TBP Balochi

نبشتانک: آزمانک ءُ مھر

نبشتہ کار: اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

چوناھیگا منی جند ءَ چوشیں بودشتے نیست کہ آزمانک ءِ سر ءَ گپ بہ کناں بلے ھما مھروانیں استاد ءُ آئی ءِ شھسسائیں سوج ءُ پنتانی زور اَنت کہ من ءَ لبزانک ءِ ھمک پِڑ ءَ ھمراھداری کنگ ءَ اَنت بہ گندئے منی نبشتہ کرتگیں گالانی تہ ءَ نزوری مان اِنت بلے جھد ءُ جپا ءَ وتی کَچ ءُ کساس ءَ گپ کرتگ اگاں چہ لبزانی ردماں نزوری یے ھست ءُ وانوک ءُ سرپد کنوک الم من ءَ سوج ءُ سوھو بہ کن اَنت –

آزمانک ءُ مھر ءِ سیادی مروچیگینے نہ اِنت، بلکیں اے ھردو ھما روچ ءَ چَہ یکے دومی ءِ دروھگ ءَ اڑ اِتگ اَنت، وھدیکہ ابرم ءَ مھر ءِ سھرائی ءِ جزبگ بنی آدمانی دل ءَ ودینتگ –

ھمے سوب اِنت کہ آئی ءَ وھدے آزمانک ءِ نبشتہ کنگ بندات کرتگ گڑا اولی ھُنر کہ آئی ءِ سان ءَ بُڈ اِتگ ءُ آئی ءِ کِسو دراتکگ ھمے مھر ءِ جزبگ بیتگ -ایرادی ءَ دیمروی ءِ زبان ءِ جاہ ءَ ند ءَ زُرتگ ءُ مھر ءِ آشوب ءَ رودینتگیں داستان تاکانی سر ءَ پُرکرتگ ءُ مارا رسینتگ اَنت –

آئی ءِ رنگ ءَ رنگی ءِ رنگاں ھمک گام ءَ مارا وتی شیدائی کرتگ ءُ انگت ما ءُ مئے آزمانک اے سھرائی ءَ آزاد نہ بیتگ ایں –

اے منّگ ءَ پد آزمانک ءُ مھر یکے دومی ءِ نزیک نزیک ءَ دو ھژدری ئیں چیز جوڑ بیتگ اَنت، آزمانک ءِ ازمی بارہ ءَ لھتے نبشتہ کنت وھد مھر ءُ آئی ءِ آزمانکانی ٹپاسی ءِ چارگ ءَ ترندیں چارانکی ھم ھژدری بیت –

بلے آئی ءِ سر ءَ ترندیں چارانکی یا آئی ءِ بارہ ءَ نبشتگی مانایاں ھررنگ ءَ نہ اِنت کہ آزمانکانی مھر ءُ آئی ءِ لھتے بند ءُ ردانی سر ءَ ٹپاسی کن ایں آ کجام ھم گنوک داب یا آسری ءُ زانت ءُ زانش ءِ بھرانی روتگ ءُ ھُنڈال بنت، ءُ نانکہ اے سرپد بیگ ءُ سرپد کنگ ھژدری اِنت کہ مھر ءِ جتائیں رنگ ءُ دروشماں چَہ کجام آزمانک کم اِنت ءُ کجام بنگپ گیش اِنت-

ازم ھر ھما چیز ءَ وتی اندر ءَ جاگہ دنت کہ کجام ناں کجام رنگ ءَ ڈولڈار جوڑ بیت ءُ کجام چیز ءِ ڈولڈار بیگ وت آئی ءِ پیش کنگ ءِ سنچ ءِ دارگ بروبری اِنت –

ھمے سوب اِنت کہ اد ءَ گْوشگ ھژدری اِنت مھر ءِ کجام ھم جوانیں جزبگ یا اندامانی پَھلیگ آزمانکانی بنگپ جوڑ کنگ شر رنگی ءُ بدرنگی نہ اِنت، بلکیں راستی ایش اِنت کہ ھمک جزبگ بس وتی جتائیں سازمان یا لبزانی ھمراھی ءَ آزمانک ءِ ڈولڈاریں ندارگ ءَ پیداگ کرت بہ کنت، ءُ اے لبزانی پریچگ ءَ ازمی رد ءُ بند گْوشت کن ایں –

آزمانکاں گیشتر ھما مھر پیش کنگ بنت کہ چو لس وڑ ءُ پیماں درستاں گیشتر دلدوست ءُ دلپروش ھم سرپد بنت –

یک شکر ورنا ءُ پُرجانیں بچکے نہ دیتگیں یک جنکے ءِ آشِک اِنت – اِشک ءِ ھمے آزمانک اِنت کہ ھر ھما راج ءَ وتی بنداتی سما ءَ بہ گر وتی زانت ءُ پلگارگ ءِ دیمروی ءَ داں سر بیگ ءَ اے چکرویانی تہ ءَ وت ءَ اڑینتگ –

ھمک ھما راج کہ اے وڑیں دلپروشیانی تہ ءَ گار بیتگ اَنت ءُ آئی ءَ وتی مستریں شرکاری سرپد بیت- ھر ھما راج ءَ بس ھما مھر ءَ وتی ءُ دنیا ءِ مستریں اندری گپ سرپد بیتگ اَنت –

بلے ابید ھما ھیال ءِ تپاک بیگ ءَ جتائیں راجاں ھما وڑ ءَ ھما اِشک ءِ درانگازی کرتگ آ یک دومی ءَ چَہ جتا اِنت ءُ ادب ءَ راستی ءُ آزمانکانی جوانتر ھما ایراد ءَ یکے ءَ چَہ گیش دلدوستیں دروشمے زُرتگ –

اِشک یا گیشتریں راستیں لبزاں، بچک ءُ جنک ءِ مھرانی اولی درشانی ادب ءَ ھما رنگ ءَ بیتگ کہ ھم تبکی یا (clasaic) گْوشت ءُ توار جَت کن ایں –

آزمانکاں ھم تبکی ءِ مھر ءِ جزبگ یکے ءَ چَہ گیش یک سھرائیں رنگ ءُ پیمے ءَ درانگاز بیتگ، بلے ازمی رنگ ءُ ریشگاں ھما وڑیں آزمانکانی واستا لھتے المی گپ جتگ کہ آیانی بنریشگ ءَ ابید کجام آزمانکانی ھم تبکی ءِ مھر ءِ ٹِک ءُ نشاناں اسر پیداگی ھر وڑ ءَ نہ بیگ اِنت -ھم تبکی آزمانکانی مستریناں چَہ اولی روتگ آئی ءِ پھک دامنی اِنت، اے پھک دامنی آشِک ءُ دردانک ءِ زات ءَ ابید وت آیانی دیم ءَ پِر تَرّوکی وران کنت ءُ کپ ایت –
ً
مھر ءِ دام ءَ کپتگیں اے آشِک ءُ دُردانک وتی جوانی ءَ داں مھر ءِ نام ءَ بے شناس اَنت بلے مھر ءِ ھنڈال آئی ءَ ابرمی ءَ آئی ءِ پیداگی ءِ وھد ءَ رگ ءُ بندانی تہ ءَ ھوار بیتگ اَنت، ھمے واستا آئی ءِ سما ءُ سنچ گام گام ءَ اے چیری ءِ راستی ءَ چہ شناس بیان بیت –

ھردوکاں وتی واستا یک اِبادتے ءِ رنگیں مھرے ءِ شوھاز بیت اِنت ءُ ابرم آیانی ھمراھداری ءَ کنت ءُ سرگردانیں آشِک ءُ دُردانک ھروھد ءَ یکے دومی ءَ دیداری کن اَنت ءُ چریشی ءَ پد جھان ءِ سرجمیں لِزت آیاں بس وتی مھرانی تہ ءَ دست کپ اَنت، آ بے تواریں ابرم پسھی ءَ داں بے تواری ءِ ھمراھی ءَ آیانی دل ءُ لاپاں درک درکے ءَ سُران کنت، کہ آئی ءِ جتائیں رگ ءُ بنداں داں انیگ ءَ مھر ءِ بے تواری ءِ برمش آگُریتگیں گوشانی تہ ءَ آڈھورینی ءِ رنگ ءَ یکوئی توار جنان کنت، آیاں گوں ھمتوار بیت پُلانی سرپتگیں وشبو ءُ نوک ترکّ اِتگیں گلاب رنگانی سھب ءِ روچ ءَ چم پچی ءِ ٹک ءَ گوں روژنا بیان بنت –

ما گْوش ایں مھر ءِ داستان ءَ سابیہ ءَ چَہ سُمیہ ءُ مراد ءِ نرم نرمیں امبازانی ءَ یکے دومی ءِ کُٹ ءَ واب کپان اَت ءُ مھر ءِ واب ءَ سر ءَ ھنچُش ژند ءُ پندی ءِ بے تواری ءَ درچکانی تاک یکے دومی ءَ مُشگ ءُ چریتانی چِرت چِرت ءَ ابید شپ ءِ تھاری ءِ دمبرتگی اَت – ءُ اے ھمتبکی مھر ءِ کہ روچ ءِ ٹِک ءَ تْروم کرتگیں پُل ءِ شھم کنوکیں برانزانی ءَ بندات بیتگ اَت، بلے گشاد ءُ لیمرتگیں چھرگ اَت، روژنا بلے بےتوار اَت، رنگین اَت بلے پُر ایمن اَنت روچ ءِ رژن ءِ ھمراھی ءَ گاماں ایر کنان اَت دیم ءَ روان اَت –

ھمتبکی مھر ءَ ھما کساس لیمرتگیں چھرگ ءُ جزبات ءِ گوست ھنچُش مان اِنت آئی ءَ چَہ گم ءُ رنج ءُ ھونانی تہ ءَ باز کم اے وڑیں وھد بنت، ھرکجا کہ اے وڑیں مھر ءِ روژنا ءُ وشیانی ھست اِنت – الم اے وشی ءُ روژنایانی ھڈ ءُ بند ھوار اَنت، بلے بس یک لھتے دمانانی واستا آ ھمے واستا کہ دلانی تہ ءَ درکگ ءَ گیش ترندی بہ بیت،

دو مھر کنوکیں مھر ءِ نام ءَ گران گران ءَ آئی ءِ سر ءَ کربان بہ بیت ءُ چاروکانی واستا اے آزمانک یک نمیرانیں کارستے ءِ کلوھے بہ بیت –

ھمتبکی مھری آزمانکانی نبشتہ کنگ ھمے واستا مشکل اِنت آزمانکار ءَ یکے ناں بلکیں بازیں گپ ءُ ردمانی ھیال کنگ لوٹ اِیت پرچاکہ آئی ءَ لس دنیا ءِ دْروشم ءَ برزتر کنگ ءُ یک ھنچیں دنیایے ءَ برگ ءُ پیش کنگ لوٹ ایت کہ اود ءَ آ وت سرپد نہ اِنت ءُ ایشی ءَ ابید لوٹ ایت کہ دومی ءِ دل ءَ چہ ایشی ءَ بہ نادین اِیت دومی مشکلانی وھد ءَ گوست ءِ ایرکرتگیں وھد دیم ءَ کیت کہ ایشی ءَ ھر وڑ ءَ ھما جزبگ ءَ کہ مھر ءِ رندگیری کنگ لوٹ ایت کہ آئی ءِ کَش ءُ گوراں آ جاڑیگ بہ بیت –

راستگیں رنگانی بند ءُ کید کنگ بس یک مزنیں ازم نگارے ءِ کار اِنت

ھمتبکی مھرانی آزمانکاری ءِ درستاں چَہ مستریں المی چیز ایش اِنت کہ وتی جزبات ءِ سر ءَ جھلانکیں ھیال بہ دار اِیت پرچاکہ اے وڑیں آزمانک ھما وھد ءَ سرجمیں اَسر ءَ پیداگ کُت کنت کہ وانوکانی جزبات ءَ جوش ءُ ترندی پیداک مہ بیت آسر سُبک سُبک ءَ گیش بیان بہ بیت ءُ داں گڈی ءَ ھنچیں رنگے ءَ برز روان بہ کنت کہ جزباتی جوش وتی سرجمیں رنگ ءَ پجاہ بیار اِیت –

اے وڑیں آزمانکانی مِسال یک ھنچیں زِرے ءِ پیم ءَ اِنت کہ آئی ءِ لیول بُرز اِنت بلے ساپ ءُ سُلو اِنت آپ آئی ءِ کَچ ءَ چَہ گیش اِنت –

اے ساپ ءُ سلوئیں آپ سبک سبک ءَ وتی چولانی تہ ءَ لُھڑاں لُھڑ گران بیت ءُ زِر ءِ لمب ءَ رَس اِیت ءُ وتی چیر ترّ اِتگیں جوش ءَ زِر ءِ لُھڑاں ھوار کنت -جوش ودی بیت بلے آئی ءَ چَہ مستریں زورے آئی ءَ زُونڈانی چیر ءَ کنت –

نِی بیا بہ چار کہ اے وڑیں آزمانکانی وڑ ءُ پیم ھمے داب ءَ بنت – آزمانک ءِ ھلاسی ءَ وانوک وانان کنت ءُ جزبات ءِ سر ءَ گیش ءَ چَہ گیش اَسر کپ ایت بلے آزمانک ءِ گوستگیں اَسر ھما جزبات ءَ زور دنت ءُ زونڈانی چیر ءَ گار کنت –

راستی یے کہ اے مزنیں ازم کاری ءِ ردانکانی ودی کنگ یک لَچی داسی ئیں گُنگ دامیں مردمے ءِ کار نہ اِنت ھمے سوب اِنت کہ ھمتبکی مھر ءِ آزمانک ھمک ادب ءِ تہ ءَ کساس کمی ءِ بروبری اِنت

منی زانت ءِ رِد ءَ بلوچی ءِ آزمانکاری ءِ تہ ءَ من ءَ واجہ ناگمان ءِ آزمانکانی تہ ءَ چوشیں کم ءُ گیشیں ھیال دیم ءَ کپتگ اَنت –

مھر ءِ ھما جزبگ کہ آزمانکاں لس رنگ ءُ دروشم ءَ کارمرد بنت کہ آ آشِکی ءِ نیت ءَ اَنت آشِکی آزمانک یا ھمے وڑیں آزمانک کہ کجام ناں کجام رنگ ءَ آشِکی ءِ جزبات ءِ نیمگ ءَ بارت بلوچی ءَ ھم کم ءُ گیش بزانکہ نہ بیگ ءِ بروبری ءَ اِنت اے آزمانک ھم لس آشِکی آزمانکاں کجام رنگ ءَ ھم جتا بیت اِنت، اشانی جِنک ءُ بچک باز جتائیں رنگاں دومی ءَ چہ جوان ءُ شوکتر بنت-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت

نبشتانک: تامُر زالبولانی سَسّا

نبشتہ کار: داد بلوچ شاشانی

دی بلوچستان پوسٹ

دْرستاں چَہ ساری من ھما سنگت ءِ منّت ءَ گِر آں کہ آئی ءَ اے تامُر ءِ ڈس منی سر ءَ راہ دات من ءَ گْوشت ئِے تئی ھم ھیالیں تامُرے الّم وھد کَش ءُ بچار ئِے ترا الم دوست بیت ۔ من پمیشکا آ سنگت ءِ منّت ءَ سر ءَ زُرگ ءَ آں کہ سنگت ءَ انچو مردُمانی تھ ءَ من ءَ در چِت ءُ تامُر ءِ ڈس پہ من ندر کُت۔۔
بیا اِت نوں تامُر ءِ سر ءَ گپ کن اِیں ۔ اے تُامر ءِ نام اِنت ۔
زالبولانی سَسّا ( la source des femmes) ( عین النسا )
من ءَ اے تامُر سک دوست بوت۔ اے تامُر پہ زالبولاں شَریں کُلوہ ھم چوناھیگا پہ ھر آشوبی سَسّا ھیال ءُ جُھد کار ءَ شَریں کُلوھے وشیں دابے ءَ کار کنگ بوتگ اے تامر ءِ سر ءَ اے تُامر گیش گوں مئے چاگرد ءَ ھم دپ اِنت مئے چاگرد گیش ھمے رنگ اِنت ما بلوچان پہ یک شَریں کُلوھے
اے تُامُر ءِ مستریں کارست جنکے نام ئِے لیلا اِنت،
لیلا شھر ءِ جنکے، لیلا ءَ را کساس پازدہ سال ءِ وھد ءَ گوں بچکے ءَ مِھر بیت بے کساس مِھر بیت ۔ بلے بچک وتی کھول ءِ دوست کُتگیں جنکے ءَ گوں سور کنت ۔ لیلا چَہ بچک ءِ اے کار ءَ سک دل پْروش بیت چَہ مِھر ءِ نام ءَ بد دل بیت پد ءَ لیلا ءِ سور گوں کوھستان ءِ بچکے ءَ بیت بچک کمو واندہ بیت ھما میتگ ءِ اُستاد ئِے گوں ۔
کوھستان ءَ زالبول بے کساس ایردستیں زندے گْوازینگ ءَ اَنت اُود ءَ مردیں شپ ءُ روچ نشتگ اَنت ورگجاھے ءَ ھچ نہ کن اَنت ورگجاھے ءَ دیوان ءُ گپ ءُ رَپ اِنت ٹھک ءُ کندگ اِنت ۔
زالبول بزگ کوھانی بے رائیں گَٹ ءُ گَران پہ آپ ءَ رو اَنت بالٹیں ءَ کوپگ ءَ کن اَنت آپ کار اَنت دار ءَ انچوش پہ آزابی گِس ءَ سرجمیں کار ھر وڑیں کہ کار اَنت زند گْوازینگی زالبول کن اَنت اِش ۔
ھمے رنگ ءَ چُشیں زالبولے نیست کہ کوھانی تھ ءَ آپ ءَ روگ ءَ دہ ، ھشت ، یا ، شش زھگ دَور اِش نہ داتگ اِش لاپ پُرّی ءَ گوں بالٹین ءَ کوھانی گَٹاں کَپتگ اَنت زھگ ءَ چَہ زبھر بوتگ اَنت ۔
لیلا ھم ھمے رنگ ءَ وتی زھگ ءَ ھمے کوھانی باھوٹ کنت ۔ لیلا ءِ کھول ءِ مردُم ھمے سرپد بنت لیلا ءَ زھگ نہ بیت لیلا سنٹیں جنین ئِے ۔۔
یک روچ ءِ لیلا ءِ دیم ءَ یک لاپ پُرّین زالبولے گوں آپاں شِتّر وارت ءُ کَپ اِیت بزگ چَہ زھگ ءَ زبھر بیت گُڑا لیلا ءَ سک درد بیت لیلا آشوب آرگ لوٹ اِیت ۔
چوناھیگا مردُمانی بدبھتی ھمیش اِنت آ بے کساس ایردست کنگ بوت اَنت آیانی ھیال ءُ پِکر ءَ ھمے گپ نادینگ بیت کہ من وَ ھمے واست ءَ اے اِمروز ءَ ودی بوتگ آں کدی وتی ایردستی ءَ نہ مار اِیت اگاں کسے بُہ گْوش اِیت تو ایردست کنگ بوتگ ئے ترا اے امروز ءَ پہ اے کار ءُ کِسب ءَ یا پہ ایردستی ءَ آرگ نہ بوتگ ترا ھر وڑیں آجوئی دیگ بوتگ پد ءَ تو ایردست کنگ بوتگ ئے بَلے انگت آ مردُم اے گپ ءَ باور نہ کنت ھما مردُم ءَ وتی بد ءُ دُژمن سرپد بیت کہ آ سرپد کنگ ءَ اِنت ئِے ۔
ھمے رنگ ءَ لیلا انچو کہ گوں کوھستان ءِ زالبولاں وتی آجوئی ءِ بارو ءَ گپ کنت گُڑا کس منّگ ءَ تیار نہ بیت لیلا زالبولاں گْوش اِیت ھر جنین وتی مردانی بگیری ءَ زھرشانی بہ کنت ۔ ھر کس گْوش اِیت ما وتی مرداں دلگران کُت نہ کن اَنت ما مردانی دیم ءَ چُشیں گپ کُت نہ کن اَنت مارا ھمے وڑ ءَ وتی زند دوست اِنت ۔
لیلا ءَ گوں تھنا یک پیر زالے ھمراہ داری کَنت لیلا ئِے ھر گپ ءَ گوں دل ءِ جُھلانی ءَ تپاک کنت ھر وڑیں جیڑھانی گیش ءُ گیواری ءَ ھمراہ داری کنت ۔
اے کوھستان ءِ مردُم سرجم ءَ مُسلمان اَنت زَگریں نمازی اَنت ۔
اے تامُر ءِ تھ ءَ ملایانی ھم بلائیں دستے ماں ملا گوں وتی پتواہ ءُ ھدیسان ءُ رِشواتاں ھر کُجا گوں اَنت ۔
بلوچی ءَ بتلے گْوش اَنت۔۔۔ گونو تو گون ئے ؟
آ گْوش اِیت ۔۔۔ ندر آں من گون آں ۔
ملایان چُشیں جاگھے نیست کہ وتی بھر نہ گِیپتگ ۔
بہ بکش اِت من چَہ بُن گپ ءَ در شُت آں ۔
زالبول کہ زھرشانی کن اَنت زالبولانی زھرشانی ھمیش اِنت وتی مرداں گوں وش وابی نہ کن اَنت دانکہ مرد وت پہ آپ ءَ کوہ ءَ نہ رو اَنت یا آپ ءَ میتگ ءَ نَل ءُ پیپ نہ کن اَنت نہ یار اَنت ما وتی زھرشانی ءَ یک شلا برجم دار اَنت ۔
زالبولانی دیوان گُد ءِ شُتگ ءَ کہ کوہ ءَ رو اَنت ھما داں بنت نوک نوکیں رھبند سازگ بیت مردانی رِکّ ءُ ھُنرانی سر ءَ گپ ءُ تران ءُ شَور ءُ سَلاہ بیت ۔
لیلا ءِ مرد گوں لیلا ءَ ھمراہ داری کنت ءُ لیلا را دیم ءَ روگ ءَ پہ کسانیں دلبڈی یے دَنت بلے گیش وش نہ بیت لیلا ئِے اے کار ءَ ۔
یک روچ ءِ لیلا ءِ مرد روت میتگ ءِ ھما رھشون ءِ کِرا کہ گچینکاری ءِ وھد ءَ وادہ کُتگ ئِے کہ من شُمے میتگ ءَ آپ ءُ بجلی آدگہ آسارتیان دیاں ۔
بلے پد ءَ بزگ چو مئے بلوچانی وڑ ءَ دست ھالی ءَ واتر بیت ۔ شاہ دربر ءِ سرکماش لیلا ءِ مرد ءَ چَہ نْوکری ءَ دَر کنت کہ تو زھگاں ردیں سرپدی دیّگ ءَ ئے اے سرپدی کہ تو دیّگ ءَ ئے پہ اے میتگ ءَ آھوکیں روچ ءَ آزابی یے بنت ۔
لیلا ءِ ھما مِھر کہ کسانی ءَ لیلا ءِ مِھر بوتگ آئی جن آرا یل کنت آ بچک پد ءَ پہ لیلا ءَ سرجنان بیت ءُ لیلا ءِ میتگ ءَ وت ءَ کار اِیت ءُ سر کنت ۔ وتءَ یک نبشتانک کارے گْوش اِیت ءُ پَٹ ءُ پول والائیں سانئیں دانے ھم گوں گْوش اِیت من لُولُکانی سر ءَ پَٹ ءُ پول کن اَنت ءُ نبشتانک نبشتہ کن اَنت ۔
یک روچے لیلا ءَ لوٹائین اِیت کہ من شُمے مَدت ءَ کن آں لیلا روت گند اِیت کہ اے منی ھما مِھر اِنت گُڑا لیلا نند ءُ نیاد ءَ ھچ وڑ ءَ ساڈی نہ بیت ۔ بچک ھم یل نہ کنت ئِے ھر کُجا لیلا روت بچک رند ءَ روت ۔ یک شپے لیلا وتی مرد ءَ ھال دنت کہ اے بچک منی کوھنیں مِھر اِنت اد ءَ پہ منی گندگ ءَ اَتک ءَ مرد گُڑا گوں لیلا زھر گیپت ئِے لیلا ءَ گْوش اِیت تو رَد داتگ مارا نوں مہ نند اِد ءَ بُرو
لیلا ءُ ھما پیرزال وتی جُھد ءَ گوں ایماندار بنت ءُ ھر وڑیں سکی ءُ سوری ءَ گوں دل ءِ جُھلانکی ءَ وش اَتک کن اَنت بلے برجم دار اَنت ئِے وتی زھرشانی ءَ یک شلا دار اَنت۔
گُڑا یک روچے ھما بچک لاچار بیت پہ لیلا سرکار ءِ بگیری ءَ یک نبشتانک ءِ نبشتہ کنت ءُ ھالتاک ءَ شنگ کنت ئِے سرکار لاچار بیت ءُ میتگ ءَ آپ ءُ آسراتی دَنت میتگ وش ھال بیت ءُ لیلا گوں وتی ھمراھاں شات مانی کنت.

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت