نبشتانک: ارمان ءَ داں الماس ءِ سپر
نبشتہ کار: نتھا
دی بلوچستان پوسٹ
کیچ اَت، کیچ ءِ گرم ءُ سرد اَت اَنت سرکار ءِ زورآوری وتی جاہ ءَ برجم اَت، کدی کسے بیگواہ کنت گڑا کدی ژانگولیں جونے بہ چار راہ سرے ءَ بے وارس ءُ بے کپن اِنت، پد ءَ ھمے کیچ ءَ دیگر ءِ وتی جتائیں ندارگے، ھر کجا کہ چم کپ اَنت، گند ئے پہ وانگ ءَ ورنا ءُ گونڈل مدامی انگریزی زبان ءِ سنٹر ءُ اکیڈیمیاں روگ ءُ آیگ ءَ اَنت دگہ نیمگے گند ئے کہ جُوسک ءَ زمبادانی لین اِنت، پیٹرول ءُ ڈیزل ءِ ریٹانی سر ءَ جاک اَنت، کسے ٹوکن ءِ رند ءَ کپتگ گڑا جاھے ڈی سی زاہ ءُ بد اِنت پد ءَ شھر ءَ کا ئے گڑا گلام جان ءُ چاھسر ءِ ہوٹل اَنت کہ پتائی اِنت، جاھے آرپ ءِ سوتاں کوم کُمار کُتگ، گڑا جاھے راج گوں متن ءِ زمانگی ئیں پلماں مشکول اِنت، کیچ ءَ چیزے نوک سیریں مردم ھست کہ رواجانی مانا اِش بدل کُتگ، ءُ پشت کپتگیں ھمیشانی چاگرد ءَ پہ وت ءَ جاھے ءِ شوھازگ ءَ بزگ اَنت۔
ھمے کیچ ءِ جتا جتائیں رنگانی میان ءَ چیزے ورنا انچیں ھم ھست کہ دیر جاھے نشتگ ءُ پہ وتی راج ءِ باندات ءَ جیڑگ ءَ اَنت ھمے ورنایانی میان ءَ یکے کاسم اَت انچو سما بیت کہ کاسم ءِ باوستانی ترندی ءُ لھجہ ءِ نرمی انگت مئے پجی ءَ زندگ اَنت، چیزے مردم چہ کار ءَ تچ اِیت ءُ چیزے پہ کار ءَ کاسم مدامی پہ کار ءَ تچگ اَت، ما کہ آ دیست گڑا آئی ءَ دم برگ نہ زانت، مدامی پہ بلوچ ءَ جیڑگ ءَ اَت کاسم بودناکیں ورنا یے اَت، وانگ بہ بیت کہ گلکاری، شائری بہ بیت کہ رجانک، گپ ءُ باوست بہ بیت کہ مینیجمنٹ، آ گوں وتی کاراں ھر کجا دیم ءَ اَت، بلے من ءَ آ پہ وتی مستکلیں وسواس ءَ دوست اَت ھمے وسواس اَت کہ آئی ءَ را پہ ایمنی نندگ ئِے نہ اِشت، ھمے وسواس اَت کہ مدامی پہ کوکار ءُ جاک ءَ شائریں ارمان ئِے لاچار کُت، ھمے وسواس اَت کہ آ چہ شاپک ءَ دیم پہ مات کوھاں گوں کُنگریں مزاراں رپت۔
ھمے وسواس ءِ برورد اَت مزن شاھدربرجاہ ءِ وشیں دروگ ءَ آ رد دات نہ کُرت، بلکیں آ مدامی ھمے وشی ءُ واھشتانی آماچیں نودربراں گوں راستی ءَ ھمدپ کنگ ءَ پہ ھمگام اَت اے چست ءُ ایرانی میان ءَ کسے ءَ آ ترسینت، گڑا جاھے بلوچ پوشیں یونی ءُ سرکار ءِ کارداراں پہ بلوچ ءَ جیڑگ ءُ پہ بلوچ ءَ ھبر کنگ ءِ گناہ ءَ کاسم ٹارگٹ کُرت، یکبرے چہ ہاسٹل ءَ آواں کاسم کش اِت ءُ آئی ءِ سر ءَ پابندی جت بلے کاسم کجا چہ اے بیھار ءُ سکتیاں پُشت ءَ کنزگی اَت، اِیشاں آئی ءَ گیش توانگر کُرت بلے سرکار ءِ چاریگاں دیست کہ کاسم ھاموش نہ بیت، گڑا آواں آ پہ نندگ ءَ نہ اِشت، پون کُرت ءُ بیھار دات کہ ھمے ھالتاں ارمان الماس جوڑ بوت، بلوچ جنز ءِ توم دیری رُستگ اَت ءُ ارمانی ئیں بالاد ءَ چو مھکمیں درچکے ءَ مک اَت، گوں الماس ءِ جوڑشت ءَ ارمان ءَ سنگرے مٹ کُت، ءُ بلوچستان ءِ کوہ ءُ گیاباناں توپک ئِے وتی مڈی کُرت۔
بلوچ ءِ کسہ جنگ ءَ پلگار اِتگ بلے گلامی ءِ دو سد سالی ئیں سان چو یکیں دمان ءَ شودگ نہ بنت ھمے گلامی ءِ داتگیں داد اَنت کہ بلوچ ءَ مدامی یک ءُ دومی ءِ گُٹ گپتگ، جاھے ورنا وتی ساہ ءَ دیگ ءَ اَنت، جاھے بچار کہ بلوچ آجوئی ءِ داوا دار یک دومی ءِ پُچکان اَنت ما کہ ارمان دیست، گڑا مدامی گُشت اش کہ ھر مہ بہ اِت، سرمباں مہ چار اِت، بلوچ ءِ جنز پراہ ءُ شاھگان اِنت اد ءَ ھمک نپر ءِ وتی کرد ءِ، ھمک ادارہ ءِ وتی جاھے بلے مئے کم پھمی اِنت کہ ھرکس ءَ جتائیں کوٹی ءَ بند کُنگ لوٹیں ءُ پہ ھر کس دو بچیل ءِ مسیتانی جوڑشت ءِ دُمب ءَ ایں ما آشوب وَ لوٹیں، بلے وتی اندر ءَ آشوبے آرگ ءَ ساڑی نہ ایں، ما آجوئی وَ لوٹیں، بلے وتی زات ءَ چہ بدیں رویشتاں آجو کُرت کنگ ءَ نہ ایں پہ آشوب ءَ جنز ءِ بندات چہ وت ءَ بیت، وت ءَ پلگار ءُ وتی زات ءَ چہ گلامی ءِ داداں آجو کن، بلوچ گُلزمین ءِ آجوئی ءِ اولی کدم ھمیش اِنت۔
ءُ من گنداں کہ وھدے کاسم ءَ وتی زات ءِ اندر ءَ آشوب آؤرت، گڑا آ الماس جوڑ بوت ھما الماس کہ کسانیں مدتے ءِ نیام ءَ ھما مٹیانی بنھشتے ایر کنگ ءَ پہ جھد ءَ ات کہ آوانی سان داں زمانگے مان اَنت کاسم ءَ مدامی مارا گُشت کہ نوں زمانگ مٹ اَتگ، وھد ءِ لوٹ مٹ اَنت، بلے مئے گوریلا جنز چہ گوریرا ءُ ماؤ ءَ دیم ءَ کنزگ نہ لوٹ اِیت بلوچ ءِ جنز ءِ زمینی راستی جتا اَنت، ءُ ھمے جتائی چہ بلوچ ءَ نوکیں ترزکار ءِ لوٹ ءَ کنت ھمے ھیال اَت، کہ الماس ءِ پہ وانگ ءُ شوھازگ ءَ لاچار اِش کُرت آئی ءَ زانتگ اَت، کہ مئے امل ءُ کارپد مئے زانت ءِ چیدگ اَنت ءُ مئے زانت مئے وانگ ءِ مُز اِنت دانکہ ما وتی وانگ ءِ ربیت مٹ نہ کُرت اَنے، مئے امل ءُ کارپدانی نیام ءَ مٹی نئیت ءُ ھمے مٹی ءَ پہ الماس ءَ جنگ ءُ جنز ءِ جتائیں تک ءُ پھناتانی سر ءَ مدامی وانگ ءَ اَت، مدامی گپ ءُ باوست ءَ اَت، ءُ مئے رنگیں نابوداں پہ وانگ ءَ سکین دیگ ءَ اَت، آئی ءَ مدامی گُشت کہ ایؤک ءَ وانگ ھچ درد ءِ دوا نہ اِنت، تو چے وانگ ءَ ئے، ءُ چوں وانگ ءَ ئے، پیسلہ کنیں ھبر ھمیش اَنت ھمے ربیتانی مٹ کنگ ءَ الماس ءَ شھری گوریلا ءُ رابرٹ ٹیبر ءِ وار آپ دا پلی پہ راج ءَ رجانک ءِ دروشم ءَ سوگات کُرت اَنت۔
کاسم ءَ کہ اولی بر ءَ مارا ھال کُرتگ اَت، گڑا سک گل اَت ءُ گُشتق کہ من وتی پیسلہ ءَ گوں سک پکا آں، اد ءَ سکی ءُ سوری، پند ءُ گُژن وتی جاہ ءَ، بلے ھمے سپر ءِ بھر بوگ ءَ، ھمے کوھانی نیام ءَ زندگی کنگ ءَ، ھمے سنگتانی پجی ءَ گپ ءُ باوست ءَ انچیں تاھیرے گوں کہ مارا پہ دمانے گمیگ بوگ ءَ نیل اِیت، اے ھما تاھیر اِنت کہ تو وتی وجود ءِ بزانت ءَ گیشین ئے ءُ زند ءَ مانا یے دے ئے، ما شھر ءَ بوتگیں، زند ءِ آسراتی سرجم بوتگ اَنت، وتی دوست ءُ وارسانی ما ھمراہ بوتگیں، بلے انگت مردم چو کمیں ھالی بوتگ اے انچیں ابیتکی یے بوتگ کہ گوں لبزاں بیان نہ بیت، بلے مارگ بیت، بلے ھما اِنت کہ ما ڈیھ ءِ مزاریں پُسگانی ھمراہ ءُ ھمکوپگ اِیں، گڑا نوں من سنگتی، مھر، ھوسلہ ءُ ھمت ءِ مانایاں سرپد آں، ءُ ھمے کنڈ کہ بنی آدم ءِ باتن ءَ ھالی بوتگ، مروچی ھمے کنڈ ھمراھانی سنگتی ءُ مھر ءَ پُر کُرتگ۔
بنی آدم سکیں بے باوریں چیزے مرگ راستی یے، ءُ اے راستی پہ بلوچ ءَ مدامی کمیں گیش زورآور بوتگ پمے ھاتر ءَ بلوچاں گوشتگ، کہ کبراں کلمپوگ مان نیست کاسم ءَ اے ھبر زانتگ اَت، پمے ھاتر ءَ آئی ءَ وتی مرگ ءِ پیسلہ وتی دستاں کُرت ءُ بلوچ جنز ءِ سلاھبندیں پڑ ءَ وتی ساہ ءُ جان ندر کُرت اَنت ھما ساھت ءَ کہ مارا کاسم ءِ کوہ ءَ روگ ءِ ھال رس اِت، گُش ئے ھما ساھت ءَ داں روچ ء مروچی ما ھمے ھال ءِ ودار ءَ بوتگ ایں اے راستی ءَ مارا مدامی جتگ کہ ارمان نوں ایؤک ءَ گوں آجوئی ءِ بیرک ءَ واتر کیت بلے بنی آدم اِنت کہ مدامی چہ راستی ءَ تچگ لوٹ اِیت ما راستی زانتگ ءُ دل ءَ ھمے راستی نہ منّ اِتگ نوں کہ کاسم ءِ شھادت ءِ ھال سر اِنت، تورشت ھمیش اِنت کہ آئی ءَ گیش زندگ بوگی اَت، کاسم ءِ زند چوناھا بلوچ ئیگ اَت، بلے ھمے مٹی یے کہ کاسم ءَ گوں الماسیں ند ءَ بنھشت ایر کُرتگ اَت، ھمیش داں آسرے ءَ سر کنگ ءِ وھد ءَ موہ بداتیں پہ سوڑگ نوں ھچ نہ بیت، بلے ارمان ءِ، ءُ بنی آدم ءِ مڈی ھمے ارمان اَنت۔
زند ءِ تیزگامیں سپر ءَ مارا انچو بے سما جوڑ کُرتگ کہ پہ ما ھمک ھبر ایؤک ءَ یک ھال/نیوزے سنگتانی شھادت ءِ وھدے ھال مئے دیم ءَ گوز اِیت، گڑا پہ ساھتے ما گمیگ بئیں، شیر ءُ اکسے اسٹیس کن ایں، بلے پد ءَ ھما وتی دنیا ءَ گار بئیں سنگتانی گُڈی پیگامے وھدے کیت، گڑا اینکس ھم توپیک نہ داریں کہ ھمے پیگام ءَ سرجمی ءَ گوشدارگ ءُ مارگ ءِ جھد ءَ بہ کنیں ھمے کلوہ کہ سنگتے وتی سرجمیں زند ءَ گُڈی ویڈیو ءِ نیام ءَ بند کنگ ءِ کوشست ءَ ایں، ما بہ جیڑ ایں کہ چینکدر گران اِنت، ھمے گڈی ساھت ءَ لبزانی شوھازگ کہ تو وتی زند ءُ جھد ءَ چوں گونڈ گِر ئے ھمک سنگت ءِ جتائیں کسھے، ءُ ھمک کسہ ءِ ارزشت جتا اِنت، ھمے کسھاں کہ مارا یکجاہ کن اَنت ءُ راجے جوڑ کن اَنت، گڑا ما ھمے کسھانی ارزشت ءَ بہ زانیں ءُ وھدے سنگتے ءِ شھیدی ءِ اھوال کیت گڑا نہ تھنا آئی ءِ شھادت ءَ وتی راھبر جوڑ بہ کنیں، بلکیں ساھتے وتی موبائل ءَ یلہ بہ کنیں ءُ بہ نندیں بہ جیڑیں کہ ھمے گڈی ساھت ءَ کہ سنگتے کلوھے دیگ ءَ اِنت، یا پہ گُڈی تیر ءَ دست ئِے گوں ٹریگر ءَ اِنت، یا کہ کوھاں پہ اُرش ءِ کنگ ءَ سپر جنگ ءَ اِنت، گڑا اے ساھت ءَ ھما سرمچار چے جیڑگ ءَ بیت، چے رنگیں ھیالاں گوں سر ءُ چیر اِنت ما ھمے ھیال ءَ پد بہ جنیں، ءُ ھمیشی ءَ وتی زند ءِ راھبر جوڑ بہ کنیں سنگتانی شھادت ایوک نیوز/ھال ءِ نہ اِنت، بلکیں مئے راج ءِ باندات ءِ پھازوکیں زندگی ءِ آسر اِنت، ءُ اے کسہ ءِ پد جنگ ءُ مارگ الم اِنت۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی ءِ درشانی انت-