بلوچ چکچینی ءِ تہ ءَ وتگڑیں جاگیرداراں ھر دور ءَ ھمدستی کتگ – ڈاکٹر ماھرنگ بلوچ

بیست ءُ پنچ جنوری ءَ ڈالبندین ءَ بلوچ چکچینی ءِ بگیری ءَ بؤکیں مُچی ءِ چن ءُ لانچانی درگت ءَ ڈاکٹر ماھرنگ بلوچ مروچی نصیر آباد ءَ سر بوتگ کہ اودا آئی ءَ نیادے ءِ میان ءَ گوں مھلوک ءَ تران کُتگ –

تران کنان ءَ آئی ءَ گوشتگ کہ راج ءَ یک روچ ءِ ریاستی زوراکیانی تُرس وتی تہ ءَ ھلاس کُتگ ءُ اے مراگش سوبمند کتگ –

آئی ءَ گوشتگ کہ بلوچ ھر کُجا کہ نشتگ آئی ءَ زانگی ایں کہ اے ریاست ءُ آئی ءِ کانودانی تہ ءَ آئی ءِ ارزشت چی انت – بلوچ ھر کجا بہ بیت، آئی ءِ زبان ھرچی بہ بیت آ گلامے ءِ وڑا کنگ بوتگ ـ ھمے گلامی ءِ ساھگ ءَ بلوچستان ءِ مڈیانی پُلگ ءِ ھاتر ءَ بلوچ ءِ چکچینی کنگ بوتگ –

آئی ءَ گوشتگ کہ بلوچ چکچینی ءِ بازیں دروشم ھست انت، ھر دمگے ءِ تہ ءَ آئی ءِ جتا جتائیں دروشم گندگ ءَ کائنت- بلے اے پہ ھمے ھاتر ءَ بوگ ءَ انت کہ بلوچ بے زانگ بہ بنت ءُ آ چہ وتی راجی جُھد ءَ گستا بہ بنت –

ڈاکٹر ءَ گوشتگ کہ پاکستانیاں اولسر ءَ بلوچانی کِشاورزیں زمینانی سر ءَ اُرش کُتگ کہ ما دیستگ انت ھما زمین کہ بلوچے ءِ انت بلے آئی ءِ ھدابند یک پوجی ئے کہ آئی ءَ بلوچ گلام کتگ انت ـ بلوچ ءِ دھکان ھما جاگیر ءِ دست ءِ چیر ءَ کار کنگ ءَ انت ـ وتگڑیں جاگیرداراں ھر دور ءِ تہ ءَ گوں ریاست ءَ ھمدستی کتگ ـ اے سردار ءُ نوابانی بگیری ءَ شمارا اُوشتگی انت ـ بلے آئی ءِ پجار اے نہ انت کہ آ بلوچی براھوئی یا سرائیکی ءَ گپ جنت آئی ءِ پجار ھمیش انت کہ آ بس پنجاپی ءِ زبان ءَ گپ جنت – آئی ءَ وتی گالوار ھمے واستا بلوچی ءُ براھوئی کتگ کہ آ مارا ءُ شمار بھر ءُ بانگ کت بہ کنت –

آئی ءَ گوشتگ کہ مروچی نصیرآباد ءُ جعفرآباد ءِ مردماں درساں چہ پیش وتی راجی پجار ءِ نیمگ ءَ آیگی ایں ـ ما چاکر ھان ءِ بچ ایں، ما بالاچ ءِ پرزندیں، مئے ھزاراں سال کوہنیں گوستانک ھست ایں ـ انگریزانی جوڈ کتگیں ملک ءَ چہ پیسر مئے گوستانک ھست انت –

آئی ءَ گوشتگ ھر وھد ءَ اے ھند ءُ دمگ سیلاب زدگ گوشگ بوتگ انت اے سیلاب چہ ھاوند ءِ نیمگ ءَ ناں بلکنہ ریاست ءِ نیمگ ءَ اتکگ انت – مروچی شومک وبائے ءِ دروشم ایں، مروچی چنچو زالبول چلگی ءِ وھد ءَ بیران بنت ایشی ءِ سوب مئے ھچ نگوشگ انت ـ ادا سرکار بس ھمے ھاتر ءَ جوڑ کنگ بوتگ کہ بلوچانی چکچینی ءَ بہ کنت – چکچینی بس اے نہ انت کہ اشی ءَ بگر ءُ بجن اشی ءِ دگہ بازیں دروشم ھست انت کہ زانگی انت –

مروچی دگہ راجانی مردم آرگ ءُ ادا نندارینگ بوتگ انت کہ آ وتی پجار ءَ مٹ کنگ ءُ وت ءَ بلوچ گوشگ انت – اگاں دگہ راج ءِ بلوچ ءِ گور ءَ پہ براتی نند ایت آ مئے برات ایں بلے اگاں کسے بلوچ ءَ بھربانگی ءِ جھد ءَ کنت گڑا آ بلوچ ءِ دژمن انت –

ڈاکٹر ماھرنگ ءَ گوشتگ کہ بلوچستان ءَ بازیں زبانے ءَ گپ جنگ بیت بلے مئے پجار بس بلوچ ایں –

آئی ءَ گوشتگ کہ مروچی مئے گور ءَ بس ھمے یکیں موہ ھست انت کہ ما اے زرمبشت ءِ گون ءَ ھوار بہ بہ ایں ءُ وتی ھکانی ھاتر ءَ بہ اوشت ایں –