“شَھم اتگیں کِردانی کارست”
نبشتہ کار: سلال سمین
دی بلوچستان پوسٹ
دُگنیا ءِ تہ ءَ ھرچ یک راجے ءَ را وتی یک راج دپترے ھست انت انچو بلوچ ءَ وتی یک راج دپترے ھست انت ءُ اِیشی ءِ تھ ءَ بلوچ ءَ چِنچو سال انت کہ گوں گُلامی ءِ سانکلاں بندوک انت ءُ اِیشی ءِ تھ ءَ بلوچ ورنایاں وتی ساہ ءُ سر کُربان کُرتگ انت ءُ پہ وتی راج ءِ آجوئی ءِ ھاتِر ءَ ءُ وتی راج ءَ چہ گُلامی ءِ رکینگ ءِ ھاتِر ءَ ھرچ رنگیں کُربانی داتگ اَنت ۔
راج دپتر ءِ تاکانی تھ ءَ وت ءَ نِبشتہ کنگ یک ارزانیں کارے نہ اِنت ءُ راج دپتر ھرچ مردُم ءِ دست ءَ مٹ نہ بیت انت اِیشی ءِ واستا ترا بازیں جُھدے کنگ لوٹ اِیت ءُ ترا وتی زِند ءَ چہ سر گوزگ لوٹ اِیت ترا مرگ وتی امبازاں کنگی انت ءُ ترا پہ یک وشیں بانداتے ءَ وتی مرچی ئیں وش ءُ وش ھالیں زِند کُربان کنگ لوٹ اَنت-
بلوچ راج دپتر ءِ تہ ءَ شارُل ھما کارِست انت کہ آئی ءِ باروا تو امینچو نِبشتہ بکن ئے بلے راج دپتر تئی لبزانی وازمند نہ بیت اِنت ءُ آ اے گواھی ءَ وت دنت انت کہ منی کارِستانی کِردانی زیبائی ماں ابرم ءِ زیبائی مان شان اِتگ ۔
من وھد ءِ جیڑاں کہ وتی ساہ ءِ کُربان کنگ ءِ واستا ترا باز جُھد کنگ لوٹ ایت وھدے کہ آ کُربانی ءَ تئی مول ءُ مُراد ءِ بہ بیت انت ءُ تو ھما وھد ءَ ابدمان بوتّ کن ئے وھدے تو وتی کُربانی ءِ ارزِشت ءَ زانت کن ئے ءُ شھیدانی ھونانی رندگیری ءَ کن ئے ۔
شارُل ءَ باریں چُنت سال بوتگ کہ آ وتی جِند ندری ءِ روچ ءِ ودار ءَ نِشتگ ءُ آئی ءَ باریں چے جیڑ اِتگ کہ منی کُربانی منی آؤکیں پدریچاں پہ کُجام نوکیں چیزّاں آشِنا کنت انت ءُ منی رُژن چِنچو لوگ ءِ تہ ءَ وت ءَ رُژنا کنت انت ۔
شارُل یک ماتے ءَ ات ءُ یک ماتے ءِ دومی مات ءِ درداں یک جوانیں رنگ ءِ ءَ پھمت کنت ءُ شارُل یک زانتکارے ءَ ات آئی جیڑ اِتگ ات ئِے پھم اِتگ ات کہ وتی راج ونتگ ات ءُ راج ءِ جیڑھانی سر ءَ سوچ ءُ بِچار کُتگ ات ءُ راج ءِ گُلامی ءِ درد ءِ وتی سینگ ءَ چو آس ءِ پیما رودینتگ ات ئِے ۔ اے آس ھر روچ گُش ئے شارُل ءِ اندر ءَ گیش بُن گِران انت ھمے کہ شارُل ءَ ھال رست انت کہ سنگت وت ءَ را کُربان کنگ ءَ انت پہ وتی ماتیں گُلزمین ءَ گُڑا شارُل وتی اندر ءِ آس ءَ گوں دیوان کُرت کہ اے آس پہ منی زمین ءِ رکینگ ءِ ھاتِر ءَ روک انت ءُ اِیشی ءِ کارمرز کنگ ءِ جاہ ھما انت کہ اود ءَ تو وتی دُژمن ءَ گیش ءَ چے گیش نُکسان دات بکن ئے ۔ جِند ندری ءِ زیبائی ءَ گوں بِگند ئے شارُل ءَ مھر بوتگ ات ءُ شارُل زانتگ ات کہ اے راہ ءَ منی ھمسپر ریھان جان ءُ سربُلند جان ءِ وڑیں اجگیں براتانی پنجگاں من وتی کدماں ایر کناں۔
او اے کُربانی ءِ ھما گُڈّی سیمسر انت کہ ادا تو وتی زِند ءَ چے سر گوز ئے ، تئی دیدگاں بس وتن زاھِر بیت انت ، نہ مات ءُ پِت ، نہ برات ءُ گُوھار ، نہ چُکّ ءُ مرد تئی دیم ءَ کاینت اگاں چیزّے تئی کوپگاں بندوک بیت ءُ تئی پادانی ھمراہ داری ءَ کنت انت گُڑا آ زمین ءِ مھر بنت ۔
شارُل ھما ساھت ءَ ماھو ءُ میرو ءَ گوں بگل گیر بیت انت گُڑا اے آس ءِ ھیال شارُل ءِ ارسانی ترمپ ءِ ماں گُلزمین ءِ ھاک ءِ سر ءَ دور دنت انت کہ اے منی گُڈّی رند انت کہ من ماھو ءِ زیبائی ءَ وتی سینگ ءِ آس ءَ گوں ھوار کناں ءُ بُن دیاں ءُ بوتّ کنت من میرو ءِ املی ءَ چے پراموش بے باں بلے وھد ءِ من تئی ھاک ءِ پھازگ ءَ گوں تئی ھاک ءَ ھوار باں گُڑا تئی زِمہ واری ھمیش انت کہ ماھو ءُ میرو ءَ منی مھرانی ساھِگ ءَ برودین ءُ مُدام کہ آ واب کپ انت گُڑا تئی مِسکیں ھاک ءِ وشبوہ آیاں وتی امبازاں بکنت کہ آ ھاک ءِ وشبوہ ءَ چِنچو شھیدانی ھون ءِ وشبوہ ھوار انت ۔
شارُل ءِ گُڈّی ءِ روچ بیت انت کہ اے روچ ءَ رند تھنا آئی ءِ وشبوہ ماں زمین ءَ پش کپ ایت ءُ آئی سورت ءِ زیبائی ماں آزمان ءَ نکش بیت انت گُڑا اے سُھب ءِ سمین ءَ شارُل وھد ءِ گُلزمین ءَ وتی آدینک کنت انت ءُ وتی جِند ندری ءِ بمب ءُ شورھاں ما سینگ ءَ بند اِیت گُڑا ابرم ءِ زیبائی گُشے شارُل ءَ گوں ھوار بیت انت ، اُستاد گوں کُل شھیداں وت ءَ تیار کنت انت کہ مرچی بلوچ ءِ جنگ مٹّ بوگ ءَ انت ءُ مرچی بلوچ ءِ جنگ ءَ یک شارُلے پیداک انت کہ آ اولی زالبول ءِ جِند ندری انت ءُ ریھان گوں وتی سنگتاں پہ شارُل ءِ آیگ ءَ ساز ءُ سروزی دیوان ءِ برجم داریت ۔ وھد ءِ شارُل گوں بمب ءُ شورہاں سمبھ ایت ءُ چہ لوگ ءِ دروازگ ءَ پاد ءَ ماں گُلزمین ءِ دِلبند ءَ ایر کنت گُڑا گُشے آزمان آئی ءِ پادانی دیم ءَ کیت انت ءُ تچک بیت اِستال گُش ئے کاینت ماں شارُل ءِ پُچانی سر ءَ وت ءَ نکش انت ءُ چو شیشگی ءِ پُچاں تِرپان بنت انت ءُ ماہ چہ تئی لِکاہ ءَ چے ٹِک دنت انت ءُ روچ ءِ برمش گُش ئے کورانی دیدگاں پچ کن انت ءُ زمین چہ گلاں بال بیت انت ءُ کوش انچو شیک وارت کہ اِشک ءِ ملاراں گِپتگ ، زِر سربُلندی چولاں گوں چول جنان کن انت ءُ ماھو ءُ میرو گُش ءِ الھان کن انت کہ مات ءِ پہ وتی مادر ءِ رکینگ ءَ پیداک انت ءُ گونگانی زُبان پچ بنت انت کُل آجوئی ءِ تراناں کنان بنت اوں وتن چو شے مُرید ءَ وت ءَ سالونکی ءِ داباں کنت ءُ پہ شارُلی دُروشُم ءِ وداریگ بیت انت ۔
اے ساھت ءَ مات یاسمین ءَ شارُل ءِ دست گِپتگ ءُ پہ زمین ءِ مُرید ءِ ءَ برگ ءَ انت ءُ اے نیمگ ءَ اُستاد اسلم گوں سالونکیں زمین ءَ نِشتگ ماں شارُل ءِ اِزم ءِ کِسہ آرگ ءَ انت ءُ ھمے ساھتانی تھا شارُل وتی جِند ندری ءِ بستگیں شورہ ءَ گوں ھمے گُش ایت وھدے شُما گوں منی سینگ ءِ آس ءَ بُن کن ات گُڑا منی مزن جگری ءُ منی دلیری ءِ کِسّہ ءَ الم بیار اِت کہ شارُل نہ تُرس ءِ آماچ بوتّگ ءُ نہ مرگ ءِ تُرس آئی دیدگاں زاھِر بوتّگ آئی زُبان ءَ بس وِرد ءِ وتن بوتگ ءُ دیدگاں بیرک ءِ کپن بوتگ ءُ سینگ ءَ اِشک ءِ زمین بوتگ ءُ آ گوں یک بچکندی دپ ءِ اَتکگ ءُ وتی زمین ءِ مُرید ءِ امباز کُرتگ ءُ ناز ءُ لاڑاں گوں ھوار بوتگ ۔
او ھمے دمان ءَ شارُل که وت ءَ کُربان کنت گُڑا زمین ءِ دیدگاں ارس گُش ئے
گُل گُل بنت ءُ اُستاد ھمے گپ ءَ کنت کہ شارُل یک تومے تئی اندرءَ کِشگ بوتگ وھدے اے درچک رُدیت ءُ مزن بیت گُڑا اِشی چہ ھزاراں شاھُڑ در کیت ءُ آھمے رنگ ءَ کاینت پہ زمین ءَ وت ءَ کُربان کن انت ءُ شارُل راج دپترءِ تاکانی تہ ءَ ابدمان بیت-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔