نبشتانک: کوٹی نمبر 04
نبشتہ کار: سراج بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
ماہ ءِ رژنائی ءَ داں تیوگیں میتگ سر ءَ زُرتگ اَت، شپ سک ءَ باز رژنا اَت پرچا کہ ماہ ءَ را شپ دوازدہ اَت آزمان ءِ دیم ءَ جمبر اَنچو سپر کنان اَت انت کہ برے ماہ چیر تَرگ ءَ اَت ءُ برے بْراھدار بوگ ءَ اَت اے میتگ ءَ ھر کس ءَ را زندے جاورانی جیڑہ ءُ جنجالاں سک باز اَڑینتگ اَت ھر کس ءَ را جیڑہ ھست اَت، کسے پہ ھستی ءَ جیڑگ ءَ اَت کسے پہ نیستی ءَ جیڑگ ءَ اَت بلے نیستی پہ ھستی ءَ بہ سیر نہ بوت ھمے پیم ءَ کوٹی نمبر چارے مردم ھم ھمے جاورانی آماچ اَت انت۔
اے وشیں ساچانی شپ ءَ اسلم گوں وتی کماش ءَ ڈن ءَ وپتگ اَت، داں اسلم ءَ ڈن ءَ چِڑکّہ ءِ توار اِش کت اسلم دلترک بوت، نہ زانتے چے بہ کناں ۔ وھدے گیٹے دپ ءَ چڑکہ گیش بوت انت گڑا اسلم ءَ پہ گنوکی وتی پِت توار جت، “اَبا او اَبا پادا گیٹ ءَ یکے ٹُکگ ءَ انت”۔ تھت ءِ سرے وپتگیں مردے رش اِسپیت اَت اَنت سرین ئِے چوٹ اَت چم اے کنڈ ءَ شُتگ ءَ داں عمرے کساس ھپتاد سال اَت گوات ریشانی لُڈینگ ءَ اَت ءُ ماہ ءِ روژنائی پہ آئی ءَ مھربان اَت ءُ زمین ءِ وش بوئی آئی ءِ روہ ءَ گوں ھوار اَت انچو گُمان بوت کہ کرنے بیت واب اِنت۔
ھمے گپانی تھ ءَ تیراں توار کُت ءُ پت چہ واب ءَ گُڈ اِت، اسلم ءَ وتی پِت ءَ را گُشت “ابا لھتے مردم گیٹ ءِ دپ ءَ اُشتاتگ ءُ تیر گواری کنگ ءَ اَنت”۔ پیریں پت ءَ وتی لٹ چست کُت ءُ شُت کوٹی نمبر چار ءِ دیم ءَ اُشتات ءُ اسلم ءَ گشت ءِ “منی چُک تو برو سئیں کوٹیاں کُبل کن ءُ پد ءَ برو کوٹی نمبر چار ءِ تھ ءَ دپ ءَ تھ ءَ بند کن” اسلم تَچان ءَ شُت سئیں کوٹی کُبل کُت اَنت ءُ شُت کوٹی نمبر چار ءِ تھ ءَ ساھتے نہ گواست کہ تیر چو ھور ءَ گوارگ ءَ لگ اِت اَنت، ڈن ءَ کُکّار اَت کہ “کوٹی نمبر چار ءَ پٹ ءِ”۔ اسلم کوٹی اے کُنڈے ءَ زوکُڈیتگ اَت سر ءِ ھید گردن ءَ اتکگ ءَ ات انت۔ چمے دروازگ ءَ سک ات انت انچو گُمان بوت کَہ کوٹی تنک اَت پہ اسلم ءَ اسلم جیڑگ ءَ اَت کہ اے چونیں مردماں چہ کُجاہ اتکگ اَنت ءُ پرچا منی کوٹی ءِ دُمب ءَ کپتگ اَنت گون ھمے ھیالاں اسلم اے گوشاں یک آوازے کپت، یک مردمے گُشگ ءَ اَت کہ “اسلم کوٹی نمبر چار ءِ تھ ءَ اِنت ءُ آ کوٹی رودراتکی نیمگ ءَ اِنت”۔ گوں ھمے گپ ءَ تیرانی آواز بند بوت چٹ ءَ ھاموشی بوت۔
استال کپتُوکی ءِ پانگّی ءَ شُت اَنت ماہ گوں جمبر ءَ سر ءُ لینڈ اَت ءُ گوات پہ کاسدی گوست ءُ شُت اے برمشناکین کوٹی سرجم ءَ تھار بوت، اسلم ایوک ءَ کوٹی ءِ تھ ءَ اَت، کوٹی ءِ تھاری ءَ اسلم گیشتر بیم ءِ آماچ بوگ ءَ اَت اسلم اے گپ ءَ ھم شر زانگ ءَ اَت کہ پت دُشمن ءَ جتگ ءُ کوٹی گیرہ کُتگ دیر نہ گوست کہ مردے کُکّار ءَ لگّ ایت ءُ گْوَشت ئِے “اسلم ما زاناں تو کوٹی نمبر چار ءِ تہ ئِے ءُ تو ایوک ءِ”۔ ھمے لشکر ءَ کوٹی گیرا کُتگ ءُ سنگر بستگ اَنت تئی نپے گپ اِش اِنت کے دستگیر بو ءُ کوٹی ءَ ھالیگ کن تو بکشگے اگاں وشین دل ءَ ھالیگ نہ کُت گُڑا تو جَنگ بہ ئے ءُ اے کوٹی کَے تئی پت ءُ پیروکاں چون سنبائنتگ ایشی ءِ وجود ھم گار بیت”۔ اسلم دلترک اَت نہ زانگ ءَ ات چے بکناں، یک نیمگے ءَ ھزاراں واھشت ءَ گون ھڈ داتگین کوٹی دومی نیمگ ءَ زند اسلم نوں زند ءُ کوٹی ءِ نیام ءَ پسسیتگ اَت۔
وھد گوزان اَت لشکر سنگراں گیش کنان اَت توپ ءُ ٹینکانی دیم گون کوٹی نمبر چار ءَ ات اسلم ءَ زوت گُڈّی پیسلہ زورگی اَت کوٹی یا زند، بلے اے تھاریں کوٹی ءَ اسلم مایوس کُتّگ اَت ءُ دستگیرے ءِ گیشتر ھک ءَ اَت اسلم ءَ ایوک ءَ اے گپ ءَ داشتگ اَت کے منی پُشت ءَ اے کوٹی ھم روت گوں دُشمن اے کوٹی ءِ سر ءَ راج کنت ھما کوٹی کہ آئی ءَ تھ ءَ منی پِت ءُ پیروک رُستگ ءُ مزن بوتگ اَنت من زندگی کُتگ ھزاراں سال ما اِد ءَ زندگی کُتگ مرچی کے درامدے بیت ءُ کوٹی ءَ دستگیر بکن من وتی مزنیناں چے دیم پیش بیداراں منی پِت ءُ پیروکاں اے کوٹی ءِ رکینگ ءِ واست ءَ وتی ھون ریتکگ اَنت چو چوں من دُشمن ءَ وشیں دل ءَ وتی کوٹی ءَ دات کناں گون ھمے جیڑگ ءَ اسلم کُکّار ءَ لگ ایت ءُ گُشت ئِے “من لگورے نیاں من جنگ کناں وتی کوٹی ءَ نہ دیاں” اسلم اے گپ دُشمن ءِ گوشاں کپتاں ءُ پد ءَ تیرانی آواز بِندات بوت سرجمین سنگر سلاہ بند ءَ ات انت تیر چو ھور ءَ گوارگ ءَ ات انت۔
تھاریں کوٹی ءِ بیم ءُ تیرانی توار ءَ اسلم ءِ دل جت زندے وشی آئی ءِ دیم ءَ زاھر بوت اَنت اسلم ءَ نوں گُمان بوت کے من نوں درامداں اے کوٹی ءِ تھ ءَ بلے اسلم ءَ ھچ ھکل نہ کُت کے ات من برواں دُشمن ءَ بُگُشاں اے منی کوٹی اِنت تو کہ اے کُجا چے اتکگے تئی پجار چے اِنت من چہ کرناں اِد ءَ آباداں، بلے اسلم زندگیں واھشتانی دیم ءَ یک مُرتگین مردے اَت اسلم ءَ گُڈّی پیسلہ زُرت کہ من دستگیر باں کوٹی ءِ تھ ءَ ننداں ءُ دُشمن ءِ گلام باں۔ اسلم دروازگ دیم پہ دیم کُتگ اَت ءُ اُشتاتگ اَت وھد روان اَت تیر ءُ توپاں کوٹی نِزور کُتگ اَت ماہ چہ جمبر ءَ درایگ ءَ اَت ءُ آئی ءِ روژن کوٹی ءِ تہ ءَ کپگ ءَ اَت ءُ کوٹی برمشگ ءَ لگ ایت آ اولی رند اَت کہ اتک تھاریں کوٹی ءِ تھ ءَ اسلم وتارا دیست ءُ پد ءَ آئی ءِ چم سنگراں کپت اَنت۔ سنگر لگور ءَ پُر ءَ ات انت ءُ ٹینک ءُ توپ اسلم ءِ چم ءَ لیبو ءَ ات انت اسلم بچکندگ ءَ لگ ایت ءُ پد ءَ چمے ماہ ءَ سک دات اَنت ماہ وت ءَ آزاد کنگ ءَ ات چہ جمبراں ءُ پد ءَ اسلم ءَ گلگ کت شپ انچو نیاتک کے ات تو منی چم جت اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔