شال: لوٹ منگ نہ بیت اَنت شُد داں مرگ ءِ ھرتال کنگ بیت اِنت – بیگواھیں مردمانی کھول

شال ءَ زیارت ءِ وئیل ءِ بگیری ءُ بیگواھیں مردمانی یل کنگ ءِ ھاتر ءَ نندانک برجاہ، مروچی کھولانی نیمگ ءَ روانکے کشگ بوتگ –

بیگواھیں مردمانی کھولاں مروچی بیست ءُ سَے روچ سرجم انت کہ نندانک ءَ نشتگ انت آھاں مروچی بولان میڈیکل کالج ءَ بگر تاں گورنر کارگس ءِ دیم ءَ روانکے کش اِتگ ، روانک ءَ بیگواھیں مردمانی کھولاں مزنیں کچے ءَ بھر زرتگ وھدیکہ نودربر گل ءُ سیاسی باسکاں ھم زھرشانی روانک ءَ بھر زرتگ –

زھرشانی ءَ بھر زوروکیں بیگواھیں مردمانی کھولاں وتی دوستیگیں مردمانی یل کنگ ءِ لوٹ کتگ ءُ چہ سرکار ءُ ادارھاں ھمے گوشتگ کہ اگاں زھرشانیاں ابید مئے لوٹ منّگ نہ بوتاں، واکدار گوں کھولاں سنجیدگی ءَ گند ءُ نند نہ کن انت گڑا کھول دیم ءِ زھرشانیاں شُد داں مرگ زھرشانی کنگ ءِ جار جن انت –

زھرشانی ءَ تران کنان ءَ درانگاز کنوکانی گوشگ ات کہ بازیں وھدے بیت اِنت کہ زورانسری آوار جنیانی بگیری ءَ زھرشانی برجاہ انت ما مدامی ایمنی ءَ گوں بیگناھیں مردمانی یل کنگ ءُ زورانسری آوار جنی ایر جتگ ءُ بیگواھیں مردمانی یل کنگ ءِ لوٹ کتگ بلے زھرشانیانی بدل ءَ مدامی مارا چہ بیر گرگ بیت، برے مارا ناشر کار گوشگ بیت برے ھمے بھتام جنگ بیت ما دگرانی سیاسی مولانی ھاتر ءَ کارمرز بوگ ءَ انت راستی ءَ ادے ھاکماں واکداری وت ءَ نیست ءُ نشتگ انت ءُ کھولاں بھتام جن انت –

درنگاز کنوکانی گوشگ ات کہ ما دگہ ھچ لوٹ کنگ ءَ نہ ایں بس ھمے کہ مئے دوستیگیں مردم کہ مئے چمانی دیم ءَ ریاستی ادارھانی کارمنداں آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ انت آ یل کنگ بہ بنت – اے ٹاہ درست دروگ انت کہ مئے مردم کوہ انت یا درملک ءَ تتکگ ءُ شُتگ انت بلکیں مئے مردم ریاست ءِ بندیگ جاھاں بند انت –

کھولانی گوشگ ات کہ مئے درد ءَ سیاسی مول ءَ پھمگ مہ بیت انسانی ھمدرد بنیاد مارگ بہ بیت، مارا مئے دوستیگیں مردم دیگ بہ بنت اگاں آھاں یل کرت نہ کن یے ءُ آھانی سر ءَ الزام ءِ ھست گڈا وتی آمیدگس ءَ بیار ات اش آھانی کتکاریاں زاھر بہ کن ایت ایش نہ انت کہ آھاں بر ءُ سالاں سال بیگواہ کن ءُ آھانی ھمراھی ءَ آھانی کھول ازاب تہ ءَ کنگ بہ بیت –

کھولانی گوشگ ات کہ ریاست ءِ اے وڈیں کاراں پدر بیت کہ آھاں وتی کانود ءُ آمیدگسانی سر ءَ اوست نہ کنت – دمگی مردماں آوار جنگ ءُ وتی بندیگ جاھاں آھاں سزا دیوک کانود ءَ چہ مستر انت ءُ ادا کانود اے وڈیں مزنیں ادارھانی دیم ءَ بے بس انت – نندانک ءِ درنگاز کنوکانی گوشگ ات کہ سِی روچ انت کہ بیگواھیں مردمانی کھول نندانک ءَ نشتگ انت بلے سوبائی سرکار ءِ سروزیر ءَ واک نہ کنت بیگواھیں مردمانی کھول ءَ دچار بہ کپ ایت ءُ پدا ھمے مردم راجی نمائندگی بٹاک ءَ جن انت –

آھانی گوشگ ات کہ ما زان ایں سوبائی سرکار ءَ اختیار نیست بیگواھیں مردمانی جیڑہ سرکار ءِ دست ءَ نہ انت بلکنہ پوج ءُ آئی ادارہ اشی ءِ گیشگیوار ءَ کُت کن انت ءُ مئے لوٹ ھم چہ ھمے ادارھان انت –

کھولانی گوشگ ات کہ دوستیگیں مردمانی یل بوگ ءُ نندانک لوٹانی منگ ءَ تاں آھانی زھرشانی برجاہ مانیت وھدیکہ زھرشانی چدوگیشتر کنگ بنت –