آزمانک : مُلّا ءُ سئے گِتاچ
نبشتہ کار: دوستین سناء
دی بلوچستان پوسٹ
رداوگ بازار ءَ مُلایے ھست ات کہ آ سئے گتاچانی واھند اَت سئیں گتاچانی تھ ءَ ھما گتاچ کہ کانٹ ئےِ پِر اَت درامد وتی جاگاہ ءَ لوگ ءِ مردم ئےِ هم دل سیاہ کتگ اَت انت چوشیں شپے نہ گوستگ اَت کہ گتاچ ءَ گوں وتی کانٹاں واڑ ءِ تھتگے نہ کشتگ اَت ءُ چوشیں سُھبے ھم نیمروچ ءَ ٹِکّ نداتگ ات کہ مُلا گوں کدینگ ءُ کیلّ ءَ آں گوں واڑ ءِ تھتگاں گر ءُ چیل مہ بیت ءُ بیگاہ ءِ ٹُکّر ءَ کہ درچک ءِ ساھگ ءَ مُلا ءَ آوْرتگ ات ءُ گوں بُلم ءَ بستگ اَت ھمساھگ گُنگ بات اَنت کہ نہ گوشتگ ات اش کہ مرچی ما کانٹ نہ وارتگ۔
ھمے ھاترا ھمساھگاں وتی پاد مُلا ءِ لوگ ءِ آھگ ءَ بُرّ ات اَنت۔مُلا ءُ ملا ءِ جنین ءَ گڈسرا ھمےسوڑگ کُت کہ ” مردمانی دیری ءُ ٹپی بیگ ءَ گھتر اِنت کہ گتاچ ءَ بھا کنیں” ءُ پد ءَ دُز ءُ ڈُنگانی تُرس ھم وتی جاگاہ ءَ برجاہ اَت چوشیں شپے نیست اَت کہ دُزّی یے ءِ ھال نیست اَت
ھر پُرس ءِ پتر ، شیشگان ءُ سوری دیواناں دُزّی ءِ ھال ماں جنینانی دپءَ ات انت۔
رداوگ ءِ بازار ءَ بید ء ملا ءُ چار پنچ لوگ ءَ دگہ سرجمیں بازار ءِ لوگاں دُزّاں دؤر کتگ اَت لھتے لوگ ءَ پرپٹ ، لھتے لوگانی تلا ءُ زَرّ ءُ مرگ ءُ پسانی دُزّی ءِ ھال شنگ اَت۔
یک روچے مُلا ءِ جنین روزرد ءِ وھد ءَ چوش تیرئیگ ءَ سِستگ ءُ گوانک جنان ءُ کنداں کندان مُلا ءَ گوْشگ ءَ اَت کہ تو سھی ءِ واجہ سکیداد ءِ لوگ هم دوشی دُزّاں جتگ مُلّا ءَ کَرو ایر کت ءُ گُشت نہ کن ئے، ھو ھاں ! بیا سکیداد ءَ بگوش باریں تو وَ مزنیں ھبر کتگ کہ دُزّ مردم چار اَنت ءُ دُزّی کن اَنت من وَ پیسرا ھم گُشتگ ات کہ اِشانی (دُزّانی) کِرّا راج دوستی، شرپ ءُ ننگ ءَ بستار نیست اے بس وتی ھالیگیں کنڈ ءَ پُر کنگ لوٹ اَنت بگُش بیا بزور تئی راج دوستی ءَ تئی زرّ ءُ مال ماں ھاکاں کُت اَنت کمیں پگر کنگ ءَ پد مُلاءَ گُشت من ترا گوْشاں جنین کہ انگت دُزّ مھربان ءُ کُور اَنت کہ مئے سئیں گتاچاں نہ گِندگ ءَ اَنت بیا نی اِشاں بھا کنیں چوش مہ بیت کہ ڈُکّالیں وھد ءُ زمانگ ءَ بے آپ ءُ توشگ بہ بہ ایں جنین من و گوْشاں باندا مکن مرچی بُرو گَلَگ ءَ پسانی نھاد ءَ بجن ءُ بدے-
ملا ءَ لانکیگ کوپگ ءَ چَنڈ ات ءُ ھما دمان ءَ دراتک ءُ شت شرّیں ساھتے ءَ پد گوں یک اسپیت ریشّیں مردکائی ءَ اتک پسی ءَ یک یک گتاچ چار اِت انت ءُ گُشت ملا تئی پس مِرگی اَنت وَ تو زاناں کاہ ءُ کدیم نہ کتگ اَنت؟ من ءَ تئی گتاچ دوست نہ بؤگ ءَ اَنت البت اے کانٹی ئیں گتاچ ءَ من زورگ لوٹاں بلے شرت ایش اِنت کہ نھاد چہ منی وس ءَ ڈنّ مہ بیت ءُ آ دوئیں گتاچاں تو ابراھیم ءَ گوں گپ بجن بلکیں بزور ایت اش مُلا ءَ زُوت زُوت ءَ پسو دات من گتاچ ءِ دیگ ءَ رازی آں- پسی ءَ بچکند اِت ءُ گُشت
گڑا بگوْش ملا کہ من ءَ دیر بیگ انت۔
ملا من وَ گُشتگ کہ دُرساں یکجا دہ ھزار کلدار ءَ دیاں بلے پسی ءَ ملا ءِ دپ ءِ ھبر پچگِپت ءُ گشت ملا ! پہ اے گتاچاں دہ ھزار تو باز گُوشگ ءَ ئے ملا ءَ پسو دات ھیر تو کہ کانٹی ءَ لوٹ ئے گڑا سَے ھزار پسی پورا گُڈ ات ءُ گُشت ئےِ من ترا دو ھزار ءُ پئینسد دات کناں پد ءَ ھم بچار گتاچ تئیگ اِنت ملا ءَ گوں بچکندی جواب دات ھیر گتاچ منءَ وَ دیگی انت بس تو رازی بہ بئے من ءَ کبول انت پسی ءَ دو ھزار ءُ پینسد مل اءَ دات ءُ گتاچ زرت ءُ شت مُلا گَل ءَ بال ءُ گوں وشیں مَلّگاں بان ءِ تھا شُت ءُ گوں وتی جنین ءَ گُشت ئےِ جگر ریشیں گتاچ بھا بوت مئے جان چُٹّ ات جنین ءَ مزنیں ساھے کشت ءُ گُشت شُگریں ھدا یے ملا ءَ لانکیگ ایر کت ءُ جنین ءِ دیما نشت ءُ گُشت ئےِ ھو ناں! ما مردمانی دلرنجی ءِ سَوب بیت نہ کنیں کہ بیا ملا تئی گتاچ ءَ مارا جتگ ، ءُ باندا آ دگہ گتاچانی نھاد ءَ گوں ابراھیم ءَ جناں چہ دُزّاں ھم مئے جان چُٹّ ایت ملا ءِ جنین ءَ ملا ءِ نیمگ ءَ چارت ءُ گُشت ھو بلے بیا کہ ھیر بی بی ءَ زیکّ گوشتگ ات کہ دُزّ ھمے بازار ءِ مردمان انت ءُ اشانی تھا جنین ھم ھوار انت کہ پُرس، سور ءُ شیشگاناں کاینت چار انت کہ کجام لوگ ءَ تلا ءُ زر ھست کہ شپ کئیت ءُ مردیناں دزی ءَ دیم دینت ءُ مئے بازار ءِ مردمانی آدت ءَ تو وَ گھتر زان ئے کہ شیپگ ءُ سُرمگ دانے گِر انت گڑا سرجمیں بازار ءَ گُش اَنت کہ بیا مرچی من اینچک ءَ چوشیں چیزے زُرتگ ءُ سوب ھمے بیت کہ داں دُزانی گوشاں ھم ھال رسیت ءُ پد ءَ شپ کئیت ءُ سُھب ءَ بزاں ھیچ نیست-
ملا ءَ پسو دات ھُدا وت دُزّاں نیست ءُ نابود کنات من گوْشاں تو برو داں شام ءَ گرم کن من گتاچاں واڑ ءَ بران ءُ کایاں ملاءِ جنین ءَ گُشت شرکمیں پگر کنگ ءَ پد ملا ءِ جنین ءَ گپ بندات کت منی ھیال ءَ سھبی تو واڑ ءِ چارگ ءَ شموشتگ ءِ کہ کانٹی ایں گتاچ ءَ تھتگ چہ بُن ءَ کشتگ ملا ءَ پسو دات ھدا بَرات اے گتاچ ءَ مارا کُشت ءُ ایر ئےِ کت وَ مُلا ءِ جنین ءَ ٹھک دات ءُ گُشت ھدا ءَ دگہ بُرت باندا چے ترا کیلّءَ ءُ کُدینگ ءِ ھاجت نہ بیت برو گتاچاں بر ءُ بیا شام کن ءُ وپس ملا واڑ ءِ تھتگ کیلّ ءَ کت ءُ کاہ زرت اَنت واڑ ءَ ریتک اَنت ءُ گتاچ واڑ ءَ کت اَنت ملا ءِ جنین چُلّ ءَ شام گرم کنگ ءَ دلگوش اَت کہ ملا ءَ گوانک جت باریں تو زاناں گوکی سرگے مرچی گرادگ ءَ ئے چوں؟ ملا ءِجنین ءَ پہ کندگ پسو دات ھو بیا تو پش کپتگ ئے ھُووو ساهتے ءَ پد تو برو لوگ ءَ نند من شام ءَ کَشگءَ آں وھدے ملا اتک لوگ ءَ نشت جنین ءَ ساھتے ءَ پد شام آؤرت ملا ءَ گُشت بیا جنے کہ مرچی من بی بی سی ءَ پش کپاں جنین پسو دات بی بی سی ءَ کئے گوش کنت ءُ وتی سر ءَ درد دنت تو نی زان ئے بیا شام کن ملا ءَ انچیں دابےءَ گُشت ھمے گمان کہ جنین بزاں تو ھِچ نزان ئے شام ورگءَ پد ملا ءَ بی بی سی گوش کت ءُ دراج کشت ملا ءَ وت سما نیست ات کہ چے وھد ءَ واب کپت وھدے ملا ءَ سار کتگ ات گوربام ءِ بانگ بیگ ءَ اَت ملا ءِ چست بیگ ءَ گوں جنین ھم پاد اتک ملا ءَ دزنماز گیپت ءُ لوگ ءِ تھ ءَ اتک ءُ گوں جنین ءَ گْوشت ئےِ گپے زان ئے مرچی پسانی دودگ ءِ توار نیست جنین ءَ پسو دات کہ ھو کمیں پگر کنگ ءَ پد شومّ ءُ شانزدہ شتگ گوں کانٹاں اے دگے وَ دودگ ءُ کارے نزان انت ملا ءُ ملا ءِ جنین ھمے گپ ءِ سر ءَ ٹھک دات کند ات ملا ءَ گشت ھیرمن رؤگاں نماز ءَ اللہ ءِ میار ءِ جنین ءَ پسو دات-
ملا ءَ چمپل پادا کت انت رھادگ بیت وھدے واڑ ءِ دپ ءَ رس ات ءُ نیم چمّی واڑ ءِ نیمگ ءَ چارگ ءَ ات دیست ئےِ کہ واڑ ءِ تھتگ چہ بُن ءَ دراتکگ انت ءُ دوئیں گتاچانی نام ءُ نشان گار اَنت ملا ءَ کُکّار ءَ گوں جنین توار کت او جنین ! بیاکہ دُزّاں وتی کار کتگ جنین ءَ گوں آھگءَ جست کت چون ملا ءَ پسو دات دگے چون دُزّاں پس بُرتگ اَنت جنین پہ کھریں دل ئےِگُشت ھدا گرک کنات اے دُزّاں برو چارو پدگر ءَ بگر بیار بلکیں کارے کنت ءُ شومّانی پداں گیپت ملا ءَ گوں کُکّار ءَ جنین ءِ پسو دات ترا اوں من چار اتگ تو سکیں بلاھیں بے اگلے ئے چارو ءِ وتی پرپٹ ءُ دلوت ماھے بیت کہ برتگ انت اش پد ئےِ گِپت نہ کتگ انت نی مئے پساں چہ کجا کار ایت-
ملا ءُ ملا ءِ جنین ھمے جیڑہ ءَ گوں اڑ اتگ اَت انت کہ روچ ءِ برانز چہ واڑ ءِ تھتگانی شم ءَ سر کشّان اَت –
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ءِ جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔