آرپ پُل واتر کن
نبشتہ کار: امجد رھیم
دی بلوچستان پوسٹ
آرپ پُل من نہ زاناں تو کُجا ئے ءُ پُل تئی چے ھال اِنت؟ تو چوں وتی زند ءَ گوازینگ ءَ ئے تئی چنکیاس ھال من ھچ نہ زانت تئی ھال ءَ ۔ من تئی ودار ءَ انگت نشتگ آں تو کدی واتر کن ئے ءُ کا ئے تئی وشیں ھال ءِ نیت اِنت من وش ھال بہ باں، من نہ زاناں ترا کُجا شوھاز بہ کناں بلے من ودار کناں تئی واست ءَ۔
بزگیں پِت ءُ مات تئی راھچار اَنت کہ تو کدی واتر بیا ئے مدام چمّ اِرسیگ اَنت پہ تو کدی واتر کن ئے۔ تئی مات ءُ پِت وتی ارساں چو ھوریگ ءَ ریچگ ءَ اَنت تو کدی واتر کن ئے ءُ کائے؟ آھانی چم پہ رہ ءَ سکّ اَنت تو بیا تئی وداریگ آں۔ مات ءِ دل برداشت نہ کنت تو چون ئے تئی ھال ءُ اھوال نیست اِنت تو باریں چون ئے ھال ءِ توک ءَ بہ بَہ ئے، آ مدام ھمے جیڑگ ءَ اِنت تو گوں سنگتاں چون بوت ئے تئی ھال ءَ اللہ زانت کرت کنت بلے ما زانت نہ کنیں پرچا کہ تو تھاریں کوٹی یے ءِ توک ءَ بندیگ ئے ۔
من وھدے تئی بیگواھی ءِ ھال اِش کُت من سک گمیگ بوت آں تو بے گناھے ئے مردم ترا چے کن اَنت باریں تو دگہ ھرابیں کارے نہ کُت ۔ تئی پِت ءُ مات ءُ راج ءَ جھد کُت تئی واست ءَ توار چست کُت بلے ھچ نہ بوت تئی ھچ ھال نیست۔ آرپ پُل تئی مسکرائیاں گَپ ءُ ھبر دلءَ ھچبر نہ رو اَنت، یکروچے من ءُ آرپ پُل دوچار بوت اِیں گوں من مسکرا یے کُت ئِے ھما روچ یات بنت من سک زھیرگ ات آں پُل زوت واتر کن ما درست وداریگ اِیں۔
آرپ پُل تئی یات باز کَیت زوت واتر کن پتّو بازیں وداریگ اَنت، آرپ جان من ترا بہ ھیال نہ کُتگ کہ تو منی ھیال ءَ ھچ در نیا ئے من مدام جیڑاں تو باریں چون ئے تھاریں کوٹیانی توک ءَ ترا من کُجا تئی ودار ءَ بہ کناں کہ تو بیا ئے۔
آرپ پُل تئی سنگت ترا یاد کنگ ءَ اَنت کہ تو زوت واتر کن ئے لوگ ءَ بیا تئی سلامتی ءَ لوٹاں تئی ھما مھر یات پیداک اِنت۔ اِنچو گُش ئے تئی مات ءُ پت پتو زھیریگ اَنت تو کدی لوگ ءَ واتر کائے تئی وداریگ آں زوت آجو بات ئے آرپ پُل ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسانی درشانی اِنت-