دْراھبات اِت-نثار احمد

دْراھبات اِت

نبشتہ کار: نثار احمد

دی بلوچستان پوسٹ

من وھدے سوجے کہ دیاں گڑا مئے چیزے دانشور، نبشتہ کار ءُ رھشون بد بر اَنت ، چیا کہ آیانی دل ءَ منی بسات چو بُزی لِڈّ ءَ اِنت، ھمے بُزی لِڈ کہ ناں آئی ءَ واڑ وتی کنت ءُ نئیکہ سماتانی ڈُوپَّگ-

من ءَ وتی ھمے بُزی لِڈ بیگ سر ءُ چَمّان اِنت چیا کہ کَسے ناھکّ ءَ کُشَگ ءُ دور دیگ بہ بیت، کَسے چِست کنگ ءُ بیگْواہ کنگ بہ بیت، زالبولے بے پردگ کنگ بہ بیت یا کجام ھم نارواھیں کار ءُ زُلمے منی راج ءِ سر ءَ بہ بیت، گڑا ھمے بُزی لِڈّ ءَ تور ایت-

چیزے مردمانی ھیال اِنت کہ ما چَہ دُژمن ءَ مستریں دلے داریں، چاکر ءِ اولادیں، جنگی رِپکاں بلدیں، پد ءَ دژمن بے دل ءُ تُرسوکے، اے ھما وتگلائی اَنت کہ مردم ءَ چَہ کَٹّ ءَ بر اَنت-

من ءَ بُزی لِڈّ ءَ اوپار نیست، چیا کہ شمئے ردیانی تاوان پد ءَ منی وتی اِنت. بُز زِندگ بیت گڑا بُزی لِڈ بیت. جنگ، شِھمیں کار، مُھکمیں دوستی، مِھر، دژمن ءِ تاچینگ ءُ وت ءَ آجو کنگ، اے دْراہ راز داری ءِ مُھتاج اَنت، دانکہ راز داری مہ بیت اے کار ھم نہ بنت انت-

گڑا بیا ما ءُ شما پہ دمانے گْوست ءِ ھاکانی چیر ءِ تاکاں لیٹینیں – رَبّال عیسا ءِ شاگرد کہ نام ئِے یوحنا اِنت، وتی دومی نمدی ءَ پہ زالبول چنیدہ ءِ نام ءَ نبشتگ کنت، ھمے نمدی ءِ ھلاسی ءَ آئی ءِ چیزے ھبر اے وڑ اَنت.“ من ترا چَہ کاگد ءُ سیاھی ءِ کُمَک ءَ ابید بازیں چیز گْوشگ لوٹاں، چہ ایشی ءَ ابید من گوں تو دُچار کپگ ءُ دیم پہ دیمی ھَبَر کنگ ءِ واھگ داراں، گڑا مئے وَشّی سرجم بیت انت”-

دیمتر ءَ وھدے کہ یوحنا وتی سیمی نمدی ءَ پہ گیُس ءَ نبشتگ کنت، گڑا اے نمدی ءِ ھلاسی ءِ ھَبَر چوش اَنت. “من ءَ پہ ترا بازیں چیز نبشتگ کنگی اِنت. بلے ھمے انچیں ھَبَر اَنت کہ من ترا کَلَم ءُ سیاھی ءِ سر ءَ ایشاں گْوشت نہ کناں. من زیت گوں تو دُچار کپگ ءِ واھگ داراں، گڑا دیم پہ دیمی گپ جن ایں-”

نی شما وت بچار اِت کہ شما سوشل میڈیا ءُ دگہ آسراتیانی کُمَک ءَ وتی جِند ءِ راز ءُ نزوریاں پہ زانت یا پہ نزانتکاری پدّر کنگ ءَ نہ اِت؟ وھدے کہ ھمے ھَبَر دو پہ دوی ءَ شرتر گِیشّ اِت ھم کن اَنت ءُ دژمن سھیگ ھم نہ بیت-