نبشتانک: آجوئی زندگی ءِ چھرگ اِنت
نبشتہ کار: عزیز جے آر
دی بلوچستان پوسٹ
من گوں آبرشت ءَ دومی سنگ ءِ نیمگ ءَ شتاں ءُ پد ءَ یکشل ءَ جھل کوہ ءَ رھادگ بوت آں ڈیم ءِ رسگ ءِ ھاتر ءَ من وت ءَ را مُھر داشت, منی آپ اوشتات ءُ اناگت ءَ من ءَ ھمے سما بوت کہ من دارگ بوتگ آں ھر چیز بوگ ءَ اَت من آئی ءِ دارگ ءِ جھد کُت اے پمن نوکیں چیزے نہ ات بلے ھمک رند ءَ ایشی ءِ دیمپانی کنگ باز گران ات پرچا کہ من چہ اے نکلی چیز ءَ تُرس ءِ آماچ اِت آں کہ منی ابرمی رشت ءَ دارگ ءَ اَت پد ءَ من چہ اِے مزنیں نکلی چیز ءَ در اتک آں ءُ من لوٹ اِت کہ گل ءُ شات بہ باں بلے من دم ھم باز برتگ ات-
من تیاب دپانی سیلاب کنگ ءُ راہ ءِ بدل کنگ ءِ بابت ءَ ھیال کت بلے من نہ زان آں کہ من باریں چوش بہ کن آں منی کسانیں کوراں من ءَ دگہ کورانی کسّہ کُت اَنت کہ چتور آیاں وتی تیاب دپ سیلاب کتگ اَنت آھاں ھمک مردم کہ ھمود ءَ بیتگ کشتگ ھما دْراھیں مردم ءُ برے برے من ءَ ھمے سما بیت کہ شَر کُتگ اِش, آھاں کے ءَ گُشتگ کہ اود ءَ دیم جوڑ بہ کن اِت ءُ مئے آجوئی ءَ تباہ بکن اِت، پہ وتی مکسد ءَ ؟ بلے پد ءَ من ءَ ھمے سما بیت کہ من وتواہ بیگ آں ءُ پہ وتی آجوئی ءَ دگرانی ساہ ءَ گرگ ءَ آں ءُ پد ءَ آ گیشتر دیم بند انت باریں بُندر ءَ آ اے چیز ءَ کرز انت یا ناں؟ من نہ زان آں بلے نی سک باز برداشت کتگ باز واک ءُ زور اِنت ءُ من ءَ وتی آجوہی گیر آیگ ءَ اِنت نی من ءَ اِے کار کنگی انت من سک باز ودار کتگ ءُ چہ ایشی ءَ پیسر کہ منی ارادہ بدل بہ بیت امینچو زیت بیت من ءَ اِے کار کنگ لوٹ اِیت مرچی روچ اِنت ئِے۔
شَرّ اِنت، زیتّ دیم پہ ڈیم ءِ رسگ ءَ، من وتی سجّھیں زکت ءُ تاکت یکجاہ کُت اَنت ءُ تَر اِت آں اِے کار اینچو ارزان نہ اَت اینچو کہ گندگ ءَ اتک من جُنزان کُت۔ اِد ءَ کور بُن نیست اَت پمیشکا من تچک ءَ شُت نہ کُت من یک کَلّگے ءَ گوست آں ءُ من چیھال اِش کُت آں چک پہ وتی مات ءُ پت ءَ چیھالگ ءَ اِت اَنت، رامگیں ساھدار پہ وتی واھنداں ءُ جوان چہ ھر نیمگ ءَ ھرکس ءَ زیرگ ءُ روگ ءَ اِت اَنت چہ ایشی ءَ پیسر کہ باز دیر بہ بیت من درد ءُ کولنج مار اِت اراں من شَرّیں پیسلھے زُرتگ؟ من دومی کلّگ ءِ نیمگ ءَ روگ ءِ جھد کُت بلے کنارہ ءِ نیمگ ءِ لھتے لوگ بُرت گوں من یکّیں وھد ءَ وت ءَ را باز زورآور ءُ بے ھاٹیگ مار اِت۔ وتی رھم ءِ سر ءَ بازیں مردمانی تباہ کنگ ءَ من وت ءَ را ھراب ءُ تاکت ور سما کُت۔
ھما مردم کہ چہ ڈیم ءَ سیتّ ءُ نپ اِش چست کُت۔ بلے من وت ءَ نِزور ءُ بے ھاٹیگ ھم مار اِت پرچا کہ من یک انچیں چیزے بندات کت کہ من وت گِر ءُ دار کُت نہ کُت دریگتیں من چوش مہ کُتیں اراں اِے ھما چیز بیتگ کہ من لوٹ اِتگ؟ بلے من گوں تھل ءُ شھدیں مارشتانی ڈیم ءَ آجو بوت آں من گوں زندگی ءَ جنزان اِت آں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔