TBP Balochi

دی بلوچستان پوسٹ

سر بیتگیں ھالانی رد ءَ کیچ ءَ حیات بلوچ ءِ کوش ءِ بگیری ءَ لس مردمانی نیمگ ءَ روانک کشگ بیتگ –

روانک کیچ ءِ بنجاھی شھر تربت ءِ جتا جتائیں جاھاں پند جنان بیتگ ءُ شھید فدا اھمد چار راہ ءِ مُچی ءِ دروشم ء مُچ بیتگ –

روانک ءَ زالبول، چُک ءُ نودربراں ھوار بازیں کچے ءَ مھلوک ءَ بھر زرتگ ءُ زھرشانی کرتگ –

روانک ءَ بھر زیروکیں مردماں مچی ءَ تران کنان ءَ گْوشت کہ حیات بلوچ یک نودربرے بیتگ کہ آئی ءِ دست ءُ پاد بندگ بیتگ ءُ دگ ءِ سر ءَ تیرانی آماچ کنگ بیتگ –

آیاں گْوشت کہ اے زونسری ءِ بلوچانی وانندھیں مردماں گچین بہ کن ءُ بہ کُش پد ءَ کَسے ءِ گوشاں مورے ھم سما مہ کنت، آیاں گوشت کہ حیات بلوچ کراچی ءِ شھدربر جاہ ءِ یک نودبرے بیتگ ءُ وتی موکلانی وھد ءَ لوگ ءَ اتکگ ءُ پِت ءِ کوپگ بیتگ بلے آ چہ وتی مچانی تہ ءَ کشگ بیتگ ءُ آئی ءِ دست ءُ پاد بندگ ءُ دگ ءِ سر ءَ پہ زانت تیرانی آماچ کنگ بیتگ-

روانک ءَ بھر زیروکیں مردماں گوشت کہ ما چُش نشت نہ کن ایں کہ ھمک روچ مئے ورنائیں وانندھاں دگانی سر ءَ بہ کُش ءُ چگل بہ دینت ءُ آیاں گوشت کہ بلوچستان ءَ چوشیں زورواھی بند کنگ بہ بنت ءُ بلوچانی ورنایاں ناوشی ءِ نیمگ ءَ بہ رکین اَنت اگاں اے آس ھر بلوچ ءِ گدان ءَ سر بیت کنت –

زانگ بہ بیت سیزدہ اگست ءَ تربت ءِ دمگ آپسر دگ ءَ پاکستانی پوج ءِ سر ءَ بیتگیں تراک ءَ پد پاکستانی پوج ءَ حیات ء مرزا چہ وتی باگ ءِ تہ ءَ کَشکُان کرتگ ءُ دگ ءِ سر ءَ آؤرتگ ءُ تیرانی آماچ کرتگ ءُ کُشتگ –

حیات بلوچ ءِ کوش ءِ ھلاپ ءَ پنجگور، شال ءُ کراچی ءَ ھم گوستگیں روچ ءَ نودربرانی نیمگ ءَ زھرشانی کنگ بیتگ –

زھرشانی کنوکیں مردماں سرکاری مزنیں ادارھاں چہ لوٹ کرتگ ءُ گوشتگ کہ بلوچستان ءِ جاورانی نگیگ کنوکیں مردمانی گر ءُ دار ءَ بہ کن اَنت ءُ بلوچ نودربرانی کوش ءَ بند بہ کن اَنت –

ھمے وڑ حیات بلوچ ءِ کوش ءِ بگیری ءَ بلوچستان ءَ بندوکیں سیاسی ءُ چاگردی مردماں پدردی درشان کرتگ ءُ گوشتگ کہ ریاست ء پاکستان بلوچانی ورنائیں بچاں کُشگ ءُ بیگواہ کنگ ءَ اِنت باید انسانی ھکانی ادارہ بلوچستان ءِ جاورانی نیمگ ءَ وتی چماں بند مہ کن اَنت –

دی بلوچستان پوسٹ

سر بیتگیں ھالانی رد ءَ پسنی ءَ شھدگ ءَ شتنگی ءِ ھند ءَ کراچی ءَ چہ تمپ ءَ رؤکیں کوچ وئیل ءِ آماچ بیتگ چریشی ءَ چہ نُھ مردم زدگ بیتگ اَنت –

گیشیں ھالانی رد ءَ مروچی سھب ءَ کراچی ءَ چہ تمپ ءَ مساپر بریں کوچ ال واجد پسنی ءَ شھدگ ءِ سر ءَ وئیل ءِ آماچ بیتگ ءُ نُھ مردم زدگ بیتگ اَنت –

لیویز بنشون ءِ رد ءَ کوچ ٹائر ترکیتگ ءُ چریشی ءَ چہ کوچ وئیل ءِ آماچ بیتگ –

لیویز بنشون ءِ رد ءَ وئیل جاہ ءَ پہ کمکی ءَ پھزدار سر بیتگ اَنت ءُ زدگ بیتگیں مردم گوادر ءِ ھسپتال ءَ برگ بیتگ اَنت –

زانگ بہ بیت گوستگیں روچ ءَ لورالائی ءَ ھم دو گاڑیانی ٹکر ورگ ءَ پنچ مردم بیران بیتگ اَت –

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچستان ءِ دمگ لورلائی ءِ نزیک ءَ گاڑی ءُ ٹرکے ءِ ٹکر ورگ ءِ سوب ءَ دو چُک ءُ زالبولاں ھوار پنچ مردم بیران بیران بوتگ ـ وھدیکہ سَے مردم زدگ بوتگ ـ
اے درگت ءَ لیویز بنشون ءِ گُشگ انت کہ شال لورلائی دگ ءِ سر ءَ لورلائی نزیک ءَ کلی شبوزئی ءَ گاڑی ءِ تیز رؤگ ءِ سوب ءَ ٹرک ءَ گوں ٹکرے وارتگ ـ

بنشون ءِ رِد ءَ دو کسانیں چُکاں ھوار سئے زالبول ھما دمان ءَ بیران بوتگ اَنت ءُ وھدیکہ یک زالبولے ءَ ھوار سئے مردم زدگ بوتگ اَنت ـ

زدگ بوتگیں مردم بنداتی ءَ لورالائی ھسپتال ءَ ٹپانی درمان کنگ برگ بیتگ ءُ پد ءَ شال ءَ دیم دیگ بوتگ انت ـ وئیل ءَ زدگ ءُ بیران بوتگیں مردمانی ھمگرنچی گوں یکیں کھول ءَ اِنت ـ

زانگ بہ بیت بلوچستان ءَ گیشتریں وئیل دگانی پُرشت ءُ پروشی ءَ دیم ءَ آیگ ءَ اَنت ءُ دومی نیمگ ءَ چاگردی مردمانی گوشگ اِنت کہ ڈرائیورانی بے دلگوشی ءُ دگانی سر ءَ ٹریپک پولیس جوانیں گام گندگ ءَ نیاینت ءُ چرے ھاتر ءَ دگانی سر ءَ ھمک روچ وئیل بوگ ءُ مردمانی بیرانی ءُ زدگ بیگی ھال یکشل ءَ پیداک اَنت –

حیات جان ءِ نام ءَ یک نظمے

شائر: جہانزیب دشتی

دی بلوچستان پوسٹ

چہ اوست ءِ دیارا رخصت آں
امبازاں گپتگ گلزمین
شوہاز تی ہچبر نہ بیت
چاراں تی راہ ءَ مدام
کہ اتکگئے راہ ءَ مدام
چم اوں نہ گنداں نو ترا
شوہاز کجا نو من کناں
چوں من دل ءَ دلجم کناں
تو لڈاِتگ چہ اے جہان ءَ پیسرا
مات ءَ تی ارسی کت انت
مئے میتگ ءُ درائیں جہان
تی برات گمیگ ءُ پُرسی انت
گہار تی ودار ءَ مُرتگاں
رہستر ادا مان رتکگ انت
حیات جان تی مرگ ءَ ترا زندگ کتگ
زندگ زمانگ ھم کتگ

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچستان ءَ زورگر وتی بے رھبندیں ءُ گیر کانودیں زورگری ءِ دراج کش کنگ ءِ واستا جنگ ءُ پروشگ ءِ سوب ءَ بلوچ ءِ پُر ایمنیں جد ءُ جھد ءِ ھلاس کنگ ءَ بے انسانی رھبندانی رند پداں روان اِنت – بہ جن، بہ کُش ءُ چگل دیگ ءِ رنگ ءُ دروشم سال دوھزار ءَ چہ ھزارانی کَچ ءَ لاش چگل دیگ بیتگ اَنت –

اے گپانی ھیال ءُ لیکہ وائس فار بلوچ مسنگ پرسنز ءِ رھشون ماما قدیر بلوچ ءَ شال ءِ پریس کلب ءِ دیم ءَ کرتگ اَنت اے درگت ءَ زھرشانی بنجل ءَ بیگواھیں مردمانی کھولانی پدردی ءِ واستا ماھرنگ بلوچ، ھمیدہ نور، نوشکی ءَ اللہ بکش ءُ نورالدین بلوچ ءَ ھوار بازیں مردماں بنجل ءِ تر ءُ تاب کرتگ –

وی بی ایم پی ءِ زھرشانی بنجل ءَ چار ھزار ءُ سِی ءُ نُھ روچ سرجم بیتگ وی بی ایم پی ءِ رھشون ماما قدیر بلوچ ءَ دیمتر ءَ گوشت کہ بلوچانی لوگاں ریاستی پوج ءِ الگار کنگ ھمک روچی ءِ کار جوڑ بیتگ، بلوچ نودربر پوج ءِ دست ءَ نشانگ بیگ ءَ اَنت، بلوچ زالبول ریاستی زنداناں زوراکی سگگ ءَ اَنت ءُ بازیں پوج ءِ دست ءَ شھید بیتگ اَنت – اے درست ریاست ءِ شوربندیانی لوٹاں بیگ ءَ اَنت –

ماما قدیر بلوچ ءَ دیمتر ءَ گوشت کہ مار جیڑگ لوٹ اِت کہ ما کُشگ بیگ ءَ اِنت، ما زنداناں زوراکی سگگ ءَ اِنت، آ کُش اَنت، زُلم ھم کن اَنت بلے نانکہ زنداں رو اَنت نانکہ آیاں سزا رس ایت-

آئی ءَ گوشت کہ ریاستی ادارھان کے ءَ اے ھک داتگ کہ اے زُلمانی کنگ ءَ، مئے مڈیاں توپک ءُ بمبانی زور ءُ پُلگ ءَ اَنت مارا ھم کُشگ ءَ اَنت –

دی بلوچستان پوسٹ

دزکپتگیں لاش تیر جنگ ءُ چگل دیگ بیتگ-

دی بلوچستان پتر ھال ءَ سر بیتگیں ھالانی رد ءَ بلوچستان ءِ دمگ ڈیرہ بگٹی ءِ جھمنندیں مردمے ءِ لاش سندھ ءِ دمگ جامشورو ءَ دزکپتگ –

دمگی مردماں ٹی بی پی ءَ گوں گْوشتگ کہ کراچی ءَ ھواریں دمگ لونی کوٹ ءَ دزکپتگیں مرد ءِ تیر جنگ ءُ کُشگ بیتگ کہ آئی ءِ ٹپ تاجگ اَنت –

دمگی مردماں بیران بیتگیں مرد ھپستال ءَ سر کرتگ ءُ آئی ءِ کِسگ ءَ دزکپتگیں پجار کاڈ ءَ آئی ءِ پجار خان مھمد ء مھمد علی بگٹی ءِ نام ءَ زانگ بیتگ –

دزکپتگیں لاش ءِ کوش ءِ سوب زانگ نہ بیتگ چریشی ءَ پیسر بلوچستان ءَ بیگواہ بیتگیں مردمانی لاش سندھ ءُ پنجاپ ءَ دزکپتگ اَنت –

گوستگیں روچاں راجن پور ءَ پولیس ءَ تیرگواری ءِ میان ءَ پنچ مردمانی کوش ءِ ٹاہ داتگ اَت بلے بلوچانی نیمگ ءَ اے ٹاہ رد کنگ بیتگ ءُ کُشتگیں مردم بازیں سالاں بیگواھی ءِ پدر کرتگ اَنت –

ھمے وڑ ءَ لسبیلہ لنگڑا ءَ یک مردمے ءِ لاش دزکپتگ بلے تنی وھدی آئی ءِ پجار نہ بیتگ –

آزمانک

نبشتانک: ھَستمان

(چہ براہوئی ادب ءَ)

آزمانکار:غمخوار حیات

رجانک: ھلیل بلوچ

من چہ آئی ءِ ڈس ءُ نشان ءَ نہ زانتکار اِت آں، نیکہ اندازگ ھست اَت کہ کُجام نیمگ ءَ بیت۔ تھنا من ھمنچو زانت کہ منی ھَستمان گوں آئی ءَ ھمگْرنچ اِنت۔۔۔ اگاں آ نہ بیت گُڑا من ھَم نہ باں۔ من مُدام ھمے تُرس ءِ آماچ اِت آں کہ آئی ءِ دُوری چہ من برداشت نہ بیت، آئی ءِ بے تاھیریں تْرانگ من ءَ گُٹگیر کَن اَنت کُش اَنت۔ من چو زُوتّ مِرَگ ھَم نہ لوٹ اِت۔ پرچا کہ منی ھیال من ءَ ھمے سوج دیگ ءَ اَت کہ من ءَ وتی ھاتر ءَ وتی ڈیھ ءُ وتی راج ءِ ھاتر ءَ کار کنگی اِنت۔ گُڑا من پرچا بے سوب کسّے ءِ گِستائی ءَ بِہ مِر آں ۔
گوں ھمے ھیال ءَ یک روچے من پیسلہ کُت کہ وتی ھَستمان ءِ شوھاز ءَ بُرو آں۔ کہ باریں کُجام زمانگ ءَ چہ من گار بوتگ اَت۔ ھمے پیسلہ ءَ گوں من پہ وتی دیم دَر آھت آں۔ ھما وھد ءَ کہ من چہ ھَلک ءَ در کپت آں آ وھد ءَ سُھب ءِ بانگ نہ بوتگ اَت۔ رژنائی تالان نہ بوتگ اَت۔ گوریچ ءِ سارتیں گْوات کُدرت ءِ زِندگ بُوّگ ءِ مارشتاں ودی کنگ اَت۔ آزمان ءَ اِستال دنیگتا واب نہ کَپتگ اِت اَنت۔ اے وھد ءَ من ءَ اے ھَم سَما نیست اَت کہ کُجام نیمگ ءَ رَوگ ءَ آں۔ رودرآھتی یا روکپتی۔
گوریچان ءِ نیمگ ءَ یا زِرباری۔۔۔
وھدے روچ ءَ ٹِکّ دات گُڑا من ءَ سَما کَپت کہ من روکَپتی نیمگ ءَ رَوگ ءَ آں۔
من وتی کَلّیگ ءُ توشگ ءِ بند ءُ بَست ھَم کُرتگ اَت۔
راہ ءِ ءُ مِنزل ءِ باروا سرپد نہ اِت آں کہ دیم ءَ چے بیت پمشکا من اولاکے نہ زُرت۔
تاں روٹِکّ ءَ چہ وتی میتگ ءَ من سَٹّے جوان دُور شُتگ اِت آں۔ بَلے دنیگتا میتگ ءِ نْدارگ چمّانی دیم ءَ زاھِر اَت۔ اِد ءَ کِشت ءُ کِشار ءُ ڈگار اِت اَنت۔
ھمے ھیال ءَ گوں من میتگ ءِ نیمگ ءَ یک پُردردیں نِگاھے جَت کہ باریں پَد ءَ اے جاگہ ءَ زِندگ ءَ بیا آں یا ناں۔
وتی میتگ ءِ یلا دَیگ پہ من ءَ مزنیں چکّاسے اَت۔۔۔ پرچا کہ منی میتگ من ءَ سکّ دوست اَت۔۔۔ اے میتگ ءِ ریکانی تَہ ءَ ، ایشی کوہ ءُ اَگارانی تہ ءَ منی زِندگی ایر اَت۔ چہ کسانی ءَ بِگِر تاں وَرنائی ءَ منی روچ اِد ءَ چون گْوستگ اَنت ھِچبر شموشکار نہ بَنت۔ اے میتگ ءِ دَمک ءُ درانی تَہ ءَ ما لَیب کُتگ۔ ھمے کوچگ ءِ پُلکانی تہ ءَ مئے اُمرے ءِ تْرھتال ایر اِت اَنت۔ ھما زمانگ ءِ ھَم گِیر پیداک اَت کہ ما وتی بُز رَمَگ ءَ بُرت اَنت ءُ پد ءَ وانگ جاہ ءَ شُت ایں۔ ھما وھد کُجا شُت اَنت کہ مارا یک چیزے ءِ چُرت نیست اَت۔ انّی وَ زِندگی وَت یک مزنیں بارے کہ بَڈّ ءَ کنگ لوٹ اِیت، وتی زِند ءِ گرٹّی وتی جاگہ ءَ گوں وت ءَ پیڈاتگیں دِگہ بازیں مردُمانی گَم ھَم مِرَگ ءَ نیل اَنت۔
من ھیال کنگ ءَ اِت آں کہ اے ھما میتگ اِنت مرچی چو بدل بوت کہ ھر کَس وتی اَبیلی ءِ بُرز کنگ ءِ گَم ءَ اِنت۔ کسان کسانیں گَپّ ءِ سر ءَ دَست دومی ءِ جبین ءَ سکّ اِنت۔ باور نہ بیت کہ اے میتگ ھَم چو بیت، اے ھما میتگ بوتگ کہ ھر کَس ءَ دومی ءِ لوگ ءَ بے توار ءَ شُت کُرتگ، ھر یکّے ءِ سکّی ءُ سوری ءَ تیوگیں میتگ یکجا بوتگ۔بَلے اَنّی میتگ ءِ مھلوک ءِ بے مھری، پلینڈی، دروگ ءُ دَگا، بے ایمنی ءَ من ءَ چہ میتگ ءَ کشّ اِت ۔ بلکیں آوانی مجبوری اَت بَلے گوں منی تَب ءَ چُشیں چیزاں مَیل نہ وارت۔ من گوں یک ارمانے ءَ دیم ءَ جُنزان کُت۔ وتی ھما مِنزل ءِ نیمگ ءَ کہ آئی ءِ من ءَ ھِچ سَما نیست اَت کہ کُجام نیمگ ءَ اِنت۔۔۔ کُجام ھَند ءَ اِنت۔
راہ ءَ جاگہ جاگہ ءَ آپ ءِ جُو ءُ چمّگ تچگ اِت اَنت کہ چہ آھاں من ءَ ھمے تسلّا رس اِت کہ تُنّ ءَ نہ مِر آں۔ بَلے دنیگتا آئی ءِ ھِچ وڑیں ڈَسّ ءُ نشان نیست اَت۔ نیکہ رَند ءُ پَدے۔
رَند ءُ نشانی چہ کُجا بیت۔ زیکّیں روچ ءَ وَ چہ من گِستا نہ بُوتگ۔ آئی ءَ را چُنت سال گْوستگ۔ اُمرے بیت چہ من گِستا اِنت۔
اے گَپّ ءَ من دِلجم اِت آں کہ آ چہ من زار نہ اِنت۔۔۔ من دست ء وَت آئی ءَ را دُنیا ءِ مُچّی ءِ تہ ءَ گار کُرتگ۔
بوت کَنت اے منی کم پھمی یا بے سَمائی اَت یا دُنیا ءِ لالچ ءُ جوپا کہ من آئرا شموشت ءُ گار کُرت۔
اَنّی کہ زند ءِ سکّی ءُ اُمر ءِ نگیگی من ءَ بے وار کنگ ءَ ات اَنت گُڑا من آئرا مار اِت۔
سپر برجاہ اَت۔
گوں من ءَ اَچ من اَبید دِگہ کس ھمراہ نہ اَت۔
ھَو۔ بالی مُرگ منی ھمراہ اِت اَنت۔
گیدی ءِ بْراداریں نْدارگ اِت اَنت۔
ایشانی ھمرائی ھمے زاھر کنگ ءَ اَت کہ ایشانی مھر زَگر ءُ پلگار اِنت، مردُمانی مھر ءِ وڑ ءَ گَرز ءُ لالچ ءِ پوشاک ءِ تہ ءَ پیڑوک نہ اِنت۔
ھَو۔ من راہ ءَ ھر چیزے دیست آئی ءِ باروا گوں وَت ءَ گَپ جنان کُت ءُ شُت آں۔
روچے دَشت ءُ گِتانانی تہ ءَ۔
روچے کوہ ءُ گیابانی تہ ءَ۔
روچے پُلّ ءُ ملگُزارانی تہ ءَ۔
اے نْیام ءَ چینچو وھد گْوست من ءَ سَما نیست اَت۔ نا گوں من ءَ پاسے (گھڑی) ھست اَت نیکہ دگہ چُشیں ازبابے۔ من پہ زانت اے دْروگیں دنیا ءِ چیزاں چہ ھِچ گوں وَت ھمراہ نہ کُت سرگِپت آں۔
منی مُودانی مزنی، منی گُدانی لیگار ھمے ڈَسّ ءَ دیگ ءَ ات اَنت کہ من مزنیں سپرے کُرتگ۔
مَن ءَ دنیا ءِ اے دْروگ ءُ دَگا آں ھمینکس لاچار کُرتگ اَت کہ من چہ مھلوک ءَ گِستا تھنا وتی ھمراہ ءِ شوھاز ءَ درکَپت آں کہ آئی ءَ را من گار کُرتگ اَت۔
اے سَپر ءِ تہ ءَ من سکّ باز واری ءُ بزّگی دیست۔ باز براں من انچو نادْراہ ءُ نزور بوت آں کہ مَرگ ءِ گُمان بُوت۔ باز جاگہ ءَ من ءَ ھَپتار ءُ گُرکاں تاوان دیگ ءِ کوشست کُت ءُ من وڑ نا وڑے ءَ وتارا پھریز کُت۔
بوت کَنت۔۔! منی مَکسد انچو زوراک اَت۔
منی مَکسد ءِ تاگت من ءَ تاگت دَیگ ءَ اَت۔
من ھر وڑ ءَ وتی مِنزل ءَ سر بُوّگ لوٹ اِت۔
ھَر وڑ ءَ آئی شوھازگ منی مَکسد اَت۔
مَکسد ءَ چہ یات اَتک، یکروچے سُکرات ءِ نودربرے ءَ آئی ءَ را جُست کُت کہ “مَکسد ءُ کوشست ءِ تہا چے دِگری اَست؟”
گُڑا سُکرات ءَ آئی ءَ را دست ءَ گِپت ءُ گْوشت بِریں اے جُست ءِ پسّو ءَ ترا عملی دْروشم ءَ نشان دَے آں۔ آئی ءَ وتی نودربر بُرت تیاب ءَ پَد ءَ میزان میزان ءَ دریا ءِ تہ ءَ رَوان ئِے کُت۔ گپّڑے جْوان آپ ءِ تہ ءَ شُت کہ اود ءَ سُکرات ءَ اندازگ بُوت کہ اِد ءَ دریا جُھل اِنت گُڑا وتی ھما نودربر ءِ چُگ ئِے گِپت ءُ آپ ءِ تہ ءَ بُڈّے دات۔۔۔ نودربر ءِ ساہ بند بُوّگ ءَ اَت۔ دَرکپگ ءِ ھاتر ءَ آئی ءَ یکبرے زور جَت بَلے بے سوب بُوت۔ دومی بَر ءَ آئی کمّو گیشتر زور جَت آپ سُرت بَلے بے سوب بُوت۔ سَیمی بَر ءَ ھمینکسیں زورے جت ئِے کہ چہ سُکرات ءِ دَست ءَ یلا بُوت وتی سَر ئِے چہ آپ ءَ کشّ اِت۔ تْرُجّان ءَ گْوشت ئِے “استاد تو اے چے کُت۔۔۔ تو وَ من ءَ کُشت؟”
سُکرات ءَ بچکندگ ءِ تہ ءَ پسّو ترّینت “اولی دوئیں زور کہ تو وتارا چہ آپ ءَ کشّگ ءَ بے سوب بوت ئے، آ تئی کوشست ات اَنت۔ سیمی ھما زور کہ تَو چہ آپ ءَ در کَپگ ءَ سوبمند بوت ئے آ تئی مَکسد اَت۔ مَکسد ھَما بیت کہ مردم ءِ زِند گوں آئی ءَ بندوک بیت۔”
بلے اے مِنزل منی کوشست نہ اَت منی مَکسد اَت کہ ایشی ھاتر ءَ من وتی ساہ دست ءِ دِل ءَ ایر کُرتگ اَت۔
ھَو۔۔۔ دنیگتا اے مِنزل ءِ ڈسّ ءُ نشان گوں من نیست اَت۔ من توکلی ایشی ھاتر ءَ در کَپتگ اِت آں، ھمے نیت ءَ کہ روچے الّم ءَ وتی مِنزل ءَ سر باں۔ اے سَپر ءَ من سر جنان ءَ دْرستیں نیمگاں شُت آں۔
کَور ءُ دریاباں چہ۔ گٹّ ءُ تلاراں چہ-
آپ ءِ ھیال ءَ بازیں دروھاپاں چہ ھما دیم بوت آں۔
یک روچے انچیں آھت من یک مزنیں ڈاکے ءَ رھادگ اِت آں کہ مردُمی بْرمشے منی گوشاں کَپت۔
منی نیم پچیں چمّانی دیدگ رُژنا بوت اَنت۔۔۔ منی ژندیں پادانی تہ ءَ تاگتے ودی بُوت ۔ منی سُست رواجیں گام تیز بوت اَنت۔
گُڈّسر ءَ من ھمے مردُم ءِ کِرّ ءَ سر بوت آں کہ آئی ءِ دیم منی نیمگ ءَ نہ اَت۔ من ءَ انچو سَما بُوت کہ اے منی ھما گار بوتگیں ھمراہ اِنت کہ آئی ءِ شوھاز ءَ من اِنچو وھد اِنت در پہ در آں۔ بَلے آئی ءَ را ھِچ منی گَم پِر نہ اِنت۔
من آئی ءِ کوپگ ءِ سر ءَ وتی دَست ایر کُت داں آئی ءَ منی نیمگ ءَ چَک ترّینت۔
من چہ گَل ءَ بال بوت آں ءُ آئی ءَ را بگل کُت۔
اے مردُم منی جِند اَت۔

دلگوش: اے آزمانک براھوئی لبزانک ءِ نامداریں آزمانکار ءُ کَواس واجہ غمخوار حیات ءِ آزمانکانی کتاب “زِند ۔ زِندان اسے” ءَ چہ گچین کنگ ءُ رجانک کنگ بوتگ۔ اے آزمانک ءِ رجانک کنگ ءِ مول ءُ مُراد براھوئی لبزانک ءُ ساچشت ءَ توامیں بلوچانی گْور ءَ سر کنگ اِنت۔ داں کہ بلوچانی زُبان بلوچی ءُ براھوئی گوں وت ھمگْرنچی ءَ دیمروئی بکن اَنت۔
رجانکار۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ

سر بیتگیں ھالانی رد ءَ روکپتی بلوچستان ءِ دمگ سراوان ءَ سَے چُک آپ ءَ کپتگ ءُ بڈ اِتگ ءُ بیران بیران اَنت –

چاگردی مردمانی رد ءَ گوستگیں روچ ءَ سراوان ءَ ماشکیل ءِ کور ءَ سَے چُک آپ ءَ کپتگ ءُ بیران بیتگ اَنت –

بیران بیتگیں چُکانی پجار دَہ سالی ئیں ھُسنا امرا ء امام بکش ءُ ھشت سالی ئیں بسما ء کُلمیر ءِ ناماں زانگ بیتگ اَنت –

دمگی مردمانی گوشگ اِنت کہ اے ھردوکیں چُک گوستگیں روچ ءَ کور ءِ نیمگ ءَ سیل ءَ شتگ اَنت اود ءَ آپ ءَ کپتگ ءُ بُڈ اِتگ اَنت –

ھمے وڑ ءَ سیزدہ اگست ءَ جکیگور ءَ زینب ء گلامی آپ ءِ رند ءَ کور ءَ شتگ ءُ اود ءَ شِترتگ ءُ آپ ءَ کپتگ ءُ بیران بیتگ –

دمگی مردماں گوشت کہ سرکار ءَ کورانی سر ءَ نندوکیں مردمانی واستا آپ ءِ اسراتی نداتگ چریشی ءَ چہ بازیں چُکے آپ ءَ کپگ ءُ بیران بیگ ءَ اَنت –

آیاں سرکار ءَ چہ لوٹ کرتگ ءُ گوشتگ کہ مئے جاورانی سر ءَ دلگوش بہ دنت ءُ مئے آپ ءِ اسراتی ءِ جیڑھاں گیش ءُ گیوار بہ کنت –

نبشتانک: ھیات ءِ کپتگیں ھونانی بدن

نبشتہ کار: آجو کینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

ھیات جان من وتی کلم دست ءَ کتگ ءُ اسپیتیں تاکے منی دیم ءَ اِنت تئی اکس منی موبائل ءِ اسکرین ءِ دیم ءَ ایر اِنت- بلے! من ءَ ھچ تھمبل کنگ ءَ نہ اِنت من چے نبشتہ بکناں پرچا کہ منی چمانی ارس یلہ اَنت منی دست لرزگ اَنت پہ تئی نام ءِ گوھر کیمتی ئیں لبزانی کماھگ ءَ منی لبز شرمندگ اَنت پہ تئی بالاد ءِ سر ءَ اے لبز ھچ پیم بوگ ءَ نہ اَنت چمّن ءَ دور تچگ ءَ اَنت پہ تئی کوھیں بدن ءَ۔
پرچا کہ اے منی نبشتگیں لبزاں ھچ وڑیں شیرکنی ءُ تام مان نیست۔منی دست گوں من ءَ ھمراہ داری کنگ ءَ نہ اَنت منی چمانی ارس ٹُپ ٹُپ ءَ کپگ ءَ اَنت موبائیل ءِ اسکرین ءِ سر ءَ تئی پُلیں دیم میچل اِنت چہ منی رتکگیں ارساں۔

ھیات جان من ءَ پھل کن من وتی دست ءَ زور دیگ ءَ آں کہ پہ تو چیزے نبشتہ بکناں بلے من ءَ پھل کن منی مھروانیں ھیات جان تو من ءَ بھتر زان ئے منی بے دلی ءِ ھال ءَ تو سرپد ئے تو مھروانے اِت ئے من پہ تئی مھراں تلوسگ اِتاں بلے تو ھوں بے مھر بوت ئے۔

ھیات جان تو اُوں پاکستان ءِ پوج ءِ تیرانی آماچ کنگ بوت ئے ھیات جان تئی روگ ءَ من ءَ سک دردیگ کتگ من نہ زاناں اے کجام درد اِنت تئی وڑیں بازیں ورنا جنگ ءُ شھید کنگ بوتگ اَنت بازینے ءِ مرگ ءَ من ءَ نہ تورینتگ بلے بازیں تئی ویں ورناھانی روگ ءَ من ءَ تہ ءَ پروش کتگ بلے من نزاناں اے کجام درد اِنت اے ھما درد اِنت کہ ھلاسی ءِ نام ءَ نزانت بلے من الم زاناں اے درد گوں مسکیں زمین ءَ بندوک اِنت۔

ھیات جان وھدے منی چم تئی اکساں کپ اَنت منی دل گیمرتگیں دردے کنت اے گیمرتگیں درد ءَ بازیں تئی وڑیں دوستانی درد ھوار اَنت ھیات جان من وھدے ھال کتگ وتی آ دگہ دوست ءُ سنگتاں کہ تئی وڑ ءَ کراچی ءُ کویٹہ ءُ دگہ مزنیں شھراں وانگ ءَ انت گڑا منی دل ءَ سردیں گواتے لگ اِتگ کہ بلوچ راج چہ ناسرپدی ءُ گلامی ءِ زنجیراں زوت آجو بیت گلامی ءِ زنجیرانی پروشگ ءَ اِلم ءُ زانت ءِ پکار اِنت تئی وڑیں نودربر کہ بلوچ راج ءِ تہ ءَ بوتگ اَنت گڑا الم نوکیں بانداتے ءِ امیتے ءِ رژنائی ءِ چماں دیستگ تئی وڑیں نودربر آ راج ءِ تہ ءَ بنت آ راج کدی بزگ ءُ بدھال نہ بیت ھیات جان تئی زندگ بوگ پہ پاکستان ءُ پہ پاکستان ءِ مکّاریں پوج ءَ گاری اَت پرچا کہ تو لبز زانتے بوتگ ئے ترا گوں کتاب ءُ کلم ءَ مھر بوتگ تئی وڑیں مھروان مدام تیرانی آماچ کنگ بنت یا کہ تھاریں زندان ءِ باھوٹ بنت ۔

بلوچ راج ءِ کجام ورنا ءَ گوں کتاب ءُ کلم ءَ مھر بہ بیت تئی وڑ ءَ تیرانی آماچ کنگ بیت تو یکیں نودربر نہ بیتگ ئے ھیات جان بلکیں دل ءَ بکن ئے شھید شھداد،اھسان الیاس نزر ،کمبر چاکر ،امداد بُجیر ءُ رزا جھانگیر تئی ھنکین ءِ مردم بوتگ اَنت ھمے زمین ءِ سر ءَ آھانی ھون ریتکگ اَنت ھمے زمین ءِ دلبند ءَ آھانی جون کلّ اَنت تو ھما شھیدانی کش ءَ کلّ کنگ بوتگ ئے ھیات جان دل ءَ مہ کن۔
بلے !
وھدے تئی وڑیں نودربر ءُ سنگتانی شھیدی ءِ ھال ءَ اشکناں گڑا دل ءَ دردے پیداک بیت ھیات جان من گلگ نہ کناں پرچا کہ دژمن اِنت دژمن ھرچی کنت چُکاں چہ ماتاں پُل اِیت ،براتاں چہ گُھاراں ،مرداں چہ زالاں ءُ تئی وڑیں دوست ءُ ھمبلاں چہ منی وڑیں بے مھراں۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچ آجوئی لوٹوکیں گل بلوچستان لبریشن فرنٹ ءَ بلوچستان ءِ جتاجتائیں دمگ مستونگ، کولواہ، گیشکور، جاؤ ءَ پاکستان ءِ پوج ءِ سر ءَ بوتگیں اُرشانی زمہ واری منّ اِتگ اَنت –

بی ایل ایف ءِ جارکش میجر گْوھرام بلوچ ءَ رسانکدراں وتی شنگ کُرتگیں درشان ءِ تھا گوشتگ کہ مئے سرمچاراں پنچ شمبے ءِ روچ ءَ کیچ ءِ دمگ کولواہ ڈانڈار ءِ واٹر سپلائی سر ءَ برجائیں آرمی ءِ چوکی ءِ سر ءَ راکٹ ءُ دگہ مزنیں سلاھاں گوں اُرش کُتگ ـ دو راکٹ چوکی ءِ تھا کپتگ اَنت-

جارکش ءَ دیمتر ءَ وتی درشان ءِ تھا گوشتگ کہ مستونگ ءَ شپ ءِ یازدہ ءَ بج ءَ ھم مئے سرمچاراں پوجی کیمپ ءِ سر ءَ راکٹ دگہ مزنیں سلاھاں گوں اُرش کتگ – دؤئیں اُرشانی آسر ءَ پاکستانی پوج ءَ مزنیں جانی ءُ مالی تاوان ءِ رس اِتگ-

بلوچستان لبریشن فرنٹ ءِ جارکش ءَ گُشتگ کہ ھمے وڑ ء مئے سرمچاراں گیشکور ءُ جاؤ ءَ ھم پاکستانی پوج ءِ سر ءَ اُرش کُتگ ـ

آئی ء گُشتگ کہ گیشکور ءِ دمگ ھیکان ءَ سھب ءِ شش ءَ سرمچار ءُ پوج دپ کپتگ انت ءُ جنگ بندات بوتگ ـ اے جنگ یک ادارے ءَ تاں برجاہ بوتگ ـ سرمچاراں راکٹ ءُ وتکاریں مزنیں سلاہ کارمرز کُتگ ءُ پاکستانی پوج پدکنزینتگ ـ

جارکش ءَ گُشتگ اے میان ءَ پاکستانی پوج ءِ یازدہ کارمند مُرتگ ءُ بازینے زدگ بوتگ ـ وھدیکہ مئے سرمچار در آھگ ءُ رؤگ ءَ سوبمند بوتگ انت ـ

جارکش میجر گْوھرام بلوچ ءَ دیمتر ءَ گوشتگ کہ پنچ شمبے ءِ بیگاہ ءَ جاؤ ءِ دمگ دلمراد دمب ءَ برجاھیں پوجی چوکی ءِ سر ءَ سرمچاراں یک پوجی کارمندے وتی دور جنگیں توپک نشانگ کُتگ ءَ کُشتگ ـ

گڈسر ءَ میجر گْوھرام بلوچ ءَ گوشتگ کہ زوراکیں پوج ءِ سر ءَ مئے اُرش بلوچستان ءِ آجوئی ءَ تاں برجاہ مان انت ـ