TBP Balochi

بیا اِت ما ردی یے کن ایں

نبشتہ کار: گُلزادی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

اگاں ما چہ دامگ ءَ ردی ءِ بابت ءَ پٹ ءُ پول ءَ بِہ کن ایں گُڑا مارا چہ دامگ ءَ، بزاں چہ گُوگل ءَ بے کساس تندجاہ رس ایت کہ اود ءَ پہ ردی ءِ بارو ءَ سرپدی دیگ ءَ بے شمار دْراجیں نبشتانک ءُ گُشتین رس انت کہ ردی چون گوں بنی آدم ءَ ھمگرنچ انت۔ چہ بازیں تندجاھاں ھمے یکیں سرپدی رس ایت کہ بنی آدم ءَ مُدام چہ ردیِاں دربُرتگ ءُ پد ءَ ھم مُدام چہ رَدیِاں دربارت پمیشکا رَدی انسان ءِ سوبمندی ءِ یک بلاھیں کِردے دار ایت۔ انچوشکہ من گْوشتگ کہ ردی ءِ بارو ءَ چہ دامگ ءَ بے شمار گیدی ءِ گُشتین رس ایت ءُ اِے ھما گُشتین انت کہ گیدی ءِ بلاھیں ھستیِاں گْوشتگ انت کہ آ وتی اِمرُوز ءَ باز سوبمند بیتگ انت پمیشکا آیانی گُشتیناں تیوگیں دگنیا منّ ایت ءُ ایشانی ھمے وڑیں گُشتین ماں بازیں کارجاہ، شھدربرجاہ ءُ کارگِساں جارتاک رنگ نبشتہ ءَ انت کہ مردم چہ ردیاں دلاپ مہ بیت بلکیں ایشاں وان انت چہ ایشاں سکین بزیر انت۔ چوناھا من چُشیں گُشتین باز ونتگ ءُ بلے چہ ھمے سدیں گُشتیناں من ءَ سَے کسانیں گُشتین باز وش بیتگ، البت نی من لوٹ آں کہ یک یکی ءَ ھمے سَے ئیں گُشتیناں گوں جْوانیں گیشواری ءَ وتی راج ءِ دیم ءَ بیار آں داں راج پوہ بیت کہ ردی چے ءَ را گْوش انت۔ نی اولی گُشتین ءَ ما دلگوش بہ ایں

1- واجہ کیولن ونگ چہ وتی یک گُشتینے ءَ گْوش ایت ” ھما مردم کہ ردی نہ کنگ ءَ انت بزاں ھما ھچ نہ کنگ ءَ انت”
اگاں تو اے گُشتین ءَ شَر سرپد بَہ ئے گُڑا چہ اے گُشتین ءَ اے پدر بیگ ءَ انت ھر کار ءَ را رَدی مان انت ما ھرکسے چہ وانگجاھاں یکشل ءَ رَدی کنان ءُ دربرگ ءَ ایں ءُ گیدی ءِ ھر باج بُرتگین ءَ ردی کتگ۔ ایوک ءَ ھما مردم کہ رَدی نہ کنگ ءَ انت آ نابود ءُ اوشت ءِ آماچ انت یا آیانی دست ءَ ھچ کار نہ بیگ ءَ انت پمیشکا باید انت ما بلوچ بِہ زان ایں کہ اِمرُوز ءَ رَدی ءِ ٹوھیں ارزِشتے ھست بلے لھتیں مردم ناسرپد انت ءُ اے نہ زان انت کہ منی مرچیگیں سوبمندی ءِ بُنھِشت چہ ھمے رَدیاں ایر بیتگ چی ءَ کہ بنی آدم چہ مات ءِ لاپ ءَ بَلد نہ انت بلکیں مُدام چہ وتی واھشت ءُ زھمت کشی ءَ دربُرتگ ئِے، چہ وتی رَدیاں باج بُرتگ ئِے۔ نی من دومی گُشتین ءِ سر ءَ درنگازی کن آں

2- ھمے وڑ ءَ ڈاکٹر پی. ایس. جگدیش کُمار گْوش ایت ” داں وھدے کہ تو وتی ردی ءَ مہ منّ ئے بزاں تو ھچ نہ کنگ ءَ ئے”
چہ اے گُشتین ءَ ھُدامُرزی واجہ جگدیش کُمار ءِ مول ءُ مراد ایش انت کہ تو ردی کن بلے رَدی ءَ رند وتی رَدی ءَ منّ ءُ شون بِہ دے ئِے کہ چد ءُ پد ھما یکیں ردی ءِ پیشامَد مہ بیت، اگاں ترا تئی دوزواھیں سنگت ءُ استادے ترا دلبڈی دیگ ءَ انت کہ جُنزان کن تئی کار باز جْوانین وڑے ءَ دیم ءَ روگ ءَ انت بلے وتی اے کسانیں ردی ءَ شون بِہ دے گُڑا باید انت مردم وتی ھما رَدی ءَ راست کنان ءُ جُنزان کنت ناں کہ ھما رَدی ءَ کور مہ کنت ءُ یکشل ءَ گوں ھما ردی ءَ جُنزان کنت گُڑا ایشی ءَ سومندی نہ گْوش انت بلکیں اے ردی دیمتِر ءَ باز زیانی دنت

3- چہ گڈسری گُشتین ءَ واجہ ھنری پورڈ گْوش ایت” یکجاھی ءَ آیگ سوبمندی ءِ بُنھِشت انت، ھمکوپگ بیگ شُمئے دیمروی ءِ گواھی انت ءُ یکجاہ کار کنگ شُمے باج انت”

بزاں ھنری پورڈ ءِ اے گُشتین ٹیم ورک ءِ بابت ءَ انت کہ اگاں یک مردمے ماں یک گلے ءَ باسکی دار ایت گُڑا ھمے مردم ءِ زمہ واری انت کہ اول گل ءِ مول ءُ مُراد ءَ بزان ایت کہ اے گل ءِ شست چے انت ءُ دومی چہ ھمے گل ءَ چیزے دربارت، ھمے داب ءَ گل ءِ ھر باسک ءِ زمہ واری انت کہ پہ گل ءِ دیمروی ءِ واست ءَ وتی وس ءُ واک ءَ وتی جُھد ءَ برجاہ دار ایت ءُ زیت چہ گل ءِ باسکاں چیزے دربارت۔ بِہ گند ئے چہ اے سَے ئیں گیدی ءِ گُشتیناں یک چیزے پدر انت کہ بنی آدم چہ ردیِاں مہ تُرس ایت بلکیں چہ ردیاں دربرگ ءِ جُھد ءَ کنت۔

نی من وتی نبشتانک ءِ راستیں مول ءُ مُراد ءِ سر ءَ کایان ءُ راج ءَ یک سرپدی یے دے آں کہ بلوچ راج یک زیردستیں راجے پمیشکا آئی ءِ پدریچ ءَ را آئی جند ءِ راجی پجّار، آئی ءِ ماتی زبان بلوچی ءُ براھوی ماں وانگجاھاں وانینگ نہ بنت بلکیں زوراک بلوچ ءِ پدریچ ءَ زورانسری ءَ پارسی، ھندی ءُ سندھی ءَ وانینگ انت۔ نی بلوچ ءِ زمہ وار ایت کہ وتی ماتی زبان ءَ بہ وان ایت ءُ وتی ماتی زبان ءِ زگریں گالاں ماں وتی گُپتاری ءَ بیار ایت۔ چیزے روچ بیتگ کہ بلوچ راج ءِ تہ ءَ ماتی زبان ءِ وانگ ءُ زانگ ءِ یک روژنائیں آشوبے ودی بوتگ کہ چاگِردی رسانکدر ءِ ھر پِڑ ءَ بلوچ وتی ماتی زبان ءَ وانگ ءُ نبیسّگ ءَ انت، بلوچی تندجاھاں ھمروچ بے کساس بلوچی نبشتانک، آزمانک ءُ سرگْوست شِنگ ءُ شانگ بنت کہ بلوچ راج چہ آیانی وانگ ءَ ماتی زبان ءِ نبشتہ کاری ءَ زان ایت۔

چوناھیگا اے آشوب ءِ بُنھِشت لھتیں زبان دوستاں بلوچی وٹس ایپی وانگجاھانی ٹھینگ ءِ سوب ءَ آؤرتگ کہ بلوچ راج ءِ باھندیں ورنا وتی ماتی زبان ءِ نبشتہ ءِ سْیاھگ ءَ بِہ زان انت۔ نی ئیں وھد ءَ کساس دو سد بلوچی وٹس ایپی وانگجاہ ھست انت کہ اود ءَ شپ داں روچ بلوچ راج ءِ مھلوک وتی دزھُورکی ءَ ماتی زبان ءَ وانگ ءَ انت ءُ ھر وانگجاھی گل چہ باسکاں سر ریچ انت۔ اے پہ ماتی زبان ءِ لبزانکی ءِ دیمروی ءَ یک بلاھیں کارے کہ یک زیردستیں راجے وتی راجی زبان ءَ زندگ دارگ ءَ انت۔

بلے بژن انت کہ ھمے وٹس ایپی گلانی بلوچ باسک وتی ماتی زبان ءِ نبیسّگ ءَ سک دلاپ انت بزاں چہ نبشتہ ءِ ردیاں ترس انت۔ البت ایشاں نی کَے سرپد کنت کہ بنی آدم ءَ مُدام چہ رَدیاں دربُرتگ، اگاں ما ردی یے چیزے کن ایں گُڑا ماماتی زبان ءِ نبشتہ دربر ایں بزاں بے نبیسّگ ءُ بے ردی ءَ ھم ھچبر ماتی زبان ءِ ھزمت کنگ ءَ نہ ایں بلکیں وتی ماتی زبان ءِ نبیسّگ ءِ ھیل گِر ایں اگاں گروپ ءِ تہ ءَ سْیاھگ ءِ ردی یے بیتگ گُڑا گل ءِ یک باسکے مارا ھمے ردی ءِ شون دنت ءُ چہ ھمے یکیں ردی ءَ گل ءِ تیوگیں باسک دربر انت ءُ چوناھیگا ءَ راستی وَ ایش انت کہ ما پارسی ءُ ھندی ھم چہ ردیاں بُرتگ، کلاس ءِ چکاس ءُ ماشٹر لٹاں باید انت ما بے ھال مہ بَہ ایں۔

البت بلوچ وتی ماتی زبان ءِ گُپتاری ءَ ابرمی بَلد انت پمیشکا ماتی زبان ءِ وانگ ءَ ھچ وڑیں تکانسری یے مہ بیت ئِے بلے شَر نبیسّگ یک ماہ لوٹ ایت۔ بلوچ ءَ دزبندی انت کہ اگاں شُما ھپت ھشت سال ھندی ءُ پارسی ءِ دربرگ دے اِت گُڑا پہ وتی ماتی زبان ءِ وانگ ءَ ھم ماہ بہ دے اِت گوں۔ بلوچی درونت پیسبُک ءُ وٹس ایپی وانگجاھاں رس انت بس شُما وتی گوانکو ءِ تہ ءَ بلوچی کلیتاک ءُ بزانت بلد ءَ ایرگیج کن اِت، وتی ماتی زبان ءَ وان اِت ءُ وتی سْیاد ءُ وارساں بلوچی وٹس ایپی گلاں بلوچی ءَ بِہ وانین اِت۔ راج ءِ رھشوناں ھم دزبندی انت کہ وتی کلوہ ءُ پیگاماں بلوچی ءَ نبیس انت ءُ وتی گُلیں راج ءِ مھلوک ءَ ھم گْوش انت کہ ماتی زبان ءَ وان اِت انچوشکہ ماتی زبان ءِ وانگ ءَ گوں راج زبان دوست بیتگ، وھدیکہ راج زبان دوست بیت گُڑا ھما راج ءِ مھلوک راج دوست بنت وھدیکہ راج ءِ مھلوک راج دوست بیتگ انت گُڑا ڈیھ دوست بنت ءُ راجی ءِ گلامی آسر بیت۔
بلوچ ھست ءُ میزران بات انت۔ بلوچی زندگ بات، پارسی ءُ ھندی مرگ بات

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

گدار :زندان
(دھمی بھر)

نبشتہ کار: کوبرا بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ھمے مَردّکاں کہ من ءَ ٹیبلءِ سر ءَ تَچّک کُرت چریشانی درایگ ءَ پد دمانےءَ گُڈّ دگہ دو مَردُم آھت۔
من گنوکو اِت آں ۔کہ مرچی گَپے ھست کہ یکے نہ روت دومی کیت۔ باریں چی ءَ؟

یکے کیت جَنت ءُ پُروش ایت ءُ دومی  روت گریئگی بیت۔
جیڑہ چی اِنت۔
زانگءَ نہ اِت آں ۔

اے مَردّک آھتءُ منی دیم پہ دیمءَ اوشتات اَنت۔پد ءَ یکیلے ٹیبلءِ راستیں نیمگءَ ءُ دومی ٹیبل ءِ چّپیں نیمگءَ شُت اوشتات۔ اے دوئیں مَردّک ڈاکٹر اِت اَنت۔

راستیں نیمگءِ ڈاکٹر ءَ را STAITH  SCOPE یے گُّٹءَ لونجان اَت۔ آئی یک دستی یے دستءَ اَت  ءُ دومی ءَ دستءَ کنگءَ سرمہ سر اَت۔

دوئیناناں ڈاکٹری گُد گْور ءَ اَت اَنت، شُنزیں پُونزی پونز ءَ اَت۔
چَپّیں نیمگءِمَردّک زانگ بوت کہ COMPOUNDER یے چی ءَ کہ آئی ءَ را تَشتے دستءَ ات ءُ ودار ءَ اَت کہ کد آئی ءَ را آدگہ مَردّک بُگُشیت ءُ آ چیزاں  دست ءَ دیاں بکنت۔

ڈاکٹرءَ وتی STAITH SCOPE چہ گُٹّءَلَگُشینت ، ھمیشی اسپیتیں گُوشی وتی گُوشءَ کُت اَنت ءُ منی سینگءَ چار ءُ پَنچ جاگہ ءَ چار ءُ ٹّپاس کنگءَ لَگِت۔

ڈاکٹر ءَ COMPOUNDER وتی نیمگءَ لوٹارینت۔ آئی ءَ چہ تَشتءِ تہ ءَ یک کسانیں سیاھیں ٹارچے کشِت ءُ ڈاکٹر ءَ دات، ڈاکٹرءَ ٹارچ منی چمّانی تہ ءخ جَت ، چِدو پَد یک MAGNIFYING GLASS یے زُرت ءُ منی چّماناں پہ شری چارِت اَنت ئِے
دوئیناں یکے دومیءَ گوں اَلّوت کُرت ، نزاناں چے گُشگءَ اِت اَنت۔

ڈاکٹر ءَ دُرائینت:
” آہستہ آہستہ زُبان باہر نکالو ”
من زُبان در کُرت ، ڈاکٹرءَ پُکّی یے زُرت ءُ زُبانءَ چارگءَ لَگِت ۔
من گُشت بلکیں ڈاکٹر زُبانءَ دوچییت بلے اِنّا آئیءَ زُبان ٹانکہ نہ کُرت ءُ چہ تَشتءِ تہ ءَ چہ دارُوئی یے زُرت ءُ زُبانءِ بُرز ءُ جھلاں لگاشگءَ بوت۔
اے دارواں منی دَپ ءُ زُبان سک سُھت اَنت۔
ڈاکٹرءَ منی آستونک لانچِت اَنت ءُ رگاں ٹّپگ ءَ لَگِت ءُ من ءَ سوچِنے جت ئِے۔
کمو گیش نیم کلاکے ءَ پد من ءَ ڈرپّے جت ایش ءُ ڈرپءِ پیپ گوں ھنتکھڑی ءِ آئنءَ پَتات ءُ دوئیں دراھت اَنت۔
اے ڈرِپ ءِ ھلاس بوگءَیک کلاکے سرجم  بوت ۔ڈرِپ کُٹِتگ اَت ۔ ساھتُکے ءَ پد COMPOUNDER آھت ءُ ڈرِپّ چہ دست ءَ کَش اِت ءُ شُت۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

شهداد ءُ اھسان نمیران اَنت

نبشتہ کار: هالد تاج بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

شهداد ءُ اھسان ءَ وتی هک ادا کُرت وتی ماتیں زمین ءِ هاتر ءَ جنگ کُت دانکہ شھید بیت اَنت، وتی گُهارانی ننگ ءِ هاتر ءَ وت ءَ شھید اِش کتگ،ِ شهداد ءُ اھسان دو شریں نودربر بیتگ اَنت وتی هک ءِ گپ هر شھدربرجاہ ءُ مزن شھدربرجاہ ءَ وتی توار چِست کُتگ، هر بلوچ ءِ توار بیتگ انت،
شهداد ءُ اھسانءَ تهنا وتی هاتر ءَ جنگ نہ کتگ بلکیں پورائیں بلوچ راج ءِ هاتر ءَ جنگ اش کُتگ تهنا وتی ماتءُ گُهارانی هاتر ءَ انا بلکیں پورائیں بلوچ راجءِ ماتءُ گُهارانی هاتر ءَ جنگ اش کتگ ، من ءَ ءُ ترا یک مزنیں درسے داتگ اِش ءُ وت شھید بیتگ اَنت.

من ءَ شهداد ءُ اھسان ءِ شھید بوَگءَ پیسر شھدائے پروم ءِ هالءَ سک دل پہ دردی کُتگ اَت شھدائے پروم ءَ مارا یک بلائیں درسے داتگ ،من ءَ شھید نورا ءِ گپ انگت دل ءِ توک ءَ ات اَنت تاں پد ءَ دو روچ پد دگہ هالے سر بیت کے ساجد هُسینءَ هم مارا یلہ کُتگ من کہ اِے هال اِش کُت منی دل چہ توکءَ دوتل بیت ءُ چمّانی ارس ریتک انت ءُ منی هوشءَ من ءَ یلہ دات ءُ من وتی سر پُشت ءَ دیوالءَ تکو دات کمّو دیر ءَ پد من وتی گوانکو دست ءَ کُت ھمے چارگ ءِ هاتر ءَ کہ ساجد چون جنَگ بیتگ؟ من پیسبُک ءَ شُتاں دیم ءَ منی اوّلی اکس ساجد ءِ اتکگ، اکس ءِ سربُر ءَ ھمے نبشتہ کہ ساجد شهید کنگ بوتگ ءُ ساجدءِ لاش سویڈن اُپسالا ءِ کورءِ کر ءَ دست کپتگ منی دستاں کار یل دات ءُ دلءَ مزنیں دردے چِست بیت کہ بلوچ کوم ءَ دگہ یک مزنیں نُکسانے بیتگ.

منی دل انگت ساجدءِ هیال ءَ ات دومی روچءَ شهداد ءُ اھسانءِ هال سر بیت کہ کلات ءُ هارانءِ درمیان ءِ جنگءَ بلوچ راجءِ دو اِستال شهید کنگ بوتگ ھما اِستال ھمایاں وتی گُهارانی ننگءِ هاتر ءَ وتی وانگ یلہ داتگءُ دیم پہ کوهءَ سر کشتگ ءُ ھمے پدر کُتگ کہ دژمن بلوچ راج ءَ مجبور کنگ انت پہ جنگ کنگ ءَ، اگاں ھمے وڑ دژمن بکنت گڑا بلوچانی کر ءَ راه ھمے یکّین اِنت هر بلوچ انکلاب کار ایت.

شهداد ءُ اھسان من شُمے رنگیں جواناں سلام کناں شُمے نام تاں کیامت ءَ بلوچ راجدپتر ءِ توک ءَ ایر بنت شُما نمیران اِنت.

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

دھکان روزی کَد سرپد بیت؟

نصیر بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

دھکان روزی ءِ میتگ ءَ چَہ ابید آئی ءِ کر ءُ کَش ءِ میتگ سبز ءُ آباد اَنت، وش ءُ وشھال اَنت، اِلم ءُ زانت ءِ پڑ ءَ باز دیمروی اِش کرتگ، پرچاکہ ھما میتگ ءِ کماش ءُ دھکاناں وتی ڈگارانی سر ءَ جھد ءُ جپاکشی کرتگ، شپ ءُ روچ وتی ڈگارانی سر ءَ جھد کرتگ کہ مئے ڈگار آباد بہ بنت وھدے کہ ڈگار آباد مہ بنت گڑا مئے میتگ چوں دیمروی کرت کنت، پرچاکہ میتگ ءِ وشھالی ءُ دیمروی گوں میتگ ءِ ڈگاراں بندوک اِنت.
دھکان روزی ءِ کَش ءُ کرّ ءِ میتگ ھم روزی ءِ میتگ ءِ وڑ ءَ پدمنتگ ءُ ویران بوتگ اَنت بلے آوانی بن کماشاں وتی میتگانی پدمنتگی پھم اِتگ اَنت کہ بید ء ڈگانی سر ءَ جھد ءُ جپا کشی ءَ دگہ راہ ءُ درے نیست، اگاں ھَور بوتگ یا نہ بوتگ بلے آواں وتی ڈگارانی سر یلہ نہ کرتگ، پد ءَ آوانی یک مزنیں زانتکاری یے اے بوتگ آواں وتی میتگ ءَ دربرجاہ ءُ نادراھجاہ پچ کرتگ دانکہ مئے میتگ گیش دیمروی بہ کنت، وتی بازیں نودربرے آواں مزن مزنیں شھراں پہ وانگ ءَ دیم داتگ دانکہ آ بوان اَنت ءُ مئے میتگ ءَ ھما شھرانی ور ءَ دیمروی دات بہ کن اَنت، پرچاکہ آواں زانتگ اَت اگاں مروچی مزن مزن شھر آباد اَنت گڑا آ اِلم ءُ زانت ءِ برور اِنت.

اگاں مروچی آوانی میتگ ءَ ھَور بیت یا نہ بیت بلے مَشین ءُ ایدگہ شَیاں چَہ ڈگار کِشت ءُ کشان اَنت بلے دھکان روزی ھم ھما وشھالیں میتگانی ھمساھگ اِنت، ڈگار ئِے ھم چَہ آوانی ڈگاراں شرتر اَنت بلے مزنیں بژن یا بدبھتی ءِ گْوش ئے، آئی ءِ جند ءِ ءُ میتگ ءِ مردمانی تہ ءَ اِلم ءُ زانت نیست، اگاں ھَورے بیتگ ڈگار کمو آباد بنت گڑا ھمے پَسھلاں زور اَنت ءُ دل اِش وش بیت مارا باز رس اِتگ، نا میتگ ءَ دربرجاہ ءُ نادراھجاھے ھست نا دگہ وش ءُ وشھالی یے، میتگ انچوش اِنت کہ لشکر جتگ بہ بیت.
دو سے مَشین اِش ھست برے شر ءُ برے ھراب، ڈُک ڈُک ءَ وتی وھد ءِ تِیلانک دیگ ءَ اَنت،دھکان روزی ءِ میتگ ءِ مردم آبادی کن اَنت بلے ھما آبادیانی سر ءَ جھد ءُ جپاکشی نہ کن اَنت گیش پَسل بیماریانی آماچ بنت ءُ سَڑ اَنت، مدام بچار بیماز اِش سُھرروتانی آماچ اَنت یا گَلہ ءُ جَواناں رتی ءَ گِتگ، پرچاکہ دھکان نابلد اَنت ءُ سرپدی اِش نیست اے بیماریانی دیم ءَ چوں بوشت ایں، اے سرپدی اِش ھم نیست کہ اے بیماریانی اِلاج ءِ واستا اِلم ءُ زانت لوٹ اِیت، اے پَسِلانی نادراھی ءِ الاج کنگ ءَ ھم ڈاکٹر ھست بلے اے ناسرپد چے زان اَنت کہ پَسِل ءُ جناورانی واستا ڈاکٹر ھست، پرچاکہ آ انگت مردمانی ڈاکٹر ءَ چَہ زبھر اَنت، انگت ھما وھدی دَور ءِ تہ ءَ زند گُوازینگ ءَ اَنت، بلے انگت دھکان روزی گوں وتی میتگ ءِ مردماں وش اِنت کہ مارا کمو زر رس اِتگ، بلے اے سُد ءَ نہ اَنت کہ مئے ھمساھگ کجا سر اِنت ءُ اما کجا پشکپتگ اَنت، چَہ اے زانت زانگ ءَ دوسد سال پُشت ءَ اَنت بلے پَٹاک ءُ گپ ءَ چَہ درستیں میتگ ءِ مردماں دیم ءَ اَنت، اے بدبھتاناں اے سما نیست اما روچ پہ روچ پدمنتگ ءُ پُشت ءَ روان ایں، برے زھگ اِش پہ گُژن مران اَنت ءُ برے بیماری ءِ آماچ بوان اَنت، اے بدبھتانی یک مزنیں جیڑھے ایش اِنت کہ تپاک نہ اَنت، پمیشکا مروچی پدمنتگی ئِے آماچ اَنت .
اگاں دھکان روزی وتی میتگ ءِ دیمروی ءَ لوٹ اِیت گڑا اِلم ءِ پِڑ ءَ گیش جھد بہ کنت نا کہ وتی میتگ ءِ مردماناں برد ءُ کوڈال بڈ بہ دنت ءُ پد ءَ اے ڈگارانی سر ءَ برو اَنت ءُ مزان اَنت مارا ڈگار چوں کار کنگی اَنت ، دومی تپاکی ودی بہ کنت.

نہ زان آں دھکان روزی کَد سما کنت ءُ ایدگہ میتگ ءِ وش ءُ وشھالیاں پوہ بیت ءُ دیمروی ءِ راہ ءَ جنزان کنت، بلے من ءَ اوست نہ کنت کہ اے کماشیں روزی سُد بہ کنت، بلکیں میتگ ءِ ورنائیں دھکان سرپد بہ بنت ھاں بلے چوناھا دھکان روزی گوں میتگ ءَ بیگواہ بوان اِنت.