نبشتانک: دوزادہ سال گوں کولنجیں گماں گوازینتگ
نبشتہ کار : شیردل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
من یک انچیں ازیمیں انسان ءُ راج دوستے ءِ بابت ءَ باز دیر ءَ پد تُستگیں بالاد ءَ گوں تُنگیں ارواہ ءَ ند چست کرتگ ءُ نبیسگ ءِ اِرادگ کُتگ کہ چار گالرد بہ نبیساں، من سرپد آں منی کر ءَ چُشیں گال نیست گوں ھما کس ءَ ھمسنگ بہ بنت کدی ھم اے وڑ بوت نہ کنت، آئی ءِ گوں زانت ءُ سرپدی ءَ ھچ دروشم اے وڑیں پْرشتگیں گال ھمسری کُت نہ کن اَنت، من وت ھبکہ آں اے شاھگانیں بلوچی زبان ءِ امباریں گالاں چون یکجاہ بہ کناں اینچکیں اِلمے منی ھم نہ اِنت، گوں لال ءُ گوھریں لبزاں وتی راجی رھشونے بہ سَھڑایاں آئی ءِ کجام کارست ءِ توسیپ ءَ بہ کناں ءُ چون وتی نبشتہ ءَ دیم ءَ بہ براں؟ ٹوھیں راجدوست ءُ وانندگے بوتگ، راجکارے بوتگ، گشتانکان ئِے کوھیں دل موم کرتگ انت ءُ ھر کس ءَ را پہ گوشدارگ ءَ لاچار ئِے کرتگ ، آ سکیں مھروانیں ءُ ازیمیں رھشونے اَت، توسیپ ءِ ھچ چمدار نہ انت آ واجہ” زاکر مجید بلوچ” اِنت، بے دروریں رھشونے اَت اگاں کجام دَمگ ءَ آئی ءِ آیگ ءِ ھال کسے ءَ اُشکتگ گڑا وت ءَ ھما جاہ ءُ مراگش ءَ الم ءَ رسینتگ ئِے پنڈال ءِ سیاھگ بوتگ یا روچ ءِ گرمیں برانزے بوتگ ، ھِید پہ چادر پھک ئِے کرتگ اَنت روچ ءِ سوچگ ءِ ھچ ھیال ئِے نہ بوتگ ھرچ تلو ءَ ھرچ مولم ءَ ساڑی بوتگ۔
دلگوش ۔!
واجہ زاکر جان ءَسمبھینتگیں گال چو رد ءِ سر ءَ گشتانک داتگ اَنت وھدیکہ زاکر جان ءِ دیوان ءَ کسے نشتگ گڑا آئی ءِ دل ءَ ھچ نہ گوشتگ کہ تکریر ئِے آسر بہ بیت، دل بے کرار بوتگ پہ گُشتانک ءِ اُشکنگ ءَ ءُ جند ئِے گندگ ءُ چارگ ءَ، ھرچ چَمّ ءُ دل ءِ واھگ ھمیش بوتگ زاکر جان ءَ گوش بہ دار آں ءُ دیدار ئِے بہ کن آں، ھمک مراگش ءِ مردم زاکر جان ءِ اُشکنگ ءِ ھُدوناک ءُ شیدائی بوتگ اَنت-
ھشت جلکان ءَ دو ھزار نُھ ءَ آئی ءِ بیگوائی ءِ ھال اُشکنگ ءَ ھرچ دل زدگ بیت، تیوگیں بلوچ راج سرین پُروش ءُ زندمان ءِ بازیں واھگ گیمرت اَنت چہ لائکیں رھشونے بلوچ راج ءَ پچگرگ بیت، دل پہ ھمے بے دروریں رھشون ءَ تلوسگ ءَ اَنت ءُ چَمّ ودارانی راھسراں سک اَنت، کدی کیت گندگ بیت راج ءِ گمواریں پُسگ” زاکر جان شالا تو آجو بات ئے شاھیں کادر ترا چہ زندان ءِ تھاریں کوٹیاں واتر پد ءَ بیارات پہ تئی گندگ ءَ دل بے تاھیر ءُ چَمّ راھان اَنت ۔
اے چونیں جھانے ما بلوچ کر ءُ کورانی دنیا ءَ کریابیں زندے گوازینگ ءَ ایں نیکہ مئے جنجال گندگ بوگ ءَ اَنت نیکہ مئے ٹپ ءُ ٹوریں کُنٹ گندگ ءَ کاینت، نیکہ مئے راج ءِ بیگوائیں پرزندانی مات ءُ گُھار چیھانٹ ءُ زار اُشکنگ بوگ ءَ اَنت نیکہ تِپلیں چُک ءُ لوگبانکانی سیاھیں پوشاک ءَ گند اَنت،براتانی کوپگ پْرشتگ اَنت ءُ پیریں پتانی دست ءِ لٹّ پچگرگ بوتگ اَنت، سانگ ءُ آروسی پترانی، شاتکامی نازینک دراہ بے برمشی ءِ آماچ کرتگ اَنت اِش،داں گلامی ءِ سیاہ ءُ تھاریں شپ آسر مہ بیت بلوچ راج مُجّتی گمیگ اِنت ۔
زاکرجان ءِ پہ آجوئی ءِ واست ءَ آئی گُھار بانک ” پرزانہ بلوچ” ءَ دراجیں پندے بُر اتگ، بندات چہ شال ءَ کرتگ ءُ کراچی تاں بے نپیں اسلام آباد ءَ ماما کدیر بلوچ ءِ سروکی ءَ سَمی دین ءُ کسان سالیں الی ھیدر ءَ ھم ھمے کاروان ءَ گوں اوست بستگ اَت، بلکیں پنجاب ءِ نامرادیں سروک سما کن اَنت بلوچ مات ءُ گھارانی دردیگیں دل ءِ زیماں درمان پِر کن اَنت، راستے کہ پنجاب ءِ لالچی ئیں سروکاں پہ بلوچاں درد دل ءَ مان نیست پہ بلوچستان ءِ بے دروریں مڈیاں زرگ ءَ اَنت ۔
دیریگیں شُد لاپ ءَ نشتگ اَنت پہ بیگوائیں بلوچ پُسگانی آجوئی ءَ گیدی ءِ ھرچ نیمگ ءَ ھمے توار چست کنگ بوت ” کماش” ماما کدیر بلوچ ءُ نسراللہ بلوچ ءِ سروکی ءَ اے زھرشانی برجم داشتگ اِش کدی سارتیں چلّگ ءَ ماں کراچی ءَ کاینت ءُ نند اَنت ، چوناھا ھمے نندانک ماں شال ءَ دہ سال گیش اِنت نشتگ، ھمے پتر ءَ سداں دردمندیں کھول اتکگ ءُ وتی درد ءُ اندوھانی کسہ جھان ءَ را گوشدارینتگ” گُھار سیما ءُ ” زرینہ ءَ گوں شبیرجان ءِ درداں۔! انچش راشد ھسین بلوچ ءِ شیرزالیں مات” کساں سالیں گُھار ماہ زیب ءُ دگہ مات ءُ گُھارانی ھمرائی ءَ مدام زھرشانی ءَ اَنت، اد ءَ ماتانی ارسانی رگاماں گورتگ ۔
یکرندے پد ءَ زاکر جان ءِ مکھیں مات گوں ایدگہ بیگوائیں پُسگانی مات ءُ گُھاراں ھور اسلام آباد نیشنل پریس کلب ءِ دیم ءَ زھرشانی کتگ “سیما بلوچ ، “سمی دین ” ھسیبہ کمبرانی ءَ مسنگ پرسن ء سروک” نسراللہ بلوچ ءَ ڈی چوک ءَ نندانک گوں ھمے لوٹ ءَ پاکستان ءِ مزن وزیر” امران ھان ءَ ڈیک ورگ ءَ بندیگانی آجوئی ءِ دروگیں دلبڈی ءُ تسلا دیگ ءَ پد واتر پہ شال ءِ شُدلاپیں زھرشانی برجم داشت اِش، راشد ھسین ءِ مکھیں مات ” شبیرجان ءِ گُھار، ڈاکٹر دین جان ءِ دُتک ءُ زاکرجان ءِ مکھیں مات ءَ ئِے پُریں دوازدہ سال گوں بچ ءِ بیگوائی ءُ کولنجیں گماں گوازینتگ بچ ئِےانگت کھریں زندان ءَ بندیگ اِنت-
بیگوائیں بلوچ پُسگ : زاکرمجید ، ڈاکٹردین مھمد ، چیرمین “زاھد کرد، راشدھسین ، شبیرجان ءُ رمزان بلوچ ھور درائیں زندانی آجو بات اَنت ۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہ ءَ درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کارے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔