بانڑی ءَ داں پدائی شاری ءَ
نبشتہ کار: سنگین بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
” ہسٹرے! کْوھنیں یونانی اِے لبز کہ وانگ ءُ درانگاز بہ زانت ءَ چہ وتی کشّ ایت ءُ مرچیگیں تاریخ ءِ مانا ءَ کئیت ءُ رسین ایت ۔ بہ زان گوست ءِ وئیل ءُ واکیات, یاکہ گوستانک (تاریخ) گوشگ بیت۔اِے گوستانک یک وئیل ءُ جاھے ئیگ اِنت ناکہ ایشی ءِ رگ ءُ ریشگ گوں یک مردمے ءِ کار ءُ کارپداں بندوک اَنت ناکہ یک وھد ءُ پاسے ءَ ناکہ وئیل ءُ واکیاتے ءَ گوں پیوست اِنت۔بلکیں گوستانک بھ اِے موکل ءَ نہ دنت کہ ھما بوتگیں کار یاکہ واکیات ءَ بدل بہ کن اَنت آ وھد ءُ پاس ءَ کنگ بوتگ۔ایشی ءِ کار اِنت ھما کار ءَ ھما وڑ ءَ پیش کنگ۔ پمیشکا ما گوستانک ءَ چو ھنبوئیں درچکے ءَ گِند اِیں-
ما تاریخ ءِ تاکاں بہ چار اِیں۔مارا لھتیں انچیں کردار گندگ ءَ کا اَنت کہ چہ آیاں تاریخ ءِ تاکانی ھمک ھملہ روشنا اِنت،گُڑا اِے تاکانی روژناہ کنوک ھما شھپگریں مردم بوتگ اَنت کہ آیاں مدامی چہ وتی جند ءَ برزتر جیڑ اتگ آیاں وتی ساہ ءُ مال درست پہ وتی مکسد ءَ کربان کرتگ اَنت۔ آ مکسد وتی راج ءِ رُژنائی ءِ نیمگ ءَ برگ بیت یاکہ وتی ڈیھ ءُ راج ءِ پھازگ ءَ گوں دژمن ءَ جنگ کنگ ءُ مرگ ءِ امبازگ بیت۔ھرچ مکسد ھرچ آشوب کربانی لوٹ ایت۔ھرچ راہ ءُ در ءِ پچ کنگ ءَ ھرچ بنلاد ایر کنوک ءَ را کربانی دیگ لوٹ اِیت۔ شیشاریں لیکو ءِ ڈیوا ءِ بالینگ ءَ پہ ھزاراں منگھیں سراں کربانی داتگ اگاں ما وتی گوستانک ءُ راجدپتر ءَ پہ پھر بند ایں۔گُڑا مئے ءُ مئے راجدپتر ءِ زندگ دارگ ءَ ھزاراں لکاں سراں پہ شاتے مرگ وتی امبازاں زُرتگ۔
پہ راجی گھبودی ءُ شیشاریں لیکو ءِ رُژنا کنگ بیت۔جنگ یاکہ چاگرد ءِ دگہ کار بہ اَنت۔مردین ءَ ھوار زالبول ءِ ھم یک مزنیں کردارے ھست اِنت۔ھرچ میدان ءَ زالبوال گوں مردیناں ھمکوپگ ءُ ھمگام بوتگ اَنت۔اگاں ما وتی راجدپتر ءَ بہ چار اِیں۔اود ءَ ھم مارا انچیں بلوچ مات ءُ شیرزال گندگ ءَ کا اَنت۔کہ آ گوں وھد ءِ گاماں وتی مرداں ھمکوپگ بوتگ اَنت ءُ مرچی ءَ داں ھست اَنت۔انچوش کہ ما وتی راجدپتر ءَ چوشیں بازیں شیرزال گِند اِیں یاکہ من بہ گوش آں۔ اگاں ما وتی راجی تب ءُ مئیل ءَ بہ چار اِیں ۔داں مارا یک انچیں جنگی تب ءُ مئیلے گند ءَ کئیت اِنت۔کہ گوں جنگ ءَ نزیک اِنت۔یاکہ گوں زواک ءَ جنگ پہ آئی شرپمندی یے۔ما وتی راج ءِ اِے تب ءَ چوش گند اِیں- آروسی وشیں روچ بوتگ اَنت ماتاں وتی بچ پہ مرادے چوش نازینتگ اَنت کہ ماتے وتی سالونکیں بچ ءَ را چو سکین دنت-
“ھلو ھالو کن اِت بچ ءَ منی ءَ”
“منی بچ ءُ وشرنگیں کمیتی ءَ”
“کمیت ءِ سنج ءُ سالونک ءِ سلاھاں”
“منی سالونک ترا سے چیز براھی”
“تپنگ ءُ اسپر ءُ رھم بادشاھی”
یاکہ ماتے وتی زھگ ءَ وت زوراک ءِ بگیر ءَ جنگی پنت ءُ سکین دنت۔
“بچی منی چمّ ءِ چراگ”
“مئے دیدوک ءُ زرد ءِ مراد”
“زھم ءَ بجن نام ءَ درآر”
“تئی مرگ ءِ من ءَ ھال رسیت”
“پیر آں دوبر ورنا بہ آں”
“تئی موتک ءِ بدل ھالو کناں”
یاکہ گھارے پہ وتی برات ءَ کجام ارماناں دل ءَ دار اِیت۔
“اللہ من ءَ براتے بہ دے”
“تیرے چن آں لانک ءِ دے آں”
“گوں لشکر ءَ گون ئِے کن آں “
یاکہ ماتے وتی لاڑکیں جنک ءَ را چونیں پنتاں گوں رودین اِیت۔
“مھگونگ منی کاڑے بیت”
“کل ئِے چہ من ءَ گِستا بیت”
“وتی براتانی ھیال ئِے گور بیت”
“روچ ءِ سد نپر شونا ایت”
اے درست ھمے جوزگ ءَ درا کن اَنت کہ زالبول مات بیت یاکہ گوھارے ءِ پیم ءَ پہ وتی بچ ءُ برات ءَ سکینے بوتگ اَنت۔ یاکہ ماتے وتی جنکیں چک ءَ چہ ھمے امید ءَ دار ایت کہ وتی براتانی پیم ءَ میارجل ءُ مشکلیں وھد ءَ وتی راج ءُ مھلوک ءِ رھشونی ءَ کنت۔اِے درست مئے راج ءِ براہ اَنت۔اگاں ما مرچی وتی راجدپتر ءِ سر ءَ پھر بند اِیں۔گُڈا ھمے پیمیں کرداراں مئے راجدپتر رُژناہ کُتگ۔ اگاں ما گوستانک پہ پھر ءُ شان وان اِیں۔ گْوستانک ءِ تاکانی زیبا کنوک ھمے شھپگریں مزن شانیں کارپدانی ھُدابُندیں مردم بوتگ اَنت۔
ما وتی راج دپتر ءَ بہ ٹپاس ایں مارا ھمے شون گندگ ءَ کا اَنت کہ بلوچ زال زی گوں جنگ ءَ بندوک بوتگ اَنت۔مرچیگ ءَ ھم ھست اَنت۔ یک ماتے کہ وتی ورنائیں بچ ءَ ھمے سکین ءَ بہ دنت کہ تئی مرگ ءِ ھال من ءَ رس ایت من گوں ھلک ءِ جنیناں نند آں تئی بھادری ءِ کِسھاں کار آں۔الم آ مردین پہ جنگ ءَ واھگدار بیت۔اِے زالبوالانی گوں وتی مردیناں زھنی نزیکی یے کہ ما ھم جنگ ءَ پہ مدامی گوں شما جاڑی ایں ۔ تو مردین اے چرت ءَ مہ بو کہ چہ شمئے بیرانی ءَ ما بژنی بہ اِیں۔
اے سکین بوتگ اَنت پہ مردیناں یاکہ پہ وتی جنگولاں ءُ مئے گوستانک ءُ راجدپتر ءِ تاکاں چوشیں بازیں زالبول ھم گِند بَہ اَنت کہ آ جنگ ءِ میدان ءَ گوں مردیناں گون بوتگ اَنت۔انچوش وھدے کہ بلوچ ھندستان دہلی ءِ جنگ ءَ رو اَنت۔گُڈا اے جنگ ءَ میران (میران بانڈی ءِ بچ) ءُ دگہ زھمجنیں مرداں ھوار بانڈی وت گون بیت۔دومی گل بی بی کہ گوں انگریزاں جنگ دنت پہ وتی ڈیھ ءُ مھلوک ءِ رکینگ ءَ چوشیں ملوک ءُ شیرزال ھرچ دور ءُ باریگ ءَ وتی مردیناں گوں ھمگام ءُ ھمکوپگ بوتگ اَنت۔ ءُ ھست اَنت۔ما مرچی بہ چار اِیں داں مئے بلوچ ڈیھ ءَ اے ملگر مان ریتکگ چو ھرچ دور ءِ جاورانی پیم ءَ مئے زالبول انوگیں جاوراں گوں وتی سرمچاراں ھمتوار اَنت ھمکوپگ اَنت۔مرچی ما شال ءَ گِندگ ءَ ایں ھرچ بلوچ ءُ دری راج گندگ ءَ اِنت کہ بلوچ زال زی وتی ڈیھ ءُ راج ءِ رکینگ ءَ ساجو بوتگ ءُ مرچیگ ءَ ھم ھست اَنت ۔ آ مات ءُ گھاراں وتی بچ ءُ برات پہ جنگ ءَ سکین داتگ اَنت یاکہ گوں آیاں وت جنگ ءَ گوں بوتگ اَنت۔مرچی ھم ھمے جوزگ ھست اِنت۔مرچی ھم بلوچ مردیناں ءَ گوں آئی زالبول گون اَنت۔ ما گند اِیں کہ ھمے روچانی توک ءَ مئے شاری گونگیں شیرزالے پدائی کنت۔اے یک کلوھے پہ وتی ھما مردیناں کہ آ جنگی سنگران اَنت۔ کلوھے پہ ھما مردماں کہ وت ءَ چہ جنگ ءَ دور دار اَنت ۔ تو چون بہ بئے بلوچے ئے ترا جنگ کنگی اِنت۔
اے کلوھے پہ دژمن ءَ کہ بلوچ وتی ڈیھ ءُ راج ءِ ایردستی ءَ زی ساڑی نہ بوتگ مرچی ھم نہ اِنت اے کلوھے پہ راج ءِ ھما سرمچاراں کہ جنگ ایوک مردین ءِ نہ اِنت۔زالبول ھم جنگ کت کنت زالبول ھم سنگر داشت کنت۔ اے کلوھے پہ ھرچ سرپد ءُ زانتکاریں مردماں کہ اے مئے بلوچ پجار ءُ زندگ بوگ ءِ جنگ اِنت۔تئی تاریخ ءُ بقا ءِ جنگ اِنت تئی پجار ءُ دودمان جنگ اِنت راج ءُ کوم ھما وھدی زندگ بہ اَنت۔کہ آیانی راجی نشان ءُ پجارے مان ایت۔ شاری گونگیں شیرزال پہ راج ءِ ھمک مردم ءَ باھندے جوزگے اے ھما سر اَنت کہ چہ آیاں تیوگیں راجے ءِ پجار زندگ بیت چہ آیاں ھمک مردم سکین زور اِیت ھرچ لبزانت ءِ لبزانی براہ بیت اے تاریخ ءِ زندگ کنوکیں سر اَنت راجدپتر ءِ براھداروکیں سر اَنت چہ ایشاں چہ شاری ءَ شیشاریں کارپد ودی بَہ اَنت کارپد گوستانک رودین اَنت گوستانک راج ءِ ھست بوگ ءِ گْواہ بہ اَنت ءُ راجے ءَ را راجی چیدگے ءِ بکشوک اِنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔