گُڈی نمدی – مجاھد زاھد

نبشتانک: گُڈّی نمدی

نبشتہ کار: مجاھد زاھد

دی بلوچستان پوسٹ

سلام ءُ دروت مھروان چوناھا باید نہ اِنت کہ ترا مھروان بہ گُش آں،بلے یک وھدے پہ وت ءَ اچ ترا باز مھر دیستگ نو پمیشکا ھر وھد ءَ تئی نام ءِ پُشت ءَ یا گپے ءِ جنگ ءَ پیسر ترا مھروان گُش آں ھالد جان،منی سبر ءِ پیالہ نو سرّیچ اِنت،بلوچاں گوشتگ قبر ءَ داں ھدے ءَ جن اَنت،ھد ءَ گیش آپ در کیت من ءَ راستی ءَ نو کتابی ءُ فلمی گپ جنگ ءَ دمبرتگ تئی شھیدی ءَ چہ پد من سے ءُ چار نمدی ھم نبشتگ بلے پد ءَ پسہ ءِ جواب نہ کنگ ءِ سوَب ءَ من اچ ترا نو آھستو آھستو یکیم بہ وان آں تو گوشت کن ئے کہ من اچ ترا نو پراموش بوگ لوٹ آں روچے پہ روزگارے ترا یاد کنگ ھم نہ لوٹ آں۔

دریگتے گند ئے انچو آسان بوتیں یار؟ من ناں بلکیں ما ھرچ کس ءَ ترا دیری شمشتگ اَت دگر ءَ نہ زاناں یار بلے منی جند ءَ وھدے کہ تئی زھیر زور اَنت وَ دل گش ایت برو تھنا یک تھاریں کوٹی ءِ تہ ءَ وت ءَ بند کن شپ ءُ روچ بہ نِند ءُ بہ گِریویے ،داں ھما وھد ءَ کہ دل ءِ دراھیں زنگ بہ رِچ اَنت ءُ من کمو وھد ءِ واستا ایمن بہ باں من نہ زاناں تئی جتائی ءَ پد من وتی جند ءَ نو کُجا بہ شوھاز آں؟ انچو سما بیت کہ تئی نمیران بوگ ءِ ھواری ءَ منی جند ھم رُنگراھاں سر سر جنان اِنت،سْیاہ ءُ تھاریں مُجانی تہ ءَ وت ءَ گار ،باریں کُجا گِسر کپتگ آں!-

دیدگ،من اگاں کسہ آران بہ کن آں تئی دیم ءَ لھتے راستی پدّر بہ کن آں یا ترا لھتے زوریں گپ ءُ دورگیں کسھانی بارہ ءَ سرپدی بہ دیاں وَ تو بہ گند ئے گیشتر تکانسر بہ ئے،بوت کنت نو تو آرام بوگ لوٹ ئے،زندمان ءِ دراھیں چست ءُ ایراں چہ پراموش،ھرچیز ءَ چہ بے کمار وتی کیپ ءُ کُمارانی تہ ءَ مُلم ءَ ئے نو پمیشکا من آ نیمگ ءَ ھچ ٹچ ھم دیگ نہ لوٹ آں بلے تھنا یک گپے تچک ءَ ھال دیاں،اے گپ من پیسر ءَ تئی گور ءَ کُتگ ھم،بلے زان ئے من انگت ایمن نہ آں،بوت کنت منی نمدی ترا سر نہ بوتگ اَنت ءُ تو آ ھبر ءُ گلگ کہ من کتگ اَنت تو آیاں چہ بے سما ئے ،پمے واستا یکبرے پد ءَ من ھالو پُل اے گپ ءَ تئی دیم ءَ ایر کنگ لوٹاں ءُ ترا ھال دیاں کہ من ناں بلکیں پہ ھمل ءَ کس ھالدے جوڑ بوت نہ بوت،یار! من ھردیکہ ھمل جان ءَ گند آں تا من ءَ ھمل جان ءِ چمانی تہ ءَ گُش ئے یک اجب رنگیں تکانسری یے گندگ ءَ کیت،آئی ءِ چم چہ بازیں تچ ءُ تاکاں،چہ شوھازگ ءُ راھچاریاں گُش ئے ژند اَنت،ھمل جان ءِ اے بے سوزی کہ مُدام چم ئِے پورہ ملار اَنت،من ءَ سک باز دردّ دنت یار۔من چوناھا برے برے اے ھم لوٹاں کہ تئی گونڈو منی دیم ءَ مہ کپ اَنت،من بِھ نہ لوٹاں من کمبر ءَ بہ گند آں،میرجان ءُ ھمل ءُ بیبگر ءَ گوں دُچار بوگ ءَ گوں پورہ جبین ءَ آسے بُن کپ ایت۔ ھمبل،بلے من وھدے کہ اے مارشتاں گوں دُچار کپ آں،وتی جند ءَ پریشانی ءَ گند آں پد ءَ من وت جیڑاں کہ من دروگ بندگ ءَ آں،ھچ کس پہ دِگر ءَ یا پہ وتی سنگتے ءِ،بْرات ءِ ناکوزتک چُکانی یا آئی ءِ پُشتپد ءِ واستا اینچو پریشان بوت نہ کنت من بس وت ءَ پیشدارگ لوٹ آں یا تو گوشت کن ئے گوں دروگیں گیر ءُ یاتانی کپگ ءَ وتی جند ءَ ھم ردّ دیگ ءَ آں۔پرچاکہ من ھیران آں!یک پِتے کہ وتی چُکاں زوت یلہ کنت،یک کسے کہ پہ وتی پُشتپداں ھچ جیڑ اِت مہ کنت،انچو پہ دیم ڈارِک بہ روت ءُ وت ءَ گار بہ کنت ءُ پد ءَ ھچ آیانی نیمگ ءَ چک مہ جنت،گُڑا دگہ چوں پہ دگر ءَ مھروان بیت یا آیانی پرواہ ءُ چار ءُ گُزار ءَ کنت؟ من ھمے جستانی تہ ءَ گاری ءَ چہ پد کہ سما کن آں گُڑا مار آں کہ واکی من گوں وتی جند ءَ دروگ بندگ ءَ آں،راستی ءَ وتی ریپینگ ءِ جھد ءَ آں کہ بزاں من چُشیں دردواریں ءُ مھروانیں مردمے آں۔ ھالو پُل،اگاں راستی ءَ لوٹ ئے گُڑا اے وھد ءَ ھمل جان ءَ تئی ساھگ ءَ رُدگی اَت،آئی ءَ تئی مھرانی سک پکار اَت بلے تو اِت ئے کہ چُشیں بے مھروانی ءُ بے وپائی کُت۔

ھیر نو من گلہ ءُ زاری نہ کن آں،من ترا گوشتگ اَت کہ فلمی ءُ کتابی گپ جنگ من ءَ اوں دمبرتگ چِد ءُ پد ترا واتر بوگ ءِ سلاہ ءَ ھم روچے پہ روزگارے نہ جن آں تئی کپپ اِنت،تو کہ شُتگ ئے اللہ اِت پّشت ءُ پناہ بات ئے،واتر نہ بہ ئے ھم آ تئی تب اِنت بلے من جُھد کن آں کہ اے منی گُڈّی نمدی بہ بیت پہ تو من نو ترا نہ لوٹ آں ایشی ءَ تو گلھے پھم ئے،زھر بوگ ءِ نام ءَ دے ئے،اے ھم تئی دل ئیگ اِنت،تئی تب اِنت،تئی کپ اِنت۔بلے من جھد کن آں کہ اے گُڈی رند بہ بیت،اگاں اوپار بوت ءُ ھمل ءَ من ءَ دوبر تئی یاتاں نہ پِرّینت تو گُڑا ھمے بہ پھم کہ اے گُڈّی رند اِنت کہ تو منی بکواساں گوشدارگ ءَ ئے،نو ترا موکل اِنت ءُ چہ من ءَ رزا اِنت ھمل ءِ ترانگاں اگاں کپت ئے بس یک رندے پد ءَ بِچکند،تئی بچکند من ءَ درستاں گیش یات کاینت!
سلامتی پہ تو! شُھدائے بلوچستان ءِ شھیداں سُھرچکیں دروت کہ آیاں وتی وشیں زِند پہ بلوچ راج ءُ سرزمین ء بلوچستان ءِ ھاتِر ءَ ندر کُتگ اَنت،ما وتی گُنگرانی مھروانی وامدار ایں!-

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔