ۔۔۔۔۔۔۔، ساھت ءُ دمانانی ھِساب گْور اِنت کہ بے ترا گْوازینتگ آں ءُ من ھمے گْوستگیں روچاں چہ بِگر دانکہ روچ ء مروچی تئی ھیالاں گوں جیڑ آں،چہ چمّانی بازیں گریوگاں ارسانی کانیگ ھُش اِتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ،منی جبین ءَ تئی دُوری ءِ آس ھر ساھت ءُ دمان جمبول اِنت کہ اِیر ماد بُوَگ ءِ نام ءَ نہ زانت،پمیشکا من ھاوند ءِ در ءَ کہ دست پہ دُوا ءَ چِست کُتگ اَنت گُڑا نام تئی زُوان ءَ وِرد بوتگ کہ ھدا منی وابانی بانور۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔منی زِند ءِ ھمسپر چہ من ءَ دیر اِنت کہ جتا ءُ گِستا اِنت نہ زان آں کد واتر کنت کہ من انگت ودارِیگ آں؟

اگاں اے زِند ءَ بے وپائی کُت گُڑا نہ زان آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پمیشکا یکرندے پد ءَ ترا پہ مھر گْوش آں بیا بیاکہ نوں موسماں وتی رنگ مٹّاتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، کَورانی سارتیں آپ شھد ءُ بینگّ اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔، مُرگانی زیمریں چِڑکّہ من ءَ تئی ھیالاں گیج اَنت گُڑا من دِگہ دُگنیایے ءَ روان ءُ وت ءَ چہ شموشکار بَہ آں بلے تو کدی شموشگ نہ بَہ ئے، پمیشکا گْوش آں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔!! بس یکرندے واترّ کہ منی ھمراھی ءَ ھما میتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔، ھُشکیں درچک۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔کُل دشت ءُ گِریشگ انگت تئی ودارِیگ اَنت.

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(بیست ءُ پنچُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

ما انگت ءَ باز کسانیں منی براتانی میان ءَ انگت ءَ جنگ ءُ چوپ بنت ءُ برے برے وت سر ءَ یک کسانوکیں گپے ءِ سر ءَ مستریں برات کستریں برات ءَ گوش اِیت ترندیں رنگے ءَ آئی ءَ بیم دنت ءُ گوش اِیت کہ اِد ءَ چَہ برو تو منی راھے دیم ءَ ئِے اے میان ءَ آئی ءَ جنگ ءَ بندات آ بیدے گپے ءِ کنگ ءَ آئی ءِ سر ءَ کپ اِیت

وت ما وت ءَ جنگ ءُ چوپ کنگ ءَ اَنت بس ایوک ءَ آئی ءِ ارواہ ءِ توار پیداک اِنت آئی ءِ گٹ ءِ گِر گِریں توار منی مات ءِ جاڑیگ بوّگ ءَ اے دُرست بیگ ءَ اَنت اے دراھیں جاورانی کُکار ءُ جاکانی کمکی ءَ منی ھمراھداری کنگ ءَ اِنت

آ ھردوک زھرناکی ءِ زھر ءَ بس داشت کن اَنت اے کھریں زَھر کُشوکیں زھر ھروھد ءَ برات، گھار ءُ مات ءِ گور ءَ بنت دگہ جاہ ءَ اناں مستریں برات اوپار کُرت نہ کنت آئی ءَ بدی ءِ کنگ ءِ کار ءُ ھیل یَلی نیست اے گپ شنگ ءُ شانگ کنگی نہ اِنت بلکیں ادا ناں ھرکجا ءَ اے گپ کَشگی نہ اِنت کستریں برات ایشی ءَ اوپار کُرت نہ کَنت بلے ترس ءِ دیم ءَ بے وس اِنت مستریں برات آئی ءِ تَر ءُ تابانی دیم ءَ اڑانک اِنت

وھدیکہ اے ھردوک وت ما وت ءَ جنگ ءُ چوپ کن اَنت گڑا مارا ھردوکانی مرگ ءِ تُرس بیت

مات گْوش اِیت اے ھروھد ءَ وت ما وت ءَ جنگ ءُ چوپ اَنت بلے چُشیں روچ ءِ نیتکگ کہ یکجاھی ءَ “شاتمانی ءَ لیب کنگ ءَ اَنت “ھچ چشیں روچ نیاتکگ کہ اے ھردوکاں وت ما وت ءَ شاتمانی ءِ گپ ءُ ٹال کُتگ بس آ یکیں چیز اَت کہ اشاں ھمگرنچ کَنگ ءَ کت ءِ کتگ اَت آ اشانی مات اَت گیشتر کسانیں جنک اَت کہ ھون ءَ چَہ ابید

منی ھیال اِنت کہ مستریں چُک ءِ بارو ءَ مات ءَ بس گْوشتگ کہ منی چُک برے برے ھمے وڑ ءَ آئی ءَ توار پِر جتگ دوھمی دوئیں چکان ءَ بس گْوشتگ ئِے گونڈواں

اے دُرستیں جیڑوانی بارو ءَ ڈن ءَ ھِچ نہ گْوشتگے ما بنداتی ءَ ھمے دربرتگ کہ ما وتی زندگی ءِ ھمک جیڑوے بارو ءَ بس بے توار بئیں ایشی ءِ تہ ءَ شُدلاپی، دگہ جیڑاہ ھوار اَنت

مئے مستریں راز کہ چیردیگی بیتگ بلے چُشکہ اے لبز وشیں لبزے نہ اِنت مئے آشِک بیتگ اَنت کہ ما لوگ ءَ چَہ ڈن دوچاری بیتگیں، پیسر ءَ سائیگون ءِ دمکانی تہ ءَ پد ءَ بوجیگانی تہ ءَ پد ءَ ریل گاڑیانی تہ ءَ دُرستیں جاھاں دوچاری بیتگ ایں

منی مات: آئی ءَ اچانگ ءَ اے ھیال کیت نیمروچ ءِ گڈی بھر ءَ گیشتر ھُشکیں مولم ءَ آ لوگ ءِ جھل ءَ بہ گر تاں برزی نیمگ ءَ الکاپ ءَ سَپاہ کنگ ءَ لیرکاریتگ دانکہ آئی ءِ وشیں رنگ واتر بئیت دانکہ آ ڈن ءَ ڈولڈار بہ بیت لوگ زمین ءِ یک دراجیں پَٹے ءِ تہ ءَ جوڑ کَنگ بیتگ آئی ءَ چَہ باگ ءَ جتا کَنت مارانی تُرس، زِمّانی تُرس، سھر مورانی تُرس کہ میکونگ ءِ کور ءِ پتاراں ھور ءَ چَہ پد اتکگ اَنت

لوگ زمین ءِ برزی ءِ سوْب ءَ آئی ءَ آپ بالٹیانی سر ءَ شودگ کپتگ یک باگے ءِ رنگ ءَ کہ آپ کَشی ءَ آپ اِش دے اَنت دراھیں کُرشی ءُ ٹیبل برز ءَ ایر کُتگ اَنت سرجمیں لوگ ءَ آپ چُو کَور ءِ رنگ ءَ تچگ ءَ اِنت کسانوکیں مھمان سروے دروازگ ءِ چانٹ ءَ داں آپ اِنت پدانکاں چَہ آپ ایریچان اِنت لوگ ءِ نندگ جاہ ءَ چَہ آپ گوزان ءُ چُل ءَ روگ ءَ اِنت

نوکر ءِ چُک گل ءَ بال اَنت ما ھم نوکر ءِ چُکانی ھمراہ ایں ما یک ءِ دوھمیگ ءَ آپ پریچیں ما لوگ ءِ سمیٹ ءَ مارسئی سابُن ءِ گون ءَ شودگ ءَ ایں درستیں مردماں وتی شلوار لانتکگ ءُ چمپل اِش کَشیتگ اَنت مات کندگ ءَ ایں

مات ھِچ وڑیں چیزانی سر ءَ کَسے ءِ بگیری ءَ ھِچ گْوشگ ءَ نہ اِنت لوگ ءَ ھَنچیں یک وشبوھے تالان بیتگ کہ آپ ءِ رندپداں ھاک ءِ وشبو بہ بیت ھَنچیں یک وشبوھے کہ مردم وشبوھی ءِ تالانی ءَ گنوک اِنت گیشتر کہ وشبو ءَ دگہ یک وشبوے ءَ گوں ھمگرنچ کَن ئِے

مارسئی ءِ سابُن ءَ چَہ، پاکی ءِ وشبو شُشتگیں چادر کہ ھَنچُش ششتگ ءُ جھڑگ ءَ اَنت مئے مات ءِ وشبو، مئے مات ءِ بے کساسیں ساپ دِلے ءَ آپ داں دمکاں سر بیت نوکرانی کٹم ھم کایاں نوکرانی مھمان ھم ڈن ءَ درکایاں ھمساھِگیں لوگاں چَہ اسپیت رنگیں بچک ھم ڈن ءَ در کایاں

مات اے کُکار ءُ سلواتانی شاتمانی ءَ باز شاتمان اِنت مات برے برے ھَنچش وش بیتیں کہ گوست ءَ بیھال کنت لوگ ءِ شودگ ءُ روپگ ءِ وھد مات ءِ وشیانی واستا بس اِنت

مات مھمان سرو ءَ روت آ باجہ ءِ دیم ءَ نندیت لھتیں ھنچیں دُھن گْوش اِیت کہ آئی ءَ زبانی ءَ یات اَنت کہ آئی ءَ استانیانی اسکول ءِ وھد ءَ در برتگ اَنت آ سوت جَنت برے برے باجہ ءِ جنگ ءَ بندات کنت کندیت پاد کیت اوشتیت سوت سوت ءِ سر ءَ ناچ ءَ بنا کنت

درست ھمے جیڑاں کہ مات ھم اے سُتکگیں لوگ ءِ تہ ءَ ھم وش دلیں انسان جوڑ بیت کَنت لوگ ھَنچُشیں کہ یک آپ امبار جاہ ءِ وڑ ءَ کُمبے ءِ رنگ ءَ اِنت کور ءِ لمب ءَ اِنت

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ

بلوچی زبان ءِ ورناہ ایں شائر فضل شیر بلوچ ءِ دومی شائری دیوان “ابدمانیں ھیال” زوت چہ صباء دشتیاری اکیڈمی وشکوشیں پروم ءِ نیمگ ءَ شنگ ءُ تالان بیت۔

فضل شیر بلوچ ءِ بُنکی ھند پروم بلوچستان انت۔ فضل شیر بلوچ بلوچستان ءِ سیاسی جاور ءُ جیڑہ چہ نزیک ءَ دیستگ انت ءُ وت ہم سیاسی چِست ءُ ایرانی بھر بوتگ۔

بلوچستان ءِ ہمُک روچی ایں جاور کُشت کوش لٹّ چوپ ءُ آوارجنی ئے کسہ فضل شیر ءِ شعرانی تھا گندگ بیت۔

فضل شیر بلوچ وت ہم یک رَند ئے زوراک ءِ زندان ءَ سیاسی چِست ءُ ایرانی پُشدر ءَ بندیگ بوتگ۔ ھُدہ جیل شال ءَ بندیگ بوتگ فضل شیر بلوچ وتی وھد ءَ بلوچ وانندہ گَل بی ایس او ءَ گوں بندوک بوتگ۔

اشی ءَ پیسر فضل شیر بلوچ ءِ شعری دیوان ” گوکرت شھد بَنت” چہ حقانی لبزانکی گَل ئے نیمگ ءَ شنگ بوتگ “ابدمانیں ھیال” فضل شیر بلوچ ءِ دومی شعری دیوان انت کہ زوت چہ صباء دشتیاری اکیڈمی نیمگ ءَ شِنگ بیت۔ اے شعری دیوان ءِ تہا بلوچستان ءُ بلوچ ءِ جیڑہانی سرا فضل شیر بلوچ ءَ یک جوانیں چمشانک ئے داتگ ءُ شعر کماتگ۔

بلوچستان ءِ ھونیگ ایں جاور فضل شیر بلوچ ءِ شعری دیوان تھا گندگ بیت۔

ھو من گنوکے آں

نبشتہ کار: مھم جان گُل

دی بلوچستان پوسٹ

ترا چون اِنت کہ تو مئے تام کشّ اِتگ ءُ مارا نِندگ ءَ نیل ئے،ھر وھد ءَ تو مئے گُوش گوں وتی بے سریں گپاں کَر کِتگ اَنت، ترا ھچ نہ رس اِیت ھُشک ءَ تو مئے کیمتی ئیں وھد ءَ ھراب کن ئے ءُ ترا تئی زمین، مات، ڈیھ دْرست مراد بات اَنت، مارا بِل کہ کاھُکے وریں ءُ راھُکے رو اِیں.
زھیر تو گوں کَے ءَ نشتگ ءُ گپ کنگ ءَ ئے ، اے و سر ءَ شر شر نہ اِنت ،اے گنوکے ، گنوک ءَ بِل بیا کہ سنگت مئے ودار ءَ نشتگ اَنت پکنیک ءَ رو اِیں ءُ وھد ءَ کمیں تیلانک دے اِیں ، اے وڑیں گنوک مُچّ اِنت پد ءَ ھاھاھاھاھاھا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

ھو من گنوکے آں! بلے شُمئے ساری ءِ چے مکسد۔۔۔۔۔؟؟؟

اِد ءَ دْرست گنوک ءُ پکّ دیوانگ اَنت’ من ھم دیوانگیں گنوکے آں’ منی گنوکی ءِ راز ترا پچ گُڈّینیت ءُ منی گنوکی من ءَ جھان ءِ دْرستیں آسراتیاں دات کن ، پمیشکا منی دیوانگی ءِ کِسّہ ءَ مکن،چی ءَ کہ من پہ زمین گنوک بیتگ آں’پہ درچک ءُ داراں وتی دیوانگ آں ءُ چہ من ءَ منی گنوکی ءُ دیوانگی ءَ پَچ مہ گِر ءُ من ءَ وتی گنوکی پمیشکا دوست بیت کہ ھر کار ءِ کنگ ءَ من ءَ مکن نہ کنت’ گیشتر سِکین دنت ءُ منی توکل ءَ مُھکم کنت ءُ من ءَ دیم ءِ جُنزگ ءَ راھی کنت،اے گنوک ءِ چیریں باتن ءَ آجوئی ءِ کندیل گون اِنت ، چی ءَ کہ من وتی زمین ءِ، من وتی مات ءِ ، من وتی پاکیں ڈیھ ءِ گپ ءَ کن آں ، پمیشکا من ءَ گنوک گْوش اَنت ۔ ھو من گنوکے آں! پہ وتی زمین ءَ گنوک آں ،پہ وتی درچک ءُ داراں گنوک آں ، پہ وتی گُلزمین ءِ شیپائیں سرمچنڈاں گنوک آں ،اگاں اے گنوکی یے گُڑا من پاکیں ھاوند ءِ کِرّ ءَ شُکر گِر آں کہ واجہ ھُدا ءَ من ءَ گنوکے کُتگ ،اگاں نا سار ءُ سابتیں شُمئے داب ءَ اَنت.

داں کَد اے وڑ بیت ءُ داں کد ۔۔۔۔۔یک روچے الم کَیت تئی زھریں بچکند پْروش ور اَنت ءُ جھان ءَ پدّرھین اَنت ءُ بلے کس ترا مکن نہ کنت ، کس ترا داشت ھم نہ کنت ، تو چو کپودر ءَ بال بَہ ئے ءُ تئی دست ءِ زمزیل پچ بَہ اَنت ءُ تو آجوئی ءِ وشیں سوگات ترا رس اِیت ، اے گنوک گْواچنیں مارِشت اَنت۔

زھیر تو سرپد نہ بَہ ئے نی لٹ لوٹ ئے ، منی دست وت آرِشت دَیَگ ءَ اَنت بس کن ترا گْوشاں، اگاں نا تئی دپ ءُ دماگاں ھون ریچ کناں پد ءَ میتگ ءِ مردم گْوش اَنت زھیر ءَ گنوکے ءَ جتگ من ءَ اے گپ پہ وت شات نہ بیت۔۔۔۔۔

ھو اَڑے بلوچ ترا سَد آپرین اِنت تو کدی ھوش کن ئے! تئی مات ءُ گْوھار ماں دگانی سر ءَ ویل اَنت۔ بِہ گْوش ترا اے ھبر شات بیت پہ وتی مات ءُ گْوھارانی اِزّت ءُ شرپ ءَ کہ درآمد ءُ باروٹیانی پادانی چیر ءَ اَنت،ترا شاد بیت تئی زمین ءَ ھون ءِ شھجو تچگ ءَ اِنت ، گُڑا منی دپ ءُ دماگانی ھونریچی ءَ ھِچ وڑ ءَ چک ءُ پَد مہ بی۔۔۔۔۔۔۔
من وت ءَ وتی راجی راجدپتر ءِ تہ ءَ پہ گنوکی شوھازاں ، من ءَ منی بانداتگیں پدریچ کدی نہ شموش اِیت ءُ بے ھیال نہ کنت ، بلکیں منی نام ءَ وتی رَگ ءُ بندانی تہ ءَ مان اڑینیت پد ءَ دْرست چو منی داب ءَ گنوک بنت……..

چئیرمین زاھد بلوچ

آجو کینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من اولی رند ءَ زاھد دیست گڑا من باز وش بوتاں کہ زاھد ءِ وڑیں کامریڑیں سنگتے دیست، منی وشبھتی اَت کہ منی ھال ءُ اھوال گوں چئیرمین زاھد ءَ بوت ءُ اے ھما وھد اَت کہ شھید نواب اکبر ھان بگٹی شھید بیتگ اَت، ھر بلوچ ءِ دل ءَ ھمے واھگ اَت کہ من بلوچ ءِ درتگ پچی ءُ بزگی ءَ برداشت نہ کناں کہ دراھیں بلوچستان جھنم جوڈ کنگ بیتگ اَت ۔

منی چئیرمین زاھد ءِ اولی گندگ پنجگور ڈگری کالج ءَ بیت، وھدے (پروگرام)دیوان ھلاس بیت گڑا چئیرمین زاھد ءُ شھید آگا آبد شاہ ءُ اکیل پرویز اتک اَنت ھاسٹل ءَ، ما دراھیں ھاسٹل ءِ سنگت اتک ایں نشت ایں مزنیں (ھال) ءَ یکے دومی سنگتے ھال ءُ اھوال بیت گوں چئیرمین زاھد ءَ ءُ شھید آگا آبد شاہ گوں وتی شیرکنیں گالاں چئیرمین زاھد ءِ ستا ئِے کت ءُ آئی بارو ءَ مارا سرپدی ئِے دات گڑا من ھما روچ ءَ چئیرمین زاھد ءِ یک نزوریں سنگتے جوڈ بوتاں من نزاناں آ چئیرمین زاھد ءِ کجام شری اَت کہ من سک سان (متاثر)بیتگ اِتاں ۔۔۔۔۔۔۔۔

مرچی من چئیرمین زاھد ءِ گُگدار( انٹرویو )چارگ اِتاں گڑا منی چمانی ارس ریتک اَنت، من ھمے کوشست کت کہ من چئیرمین زاھد ءِ سر ءَ چار گال نبشتہ بہ کن آں ، آئی ءِ راجکاری (سیاسی) چست ءُ ایرانی سر ءَ پرچاکہ چئیرمین من ءَ سک دوست بیتگ کہ سکیں دیم گش ءُ تچکیں سنگتے بیتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
چئیرمین زاھد بلوچ بی ایس او ءَ سال2003ءَ ھوار بیت ، بی ایس او (آسپ) ءَ گڑا ھمے وھد ءَ وتی گیشیں وانگ ءِ ھاتر ءَ روت لاھور ءَ 2004 ءَ بلے ھود ءَ کجام اڑ ءُ جنجال بنت کہ ھود ءَ نشت نہ کنت پد ءَ واتر کیت کراچی ءَ سال 2004 ءُ 2005 ءَ بی ایس او (آسپ) کراچی زون ءِ (سدر)کارمستر بیت ۔
وھدے بی ایس او (متحدہ ) یکجاھی ءِ چئیرمین ڈاکٹر امداد بلوچ ءُ پیسریگیں چئیرمین ڈاکٹر اللہ نزر بلوچ ،ڈاکٹر یوسپ مراد،ڈاکٹر نسیم بلوچ،اکتر ندیم بلوچ،ڈاکٹر گلام رسول ءُ الی نواز گوھر چست کنگ بنت گڑا چئیرمین زاھد بلوچ بی ایس او (آسپ) ءَ پریشر دیگ بندات کنت کہ بی ایس او (متحدہ) یکجاھی ھور بہ بنت ۔

سال 2005 گڈی ءَ چئیرمین امداد گوں چیزے سنگت ءَ یلہ کنگ بیت گڑا سنگتانی کربانی ءَ گوں چئیرمین زاھد ءِ ھما واھگ کہ ھور ءُ یکجاہ بہ بہ ایں گڑا دراھیں بی ایس او ھور ءُ تور بنت ءُ چئیرمین زاھد سنگل بی ایس او کراچی زون ءِ پاگواجہ دارگ بیت۔
وھدے 2006 ءَ بی ایس او ءِ کونسل سیشن بیت کوئٹہ چئیرمین زاھد دومی پوزیشن ءَ کیت گیشیں گچینانی گرگ ءَ بی ایس او ءِ بنجائی باسک(سنٹرل کمیٹی) ءِ باسک جوڑ بیت۔
چئیرمین زاھد بلوچ گوں وتی راست گشی ءُ ایمانداری ءَ ھر باسک ءِ دل ءِ تہ ءَ زندگ بیت ءُ ھر باسک ءِ امیت ھمے بیت کہ من زاھد ءِ رنگ ءَ کار بہ کناں ءُ چئیرمین زاھد دراھیں بلوچستان ءَ یک نامے بیت۔
وھدے کہ سال 2008 ءَ بی ایس او آزاد ءِ کونسل سیشن بلوچستان مزن شھدربرجاہ(یونیورسٹی )ءَ بیت گڑا چئیرمین زاھد بلوچ بی ایس او ءِ بنجائی کارگُشاد ( مرکزی کابینہ ءِ جنرل سیکٹری) بیت ۔

چئیرمین زاھد وتی دراھیں وھد ءَ گوں بی ایس او ءِ کاراں نہ روچ ءُ نہ شپ زانت بس آئی ءِ واھگ ھمے بیت کہ ھر بلوچ ءِ دل ءِ تہ ءَ زانت ءُ پُھتگی بہ بیت.

برے بلوچستان ءِ یک دمگے ءَ یلہ بیت برے پنجاب ءُ برے سند ءِ شھراں بس آئی ھمے واھگ اِنت کہ من کار بہ کناں، بس بلوچ بزانت کہ من گلاماں گلامی ءِ داد کہ سکیں ھرابیں دادے کہ اشی ءَ دنیا ءِ تہ ءَ ھچ چشیں راجے نیست کہ اے داد ءَ بزور اِیت۔

ھر وانگجاہ ءُ مزنشھدربر ءَ بی ایس او آزاد ءِ نام چو رژنائیں استال ءَ روک بیت۔

وھدیکہ بی ایس او آزاد ءِ بیستمی کونسل سیشن 2012 ءَ بیت گڑا چئیرمین زاھد بلوچ بی ایس او آزاد ءِ چئیرمین کنگ بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔

چئیرمین زاھد ءَ وتی پاد نہ داشت انت ھچ وڑ ءَ وتی روچ ءُ شپ گوں بی ایس او آزاد ءِ کاراں آئی ھچ چشیں جاھے نیشت کہ من مرواں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اے ھما وھد اِنت کہ پاکستان بلوچ بہ کن ءُ گار ءُ بیگواہ بہ کن لاشاں دور دے ءُ چئیرمین زاھد ءَ اے ھم نہ چار اِت کہ دژمن من ءَ گار کنت جنت، بلے زاھد ءَ وت ءَ را ھچ نہ داشت بس آئی ءِ دل ءَ بلوچ ءُ بلوچستان ءَ دگہ ھچ نیست اَت ، بس آئی ءِ کلمہ ءِ بدل بی ایس او ءُ بلوچستان ءِ بزگی چوں ھلاس کنگ بہ بیت، بلوچ وانندھاں چوں یکجاہ بہ کناں کہ دژمن ءَ سرین پروش بہ کن اَنت.
وھدیکہ چئیرمین زاھد (تنظیمی)گَلی دورھاں روت بلوچستان ءِ مزنیں شھر (کوئٹہ) شال ءَ گوں بلوچ وانندھاں وتی دیوان ءَ کنت ءُ پاکستان ءِ چیریں (ایجنسی) ادارہ گوں پاکستان ءِ آرمی ءُ ایپ سی ءِ ھمراھی کاینت ءُ 18مارچ 2014چئیرمین زاھد ءَ گوں وت بر اَنت روچ ء مرچی پاکستان ءِ چیریں زندان ءَ بندیگ اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔