لوٹ
نبشتہ کار: شِھروز بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من ندکارے نہ یاں کہ جوانیں ندکارے ءِ داب ءَ وتی گالاں بہ کماھاں، بوت کنت من ندکار ءِ داب ءَ نبشتہ کُرت مہ کناں، بلے منی “لوٹ ءِ” چہ ھما ندکاراں ھاس کلمی نام “برز کوھی” ءِ کہ مدامی ما ءُ مئے وڑیں ھزاراں آھاں وانیت ءُ آھاں چہ چیزے سرپد بوگ لوٹیت، وتی ندکاراں پھمگ لوٹیت، بلے آھاں پھم اِت نہ کنت، چہ منی ند ءِ سر ءَ نبشتہ ایں گالاں چہ ردی یے بیت پھلی لوٹاں.
پہ وانگ ءَ بلوچی ءِ تہ ءَ ھم بازیں نوشتانک ءُ دگہ نکان(مواد) دست کپ ایت کہ ما ءُ مھلوک بلوچ راج آھاں بوانیت چیزے بہ پھم ایت در بہ بارت، بازینے چو منی وڑ ءَ واھگ ءِ ھم بیت کہ آ ھر وڑیں نکاناں وتی زبان ءِ تہ ءَ بوانیت ءُ چہ ندکار ءَ چیزے در بہ بارت، بازیں ھنچیں نکان مارا بازیں ھنچیں جاھاں دست کپ اِیت کہ ندکار ءَ وتی تب ءَ نبشتگ ءُ گوں جوانیں گالاں کماتگ انت مھلوک ءِ دل ءَ ایر کپ انت ءُ آ آھاں الکاپی ءَ پھمگ ءُ زانگ لوٹ انت پہ درور ءَ “بُرز کوھی” نوکیں نوشتانک “ترجیحات” بلے وائے کسمت کہ آھانی لوٹ پورا بوت نہ کنت،پرچا کہ آ دری گالاں گوں نوشتگ ءُ پد ءَ گرانیں گالاں آ وس کن انت آھانی پھم ءَ نہ ایت کہ ندکار ءَ چی نبشتگ ءُ چی سرپد کنگ لوٹیت، بلے وانوک ھمنکس ءَ سرپد بیت وانیت ءِ بلے شری آ نہ پھم اِیت کہ ندکار ءَ پہ من چی نکان دیم داتگ ءُ ندکار ءَ ھم پہ ھمائیگی نوشتگ کہ ھمائی راج ءِ بھرے، یکے و ندکار ھم میاری نہ انت کہ وتی وانوکانی لوٹ ءَ پورا کُرت نہ کنت پرچا کہ آئی ءِ بازیں وانوکے وتی راجی زبان ءَ پھم ات نہ کنت، من دری زبان ءَ پوہ بوت نکناں بلے دومی آئی وانوک دری زبان ءَ شرتر پوہ بوت کنت چہ جند ءِ راجی زبان ءَ. ندکار میاری انت ھم کہ وتی زوان ءَ نوشتہ نہ کنت ، ندکار ءَ وتی زبان ءَ نوشتہ کنگی انت بلے بوت کنت ندکار ءِ لوٹ ھم ھمیش انت کہ وتی زبان ءَ نبشتہ بہ کنت بلے اے دوئیں جیڑھاں گیشینگ ءِ ھاتر ءَ ندکار وتی پرز ءَ پیلو کنت وتی نکاناں دری گالاں گوں نویس اِیت ءُ وتی وانوکاں سر کنت، پرچا کہ آ ایشی ءَ سرپد انت کہ آئی وانوک ھر کجام دمگی ءِ بہ بیت آ دری بزاں اردو ءِ وانگ الّم زان اَنت، پرچا کہ بلوچستان ءِ ھر کُنڈ ءَ زورگریں لشکر ءَ وتی زبان آئی ءِ سر ءَ مُش اِتگ( مسلط) کُتگ ءُ جندے راجی زبان ءَ آ نہ زانت بلے آئی ءَ چہ بندات ءَ وانگجاھاں اردو وانینگ بیت ھمے گُشگ بیت کہ تئی راجی زبان انت.
دنی وھدی ھچ کس میار بار کنگ نہ بیت، ناں ندکار ءُ ناکے ایندگے زبان دوست کہ زبان ءِ سر ءَ کار ءَ انت، پرچا کہ داں ھما وھد ءَ تو وتی زمین ءِ واجہ وت مہ بئے وتی راج ءَ وتی جند ءِ زبان سرپد کُت نہ کن ئے، وھدے کہ تو وتی زمین ءَ چہ زالماں رکّین ءِ تئی زبان رکیت ءُ تو آئی ءِ سر ءَ جوانی ءَ کار کُت کن ئے ءُ شریں وڑے ءَ زبان ءِ راست نویسی سیاھگ ءَ راج ءَ سرپد کُت کن ئے ءُ راج ھم اے ھڑ ءَ چہ رکیت ءُ یکیں ساھگ ءَ مانیت ھما ساھگ وانیت ءُ سرپد بیت وتی ندکار ھم جوانی ونت کنت.
ھیر من پد ءَ وتی لوٹ ءِ نیمگ ءَ کاھاں منی سرجمیں بے مولیں گپانی مستریں سوب ھمیش انت کہ ندکار بایدگ انت کہ وتی جند ءِ زبان ءَ بزاں بلوچی نبشتہ بہ کن اَنت، تانکہ ما وانوک آھانی نکاناں شری ءَ ونت بہ کنیں اگاں کسے چہ مئے دپ ءَ ھمے نکاناں اشکنگ لوٹ ایت ما شری ءَ آھاں سرپد بہ بئیں ءُ دومی ءَ ھم شری سرپد کُرت بکنیں،پرچا کہ مئے جند راج بہ بیت آ انکس بلد نہ انت وتی جند زبان ءَ ھم ونت نہ کنت بلے آ وتی ندکار ءَ سرپد بوگ لوٹ اِیت،اگاں وت ونت اش نہ کنت بلے آئی اِشکنگ لوٹ ایت.
نوں کہ ما ھما نوشتانک ءَ وت سرپد بوت نہ کنیں کہ گرانیں گالاں گوں نوشتگ اَنت گُڑا وتی گوشداروکاں ھم آ ندکار ءِ نُکاناں شری سرپد کُت نکنیں.
نوں ندکار ءَ لوٹ ایت کہ وتی نکاناں بایدگ اِنت وتی جند ءِ زبان ءَ بزاں بلوچی ءَ چہ شنگ تالاں بہ کنت ءُ پد ءَ اردو ءَ یا دری زباناں آھاں بہ نبیس اِیت ءُ شنگ تالاں بہ کنت اگاں دری زبان ءَ بلوچ رجانکارے بترینیت اِش،آئی واستا ھم بلوچی ءَ ترینگ ءَ آسان بوت کُرت کنت، نوں اگاں کسے اردو ءَ رجانک بہ کنت ءُ نکاناں بلوچی بہ کنت آئی ءِ واستا گران تر انت ءُ بازیں ردی درکیت.
ھر ھما ندکار کہ بلوچی ءِ جاہ ءَ اردو نبیس اَنت، من اے کدی نگوشاں کہ اردو نبیسگ مہ بیت، پرچا کہ ھنچو من برز ءَ گُشتگ ات کہ منی وڑیں دگہ باز ھست ھمے ندکاراں وانگ لوٹ اَنت،اگاں ندکار تھنا بلوچی ءَ نبشتہ بہ کنت آئی وانوک آئی ءَ ونت نہ کن اَنت،آئی ءِ وانگ لوٹ اَنت، آئی ءِ نبشتانکاں سرپد بوت نہ کن اَنت، نوں اگاں اے ندکار تھنا بلوچی بہ نبیس اَنت ء ُدومی براھوی یا اردو وانوکانی پد ءَ ھما ھک ءِ جنگ.
پہ درور ءَ اے ندکار کہ کلمی نام “بُرزکوھی” نام ءَ نبشتہ کنت منی ھواری ءَ دگہ باز ھم ھمے کلمی نام ءِ کلمکار ءَ دوست داریت ءُ آئی ءَ وان ایت کہ آئی ءِ نوشتانکاں سرپد بوگ لوٹ اِیت بلے آئی ءَ شری پوہ بوت نہ کنت ، پرچا کہ آ گوں دری گالاں نبیس ایت مئے وڑیں نابزانت ءِ ءُ آئی وانوک ءِ آئی شری پوہ بوت نہ کنت یاکہ بلوچی نبشتہ بہ کنت ءُ پد ءَ اردو وانوکے آئی پوہ بوت نہ کنت. گپ ءَ گونڈ داراں ءُ ھمے گشاں کہ مناں اے “لُوٹ” ءِ لکگ ءَ ندکار گوستگیں نوشتانک “ترجیحات” دگہ دو سے نوشتانک ءَ پرماتگ، منی مول ءاپ مراد باید انت اے ندکار ءَ ھوار ھر ھما ندکار کہ اردو نبشتہ کنت، باید انت پہ وتی وانوکاں مئے وڑیں نابزانت ءُ نابلدانی ھاتر ءَ وتی نوشتانکاں بلوچی ءِ تہ ءَ نبشتہ اِش بہ کن انت ءُ پد ءَ اردو ءِ تہ ءَ ھم نبشتہ اِش بہ کنت، بلے بوت کنت کہ ندکار ءِ وتی ھم مجبوری بوت کن اَنت، براھوئی بولی ءِ بوت کنت کہ آ زگریں بلوچی ءِ تہ ءَ نبشتہ کُرت نہ کنت ءُ دری زبان ءَ وتی نکاناں مارا سرکنگ لوٹ ایت تانکہ ما ھستیں جاوراں پوہ بہ بئیں، گّا باید انت مئے ھما راج دوست، زبان دوست ءُ بلوچی رجانکار کہ دری راجانی کتاب ءُ آھانی نوشتانکاں بلوچی ءِ تہ ءَ رجانک کن انت گڑا آھانی سر ءَ پرز بیت کہ آ برزکوھی ءِ وڑیں دومی ندکارانی جونیں نوشتانکاں کہ پہ وتی راج ءِ ھاتر ءَ نبشتگ کنگ بوتگ اَنت، ھستیں جاورانی سر ءَ نبشتگ کنگ بوتگ انت باید اِنت بلوچی ءِ رجانکار اشانی نکاناں بلوچی ءَ رجانک اِش بہ کن انت،تانکہ مئے وڑینے سرپد بوت کت بہ کنت، چریشی مئے جند ءِ زبان ھم چہ گاری ءَ رکیت ءُ آؤکیں پدریچ ءُ ھستیں وانوکاں نبشتہ کار ءُ جند ءِ زبان ءِ ندکاراں وانگ ءِ موہ رس اِیت ءُ وتی ندکاراں شری ءَ پھم اِت کت کنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
