زمین پھازیں سر
نبشتہ کار: میار دَشتی
دی بلوچستان پوسٹ
من چی بِہ لِکّ آں ؟ ءُ چی پشت کپتگ پہ لِکّگ ءَ؟ ھِچ!
آ کہ مرگ ءِ شیداہ اِت انت آ مرگ ءِ اَمبازاں شُت اَنت منی لِکّگ ءُ نہ لِکّگ ھِچ مانا نہ دار اِیت، بلے یک گپّے اگرّ مگر ءِ مَیان ءَ اِنت کہ ھشت روچ ءَ پد انگت ءَ دل دلجم نہ آں کہ کسے رپتہ اَچ مَیان ءَ مئے، ھمِے سکین دنت کہ دروگے دراہ ساڑی اَنت! ھَو اِے ھاں راستے شھید مَیان ءَ ساڑی بنت شور ءُ سلاہ بہ بیت، پند ، یا جنگ شھید گوں مارا ہوار اَنت اولی گپ ایش انت کہ لھتے انسان کہ اَچ مارا جسمی دروشم ءَ سِدیت اِے گپ ءَ را منی جبین ھجبر منّ اِت نہ کنت کہ کسے اَچ مارا سِستگ ءُ جُتا بیتگ۔
چوناھا جنگ ءُ مرگ بلوچ ءِ اَزلی بھر اَنت ھمے بہ زان کہ بلوچ ودی بیّگ ءَ گوں جنگ ءُ مرگ ءِ دیمپان بیت پمیشکا آ مرگ ءِ سھت ءَ را چُشیں گرانیں سھتے نہ پھم ایت ءُ “جنگ” بلوچ ءِ زندمان اِنت گپ اِد ءَ گِشّگ ءَ اِنت پمیشکا منی اندر ءِ کماشیں مرد “زمین پھازیں سرانی” جُتائی ءِ منّگ ءَ ساڑی نہ اِنت چُشکہ پہ بلوچ ءَ “مرگ” جُتائی یے نہ اِنت۔
مں اولسرا گْوشت کہ منی لِکّگ ءُ نہ لِکّگ ءَ ھِچ مانا نیست ءُ زمین ندر بیتگیں سر ستاہ ءِ ھدوک نہ اَنت ءُ ناکہ من ءَ چُشیں ھاٹیگے ھست کہ آھانی ستاہ ءَ بکناں تِچکیں گپ ایش انت مئے ستاہ ءُ توسیپ کنگ ءَ پیش آھاں وتی ستاہ ءُ جْوانمردی یک شوکیں رنگے ءَ کُتگ ءُ نمیران بیتگ اَنت بس گڈّی ھمے گْوش آں کہ جنگ بلوچ ءِ زندمان اِنت ءُ مرگ زِند مانا دیگ ءِ نام اِنت ” سنگت نمیران اَنت”-
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔