نبشتانک: زِر ءُ آئی ءِ ماھیگانی کُربانی
نبشتہ کار: سلال سمین
دی بلوچستان پوسٹ
جنگ ءِ زیباتِریں شے کُربانی اِنت کہ اِیشی ءِ اندر ءَ آئی ءِ تیوگیں لُوٹ سرجم بنت اِنت ءُ کُربانی مُدام جنگ ءَ زیبا کنت اِنت ءُ جنگ ءِ دیمروئی ءِ ھاتِرا ھما پِگر ءَ زِندگ دار اِیت اِنت ءُ مستریں شے ھمیش اِنت کہ آ تئی ساہ ءُ سرانی کُربانی ءِ ھم پرواہ ءَ نہ دار اِیت پرچاکہ تئی ھما لُوٹ ھست اِنت آ چہ تئی کُربانی آں مستِر اِنت وھدے کہ تئی لُوٹ چہ تئی کُربانی آں مستِر بُوتّ گُڑا آئی ءِ اندر ءَ ترا وتی ھر شئے ءُ وتی ساہ ءُ سرانی ھم کُربان کنگ ءِ واستا ساڑی بوگی اِنت۔
مُدام کُربانی ءِ کچّ ءُ کساس بنت اِنت اے شے آں جنگ وت گِشین اِیت کہ کُجام کارِست ءِ کُربانی ءِ کِساس تاں کُجام جاہ ءَ بُوتگ گُڑا آ ھما داب ءَ آئی کُربانی ءَ وتی واستا گِچین کنت اِنت ءُ آئی ءِ کِرد ءُ کُربانی ءِ زیبائی ءَ آؤکیں پدریچ ءَ پیش دار اِیت اِنت۔
مرچی بلوچ ءِ زِندمان یک جنگجاھے کہ بلوچ گوں گُلامی ءِ سانکلاں بندوک اِنت ءُ آئی ءِ زِندمان گُلام اِنت۔
گُلام ءِ واستا تنا وھد ءَ اے اِستین ءَ ھِچ شے نہ ماں اِیت تنا وھد ءَ اے جنگ ءِ دامُن ءَ مہ گِپت ءُ رھادگ مہ بیت اِنت۔
گُلام ءِ واستا تھنا پش کپتگیں شئے گھگیری بیت اِنت ءُ گھگیری گُڑا تھنا گپ ءُ ھبر ءَ نہ بیت بلکیں آئی ءِ واستا ترا تُپنگ دست ءَ کنگ لُوٹ ایت پرچاکہ مُدام تُپنگ ءِ دیما تُپنگ اوشتات کنت ءُ وھدے تُو تُپنگ ءِ دیما اوشتے گُڑا آئی ءِ تہ ءَ مِرگ ءُ کُشگ الم بیت اِنت تئی ھاتِرا۔
بلوچ ءِ زِر ءِ راج دپتر ءَ وھدے تُو چمّاں شانک دئے گُڑا آ مُدام گھگیری ءِ ڈسّ بُوتگ پرچاکہ بلوچ ءَ مُدام زِر ءَ را مات ءُ پِت ءِ جاہ داتگ ، آئی ءِ چولاں گوں ساہ کش اِتگ ، آئی ءَ را مِھر ءِ نام داتگ ، آئی ءَ را وتی ایمان ءِ ڈسّ داتگ ، آئی ءَ را وتی توکل ءُ جوان مردی ءِ ڈسّ داتگ ، آئی ءَ را مِھروان لیک اِتگ ءُ آئی ءَ را وتی گُژن ھلاسی ءِ در لیک اِتگ ۔
بلوچ ھم پہ اے زِر ءِ رکینگ ءَ ھِچ داب ءَ پد کِنز نہ بُوتگ بلکیں مُدام گوں کوھنِگیں کُنگُراں پہ اے زِر ءِ رکینگ ءِ ھاتِرا ساڑی بُوتگ اَنت انچو کہ ھمل جیئند بُوتگ کہ آئی ءَ ھمے زِر ءِ اندر ءَ گوں پرنگاں جنگ داتگ ءُ زِر ءِ ارواہ پھاز اِتگ ، انچو کہ ھمے زِر ءِ ھاتِرا ریھان ءُ سربُلند گوں ورنائی ءِ بنگاں شورھاں وتی اِشک ءِ ملاریں بالاد ءَ بند اَنت ءُ وت ءَ را پہ زِر ءَ ٹُکّرانی تھا کُربان کن اَنت ، اَنچو ھما چار ورناہ کہ گوں تُن ءُ گُژنگی ، گوں بزگ ءُ واری ءُ گوں سالانی پند جنگ ءَ پد زِر ءُ آئی ءِ مڈیانی رکینگ ءِ ھاتِرا تاں یک تیوگیں روچے ءَ گوں دُژمِن ءَ دیم پہ دیم بنت اِنت ءُ داں دُژمِن ءَ پُروش دینت ءُ وتی ساہ ءُ سراں پہ مھروانیں زِر ءَ سوگات کن اَنت ءُ اَنچو کائِم ءُ اسلم پہ ھمے زِر ءِ واستا گوادر ءِ دگّانی سرا دُژمِن ءِ لشکر ءَ گوں دیم پہ دیمی جنگ کن اَنت داں گُڑّی تیر ءَ وتی ارواہ ءَ پہ زِر ءَ روان دینت ءُ زمین ءَ سینگار کن اَنت ۔ زِر مُدام پہ وتی کارِستاں مِھروان اِنت پہ دُژمِن ءِ ارواہ ءَ زِر یک بیم ناکیں شے یے ، آ چہ زِر ءَ تُرس آماچ اِنت ، زِر پہ دُژمِن ءَ یک بیم ناکیں جنگجاھے ، زِر پہ دُژمِن ءَ تُوپانے ، زِر پہ دُژمِن ءَ سِلاہ بند ءُ شورہ بندیں جنگولے ءُ دُژمِن ءَ را مُدام چہ زِر ءِ ھامُوشی ءَ تُرس اِیت اِنت پرچاکہ زِر ءِ جُھلانکی ءَ دُژمِن ھِچ داب ءَ زانت نہ کنت کہ آئی ءَ وتی اندر ءَ چُونیں جنگول ءُ تمردیں ماھِیگ رُودینتگ۔
زِر ءَ مُدام وتی ماھیگ مِھر داتگ اَنت ، آواناں چُو مات ءُ پِت ءَ رُودینتگ اِیں ، آواناں چُو سنگتے ءَ مِھر ءِ داتگ ، آواناں چُو اُستادے ءَ سبکّ ءِ داتگ ، آواناں آجوئی ءِ ارزِشت ءِ سرپدی ئے داتگ ءُ آواناں زِرپھازانی جنگ ءِ کِسّہ ءِ گُشتگ اَنت۔
زِر مُدام وتی ماھِیگاں چکاس اِیت وھدے آ چہ کُل چکّاساں سوبین بنت اِنت گُڑا آ وتی ھما سوہ ءُ پُوھیں ورناہ ءَ وتی ارواہ ءِ ھاتِرا کُربان بوگ ءِ واستا گِچین کنت اِنت ءُ اے روچ ءَ زِر ءِ چولانی توار مردُمانی گوشاں سر بوگ ءَ تاں کہ زِر وتی زمین زادگیں کارِستاں گِچین کنگ ءَ اَت۔
لھتیں روچ پیسر زِر ءَ را ھال رس اتگ اَت کہ درامدیں دُژمِن گوں وتی لشکر ءَ منی ارواہ ءِ سر ءَ وتی گاماں ایر کنگ ءَ اِنت گُڑا آئی ءِ ھما چکّاس اِتگیں ماھیگ ساڑی تاں پہ جنگ کنگ ءِ ھاتِرا گُڑا آئی ءَ وتی ماھیگ گوانک کُرت اَنت کہ دو ماھیگ ساڑی بے کہ آوانی کُربان بوگ ءِ وھد ھمیش اِنت۔
دو ماھیگ ساڑی بُوتّ اَنت ، زِر ءَ آوانی تُپنگ سینگار اِت انت ، آوانی تیر سوھان کُرت اَنت ءُ آوانی آشِکیں ارواہ ءَ را بُوس اِتیں ءُ آواناں رُکست ءِ کُرت ءُ گُشت ءِ کہ شُما واتر کائیں منی جنگانی زیبائیں کارِستانی دُروشُم ءَ ءُ شُما مرچی ءَ دیم زِر پھاز ءِ نام ءَ پجّا آرگ بے۔
ماھیگاں زِر ءِ تُن آپیں ارواہ تِنگ اِت ءُ در اَتک اَنت چہ زِر ءِ اندر ءَ ءُ پاد اِش زمین ءِ سر ءَ اِیر کُرت اَنت ءُ گُڈی ءَ زِر ءَ را ھمیش اِش گُشت کہ الم ءَ تئی زیبائی ءَ ھوار کپ ئے ءُ دستانی لنکُک اِش چِست کُرت اَنت دیم پہ زِر ءِ نیمگا کہ اے زمین ءِ آجو کنگ مئے اِیمان اِنت۔
گُڈی روچ ءَ وھدے کہ تیرانی توار بیت اِنت ، زِر ءِ ماھِیگ پہ آئی ءِ رکینگ ءِ ھاتِرا گوں دُژمِن ءَ جنگ کنگ ءَ بنت اِنت ، درامدانی سرا تیر گوارگ ءَ بنت اِنت ، بمب ءُ ٹُوپانی توار جھان ءِ ارواہ ءَ جکسین اِیت ، اِشک ءِ گُڑّی جنگ بیت اِنت گُڑا زِر وتی اندر ءَ چولانی گاماں تیز کنت اِنت ، وتی ارواہ ءَ ناچین اِیت ، مست ءُ ملنگ جُوڑ بیت اِنت ، چہ مستی ءَ تُوپانے ءِ داباں زُور ایت اِنت ، آئی آ دِگہ ماھیگ نازینک جن اَنت پہ وتی سالونکیں ھمراھاں ، آجوئی ءِ چِراگ روک کنگ بنت ، شھیدانی ارواہ نازینگ بنت ، بوجیگاناں جنگانی بشارت گون بنت ، تیرانی تواراں ماہ ءُ اِستال زِر ءَ ایر کپ اَنت ، ھونانی شھجوہ داں زِر ءِ ارواہ ءَ سر بنت اِنت ، وتی زِرپھازانی گوناپ ءَ زِر وتی کنت اِنت ، آوانی ھوناں بانُوریں زمین ءِ دستاں رجین اِیت ، آوانی مِھلبیں وشبوہ ءَ شِنگ ءُ تالان کنت وتی اندر ءَ ، زِر ءِ ارواہ ءَ زمین زادگانی ھون ءِ تام ءَ کنت اِنت ءُ اِدا زمین زادگانی بدن ھاک ءِ زیبائی ءَ وتی کن اَنت۔
زِر ءَ را وتی ماھیگانی روگ ءَ درد بیت اِنت بلے آ زانت کہ پہ منی آجوئی ءِ ھاتِرا ماھیگانی کُربان بوگ المی اِنت ءُ ماھیگ آں ھم گوں زِر ءَ بے کِساس ءَ مِھر اِنت کہ آ وتی کُربان کنگ ءَ ھِچ چکّ ءُ پد نہ بنت اِنت بلکیں پہ آئی ءِ مِھرانی امبازاں ھرچ جاوارانی تھا کُربان کن اَنت وت ءَ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔