کتاب/وانگی: دی ریچڈ آف دی ارتھ
نبشتہ کار : فرانز فینن
رجانک: جمال بلوچ
پیش گال
سیمی بھر
دی بلوچستان پوسٹ
اگاں اے تپتگیں زھرگ ءَ درایگے راہ مرس اِیت گڑا اے تھ ءَ گرد اِیت زیردستیں انسان ءَ چہ تھ ءَ تباہ کنت. اے وڑ ھم بوتگ کہ باز رند ءَ وت ءَ متمئین کنگ ءِ واست ءَ اشاں وت ماں وت ءَ کشت ھونی ھم کتگ. جتائیں کبیلھانی دست کہ دژمن ءَ نہ رس اِتگ اش وت ماں وت مڑاِتگ انت. ءُ شما زیردست کنوکانی پالیسیاں وَ زان اِت آ اشانی تھی دشمیاں ھچبر ھلاس بوگ ءَ نیل اِیت. ھما مرد کہ وتی جند ءِ برات ءِ کُشگ ءَ کارچ کش اِیت کنت آ ھمے سرپد بیت کہ آ چہ ھمے دابیں زلتاں رک ایت. ھالانکہ اے کُشت ھون ءَ کارمرز بؤکیں مردم وتی ھونی ئیں تُن ءَ توشینت نہ کن انت. آ وتی گاماں توپانی دپ ءَ آیگ ءَ چہ تھنا یک وڑے ءَ داشت کناں کہ آمئے کار ءَ پہ مارا ءَ بہ کناں ھمے رنگ ءَ ھما انسان کُشی ءِ کار کہ اشاں رد کُتگ اَنت نی وت کن انت. آبدکارانی چمانی دیم ءَ چہ وتی جند ءِ مردماں چہ رکگے واست ءَ آھانی دیم ءَ اوشتاں. برے وتی زمانگی دوداں زندگ کناں ءُ برے وتی نزوریں ستک ءَ مانگیشاں. ھمے رنگ ءَ وھم ءَ کپتگیں انسان وتی تھ ءِ زلورتاں چہ تچ ایت. آ وت ءَ ھنچیں دودانی تھ ءَ مانگیشین ایت کہ آئی مدام وتی نیمگ ءَ کش ایت. آ ناچ کناں ءُ ناچ آیاں وتی کر ءَ دار ایت آیانی گُٹ اے بستگیں ساد اے ٹپاں چہ آیان کمے آسودگ کنت. باز رند ءَ آ وتی نابزانتی ءَ ناچ کنان بنت بے سُد بنت. آ نی وتی گلامی ءَ رد کُت نکن انت ءُ نانکہ آیانی تھ ءَ کُشگ ءِ ھاٹیگ ماں.
بازیں دمگاں اش وتی آکری وسواک ءَ کار بنداں “ارواہ ءِ سر ءَ داشت ” بنداتی وھداں اے یک تچکیں مزھبی تجربہ ءِ. یک ارزشت داروکیں مٹ ءُ سیٹ، ھدائی چیزاں گوں وپاداری. بلے آ نوں اشی زلت ءُ نامردی ءِ بگیری ءَ یک سلاھے ھساب ءَ کارمرز کن اَنت. ممبو ءُ جمبو ءُ ایندگہ ٹکانی رھشون اشانی تھ ءَ مُسلت کنگ بنت ءُ اشانی شدت ءَ دست گر انت ءُ زوال کن اَنت۔ ھمے وھد ءَ کدآوریں مردم اشاں پھریز انت دومی لپزاں اگاں بگش ئے گڑا زیردستیں مھلوک اے سرپد بیت کہ چہ آ زیردست کنوکانی زوراکیاں چہ شرتریں مزھبیانی ھمراہ بہ بئیں بلے اے وڑ کنگ ءَ اشانی جند گنتر ھراب بیت. مزھبی ءُ زیردست کنوک ھوار بنت ءُ یک ءُ دومی ءِ تاگت ءَ گیش کن انت. ھمے رنگ ءَ (نفسیاتی ھوالہ) ءَ ریپینتگیں مردم چہ وتی جند ءِ مدامی نرُنڈگاں دم بارت. یک روچے پرشتہ ءِ توار کیت اشی ءَ ساڑائیت نرُنڈگانی توار انگت بند نبوگ انت. اے پھازگ ءِ یک رنگے بلے کسہ ھم ھمد ءَ آسر بیت. زات دو بھر ءَ بیت ءُ نادراہ ءِ جند ھم گنوکی ءِ آماچ بیت.
بیا لھتے دگہ بدبھتی گیش کنیں ایندگہ جادوگر کہ آیانی بارو ءَ من پیش ءَ ھم گپ کتگ ءُ آیانی مگربی دود ءِ. شما بگند ئے اے گپ ءَ بگش ئے کہ اشانی جاہ شُما بوتین اِت شما ایندگرانی اِبادت جاہ وتی ممبو جمبو ترجیھ داتگ تاں. شما وتی جاہ بروبر اِت شما ھالاتاں برابر سرپد بوگ اِت بلے سرجمی ءَ اناں پرچا کہ شما چہ آیاں نہ اِت. یا کم چہ کم تنی وھدی ناں. اگاں ناں گڑا شما سرپد بوتگ اِت کہ گیچن اشانی دست ءَ نبوتگ. اشانی واست ءَ المی بیت کہ دؤئیں بداراں. دؤئیں دنیایاں. بزاں دو مسیبت. آ سجوئیں شپ ءَ ناچ کن اَنت ءُ سھب ءَ چرچ ءَ مچی ءِ گوشدارگ ءَ رو اَنت. ھر روچ مانگیشی گیش بیان بنت. مئے دژمن وتی براتانی ءَ یلا کن اَنت مئے ھمراہ باں. آیانی برات ھم ھمے وڑ ءَ کن اَنت . نوں جاھمنندانی ھال ھمے وڑا انت کہ وت آبادکار انت وتی مھلوک ءِ زیردست کنگ ءَ کمک کن اَنت ءُ زیردست کنوک اشی ءَ ھمے وڑ دار انت.
انانی ھالات ءِ داواہ ءُ ھمے یکیں وھد ءَ آئی ءِ نہ منگ اے وت چو بمب تراکینوکیں مانگیشینے یے ھمے سوب ءَ تراک بیت. اے گپاں شما ھم زان اِت ءُ من ھم. ما ھما زمانگ ءَ زندگی کنگ انت کہ باکس ءِ ڈیل ءِ سر ءَ آس پر کنگ بوگ انت. وھدے کہ گیش بیانیں آبادی وتی ھمراھی کیت اے کاری گڑا نوک ودی بوتگیں تپل چہ مرگ ءَ گیش زندگ بوگ ءَ ترس اَنت گڑا تشدد ءِ اے سیلاب سرجمیں سیمسراں پروش اِیت. الجیریا ءُ انگولیا ءَ اگاں یورپئین گندگ بہ بنت گڑا کُشگ بنت. اے ھما وھدی کہ.مئے سلاھانی دپ مئے جند ءِ نیمگ ءَ شھار دیگ بنت. اے تشدد سیمی زمانگ انت نی اشی دپ مئے نیمگ ءُ ما گیشتر لٹ ورگ انت. بلے چوش پیشگین وڑ ءَ ما انگت ءَ سرپد نہ ایں کہ اشی بندات مئے جند ءَ کُتگ. نام گپتیں “آزاد ھیال” نوں ھچیگی نھاں. آ نون اے گپاں مناں کہ ماں گوں جاھمننداں زیادھی کُتگ ءُ اے جیڑاں کہ شرتر ھمے بیتگ ات کہ ما اشاں کمو باز ھک ھکوک بداتیں وھدے کہ مئے وس ءَ بوتگ. آیاں اشی ءَ چہ گیشتر ھچ نلوٹ اِتگ ات اگاں ما آیاں چہ لھتے جاھمننداں ابید چہ کسی ءَ سپارش وتی نسل ءِ کلب ءِ باسک جوڑ کُتگ اَنت. نوں اے گنوکیں وشیشی اشانی گوم ءَ ھم ھمے رنگ ءِ کنگ انت. ھنچو کہ اشاں گوں آبادکاراں گوں کُتگ ات. ملک ءَ ابید نوں لپٹسٹ ھم پریشان اَنت ( لپٹسٹ ارزانیں لپزاں بزان ھما مردم کہ سیاسی ھوالہ ھکومت ءِ ھلاپ انت) آ جاھمننداں شریں وڑے ءَ سرپداں ھمے بے رھمیں شدت ءَ کہ آ کنگ انت، لپٹ مھلوک اشانی جنز ءَ ایر ھم نجن انت. پرچا کہ آ اے گپ ءَ سرپد انت کہ شدت ما اشانی سرا دور دات اشی زموار ھم مئے جند انت. اشی ابید آ اے جیڑ انت کہ ھر چیزے یک سیمسرے ھست دومی نیمگ ءِ جنگول ھمے جھد انت کہ آ اے گپ بہ مننارین اَنت کہ آ نترس انت ءُ ھم ھم منارینگ ءِ جھد ءَ کن اَنت کہ ما انسان ءُ اشی ءِ منارینگے شرتریں راہ ھمیش انت. باز رند ءَ لپٹسٹ اشانی سر ءَ زھر ھم گر اَنت کہ ” شما نوں ھد گیش کنگ ات ما چدو گیش شمے پلامرزی ءَ کرت نکنیں.” جاھمنند نوں اشانی ھمایت ءِ پرواہ ءَ نکن انت ھرچی کہ بوگ انت آ آئی واست ءَ ساڑی انت. وھدے کہ جنگ بندات بیت گڑا راستی اشانی دیم ءَ پدر بیت َ ایش سرپد بنت کہ مئے تھا ھرکس ءَ چہ اشاں پائدگ چست کتگ. نوں اشاں کس توار پرجنگ ءِ زلورت نہ انت. اے کسی گوم ءَ گنجائیش ءِ وڑا نہ انت نوں اشانی تھ ءَ یک پرز ءِ پیلو کنگی انت ءُ یک مکسدے گرگی انت. بزاں ھر وڑا زیردست کنوک گلینگی انت. مارا چہ گیش دیرچاروکیں مردم آکر کار اے پرز ءُ مکسد ءَ منّاں بلے اے چکاس ءِ تھ ءَ مارا مجبور ءَ ھما گیر انسانی کار گندگ کپ اَنت کہ اے جنگول پہ انسانیت چارٹرے منارینگ ءِ یا گرگ ءِ واست ءَ کارمرز کن اَنت. ( چارٹر ارزانیں لپزاں بزاں کہ چہ ملک ءِ نیمگ ءَ نبشتگیں منوکی کہ آئی تھ ءَ ملک ءَ ھک ھقوق بنت.) گڑا بید چارٹر زوت اشاں دیگ بیتیں دانکہ آیاں پورو من رنگی ءَ اشی ءِ لائیک بیگ ءِ جھد بکوتیں. مئے گران بھائیں ارواہ ءَ نسلی تئسب ماں.
شرتر بیت کہ ما فانون ءَ بہ وانیں. آ اے گپ ءَ تچک کنت کہ ناں تھنا اے نپروشوکیں شدت گراں توارے ءِ نانکہ وشی گنوکی ءِ زھری ءِ نا زھرشانی ءِ بلکین اے ھما امل انت کہ اشی تھ ءَ انسان وت ءَ جوڑ کنگ انت منی ھیالان یک وھدے بوتگ ما اے راستی ءَ سرپد بوتگیں بلے اے گپاں بیھالیں کہ جنگ ءُ چوپگ ءِ نشہ وش اخلاقی ءِ گار نہ بنت. بلکیں ایوک ءَ شدت اشاں ھلاس کُرت کنت. جھمنند تپنگ ءِ زور ءَ آبادکاراں گلینیت ءُ وت ءَ چہ زیردستی ءَ رکین اِیت وتی تھ ءِ زیردست کنوکانی سرجمیں نادراھیاں ھلاس کن اَنت اشی پد وھدے آھانی زھرگ سرد بیت آ وڑے ناں وڑے وتی گاریں انسانیت ءَ درگیج انت.
چہ آئی جنگ ءَ گلینتگ ءِ ما اشی گُشیں ” تشدد ءِ باج ءِ برگ ” بلے اے جنگ وتی تاکت ءَ چہ جنگولانی توار جوڑ بیت ءُ نرم نرم ءَ چیریں نیمگاں چہ زیردستی ءِ تھاری دور کنان کنت.
یک برے کہ اے جنگ بندات بیت گؑا اشی ھچ سیمسر نبیت. ترا بلکیں بہ تپرس اِیت یا تُرسینگ بہ بئے یا تو ھرچی کہ بوگ انت آئی چہ وتی زند ءَ تباہ کن یا نا وتی زندگی ءِ بنکی ھکاں مھکمیں رنگ ءَ بگر.
وھدے کہ دھکان توپک ءَ دست ءَ کنت گڑا وتی تھ ءِ سرجمیں دود ءُ ربیدگی کسھاں ھلاس کنت ءُ یک یک ءَ ھما دود کہ اشی وتی کار نیل انت اشاں بیھال کنان کنت. جنگول ءِ اے توپک آئی انسانیت ءَ منارین اِیت. مزاھمت ءَ اے بنجاھی روچاں وھدے کہ تو تپنگ ءَ بڈ ءَ کن ئےتئی واست ءَ المی بیت کہ تو بُگش ئے ءُ وھدے کہ تو یک یورپین کُشت بزاں تو یک تیر ءَ دو مُرگ جت. زالم ءُ مزلوم پشت کپت یک مرتگیں جونے ءُ یک آزادیں مردے. رکیتگیں مرد اولی رند ءَ وتی پادانی چیر ءَ وتی زمین ءِ آجوئی ءَ مار اِیت. اے وھد ءَ راج چہ ایشی ءِ دور نہ بیت. ھر جاھےکہ اے روت ھر جاھے کہ بیت اشی ءِ وتی راج اشی ءِ گوم انت ءُ اے وتی راج ءِ گوں وتی آجوئی ءَ.
بلے اشی پد زیردست کنوک اشانی بگیری ءَ وتی کاروائیاں بندات کن اَنت. نوں اشاں یک مُشت بوگی انت یاکہ مِرگی انت. ٹکی اختلاف نزور ءُ گار بنت اشی اولی سوب ایش انت کہ آشوب ءَ چہ اشانی اختلافاں تاوان رسگ ءَ سوبین بیت. بلے مستریں سوب ایش بیت کہ ایشی ءَ پیش بیتگیں اختلافاتانی سوب ءَ تشدد ءِ دیم راستیں دژمن ءَ ابید ردیں نیمگ ءَ بیت ءُ اختلافات ھمے وڑ مدام زندگ بوتگ انت. وھدے کہ آ کونگو ھست بنت پرچاکہ آ زیر دست کنوکانی چاریگاں داشتگ انت.
راج دیم ءَ جنزان کنت ھر نیمگ ءَ کہ زمین ءِ چُک بنت آ اود ءَ وتی براتانی میڈگ گند اَنت. آیانی مارشت ءُ مھر پہ یکی ءُ دومی ءَ ھمنچو بیت کہ ھمنچو شمارا پہ نپرت. آ یکے ءُ دومی ءَ گوں تپاک انت پرچا کہ آ دراہ یورپین ءَ کُشگ انت ءُ ھر وھد ءَ پہ یورپین آنی کُشگ ءَ ساڑی انت.
فانون وتی وانوکاں شیوار کنت ءُ تنزیمی زلورت ءُ کتارتاں گوش اِیت گوں ھمنچو کہ اے کار گرانیں بلے ھرکس کہ آشوبی جوڑ بوگ انت اھانی تھ ءَ آگھی ودی بوھان انت ءُ پشکپتگیں مانگیشی ھلاس بوھان انت. نوں الجیریا لبریشن آرمی ءِ تھ ءَ مانگیشانی بارو ءَ ھبر کنگ ءِ ھچ ھاجت نیست.
چمانی پٹیبءِ دیر آیگ ءَ پد دھکان وتی زلورتانی پجار ءَ کنت. ھمے زلورت کہ پیش ءَ سک باز بوتگ انت. ھمینچو کہ ایشی ءِ کُشگ ءَ بس بوتگ انت بلے ایشی ءَ نزر انداز کُرتگ انت بلے نوں زانت کہ اے زلورتانی ارزشت چی انت.
ھمے تشدد کہ چہ ملک ءِ اے نیمگ ءَ بنگیج بیت مھلوک ءَ موقع دنت کہ اشی ءَ پنچ سال ءَ وت ءَ داشت بہ کنت. الجیریا وت ءَ ھشت سال ءَ داشت سیاسی ءُ لشکری ءُ چاگردی زلورت جتا کنگ نہ بنت جنگ کمانڈر ءُ زمہ واریانی نوکیں رھبند جوڑ کن کہ ایمانی پد اولی ادارہ گندگ بنت. نوں نوکیں دود ربیدگانی انسان ھستیں وھدے ترسناکی ءَ چہ ودی بیتگ ءُ باندات ءِ انسان انت نوں ما ایشی ءَ ھنچیں کانودے تھ ءَ گندیں کہ ایشی ءَ جائزیں ھک ءُ مُز ءَ بدنت. ھما کہ چہ ھر چی جنگ ءَ جوڑ بیان بیت ءُ جوڑ بیت تانکہ گڈی آباد کار کُشگ بہ بیت لوگ ءَ دیم دیگ بہ بیت یا گوں وت ءَ ھوار کنگ بہ بیت اکلیت ھلاس بیت ءُ سوشلزم اشی جاہ ءَ گیپت. بلے چیداں ھلاس نہ کن انت۔ شما بزان ایت کہ آئی وتی جان ءِ اے واست ءَ مسیبتانی تھ ءَ دور نداتگ کہ پد ءَ ھما زند کہ گوستگیں ماتیں وتن ءَ گوازینتگ ءِ پد ءَ ھما زند ءَ بگوازین ایت. شما بچار اِیت کہ آ چُنت آسودگ انت آ دگہ چپ راستییں پاھو واب ءَ گندگ انت بلے اے مجیڑ ایت کہ آ تھنا ھمیشی ءِ سر ءَ اوست دارگ انت آ پنڈوکیں جنگولے یک بزگر ءِ چک ءِ کہ سیریں مردمانی بگیری ءَ زورآور ءُ سلاہ بند بوتگ. وھدے کہ آ یک پیسلہ ءِ گوں کتگیں امیت ءِ ودار ءَ بوتگ یاکہ آئی اے وڑیں واھگ نبوتگ. بلے آئی وتی بگیری داروک ھنچو دیم ءَ برائینت اَنت کہ چہ آئی بیزا بیت اَنت.
اے دراہ ابید اے ترسناکیں تاں لاش ءِ کہ زندگ بوگ ءِ اوست ءَ دار ایت. وان آ نہ بنت زیردست کنوکیں لشکر ھونوار جوڑ بنت ملک مورو ءِ اے سرائیں، جنگولانی ھلاس کنگ ءِ واست ءَ لشکر کشی بوگ انت مھلوک چہ میتگاں گلینگ بوگ انت بیگیریں کاروائی کنگ بیت جنین چکانی کُشت کوش بیت جنگول درستیں چیزاں سرپد اَنت اے انسان وتی زند ءَ ھنچیں داب ءَ بندات کنت کہ چو گوش ئے مرچی گڈی روچ انت آ وت ءَ یک واھگ داریں لاش ءِ سرپد بیت. آ کُشگ بیت نا تھنا آئی شک انت بلکیں آ اے گپ ءَ پوہ سرپد انت کہ آ کُشگ بیت. اے واھگداریں لاش ءِ جن ءُ چُک کُشگ بیتگ انت آ ھمینچو مردم مرگ ءَ گند ایت کہ آئی زند ءِ تھنا مول مراد کہ پشکپتگیں جنگ کٹگی انت. نوں آ ناں بلکے ایندگہ جنگ کٹگہ براں چِش انت. آ نوں ایندگہ سجوئیں گپاں دمبارت بلے اے دمگرگ ائی یک ھنچیں مھکمیں ھوسلہ دنت. ما وتی انسانیت ءَ مرگ ءُ مایوسی ءِ نیمگ ءَ گندیں ءُ آ ازیت ءُ مرگ ءِ نیمگ ءَ. ما گوات کشت ءُ آیاں دست گپت آ تشدد ءَ چہ انسان جوڑ بوتگیں پہ ما وت ءَ آئی پُشت ءَ انسان جوڑ کرتگ بلے اس نوں مئے پپشت ءَ انسان جوڑ بوگیں بلے یک جتائیں انسان ءِ، چہ ماں شرتر ءُ لائکتریں انسانے.
بلے فانون ھمد ءَ وتی دار ایت بلے فانون ھمد ءَ وتی ءَ دار ایت، آئی مردماں دیم ءَ رؤگ ءِ راہ پیش داشتگ آ نوں جنگولانی جاھگیریں ءُ پہ یکمشتی ءَ توار پرجنت ھنچو گشت کن اِت کہ سرجمیں اپریکہ ءِ یکمشتی اے جار جنت کہ بھر ءُ بانگی ءُ نسل پرستی ھلاپ بیت ءُ آ وتی منزل ءَ سربیت
اگاں پانون ء زیردستی ءِ ھلاس کنگ ءِ سرجمیں تھریک ءِ سرے یک یک ءَ گپ بجتیں گڑا آئی مئے بارو ءَ ھم گپ کُتگ ات بلے آئی مراد ایش نہ انت بلے وھدے ما آئی کتاب ءَ بند بہ کنیں گڑا نبشتہ کارے ھلاپ ءَ بھس ءِ مئے دل ءَ ایر بیت پرچا کہ ما یاگینیں مھلوک ءِ ماراں ءُ ایشی ءِ پسو ءَ وتی تاگت ءَ چہ دیگ لوٹ اِنت. نی ما ھمے جنگ ءُ شدت ءَ گونیں گوں. جنگ ءُ شدت وتی کدرت ءَ چہ مارا مٹ کنت. ھمے رنگ ءَ کہ ایشی ءِ نیم جاھمنند مٹیتگتاں. مارا چہ درستاں وتی رنگ ءَ جیڑگ لوٹ ایت اگاں ما کمے ھم بہ جیڑیں. مروچگیں یورپ کہ کہ پرانس بلجئیم ءُ انگلینڈ نیمگ ءَ چہ داتگیں تیلانک ءِ ھیرانیں وتی زھن ءَ کمے ھم اد ءَ اود ءَ مٹینگ ءَ زیردست کنوکانی زوراکیانی ھمراہ داری بیت. اے کتاب ءَ اے انٹروڈکشن ھچ زلورت نہ انت پرچا کہ اے مئے واست ءَ نبشتہ کنگ نبوتگ من انگت یکے نبشتہ کُتگ دانکہ من اے دلیلاں یک نتجہ ءَ داں سر کُرت بکناں. پرچا کہ ما یورپین ءَ ھم زیردست کنوکیاں ھلاس بیگ ءَ ایں. مئے تھے زیردست کنوک چہ بن ھنڈالاں گوجگ بوگ انت. اگاں سگ ایت کنیں گڑا کمے وتی تھ ءَ بچاریں کہ ما کجام ھال ءَ رؤگ انت ءُ سر بوگ انت. کلاں چہ پیش مارا وتی انسان دوستی ءِ پٹ پول کنگی انت کہ ما ھر وھد ءَ آئی ءَ زاھر کنیں. گڑا ما گندیں کہ آ جاندریں ءُ بڈول انت. آ ھچے نہ انت تھنا یک دروگیں نزرئیے لُٹ پُل ءِ یک سرجمیں جواز ءِ اشی ءِ شیرکنیں گال اشی ءِ ھساسیت ءِ اسر تھنا زلم زوراکیانی ھاتر ءَ انت. اے ھم کندگی ھبر کہ امن امان ءِ سر ءَ باور کنوک اے مردم گُشاں کہ ما ناں زالمیں ناں مزلومیں شریِں اگاں شما زالم نہ اِنت ءُ شمے وؤٹ داتگیں مردم ھکومت ءَ اتکگ انت ءُ شمے چک شتگ ءُ لوج ءَ برتی بوتگ انت ءُ چکچینی ھوار انت ءُ ترا تشے ھم شک نیست کہ آ کاتل انت ءُ تو گش ئے کہ تو سرپد ھم نہ ئے دانکہ تو لیلک ءِ سرگ ءَ گوں ترا یک دو روچ ءَ جیل مہ بیت ءُ تو وتی دستاں چہ اے آس ءَ کُشگ لوٹ ئے بلے آ در نیائینت آ ھمود ءَ انت دانکہ اے جنگ ھلاس بہ بیت.
اشی ءَ منی نیمگ ءَ نیمگ ءَ چہ سرپد بوگ ءِ جھد ءَ بکن ات، اگاں ھنی ھمے بیگاہ ءَ جنگ ءُ شدت بندات بہ بیت ءُ اگاں زلم زوراکی ءُ لُٹ پُل ءِ جھان ءَ مہ بیتین اَنت گڑا بگند ئے نرمے رنگ ءَ بئیت جنگ ءُ شدت ءِ مسلہ ھل بوتین اَنت. بلے اگاں اے سرجمیں لشکر اے زلم زوراکی ءُ تئی نرم ءُ پُرایمنیں نزرئیہ چہ ھزاراں سال ھوار روان انت گڑا بزان کہ تئی نزرئیہ تھنا زالمانی کُمک ءَ کنگ انت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
